Κινδυνολογίες

Φύλλο 5  Δεκέμβριος 1993 – Ιανουάριος 1994

Κινδυνολογίες

                Στα «Κεκρωπικά» δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κορωπίου, στο 18^ο φύλλο του Οκτωβρίου φιλοξενείται μία συνέντευξη του κ. Κατσικη, δήμαρχου Μαρκοπούλου που αφορά το Πόρτο Ράφτη. Ο υπέρτιτλος του κειμένου δημιουργεί πανικό, κίνυνο, ανασφάλεια. «Μία απόφαση ανεξαρτητοποίησης θα ήταν καταστρεπτική».

                Τίτλοι: «Τι απαντά ο δήμαρχος Μαρκοπούλου στις αιτιάσεις κατοίκων του Πόρτο Ράφτη». «Τελευταία γίνονται έργα αναβάθμισης».

                Επειδή  στη συνέντευξη φαίνεται η οπτική από την οποία βλέπουν την περιοχή μας οι άρχοντες του Μαρκόπουλου, θελήσαμε να τη σχολιάσουμε.

                Διαβάζοντας με προσοχή το κείμενο, διαπιστώνει κανείς ότι ο δήμαρχος μιλάει όντας σίγουρος ότι δεν έχει αντίλογο. Γι’ αυτό το λόγο αυθαιρετεί, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του εάν αυτά που λέει ανταποκρίνονται στην  πραγματικότητα ή όχι. Κινδυνολογεί, όπως κάνει οποιαδήποτε εξουσία που αισθάνεται ότι δεν ελέγχει πλήρως την κατάσταση. Παίζει με τις λέξεις και δεν διστάζει να μιλάει για έργα αποχέτευσης στο Πόρτο Ράφτη, όταν ξέρουν και οι πέτρες ακόμη, ότι τέτοιο δίκτυο δεν υφίσταται (εκτός και εννοεί τον αποστραγγιστικό αγωγό των όμβριων υδάτων που μπήκε στην αρχή του Πανοράματος, κοντά στην Αγία Μαρίνα).

                «…Τα τελευταία δυόμιση χρόνια έχουν πραγματικά γίνει έργα αναβάθμισης στο Πόρτο Ράφτη…», υποστηρίζει ο κ. δήμαρχος. Κι όταν αναφέρεται σ’ αυτά μιλάει για το Σχολείο, που δεν αγοράστηκε ακόμα ούτε το οικόπεδο (!) για την αποχέτευση που είπαμε παραπάνω, για έργα οδοποιίας.

                Ρωτάμε τον κ. δήμαρχο να μας αναφέρει ΕΝΑ (αριθμός 1), δρόμο που ασφαλτόστρωσε στην ενδοχώρα της περιοχής. Απεναντίας με τις ενέργειές του ενισχύει και καλλιεργεί τις έριδες μεταξύ των κατοίκων όταν τους καλεί να χρηματοδοτούν οι ίδιοι την κατασκευή των δρόμων και ο δήμος να διαθέτει τα μηχανήματα. Τις περισσότερες φορές δεν γίνεται ούτε αυτό και περιμένουν οι άνθρωποι 2, 3 και 4 χρόνια απ’ τη στιγμή που δέχτηκαν να κάνουν το δρόμο με δικά τους έξοδα. Εκείνοι οι συνταξιούχοι και μισθοσυντήρητοι που από τις οικονομίες τους και με προσωπική εργασία έκαναν ένα σπιτάκι και αδυνατούν να συνεισφέρουν, είναι καταδικασμένοι να ζουν στη λάσπη και στην σκόνη, να φτάνουν με τα πόδια στο σπίτι γιατί το «σαραβαλάκι» τους από 20ετίας δεν μπορεί να ανέβει το καλντερίμι.

                Στο Μαρκόπουλο, όταν κάνετε κάποιο δρόμο, ζητάτε χρήματα απ’ τους κατοίκους, κ. Κατσίκη;  Αρμόζει τέτοια συμπεριφορά στα «αδέλφια» όπως; Εσείς αποκαλείτε τους Πορτοραφτιώτες και τους Μαρκοπουλιώτες ; Το ξέρουμε, θα μας πείτε ότι δεν έχετε χρήματα και περιμένετε την αποπεράτωση της μελέτης της Πράξης Εφαρμογής, οπότε και θα εισπράξετε νέα εισφορά σε γη και χρήμα για τα έργα υποδομής (ελεύθερους χώρους, πράσινο, πλατείες, δρόμους, κλπ.).  Και αυτά που ξοδεύουν προκαταβολικά τώρα οι κάτοικοι για τα ίδια έργα; Θα τα αφαιρέσετε απ’ τις νέες εισφορές κ. Κατσίκη;

                «Τα’ αδέλφια» οι Πορτοραφτιώτες μέχρι πέρυσι πληρώνανε διαφορετικό, πιο ακριβό τιμολόγιο για το νερό! Φωνάζαμε τόσα χρόνια, ότι ήταν άδικο. Κι ότι ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ  Δήμος στην επικράτεια που οι δημότες του δεν είχαν ενιαίο τιμολόγιο. Φέτος αναγνωρίσατε την αδικία. Δείξτε τη γενναιοδωρία σας και την πίστη σας στο δίκαιο. Επιστρέψτε τα επιπλέον χρήματα που παίρνατε τόσα χρόνια απ’ τους Πορτοραφτιώτες.

                «Τα πάντα σήμερα συνηγορούν, ότι μία απόφαση ανεξαρτητοποίησης του Πόρτο Ράφτη απ’ το Μαρκόπουλο θα ήταν καταστρεπτική για τον τόπο μας. Όπου έχει επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, οι συνέπειες για τη «νέα κοινότητα» ήταν απογοητευτικές…»  και αναφέρει ο κ. δήμαρχος την Κοινότητα της Αρτέμιδος που αποσπάστηκε απ’ το Δήμο Σπάτων και τον Δήμο του Γέρακα που αποσπάστηκε απ’ το Δήμο Παιανίας.

                Εμείς μιλήσαμε και θέσαμε υπόψη τόσο του Δήμου Γέρακα όσο και της Κοινότητας Αρτέμιδος τα λεγόμενα του κ. Κατσίκη. Μείνανε έκπληκτοι απ’ τις απερίσκεπτες» δηλώσεις, όπως μας είπαν, και υποστηρίζουν τελείως αντίθετα πράγματα απ’ αυτά που υποστηρίζει στη συνέντευξή του ο  δήμαρχος Μαρκοπούλου. Θα έκανε καλά ο κ. Κατσίκης, μας είπε ο πρόεδρος της Κοινότητας Αρτέμιδος, κ. Αναγνωστόπουλος, ν’ ασχολείται περισσότερο με το Δήμο του και λιγότερο με τους άλλους. Και μας απαρίθμησε ένα σωρό θετικά πράγματα που δεν θα γίνονταν χωρίς τη δημιουργία της Κοινότητας. Δεν έχουμε ούτε τον χώρο αλλά ούτε και το νόημα αυτού του άρθρου είναι να παρουσιάσουμε το έργο των παραπάνω δύο τοπικών αυτοδιοικήσεων. Ίσως το κάνουμε μια άλλη φορά μιας και μας έδωσε το ερέθισμα ο κ. δήμαρχος Μαρκοπούλου.

                Αλήθεια, γιατί μπορεί να είναι καταστροφική και για ποιον «μία απόφαση ανεξαρτητοποίησης»; Μήπως επειδή το Πόρτο Ράφτη δεν έχει πόρους και τώρα περνάει με δανεικά του Μαρκόπουλου; ‘Η μήπως το πνευματικό επίπεδο των Πορτοραφτιωτών είναι χαμηλότερο εκείνου των Μαρκοπουλιωτών με αποτέλεσμα να μη μπορεί να βρεθεί ικανή κοινοτική ηγεσία;

                Εάν ισχύει το πρώτο, ας δημοσιεύσει ο δήμος Μαρκοπούλου τα έσοδα και τα έξοδα που έχει από και για το Πόρτο Ράφτη. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει κάποιος που στα σοβαρά μπορεί να υποστηρίξει το δεύτερο. Ούτε και το Μαρκόπουλο θα «καταστραφεί» από μια τέτοια απόφαση. Απλώς, θα χάσει κάποια προνόμια.

                Τέλος, ο κ. Κατσίκης μιλάει «για το σύγχρονο πνεύμα» σχετικά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση «για τα ειδικά πριμ και χρηματικά ποσά» που δίδονται απ’ την ΕΟΚ για τη «συνένωση δήμων και κοινοτήτων» και καταλήγει: «…Δεν μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε 30.000 δήμους και κοινότητες».

                Το σύγχρονο πνεύμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συνεπάγεται συμμετοχή των πολιτών στα κοινά σε πρώτο πρόσωπο. Σημαίνει πληροφόρηση, συζήτηση, διάλογο. Σημαίνει συναποφασίζω με τους κατοίκους της περιοχής, της περιφέρειας της γειτονιάς για τα έργα που πρέπει να γίνουν και εκείνα που δεν χρειάζονται.  Σημαίνει σεβασμός και ίσα δικαιώματα στους πολίτες. Σημαίνει τη δημοκρατία της πόλης κ. Δήμαρχε. Οι αρχαίοι Έλληνες δίδαξαν πολλά γύρω απ’ αυτόν τον θεσμό που απλώς οι Ευρωπαίοι αντιγράφουν άσχημα σήμερα. Είναι απαράδεκτο στην Ελλάδα να διορίζεται ακόμα ο Νομάρχης όταν στην Ευρώπη ο 2^ος βαθμός τοπικής αυτοδιοίκησης έχει θεσπιστεί πριν τριακονταπενταετίας. Δεν είναι οι νόμοι ούτε τα χρηματικά ποσά που θα κρατήσουν ενωμένες τις περιοχές κ. Κατσίκη. (Αλήθεια, πήρε κανένα πριμ ο δήμος απ’ την ΕΟΚ;).  Είναι η αγάπη και η αλληλεγγύη ο συνεκτικός ιστός  των πολιτών και αυτά τα αγαθά αναπτύσσονται όταν υπάρχει συμμετοχή, δημοκρατία και δικαιοσύνη. Όταν οι δημοτικές και κοινοτικές αρχές παίζουν τον παιδαγωγικό τους ρόλο, όταν καταφέρνουν ν’ απορροφούν τις αντιφάσεις που υπάρχουν μεταξύ των πολιτών και ανάγουν σε πρώτο επίπεδο τα κοινά συμφέροντα που ενώνουν.

                Οι πρωτεργάτες αυτής της εφημερίδας δεν κήρυξαν κανένα ιερό πόλεμο εναντίον των πολιτών του Μαρκόπουλου. Τους θεωρούν πραγματικά αδελφικούς φίλους. Η δημοτική αρχή όμως θα πρέπει να κατανοήσει ότι δεν μπορεί να κινδυνολογεί και να εκφοβίζει  πάνω σε ένα πρόβλημα που είναι σοβαρό και υπαρκτό. Ένα πρόβλημα που έχει κοινωνικές, ιστορικές και πολιτιστικές καταβολές διαφορετικές για τους δύο πληθυσμούς , που χρειάζεται στοχασμό, ηρεμία και γνώση για να βρεθεί μία λύση που θα διατηρεί σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη.

                Δεν μπορεί σήμερα το Μαρκόπουλο, επειδή πλειοψηφεί, να έχει όλους τους  συμβούλους και να μην αντιπροσωπεύεται το Πόρτο Ράφτη , η τεράστια αυτή περιοχή, από κανένα σύμβουλο. Όπως δεν θα είναι σωστό και δίκαιο όταν θα πλειοψηφεί το Πόρτο Ράφτη, σίγουρα αυτή η μέρα θα έλθει γρήγορα, να μην αντιπροσωπεύεται το Μαρκόπουλο από κανέναν σύμβουλο στο δημοτικό συμβούλιο.

                Αντιλήψεις που θεωρούν ότι οι μειοψηφίες δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα και δεν εκφράζονται στα όργανα αποφάσεων, μοιάζουν το λιγότερο τριτοκοσμικές για να μην χρησιμοποιήσουμε πιο αυστηρούς όρους. Δεν λύνονται αυτές οι αντιφάσεις με πρωτοβουλίες χάρητος για αποδοχή τους κομματικούς συνδυασμούς των δημοτικών εκλογών που πλησιάζουν, κατοίκων του Πόρτο Ράφτη, όπως υποστηρίζει ο κ. Κατσίκης. Λύνονται με την αναγνώριση της μειοψηφίας σαν τέτοιας με όλα της τα δικαιώματα που αρμόζουν σε μία δημοκρατική χώρα.  Διαφορετικά, αυτές οι αντιφάσεις μπορεί να γίνουν εκρηκτικές με πολύ αρνητικές συνέπειες για την περιοχή μας.  Μέχρι τις εκλογές, όμως, θα επανέλθουμε σε αυτά τα σπουδαία θέματα.

Κόκκινη Κάρτα στον Αθλητισμό

                Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώνουμε ότι το Αθλητικό Κέντρο στο Αυλάκι είναι κλειστό. Η πινακίδα που κρεμάσανε δίπλα απ’ την πόρτα της περίφραξης γράφει: «Το Αθλητικό Κέντρο θα παραμείνει ανοιχτό και το Παρασκευοσαββατοκύριακο από 24/9 μέχρι 26/9/1993, ώρες λειτουργίας 5 μ.μ. – 10 μ.μ.  Σας ευχαριστούμε, ΑΔΕΜ».

                Το «στολίδι της περιοχής», όπως το αποκαλεί ο δήμαρχος Μαρκοπούλου έγινε για να λειτουργεί, όπως φαίνεται, ορισμένους μήνες το χρόνο και ορισμένες ώρες, κλείνει τέλος Σεπτεμβρίου, πότε ανοίγει δεν ξέρουμε γιατί η ανακοίνωση δεν το κάνει γνωστό.

                Δεν αποφασίστηκε, φαίνεται ακόμα, εάν ανοίξει τον Απρίλη, το Μάη ή τον Ιούνη. Θα δούμε στο μέλλον.  Και ενώ ο κόσμος κάνει μπάνια  ακόμα και το Νοέμβρη και η πλαζ παραμένει ανοιχτή ακόμα, οι νέοι αλλά και οι λιγότερο νέοι, δεν μπορούν να παίξουν μπάσκετ, τένις, να τρέξουν και ν’ αθληθούν στις εγκαταστάσεις για την πραγματοποίηση των οποίων δαπανήθηκαν δεκάδες εκατομμύρια δραχμές.

                Το τσούρμο των παιδιών που μαζεύονται ιδίως τα «παρασκευοσαββατοκύριακα» σφύζει από ζωή. «Σκάνε» οι νέοι απ’ την ανάγκη εκφόρτισης της ενέργειας που εν τω μεταξύ έχει αποθηκεύσει το σώμα τους κατά τη διάρκεια της καθιστικής ζωής που τους επιβάλει το σχολείο όλη την εβδομάδα.

                Φθάνουν τρέχοντας στις αθλητικές εγκαταστάσεις με την αθλητική τους περιβολή φλεγόμενοι απ’ την ορμή της νιότης και εκεί διαπιστώνουν ότι τα γήπεδα είναι κλειστά και η πανύψηλη σήτα τους εμποδίζει να ρίξουν καλαθιά ή να εκσφενδονίσουν το μπαλάκι με  τη ρακέτα. Κλωτσάνε τη σήτα, βρίζουν, αγανακτούν  αρχίζοντας εναντίον των σαδιστών υπευθύνων που τους απαγορεύουν να παίξουν.

                Ποιος έχει τα κλειδιά απ’ τις σκουριασμένες κλειδαριές; Ανοίγουν μία μικρή τρύπα, όχι, δύο τρύπες στη σήτα για να μπορέσουν να μπουν. «Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι».

               

                Η απερισκεψία των ιθυνόντων έχει σαν αποτέλεσμα την αχρήστευση της περίφραξης. Πόσο κόστισε η περίφραξη; Για ποιο λόγο έγινε;

                Δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε το σκεπτικό του κλεισίματος των αθλητικών εγκαταστάσεων.

                Ο Σύλλογός μας θεώρησε άκαιρη την κατασκευή αυτών των εγκαταστάσεων τη στιγμή κατά την οποία η υποδομή της ενδοχώρας βρίσκεται σε τόσο άθλιες συνθήκες. Εν πάση περιπτώσει , τα έργα έγιναν, τα χρήματά μας ξοδεύτηκαν. Γιατί δεν μπορεί ο κόσμος να τα χρησιμοποιεί όταν έχει λίγο ελεύθερο χρόνο;

                Υπάρχουν τόσοι σύλλογοι που μπορούν ν’ αναλάβουν τη χρήση τους. Υπάρχει ένας αθλητικός σύλλογος που γίνεται τώρα. Υπάρχει ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων. Το Αστυνομικό Τμήμα του Πόρτο Ράφτη μας είπε ότι υπάρχουν περίπου 5.000 μόνιμοι κάτοικοι: Δεν έχει το δικαίωμα αυτός ο κόσμος να χρησιμοποιεί τις αθλητικές εγκαταστάσεις; Το Σχολείο δεν μπορεί να πάει να παίξει; Τότε ποιος έχει δικαίωμα; Ο κόσμος που φέρνουν το καλοκαίρι τα διάφορα ταξιδιωτικά πρακτορεία; Ή οι εγκαταστάσεις  έγιναν  για βιτρίνα ώστε ν’ ανεβάζουν το κασέ της πλαζ;

                Ειλικρινά δεν πιστεύουμε ότι η ιδεολογία του δημάρχου είναι αυτή. Η πραγματικότητα, όμως, είναι αμείλικτη. Τα λιγοστά έργα που γίνονται στο  Πόρτο Ράφτη, νομίζουμε ότι γίνονται με τεχνοκρατικά κριτήρια που σαν στόχο έχουν την απόδοση οικονομικών εσόδων και όχι την εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών. Επ’ αυτού θα επανέλθουμε και θα είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Για την ώρα ας αφήσουμε ανοιχτό όλο το χρόνο το Αθλητικό Κέντρο ώστε να μην αναγκάζονται οι νέοι να παίζουν μόνο ποδόσφαιρο στην αλάνα και να μαλώνουν γιατί δεν «χωράνε» ή να «ξεροσταλιάζουν» όλη την ημέρα στα διάφορα μπαρ».