Και πάλι για τον Βιολογικό…

Και πάλι για τον Βιολογικό…

Μία απαραίτητη απάντηση στη «Φωνή του ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ»

            Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας στο άρθρο «Βιολογικός και παράκτια ζώνη» εκφράζαμε τρεις βασικές απόψεις.

            Α) Να μην προχωρήσει η Δημοτική Αρχή στην κατασκευή του τριτογενούς σταδίου επεξεργασίας των λυμάτων  επειδή αυτή η «σοφιστικέ» επεξεργασία είναι πολύπλοκη, κοστίζει πολύ ακριβά (παρουσιάσαμε συγκριτικά στοιχεία) και αυτή τη στιγμή, άλλες θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες.

            Β) Οι χρηματοδοτήσεις που εξασφαλίζονται για την τριτογενή επεξεργασία θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή της αποχέτευσης στο Πόρτο Ράφτη ξεκινώντας από τον περιφερειακό συλλεκτήρα αγωγό της παράκτιας ζώνης  και να αναζητηθούν κι άλλες αφού η ρύπανση της θάλασσας επιδεινώνεται κάθε μέρα και περισσότερο.

            Γ) Αφού γίνουν οι απαραίτητες εργασίες και αποκατασταθεί η ΣΩΣΤΗ, αυτή τη φορά, λειτουργία της μονάδας του Βιολογικού Καθαρισμού, να προσληφθεί εξειδικευμένο προσωπικό που θα παρακολουθεί σε καθημερινή βάση τη λειτουργία της εγκατάστασης και να δημιουργήσουμε το Κέντρο Ελέγχου Λυμάτων και Πόσιμου Ύδατος που πρότεινε συγκεκριμένα η ομάδα επιστημόνων της ΟΣΠΑ. Αυτή τη φορά, μάλιστα, αναφέραμε στο άρθρο μας και τη συνηγορία του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής κ. Κουρή για τη δημιουργία τέτοιων Κέντρων.

            Από τις στήλες της «Φωνής του ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ» ο κ. Γρηγορόπουλος ασχολείται με το άρθρο μας και εκφράζει τη διαφωνία του σχετικά με τα συγκριτικά στοιχεία που δημοσιεύσαμε και που αφορούσαν το κόστος κατασκευής της τριτογενούς επεξεργασίας.

            «Δεν συμφωνούμε» λέει ο κ. Γρηγορόπουλος, «ότι το κόστος προσαρμογής της μονάδας από δευτερογενούς βαθμού επεξεργασίας σε τριτογενούς είναι, όπως γράφεται, υπερδιπλάσιο (από 8-11 μονάδες/μ3 σε 17-23 μονάδες/ μ3).  Η δική μας εξακριβωμένη πληροφορία από έμπειρο μελετητικό γραφείο του είδους, είναι ότι το κόστος αυτό αυξάνει κατά 25-30% συναρτώμενο, φυσικά, και από το μέγεθος της μονάδας».

            Θα περίμενε κανείς από τον φίλο Μένιο Γρηγορόπουλο να μην περιοριστεί μόνο στη διαφωνία σχετικά με το κόστος του τριτογενούς σταδίου επεξεργασίας, αλλά να μπει επί της ουσίας και να πει τις απόψεις του επί των τριών βασικών θεμάτων που θέτουμε στο άρθρο μας για το σημαντικό έργο υποδομής όπως είναι ο Βιολογικός Καθαρισμός.

            Συμφωνεί να μην προχωρήσουμε στην τριτογενή επεξεργασία και τα χρήματα να επενδυθούν για την Αποχέτευση στο Πόρτο Ράφτη ή διαφωνεί;

            Συμφωνεί στη δημιουργία του Δημοτικού Κέντρου Ελέγχου Λυμάτων και Πόσιμου Ύδατος ή όχι;

            Στα θέματα αυτά θα πρέπει όλοι να πάρουμε θέση.

Το τονίζω για μία ακόμα φορά. Δεν είμαι κατά της αντιπαράθεσης, της αντιπαραβολής και της συγκριτικής εξέτασης διαφορετικών απόψεων, θέσεων και προτάσεων. Απεναντίας, πιστεύω ότι αυτά αποτελούν τη βάση του δημοκρατικού διαλόγου και το μέσο προσέγγισης σωστότερων συμπερασμάτων. Εξ άλλου την αλήθεια δεν την κατέχει κανείς εξ ορισμού.

            Για να γίνει, όμως, γόνιμος διάλογος, χρειάζεται να υπάρχουν εκατέρωθεν θέσεις και προτάσεις, να υπάρχει καλή διάθεση και ανοχή στη διαφορετική άποψη και θέληση για σύγκλιση και κοινή στόχευση.

            Δυστυχώς, στα μέρη μας λείπει ο καλόπιστος διάλογος. Θα ήταν ενδιαφέρον επί του προκειμένου να είχαμε π.χ. τις απόψεις της «Ομάδας» Κώστα Μεθενίτη, Χρήστου Φράγκου, Νίκου Βρεττού, κλπ., χάρη στην οποία ήλθαν στην επιφάνεια τα προβλήματα του Βιολογικού και ήταν από τους πρωταγωνιστές στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου της 7^ης Ιουνίου, όταν συζητήθηκε το θέμα. Οι στήλες της εφημερίδας μας είναι ανοιχτές σε οποιονδήποτε επιθυμεί να εκθέσει τις απόψεις του.

            Τι σημαίνει η διαφωνία του κ. Γρηγορόπουλου; Σημαίνει ότι το κόστος της τριτοβάθμιας ή προχωρημένης επεξεργασίας είναι μικρό και άρα μπορούμε να προχωρήσουμε στην κατασκευή της ή ότι εμείς δεν γνωρίζουμε τόσο καλά το αντικείμενο όσο ο φίλος Μένιος Γρηγορόπουλος και το «έμπειρο μελετητικό γραφείο του είδους» που ρώτησε;

            Τι σημαίνει «αντιπαρέρχομαι τα ουσιαστικά προβλήματα» που θέτει το άρθρο για ένα τόσο σπουδαίο ζήτημα και το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι να «πληροφορηθώ» (γιατί για «πληροφορία» μιλάει), εάν είναι σωστά τα στοιχεία του κόστους… Για να δείξω ότι τους έπιασα αδιάβαστους κι ότι εγώ είμαι ο καλύτερος; Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα τελικά; Να ικανοποιήσουμε τον ναρκισσισμό μας; Ήταν τόσο δύσκολο, αντί να τηλεφωνήσω στο «έμπειρο μελετητικό γραφείο» να τηλεφωνούσα και να ζητούσα διευκρινίσεις από τον γράφοντα;

            Τι με ωθεί προς διαπίστωση διαφωνίας κι όχι συμφωνίας; Σημειώνουμε ότι αυτό δεν γίνεται πρώτη φορά. Αποφύγαμε επιμελώς στο παρελθόν να απαντήσουμε χάρη της ενότητας του κινήματος των ενεργών πολιτών του Πόρτο Ράφτη. Αν χρειασθεί, όμως, μπορούμε να αναφερθούμε συγκεκριμένα.

            Αλλά ας έλθουμε και επί του συγκεκριμένου. Τα συγκριτικά στοιχεία του κόστους κατασκευής μεταξύ της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας επεξεργασίας τα πήραμε από τα συγγράμματα του Καθηγητή της Υγειονομικής Σχολής Αθηνών, Πολιτικό Μηχανικό και Υγειονολόγο Μηχανικό κ. Μαρκαντωνάτο.

            Με τη σειρά του ο κ. Μαρκαντωνάτος τα δανείστηκε από μελέτες συγγραφέων και μελετητών διεθνούς επιπέδου, που αποτελούν τη βάση δεδομένων για τις μεταπτυχιακές σχολές του Υγειονολόγου Μηχανικού. Τα ίδια κόστη περίπου με τον κύριο Μαρκαντωνάτο δίδουν πλήθος δημοσιευμάτων και μελετών σε εθνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο.

            Όσο για τη βιαστική και «εξακριβωμένη πληροφορία από έμπειρο μελετητικό γραφείο του είδους» που είχε ο κ. Γρηγορόπουλος που ανεβάζει το κόστος μόνο σε 25-30%, θα είναι όπως εκείνοι οι προϋπολογισμοί που αργότερα, στο στάδιο κατασκευής τους δεκαπλασιάζονται!

            Μια κι αυτή τη στιγμή που γράφουμε, βρισκόμαστε στη δύνη των Ολυμπιακών Αγώνων και που όλοι μας ευχόμαστε να πάμε καλά και σαν Έθνος και σαν Ολυμπιακή Ομάδα, σημειώνουμε ότι κάποια «έμπειρα» μελετητικά γραφεία είχαν υπολογίσει το κόστος των Ολυμπιακών σε 800 δις δραχμών και σήμερα έφθασε τα 3,5 τρις.

            Ας είμαστε λίγο προσεκτικοί.

Προσοχή στον Αθλητισμό!!!

Προσοχή στον Αθλητισμό!!!

            Η αυλαία έπεσε. Τα φώτα έσβησαν, οι εθνικοί ύμνοι σίγησαν, οι εθνικοί ύμνοι σίγησαν, οι ζητωκραυγές και τα χειροκροτήματα σταμάτησαν. Η 28^η Ολυμπιάδα που οργάνωσε με επιτυχία η Χώρα μας τέλειωσε. Οι ξένες αποστολές αποχώρησαν. Τώρα γίνεται ο απολογισμός, κι όταν φθάσουμε στον πραγματικό λογαριασμό που θα πρέπει να πληρώσουμε σαν Έλληνες, είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα τρομάξουν. Κι ο λογαριασμός θα πληρωθεί «ρεφενέ». Όλοι το ίδιο μερίδιο. Κι εκείνοι που πλουτίσανε από τη γιγαντιαία αυτή επιχείρηση κι εκείνοι που ξόδεψαν μόνο για να δουν τους αγώνες πληρώνοντας τα εισιτήρια, ενδεχομένως και από το υστέρημά τους.

            Οι αθλητές μας πήγαν πολύ καλά. Πήραμε τα περισσότερα μετάλλια από ποτέ, παρόλο που δεν αγωνίσθηκαν οι Κεντέρης και Θάνου.

            Οι καλές, αλλά φαντασμαγορικές και χλιδάτες τελετές έναρξης και λήξης της 28^ης Ολυμπιάδας θαμπώσανε τα εκατομμύρια των τηλεθεατών σε όλο τον κόσμο, μεταδίδοντας μία αίσθηση για τη Χώρα που τους οργάνωσε, πλούτου και υψηλού βιοτικού επιπέδου. Είναι όμως έτσι; Εμείς γνωρίζουμε ότι όχι. Πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούσαν να γίνουν εξίσου πετυχημένοι αγώνες, αλλά με πολύ μικρότερο κόστος.

            Πέρασε, δυστυχώς, η ματαιοδοξία και η επίδειξη του νεόπλουτου νεοέλληνα.

            Στους αγωνιστικούς χώρους πέρασε το «ευ αγωνίζεσθαι»; Η επιστροφή των Αγώνων στην κοιτίδα τους λειτούργησε καθαρτικά; Αναβίωσε το αληθινό Ολυμπιακό πνεύμα της ειρήνης, της συναδέλφωσης, του συναγωνισμού κι όχι του ανταγωνισμού που επικαλούμασταν όταν τους διεκδικούσαμε; Όχι, βέβαια!! Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν επιτεύχθηκε.

            Η εμπορευματοποίηση των Αγώνων κυριάρχησε, όπως σε όλες τις τελευταίες Ολυμπιάδες, με το τεράστιο πρόβλημα του ντόπινγκ να κυριαρχεί και να απασχολεί τον τύπο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε καθημερινή βάση. Ιδιαίτερα ο ξένος  ασχολήθηκε περισσότερο με το πρόβλημα του ντόπινγκ, παρά με τους αγώνες.

            Η ΔΟΕ  είχε αποφασίσει ότι από την 28^η Ολυμπιάδα που θα οργάνωνε η Χώρα που γέννησε γνήσιους αθλητικούς αγώνες, θα ήταν αυστηρότερη με τους ελέγχους αντι-ντόπινγκ και θεωρούσε την Ελλάδα τη μεγαλύτερη εγγύηση και απαρχή για καθαρούς αγώνες. Αυτός ήταν εξ άλλου ένας από τους βασικούς λόγους που πριν από 7 χρόνια ανατέθηκε στην Αθήνα η διοργάνωσή τους.

            Αντ’ αυτού, από την πρώτη ημέρα έναρξης ξέσπασε το μεγαλύτερο σκάνδαλο ντόπινγκ με κορυφαίους αθλητές μας όπως ο Κώστας Κεντέρης και η Κατερίνα Θάνου.

            Βγήκαν στην επιφάνεια οι άγνωστες σε πολλούς δραστηριότητες του δαιμόνιου προπονητή τους Χρ. Τζέκου, οι διασυνδέσεις του με πολιτικούς, αθλητικούς και οικονομικούς παράγοντες και η από κοινού μελέτη για τα διάφορα προγράμματα κατασκευής ολυμπιονικών με βάση τα αναβολικά.  Σχέδια «Κόροιβος», αθλητικοί Σύλλογοι φαντάσματα με μεγάλες επιχορηγήσεις, όπως ο «Αίαντας», κλπ.

            Σήμερα γνωρίζουμε πια, όπως δηλώνουν οι επιστήμονες κατηγορηματικά, ότι τα διάφορα στεροειδή αναβολικά, οι αμφεταμίνες κι άλλα διεγερτικά και χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για το ντοπάρισμα των αθλητών, προκαλούν ηπατικές διαταραχές, μυϊκή αφυδάτωση, ανδρογονικά συμπτώματα, παραμορφώσεις στο πρόσωπο, νευρικότητα, σπασμούς, εξάρτηση, αϋπνίες, άσθμα, υπόταση, υπογλυκαιμία και ενδεχομένως κι άλλες παρενέργειες που δεν γνωρίζουμε ακόμη. Γνωρίζουμε, όμως, ότι σε περιπτώσεις υπερκατανάλωσης, τα ανωτέρω μπορούν να προκαλέσουν κώμα και θάνατο.

            Ο κ. Τζέκος εισήγαγε από την Αμερική αυτά τα φάρμακα και τα εμπορευότανε στην Ελληνική αγορά κάτω από το όνομα «συμπληρώματα διατροφής».

            Όταν στο μακρινό 1996 η Κατερίνα Θάνου δήλωνε στο «Βήμα της Κυριακής» της 25-3-1996, ότι «τα μηνιαία έξοδα για συμπληρώματα διατροφής, πρωτεΐνες, βιταμίνες είναι γύρω στις 400.000 δραχμές» κι ότι αυτά τα χρήματα της «τα εξασφαλίζει ως σπόνσορας η Strength USA», που να φανταστούμε εμείς οι δυστυχείς ότι πίσω από αυτό το κύκλωμα εμπορίας βρισκόταν ο προπονητής της, ο πολυμήχανος κ. Τζέκος. Όταν, τότε, ο αθλητικός συντάκτης της «Αυγής» γιατρός κ. Τάκης Γεωργακόπουλος, είχε γράψει ένα σχόλιο με τίτλο «Αθλήτρια είναι αυτή ή φαρμακείο;», ο κ. Τζέκος εξαπέλυσε ανοίκεια επίθεση εναντίον του και τον απειλούσε με δικαστικές περιπέτειες οι οποίες, φυσικά, ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν.

            Όταν, λοιπόν, την Πέμπτη 12 Αυγούστου, παραμονή της τελετής έναρξης, παίρνει εντολή ο ΣΕΓΑΣ από τη ΔΟΕ να βρεθούν ο Κεντέρης και η Θάνου για «αντι-ντόπινγκ κοντρόλ», δημιουργήθηκε πανικός στην ελληνική αποστολή, στον Τζέκο και στους αθλητές. Κάποιοι φαίνεται, υψηλά ιστάμενοι, θα είχαν διαβεβαίωση ότι οι δύο αθλητές μας θα ήταν στο απυρόβλητο.

            Όταν όμως την προηγούμενη μέρα, Τετάρτη 11 Αυγούστου, το υπεύθυνο κλιμάκιο της ΔΟΕ για τους ελέγχους των αναβολικών, η WADA (World Anti-Doping Agency) πάει στο Ρέθυμνο και ζητάει αντι-ντόπινγκ κοντρόλ από 4 Αμερικανούς αθλητές κι ο επικεφαλής της αμερικανικής αποστολής απείλησε ότι η ομάδα θα αποχωρήσει από τους αγώνες εάν δεν γινόταν έλεγχος και στους Κεντέρη και Θάνου, όλα τα σχέδια ανατινάχθηκαν στον αέρα.

            Μεγάλη μερίδα των ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης πολιτικών και αθλητικών παραγόντων άρχισαν να «ντοπάρουν» τον ελληνικό λαό με δηλώσεις, άρθρα και σχόλια περί διεθνούς σκευωρίας εις βάρος των Ελλήνων αθλητών.

            Ο Κεντέρης και η Θάνου πάνε για λίγο στο Ολυμπιακό Χωριό και το βράδυ της Πέμπτης «κρύβονται» στο ΚΑΤ, μετά από ένα σκηνοθετημένο, όπως είναι πια γνωστό σήμερα, τροχαίο, με έναν «αυτόπτη μάρτυρα» απατεώνα!!!  Πλήρης εξευτελισμός για δύο μεγάλους αθλητές, για δύο αξίες-πρότυπα, για δύο είδωλα που δημιούργησε το σταρ σύστεμ σε εκατοντάδες χιλιάδες νέους.

            Κι όμως, αυτή τη συμπεριφορά που μας διέσυρε διεθνώς από την πρώτη στιγμή των αγώνων, χιλιάδες θεατές στο Ολυμπιακό Στάδιο, ουσιαστικά την επιδοκίμασαν και την εξέφρασαν στην κούρσα των 200 μέτρων όπου φωνάζανε το όνομα του Κεντέρη, αποδοκίμαζαν τους ξένους αθλητές και εμπόδιζαν την έναρξή της!!! Συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το ολυμπιακό ιδεώδες. Το χούι, όμως, δεν κόβεται εύκολα. Ο φανατισμός και η οπαδοποίηση Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού ελλοχεύει πάντα. Τι υποστήριζαν, δηλαδή, οι φίλαθλοι; Ότι καλά έκανε ο Κεντέρης που δεν παρουσιάστηκε για έλεγχο ντόπινγκ; Τι φοβότανε εάν ήταν καθαρός; Ήταν η μοναδική ευκαιρία εκείνη τη δύσκολη στιγμή για τη Χώρα να σηκώσει την Ελλάδα στα ουράνια σαν νέος Πύρρος Δήμας και να διαλύσει το όργιο των δημοσιευμάτων του διεθνούς τύπου περί ντόπινγκ και βρώμικους αγώνες στη γενέτειρα του Ολυμπισμού. Κι όμως, δεν το έκανε. Κρυβότανε δηλώνοντας επί χρόνια ψεύτικη διεύθυνση στη WADA που τον αναζητούσε. Καλά έκαναν οι «αρμόδιοι» που έλεγαν ψέματα ότι προπονείται στη Λατινική Αμερική ή… στη Γερμανία και το Ισραήλ, ενώ βρισκόταν κοντά στη Κόρινθο; Αυτή είναι μαγκιά ή δειλία και αμοραλισμός που δεν αρμόζει σε πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες; Αυτή τη συμπεριφορά διδάσκουμε στους νέους αθλητές μας, στους μέλλοντες πρωταθλητές μας και Ολυμπιονίκες μας; Να το βάζουνε στα πόδια, και να μην υπακούουν στους κανονισμούς; Αυτά θέλαμε να αναβιώσουμε; Που βρίσκεται η ελληνική λεβεντιά, η αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια; Το ήθος του Ολυμπισμού;

            Η επίκληση του Κεντέρη από ορισμένους αθλητές μας και ολυμπιονίκες μας, τι έννοια είχαν; Ότι, δηλαδή, καλά έκανε ο Κεντέρης κι ότι εάν και αυτοί βρεθούν σε παρόμοια κατάσταση θα πράξουν το ίδιο; ΄Η, ότι ο Κεντέρης και η Θάνου είναι τα θύματα, και για όλα φταίει ο Τζέκος και τα διαπλεκόμενα; Με αυτή τη συμπεριφορά καταπολεμούμε τις διακρίσεις που υπάρχουν;

            Και βέβαια την κύρια ευθύνη την έχει το νοσηρό κύκλωμα με πρωταγωνιστή τον κ. Τζέκο, τους σπόνσορες και τις Φαρμακοβιομηχανίες. Την έχει η ιδεολογία του πρωταθλητισμού και του…  βιονικού ανθρώπου χωρίς όρια. Αλλά και η ατομική ευθύνη; Που βρίσκεται η ατομική ευθύνη; Ο Κεντέρης και η Θάνου θα μας πουν πιθανώς ότι δεν γνώρισαν τι χάπια παίρνανε. Είναι δυνατόν να βάζεις στον οργανισμό σου χάπια αξίας 400.000 δρχ. το μήνα και να μην ρωτάς ποτέ τι είδους ουσίες ήταν αυτές;

            Η καταπληκτική αθλήτρια Φανή Χαλκιά μας έκανε να κλάψουμε από χαρά όταν έκοβε πρώτη το νήμα των 400 μέτρων με εμπόδια. Κλάψαμε διπλά και τη θαυμάσαμε διπλά όταν μάθαμε πόσο σκληρά δούλεψε χωρίς καμιά βοήθεια από την Ομοσπονδία. Όπως εξ άλλου και τόσοι άλλοι Ολυμπιονίκες μας.

            Λυπηθήκαμε, όμως, διπλά, όταν την ακούσαμε να μιλάει για τα ελληνικά κύτταρα που γεννούν τους πρώτους, ενώ με τη σειρά τους, κατά συνέπεια, τα παλαιστινιακά κύτταρα των τριών αθλητών αυτού του κατατρεγμένου λαού που ήλθαν, αγωνίσθηκαν και τερμάτισαν τελευταίοι, γεννούν τους τελευταίους!!

            Αυτά τα ρατσιστικά και ναζιστικά κηρύγματα, πατριώτισσα Φανή, είναι επικίνδυνα. Τώρα πια είσαι ένα είδωλο και εσύ, ένα πρότυπο που πολλές νέες κοπέλες θα ήθελαν να σου μοιάσουν και να ταυτιστούν μαζί σου. Έχεις μεγάλες ευθύνες. Θα πρέπει, λοιπόν, να προσέχεις όταν μιλάς γιατί ο λόγος σου έχει και παιδαγωγικό χαρακτήρα.

            Γιατί τώρα όλα αυτά γράφονται σε μία τοπική εφημερίδα; Τόσα και τόσα δεν γράφτηκαν στον ημερήσιο τύπο και δεν ειπώθηκαν από τα διάφορα κανάλια και τηλεοπτικά παράθυρα;

            Βεβαίως, έτσι είναι, Αλλά Αθλητισμό έχουμε και στην τοπική μας κοινωνία. Τα προβλήματα των αναβολικών που ήλθαν στην επιφάνεια με αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες αφορούν και τα δικά μας παιδιά σε οποιαδήποτε ομάδα κι αν αγωνίζονται, σε οποιοδήποτε Σύλλογο κι αν ανήκουν. Ο Αθλητισμός δεν αποτελεί πια τη διέξοδο από τα ναρκωτικά, από τον χουλιγκανισμό και τις κακές συναναστροφές, για έναν «υγιή νου σε σώμα υγιές».  Ελλοχεύουν, όπως είδαμε, παγίδες στους χώρους που αθλούνται οι νέοι, είτε λέγονται γυμναστήρια, είτε σχολεία, είτε κλειστά ή ανοιχτά γήπεδα. Υπάρχουν παντού οι επιτήδειοι  λάτρεις του χρήματος που πωλούν ελπίδες πρωταθλητή και φαρμακώνουν τα σώματα και τις ψυχές των παιδιών.

            Η Κυβέρνηση, τις μέρες που γράφονται αυτές οι γραμμές, ετοιμάζει ένα νομοσχέδιο για το ντόπινγκ και υπόσχεται περισσότερους και αυστηρότερους ελέγχους.

            Με τη σειρά του ο Δήμος μας θα πρέπει να κάνει ένα σχέδιο επιτήρησης και ελέγχου τόσο για το Μαρκόπουλο όσο και για το Πόρτο Ράφτη. Εκατοντάδες είναι τα παιδιά που αθλούνται στο Δήμο.

            Στους γονείς πάλι, πέφτει ένα μεγάλο καινούργιο χρέος και καθήκον. Θα πρέπει να ελέγχουν και να συμμετέχουν στις δραστηριότητες των αθλητικών Συλλόγων και να μη θεωρούν αυτούς τους χώρους σαν ένα παρκινγκ  για τα παιδιά τους. Να συζητούν και να ρωτούν τα παιδιά τους πως προπονούνται, ποιος τα πλησιάζει, τι σκευάσματα και ουσίες τους προτείνουν για ν’ αυξήσουν τη μυϊκή μάζα» του σώματος, κλπ, κλπ.

            Όταν τα παιδιά μιλάνε συνέχεια για πρωταθλητισμό, οι γονείς θα πρέπει να πονηρεύονται περισσότερο.

            Οι διοικήσεις των αθλητικών συλλόγων είναι υπεύθυνες για την ψυχική και σωματική ακεραιότητα των νέων μας. Χρειάζεται επανεξέταση του ρόλου του αθλητικού «παράγοντα» ο οποίος θα πρέπει να έχει ήθος, τιμιότητα, αξιοπρέπεια, αγάπη για τα παιδιά και ανιδιοτέλεια.

            Οι προπονητές, όπως είδαμε, έχουν τεράστια εξουσία στους αθλητές και χρησιμοποιούνται, εάν δεν το κάνουν οι ίδιοι συνειδητά, όπως ο κ. Τζέκος, σαν «βαποράκια» μεταφοράς των διαφόρων ουσιών, φαρμακευτικών και χημικών, στους αθλητές.

            Η επιλογή, λοιπόν, των προπονητών αποτελεί υψίστης σημασίας θέμα και θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή από μία ειδική επιτροπή και με αυστηρά κριτήρια.

            Η Αθλητική Ένωση Πόρτο Ράφτη, στην οποία αθλούνται γύρω στους 320 αθλητές στα διάφορα τμήματα, είναι ένα μεγάλο Σωματείο. Είναι απαράδεκτο στη Γενική Συνέλευση που γίνεται κάθε δύο χρόνια για να εκλέξει το νέο διοικητικό συμβούλιο, να συμμετέχουν και να ψηφίζουν γύρω στα 20 άτομα!!! Ένα τέτοιο Διοικητικό Συμβούλιο που εκλέγεται από μία βάση τόσο λίγων ατόμων, είναι αδύναμο, μοναχικό και ευάλωτο. Όση καλή θέληση κι αν διαθέτει, θα δυσκολεύεται να διατηρήσει το περιβάλλον καθαρό από τους παρατρεχάμενους και ύποπτους ατζέντηδες των φαρμακευτικών και χημικών βιομηχανιών. Χρειάζεται συμπαράσταση. Η παρεμβολή και ενεργή συμμετοχή των πολιτών στις διοικήσεις των Συλλόγων μπορούν να αποτελέσουν το ανάχωμα στους πολλαπλούς κινδύνους που απειλούν τους νέους μας στους αθλητικούς χώρους.

            ΝΑΙ στον Αθλητισμό, αλλά στον ελεγχόμενο πια Αθλητισμό.

Κάηκαν εκατοντάδες στρέμματα δασικής έκτασης και δάσους στη Βραυρώνα και στο Πόρτο Ράφτη.

Φύλλο   15   Ιούλιος – Αύγουστος 2004

Κάηκαν εκατοντάδες στρέμματα δασικής έκτασης και δάσους στη Βραυρώνα και στο Πόρτο Ράφτη.

            Κινδύνεψε να καεί, στις 23 Αυγούστου το σπίτι του εκπροσώπου του Συλλόγου Πούσι Γιάνι-Πούσι Γκίνι, στο Δ.Σ. της ΟΣΠΑ, Σταύρου Μπόμπολου και της συζύγου του Ελένης. Στο ένα μέτρο φθάσανε οι φλόγες που είχανε ζώσει το σπίτι από τρεις διαφορετικές εστίες.

            Με τη βοήθεια του δημοτικού συμβούλου Νίκου Νικολάκη, μέσα από τις φλόγες απομακρύνθηκε η Ελένη. Ο Σταύρος οχυρωμένος μέσα στο σπίτι, με το λάστιχο στο χέρι, με το νερό προσπαθούσε να σώσει τους κόπους του μιας ζωής, αδιαφορώντας για το μεγάλο κίνδυνο που διέτρεχε!

            Η έγκαιρη επέμβαση του πυροσβεστικού οχήματος του Δήμου με τις οδηγίες του αντιδημάρχου κ. Κουμπή και τη γενναία προσωπική άμεση παρέμβαση στην κατάσβεση της φωτιάς του οδηγού του οχήματος κ. Ορφανού και του συνοδηγού του κ. Πανιά, έφεραν αποτελέσματα.

            Σβήσανε τη φωτιά που είχε ζώσει το σπίτι, απομακρύνθηκε ο κίνδυνος και απεγκλωβίσθηκε ο Σταύρος, προς μεγάλη ανακούφιση και χαρά όλων ημών που τρέξαμε για βοήθεια.

            Εκτός από τον αντιδήμαρχο κ. Γεώργιο Κουμπή και τον δημοτικό σύμβουλο κ. Νίκο Νικολάκη, όπως αναφέραμε, στο μέτωπο της φωτιάς βρεθήκανε από την πρώτη στιγμή, ο ίδιος ο Δήμαρχος κ. Φώτης Μαγουλάς με τους δημοτικούς συμβούλους κ. Μαρίκα Μαντάλα και Κώστα Δαρεμά.

            Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε γύρω στις 15.00 το μεσημέρι της 23^ης Αυγούστου, σε πευκόφυτη περιοχή της Βραυρώνας, κοντά στον αρχαιολογικό χώρο και επεκτάθηκε προς δυσμάς μέχρι το βουνό και την ιδιοκτησία του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ στο Βλάχτη.

            Ο ημερήσιος τύπος και τα τηλεοπτικά ΜΜΕ που περάσανε την μεγάλη αυτή είδηση της πυρκαγιάς στα ψηλά ένεκα της ενασχόλησής τους με την Ολυμπιάδα, ομιλούν για την αποτέφρωση 700 στρεμμάτων δάσους.

            Ο Δήμος Μαρκοπούλου στον οποίο διοικητικά ανήκει αυτή η έκταση δεν έχει κάνει τις εκτιμήσεις του. Ούτε η Πυροσβεστική Υπηρεσία έχει κάνει ακόμα τις εκτιμήσεις, τόσο για την έκταση της καμένης γης όσο και για τα αίτια της φωτιάς.

            Η συνεργασία του δημάρχου κ. Φώτη Μαγουλά με την κεντρική Διοίκηση και η άμεση επέμβαση 90 πυροσβεστών που ρίχτηκαν στη μάχη με τις φλόγες από ξηράς και 6 εναέριων μέσων μεταφοράς νερού από την κοντινή θάλασσα (3 αεροσκαφών και 3 ελικοπτέρων), καθώς και επίγεια πυροσβεστικά οχήματα της Πυροσβεστικής Κορωπίου του Δήμου Κορωπίου, της Ραφήνας και του Δήμου Λαυρίου που κατέφθασαν προς βοήθεια, έθεσαν υπό έλεγχο, σχετικά γρήγορα, τη φωτιά την οποία κατέσβησαν γύρω στις 4.30 ή 5.00 μ.μ.

            Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πυρκαγιές εκδηλώνονται σε ημέρες με έντονους ανέμους. Έτσι ήταν και η 23^η Αυγούστου με αποτέλεσμα να επεκταθεί γρήγορα και να δημιουργήσει πολλές εστίες ανάφλεξης.

            Εκτός από τον κίνδυνο στο σπίτι του κ. Μπόμπολου που περιγράψαμε, δεν υπήρξε απειλή για άλλα σπίτια και ανθρώπινες ζωές.

            Από επίσημες αρχές, όπως είπαμε, δεν έχουμε εκτιμήσεις για τα αίτια της πυρκαγιάς. Κατά συνέπεια δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν.

            Θα ήταν όμως υποκριτικό εκ μέρους μας εάν παριστάναμε τους αγαθούς και ανήξερους στο μέγα θέμα των πυρκαγιών το οποίο εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια, στη χώρα μας, κατά τον κ. Δεκλερή (τέως Πρόεδρο του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) σε μία «Τεχνολογία οικοπεδοποίησης των δασών και των δασικών εκτάσεων», γι’ αυτό μπορούμε να κάνουμε κάποιες υποθέσεις.

            Α) Είναι γνωστό, ότι τα Μεσόγεια και ιδιαίτερα οι μεγάλες εκτάσεις του Δήμου Μαρκοπούλου αποτελούν προνομιούχες παράκτιες, κι όχι μόνο, περιοχές με έντονη οικιστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα μετά την κατασκευή του αεροδρομίου των Σπάτων, τα Ολυμπιακά έργα και τους οδικούς άξονες πρόσβασης.

            Β) Είναι γνωστό επίσης, το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε από ομάδα συνταξιούχων βουλευτών για την απόκτηση περιουσίας του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ στη δασική περιοχή Βλάχτη που κάηκε από την πυρκαγιά.

            Μπορεί να είναι όλα συμπτώσεις. Υπάρχει, πάντως, ένας λόγος παραπάνω ώστε οι αρμόδιες υπηρεσίες να δώσουν όσο το δυνατό γρηγορότερα το πόρισμά τους για τα αίτια της πυρκαγιάς.

            Τέλος, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε την ετοιμότητα που έδειξε η Δημοτική Αρχή, την άμεση κινητοποίηση, επέμβαση και την αποτελεσματικότητα που είχε στην κατάσβεση αυτής της πυρκαγιάς.

            Θα ήμασταν ευτυχείς και θα ήταν πολλαπλό το κέρδος εάν αυτή την αποτελεσματικότητα την έδειχνε και στην πρόληψη των πυρκαγιών με ένα σχέδιο αντιπυρικής προστασίας για όλο τον Δήμο και ιδιαίτερα για την περιοχή του Πόρτο Ράφτη όπου οι επικίνδυνες εστίες ανάφλεξης είναι πάρα πολλές.

            Δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι ιδιοκτήτες των εγκαταλειμμένων  οικοπέδων και να υποχρεωθούν, κάθε καλοκαίρι, να καθαρίζουν τα οικόπεδά τους από τα ξερά χόρτα.  Δεν είναι δύσκολο η Δημοτική Αρχή με τη συνεργασία των Συλλόγων να καθαρίζει τις παρυφές των δρόμων πριν ακόμα μεγαλώσουν και ξεραθούν τα χόρτα. Αυτά είναι στοιχειώδη και δεν εξαντλούν, φυσικά, τα μέτρα αντιπυρικής προστασίας.

            Είναι γεγονός ότι το Πόρτο Ράφτη έχει μεγάλη έκταση και είναι δύσκολη η καλή του διαχείριση. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν είναι και δυνατή.  Κατοικούν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι με τάση συνεχούς αύξησης και μία ενδεχόμενη πυρκαγιά θα σημάνει μία πραγματικά ελληνική αρχαία τραγωδία. Και μην ξεχνάμε ότι η πρόληψη κοστίζει πάντα λιγότερο από την θεραπεία οποιουδήποτε συμβάντος.