Τα συμπεράσματα και τα ερωτηματικά της δίκης

Φύλλο 41    Νοέμβριος  1996

Τα συμπεράσματα και τα ερωτηματικά της δίκης

                  Ο Αλβανός υπήκοος κ. Βόιλα που συνελήφθη, τυχαία, στο δρόμο Πόρτο Ράφτη-Μαρκόπουλο στις 17-12-1995 μεταφέροντας κλοπιμαία απ’ τη μεγάλη μαζική κλοπή 15 κατοικιών που έγινε εκείνες τις μέρες στο Πόρτο Ράφτη, στην περιοχή Πανόραμα, καταδικάστηκε, λοιπόν, απ’ το Τριμελές Κακουργιοδικείο Αθηνών σε 4 χρόνια φυλακή χωρίς αναστολή.

                Η θέση που προσπάθησε να κατασκευάσει η υπεράσπιση, ότι, δηλαδή, ο κατηγορούμενος μετέφερε «οικοσκευή» συμπατριώτη του κι όχι κλοπιμαία, δεν έπεισε το δικαστήριο, που τον έκρινε ένοχο των κλοπών.

                Ένα χρόνο σχεδόν βρίσκεται ο κ. Βόιλα στη διάθεση της Αστυνομίας και των ανακριτικών Αρχών και εξακολουθεί να είναι ο ΜΟΝΟΣ ΕΝΟΧΟΣ για το απάδειασμα δεκάδων σπιτιών, για το φόρτωμα και τη μεταφορά προς άγνωστη κατεύθυνση, ψυγείων, επίπλων, τηλεοράσεων, ρουχισμού, κλπ.!! Ένας αλλοδαπός με υπερφυσικές δυνατότητες!

                Ένα χρόνο ανακρίσεις και ο κ. Βόιλα ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ κανέναν συνένοχο. Και γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, ότι η Αστυνομία, όταν θέλει ν’ αποσπάσει μαρτυρίες, δεν αστειεύεται.

                Γιατί, λοιπόν, ο κ. Βόιλα δεν μίλησε; Γιατί δεν «έσπασε», κατά την προσφιλή έκφραση της αστυνομίας; Όχι βέβαια από πίστη σε κάποια υψηλά, ανθρώπινα ιδανικά και αξίες. Οι κλοπές και οι διαρρήξεις, δεν αποτελούν ιδανικά, ούτε για εκείνους που τις διαπράττουν. Τον ένοχο κ. Βόιλα, κάποιοι τον καλύπτουν και κάποιους φοβάται. Δεν μπορεί η αφηρημένη έννοια «αλβανική μαφία» ν’ αποτελεί δικαιολογία και άλλοθι για οποιοδήποτε ανεξιχνίαστο έγκλημα… Μία μεγάλη εγκληματική οργάνωση δεν αρθρώνεται μόνο σε παράνομο δίκτυο. Η Ιταλία είναι κοντά μας. Τα στοιχεία που έρχονται κάθε μέρα στη δημοσιότητα αποδεικνύουν, ότι σε τέτοιες οργανώσεις μπλέκονται και άνθρωποι «υπεράνω πάσης υποψίας». Οι υγιείς δυνάμεις της Αστυνομίας και των ανακριτικών Αρχών, έχουν το χρέος και το καθήκον ν’ ανακαλύψουν εκείνους που κρύβονται πίσω απ’ τον κ. βόιλα.

                Ο πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Βαλυράκης, στο έγγραφο που δημοσιεύουμε στην τελευταία, δήλωσε, πριν από ένα χρόνο, ότι «η περιοχή του Πόρτο Ράφτη αστυνομεύεται έντονα», ότι ο Αστυνομικός Σταθμός είναι ικανοποιητικά επανδρωμένος, διαθέτει τα’ απαραίτητα μηχανικά μέσα και γίνονται τακτικές περιπολίες «καθ’ όλο το 24ωρο»!!!  και όχι μόνο. Γίνονται, λέει ο πρώην υπουργός και «έκτακτες εξορμήσεις με ικανοποιητικά αποτελέσματα (υπογράμμιση δική μας).

                Ρωτάμε τον σημερινό Υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Ρωμαίο, να μας πει ΠΟΙΑ είναι τα ικανοποιητικά αποτελέσματα; Μήπως συνελήφθησαν κι άλλοι κλέφτες που εμείς δεν γνωρίζουμε;  Οι κλοπές, πάντω ς, συνεχίζονται αμείωτα, κ. Υπουργέ! Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος. Προμηθεύεται καραμπίνες και «ακούγονται οι πρώτες μπαλωθιές». Πάρτε μέτρα πριν να είναι πολύ αργά.  Ο κ. Βόιλα, είναι σίγουρο, ότι έχει πολλούς συνενόχους και δεν είναι μόνο αλλοδαποί.

                Ένα άλλο γεγονός που έκανε εντύπωση κατά τη διεξαγωγή της δίκης, ήταν η παντελής απουσία του Δήμου.

                Δεν θα μπορούσε, φυσικά, να παρουσιασθεί σαν μάρτυρας υπεράσπισης ή πολιτική αγωγή. Οι κανόνες μιας δίκης είναι δεδομένοι και θεσμοθετημένοι. Συνειρμικά σκεφτόμαστε τι θα γινόταν, εάν συνέβαινε μέσα στην πόλη του Μαρκόπουλου, ν’  άδειαζαν μέσα σ’ ένα βράδυ 15 σπίτια, να συλλαμβανόταν το φορτηγό γεμάτο με τα κλοπιμαία και να γινόταν η δίκη του συλληφθέντα. Πιστεύουμε ότι όχι μόνο οι 15 μηνύσαντες-θύματα θα βρισκόντουσαν στην αίθουσα με άλλους τόσους δικηγόρους, αλλά ολόκληρο το Μαρκόπουλο, με επικεφαλής το Δήμαρχο και το Διοικητική του Αστυνομικού Τμήματος. Αλήθεια, κ. Διοικητά, γιατί σαν μάρτυρα κατηγορίας στείλατε ένα νεαρό αστυφύλακα που με τα «μάλλον, τα «ίσως» και τα «μπορεί» δημιούργησε ένα σωρό ερωτηματικά στο δικαστήριο, σαν η Αστυνομία να μην ήταν σίγουρη ότι επρόκειτο για κλοπιμαία; Γιατί δεν πήγε σαν μάρτυρας στη δίκη ο Αξιωματικός Υπηρεσίας, μπροστά στον οποίο ανοίχτηκε, την ημέρα της σύλληψης, το αυτοκίνητο του κ. Βόιλα και έγινε η αναγνώριση των κλοπιμαίων απ’ τα θύματα;

                Τελειώνοντας αυτό το άρθρο, χρειάζεται να πούμε δύο λόγια στα θύματα αυτής της κλοπής. Ο Σύλλογός μας και η εφημερίδα μας ήταν κοντά τους και τους συμπαραστάθηκαν με όλα τα μέσα. Θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε το χρέος μας με συνέπεια και στο μέλλον. Δεν θα γίνουμε, όμως, οι εντολοδόχοι της ενοχής, της αδράνειας και της μακάριας αδιαφορίας κανενός. Σε μας δεν υπάρχουν τοπικοί παραγοντίσκοι και μωροφιλόδοξοι νάρκισσοι που πιστεύουν ότι θα σώσουν την οικουμένη. Δεν μπορεί ν’ αντικαταστήσει κανείς τη φυσική παρουσία και τη συλλογική βούληση των ανθρώπων.

                Χρειάζεται συνεισφορά, συμμετοχή και τόλμη για ν’ αναστρέψουμε τη συνεχή υποβάθμιση της ταυτότητας της ζωής μας, να διασπάσουμε τη μοναχική μας πλήξη και ν’ ανταμώσουμε με τα πολλά και τρανά προβλήματα της τοπικής μας κοινωνίας.

Έλλειμμα δημοκρατίας

Φύλλο  40   Οκτώβριος  1996

Έλλειμμα δημοκρατίας

                Αναφέραμε με λεπτομέρεια στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας, την περίπτωση της Κυρίας Κούκη, Πορτοραφτιώτισας, όπου οι ιθύνοντες του Δήμου Μαρκοπούλου, υπερβαίνοντας εαυτούς και χρησιμοποιώντας σαν μέσο τον εκφοβισμό, τις απειλές  και τη βία, καταπάτησαν το οικόπεδό της, ρίχνοντας μέσα στην ιδιοκτησία της μία βάση από μπετόν που θα χρησίμευε για να στερεωθεί το στέγαστρο μιας στάσης της γραμμής του ΚΤΕΛ.

                Η εταιρία που ανέλαβε να κατασκευάσει τα στέγαστρα, άρχισε τη μερική τοποθέτησή τους σε όλες τις θέσεις, που προηγούμενα είχε προετοιμάσει ο Δήμος απ’ το Μαρκόπουλο μέχρι το Πόρτο Ράφτη. Το ίδιο, φυσικά, έκανε και στη βάση της στάσης που βρισκόταν στο οικόπεδο της κ. Κούκη. Και εκεί που περιμέναμε, η κατασκευάστρια εταιρία να ολοκληρώσει την τοποθέτηση των στεγάστρων στις διάφορες καινούργιες στάσεις, είδαμε με έκπληξη, αλλά και ικανοποίηση, να αφαιρείται το τμήμα του στεγάστρου που είχε τοποθετηθεί στην ιδιοκτησία της κ. Κούκη.

                Η πράξη αυτή δείχνει, ίσως, ότι διαπιστώθηκε η αδικία και οδηγούμαστε στην απόδοση δικαιοσύνης, έστω και εκ των υστέρων.

                Η δικαιοσύνη, όμως, αυτή κόστισε στο Δήμο, ηθικά και υλικά. Ηθικά, αφού τραυματίστηκε το κύρος και η αξιοπιστία του (φιλονικίες, βιαιοπραγίες, δικαστήρια). Υλικά, αφού σπαταλήθηκαν χρήματα για την κατασκευή και ενδεχομένως το ξήλωμα της βάσης. Όλα αυτά μπορούσαν ν’ αποφευχθούν, εάν απ’ την αρχή ο Δήμος ήταν πιο ψύχραιμος και πιο προσεκτικός στα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών.

                Δεν θέλουμε να κραυγάσουμε νίκη, επειδή απ’ την πρώτη στιγμή πήραμε το μέρος της οικογένειας Κούκη, αφού ήταν προφανής η αυθαιρεσία σε βάρος της.

                Αναμένουμε όμως, οι ιθύνοντες του δήμου και ιδιαίτερα ο Δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος που πρωτοστάτησαν σε απαράδεκτες αντιδημοκρατικές ενέργειες, να παραδεχθούν και να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και να προβληματισθούν.

                Η αυθαιρεσία και ο τσαμπουκάς δεν λύνουν αλλά οξύνουν περισσότερο  τα προβλήματα. Επενεργούν αρνητικά και διαρρηγνύουν τους διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας που οφείλει να έχει η δημοτική αρχή με τους πολίτες. Δείχνουν ότι υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας και πολιτισμού που μόνο οπισθοδρόμηση και κοινωνική αποδιοργάνωση μπορούν να δημιουργήσουν σε μία τοπική κοινωνία.

                Ο δρόμος του δημοκρατικού διαλόγου, της ισονομίας και της ανθρωπιάς είναι ο μοναδικός που μπορεί να οδηγήσει στην πρόοδο, στην κοινωνική συνοχή και στην ανάπτυξη της περιοχής.

                           

Δεν υπάρχουν Πορτοραφτιώτες! Το Μαρκόπουλο συντηρεί το Πόρτο Ράφτη!

Φύλλο  39    Σεπτέμβριος  1996

Δεν υπάρχουν Πορτοραφτιώτες! Το Μαρκόπουλο συντηρεί το Πόρτο Ράφτη!

                Η ύλη γι’ αυτό το φύλλο ήταν έτοιμη και είχε πάει στη φωτοσύνθεση. Είχαμε μόνο αφήσει ένα χώρο για ένα μικρό σχόλιο για την λαϊκή συνέλευση που διοργάνωσε η ΟΣΠΑ στο Αυλάκι με τον Δήμαρχο κ. Κατσίκη. Επειδή, όμως, σε αυτή τη συνέλευση ειπώθηκαν πολλά και συνέβησαν άλλα τόσα, αναγκαστήκαμε την τελευταία στιγμή ν’ αλλάξουμε τη διάταξη της ύλης. Γνωρίζουμε ότι η παρουσίαση της λαϊκής συνέλευσης δεν είναι πλήρης. Εμείς σχολιάζουμε σήμερα ορισμένα από τα χρόνια βασικά αιτήματα που αντιμετώπισε ο κ. Δήμαρχος. Καλούμε ΟΛΟΥΣ όσους θέλουν να δημοσιευθεί η ομιλία τους στο επόμενο φύλλο, να μας στείλουν έγκαιρα μία περίληψη.

                «Είναι παράξενο και ύποπτο συνεπώς, κάτοικοι του Πόρτο Ράφτη της τελευταίας 20ετίας, και μάλιστα παραθεριστές οι περισσότεροι, να λένε ότι είναι Πορτοραφτιώτες, απαρνούμενοι την καταγωγή τους».

                Τάδε έφη ο κ. Κατσίκης, Δήμαρχος Μαρκοπούλου στη λαϊκή συνέλευση στο Πόρτο Ράφτη στις 31 Αυγούστου 1996.

                Για να λέγονται Πορτοραφτιώτες για τον κ. Δήμαρχο, ή θα έπρεπε να είχαν γεννηθεί στο Πόρτο Ράφτη ή οι οικογένειές τους να ζούσαν στην περιοχή  μισό, τουλάχιστον, αιώνα πριν!!!

                Στο Πόρτο Ράφτη  δεν υπάρχουν Πορτοραφτιώτες, αλλά Θεσσαλοί, Ρουμελιώτες, Πελοποννήσιοι, Μακεδόνες, Κρήτες, κλπ., που θα πρέπει «να τιμούν την καταγωγή τους, να την προβάλουν» και να κλείνουν τα αυτιά τους συνεπώς, όταν τους αποκαλούν Πορτοραφτιώτες!

                Αφού επί μία 20ετία δεν κατάφεραν οι διαχειριστές της εξουσίας του Δήμου του Μαρκόπουλου  να εξαλείψουν το όνομα Πόρτο Ράφτη και να το αντικαταστήσουν με το «Λιμήν Μαρκοπούλου», τώρα ο κ. Κατσίκης μεθοδεύει τρόπους και πρακτικές αποσιώπησής του.

                Από το 1975 ο κ. Γ.Ράλλης, συνέστησε στους Μαρκοπουλιώτες, το αποκάλυψε ο κ. Κατσίκης στη συνέλευση, να αντικαταστήσουν το επίσημο μέχρι τότε όνομα «Λιμήν Μεσογαίας» με το «Λιμήν Μαρκοπούλου» για να αποτρέψουν, λέει, τον κίνδυνο που υπήρχε εκείνη την περίοδο, δημιουργίας αυτόνομης Κοινότητας.

                Το όνομα, όπως φαίνεται, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ για τους ιθύνοντες του Δήμου. Πέρασε ενάμιση χρόνος από την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την αποκατάσταση της πραγματικής ονομασίας της περιοχής και επίσημα εξακολουθεί να ονομάζεται Λιμήν Μαρκοπούλου. Σήμερα ΔΕΝ υπάρχουν κίνδυνοι αυτονόμησης και απεξάρτησης του Πόρτο Ράφτη. Τότε, που βρίσκεται το πρόβλημα; Τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτή την υπόθεση;

                Δεν μπορεί, χωρίς καμιά αιτία, να φθάνει σε τόσο πολύπλοκες εγκεφαλικές κατασκευές, ώστε ν προσπαθεί να εξαλείψει το όνομα από τους πολίτες, αφού δεν κατάφερε να το εξαλείψει από την περιοχή. Πράγματι, περί αυτού πρόκειται. Εάν ΔΕΝ υπάρχουν Πορτοραφτιώτες, δεν μπορούν να υπάρχουν κοινωνικοί φορείς που να αναφέρονται στο Πόρτο Ράφτη, δεν μπορεί να υπάρχει Υπερκομματικός Συνδυασμός του Πόρτο ράφτη, άρα το Πόρτο Ράφτη αποτελεί όνομα χωρίς περιεχόμενο.

                Δεν είναι τόσο μηχανιστικά τα πράγματα στα κοινωνικά φαινόμενα κ. Δήμαρχε. Μεταξύ  Μαρκόπουλου και Πόρτο Ράφτη υπάρχει μία εσωτερική αντικειμενική αντίφαση, μία ενδογενής δυσκολία που αντιμετωπίζουν ΟΛΟΙ οι μικροί Δήμοι, στη δικαιοδοσία των οποίων ανήκουν μεγάλοι παραθαλάσσιοι οικισμοί. Οι Δήμοι αυτοί δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα προβλήματα και τις ανάγκες που δημιουργούνται, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες από τον ερχομό πολλαπλάσιου πληθυσμού. Δεν διαθέτουν ούτε τις δομές, αλλά ούτε τις κατάλληλες  υπηρεσίες και τα μέσα για να ανταποκριθούν θετικά στις αυξανόμενες απαιτήσεις. Πρόχειρα, και χωρίς μακρόπνοα σχέδια, προσπαθούν να τα βολέψουν, όπως γίνεται συνήθως στη Χώρα μας.

                Από την άλλη πλευρά βιώνουν σαν εισβολή «ξένων» αυτόν τον πληθυσμό, ο οποίος, όμως, αφήνει χρήματα, αναζωογονεί την αγορά και δημιουργεί θέσεις εργασίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα κ. Κατσίκη και με τέτοιους όρους εμείς βλέπουμε τους Πορτοραφτιώτες και τους Μαρκοπουλιώτες κι όχι από το πόσο ηρωική είναι η καταγωγή του καθενός.

                Την αντίφαση αυτή, άλλες περιοχές, ακριβώς απ’ το 1975, όπως η Λούτσα, η Σαρωνίδα, κλπ., τη λύσανε με τη δημιουργία ξεχωριστών Δήμων ή Κοινοτήτων.

                Όλος αυτός ο κόσμος που έρχεται και μένει στο Πόρτο Ράφτη, διαθέτει οικόπεδα, σπίτια, περιουσίες, δεν μπορεί κανένας Δήμαρχος να του αφαιρέσει το δικαίωμα να λέγεται Πορτοραφτιώτης!  Που βρίσκεται το παράξενο και ύποπτο; Δεν θα πρέπει να συγχέεται η καταγωγή με τον τόπο διαμονής και κατοικίας. Μία μεγάλη μερίδα των παραθεριστών του Πόρτο Ράφτη είναι μόνιμοι κάτοικοι,  κ. Δήμαρχε.

                Ο νόμος ορίζει ότι μόνιμος κάτοικος θεωρείται εκείνος που διαμένει σε έναν τόπο τον μισό χρόνο συν μία μέρα. Εάν υπολογίσει κανείς τα Παρασκευοσαββατοκύριακα, τις γιορτές και τις αργίες, τις ημέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα που κλείνουν τα Σχολεία και τους 2-3 μήνες του Καλοκαιριού, θα διαπιστώσει ότι οι ημέρες που έρχεται και μένει στο Πόρτο Ράφτη η μεγάλη αυτή μερίδα του πληθυσμού, ξεπερνούν κατά πολύ τις 183. Δεν μπορούν να λέγονται Πορτοραφτιώτες αυτοί οι άνθρωποι κ. Δήμαρχε; Που βρίσκετε το «ύποπτο» και το παράξενο;

                Οι Πορτοραφτιώτες, λοιπόν, είναι χιλιάδες και αυξάνονται συνέχεια. Η κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα θα δώσει καινούργια ώθηση στην οικιστική εγκατάσταση και θα δημιουργήσει νέες κοινωνικές πιέσεις. Αυτές μπορούν να αμβλυνθούν με τη συνεργασία, με τον σχεδιασμό, με την κατανόηση των αναγκών και των προβλημάτων, με τη συμμετοχή των Πορτοραφτιωτών στη διοίκηση του Δήμου κι όχι με την εξάλειψή τους σαν κοινωνική κατηγορία!!!

                Δεν υπάρχουν μόνο Μαρκοπουλιώτες στην περιοχή κύριε Δήμαρχε, όσο υπερήφανοι κι αν είναι για την καταγωγή τους,  και θα πρέπει να είναι. Οι καιροί άλλαξαν και οι αναδυόμενες νέες τοπικές κοινότητες διεκδικούν δυναμικά την έκφρασή τους στις τοπικές εξουσίες. Όσο περισσότερο εμποδίζονται με αυταρχικές και ολοκληρωτικές διακηρύξεις, με αναχρονιστικές νοοτροπίες και τσιφλικάδικες πρακτικές, τόσο πιο εκρηκτικές  γίνονται οι καταστάσεις και απρόβλεπτες εξελίξεις.

                Σε έναν ενιαίο Δήμο, η ενδογενής εσωτερική αντίφαση μπορεί να λυθεί δημοκρατικά, εάν επιτευχθεί η ενότητα στη διαφορετικότητα. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να αναγνωρισθεί η διαφορετικότητα.

                Την ύπαρξη των δύο οικισμών με τους ανθρώπους τους να εργάζονται, να ζουν και ν’ αναπνέουν, τη γνωρίζουν και οι πέτρες.

                Η ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία που επέλεξε στην ομιλία του ο κ. Κατσίκης, δεν μπορεί ως δια μαγείας να… εξαφανίσει τους Πορτοραφτιώτες. Απλώς θα οξύνει τα πράγματα.

                Το Πόρτο Ράφτη διεκδικεί την συμμετοχή του στη διαχείριση της εξουσίας και κ. Κατσίκη κι αυτό δεν μπορείτε ούτε να το απαγορεύσετε, ούτε να το αποφύγετε. Αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά. Όσο πιο γρήγορα εξοικειωθείτε με αυτή την πραγματικότητα, τόσο πιο ήρεμα θα ζήσουμε όλοι μας. Πορτοραφτιώτες και Μαρκοπουλιώτες.

                Εμείς, αγωνιζόμαστε ειρηνικά και δημοκρατικά προς αυτή την κατεύθυνση, έχοντας με το μέρος μας τη δύναμη των ιδεών μας και του δικαίου. Γι’ αυτό τον λόγο, εμείς μιλάμε σήμερα για ένα ενιαίο Δήμο Μαρκοπούλου – Πόρτο Ράφτη. Για ένα Δήμο της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, για ένα Δήμο ίσων δικαιωμάτων μεταξύ των πολιτών που δεν θα αποτελεί προνόμιο η καταγωγή, η συγγένεια ή η περιουσία.

Μας συντηρεί το Μαρκόπουλο

                Ο κ. Κατσίκης, στην ομιλία του, μας έδωσε κάποια στοιχεία που αφορούσαν τα έσοδα και τα έξοδα, τόσο του Πόρτο Ράφτη, όσο και του Μαρκόπουλου. Επέμεινε με έμφαση ότι αυτά τα στοιχεία είχαν δοθεί στους συλλόγους και στην ΟΣΠΑ και δεν είχαν αμφισβητηθεί από κανέναν. Δηλώνουμε ότι ούτε στον Εξωραϊστικό Σύλλογο «ΠΑΝΟΡΑΜΑ», ούτε στην εφημερίδα μας έφθασαν ποτέ αυτά τα στοιχεία.  Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Δημάρχου, τα έσοδα που έχει ο Δήμος από το Πόρτο Ράφτη, ανέρχονται στο ποσό των 677.527.055 δρχ., ενώ τα έξοδα ανέρχονται σε 684.000.000 δρχ. Δηλαδή, έλλειμμα  6.472.945 δρχ., απ’ το Μαρκόπουλο τα έσοδα του Δήμου ανέρχονται σε 247.889.761 δρχ., ενώ τα έξοδα ανέρχονται σε 156.000.000 δρχ.  Δηλαδή, πλεόνασμα 91.889.761  Κι ο μεγαλύτερος ταχυδακτυλουργός  δεν θα μπορούσε να βγάλει τέτοιο αποτέλεσμα…

                Με τα στοιχεία αυτά, προκύπτει ότι το Μαρκόπουλο συντηρεί το Πόρτο Ράφτη!!! Και τα παραθέτει στα σοβαρά ο κ. Κατσίκης και επαναλαμβάνει με στόμφο ότι κανείς δεν τα’ αμφισβητεί. Σας δηλώνουμε ότι τα αμφισβητούμε εμείς, κ. Δήμαρχε, για τους παρακάτω λόγους:

1.-  Και η πιο μικρή επιχείρηση, όταν έχει συνέχεια παθητικό, κλείνει. Εάν συμβαίνει αυτό με το Πόρτο Ράφτη, τότε γιατί απ’ το 1975 που παρουσιάστηκε η ευκαιρία, δεν το αφήσατε να γίνει αυτόνομη Κοινότητα; Γιατί κρατάτε με νύχια και με δόντια μία προβληματική επιχείρηση;

2.- Σε ποιο οικονομικό έτος αναφέρεται αυτός ο ισολογισμός; Εάν αναφέρεται στα τελευταία δύο χρόνια  που πραγματοποιηθήκανε κάποια έργα στο Πόρτο Ράφτη, φαντάζεται κανείς πόσα εκατομμύρια εισέπραττε απ’ το Πόρτο Ράφτη ο Δήμος του Μαρκόπουλου τα προηγούμενα χρόνια που τα έργα στην περιοχή μας ήταν σχεδόν ανύπαρκτα.

3.-  Θα δεχόμασταν αυτά τα έσοδα «από ύδρευση, τέλη φωτισμού και καθαριότητας», εάν ο Δήμος μας έδινε επακριβώς τον αριθμό των υδρομετρητών που υπάρχουν στο Πόρτο Ράφτη, καθώς επίσης και τον αριθμό των ρολογιών της ΔΕΗ.

                Η αλήθεια όμως, είναι άλλη. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΣΟΔΑ. Ξεχνάει ο κ. Κατσίκης ότι τώρα πια αυτά που λέει δεν μένουν μονάχα στο μικρό ακροατήριο των σκηνοθετημένων «λαϊκών συνελεύσεων».  Μέσω της εφημερίδας μας φθάνουν στις δεκάδες χιλιάδες του πληθυσμού του Πόρτο Ράφτη και του Μαρκόπουλου. Φθάνουν σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, στον κ. Λιβάνη και γενικά σε όλες τις προσωπικότητες που έχουν σπίτι στο Πόρτο Ράφτη.

Γνωρίζουμε ότι αυτό ενοχλεί και εκνευρίζει τον κ. Κατσίκη, επειδή ήταν συνηθισμένος στο μονόλογο και στην έλλειψη οποιασδήποτε κριτικής. Γι’ αυτό δηλώνει κάθε φορά ότι θα εκδώσει δική του εφημερίδα, αφού η δική μας παραπληροφορεί και κάνει μόνο προπαγάνδα. Στο σπίτι, όμως, του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί, λέει ο λαός μας. Η προπαγάνδα και η μονομέρεια που εκπέμπει το Ράδιο Αττική, που σημειωτέον, είναι και δημοτικός σταθμός, είναι γνωστή. Παρουσιάζονται όλες οι τοπικές εφημερίδες των Μεσογείων, εκτός απ’ την δική μας, τη μεγαλύτερη εφημερίδα του Δήμου μας.  Η ιδεολογική τρομοκρατία που κυριαρχεί στις εργασιακές σχέσεις  του σταθμού και η αποπομπή εκείνων που έχουν κάποια διαφορετική άποψη, επίσης, είναι γνωστή. Πάντως, τα στενά παραταξιακά και κομματικά έντυπα δεν έχουν μέλλον και εκείνα που υπάρχουν ακόμα, πνέουν τα λοίσθια.

                Καλέσαμε επανειλημμένα τον κ. Δήμαρχο να συζητήσει μαζί μας δημόσια. Οι στήλες της εφημερίδας μας είναι ανοικτές, τόσο στον ίδιο, όσο και σε οποιονδήποτε κοινωνικό φορέα. Τον διάλογο, όμως, ο κ. Κατσίκης τον προτιμάει με εκείνους που συμφωνούν πάντα μαζί του, με τους yes man κι όχι με εκείνους που μπορούν να έχουν και διαφορετικές απόψεις. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, ότι είναι προς τιμήν του δημοτικού συμβούλου κ. Σωτήρη Μεθενίτη που έθεσε σε δημόσιο διάλογο, μέσω της εφημερίδας μας, τις απόψεις του για τα δημοτικά δρώμενα στο Δήμο Μαρκοπούλου.

                Ας επανέλθουμε, όμως, στα έσοδα που έχει ο Δήμος και γενικά η πόλη του Μαρκόπουλου από το Πόρτο Ράφτη. Το ποσό που ανέφερε ο κ. Κατσίκης ήταν έσοδα από «ύδρευση, τέλη φωτισμού και καθαριότητας». Δεν φαίνεται να συμπεριλαμβάνονται τα έσοδα από το ΤΑΠ (Τέλος Ακίνητης Περιουσίας), τα έσοδα από το 5% που εισπράττονται απ’ τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ούτε τα έσοδα που έχει ο Δήμος από την πλαζ.  Στη μιάμιση  ώρα που διήρκεσε η ομιλία του κ. Δημάρχου και στη 45λεπτη, περίπου, δευτερολογία του, ΔΕΝ βρήκε χρόνο ν’ αναφερθεί καθόλου στην πλαζ!!!

                Υπάρχουν, όμως, κι άλλα έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων που εισπράττονται, αν δεν κάνουμε λάθος, από το Δήμο του Μαρκόπουλου στο όνομα του Πόρτο Ράφτη. Γιατί δεν τα αναφέρετε όλα, κ. Κατσίκη; Γιατί προκαλείτε την νοημοσύνη μας;

                Υπάρχει, όμως κι ένα γενικότερο θέμα που αφορά την οικονομία της πόλης του Μαρκόπουλου και την ανάπτυξη της περιοχής. Η πώληση των άγονων οικοπέδων στο Πόρτο Ράφτη, είχε σαν αποτέλεσμα να εισρεύσει χρήμα στην πόλη του Μαρκόπουλου. Η ανοικοδόμηση που επακολούθησε, αυθαίρετη ή νόμιμη, έβαλε σε κίνηση όλο το μηχανισμό της αγοράς, των οικοδομικών υλικών. Άνοιξε δουλειές για τα τεχνικά γραφεία, τους μεσίτες, τους εργολάβους, τους οικοδόμους. Τα χρήματα που φέρανε οι «ξένοι», δημιουργήσανε μία συσσώρευση κεφαλαίου, που αναθέρμανε την αγορά, άνοιξε μαγαζιά, αναπτύχθηκε το εμπόριο, οι κατασκευές, ανοίξανε Τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρίες, γίνανε επενδύσεις. Στο Μαρκόπουλο γίνανε δρόμοι, πλατείες, καινούργια σχολεία, παιδικές χαρές, καινούργια σπίτια. Οι κοινωνικές σχέσεις άλλαξαν. Το εμπόριο καταλαμβάνει πρωταρχική θέση, ενώ υποχωρεί η αγροτική οικονομία. Αναπτύσσεται μία άλλη πολιτιστική ζωή. Το Μαρκόπουλο αλλάζει όψη.

                Όλα αυτά γίνονται με τα κεφάλαια που φέρνουν οι «ξενούρες» και που αρχίζουν να κατοικούν ή να παραθερίζουν στο Πόρτο Ράφτη.

                Αυτή είναι η πραγματικότητα κ. Κατσίκη, κι όχι η μιζέρια των 3-4 αριθμών που παρουσιάσατε για να αποδείξετε τα αναπόδεικτα και να εντυπωσιάσετε.

                Όσο για το έργο του Βιολογικού Καθαρισμού, που για το Πόρτο Ράφτη αποτελεί την απόλυτη προτεραιότητα και που μόνο για το Πόρτο Ράφτη δεν γίνεται, θα ασχοληθούμε αναλυτικά και εμπεριστατωμένα άλλη φορά.

Για το νερό

που πίνουμε στο Πόρτο Ράφτη και που, πολλές φορές, από τις βρύσες μας βγαίνει… χρώματος κόκκινου, ο κ. Δήμαρχος είπε, ότι τα δίκτυα είναι παλαιά, γίνονται προσπάθειες, αλλά «κάθε χρόνο η κατάσταση θα χειροτερεύει»!!!  Τόλμησε δε να υποστηρίξει ότι είναι «φθηνότερο από πολλούς Δήμους», όταν ξέρει ότι σε έρευνα που κάναμε και που δημοσιεύσαμε στο φύλλο 21 Φεβρουαρίου 1995 της εφημερίδας μας, παραθέσαμε συγκριτικά στοιχεία 8 Δήμων  των Μεσογείων (Μαραθώνα, Νέας Μάκρης, Ραφήνας, Αρτέμιδας, Μαρκόπουλου, Καλυβίων, Κουβαρά, Φώκαιας), απ’ όπου προκύπτει ότι  ο Δήμος Μαρκοπούλου πουλάει το νερό στους καταναλωτές του πιο ΑΚΡΙΒΑ από όλους τους άλλους.

Για την Ενορία

στο Πόρτο Ράφτη, πάγιο αίτημα των κατοίκων της περιοχής από χρόνια, ο κ. Κατσίκης νίπτει τας χείρας του.  ΔΕΝ… γνωρίζει τίποτα. Δεν «αναμιγνύεται» στα θέματα της Εκκλησίας για να… μην δημιουργηθούν δυσάρεστα γεγονότα, όπως εκείνα της… Λάρισας!!!  Με αυτές τις υποκριτικές δηλώσεις, ο Δήμαρχός μας ξόφλησε με το χρόνιο αίτημα των πολιτών του Πόρτο Ράφτη για ενορία στην περιοχή.

                Όπως διαπιστώσατε κ. Δήμαρχε, δεν σας ακολουθήσαμε στον ολισθηρό δρόμο των ύβρεων, των αυθαίρετων χαρακτηρισμών και των υπονοουμένων,  που μόνο πανικό υποδηλώνουν. Η απώλεια της ψυχραιμίας σας, σας οδήγησε έξω απ’ τα όρια ευπρέπειας και σεβασμού της κριτικής και του διαλόγου. Μην ξεχνάτε ότι κανένας πολιτικός δεν βγήκε κερδισμένος από την επίθεση στα ΜΜΕ.  Σας προτείνουμε να διαβάσετε τις απόψεις του Δημάρχου Λαυρίου που δημοσιεύουμε στην 3^η σελίδα για τον τοπικό τύπο. Εμείς, προτιμήσαμε, σ’ αυτό το κείμενο, να ακολουθήσουμε τη μέθοδο της ανάλυσης των γεγονότων, της νηφάλιας σκέψης και των επιχειρημάτων. Εάν τα καταφέραμε, οι αναγνώστες μας θα το κρίνουν.

                Πάντως, τα παραπάνω θα πρέπει να προβληματίσουν ορισμένους από τους  διοργανωτές της ΟΣΠΑ (Ομοσπονδία Συλλόγων Πόρτο Ράφτη Αττικής), συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της, που κρίνουν ότι ήταν επιτυχής η εκδήλωση για τους Πορτοραφτιώτες.

Γιατί δεν λένε τα πράγματα με το όνομά τους;

Φύλλο  37    Ιούλιος  1996

Γιατί δεν λένε τα πράγματα με το όνομά τους;

                Άλλο ήταν το θέμα και κατά συνέπεια ο τίτλος της εφημερίδας γι’ αυτόν τον μήνα. Το ρεπορτάζ ήταν σχεδόν έτοιμο και το φύλλο έπαιρνε το δρόμο για το τυπογραφείο, όταν έπεσε στα χέρια μας το «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 1996 περιοχής Δήμου ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ 30 Ιουνίου-07 Ιουλίου».

                Για λόγους που θα διαπιστώσετε στη συνέχεια, θεωρήσαμε επίκαιρο να ασχοληθούμε με το θέμα, παρότι σε πολλούς η εφημερίδα θα φθάσει «κατόπιν εορτής».

                Καλαίσθητη, όπως βλέπετε η πρώτη σελίδα του προγράμματος με τις «αναπλεκόμενες» άγκυρες, με το καράβι με τα κατάρτια και το απόφθεγμα του Θουκυδίδη. Πάνω-πάνω αριστερά, μας πληροφορεί ότι πρωτοστατεί στον εορτασμό το «Κ.Λ.Ρ. Α’  ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ» και για την μεγαλύτερη επιτυχία έχει συσταθεί «ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ». Το μόνο που δεν γράφει στην πρώτη σελίδα το πρόγραμμα, είναι το αυτονόητο. Δηλαδή, ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Ακριβώς αυτό ήταν το ερώτημα των φίλων της παρέας. Που γίνονται, ρε παιδιά, οι εκδηλώσεις της Ναυτικής Εβδομάδας; Ποια είναι αυτή η «περιοχή» του Δήμου Μαρκοπούλου; Είναι η Βραυρώνα, η Χαμολιά, η Μερέντα, οι αμπελώνες του Δήμου ή η πλατεία στο Μαρκόπουλο;  Μα κάθε χρόνο δεν γινόταν στο Πόρτο Ράφτη; Τότε γιατί δεν το γράφει; Γυρίζοντας μηχανικά να δούμε την τελευταία σελίδα, μας πέφτει κάτω η πρόσκληση!! Ούτε εδώ γράφει τίποτα. Μας προσκαλεί να τιμήσουμε με την παρουσία μας «στην περιοχή» του Δήμου, τη Ναυτική Εβδομάδα!!!

                Δεν νομίζουμε να υπάρχει άνθρωπος που πήρε ή που έκανε μία πρόσκληση για μία εκδήλωση, ιδιωτική ή δημόσια, χωρίς να γράφει τον τόπο της εκδήλωσης!!  Και εν τούτοις, τόσο η πρόσκληση, όσο και το πρόγραμμα στην πρώτη του σελίδα που κάνει την παρουσίαση του εορτασμού της Ναυτικής Εβδομάδας ΔΕΝ αναφέρουν τον τόπο της εκδήλωσης που είναι το Πόρτο Ράφτη και που αναγκαστικά αναφέρεται στις εσωτερικές σελίδες, στο αναλυτικό πρόγραμμα. Εάν η Επιτροπή χρησιμοποιούσε λίγο περισσότερο την νοημοσύνη της, θα μπορούσε να βάλει μία οποιαδήποτε εκδήλωση στη Βραυρώνα, π.χ., ώστε να «δικαιολογείται» η λέξη «περιοχή».  Του χρόνου, εάν θεωρούν τόσο αναγκαία τη Ναυτική Εβδομάδα, ας λάβουν υπόψη αυτή την υπόδειξή μας.

                Γιατί, π.χ. δεν γράφουν απλά και με σαφήνεια «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ», όπως γράφουν στα αεροπανό που στολίζουν το Πόρτο Ράφτη;  Εάν, εν πάση περιπτώσει, τους ενοχλεί να χρησιμοποιήσουν «μονάχη της» τη λέξη ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ και θέλουν να φαίνεται οπωσδήποτε 3 φορές η λέξη Μαρκόπουλο στην πρώτη σελίδα, μπορούσαν να ακριβολογήσουν γράφοντας «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 1996 ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ  ΑΠΟ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ ΜΕΧΡΙ 07 ΙΟΥΛΙΟΥ».  Γιατί αντικαθιστούν την συγκεκριμένη ονομασία Πόρτο Ράφτη με την αφηρημένη και απροσδιόριστη λέξη «περιοχή»;  Σε ένα κείμενο, πολλές φορές, είναι πιο σπουδαίο να ανακαλύπτεις εκείνα που αποσιωπούνται, παρά εκείνα που γράφονται.

                Οι διοικούντες το Δήμο του Μαρκόπουλου θα ήταν ευτυχισμένοι εάν μπορούσαν να γράψουν ότι οι εκδηλώσεις της Ναυτικής Εβδομάδας γίνονται στο Λιμάνι Μαρκοπούλου. Αυτό δεν είναι δυνατό, επειδή τον Φεβρουάριο του 1995 με την υπ’ αριθ. 32/1995 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αναγκάστηκαν ν’ αποκαταστήσουν το ιστορικό όνομα της περιοχής σε «Πόρτο Ράφτη Λιμάνι Μεσογαίας» ακυρώνοντας την ονομασία «Λιμήν Μαρκοπούλου» που ομόφωνα είχαν ψηφίσει το 1975 επί δημαρχίας Παπασωτηρίου!

                Πέρσι τον Φεβρουάριο όλοι οι φορείς του Πόρτο Ράφτη χαιρέτησαν ως  θετική την απόφαση εκείνου του θορυβώδους Δημοτικού Συμβουλίου και θεωρήσαμε ότι ο εικοσαετής αγώνας για το ιστορικό μας όνομα είχε λήξει και ότι είχε αφαιρεθεί ένα «αγκάθι» από τις πάντα δύσκολες και τεταμένες σχέσεις Μαρκόπουλου- Πόρτο Ράφτη.

                Φαίνεται, όμως, ότι κάτι κρύβει αυτή η υπόθεση. Γιατί προσπαθούν με κάθε ευκαιρία να δείξουν ότι το Μαρκόπουλο είναι παραθαλάσσια πόλη;

                Αφού δεν μπόρεσαν να επιβάλουν το όνομα «Λιμήν Μαρκοπούλου», πάγωσαν την απόφαση  32/95. Πράγματι, δεν προώθησαν την απόφαση στο αρμόδιο Υπουργείο και στους διάφορους δημόσιους Οργανισμούς, με αποτέλεσμα και σήμερα ακόμη, το επίσημο όνομα του Πόρτο Ράφτη να είναι «Λιμήν Μαρκοπούλου»!!  Πράγματι, ο ΟΤΕ, π.χ., (βλ. σχετ. έγγραφο ΟΤΕ, σελ. 5) αποκαλεί το Πόρτο Ράφτη ακόμα «Λιμήν Μαρκοπούλου».  Γιατί δεν σέβονται και δεν εφαρμόζουν ούτε τις ίδιες τους τις αποφάσεις;

                Μέσα σ’ αυτή τη λογική βρίσκεται και το πρόγραμμα και η πρόσκληση της Οργανωτικής Επιτροπής Εκδηλώσεων της Ναυτικής Εβδομάδας.

                Εάν αυτό δεν λέγεται πρόκληση προς τα αισθήματα των πολιτών του Πόρτο Ράφτη και δεν δηλητηριάζει τις σχέσεις των δύο οικισμών, ας μας πουν οι ιθύνοντες πως λέγεται. Και ας μας αποδείξουν ότι αυτή τους η συμπεριφορά καλλιεργεί αισθήματα αλληλεγγύης και σεβασμού μεταξύ Μαρκοπουλιωτών και Πορτοραφτιωτών, που είναι αναγκαία για έναν ενιαίο και ισχυρό Δήμο.

                Επειδή όμως, εμείς δεν κατατάσσουμε τον Δήμαρχο κ. Κατσίκη και τους δημοτικούς συμβούλους του Μαρκόπουλου στους βλάκες και στους κομπλεξικούς και επειδή γνωρίζουμε ότι οι πράξεις και οι θέσεις των ανθρώπων που κάνουν πολιτική και ασχολούνται με τα κοινά έχουν κάποια κίνητρα, ψάχνουμε να βρούμε ποια κίνητρα και ποια συμφέροντα υπάρχουν πίσω απ’ την επιμονή να μην λέγονται τα πράγματα με το ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ.  Όχι για να καλλιεργήσουμε μίσος μεταξύ των δύο οικισμών, αλλά για να δώσουμε πληροφορίες και να καλλιεργήσουμε τη γνώση.

                Αυτά, ας τα σκεφθούν λίγο εκείνοι  οι Πορτοραφτιώτες που κολακευόμενοι από το κάλεσμα των ιθυνόντων, με καλή διάθεση παίρνουν μέρος σε κάποια Επιτροπή. Θα πρέπει να μην αγνοούν ούτε στιγμή, ότι οι αποφάσεις κάθε Επιτροπής, όταν δεν προωθούν τα συμφέροντα του Πόρτο Ράφτη, βλάπτουν και τα δικά τους συμφέροντα.

Σχόλιο στις επιστολές των κ.κ. Κατσίκη και Μεθενίτη (Μάιος 1996)

Φύλλο 36    Ιούνιος 1996

Σχόλιο στις επιστολές των κ.κ. Κατσίκη και Μεθενίτη (Μάιος 1996)

1.-  Μόνο «επιλεκτική» δεν μπορεί να θεωρηθεί η παρουσίαση του φυλλαδίου, τη στιγμή κατά την οποία κάλυψε μία ολόκληρη σελίδα της εφημερίδας και δεν αποσιώπησε ΚΑΝΕΝΑ απ’ τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε ο κ. Μεθενίτης.

2.- Για το υπαρκτό «ψυχολογικό χάσμα μεταξύ των Μαρκοπουλιωτών και Πορτοραφτιωτών», ουσιαστικοί υπεύθυνοι κατ’ αρχήν, είναι εκείνοι που διοικούν, εκείνοι που ασκούν εξουσία. Εκείνοι που διαπαιδαγωγούν γενεές ολόκληρες σ’ αυτή την περιοχή. Και αυτοί, σίγουρα, δεν είναι οι Πορτοραφτιώτες. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, λεει ο λαός μας. Δεν μπορούμε να βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι τη συμπεριφορά του ηγεμόνα και εκείνη ενός απλού πολίτη χωρίς καμία εξουσία.

3.- Επειδή ο κ. Μεθενίτης ζητάει να του «υποδείξουμε» ποια από τα ζητήματα που αναφέρεται αφορούν μόνο τους Μαρκοπουλιώτες και όχι τους Πορτοραφτιώτες, μπορούμε να του πούμε, ότι μας αφορά οτιδήποτε γίνεται στο Δήμο που υπαγόμαστε και ιδιαίτερα μας αφορά ο τρόπος που εξασκείται η εξουσία και ο τρόπος με τον οποίο κατασκευάζονται τα δημοτικά έργα. Μας αφορούν, όμως, και μας… ΚΑΙΝΕ ιδιαίτερα τα προβλήματα και οι ανάγκες της περιοχής μας. Ο βιολογικός καθαρισμός είναι έργο σημαντικό, αλλά έργο του Μαρκόπουλου. Εσείς ο ίδιος λέτε «ότι η επιλογή του τόπου που γίνεται σήμερα θα μας οδηγήσει στην ανάγκη άλλου βιολογικού καθαρισμού για το Πόρτο Ράφτη στο άμεσο μέλλον» .  Και γνωρίζουμε όλοι ότι αυτό σημαίνει «ποτέ», εκτός και πιστέψουμε την αφελή θέση ότι θα γίνει… κάποτε αγωγός μεταφοράς των υγρών αποβλήτων που θ’ αντλούνται απ’ το Πόρτο Ράφτη και θα οδηγούνται στις εγκαταστάσεις  του βιολογικού καθαρισμού στο Μαρκόπουλο!!!  Ορίστε ένα τεράστιο πρόβλημα κ. Μεθενίτη. Η ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ του Πόρτο Ράφτη. Αφορά την υγεία των κατοίκων, αλλά και την «υγεία» της θάλασσας. Δηλαδή, την ύπαρξη του Πόρτο Ράφτη. Το Σχολείο που αναφέρεστε δεν είναι ένα «ειδικό» προβληματάκι που «αντίστοιχες αναφορές, θα μπορούσαν να γίνουν για μία σειρά έργα στο Δήμο μας». Το Σχολείο, για μας, είναι θεμελιώδες πρόβλημα, αφορά την παιδεία των παιδιών μας και την κοινωνική οργάνωση του οικισμού μας.  Λέτε, κ. Μεθενίτη, να αφορούν τους Πορτοραφτιώτες τα «αντισταθμιστικά οφέλη» λες και διαθέτουν κτήματα στον περιβάλλοντα χώρο του αεροδρομίου; Τους αφορούν και τους καίνε οι ΚΛΟΠΕΣ και οι ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ, κ. Μεθενίτη, που έγιναν η μόνιμη πληγή για την περιοχή.  Η συγκοινωνία, το οικιστικό, η οδοποιία, το θέμα της Ενορίας και ένα σωρό άλλα προβλήματα που δεν είναι του παρόντος, αλλά που επί τρία ολόκληρα χρόνια προβάλλονται απ’ αυτήν την εφημερίδα και επί δεκαετίες οι κοινωνικοί φορείς του Πόρτο Ράφτη αγωνίζονται για την επίλυσή τους. Εσείς δεν τα έχετε υπόψη σας; Ζητάτε σήμερα να σας τα «υποδείξουμε»;

4.-  Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η διαθεσιμότητα για συζήτηση και κριτική αντιπαράθεση του κ. Μεθενίτη, όχι μόνο αποτελεί θετικό γεγονός, αλλά και αναγκαία προϋπόθεση για την αμοιβαία κατανόηση των προβλημάτων. Όσο για την παραίνεσή του να μην χρησιμοποιούμε «όρους ψυχανάλυσης» στην κριτική μας, ίσως άθελά του, να έθιξε ένα από τα πιο σημαίνοντα προβλήματα της πολιτικής επιστήμης. Δηλαδή, την έλλειψη μιας θεωρίας για την οποία τόση συζήτηση γίνεται σήμερα διεθνώς. Πιστεύω, λοιπόν, ότι μία σύγχρονη θεωρία της πολιτικής επιστήμης δεν θα μπορέσει να αρθρωθεί, εάν στην αναλυτική της μεθοδολογία για την ερμηνεία των διαφόρων κοινωνικών φαινομένων και τη σχέση τους με τον άνθρωπο, δεν χρησιμοποιήσει τις «καινούργιες» (μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα Πανεπιστημιακή Σχολή Ψυχολογίας έγινε πριν 2 χρόνια) ανθρωπιστικές επιστήμες, όπως η ψυχολογία του ατόμου, η κοινωνική ψυχολογία, η ψυχανάλυση, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία, η εθνολογία, κλπ. Μην ξεχνάμε ότι μία από τις καλύτερες αναλύσεις για το φαινόμενο του φασισμού, είναι το βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ «Η ψυχολογία της μάζας του φασισμού», που εκτός απ’ την επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, στην ανάλυσή του χρησιμοποιεί τα εργαλεία της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης.

                Μακάρι κ. Μεθενίτη να είχαμε ένα τόσο μεγάλο πνευματικό φορτίο. Ίσως, ο λόγος των πολιτικών τότε να μην ήταν τόσο ξύλινος και οι νέοι να ήταν πιο διαθέσιμοι και πιο πρόθυμοι να συμμετάσχουν στα κοινά.

Ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί αυτό να μας προβληματίσει

Φύλλο  34   Απρίλιος 1996

Ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί αυτό να μας προβληματίσει

                Για πρώτη φορά οι 11 Δήμοι της περιοχής των Μεσογείων που θίγονται άμεσα απ’ την κατασκευή του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα, διοργάνωσαν από κοινού μία συνάντηση για να συζητήσουν τα προβλήματα και τις προοπτικές που δημιουργούνται με την εγκατάσταση του νέου αεροδρομίου στην περιοχή των Μεσογείων. Αμέσως στον απλό πολίτη προκύπτουν κάποια ερωτηματικά. Γιατί αυτή η σημαντική πρωτοβουλία δεν έγινε νωρίτερα; Γιατί όλοι αυτοί οι Δήμοι δεν κατάφεραν να συναντηθούν, να συζητήσουν και να αγωνισθούν ενωμένοι για να αποτρέψουν την εγκατάσταση στα Σπάτα του νέου  διεθνούς αεροδρομίου, που θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες για όλο τον κάμπο των Μεσογείων; Όλοι γνωρίζουν ότι το νέο αεροδρόμιο προετοιμαζόταν και συζητιόταν η κατασκευή του στα Σπάτα, πάνω από 20 χρόνια. Και, εν τούτοις, μέσα σε μία εικοσαετία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση των Μεσογείων, δεν κατάφερε να συναντηθεί και να συζητήσει από κοινού, μπροστά στο λαό των Μεσογείων και να τον ενημερώσει για τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει,  γι’ αυτόν και τα παιδιά του, η εγκατάσταση του αεροδρομίου στην περιοχή του.

                Τα κατάφεραν να συναντηθούν, αφού υπογράφτηκε η σύμβαση με τη γερμανική εταιρία Χόχτιφ για την κατασκευή του αεροδρομίου. Οι λόγοι αυτής της αδυναμίας, δεν μπορεί παρά  να οδηγούν σε δύο υποθέσεις:

1.- Δεν ήταν όλοι οι Δήμοι αποφασιστικά αρνητικοί στην κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα.

2.- Οι κάτοικοι των Μεσογείων δεν είχαν πληροφόρηση και επαρκή ενημέρωση, με αποτέλεσμα να πεισθούν ότι το νέο αεροδρόμιο θα τους κάνει πλούσιους. (Είναι αλήθεια ότι κάποιοι θα γίνουν, αλλά αυτοί, όπως πάντα, θα είναι λίγοι).

                Κάποιες σποραδικές κινητοποιήσεις, βεβαίως, γίνανε, αλλά δεν είχαν ούτε τη μαζικότητα, ούτε εκείνη τη δυναμική, που θ’ ανάγκαζαν την Κυβέρνηση να ματαιώσει την απόφαση και να επιλέξει άλλον τόπο για την εγκατάσταση του διεθνούς αερολιμένα. Και ήταν λογικό έτσι να γίνει.  Την στιγμή κατά την οποία τα δύο μεγάλα κόμματα συμφώνησαν για την εγκατάσταση του αεροδρομίου στα Σπάτα, οι Δήμαρχοι και τα Δημοτικά Συμβούλια της τελευταίας 25ετίας που εκλέγονταν απ’ τα δύο αυτά κόμματα ΔΕΝ είχαν ούτε το σθένος, ούτε την πολιτική βούληση ν’ αντισταθούν στο κόμμα τους, σε ένα τέτοιο έργο, που θεωρείτο στρατηγικής σημασίας για την εκάστοτε Κυβέρνηση. Να, λοιπόν, ο βασικός λόγος για τον οποίο ΔΕΝ μπόρεσαν να δώσουν ενωμένοι οι Δήμοι τον αγώνα κατά της εγκατάστασης του αεροδρομίου. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Μετά την υπογραφή της σύμβασης, ήταν εύκολο να ενωθούν, επειδή είναι θέμα διεκδίκησης μέσα σε ένα αποδεκτό απ’ την Κυβέρνηση δημοκρατικό πλαίσιο. Ας  μην τα βάζουμε, λοιπόν, με τον κόσμο, που δεν κινητοποιείται, γιατί ο Ελληνικός λαός ήταν πάντα παρών στους αγώνες που είχαν πιστέψει οι ηγέτες του.

                 Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει ακόμα κατανοήσει ότι είναι τοπική εξουσία! Ότι έχει πάρει λαϊκή εντολή και δεν θα πρέπει να λογοδοτεί στο κόμμα που ανήκει ο κάθε Δήμαρχος, αλλά στον λαό που τον εξέλεξε. Θα πρέπει να στηρίζεται και να εκφράζει τη διάχυτη κοινωνία που τον περιτριγυρίζει κι όχι τις κομματικές σκοπιμότητες και τις πολιτικές φιλοδοξίες του κάθε Δημάρχου. Θα πρέπει να είναι υπηρέτης των πολιτών κι όχι των σκοτεινών κομματικών διαδρόμων.  Η σχέση μεταξύ κεντρικής και τοπικής εξουσίας έχει αντινομίες, αντιφάσεις και αντιπαλότητες. Για να βιώνεται θετικά με αυτά τα χαρακτηριστικά, χρειάζεται, η τοπική εξουσία να είναι αυτόνομη και ανεξάρτητη από την κεντρική. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα βρίσκει τη δικαίωσή της η δημοκρατία. Κι’ όταν η δημοκρατία δικαιώνεται, τότε έχουμε πρόοδο και ευημερία. Ας είναι…  Ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να βγαίνουν σωστά συμπεράσματα.

                Η συνάντηση στις 16-17 Μαρτίου, των 11 Δήμων, αποτέλεσε ένα θετικό και σημαντικό γεγονός. Αναπτύχθηκε, όπως αναφέρουμε εκτενώς σε άλλες σελίδες μία ενδιαφέρουσα και γόνιμη προβληματική. Προβληματική, όμως, όχι θέσεις, απόψεις, προτάσεις για την απομάκρυνση του αεροδρομίου ή την αποδοχή του και τον περιορισμό, όσο είναι δυνατό, των βλαβερών επιπτώσεών του.

                Από τις πέντε προτάσεις της κεντρικής εισήγησης των 10  Δήμων που ανέπτυξε ο Δήμαρχος Σπάτων κ. Λύγκος, οι τρεις πρώτες αναφέρονται στην ανάγκη συμμετοχής της Τ.Α. στα διάφορα όργανα που θ’ αποφασίζουν τόσο για την κατασκευή του αεροδρομίου, όσο και για την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Δεν μας λέει, όμως, η εισήγηση τι προτείνει η Τ.Α. για τις Ζ.Α.Π.Α. (Ζώνες Ασφάλειας Περιοχής Αεροδρομίου), για τις χρήσεις γης, για το Κτηματολόγιο, για τις χωροταξικές ρυθμίσεις και τι μέτρα συγκεκριμένα θα πρέπει να ληφθούν για την προστασία του περιβάλλοντος, για την ηχορύπανση, για τη ρύπανση του εδάφους, του υδροφόρου ορίζοντα, της θάλασσας. «Περιμένουμε τα συμπεράσματα της μελέτης της Παντείου, τα οποία θα συζητήσουμε», λέει στις προτάσεις του ο κ. Λύγκος. Μα το πρόβλημα είναι να προτείνουμε πριν τα συμπεράσματα. Αυτή την έννοια δεν είχε η Διημερίδα; Όταν η Τ.Α. δεν ξέρει ακριβώς τι θέλει ή ξέρει, αλλά δεν το λέει, πως θα ενεργοποιήσει τους κατοίκους; Προς ποια κατεύθυνση;

                Υπάρχουν μόνο δύο επιλογές:

1.- Αποδοχή του αεροδρομίου.  Σ’ αυτή την περίπτωση χρειάζονται συγκεκριμένες προτάσεις προς τον Οργανισμό Αθήνας και το ΥΠΕΧΩΔΕ και στενή συνεργασία με το  Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πάντειου  Πανεπιστήμιου, που έχει επικεφαλής τον καθηγητή κ. Λουκάκη, ο οποίος, όπως φάνηκε στο διήμερο, τυχαίνει της γενικής αποδοχής και εκτίμησης της Τ.Α. και επιζητεί τη συνεργασία μαζί της. Η ομάδα Λουκάκη, αποτελείται από σοβαρούς και εγνωσμένης αξίας επιστήμονες, που πιστεύουμε ότι θα εργασθούν, (στα πλαίσια της δικαιοδοσίας τους),  με κριτήριο να περισωθεί ό,τι είναι δυνατό στην περιοχή.

2.- Μη αποδοχή του αεροδρομίου στα Σπάτα.  Είναι δυνατό, σήμερα, στο παρά πέντε, να αναστραφεί η κατάσταση και ν’ αποτραπεί η κατασκευή του αεροδρομίου στα Μεσόγεια;

                Εμείς πιστεύουμε ότι είναι δυνατό!  Όχι με υποθετικές και απραγματοποίητες επιθυμίες και ευσεβείς πόθους του τύπου «… εάν κινητοποιηθεί μαζικά ο λαός των Μεσογείων, εάν κατεβάσει στους δρόμους τρακτέρ και μπουλντόζες και αποκλείσει την Αθήνα επί μέρες» κι άλλα ηχηρά.  Απλά, χρειάζεται να το θέλουν οι Δήμαρχοι και τα Δημοτικά τους Συμβούλια. Εάν αυτό είναι αληθινό, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, παρά να υποστηρίξουν τη θέση του Δημάρχου της Παιανίας κ. Βορρέ, ο οποίος πρότεινε έναν συνεχή ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, που μπορεί να καθυστερεί και να αναβάλει  συνέχεια τις εργασίες, μέχρι «τελικής πτώσεως», όπως έγινε σε παρόμοιες περιπτώσεις στην Ιαπωνία.

                Σ’ αυτή την πρόταση, όμως, του κ. Βορρέ, που αναμφίβολα χρειάζεται διερεύνηση, μελέτη και μεθόδευση, ΚΑΝΕΙΣ Δήμαρχος δεν «σήκωσε το χέρι».

Φύλλο  35 Μάιος  1996

«18 Μήνες μετά τις Εκλογές»

                Ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Σωτήρης Μεθενίτης, γιός του πρώην Δημάρχου του Μαρκόπουλου Ιωάννη Μεθενίτη, κυκλοφόρησε ένα ενημερωτικό φυλλάδιο με τίτλο «18 μήνες μετά τις εκλογές». Εννοεί, φυσικά, τις δημοτικές εκλογές  του Οκτωβρίου 1994. Τον ευχαριστούμε, που είχε την καλοσύνη να μας το ταχυδρομήσει.

                Θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι ένα στέλεχος της παράταξης που μειοψήφησε στις τελευταίες δημοτικές  εκλογές, κάνει γνωστές με γραπτό κείμενο τις απόψεις του και τις καταθέτει στην κρίση των πολιτών του Δήμου.

                Σε μία εποχή που ο διάλογος και η δημοκρατική συζήτηση μεταξύ εκείνων που διοικούν και εκείνων που διοικούνται είναι σχεδόν ανύπαρκτες, η πράξη του κ. Μεθενίτη, που αξιώνει να πείσει, αλλά και να κριθεί, (μόνο έτσι πιστεύουμε ότι μπορεί να είναι χρήσιμη), λαμβάνει μεγαλύτερη σημασία.

                Αυτά που υποστηρίζει ο κ. Σωτήρης Μεθενίτης, έχουν ένα ιδιαίτερο βάρος, αφού προέρχονται από έναν ικανό νέο, που φιλοδοξεί να ηγηθεί της μειοψηφούσας παράταξης και να την οδηγήσει ξανά στην κατάκτηση της Δημαρχίας στις επόμενες δημοτικές εκλογές.

                Ξεκινάει με μία κριτική στη διαχείριση του Δήμου από την παράταξη του κ. Κατσίκη και εντοπίζει την προσοχή του σε 4 τομείς.

1.- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ

                Όσον αφορά τις προσλήψεις στο Δήμο, ο κ. Μεθενίτης κατηγορεί την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, ότι δεν αντιμετωπίζει ισότιμα όλους τους δημότες που ζητούν εργασία στις δημοτικές επιχειρήσεις (ΑΔΕΜ και Ραδιοφωνία), παρότι ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο, στις 6-2-1995 ψήφισε πρόταση της μειοψηφίας, σύμφωνα με την οποία όλες οι προσλήψεις στις δημοτικές επιχειρήσεις, θα γίνονται με διαγωνισμό, αφού πρώτα ανακοινώνονται δημόσια οι αναγκαίες θέσεις εργασίας. «Οι προσλήψεις γίνονται με παλαιοκομματική λογική και ρουσφετολογικά κριτήρια», λέει ο κ. Μεθενίτης και σαν παράδειγμα φέρνει την «… απαράδεκτη, οικογενειακού χαρακτήρα πρόσληψη»  που έγινε στις 17-10-1995 στη Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας.

                Τους αναγνώστες μας θα τους  να μάθουν τι ακριβώς αφορούσε αυτή η πρόσληψη και πόσοι Πορτοραφτιώτες εργάζονται στις Δημοτικές Επιχειρήσεις του ενιαίου Δήμου μας.

                Γνωρίζει ο κ. Μεθενίτης, μια και μιλάει για θέσεις εργασίας, ότι ακόμα και στην οργανωμένη πλαζ του Δήμου στο Πόρτο Ράφτη, το Καλοκαίρι δεν εργάζεται σχεδόν κανένας Πορτοραφτιώτης; Τι πρωτοβουλία σκέπτεται να πάρει για το Καλοκαίρι που έρχεται;

  Τα έργα στον Κινηματογράφο «Άρτεμις

                Η ανακατασκευή του κινηματογράφου «ΑΡΤΕΜΙΣ» στο Μαρκόπουλο, υποστηρίζει ο κ. Μεθενίτης, ότι έγινε με αδιαφάνεια και αυθαίρετες διαδικασίες.

                Η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που ενέκρινε το έργο, μιλούσε για δαπάνη της τάξης των 15.000.000 δρχ. και «… χωρίς καμία έγκριση του Δ.Σ. το ποσό αυτό υπέρ τριπλασιάστηκε και  ξεπέρασε τα 50.000.000 δρχ.».

                Ο κ. Μεθενίτης υποστηρίζει ότι η διαχείριση αυτών των χρημάτων έγινε με αδιαφάνεια και με απ’ ευθείας αναθέσεις και χωρίς καμία αντιπροσφορά.

                Συμφωνεί με αυτή την άποψη ο κ.Καβασακάλης, αρχηγός της παράταξης στην οποία ανήκει ο κ. Μεθενίτης; Οι «επιβλέποντες μηχανικοί» των εργασιών του Κινηματογράφου δεν ήταν ο Αρχιτέκτων κ. Καβασακάλης και ο Πολιτικός Μηχανικός κ. Κατσίκης; Η παράταξη της οποίας επιθυμεί να ηγηθεί ο κ. Μεθενίτης τι λέει επί του θέματος; Είχαμε ή όχι οικονομικές ατασθαλίες στα έργα του Κινηματογράφου «ΑΡΤΕΜΙΣ», όπως υπονοεί ο κ. Μεθενίτης;  Να το πούμε απλά, υπήρξαν μίζες ή όχι; Όταν υπάρχουν τέτοιες υπόνοιες, δεν θα πρέπει να ξεπερνιούνται με ευχολόγια του τύπου «… ποτέ ξανά στο μέλλον, δεν πρέπει να γίνει στο Δήμο Μαρκοπούλου πρόσληψη χωρίς διαγωνισμό και έργο αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δρχ., χωρίς δύο τουλάχιστον προσφορές»,  αλλά με έρευνα σε βάθος μέχρι να εντοπισθούν οι ένοχοι (εάν υπάρχουν) και να οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη. Διαφορετικά, ο λόγος γίνεται αναξιόπιστος, οι καταγγελίες πάσχουν από ανωριμότητα και καταδεικνύουν  προδιάθεση εντυπωσιασμού. Θα πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί και σοβαροί, όταν πρόκειται για κακή διαχείριση δημοσίου χρήματος.

                Κλείνοντας το θέμα των εργασιών ανακατασκευής του Κινηματογράφου, ο κ. Μεθενίτης καταλήγει, ότι ένεκα κακοδιαχείρισης «… στις πρώτες 50 ημέρες λειτουργίας του, σωρεύτηκαν ήδη ζημιές 3.000.000 δρχ.».  Εμείς ζητάμε με FAX την άποψη του Δημάρχου κ. Κατσίκη γι’ αυτή την «κακή διαχείριση» και τις ζημιές των 3 εκατ., αλλά αυτός, πιστός στις παλιές του συνήθειες, δεν μας απάντησε. Μα αγνοεί ο κ. Κατσίκης, δεν μας καταδέχεται! Αυτό όμως είναι άλλο θέμα, που θα μας απασχολήσει άλλη φορά.

Βιολογικός Καθαρισμός

                Το έργο των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού υγρών αποβλήτων, προϋπολογισμού 264.000.000 δρχ., που κατακυρώθηκε «με παράτυπες διαδικασίες» στην εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ» , προβλέπεται να φθάσει η δαπάνη του στο συνολικό κόστος των 800.000.000 δρχ.!!  Αναρωτιέται, και πολύ σωστά, ο κ. Μεθενίτης, και ζητά να πληροφορηθεί τους λόγους που το έργο έφτασε τον υπερτριπλασιασμό της σχετικής προβλεπόμενης δαπάνης, αλλά και γιατί δεν είναι έτοιμο ακόμη, αφού έχουν περάσει 3 χρόνια απ’ την ανάθεσή του. Επίσης, ζητάει να μάθει εάν εισπράττονται οι σχετικές ποινικές ρήτρες. Είμαστε και εμείς περίεργοι να είχαμε κάποιες απαντήσεις, όπως επίσης, θα θέλαμε να ξέρουμε ποιες είναι οι «παράτυπες διαδικασίες» με τις οποίες ανατέθηκε το έργο που αναφέρει ο κ. Μεθενίτης.

2.  ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

                Αναφέρεται στον αγώνα που έγινε στο Δήμο μας πέρσι εναντίον της χωματερής, εφιστά επαγρύπνηση, ώστε η Επιτροπή Παρασκευόπουλου που συνέστησε το ΥΠΕΧΩΔΕ για την χωροθέτηση δύο νέων χωματερών στην Β.Α. Αττική, να μην υποδείξει κάποιο χώρο στον τόπο μας για την εγκατάστασή τους.

                Σημειώνει ο κ. Μεθενίτης, και πολύ σωστά, το θετικό ρόλο που έπαιξε η Επιτροπή Πρωτοβουλίας των νέων επιστημόνων από το Μαρκόπουλο και τη συλλογή των 2.000 υπογραφών εναντίον της προσπάθειας εγκατάστασης της χωματερής στη Μερέντα, αλλά ξεχνάει ή αποσιωπά τελείως το Πόρτο Ράφτη, τον αγώνα εναντίον της χωματερής που έκαναν οι κοινωνικοί φορείς του Πόρτο Ράφτη, τα έντυπα, ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός.

                Ξεχνάει η αποσιωπά ο κ. Μεθενίτης την ιστορική εκδήλωση πέρσι, Κυριακή 11 Ιουνίου,  στον κατάμεστο Κινηματογράφο ΑΡΤΕΜΙΣ, όπου τελικά, μπροστά στην κατακραυγή του κόσμου, υποχρεώθηκε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου να αλλάξει γνώμη και να ταχθεί εναντίον της χωματερής στη Μερέντα; Σε εκείνη τη λαϊκή συγκέντρωση, η παράταξη που, με πρόταση του επικεφαλής της κ. Καβασακάλη, δεν πρότεινε μία διαδικασία ομιλητών, όπου πρώτα θα έπαιρνε τον λόγο ο κ. Κατσίκης; Κατόπιν ο ίδιος, σαν αρχηγός της δεύτερης παράταξης στο Δήμο; Τρίτος θα μιλούσε ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη, τέταρτη η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, κατόπιν οι δημοτικοί σύμβουλοι και ο κόσμος;  Δεν ήταν αυτή η πρόταση, μία αναγνώριση του αγώνα και της αντιπροσωπευτικότητας του Συνδυασμού του Πόρτο Ράφτη;

                Τέλος, γιατί λησμονεί ή αποσιωπά ο κ. Μεθενίτης τον αγώνα που έκανε αυτή η εφημερίδα εναντίον της χωματερής, επί τρεις ολόκληρους μήνες (Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο 1995) με πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ, σχόλια, τεχνικά και επιστημονικά άρθρα;

                Έξι ολόκληρες σελίδες αφιερώσαμε κύριε Μεθενίτη πάνω στο θέμα!!! Εάν υπολογίσουμε ότι στα 10.000 σπίτια που πήγε η εφημερίδα, κατοικούν 2,3,4 ή και περισσότερα άτομα, καταλαβαίνουμε ότι πήραν… «μυρωδιά» χωματερής περίπου 30.000 έως 35.000 άτομα!!!

                Δεν νομίζετε ότι… υπήρξε, εν πάση περιπτώσει, κάποια ευαισθητοποίηση απ’ αυτή την προσπάθεια; Γιατί, τότε, αγνοείτε κι εσείς οτιδήποτε προέρχεται από το Πόρτο Ράφτη; Να πάρει η ευχή τίποτα το θετικό δεν κάνουμε κι εμείς;;;

                Για την εγκατάσταση του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα, ο κ. Μεθενίτης προτείνει να συγκληθεί Λαϊκή Συνέλευση, να ενημερωθούν οι Δημότες και να συζητηθούν τα αντισταθμιστικά οφέλη. Αμφισβητεί την ειλικρίνεια των προθέσεων του κ. Κατσίκη να σταματήσει την παράνομη λειτουργία των λατομείων. Τον κατηγορεί, ότι τα θυμάται πάντα στην προεκλογική περίοδο και τον προτρέπει να βρει το θάρρος, εάν πραγματικά επιθυμεί το κλείσιμό τους, και να αποκλείσει τα λατομεία με τα αυτοκίνητα του Δήμου.

3.- Το τρίτο κεφάλαιο του φυλλαδίου αναφέρεται στη δέσμευση από το Υπουργείο Πολιτισμού, άλλων 1.000 στρεμμάτων στην περιοχή Βραυρώνας, γύρω από το Ενετικό Πύργο, για αρχαιολογικούς λόγους και ρωτάει τον Δήμαρχο εάν έγινε η προσφυγή στα αρμόδια δικαστήρια «ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των Δημοτών μας».

4.- Το τελευταίο κεφάλαιο αφορά την «παρουσία της Αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο».

                Πιστεύει ο κ. Μεθενίτης, ότι ο Συνδυασμός της παράταξης, σε «γενικές γραμμές» «ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά στις απαιτήσεις…» «έκανε πάντα συγκεκριμένες αντιπροτάσεις, έφερε με δική του πρωτοβουλία ορισμένα θέματα για συζήτηση!».

                Δεν καταλαβαίνουμε γιατί βάζει θαυμαστικό ο κ. Μεθενίτης στο ότι έφερε η αντιπολίτευση «ορισμένα» θέματα για συζήτηση, λες και δεν είναι υποχρέωση και καθήκον της Αντιπολίτευσης  να κρίνει τη Συμπολίτευση, να προτείνει και να προωθεί θέματα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Πάντως οι πολίτες του Πόρτο Ράφτη θα ήταν ευτυχείς εάν τους ενημέρωνε η παράταξη που ανήκει ο κ. Μεθενίτης για τα θέματα που έφερε στο Δ.Σ. και που αφορούν την καλυτέρευση της ζωής τους στην περιοχή που ζουν.

                Καταλήγει, ο κ. Μεθενίτης, με μία προτροπή προς  την παράταξή του και προς τον επικεφαλής της, να τιμήσουν την εντολή που τους έδωσε το 40% των πολιτών του Δήμου για μία αποφασιστική «και μέχρι τέλους» αντιπολίτευση, που δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει σύμφωνους.

                Το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί σωστά όταν είναι ευδιάκριτοι οι ρόλοι της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα της αντιπολίτευσης. Μόνο στα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν λειτουργεί αντιπολίτευση.

                Θα μας επιτρέψει ο κ. Μεθενίτης να υποστηρίξουμε, ότι οι μόνοι αυτή τη στιγμή που κάνουν  αντιπολίτευση είναι η εφημερίδα μας και ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός και γι’ αυτό το λόγο, θεωρούμαστε οι «γκρινιάρηδες», οι «κακοί» και ότι ο αντιπολιτευτικός ρόλος της παράταξής του, μέχρι τώρα τουλάχιστον, είναι σχεδόν ανύπαρκτος!!

                Κλείνοντας αυτή την κριτική παρουσίαση του φυλλαδίου, θα θέλαμε να αναφέρουμε και έναν άλλο λόγο, εκτός από εκείνους που αναφέραμε στην αρχή, για τον οποίο ήταν τόσο εκτενής η παρουσίαση. Για να διαπιστώσει ο αναγνώστης ότι «18 μήνες μετά τις εκλογές» ο κ. Μεθενίτης που φιλοδοξεί να γίνει Δήμαρχος, και έχει κάθε δικαίωμα, αγνοεί τελείως την παραθαλάσσια περιοχή του ενιαίου Δήμου, που είναι το Πόρτο Ράφτη και που θα έπρεπε να είναι το καμάρι μας, παρότι στον πρόλογο του φυλλαδίου, μας υπόσχεται ότι θα μιλήσει «για το πώς πάνε τα πράγματα στο Μαρκόπουλο και στο Πόρτο Ράφτη». (υπογράμμιση φυλλαδίου).

                Ενώ, λοιπόν, μιλάει συνέχεια για το Μαρκόπουλο, όπως διαπιστώνουμε, όχι μόνο δεν αναφέρεται σε κανένα πρόβλημα της περιοχής μας, αλλά και εκεί που θα ήταν «υποχρεωμένος να αναφερθεί», αποσιωπά, αδιαφορεί, λησμονεί, αγνοεί, παραμελεί, ξεχνά, παρακάμπτει, απωθεί και δεν μας μιλάει καθόλου για το «πώς πάνε τα πράγματα στο Πόρτο Ράφτη»  18 μήνες μετά τις εκλογές. Υπογραμμίσαμε το ρήμα «απωθώ», επειδή το εκλαμβάνουμε με την ψυχαναλυτική του έννοια για να κατανοήσουμε καλύτερα μία κοινωνική συμπεριφορά. Η απώθηση του υποκειμένου (στην περίπτωσή μας του Πόρτο Ράφτη) από το συνειδητό επίπεδο ενός ατόμου, λειτουργεί σαν μηχανισμός άμυνας, από τον φόβο της κοινωνικής απόρριψης. Δηλαδή, το συλλογικό υποσυνείδητο της κοινωνίας του Μαρκόπουλου δεν αποδέχεται έναν ηγέτη πρώτου επιπέδου να ενδιαφέρεται για τους «ξενούρες». Αυτό λειτουργεί σαν αυτόματος μηχανισμός στα νοηματικά σχήματα του κ. Μεθενίτη και συναντιέται με τους πολιτικούς στόχους του. Ο κ. Μεθενίτης συνειδητά ή ασυνείδητα δεν απευθύνεται σε ανθρώπινες υπάρξεις με ΑΝΑΓΚΕΣ, αλλά σε πολίτες-ψηφοφόρους. Ακριβώς γ’ αυτό τον λόγο στις τρεις τελευταίες γραμμές του φυλλαδίου που αισθάνεται τους πολίτες σαν κριτές, ξεχνάει τελείως τις ανάγκες 70.000-80.000 ανθρώπων του Πόρτο Ράφτη και λέει:  «Σε διαφορετική περίπτωση (εάν δεν γίνει αποφασιστική αντιπολίτευση)  οι πολίτες του Μαρκόπουλου (προσοχή, όχι του Δήμου Μαρκοπούλου, που θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι εννοεί και τους πολίτες του Πόρτο Ράφτη) που σίγουρα δικαιούνται (μόνο αυτοί δικαιούνται ) και πρέπει να μας κρίνουν αυστηρά, θα εκτιμήσουν και θα αξιολογήσουν την συνέπεια λόγων και έργων, ξεχωριστά, για καθένα από εμάς». Με αυτή τη συμπεριφορά, όμως, δεν μας φέρνει τίποτα το καινούργιο και λυπούμαστε πραγματικά.

                Από ένα νέο, με ικανότητες, εμείς περιμένουμε ένα νέο ήθος, ένα νέο πολιτισμό της πολιτικής που θα αντιλαμβάνεται τον Δήμο σαν συλλογικό παιδαγωγό όλων των πολιτών που θα δημιουργεί πεδίο ιδεών και πολιτιστικών αξιών, οι οποίες θα καλλιεργούν την ψυχή και τον νου με ένα πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης, που θα υπερβαίνει τον διαχωρισμό «Μαρκοπουλιώτη-Πορτοραφτιώτη» και θα υφαίνει τον ενιαίο κοινωνικό ιστό για έναν ισχυρό και ανθηρό Δήμο.

                Δυστυχώς, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν εντοπίσαμε στο φυλλάδιο και η πρώτη «έξοδος» για αρχηγικό προφίλ, μας βάσει σε σκέψεις. Δεν αρκεί να χρεώνουμε τους άλλους με «παλαιοκομματισμό», χρειάζεται και έμπρακτη απόδειξη της δικής μας επάρκειας, της διαφορετικής συμπεριφοράς και αντίληψης.

                

Μία απαραίτητη διευκρίνιση

Φύλλο 32-33    Φεβρουάριος-Μάρτιος 1996

Μία απαραίτητη διευκρίνιση

                Μερικοί αναγνώστες εκφράσανε τη δυσαρέσκειά τους επειδή, όπως υποστηρίζουν, δεν «καλύψαμε» δημοσιογραφικά, ορισμένα σοβαρά γεγονότα που δημιουργήθηκαν σε προηγούμενες Διοικήσεις του Γρέγειου Δημοτικού Σχολείου και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, όπου, κατά τη γνώμη της, δημιουργήθηκαν οικονομικές ατασθαλίες, Εκκρεμούν, όπως μας πληροφόρησαν, μηνύσεις.

                Με την ευκαιρία αυτή, θα θέλαμε δημόσια να διευκρινίσουμε τα παρακάτω:

1.- Δεν είμαστε επαγγελματίες δημοσιογράφοι και δεν τρέχουμε, (εξ άλλου δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια χρόνου), ούτε να ανακαλύψουμε εντυπωσιακές ειδήσεις, ούτε να τις κατασκευάσουμε.

2.-  Η εφημερίδα αυτή, ούτε μπορεί, ούτε πρέπει να αντικαταστήσει τη δικαιοσύνη. Κατά συνέπεια ΔΕΝ καταδικάζει και ΔΕΝ αθωώνει κανένα.  Πληροφορεί, όμως, την κοινή γνώμη απ’ όλες τις πλευρές, γι’ αυτό υπεύθυνες καταγγελίες από φορείς ή από πολίτες επώνυμα. Καταγγελίες που αφορούν την Κοινότητα του Πόρτο Ράφτη και που δεν ανήκουν στη σφαίρα του ιδιωτικού. Τέτοιες καταγγελίες ΔΕΝ φθάσανε στην εφημερίδα μας.

                Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, θα θέλαμε για μία ακόμα φορά, να γνωστοποιήσουμε σε ΟΛΟΥΣ, μαζικούς φορείς και πολίτες, τη βασική αντίληψη αυτής της εφημερίδας, που δημοσιεύθηκε στο πρώτο φύλλο της έκδοσής της. Η εφημερίδα «κτίζεται» κάθε μέρα από όλους μας. Μην περιμένουν, λοιπόν, οι διάφοροι φορείς, ΕΜΕΙΣ να γράφουμε ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ, αλλά οι ΙΔΙΟΙ να μας δημοσιοποιούν τις δραστηριότητές τους και τις ανακοινώσεις τους. Αυτή η ελάχιστη υπηρεσία, ίσως αποτελέσει το κίνητρο ενεργοποίησης της σκέψης μας, έκφρασης του προβληματισμού μας, υπευθυνοποίησης  και άμεσης συμμετοχής στα κοινά του τόπου μας.

Φύλλο 31 Ιανουάριος 1996

Φύλλο 31    Ιανουάριος 1996

9999  9999  5566

                Το φύλλο που κρατάτε στα χέρια σας, φίλοι αναγνώστες, είναι το πρώτο του 1996. Το πρώτο του καινούργιου χρόνου που ευχόμαστε σε όλους σας να είναι ήρεμος, δημιουργικός, χαρούμενος και γεμάτος υγεία.  Γίναμε όλοι κατά ένα χρόνο μεγαλύτεροι. Δεν ξέρω, όμως, εάν γίναμε όλοι και κατά ένα χρόνο σοφότεροι. Αυτό θα φανεί τον καινούργιο χρόνο. Εάν ενδιαφερθούμε περισσότερο για τα πράγματα που αφορούν και καθορίζουν τη ζωή μας, τότε σίγουρα ναι. Εάν αδιαφορήσουμε περισσότερο και αφήσουμε σε άλλους ν’ αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς, σίγουρα όχι.

                Πάντως, ανεξάρτητα απ’ τα δικά μας ναι και όχι, εάν θελήσει κάποιος, όπως συνηθίζεται στο τέλος κάθε χρόνου, να βρει τα σημαντικότερα διεθνή γεγονότα που σημάδεψαν τον χρόνο που πέρασε, δεν μπορεί παρά να σταματήσει στην Ειρήνη που επιτεύχθηκε στη γειτονική μας Βοσνία και που τερμάτισε, ας ελπίσουμε για πάντα, τη γενοκτονία δεκάδων χιλιάδων αθώων ανθρώπων. Δεν μπορούμε, επίσης, να μην αναφέρουμε  τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για την Ειρήνη στη Μ. Ανατολή και στην οικοδόμηση μιας πατρίδων των Παλαιστινίων, αναγκαίας συνθήκης σταθερότητας της περιοχής. Ας ελπίσουμε, το ’96 να είναι ο χρόνος ειρήνευσης και ανοικοδόμησης του μαρτυρικού λαού της Κύπρου, των αδελφών μας Ελλήνων της μεγαλονήσου και της τουρκικής μειονότητας.

                Εάν αναφέρουμε ΕΝΑ μόνο σημαντικό γεγονός που σημάδεψε το 1995 στο εσωτερικό της Χώρας, σίγουρα αυτό είναι η ασθένεια του Πρωθυπουργού κ. Α. Παπανδρέου, του τελευταίου χαρισματικού ηγέτη των ημερών μας, που η αποχώρησή του απ’ την πολιτική θ’ αλλάξει τελείως το πολιτικό σκηνικό και θα δημιουργήσει μία καινούργια διαλεκτική μεταξύ των κομμάτων. Ας ελπίσουμε ότι τα πολιτικά κόμματα, με καινούργιους όρους θα προσπαθήσουν να γίνουν πιο ελκυστικά, πιο δημοκρατικά και πιο φιλικά προς τους πολίτες, με μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία και διαφάνεια στην εξάσκηση της εξουσίας.

                Αυτό ισχύει και για τις δημοτικές παρατάξεις που κυβερνούν το Δήμο μας, που λειτουργούν αδιευκρίνιστα και δυσδιάκριτα, μιμούμενες τα πολιτικά κόμματα που ηγεμονεύουν τα τελευταία χρόνια στη Χώρα μας. Η συναινετική πολιτική των δύο παρατάξεων, με επικεφαλής τον δήμαρχο κ. Κατσίκη και τον αρχηγό της παράταξης που μειοψήφησε κ. Καβασακάλη, συγχέουν, περιπλέουν, μπερδεύουν και αποξενώνουν τον  πολίτη απ’ τη ζωντανή διαπάλη των ιδεών και των απόψεων που αποτελούν τη βάση του δημοκρατικού συστήματος. Οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη ή παρακολουθούν παθητικά και αδιάφορα χωρίς να καταφέρνουν να διακρίνουν τη συμπολίτευση από την αντιπολίτευση.

                Ακούμε, συχνά, σήμερα, να λέγεται ότι δεν χρειάζονται αντιπαραθέσεις, χρειάζονται συνθέσεις, συμφωνίες, συναινέσεις για το γενικό καλό. Εμείς υποστηρίζουμε ότι αυτή η άποψη αποτελεί παγίδα της εξουσίας. Εννοεί την υποστήριξη των απόψεων της εξουσίας. Υποστήριξη των έργων της εξουσίας, των συμφερόντων της εξουσίας, και τα συμφέροντα του Πόρτο Ράφτη και των πολιτών του Μαρκόπουλου δεν ταυτίζονται πάντα με τα συμφέροντα και τις επιλογές της τοπικής εξουσίας του Δήμου.

                Η δημοκρατία λειτουργεί και αποδίδει τα αγαθά της, όταν υπάρχει συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Η συμπολίτευση προάγει και αναδεικνύει τα έργα της και η αντιπολίτευση ελέγχει, εντοπίζει, προβάλλει και αντιπαραθέτει, εκείνα που κατά τη γνώμη τους θα έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν.

                Η έλλειψη αυτής της λειτουργίας της αντιπολίτευσης, ακρωτηριάζει τη δημοκρατία.

                Η αντιπολίτευση αναζητεί αναλογίες, διαφορές, ομοιότητες μεταξύ των πραγμάτων, συγκρίσεις, αντιπαραβολές, αντιπαραθέσεις, αντιπαραλληλισμούς, αντιβολές και προσπαθεί να βρει το μέτρο σύγκρισης σε ένα ζωντανό δημοκρατικό διάλογο που ερεθίζει τη σκέψη, κεντρίζει τον προβληματισμό και ενεργοποιεί τον πολίτη. Στο Δήμο μας, τέτοια αντιπολίτευση δεν υπάρχει. Καλούμαστε εμείς να παίξουμε αυτό τον σοβαρό ρόλο το 1996. Εάν τα καταφέρουμε, τότε η χρονιά θα είναι καλή για όλους τους πολίτες αυτού του Δήμου.