Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 1994

«Το όνομά μας η ψυχή μας»


Φύλλο  9   Φεβρουάριος 1994
«Το όνομά μας η ψυχή μας»
                Στις 31 Ιανουαρίου, τον πρώτο μην α του 1994 το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Μαρκοπούλου με την υπ’ αριθ. 28/1994 απόφασή του ψήφισε την μετονομασία του       ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ σε ΛΙΜΑΝΙ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ και έβαλε σε παρένθεση το ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ.
                Οι άρχοντες του Μαρκόπουλου έριξαν πια τις μάσκες και εγκαινίασαν τον καινούργιο χρόνο με μία προκλητική και απαράδεκτη απόφαση. Προκλητική και απαράδεκτη όχι μόνο για τους κατοίκους του Ιστορικού Πόρτο Ράφτη, αλλά και για κάθε σκεπτόμενο και αμερόληπτο Μαρκοπουλιώτη. Αυθαίρετα και απερίσκεπτα οι δημοτικοί σύμβουλοι – όλοι Μαρκοπουλιώτες, όπως γνωρίζετε, ύψωσαν το χέρι της διχόνοιας, περιφρονώντας κατάφορα τη γνώμη και τα συναισθήματα των πολιτών του Π. Ράφτη. Με πρωτοφανή ψυχρότητα ξεσκόνισαν μία παρόμοια απόφαση του χουντικού δημοτικού συμβουλίου του 1972, την οποία προσπαθούσαν να περάσουν στα μουλοχτά μέχρι σήμερα (βλ. τις ήδη υπάρχουσες πινακίδες ΛΙΜΑΝΙ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ, βλ. κατάλογο ΟΤΕ όπου το ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ αντικαθίσταται απ’ το ΛΙΜΑΝΙ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ, κλπ., πράξεις που καταγγείλαμε και επισημάναμε απ’ την πρώτη στιγμή της έκδοσης αυτής της εφημερίδας, (σελ. 2 και 3).
                Εάν τώρα η απόφαση αυτή διαφέρει απ’ τη χουντική στο γεγονός ότι στο τοπωνύμιο μετά το ΛΙΜΑΝΙ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ μπαίνει μέσα σε παρένθεση το ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ ή μπαίνει παύλα και μετά γράφεται και η λέξη ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία επειδή αυτές οι…. Προσθήκες πέραν από το γεγονός ότι δεν χαρακτηρίζουν το τοπωνύμιο, αποτελούν παραχωρήσεις, για αφελείς στην εν θερμώ συζήτηση, που θα καταργηθούν αργότερα.
                Η απόφαση αυτή απέδειξε ότι οι πολιτικοί άνδρες του Μαρκόπουλου, δυστυχώς στο δημοτικό συμβούλιο δεν υπάρχουν γυναίκες, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Και εξηγούμαστε. Το πρόβλημα των Σκοπίων έχει δημιουργήσει μία ιδιαίτερη ευαισθησία στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού όταν πρόκειται για το ΟΝΟΜΑ κάποιας περιοχής. Το ΟΝΟΜΑ ενέχει θέση συναισθήματος και ψυχής στον Έλληνα σήμερα και η στέρησή του δημιουργεί ανασφάλεια και εγείρει εθνική έξαρση, μαζική οργή και δύναμη. Οι πολιτικοί άνδρες στο εσωτερικό της χώρας θα πρέπει να ενεργούν με σύνεση και μεγαλοψυχία. Προς Θεού, δεν θέλουμε να ταυτίσουμε το εθνικό θέμα με το ΟΝΟΜΑ του ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ. Είμαστε υποχρεωμένοι, όμως, να επισημάνουμε, ότι τα συναισθήματα που δημιουργούνται από ένα εξωτερικό γεγονός, όταν προσβάλλεται η ιστορική μνήμη σε ένα τμήμα του λαού, προκαλούν ατομικούς συνειρμούς που αντικατοπτρίζουν προγενέστερες συλλογικές, παρόμοιες αλλά όχι ταυτόσημες παραστάσεις και που εκφράζονται με μαζική συγκινησιακή ορμή. Αυτή η ορμή μπορεί να είναι καταστροφική ή εποικοδομητική, ανάλογα με την κατεύθυνση που θα πάρει.
                Θα θέλαμε να πληροφορήσουμε τους άρχοντες του Μαρκόπουλου ότι ο σύλλογός μας δια μέσου της εφημερίδας, με 17 νέους που πάνε από πόρτα σε πόρτα στους ανθρώπους που έχουν σπίτι στο Πόρτο Ράφτη, κάνει ένα γκάλοπ ρωτώντας τους εάν συμφωνούν ή όχι με την απόφαση του Δήμου. Σε 500, περίπου, άτομα που ρωτήθηκαν μέχρι αυτή τη στιγμή (αρχίσαμε πριν από μία εβδομάδα, δεν είναι εύκολο γιατί δεν βρίσκονται όλοι στο σπίτι όταν περνάνε τα παιδιά), δεν βρέθηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ να συμφωνεί με την απόφαση!! Απεναντίας, άλλοι χαμογελώντας και άλλοι πιο σοβαρά απαντάνε ότι «θα γίνει της Βοσνίας Ερζεγοβίνης!!». Το γκάλοπ συνεχίζεται. 
                Εάν τα αποτελέσματα του γκάλοπ ή καλύτερα του δημοψηφίσματος, αφού θα ερωτηθούν σχεδόν όλοι οι πολίτες του Πόρτο Ράφτη, θα είναι τόσο συντριπτικά εναντίον της απόφασης, θα τεθεί θέμα εγκυρότητας και αντισυνταγματικότητας της απόφασης αφού θα προσκρούει στη λαϊκή κυριαρχία. Εάν, φυσικά, ο δήμος Μαρκοπούλου δεν πιστεύει, και έχει όλο το δικαίωμα, σε αυτό το δημοψήφισμα που κάνουμε εμείς, ας πάρει την πρωτοβουλία να το κάνει ο ίδιος.
                Απ΄ την αρχή αυτού του άρθρου στροβιλίζει στο μυαλό μου η απάντηση που έδωσε ο δήμαρχος κ. Κατσίκης, σε σχετική ερώτηση για το όνομα του Πόρτο Ράφτη στη λαϊκή συγκέντρωση στην πλαζ του Αυλακίου πέρυσι στις 21 Αυγούστου. Όταν ρωτήθηκε πως και από ποιον μπαίνουν οι πινακίδες που γράφουν ΛΙΜΑΝΙ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ αντί ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ, έκανε τον ανήξερο και είπε ότι τα βάζει η … Τροχαία ή το ΥΠΕΧΩΔΕ!!!  Σε επίμονες ερωτήσεις εάν συμφωνεί με αυτή την αυθαιρεσία είπε ΟΧΙ, ότι ο ίδιος είναι υπέρ του ονόματος ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ!!
                Τι θα πει ο νυν δήμαρχος στους Πορτοραφτιώτες τώρα όταν θα πάει να ζητήσει ξανά την ψήφο τους;
                Τι θα πει ο κ. Μεθενίτης; Ότι την απόφαση της μετονομασίας την πήρανε για το καλό μας;
                Πως λέγεται το πάθος της διεύρυνσης της περιοχής σου και του βαπτίσματος άλλων με το όνομά σου; Δεν λέγεται επεκτατισμός; Δημιουργεί φιλικά αισθήματα ο επεκτατισμός ή μίσος και διχόνοια; Πως είναι δυνατόν μια τέτοια επαρχιώτικη πολιτική και νοοτροπία (το επαρχιώτικο με την έννοια του στενοκέφαλου κι όχι της καταγωγής) να υπάρξουν φιλικές σχέσεις μεταξύ Μαρκοπουλιωτών και Πορτοραφτιωτών;
                Απευθυνόμαστε προς τον λαό του Μαρκόπουλου.
                Φίλοι μας Μαρκοπουλιώτες,
Η πολιτική δημοτική σας ηγεσία έπραξε ένα μεγάλο λάθος και εσείς μπορείτε να τους συνετίσετε για να επανορθώσουν.  Το Πόρτο Ράφτη, όπως αποδεικνύεται από άλλα άρθρα αυτού του φύλλου, έχει μία μεγάλη ιστορία και υπήρχε πριν δημιουργηθεί το Μαρκόπουλο. Η ιστορία δεν σβήνεται με αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων. Υπάρχει στα βιβλία και στις μνήμες των ανθρώπων. Στις μνήμες των πατεράδων σας, των παππούδων και όλων των παππούδων των παππούδων σας, το Πόρτο Ράφτη υπήρχε και ζούσε με το όνομά του. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος από σας που λέει μένω στο Λιμάνι Μαρκοπούλου! Λέει ότι μένω στο Πόρτο Ράφτη ή πάω στο Πόρτο Ράφτη. Οι επισκέπτες του Πόρτο Ράφτη δεν πάνε μόνο για τις σημερινές του ομορφιές αλλά και για την ιστορία του. Οι επαγγελματίες, οι ταβέρνες και τα μαγαζιά στο Πόρτο Ράφτη δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την μετονομασία. Απεναντίας θα χάσουν.
                Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με εσάς και επιθυμούμε να ζήσουμε φιλικά και αρμονικά μαζί στην περιοχή.
                Στο Πόρτο Ράφτη υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες Μαρκοπουλιώτες που τους αγαπάμε και τους υποστηρίζουμε χωρίς διακρίσεις, ανάλογα με τις υπηρεσίας που προσφέρει ο κανένας.
                Θα πρέπει, όμως, να συνειδητοποιηθεί ένα πράγμα. Το Πόρτο Ράφτη αποτελεί μία καινούργια ανερχόμενη αστικοποιημένη περιοχή που δεν μπορεί να αγνοείται το πολιτικό της βάρος. Στο Πόρτο Ράφτη μένουν μόνιμα 4.000 – 5.000 κάτοικοι, όπως δηλώνει η Αστυνομία. Δεν μπορεί να μην αντιπροσωπεύεται αυτός ο πληθυσμός στο δημοτικό συμβούλιο. Είναι αφύσικο και πρωτοφανές και θυμίζει τριτοκοσμική χώρα. Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Ή μία αναλογική αντιπροσώπευση του Πόρτο Ράφτη στο δημοτικό συμβούλιο για ένα ισχυρό και μεγάλο δήμο ή το Πόρτο Ράφτη θα πάρει το δρόμο της αυτόνομης τοπικής διοίκησης. Με γραφειοκρατικές αποφάσεις, όπως αυτή της μετονομασίας με το πρόσχημα ότι το Πόρτο Ράφτη είναι λιμάνι ενιαίου δήμου, λες και το λιμάνι αυτό ήταν άγονο, χέρσο και ακατοίκητο από χρόνια, δεν λύνεται η φασική αντίφαση της περιοχής. Δεν μπορείτε να λέτε στα παιδιά σας, αγαπητοί μας φίλοι Μαρκοπουλιώτες, «πάμε στο λιμάνι μας»! Θα τους λέτε, «πάμε στο Πόρτο Ράφτη» και θα αφήνετε την αγνή και  αθώα σκέψη τους να πετάει μακριά στην ιστορία του, στους Ενετούς, τους Φράγκους, τους πειρατές και τους κουρσάρους, στο μεγάλο άγαλμα του Ράφτη ή της Ραφτοπούλας κεντρίζοντας την σκέψη τους για τη γνώση της πραγματικής ιστορίας και ερεθίζοντας τα τρυφερά τους αισθήματα παίζοντας με την απεριόριστη φαντασία τους σε έναν δικό τους υπέροχο παραμυθένιο κόσμο.