Κυριακή 1 Μαΐου 2005

Ακόμα για τον Βιολογικό


Φύλλο   20     Μάιος – Ιούνιος  2005
Ακόμα για τον Βιολογικό
            Στο φύλλο Ιουλίου-Αυγούστου του 2004 της Εφημερίδας μας δώσαμε μία απάντηση στον κ. Γρηγορόπουλο, Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Πόρτο Ράφτη, σχετικά με το κόστος του τριτογενούς σταδίου επεξεργασίας λυμάτων του Βιολογικού του Δήμου μας και ταυτόχρονα θέταμε κάποια ερωτήματα.
Και τα ερωτήματα αυτά ήταν:
1.-      Είναι υπέρ της κατασκευής του τριτογενούς σταδίου επεξεργασίας, ή αντ’ αυτού:
2.-   Να επικεντρώσουμε, σαν Δήμος όλες μας τις προσπάθειες ώστε να αρχίσει η κατασκευή του περιφερειακού συλλεκτήρα αποχετευτικού αγωγού του Πόρτο Ράφτη;
3.-    Συμφωνεί η συντήρηση του Βιολογικού να περάσει στα χέρια εξειδικευμένης ομάδας η οποία θα είναι παρούσα σε καθημερινή βάση και θα μεριμνά για τη σωστή λειτουργία του, και ταυτόχρονα αυτή η ομάδα ν’ αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΛΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΔΑΤΟΣ;
            Την ομάδα αυτή θα την υποστηρίζουν αφιλοκερδώς κατ’ αρχήν 7 επιστήμονες της ΟΣΠΑ που κάνανε την πρόταση, αλλά θα είναι ανοιχτή σε όποιον ήθελε να βοηθήσει.
            Σ’ αυτές τις συγκεκριμένες προτάσεις ο φίλος Αριστομένης, στο φύλλο 72 της Εφημερίδας «Φωνή του ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ» μας απάντησε με τον Κομφούλιο!!
            «Να επιμένεις όταν γνωρίζεις κάτι, όταν όμως, δεν το γνωρίζεις, να το ομολογείς». Δηλαδή, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
            Θα προσπεράσω ως μη γενόμενη την επίδειξη γνώσεων γιατί πιστεύω ότι δεν είναι αυτό που απασχολεί τους αναγνώστες μας. Τα προβλήματα που έχει η τοπική μας κοινωνία είναι πολλά και ορισμένα δύσκολα και σύνθετα, όπως ο Βιολογικός.
            Οι γνώσεις δεν επαρκούν ποτέ για να κατανοήσουμε σε βάθος τις πολύπλοκες και πολλές άγνωστες ακόμα βιοχημικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα κατά την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων, ήτοι οικιακών ή βιομηχανικών.
            Γίνονται περισσότερο άγνωστες όταν νέες επιβαρυντικές ουσίες καταλήγουν, μέσω της τροφικής αλυσίδας, κι όχι μόνο, στα οικιακά απόβλητα από την επιβάρυνση της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της ιχθυοκαλλιέργειας από επικίνδυνα τοξικά κατάλοιπα, αντιβιοτικά, φυτοφάρμακα, λιπάσματα, βαρέα μέταλλα, ανθεκτικά βακτηρίδια, κλπ.
            Τα ερωτήματα που θέτουμε στον Μένιο τον Γρηγορόπουλο δεν είναι ρητορικά. Έχουν σχέση με μία αντίληψη διαχείρισης του συστήματος Αποχέτευση – Βιολογικός. Είναι προφανές ότι συμφωνεί με το δεύτερο ερώτημα. Αυτό το ερώτημα, όμως, δεν είναι αυθύπαρκτο. Η απομόνωσή του από την εν γένει ανάπτυξη της πόλης του Πόρτο Ράφτη ήταν μία από τις αιτίες να αδυνατεί σήμερα το Πόρτο Ράφτη να αποχετεύει στο Βιολογικό της Μερέντας.
            Τι σημαίνει αλήθεια «Η πρόταση της ΟΣΠΑ πρέπει να εξεταστεί, διότι εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις που θέτει, έχει διαφέρον»;  Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις, αγαπητέ Μένιο; Και τι πρέπει να εξετασθεί;
            Οι προτάσεις για την παροχή επιστημονικών και τεχνικών υπηρεσιών για τη σωστή λειτουργία του Βιολογικού ήταν δύο:
Α.-  Της Δημοτικής Αρχής, που πρότεινε, σε ιδιωτική επιχείρηση να αναλάβει την υπόθεση, με την παρουσία τεχνικού της συμβούλου μία ή δύο φορές την εβδομάδα στην εγκατάσταση, και
Β.-  Της ομάδας των επτά επιστημόνων της ΟΣΠΑ η οποία πρότεινε πρόσληψη ειδικού επιστήμονα με καθημερινή παρουσία στην εγκατάσταση. Ο ειδικός αυτός επιστήμονας με την ανιδιοτελή συνεισφορά των υπόλοιπων επιστημόνων της ομάδας, την συνδρομή του Πολυτεχνείου και του Τομέα Οικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και με 9.250 ευρώ δαπάνη (!) θα δημιουργούσαν τις βάσεις για το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΛΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΔΑΤΟΣ.
            Η πρόταση των επιστημόνων της ΟΣΠΑ αποδείκνυε ότι θα παρείχε καλύτερες υπηρεσίες, ήταν πιο οικονομική και με το Εργαστήριο που θα πρόσφερε υπηρεσίες σε τρίτους μπορούσε να είναι κερδοφόρα.
            Αυτή την πρωτοποριακή πρόταση την οποία ψήφισε στο σύνολό της η αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου και από τη συμπολίτευση ο δημοτικός σύμβουλος κ. Νικόλαος Νικολάκης, και την οποία αργότερα υιοθέτησε και ο Νομάρχης Ανατολικής Αττικής κ. Κουρής, προτρέποντας τους Δήμους να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, ο αγαπητός Μένιος Γρηγορόπουλος Δεν την υποστήριξε. Απεναντίας, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου της 29ης Απριλίου, παρενέβη και υποστήριξε την πρόταση της Δημοτικής Αρχής!! Πώς να εξετασθεί, λοιπόν, η πρόταση της ΟΣΠΑ;
            Ας δούμε, όμως, κι ένα τελευταίο θέμα, μπας και καταφέρουμε να συνεννοηθούμε…
            Ο κ. Γρηγορόπουλος μιλάει για «προσαρμογή της μονάδας από δευτερογενούς βαθμού επεξεργασίας σε τριτογενή». Τι σημαίνει αυτό; Να με συγχωρέσει ο Μένιος που δεν το καταλαβαίνω και αντί να μου φέρει τον Κομφούκιο ή κάποιον έλληνα κλασικό της αρχαιότητας πάλι, ας μου το εξηγήσει παρακαλώ. Μήπως βαφτίζει τριτογενή επεξεργασία κάποια διορθωτικά της εγκατάστασης; Μήπως ομιλούμε για εντελώς άλλα πράγματα, εξ’ ου και η διαφωνία μας στο κόστος;
            Η τριτογενής επεξεργασία, όπως εξήγησα σε προηγούμενο άρθρο, ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ – ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Παραλαμβάνει το λύμα στην εκροή της δευτεροβάθμιας καθίζησης, το αναμιγνύει με βάσεις ασβεστίου και ακολουθεί μία πολύπλοκη διαδικασία επεξεργασίας ώστε να φθάσουμε στον τελικό σκοπό που είναι η αφαίρεση από τα επεξεργασμένα απόβλητα κυρίως του Αζώτου και του Φωσφόρου τα οποία αποτελούν τους βασικούς παράγοντες ευτροφισμού του υδάτινου αποδέκτη τον οποίον, όμως, εμείς δεν γνωρίζουμε ακόμα, και η ανωτέρω ομάδα των επιστημόνων θα μπορούσε να διερευνήσει.
            Στην τριτογενή επεξεργασία η εγκατάσταση της οποίας μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την υφιστάμενη μηχανική και βιολογική, εξ’ ου και το υψηλό κόστος, μπορούμε να απομακρύνουμε και τοξικές ή άλλες ανεπιθύμητες ουσίες (νιτρικά, φωσφορικά, αμμωνία), ανάλογα με το είδος του αποδέκτη που έχουμε.
            Για τον βασικό αυτό λόγο, υποστηρίζουμε να μη μπούμε στις περιπέτειες της τριτογενούς επεξεργασίας ΠΡΙΝ γνωρίσουμε τον αποδέκτη και την απόδοση της εγκατάστασης που έχουμε σήμερα.
            Όταν ο κ. Γρηγορόπουλος ομιλεί για ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ για ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ της μονάδας, τι εννοεί; Ποιο στάδιο θα προσαρμόσει ή θα μετατρέψει; Και για ποιο σκοπό; Ποιους επιπλέον ρύπους θα απορρίψει;
            Μήπως, τελικά, μιλάμε για διαφορετικά πράγματα;