Φύλλο 34
Απρίλιος 1996
Ποτέ δεν είναι αργά.
Αρκεί αυτό να μας προβληματίσει
Για πρώτη φορά οι 11 Δήμοι
της περιοχής των Μεσογείων που θίγονται άμεσα απ’ την κατασκευή του νέου
αεροδρομίου στα Σπάτα, διοργάνωσαν από κοινού μία συνάντηση για να συζητήσουν
τα προβλήματα και τις προοπτικές που δημιουργούνται με την εγκατάσταση του νέου
αεροδρομίου στην περιοχή των Μεσογείων. Αμέσως στον απλό πολίτη προκύπτουν
κάποια ερωτηματικά. Γιατί αυτή η σημαντική πρωτοβουλία δεν έγινε νωρίτερα;
Γιατί όλοι αυτοί οι Δήμοι δεν κατάφεραν να συναντηθούν, να συζητήσουν και να
αγωνισθούν ενωμένοι για να αποτρέψουν την εγκατάσταση στα Σπάτα του νέου διεθνούς αεροδρομίου, που θα έχει
καταστρεπτικές συνέπειες για όλο τον κάμπο των Μεσογείων; Όλοι γνωρίζουν ότι το
νέο αεροδρόμιο προετοιμαζόταν και συζητιόταν η κατασκευή του στα Σπάτα, πάνω
από 20 χρόνια. Και, εν τούτοις, μέσα σε μία εικοσαετία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση
των Μεσογείων, δεν κατάφερε να συναντηθεί και να συζητήσει από κοινού, μπροστά
στο λαό των Μεσογείων και να τον ενημερώσει για τις αρνητικές συνέπειες που θα
έχει, γι’ αυτόν και τα παιδιά του, η
εγκατάσταση του αεροδρομίου στην περιοχή του.
Τα
κατάφεραν να συναντηθούν, αφού υπογράφτηκε η σύμβαση με τη γερμανική εταιρία
Χόχτιφ για την κατασκευή του αεροδρομίου. Οι λόγοι αυτής της αδυναμίας, δεν
μπορεί παρά να οδηγούν σε δύο υποθέσεις:
1.- Δεν ήταν όλοι οι Δήμοι αποφασιστικά αρνητικοί στην
κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα.
2.- Οι κάτοικοι των Μεσογείων δεν είχαν πληροφόρηση και
επαρκή ενημέρωση, με αποτέλεσμα να πεισθούν ότι το νέο αεροδρόμιο θα τους κάνει
πλούσιους. (Είναι αλήθεια ότι κάποιοι θα γίνουν, αλλά αυτοί, όπως πάντα, θα
είναι λίγοι).
Κάποιες
σποραδικές κινητοποιήσεις, βεβαίως, γίνανε, αλλά δεν είχαν ούτε τη μαζικότητα,
ούτε εκείνη τη δυναμική, που θ’ ανάγκαζαν την Κυβέρνηση να ματαιώσει την
απόφαση και να επιλέξει άλλον τόπο για την εγκατάσταση του διεθνούς αερολιμένα.
Και ήταν λογικό έτσι να γίνει. Την
στιγμή κατά την οποία τα δύο μεγάλα κόμματα συμφώνησαν για την εγκατάσταση του
αεροδρομίου στα Σπάτα, οι Δήμαρχοι και τα Δημοτικά Συμβούλια της τελευταίας
25ετίας που εκλέγονταν απ’ τα δύο αυτά κόμματα ΔΕΝ είχαν ούτε το σθένος, ούτε
την πολιτική βούληση ν’ αντισταθούν στο κόμμα τους, σε ένα τέτοιο έργο, που
θεωρείτο στρατηγικής σημασίας για την εκάστοτε Κυβέρνηση. Να, λοιπόν, ο βασικός
λόγος για τον οποίο ΔΕΝ μπόρεσαν να δώσουν ενωμένοι οι Δήμοι τον αγώνα κατά της
εγκατάστασης του αεροδρομίου. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Μετά την υπογραφή της
σύμβασης, ήταν εύκολο να ενωθούν, επειδή είναι θέμα διεκδίκησης μέσα σε ένα
αποδεκτό απ’ την Κυβέρνηση δημοκρατικό πλαίσιο. Ας μην τα βάζουμε, λοιπόν, με τον κόσμο, που δεν
κινητοποιείται, γιατί ο Ελληνικός λαός ήταν πάντα παρών στους αγώνες που είχαν
πιστέψει οι ηγέτες του.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει ακόμα
κατανοήσει ότι είναι τοπική εξουσία! Ότι έχει πάρει λαϊκή εντολή και δεν θα
πρέπει να λογοδοτεί στο κόμμα που ανήκει ο κάθε Δήμαρχος, αλλά στον λαό που τον
εξέλεξε. Θα πρέπει να στηρίζεται και να εκφράζει τη διάχυτη κοινωνία που τον
περιτριγυρίζει κι όχι τις κομματικές σκοπιμότητες και τις πολιτικές φιλοδοξίες
του κάθε Δημάρχου. Θα πρέπει να είναι υπηρέτης των πολιτών κι όχι των σκοτεινών
κομματικών διαδρόμων. Η σχέση μεταξύ
κεντρικής και τοπικής εξουσίας έχει αντινομίες, αντιφάσεις και αντιπαλότητες.
Για να βιώνεται θετικά με αυτά τα χαρακτηριστικά, χρειάζεται, η τοπική εξουσία
να είναι αυτόνομη και ανεξάρτητη από την κεντρική. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα
βρίσκει τη δικαίωσή της η δημοκρατία. Κι’ όταν η δημοκρατία δικαιώνεται, τότε
έχουμε πρόοδο και ευημερία. Ας είναι…
Ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να βγαίνουν σωστά συμπεράσματα.
Η
συνάντηση στις 16-17 Μαρτίου, των 11 Δήμων, αποτέλεσε ένα θετικό και σημαντικό
γεγονός. Αναπτύχθηκε, όπως αναφέρουμε εκτενώς σε άλλες σελίδες μία ενδιαφέρουσα
και γόνιμη προβληματική. Προβληματική, όμως, όχι θέσεις, απόψεις, προτάσεις για
την απομάκρυνση του αεροδρομίου ή την αποδοχή του και τον περιορισμό, όσο είναι
δυνατό, των βλαβερών επιπτώσεών του.
Από τις
πέντε προτάσεις της κεντρικής εισήγησης των 10
Δήμων που ανέπτυξε ο Δήμαρχος Σπάτων κ. Λύγκος, οι τρεις πρώτες
αναφέρονται στην ανάγκη συμμετοχής της Τ.Α. στα διάφορα όργανα που θ’
αποφασίζουν τόσο για την κατασκευή του αεροδρομίου, όσο και για την διαμόρφωση
του περιβάλλοντος χώρου. Δεν μας λέει, όμως, η εισήγηση τι προτείνει η Τ.Α. για
τις Ζ.Α.Π.Α. (Ζώνες Ασφάλειας Περιοχής Αεροδρομίου), για τις χρήσεις γης, για
το Κτηματολόγιο, για τις χωροταξικές ρυθμίσεις και τι μέτρα συγκεκριμένα θα
πρέπει να ληφθούν για την προστασία του περιβάλλοντος, για την ηχορύπανση, για
τη ρύπανση του εδάφους, του υδροφόρου ορίζοντα, της θάλασσας. «Περιμένουμε τα
συμπεράσματα της μελέτης της Παντείου, τα οποία θα συζητήσουμε», λέει στις
προτάσεις του ο κ. Λύγκος. Μα το πρόβλημα είναι να προτείνουμε πριν τα
συμπεράσματα. Αυτή την έννοια δεν είχε η Διημερίδα; Όταν η Τ.Α. δεν ξέρει
ακριβώς τι θέλει ή ξέρει, αλλά δεν το λέει, πως θα ενεργοποιήσει τους
κατοίκους; Προς ποια κατεύθυνση;
Υπάρχουν
μόνο δύο επιλογές:
1.- Αποδοχή του αεροδρομίου. Σ’ αυτή την περίπτωση χρειάζονται συγκεκριμένες
προτάσεις προς τον Οργανισμό Αθήνας και το ΥΠΕΧΩΔΕ και στενή συνεργασία με
το Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης
του Πάντειου Πανεπιστήμιου, που έχει
επικεφαλής τον καθηγητή κ. Λουκάκη, ο οποίος, όπως φάνηκε στο διήμερο, τυχαίνει
της γενικής αποδοχής και εκτίμησης της Τ.Α. και επιζητεί τη συνεργασία μαζί
της. Η ομάδα Λουκάκη, αποτελείται από σοβαρούς και εγνωσμένης αξίας
επιστήμονες, που πιστεύουμε ότι θα εργασθούν, (στα πλαίσια της δικαιοδοσίας
τους), με κριτήριο να περισωθεί ό,τι
είναι δυνατό στην περιοχή.
2.- Μη αποδοχή του αεροδρομίου στα Σπάτα. Είναι δυνατό, σήμερα, στο παρά πέντε, να
αναστραφεί η κατάσταση και ν’ αποτραπεί η κατασκευή του αεροδρομίου στα
Μεσόγεια;
Εμείς
πιστεύουμε ότι είναι δυνατό! Όχι με
υποθετικές και απραγματοποίητες επιθυμίες και ευσεβείς πόθους του τύπου «… εάν
κινητοποιηθεί μαζικά ο λαός των Μεσογείων, εάν κατεβάσει στους δρόμους τρακτέρ
και μπουλντόζες και αποκλείσει την Αθήνα επί μέρες» κι άλλα ηχηρά. Απλά, χρειάζεται να το θέλουν οι Δήμαρχοι και
τα Δημοτικά τους Συμβούλια. Εάν αυτό είναι αληθινό, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο,
παρά να υποστηρίξουν τη θέση του Δημάρχου της Παιανίας κ. Βορρέ, ο οποίος
πρότεινε έναν συνεχή ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, που μπορεί να καθυστερεί και να
αναβάλει συνέχεια τις εργασίες, μέχρι
«τελικής πτώσεως», όπως έγινε σε παρόμοιες περιπτώσεις στην Ιαπωνία.
Σ’ αυτή
την πρόταση, όμως, του κ. Βορρέ, που αναμφίβολα χρειάζεται διερεύνηση, μελέτη
και μεθόδευση, ΚΑΝΕΙΣ Δήμαρχος δεν «σήκωσε το χέρι».
Φύλλο 35 Μάιος
1996
«18 Μήνες μετά τις
Εκλογές»
Ο Δημοτικός Σύμβουλος κ.
Σωτήρης Μεθενίτης, γιός του πρώην Δημάρχου του Μαρκόπουλου Ιωάννη Μεθενίτη,
κυκλοφόρησε ένα ενημερωτικό φυλλάδιο με τίτλο «18 μήνες μετά τις εκλογές».
Εννοεί, φυσικά, τις δημοτικές εκλογές του
Οκτωβρίου 1994. Τον ευχαριστούμε, που είχε την καλοσύνη να μας το ταχυδρομήσει.
Θεωρούμε
θετικό το γεγονός ότι ένα στέλεχος της παράταξης που μειοψήφησε στις τελευταίες
δημοτικές εκλογές, κάνει γνωστές με
γραπτό κείμενο τις απόψεις του και τις καταθέτει στην κρίση των πολιτών του
Δήμου.
Σε μία
εποχή που ο διάλογος και η δημοκρατική συζήτηση μεταξύ εκείνων που διοικούν και
εκείνων που διοικούνται είναι σχεδόν ανύπαρκτες, η πράξη του κ. Μεθενίτη, που
αξιώνει να πείσει, αλλά και να κριθεί, (μόνο έτσι πιστεύουμε ότι μπορεί να
είναι χρήσιμη), λαμβάνει μεγαλύτερη σημασία.
Αυτά
που υποστηρίζει ο κ. Σωτήρης Μεθενίτης, έχουν ένα ιδιαίτερο βάρος, αφού
προέρχονται από έναν ικανό νέο, που φιλοδοξεί να ηγηθεί της μειοψηφούσας
παράταξης και να την οδηγήσει ξανά στην κατάκτηση της Δημαρχίας στις επόμενες
δημοτικές εκλογές.
Ξεκινάει
με μία κριτική στη διαχείριση του Δήμου από την παράταξη του κ. Κατσίκη και
εντοπίζει την προσοχή του σε 4 τομείς.
1.- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ
Όσον
αφορά τις προσλήψεις στο Δήμο, ο κ. Μεθενίτης κατηγορεί την πλειοψηφία του
Δημοτικού Συμβουλίου, ότι δεν αντιμετωπίζει ισότιμα όλους τους δημότες που
ζητούν εργασία στις δημοτικές επιχειρήσεις (ΑΔΕΜ και Ραδιοφωνία), παρότι
ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο, στις 6-2-1995 ψήφισε πρόταση της μειοψηφίας,
σύμφωνα με την οποία όλες οι προσλήψεις στις δημοτικές επιχειρήσεις, θα
γίνονται με διαγωνισμό, αφού πρώτα ανακοινώνονται δημόσια οι αναγκαίες θέσεις
εργασίας. «Οι προσλήψεις γίνονται με
παλαιοκομματική λογική και ρουσφετολογικά κριτήρια», λέει ο κ. Μεθενίτης
και σαν παράδειγμα φέρνει την «…
απαράδεκτη, οικογενειακού χαρακτήρα πρόσληψη» που έγινε στις 17-10-1995 στη Δημοτική
Επιχείρηση Ραδιοφωνίας.
Τους
αναγνώστες μας θα τους να μάθουν τι
ακριβώς αφορούσε αυτή η πρόσληψη και πόσοι Πορτοραφτιώτες εργάζονται στις
Δημοτικές Επιχειρήσεις του ενιαίου Δήμου μας.
Γνωρίζει
ο κ. Μεθενίτης, μια και μιλάει για θέσεις εργασίας, ότι ακόμα και στην
οργανωμένη πλαζ του Δήμου στο Πόρτο Ράφτη, το Καλοκαίρι δεν εργάζεται σχεδόν
κανένας Πορτοραφτιώτης; Τι πρωτοβουλία σκέπτεται να πάρει για το Καλοκαίρι που
έρχεται;
Τα έργα στον
Κινηματογράφο «Άρτεμις
Η
ανακατασκευή του κινηματογράφου «ΑΡΤΕΜΙΣ» στο Μαρκόπουλο, υποστηρίζει ο κ.
Μεθενίτης, ότι έγινε με αδιαφάνεια και αυθαίρετες διαδικασίες.
Η ομόφωνη
απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που ενέκρινε το έργο, μιλούσε για δαπάνη της
τάξης των 15.000.000 δρχ. και «… χωρίς
καμία έγκριση του Δ.Σ. το ποσό αυτό υπέρ τριπλασιάστηκε και ξεπέρασε
τα 50.000.000 δρχ.».
Ο κ.
Μεθενίτης υποστηρίζει ότι η διαχείριση αυτών των χρημάτων έγινε με αδιαφάνεια
και με απ’ ευθείας αναθέσεις και χωρίς καμία αντιπροσφορά.
Συμφωνεί
με αυτή την άποψη ο κ.Καβασακάλης, αρχηγός της παράταξης στην οποία ανήκει ο κ.
Μεθενίτης; Οι «επιβλέποντες μηχανικοί» των εργασιών του Κινηματογράφου δεν ήταν
ο Αρχιτέκτων κ. Καβασακάλης και ο Πολιτικός Μηχανικός κ. Κατσίκης; Η παράταξη
της οποίας επιθυμεί να ηγηθεί ο κ. Μεθενίτης τι λέει επί του θέματος; Είχαμε ή
όχι οικονομικές ατασθαλίες στα έργα του Κινηματογράφου «ΑΡΤΕΜΙΣ», όπως υπονοεί
ο κ. Μεθενίτης; Να το πούμε απλά,
υπήρξαν μίζες ή όχι; Όταν υπάρχουν τέτοιες υπόνοιες, δεν θα πρέπει να
ξεπερνιούνται με ευχολόγια του τύπου «…
ποτέ ξανά στο μέλλον, δεν πρέπει να γίνει στο Δήμο Μαρκοπούλου πρόσληψη χωρίς
διαγωνισμό και έργο αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δρχ., χωρίς δύο τουλάχιστον
προσφορές», αλλά με έρευνα σε βάθος
μέχρι να εντοπισθούν οι ένοχοι (εάν υπάρχουν) και να οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη.
Διαφορετικά, ο λόγος γίνεται αναξιόπιστος, οι καταγγελίες πάσχουν από
ανωριμότητα και καταδεικνύουν προδιάθεση
εντυπωσιασμού. Θα πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί και σοβαροί, όταν πρόκειται
για κακή διαχείριση δημοσίου χρήματος.
Κλείνοντας
το θέμα των εργασιών ανακατασκευής του Κινηματογράφου, ο κ. Μεθενίτης
καταλήγει, ότι ένεκα κακοδιαχείρισης «…
στις πρώτες 50 ημέρες λειτουργίας του, σωρεύτηκαν ήδη ζημιές 3.000.000 δρχ.». Εμείς ζητάμε με FAX την άποψη του Δημάρχου κ. Κατσίκη
γι’ αυτή την «κακή διαχείριση» και τις ζημιές των 3 εκατ., αλλά αυτός, πιστός
στις παλιές του συνήθειες, δεν μας απάντησε. Μα αγνοεί ο κ. Κατσίκης, δεν μας
καταδέχεται! Αυτό όμως είναι άλλο θέμα, που θα μας απασχολήσει άλλη φορά.
Βιολογικός Καθαρισμός
Το έργο
των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού υγρών αποβλήτων, προϋπολογισμού
264.000.000 δρχ., που κατακυρώθηκε «με παράτυπες διαδικασίες» στην εταιρεία
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ» , προβλέπεται να φθάσει η δαπάνη του στο συνολικό κόστος
των 800.000.000 δρχ.!! Αναρωτιέται, και
πολύ σωστά, ο κ. Μεθενίτης, και ζητά να πληροφορηθεί τους λόγους που το έργο
έφτασε τον υπερτριπλασιασμό της σχετικής προβλεπόμενης δαπάνης, αλλά και γιατί
δεν είναι έτοιμο ακόμη, αφού έχουν περάσει 3 χρόνια απ’ την ανάθεσή του.
Επίσης, ζητάει να μάθει εάν εισπράττονται οι σχετικές ποινικές ρήτρες. Είμαστε
και εμείς περίεργοι να είχαμε κάποιες απαντήσεις, όπως επίσης, θα θέλαμε να
ξέρουμε ποιες είναι οι «παράτυπες διαδικασίες» με τις οποίες ανατέθηκε το έργο
που αναφέρει ο κ. Μεθενίτης.
2. ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
Αναφέρεται
στον αγώνα που έγινε στο Δήμο μας πέρσι εναντίον της χωματερής, εφιστά
επαγρύπνηση, ώστε η Επιτροπή Παρασκευόπουλου που συνέστησε το ΥΠΕΧΩΔΕ για την
χωροθέτηση δύο νέων χωματερών στην Β.Α. Αττική, να μην υποδείξει κάποιο χώρο
στον τόπο μας για την εγκατάστασή τους.
Σημειώνει
ο κ. Μεθενίτης, και πολύ σωστά, το θετικό ρόλο που έπαιξε η Επιτροπή Πρωτοβουλίας
των νέων επιστημόνων από το Μαρκόπουλο και τη συλλογή των 2.000 υπογραφών
εναντίον της προσπάθειας εγκατάστασης της χωματερής στη Μερέντα, αλλά ξεχνάει ή
αποσιωπά τελείως το Πόρτο Ράφτη, τον αγώνα εναντίον της χωματερής που έκαναν οι
κοινωνικοί φορείς του Πόρτο Ράφτη, τα έντυπα, ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός
Συνδυασμός.
Ξεχνάει
η αποσιωπά ο κ. Μεθενίτης την ιστορική εκδήλωση πέρσι, Κυριακή 11 Ιουνίου, στον κατάμεστο Κινηματογράφο ΑΡΤΕΜΙΣ, όπου
τελικά, μπροστά στην κατακραυγή του κόσμου, υποχρεώθηκε η πλειοψηφία του
Δημοτικού Συμβουλίου να αλλάξει γνώμη και να ταχθεί εναντίον της χωματερής στη
Μερέντα; Σε εκείνη τη λαϊκή συγκέντρωση, η παράταξη που, με πρόταση του
επικεφαλής της κ. Καβασακάλη, δεν πρότεινε μία διαδικασία ομιλητών, όπου πρώτα
θα έπαιρνε τον λόγο ο κ. Κατσίκης; Κατόπιν ο ίδιος, σαν αρχηγός της δεύτερης
παράταξης στο Δήμο; Τρίτος θα μιλούσε ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός
Πόρτο Ράφτη, τέταρτη η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, κατόπιν οι δημοτικοί
σύμβουλοι και ο κόσμος; Δεν ήταν αυτή η
πρόταση, μία αναγνώριση του αγώνα και της αντιπροσωπευτικότητας του Συνδυασμού
του Πόρτο Ράφτη;
Τέλος,
γιατί λησμονεί ή αποσιωπά ο κ. Μεθενίτης τον αγώνα που έκανε αυτή η εφημερίδα
εναντίον της χωματερής, επί τρεις ολόκληρους μήνες (Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο
1995) με πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ, σχόλια, τεχνικά και επιστημονικά άρθρα;
Έξι
ολόκληρες σελίδες αφιερώσαμε κύριε Μεθενίτη πάνω στο θέμα!!! Εάν υπολογίσουμε
ότι στα 10.000 σπίτια που πήγε η εφημερίδα, κατοικούν 2,3,4 ή και περισσότερα
άτομα, καταλαβαίνουμε ότι πήραν… «μυρωδιά» χωματερής περίπου 30.000 έως 35.000
άτομα!!!
Δεν
νομίζετε ότι… υπήρξε, εν πάση περιπτώσει, κάποια ευαισθητοποίηση απ’ αυτή την
προσπάθεια; Γιατί, τότε, αγνοείτε κι εσείς οτιδήποτε προέρχεται από το Πόρτο
Ράφτη; Να πάρει η ευχή τίποτα το θετικό δεν κάνουμε κι εμείς;;;
Για την
εγκατάσταση του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα, ο κ. Μεθενίτης προτείνει να
συγκληθεί Λαϊκή Συνέλευση, να ενημερωθούν οι Δημότες και να συζητηθούν τα
αντισταθμιστικά οφέλη. Αμφισβητεί την ειλικρίνεια των προθέσεων του κ. Κατσίκη
να σταματήσει την παράνομη λειτουργία των λατομείων. Τον κατηγορεί, ότι τα
θυμάται πάντα στην προεκλογική περίοδο και τον προτρέπει να βρει το θάρρος, εάν
πραγματικά επιθυμεί το κλείσιμό τους, και να αποκλείσει τα λατομεία με τα
αυτοκίνητα του Δήμου.
3.- Το τρίτο κεφάλαιο του φυλλαδίου αναφέρεται στη δέσμευση
από το Υπουργείο Πολιτισμού, άλλων 1.000 στρεμμάτων στην περιοχή Βραυρώνας,
γύρω από το Ενετικό Πύργο, για αρχαιολογικούς λόγους και ρωτάει τον Δήμαρχο εάν
έγινε η προσφυγή στα αρμόδια δικαστήρια «ώστε
να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των Δημοτών μας».
4.- Το τελευταίο κεφάλαιο αφορά την «παρουσία της
Αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο».
Πιστεύει
ο κ. Μεθενίτης, ότι ο Συνδυασμός της παράταξης, σε «γενικές γραμμές» «ανταποκρίθηκε
ικανοποιητικά στις απαιτήσεις…» «έκανε πάντα συγκεκριμένες αντιπροτάσεις, έφερε
με δική του πρωτοβουλία ορισμένα θέματα για συζήτηση!».
Δεν
καταλαβαίνουμε γιατί βάζει θαυμαστικό ο κ. Μεθενίτης στο ότι έφερε η
αντιπολίτευση «ορισμένα» θέματα για συζήτηση, λες και δεν είναι υποχρέωση και
καθήκον της Αντιπολίτευσης να κρίνει τη
Συμπολίτευση, να προτείνει και να προωθεί θέματα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Πάντως
οι πολίτες του Πόρτο Ράφτη θα ήταν ευτυχείς εάν τους ενημέρωνε η παράταξη που
ανήκει ο κ. Μεθενίτης για τα θέματα που έφερε στο Δ.Σ. και που αφορούν την
καλυτέρευση της ζωής τους στην περιοχή που ζουν.
Καταλήγει,
ο κ. Μεθενίτης, με μία προτροπή προς την
παράταξή του και προς τον επικεφαλής της, να τιμήσουν την εντολή που τους έδωσε
το 40% των πολιτών του Δήμου για μία αποφασιστική «και μέχρι τέλους»
αντιπολίτευση, που δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει σύμφωνους.
Το
δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί σωστά όταν είναι ευδιάκριτοι οι ρόλοι της
συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα της αντιπολίτευσης. Μόνο στα
ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν λειτουργεί αντιπολίτευση.
Θα μας
επιτρέψει ο κ. Μεθενίτης να υποστηρίξουμε, ότι οι μόνοι αυτή τη στιγμή που
κάνουν αντιπολίτευση είναι η εφημερίδα
μας και ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός και γι’ αυτό το λόγο, θεωρούμαστε
οι «γκρινιάρηδες», οι «κακοί» και ότι ο αντιπολιτευτικός ρόλος της παράταξής
του, μέχρι τώρα τουλάχιστον, είναι σχεδόν ανύπαρκτος!!
Κλείνοντας
αυτή την κριτική παρουσίαση του φυλλαδίου, θα θέλαμε να αναφέρουμε και έναν
άλλο λόγο, εκτός από εκείνους που αναφέραμε στην αρχή, για τον οποίο ήταν τόσο
εκτενής η παρουσίαση. Για να διαπιστώσει ο αναγνώστης ότι «18 μήνες μετά τις
εκλογές» ο κ. Μεθενίτης που φιλοδοξεί να γίνει Δήμαρχος, και έχει κάθε
δικαίωμα, αγνοεί τελείως την παραθαλάσσια περιοχή του ενιαίου Δήμου, που είναι
το Πόρτο Ράφτη και που θα έπρεπε να είναι το καμάρι μας, παρότι στον πρόλογο
του φυλλαδίου, μας υπόσχεται ότι θα μιλήσει «για το πώς πάνε τα πράγματα στο
Μαρκόπουλο και στο Πόρτο Ράφτη». (υπογράμμιση φυλλαδίου).
Ενώ,
λοιπόν, μιλάει συνέχεια για το Μαρκόπουλο, όπως διαπιστώνουμε, όχι μόνο δεν
αναφέρεται σε κανένα πρόβλημα της περιοχής μας, αλλά και εκεί που θα ήταν
«υποχρεωμένος να αναφερθεί», αποσιωπά, αδιαφορεί, λησμονεί, αγνοεί, παραμελεί,
ξεχνά, παρακάμπτει, απωθεί και δεν μας μιλάει καθόλου για το «πώς
πάνε τα πράγματα στο Πόρτο Ράφτη» 18 μήνες μετά τις εκλογές. Υπογραμμίσαμε το
ρήμα «απωθώ», επειδή το εκλαμβάνουμε με την ψυχαναλυτική του έννοια για να
κατανοήσουμε καλύτερα μία κοινωνική συμπεριφορά. Η απώθηση του υποκειμένου
(στην περίπτωσή μας του Πόρτο Ράφτη) από το συνειδητό επίπεδο ενός ατόμου,
λειτουργεί σαν μηχανισμός άμυνας, από τον φόβο της κοινωνικής απόρριψης.
Δηλαδή, το συλλογικό υποσυνείδητο της κοινωνίας του Μαρκόπουλου δεν αποδέχεται
έναν ηγέτη πρώτου επιπέδου να ενδιαφέρεται για τους «ξενούρες». Αυτό λειτουργεί
σαν αυτόματος μηχανισμός στα νοηματικά σχήματα του κ. Μεθενίτη και συναντιέται
με τους πολιτικούς στόχους του. Ο κ. Μεθενίτης συνειδητά ή ασυνείδητα δεν
απευθύνεται σε ανθρώπινες υπάρξεις με ΑΝΑΓΚΕΣ, αλλά σε πολίτες-ψηφοφόρους.
Ακριβώς γ’ αυτό τον λόγο στις τρεις τελευταίες γραμμές του φυλλαδίου που
αισθάνεται τους πολίτες σαν κριτές, ξεχνάει τελείως τις ανάγκες 70.000-80.000
ανθρώπων του Πόρτο Ράφτη και λέει: «Σε διαφορετική περίπτωση (εάν δεν γίνει
αποφασιστική αντιπολίτευση) οι πολίτες του Μαρκόπουλου (προσοχή, όχι
του Δήμου Μαρκοπούλου, που θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι εννοεί και τους
πολίτες του Πόρτο Ράφτη) που σίγουρα
δικαιούνται (μόνο αυτοί δικαιούνται ) και
πρέπει να μας κρίνουν αυστηρά, θα εκτιμήσουν και θα αξιολογήσουν την συνέπεια
λόγων και έργων, ξεχωριστά, για καθένα από εμάς». Με αυτή τη συμπεριφορά,
όμως, δεν μας φέρνει τίποτα το καινούργιο και λυπούμαστε πραγματικά.
Από ένα
νέο, με ικανότητες, εμείς περιμένουμε ένα νέο ήθος, ένα νέο πολιτισμό της
πολιτικής που θα αντιλαμβάνεται τον Δήμο σαν συλλογικό παιδαγωγό όλων των
πολιτών που θα δημιουργεί πεδίο ιδεών και πολιτιστικών αξιών, οι οποίες θα
καλλιεργούν την ψυχή και τον νου με ένα πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης, που θα
υπερβαίνει τον διαχωρισμό «Μαρκοπουλιώτη-Πορτοραφτιώτη» και θα υφαίνει τον
ενιαίο κοινωνικό ιστό για έναν ισχυρό και ανθηρό Δήμο.
Δυστυχώς,
τίποτε απ’ όλα αυτά δεν εντοπίσαμε στο φυλλάδιο και η πρώτη «έξοδος» για
αρχηγικό προφίλ, μας βάσει σε σκέψεις. Δεν αρκεί να χρεώνουμε τους άλλους με
«παλαιοκομματισμό», χρειάζεται και έμπρακτη απόδειξη της δικής μας επάρκειας,
της διαφορετικής συμπεριφοράς και αντίληψης.
