ΚΑΛΟΥΑ. Αυθαίρετα και Αιγιαλός

 Φύλλο  10   Σεπτέμβριος – Οκτώβριος  2003

ΚΑΛΟΥΑ. Αυθαίρετα και Αιγιαλός

Ρουμπίνη Σταθέα προς ΟΣΠΑ: «Μήπως είναι κανένας παράγων;» Εάν όχι, «ποιος παράγων είναι από πίσω;»

            Αυτές ήταν οι πρώτες ερωτήσεις προς εκπρόσωπο της ΟΣΠΑ όταν την αναζητήσαμε, σαν υπεύθυνη της Κτηματικής Υπηρεσίας, για την καταπάτηση του αιγιαλού από μέρους του κ. Στάθη πάνω στην Πούντα, στη γνωστή υπόθεση.

            Τρεις φορές μιλήσαμε με την κ. Σταθέα, λίγες μέρες πριν το τραγικό της τέλος.

            Για τις αυθαίρετες κατασκευές πάνω στον αιγιαλό, όταν η Ρ. Σταθέα ρωτούσε εάν εμείς γνωρίζαμε ποιος παράγων, ποια υπολογίσιμη προσωπικότητα στήριζε τους παρανομούντες, γνώριζε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον ότι υπήρχε διαπλοκή και συναλλαγή στα κυκλώματα της διαχείρισης, της κατοχής και εμπορίας και της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας του αιγιαλού.

            Ίσως μας καλέσει ο εισαγγελέας με αυτές μας τις δηλώσεις. Είμαστε έτοιμοι, όμως, εάν είναι αναγκαίο, να βοηθήσουμε τη δικαιοσύνη.

            Αυτά τα κυκλώματα έπνιγαν την Σταθέα. Εξασκούσαν πιέσεις αφόρητες, μέχρι που την οδήγησαν στην απελπισία, στην απόγνωση και στην αυτοκτονία. Τα οικονομικά συμφέροντα είναι αδυσώπητα.

            Δεν γνωρίζω εάν ο τραγικός αυτός θάνατος μιας γυναίκας,  που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα, θα βοηθήσει να γίνει καλύτερη η κοινωνία μας. Δεν γνωρίζω εάν μια θυσία μπορεί να εξαγνίσει ψυχές, να μεταπλάσει συνειδήσεις, να περιορίσει τη βουλιμία του κέρδους, της υπεροχής, της εξουσίας και της αλαζονίας.

            Γνωρίζω, όμως, ότι υπάρχουν υγιείς δυνάμεις μέσα στο κυβερνών κόμμα, όπως και στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης που προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν το σάπιο από το υγιές, να πατάξουν την αυθαιρεσία και την παρανομία και να επιβάλουν την έννομη τάξη. Η επιτυχία ή όχι αυτού του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί από ποια πλευρά θα ταχθεί ο καθένας από εμάς, γιατί κι εμείς έχουμε τις ευθύνες μας.

            Η ανοχή και η σιωπή στις κραυγαλέες καταπατήσεις και αυθαιρεσίες  που γίνονται γύρω μας κάθε μέρα στο Πόρτο Ράφτη, αποτελούν συνενοχή.

            Δύο χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα πάνω στον αιγιαλό και στη θάλασσα καταπάτησε το Calua. Ξύλινη εξέδρα δύο στρεμμάτων κατασκεύασε, με παρτέρια, με μπαρ και ξαπλώστρες. Χρυσές δουλειές!! Κατάφορη παραβίαση του άρθρου 24 του Συντάγματος που προβλέπει την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην παραλία και στη θάλασσα.

            Χρόνια ολόκληρα οι περίοικοι διαμαρτύρονταν, κάνανε μηνύσεις, βασανίζονταν από την αϋπνία και ξαγρυπνούσαν με τεντωμένα νεύρα από την ακουστική όχληση και τον θόρυβο. Και σαν να μην έφθανε όλο αυτό, οι φωστήρες δημοτικοί μας σύμβουλοι, τελευταία, πριν το ξήλωμα της εξέδρας, έδωσαν και άδεια μουσικών οργάνων εξωτερικού χώρου!!!  Προσέξτε όμως…  Τα μεγάφωνα, λέει, το Calua θα έπρεπε να τα είχε στραμμένα προς τη θάλασσα!! Τι κυνισμός!!! Η πλειοψηφία των δημοτικών μας συμβούλων,  (βλ. προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας), τάχθηκε με το μέρος του επιχειρηματία, αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες των συμπολιτών μας περιοίκων που γέμισαν την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.

            Γράψαμε πολλές φορές για το Calua στο παρελθόν, αλλά κανένας από τους ιθύνοντες της τοπικής μας κοινωνίας, δεν μας άκουγε. «Ποιοι παράγοντες, λοιπόν, κρύβονται πίσω από την επιχείρηση του κέντρου Calua;

            Ο ιδιοκτήτης κ. Διαμαντούλης, δήλωνε στα τηλεοπτικά ΜΜΕ, ότι είχε όλες τις απαιτούμενες άδειες και πλήρωνε κανονικά όλους τους δημοτικούς φόρους που του αναλογούσαν. Από πού έπαιρνε αυτές τις άδειες και πόσα εισέπραττε ο Δήμος από το Calua;

            Για οποιαδήποτε δραστηριότητα στην παραλία, είναι απαραίτητη κατ’ αρχήν, άδεια από τη Λιμενική Επιτροπή.

Τι άδειες παραχωρούσε στον κ. Διαμαντούλη η Λιμενική Επιτροπή; Δεν νομίζουμε ότι έδινε το ελευθέρας στην κατοχή και χρήση 2000 τ.μ. αιγιαλού και θάλασσας…

            Έχει μεγάλες ευθύνες η Λιμενική Επιτροπή για την κατάντια που βρίσκεται ο αιγιαλός. Έγινε «ξέφραγο αμπέλι» σε κάθε είδους ανομία και παραβατικότητα. Το φυσικό τοπίο αλλοιώνεται, οι ακτές διαβρώνονται, το περιβάλλον υποβαθμίζεται, το θρυλικό Βουρκάδι αργοπεθαίνει.

            Δεν είμαστε αφελείς να πιστεύουμε, ότι για όλα αυτά φέρει την αποκλειστική ευθύνη η Λιμενική Επιτροπή και ο πρόεδρός της.

            Υπάρχουν σίγουρα, πέρα από τους τοπικούς, και παράγοντες υψηλά ιστάμενοι που εμπλέκονται σ’ αυτή την συνδιαλλαγή.

            Όσο λάθος είναι να ρίχνουμε όλα τα βάρη στους τοπικούς ανευθυνοϋπεύθυνους, άλλο τόσο λάθος είναι να μετατοπίζουμε όλες τις ευθύνες στους «παράγοντες που είναι από πίσω». Είμαστε σίγουροι, ότι όταν η Λιμενική Επιτροπή διαπίστωσε το μέγεθος της παρανομίας και της αυθαιρεσίας που επιτελείτο από το Calua, προσπάθησε να ανακόψει τη λαίλαπα που επεκτεινόταν όλο και περισσότερο μέσα στη θάλασσα. Ήταν, όμως, αργά, το κύμα ήταν πολύ μεγάλο και ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου πολύ μικρός και αδύναμος . Και σ’ αυτήν όμως, την περίπτωση που είχε ανάγκη από συμμάχους, δεν απευθύνθηκε σε κανέναν.  Δεν γνωστοποίησε τις παρανομίες, Δεν κατήγγειλε τις παρανομίες. Δεν κατήγγειλε τα ανομήματα. Γιατί; Ή δεν μπορούσε ή δεν ήθελε. Και στη μία, όμως, περίπτωση και στην άλλη, οφείλει εξηγήσεις, αφού ο αιγιαλός που είχε ιδιοποιηθεί το Calua, είναι δημόσια περιουσία. Δηλαδή, και δική μας περιουσία.

            Τις ημέρες της κατεδάφισης του Calua, είδαν το φως της δημοσιότητας για την εμπλοκή τους στην αμαρτωλή υπόθεση αυτού του κέντρου, κι όχι μόνο, ηχηρά ονόματα της τοπικής μας κοινωνίας που είναι μέλη της Λιμενικής Επιτροπής. Αυτά τα άτομα ήταν και υπέρ της μαρίνας.

            Εκφράσαμε την αντίθεσή μας όταν η νέα Δημοτική Αρχή τα πρότεινε να πάρουν μέρος στη Λιμενική Επιτροπή. Θέσαμε το ερώτημα στο νέο Δήμαρχο κ. Μαγουλά τον περασμένο Μάρτιο που του πήραμε συνέντευξη, εάν μπορούσε ο λύκος να φυλάξει τα πρόβατα. Λίγο βεβιασμένα ο κ. Μαγουλάς απάντησε, τότε, ότι «βεβαίως και μπορεί επειδή είναι οι πλέον γηγενείς Πορτοραφτιώτες που ξέρουν το προβλήματα όσο κανείς άλλος»!!

            Κύριε Δήμαρχε… Δεν μπορεί ο λύκος να φυλάξει τα πρόβατα όσο… «γηγενής» κι αν είναι. Το θέμα δεν βρίσκεται στην εντοπιότητα. Θέλω να πιστεύω ότι άθελά σας, θέσατε το πρόβλημα του ΕΜΕΙΣ και ΕΣΕΙΣ που όλοι μας προσπαθούμε να ξεπεράσουμε.

            Η σωτηρία της παράκτιας ζώνης είναι η σοβαρότερη υπόθεση για το Δήμο μας. Χρειάζεται τόλμη και γενναίες αποφάσεις. Οι άνθρωποι που θα τη διαχειρίζονται θα πρέπει να νοιάζονται και να πονάνε αυτόν τον τόπο και κυρίως αυτή τη θάλασσα, που σε πείσμα όσων θέλουν να τη βιάσουν, εξακολουθεί να είναι ακόμα ζωντανή. Με έργα όμως, όχι με λόγια.

            Η σημερινή Λιμενική Επιτροπή απέτυχε και θα πρέπει να παραιτηθεί. Αυτή είναι η θέση της ΟΣΠΑ.  Και να την ακούτε την ΟΣΠΑ, κ. Δήμαρχε. Είναι οι ενεργοί πολίτες στους οποίους προεκλογικά δηλώνατε ότι θα στηριχθείτε. Είναι η κριτική συνείδηση, η φωνή της λογικής και της εντιμότητας.