Ομιλία του κ. Χρήστου Κωτούλα στη συνεστίαση της Εφημερίδα

Φύλλο 9  Ιούλιος – Αύγουστος 2003

Ομιλία του κ. Χρήστου Κωτούλα στη συνεστίαση της Εφημερίδα

Κυρίες και Κύριοι,

            Σας ευχαριστούμε θερμά που είχατε την καλοσύνη να ανταποκριθείτε στην πρόσκλησή μας και να έλθετε εδώ απόψε, για να ανταμώσουμε σε μια από τις ομορφότερες γωνιές της μεσογίτικης γης. «Στο  καλύτερο λιμάνι των Ανατολικών Ακτών της Αττικής», όπως λέει και ο Christopher Wordsworth, στο οδοιπορικό του που έγινε το 1832, γράφτηκε το 1834 και μεταφράστηκε στα ελληνικά το 1999!!! Και που ο σύγχρονος αναγνώστης διαβάζοντάς το έχει την αίσθηση ότι διαβάζει και τις απόψεις του Παυσανία και του Στράβωνα.

            Τα Μεσόγεια, αγαπητοί φίλοι, και ιδιαίτερα το Πόρτο Ράφτη, τα τελευταία χρόνια, δεχθήκανε τις μεγαλύτερες πιέσεις από τις οδύνες της μεγαλούπολης  η οποία προσπαθεί να απορρίψει την αγωνία της στον περιαστικό χώρο της Αττικής.

            Ορισμένοι προσπαθούν να μεταφέρουν την άναρχη και αυθαίρετη δόμηση, το κυκλοφοριακό χάος, την ατμοσφαιρική και ακουστική ρύπανση στην περιοχή μας πασχίζοντας να μας πείσουν ότι αυτό είναι ανάπτυξη και πρόοδος.

            Ξεχνούν, όμως, ότι οι περισσότεροι από μας που είμαστε εδώ απόψε, αυτό το είδος της «ανάπτυξης» το γνωρίσαμε και αποτέλεσε την αιτία της δραπέτευσής μας από το Κλεινόν  Άστυ.

            Τα Σαββατοκύριακα όλοι γνωρίζουμε την κυκλοφοριακή ασφυξία που παρατηρείται στην είσοδο του Πόρτο Ράφτη. Υπάρχουν φίλοι που ήρθαν χθες μέχρι το Μαρκόπουλο και επιστρέψανε πίσω από την αγανάκτηση. Το αναφέρω για να σας υπενθυμίσω ότι εάν γινόταν η μαρίνα στο Λιμάνι και κατά μήκος της χερσονήσου της Πούντας και την οποία αποσοβήσαμε με σκληρό και ενωτικό αγώνα, εκτός της ρύπανσης της θάλασσας, θα πρόσθετε σήμερα στο υπάρχον κυκλοφοριακό συν ένα αυτοκίνητο κάθε 7 δευτερόλεπτα!! Καταλαβαίνετε πόσο τραγική θα ήταν  η κατάστασή μας.

            Τα αρνητικά αποτελέσματα από την κατασκευή του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα τα είχαν προβλέψει οι ίδιοι οι μεσογίτες, πριν από όλους και αγωνίστηκαν για την αποτροπή του. Διέβλεπαν ότι η κατασκευή του νέου αεροδρομίου θα είχε σαν συνέπεια τη μετατόπιση προς τα Μεσόγεια του μισού πληθυσμού της Χώρας που σωρεύθηκε στο 3,2% του ελληνικού εδάφους της Αττικής. Άλλες χρήσεις γης, νέα μεγάλα έργα υποδομής και υπηρεσιών (λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι), βιομηχανίες, απειλούσαν να μετατρέψουν την εύφορη πεδιάδα των Μεσογείων από χώρο κατ’ εξοχήν παραθερισμού, αναψυχής και ήπιας ανάπτυξης σε βάναυση αστικοποίηση.

            Οι Μεσογίτες αντέδρασαν, αγωνίστηκαν πρώτα εναντίον της κατασκευής του αεροδρομίου και κατόπιν για μεγαλύτερα αντισταθμιστικά οφέλη. Τι πέτυχαν απ’ αυτό τον αγώνα είναι γνωστό σε όλους μας.

            Σήμερα, το νέο αεροδρόμιο είναι μια πραγματικότητα. Είναι μονόδρομος η άγρια αστικοποίηση, η τσιμεντοποίηση και η προβολή στους νέους μας προτύπων πόλεων και κοινωνικών συμπεριφορών που έρχονται από το παρελθόν και που έχουν σαν αποτέλεσμα την επιδείνωση της ποιότητας της ζωής μας και την υποβάθμιση του φυσικού και θαλάσσιου περιβάλλοντος.

            Δεν μπορούμε, δηλαδή, να προστατεύσουμε την υπέροχη αυτή παραλία των οκτώ χιλιομέτρων από εδώ μέχρι απέναντι τον Άγιο Σπυρίδωνα και να την παραδώσουμε στις επόμενες γενεές σαν κοινωνική αξία αμόλυντη και καθαρή;

            Τι είναι βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη που επικαλείται σήμερα συνεχώς και η Ενωμένη Ευρώπη; Ακριβώς αυτό.  Να παραδώσουμε στις επόμενες γενεές έργα, προϊόντα και αξίες που θα μπορούν και αυτές με τη σειρά τους να τις παραδώσουν στις επόμενες αναβαθμίζοντας και βελτιώνοντας ποιοτικά τη ζωή τους.

            Αυτό είναι το στοίχημα, αγαπητοί φίλοι, που τίθεται στην σύγχρονη εποχή μας.

            Η πολεοδομική ανάπτυξη μιας πόλης, τεράστιας, όπως είναι το Πόρτο Ράφτη, για να πραγματοποιηθεί με επίκεντρο τον άνθρωπο χρειάζεται η επιστράτευση όλων των υγειών δυνάμεων της κοινωνίας μας, όλων των ευαίσθητων και υπεύθυνων φορέων αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται η κατανόηση από τους φορείς που ασκούν εξουσία της πολυπλοκότητας της νέας πια κατάστασης.

            Το Πόρτο Ράφτη υπολείπεται, ως γνωστόν, κατά πολύ σε έργα υποδομής και υπηρεσιών (οδοποιία, ύδρευση, αποχέτευση, κλπ), για την εξασφάλιση μιας υποφερτής διαμονής στις δεκάδες χιλιάδες των κατοίκων, των παραθεριστών και των επισκεπτών του. Τετρακόσιους τόνους, περίπου, σκουπίδια θα πρέπει να μεταφέρουν οι υπηρεσίες καθαριότητας του Δήμου το Καλοκαίρι από το Πόρτο Ράφτη κάθε μέρα για να είναι καθαρή η πόλη!!

            Είναι προφανές σε όλους μας, ότι αδυνατεί να ανταπεξέλθει και ΔΕΝ διαθέτει τα μέσα, όχι μόνον αποκομιδής αλλά και εναπόθεσης. Οι παράνομες χωματερές δεν μπορούν ν’ αποτελούν πια λύση. Εκτός της ρύπανσης, κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να κλείσουν ή να εξασκούνται διάφοροι εκβιασμοί στην εκάστοτε Δημοτική Αρχή.

            Γι’ αυτό, πιστεύω, ότι η ψήφιση του νόμου για τους ΧΥΤΑ από την Κυβέρνηση, ανεξάρτητα εάν η χωροθέτησή τους στους τόπους που έγινε ήταν η ενδεδειγμένη ή όχι, ήταν σωστός. Πάντως, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε γιατί η χωροθέτηση που έγινε μπορεί να έχει εκπλήξεις.

            Όλος, όμως, αυτός ο πληθυσμός αποβάλλει και τόνους υγρών αποβλήτων τα οποία μέσω απορροφητικών βόθρων καταλήγουν στην θάλασσα.

            Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το δίκτυο αποχέτευσης, τουλάχιστον για την παράκτια ζώνη, αποτελεί έργο ζωτικής σημασίας για την περιοχή. Έχουμε καθυστερήσει πάρα πολύ και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι οι χρηματοδοτήσεις από τα διάφορα Ταμεία της Ε.Ε. αρχίσανε ακριβώς γι’ αυτό τον σκοπό. Την προστασία της παράκτιας ζώνης.

            Η καθαρή θάλασσα είναι ο πλούτος, η υγεία, ο πολιτισμός του Πόρτο Ράφτη. Είναι το οξυγόνο του ενιαίου παραθαλάσσιου Δήμου.

            Η σωστή διαχείριση της παράκτιας ζώνης με γνώμονα την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος θα πρέπει να αποτελεί πρωτεύοντα στόχο της νέας Δημοτικής Αρχής.

            Με την αύξηση του πληθυσμού έχουμε αύξηση των αυτοκινήτων, αύξηση και των σκαφών που πλέουν αρόδο ή ελλιμενίζονται πρόχειρα, τυχαία και αυθαίρετα σε τοποθεσίες οι οποίες ενδεχομένως να δημιουργούν προβλήματα στον κυματισμό του θαλάσσιου ύδατος και να δυσχεραίνουν τον αυτοκαθαρισμό της θάλασσας.

            Ο ελλιμενισμός των δικών μας σκαφών είναι μία μεγάλη υπόθεση και χρειάζεται μελέτη από ειδικούς για να εντοπισθούν τα σημεία αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται αυτός ο ελλιμενισμός. Γι’ αυτό το λόγο η ΟΣΠΑ ζήτησε την συνδρομή από δημόσιο φορέα όπως είναι το Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών.

            Θα πρέπει να σας πληροφορήσω ότι το ΕΛΚΕΘΕ με επικεφαλής τον Διευθυντή του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας κ. Παπαθανασίου, συνοδεία και του Δρ Χρ. Αναγνώστου ανταποκρίθηκαν αμέσως στο κάλεσμά μας για να μας πουν τη γνώμη τους για τις επιπτώσεις που είχε στον υγροβιότοπο του Βουρκαδίου η τελευταία εκβάθυνση που έγινε δίπλα στο λιμενίσκο που ελλιμενίζονται σκάφη του Συλλόγου Ι.Μ.Α.Ε.Σ.

            Η έκθεση αυτοψίας του ΕΛΚΕΘΕ για την εν λόγω περιοχή αλλά και η διαθεσιμότητά του για παροχή επιστημονικής βοήθειας για τη λειτουργικότητα του συστήματος λιμενίσκου-Λασπότοπου δημοσιεύθηκε στο τελευταίο φύλλο της Εφημερίδας μας.

            Αυτές τις μέρες του Καλοκαιριού, πολλές περιοχές του Πόρτο Ράφτη δεν έχουν νερό και του χρόνου θα είναι περισσότερες και του παραχρόνου ακόμα περισσότερες, ώσπου το πρόβλημα θα γίνει εκρηκτικό ΕΑΝ η Δημοτική Αρχή ΔΕΝ μελετήσει σοβαρά όλο το δίκτυο και εάν δεν προχωρήσει σε γενναίες επενδύσεις.

            Η νέα Δημοτική Αρχή μας υποσχέθηκε ότι μέχρι το Καλοκαίρι θα είχε κλείσει ΟΛΕΣ τις λακκούβες. Φθάσαμε στον Ιούλιο και σχεδόν ολόκληρο το οδικό δίκτυο ακόμα και κεντρικές αρτηρίες, είναι κατεστραμμένο από τις λακκούβες.

            Βρισκόμαστε εδώ στην όμορφη παραλία μας όπου βρίσκονται τα περισσότερα κέντρα διασκέδασης, όπου βρίσκεται το περίφημο CALUA με τις πολλές αμαρτίες. Έχει το δικαίωμα να διασκεδάζει ο κόσμος, αλλά σ ένα κράτος δικαίου έχει και το δικαίωμα να αναπαύεται, να κοιμάται, να εργάζεται και να παράγει. Ποιος, εάν όχι η Δημοτική Αρχή και τα όργανα της τάξης, θα προστατέψουν τους πολίτες εδώ γύρω από τον εκκωφαντικό θόρυβο των μεγαφώνων του CALUA που κάνουν να σείονται οι γύρω πολυκατοικίες και μαζί τους σπάνε τα νεύρα των περιοίκων από την αγρύπνια μέχρι τις πρωινές ώρες;

            Η διασκέδασή μας απόψε να είστε σίγουροι ότι δεν θα ενοχλήσει κανέναν. Θα είναι τόσο γλυκιά! Να την απολαύσετε!!

Σας ευχαριστώ.