Ο δήμος, οι επώνυμοι και οι Σύλλογοι

Φύλλο 10 – 11  Μάρτιος – Απρίλιος 1994

Ο δήμος, οι επώνυμοι και οι Σύλλογοι

                Ο απλός πολίτης είναι λογικό να αναρωτηθεί γιατί αυτή τη στιγμή ο δήμος Μαρκοπούλου πήρε την απόφαση επίσημα ν’ αλλάξει το όνομα του Π. Ράφτη;  Τι ενοχλεί και ποια σχέδια εμποδίζει το ιστορικό αυτό όνομα; Τι φοβάται, τέλος πάντων, ο δήμος Μαρκοπούλου;  Είναι καθαρή ανοησία να πιστέψει κανείς ότι ο δήμος ψήφισε την απόφαση της μετονομασίας  επειδή υπάρχει μία διάταξη σε κάποιο παράρτημα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για τα τοπωνύμια, που προβλέπει ότι τα αγκυροβόλια παίρνουν το όνομα του Δήμου που ανήκουν. Δεν έχουμε μπροστά μας τη διάταξη, αλλά δεν φανταζόμαστε ότι αφορά παραθαλάσσιες πόλεις με ένα όνομα και μία ιστορία χιλιάδων χρόνων.  Να πάρουμε όμως και την πιο παράλογη εκδοχή, ότι η διάταξη αφορά όλες τις παραθαλάσσιες πόλεις που έχουν λιμάνι.

                Τι εμπόδιζε το Δήμο να πάρει τη δική του σωστή απόφαση, να σεβαστεί την ιστορική ονομασία και να καλέσει τον κόσμο του Πόρτο Ράφτη και του Μαρκόπουλου να τον υποστηρίξει στον αγώνα για τη δίκαιη αποκατάσταση της παραχάραξης της ιστορίας; Γιατί δεν επέλεξε την ενότητα με τον λαό του Πόρτο Ράφτη αλλά τη σύγκρουση μαζί του αφού γνώριζε εκ των προτέρων ότι όλοι οι πολίτες του Πόρτο Ράφτη είναι εναντίον της μετονομασίας; Γιατί επέλεξε το δρόμο του διχασμού και της αδιαλλαξίας;

                Είναι δυνατόν ο Δήμος Μαρκοπούλου να επιβάλει την ηγεμονία του στο Πόρτο Ράφτη με αυτόν τον τρόπο; Είναι δυνατόν οι Πορτοραφτιώτες να αισθάνονται «δικό τους» το δήμαρχο του Μαρκόπουλου μετά απ’ όλα αυτά; Γιατί τότε εκνευρίζονται και κινδυνολογούν όταν ακούγονται όλο και περισσότερες φωνές για αυτόνομη τοπική αυτοδιοίκηση στο Πόρτο Ράφτη; Δεν το καταλαβαίνουν ότι οι ίδιοι την προκαλούν με την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους και τις μεροληπτικές και άδικες αποφάσεις τους;

                Κατανοούμε το σκεπτικό. Κάθε Δήμος επιδιώκει να είναι όλο και πιο μεγάλος, πιο ισχυρός.  Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα έσοδά του είναι περισσότερα, οι επιχορηγήσεις  μεγαλύτερες. Εκατοντάδες είναι τα εκατομμύρια που πήρε ή θα πάρει ο Δήμος Μαρκοπούλου από το δεύτερο πακέτο Ντελόρ για αποχετευτικά έργα και για έργα βιολογικού καθαρισμού.

                Τα έσοδα που έχει από το Πόρτο Ράφτη ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια. Πολλές φορές ζητήσαμε να μάθουμε ποια είναι τα έσοδα απ’ το Πόρτο Ράφτη αλλά κατέστη αδύνατον, λες και είναι μυστικό. Εδώ βρίσκεται η ουσία του προβλήματος, γι’ αυτό όταν ακούει ο Δήμος Μαρκοπούλου φωνές για αυτονομία πανικοβάλλεται.

                Βαφτίζοντας το Πόρτο Ράφτη, Μαρκόπουλο, πιστεύουν ότι μπερδεύεται η τράπουλα.

                Τι λένε όμως οι επώνυμοι της περιοχής για όλα αυτά; Ο κ. Λιβάνης πήρε μία συγκεκριμένη θέση που εκτιμήθηκε θετικά απ΄τον Πορτοραφτιώτικο λαό. Ο κ. Κακλαμάνης, ο κ. Λυκουρέζος, ο κ. Ράλλης, ο κ. Κατριβάνος; Δεν τους αφορά η διένεξη μεταξύ Πόρτο Ράφτη και Μαρκόπουλου; Δεν τους αφορούν τα έργα που προγραμματίζονται στο Πόρτο Ράφτη;

                Γνωρίζουν άραγε τι επιπτώσεις θα έχει η μαρίνα; Είναι σι΄γουροι ότι δεν υποβαθμίζουν το περιβάλλον και δεν κινδυνεύει η τελευταία ίσως καθαρή ακόμα θάλασσα της Αττικής; Δεν μιλάμε για προθέσεις. Μιλάμε για αποτελέσματα.

                Μήπως πιστεύουν ότι κλεισμένοι στο γυάλινο πύργο του «Απολλώνιου» ή του συγκροτήματος Δοξιάδη θα μείνουν ανέπαφοι από τα αποτελέσματα που θα έχουν τα δρώμενα στο Πόρτο Ράφτη, τον τελευταίο καιρό;

                Τελειώνοντας, δύο λόγια για τους συλλόγους. Νομίζω ότι οι σύλλογοι και η ΟΣΠΑ κινδυνεύουν να εμπλακούν σε μία οσμωτική σχέση με το δήμο Μαρκοπούλου και να απομακρυνθούν από τους φυσικούς τους παραλήπτες που είναι οι πολίτες του Πόρτο Ράφτη. Κινδυνεύουν να μετατραπούν σε ιμάντες μεταβίβασης του σκεπτικού και της συλλογιστικής της δημοτικής Αρχής. Οι αγώνες μέσα στο δημοτικό συμβούλιο είναι τρομερά άνισοι και φθοροποιοί, είναι λάθος τακτική. Ποιος έλαβε υπόψη του τις κραυγές και τη διαφορετική γνώμη των συλλόγων στο δημοτικό συμβούλιο της 31-1-94;  Κανείς!!

                Απεναντίας, πολλές φορές η δημοτική Αρχή όταν της επισημαίνουμε κάτι, αναφωνεί: «Μας το είπαν οι σύλλογοι; Τι κάνουν οι σύλλογοι γι’ αυτό;». Ενοχοποιεί και ρίχνει το βάρος στους συλλόγους . Λές και η τοπική αυτοδιοίκηση είναι οι σύλλογοι. Χρειάζεται θράσος. Πως έφτασε να μπει στην ημερήσια διάταξη του δημοτικού συμβουλίου η συζήτηση για το όνομα; Το προώθησε ο «πολιτιστικός σύλλογος». Με ποιο σκεπτικό; Γιατί δεν το συζήτησε  με τους άλλους συλλόγους ώστε από κοινού να διερευνήσουν και να εκτιμήσουν το συσχετισμό δυνάμεων ώστε να δουν εάν υπήρχε δυνατότητα νίκης; Πως είναι δυνατόν εκπρόσωποι συλλόγων που βρίσκονται σε καθημερινή σχεδόν επαφή με το δήμο Μαρκοπούλου να μην καταλάβαιναν ότι ο αγώνας μέσα στο δημοτικό συμβούλιο (τη στιγμή που είναι όλοι Μαρκοπουλιώτες) ήταν  άνισος;

                Φαίνεται ότι ξεγελαστήκανε απ’ τις περυσινές υποσχέσεις του κ. Κατσίκη στην πλαζ! Δεν αισθάνονται τώρα ότι εξαπατήθηκαν; Πηγαίνανε να κραυγάσουν από μόνοι τους τη νίκη. Τώρα θα πρέπει ν’ αναλάβουν τις ευθύνες της ήττας.

                Το δημοτικό συμβούλιο του Μαρκόπουλου θα έπαιρνε διαφορετική απόφαση για το όνομα όταν στις «πλάτες» των εκπροσώπων των συλλόγων που ήταν το βράδυ της 31-1-1994 μέσα στο δημοτικό συμβούλιο υπήρχε κάποια δύναμη. Όταν στην πλατεία του Μαρκόπουλου υπήρχε ο λαός του Πόρτο Ράφτη. Και αυτό με καλή οργάνωση και ταπεινοφροσύνη του «πολιτιστικού συλλόγου» ήταν δυνατόν να γίνει. Φαίνεται, όμως, ότι τον κόσμο τον ξεχάσαμε.

                Πιστεύω, ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τον ρόλο των συλλόγων, να βρούμε τους διαύλους επικοινωνίας με τους πολίτες και να οργανώσουμε την αντίσταση στην εξουσία. Η μετονομασία του Πόρτο Ράφτη έδειξε ότι ο δήμος Μαρκοπούλου είναι αποφασισμένος να επιβάλει την ηγεμονία του με όλα τα μέσα. Το ίδιο όμως, αυγτό γεγονός δείχνει και την ανασφάλειά του και τον φόβο του.

Δημοψήφισμα για το όνομα

                Από μια στιγμή και μετά πάψαμε να μετράμε. Φτάσαμε τα 1000 σπίτια περίπου και δεν βρήκαμε ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ που να συμφωνεί με την αριθ. 28/1994 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Μαρκόπουλου που αφορά τη μετονομασία του Πόρτο Ράφτη σε Λιμάνι Μαρκοπούλου. Ήταν το δικό μας δημοψήφισμα που ανακοίνωσε η εφημερίδα μας στο προηγούμενο φύλλο. Καμιά 20αριά νέοι πηγαίνανε από σπίτι σε σπίτι κατοίκων και οικιστών του Π. Ράφτη και ρωτούσανε εάν συμφωνούν ή όχι με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για την αλλαγή του ονόματος.

                Πάψαμε, λοιπόν, να μετράμε γιατί ήταν ανώφελο. Γιατί να το κάνουμε; Ποιος θα μας πίστευε; Το ξεκινήσαμε περισσότερο από δική μας ανάγκη, για να διαπιστώσουμε εάν ο κόσμος το αισθανόταν όπως εμείς ή όχι. Εάν, δηλαδή, η θέση μας και η κραυγή μας εναντίον της μετονομασίας ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα ή όχι. Αν τη στιγμή που διαπιστώσαμε ότι  μόνο ενεργούμε στο ίδιο μήκος κύματος με το κοινό αίσθημα αλλά είμαστε και πολύ πιο υποτονικοί απ’ τις διαθέσεις που μας εξέφραζε ο κόσμος, είπαμε: «αρκετά».

                Δεν χρειάζεται άλλο μέτρημα. Η αγανάκτηση που διακατείχε τον κόσμο και η επιθετικότητα εναντίον του Δήμου γι’ αυτή την απόφαση ήταν τόσο μεγάλες που φόρτιζε κι εμάς με αποτέλεσμα να κινδυνέψουμε να χάσουμε την ψυχραιμία μας. Δεν χρειάζονται υπογραφές! Η πολιτική των υπογραφών στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι γυμναστική σημειωτόν για να κερδίζει χρόνο ο Δήμος Μαρκοπούλου.

                Είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ του κόσμου στην παράλογη και απερίσκεπτη απόφαση. Εάν ο Δήμος χρειάζεται ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ για Ν’ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ την απόφασή του ας μας πει. ΠΟΣΕΣ ΘΕΛΕΙ για να τις μαζέψουμε  σε μια μέρα.

                Η στοιχειώδης δημοκρατική ευαισθησία επιβάλλει ν’ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ η απόφαση της μετονομασίας. Πως μπορούν να αισθάνονται δημοκράτες ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι όταν ξέρουν ότι μια απόφασή τους συγκρούεται κατάφορα με το κοινό αίσθημα; Δεν το ξέρουν ότι το υπέρτατο, συνταγματικά κατοχυρωμένο,  δικαίωμα των Ελλήνων είναι η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;

                Δεν μπορούν να το κατανοήσουν ότι μία απόφαση που συγκρούεται με την λαϊκή βούληση όχι μόνο δεν μπορεί να είναι βιώσιμη αλλά είναι τελικά παράνομη; Τόσο μεγάλη στενοκεφαλιά ή εμπάθεια εναντίον των Πορτοραφτιωτών.

                Ας μας επιτρέψει το δημοτικό συμβούλιο του Μαρκόπουλου μια ταπεινή συμβουλή. Να ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ  την απόφασή του ή να κάνει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Να καλέσει να εκφραστεί ο Πορτοραφτιώτικος λαός. ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ δεν μπορεί να του αλλάξει το ΟΝΟΜΑ.

                Ο κ. Δήμαρχος προσπαθεί να υποβαθμίσει το θέμα.  Παρόλη τη δημοσιότητα που πήρε για την έκδοση του προηγούμενου έκτακτου φύλλου αυτής της εφημερίδας (ασχολήθηκε ο ημερήσιος τύπος, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, η τηλεόραση). Ο Δήμος Μαρκοπούλου ποντάρει στην κόπωση, στη λησμονιά για τελική ταπείνωση των πολιτών του Πόρτο Ράφτη. Του υπενθυμίζουμε ότι ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ και δεν πρόκειται να το αφήσουμε να περάσει «ντούκου». Εάν δεν ανακληθεί η απόφαση θα ακολουθήσει κλιμάκωση του αγώνα και ο Δήμος Μαρκοπούλου θα βγει τελικά ζημιωμένος απ’ αυτή την υπόθεση.

                ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ σύλλογος ούτε η ΟΣΠΑ θα πρέπει να έχουν σχέσεις με το Δήμο. Καμία παρουσία στα δημοτικά συμβούλια. Οι διαθέσεις του λαού του Πόρτο Ράφτη κινούνται προς άλλες κατευθύνσεις κι αυτό θα πρέπει να το έχουν υπόψη τους οι επίζηλοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του Πόρτο Ράφτη.

                Ας ελπίσουμε ότι οι πιο συνετοί και ευφυείς δημοτικοί σύμβουλοι στο δήμο θα αντιληφθούν γρήγορα το λάθος που κάνανε και θα πάρουν την πρωτοβουλία για να επανορθώσουνε.