Η Εκδήλωση

Φύλλο 30   Δεκέμβριος 1995

Η Εκδήλωση

                Κατά γενική ομολογία, η λαϊκή συγκέντρωση διαμαρτυρίας εναντίον των κλοπών και των διαρρήξεων, της 12 Νοεμβρίου μπροστά στον Αστυνομικό Σταθμό, ήταν η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ στο Πόρτο Ράφτη. Δια στόματος αξιωματούχων του Δήμου, ακούσαμε να λένε ότι τέτοιες εκδηλώσεις δεν μπορούν να οργανωθούν ούτε στο Μαρκόπουλο.

                Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι στις μέρες μας οι συλλογικότητες έχουν εκλείψει, οι μαζικοί αγώνες έχουν υπονομευθεί και οι λαϊκές κινητοποιήσεις καταγράφονται απ’ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μόνο όταν επιστρατεύουν γεωργικά μηχανήματα, εκσκαφείς και απορριμματοφόρα για να κλείσουν βασικές οδικές αρτηρίες, κατανοεί κανείς τη μεγάλη σημασία που είχε η εκδήλωσή μας. Κινητοποιήθηκαν άνθρωποι, ζωντανοί οργανισμοί με σκέψεις, ιδέες και δύναμη για να διατρανώσουν την ενότητά τους και να στείλουν μήνυμα στους υπεύθυνους (Υπουργείο, Αστυνομία, Δήμο) ότι ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Δεν μπορούν οι περιουσίες τους να καταστρέφονται, η σωματική τους ακεραιότητα να κινδυνεύει, η ψυχολογική τους ισορροπία να διαταράσσεται, η προσωπική τους αξιοπρέπεια να προσβάλλεται και οι ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ-ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ να δηλώνουν παντελή αδυναμία.

                Κάναμε μία πολιτισμένη εκδήλωση, όπως φαίνεται και απ’ τη φωτογραφία που δημοσιεύουμε. Τον δρόμο μπροστά στον Αστυνομικό Σταθμό, παρόλο ότι ήταν μικρής σημασίας, τον αφήσαμε ανοιχτό, για να διευκολύνονται εκείνοι που δεν θέλανε να σταματήσουν στη συγκέντρωση.

                Πολιτισμένη, λοιπόν, διαμαρτυρία, όχι επειδή καταδικάζουμε συλλήβδην όλους εκείνους που κλείνουν τους δρόμους, αλλά για να δούμε μέχρι που φτάνει η αφασία αυτής της κοινωνίας που ζούμε. Για να δοκιμάσουμε εάν ο πολιτισμένος και δημοκρατικός τρόπος έκφρασης της αγανάκτησής μας, θα ευαισθητοποιήσει τα ώρα εκείνων που έχουν την αποστολή να προστατεύουν τους φιλήσυχους πολίτες και εκείνους που έχουν το καθήκον και την υποχρέωση να διοικούν και να εξασφαλίζουν συνθήκες ανθρώπινης και ισόνομης διαβίωσης.

                Η Αστυνομία ΔΕΝ μπορεί να δηλώνει συνέχεια αδυναμία, γιατί με αυτό τον τρόπο αναιρεί την αποστολή της. Το Υπουργείο δεν μπορεί να σφυρίζει  αδιάφορα και  ο Δήμος δεν μπορεί να σηκώνει τα χέρια, λες και έχουμε να μετρηθούμε με έναν σύγχρονο οργανωμένο εχθρό, που ακινητοποίησε τους πάντες!! Είναι δυνατόν, τόσα χρόνια, η Αστυνομία να μην μπορεί να πιάσει ΕΝΑΝ κλέφτη; Είναι δυνατόν να φορτώνονται φορτηγά με κλοπιμαία από το Πόρτο Ράφτη και η Αστυνομία να μην το παίρνει χαμπάρι        Τρεις είναι οι έξοδοι από την περιοχή, δεν μπορούν να γίνονται, περιοδικά, έλεγχοι στα φορτηγά;

                Μετά τις Γιορτές, δεσμευτήκαμε να ξανασυναντηθούμε στο ίδιο μέρος και να κάνουμε απολογισμό, βάσει του Ψηφίσματος που έβγαλε η λαϊκή συγκέντρωση. Εκεί, μπροστά στον κόσμο, θα κριθούμε όλοι μας. Ο κάθε υπεύθυνος φορέας, θα εκθέσει το έργο του και τα’ αποτελέσματα που είχε.

                Αυτή τη φορά, ανάλογα, η εκδήλωση μπορεί να οδηγήσει σε μορφές αγώνων που δεν θα είναι τόσο πολιτισμένοι.

Σε οριακό σημείο

Φύλλο 28-29    Οκτώβριος-Νοέμβριος   1995

Σε οριακό σημείο

                Τα κρούσματα βανδαλισμού, κλοπών και διαρρήξεων που πολλαπλασιάζονται τον τελευταίο καιρό στο Πόρτο Ράφτη, θα πρέπει να ανησυχήσουν και να προβληματίσουν σοβαρά τους ιθύνοντες. Οι κάτοικοι και οι οικιστές είναι αγανακτισμένοι και αποφασισμένοι να υπερασπίσουν τα σπίτια τους και τα υπάρχοντά τους, που χρειάστηκαν κόποι και θυσίες μιας ζωής για να τα φτιάξουν. Καθημερινά παραβιάζονται και ανοίγονται σπίτια. Πολλά απ’ αυτά, δύο και τρεις φορές. Σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρείται μία κατάσταση που είναι συνέπεια ή μανίας καταστροφής ή μεθοδευμένης επιλογής.

                Η Αστυνομία υποστηρίζει, ότι στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι κλοπές οφείλονται σε Αλβανούς μετανάστες. Η αφαίρεση τροφής βεβαίως, αποδεικνύει  ότι το αδίκημα έγινε από πεινασμένους ανθρώπους. Το συγκρότημα Δοξιάδη, όμως,  είναι δύσκολο να το διαρρήξουν ταλαίπωροι, πεινασμένοι αλλοδαποί μετανάστες. Αγαθά μεγάλης διάρκειας, όπως ψυγεία, τηλεοράσεις, βίντεο, πλυντήρια, κλπ., δεν μπορούν να τα φορτώσουν σε φορτηγά μόνοι τους οι Αλβανοί και να τα διαθέσουν στη μαύρη αγορά. Ούτε τους συμφέρει ν’ ανοίγουν τα σπίτια χωρίς να παίρνουν τίποτα απ’ αυτά. Γιατί να το κάνουν; Για να υποχρεώσουν τον ιδιοκτήτη να πάρει μεγαλύτερα μέτρα ασφαλείας; Μα τότε δεν θα μπορούν να μπουν για να πάρουν κονσέρβες και γάλατα… Χρειάζεται, λοιπόν, προσοχή γιατί το κύκλωμα, μάλλον είναι πιο σύνθετο και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα αρκετά πιο μεγάλα. Ο «ξένος» μπορεί να χρησιμεύσει σαν αποδιοπομπαίος τράγος για να καλλιεργηθεί ένα κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού και να καλυφθούν πίσω απ’ αυτό άλλες επιδιώξεις και συμφέροντα.  Οι αλλοδαποί  μετανάστες, λοιπόν, είναι αθώες περιστερές; Δεν διαπράττουν κλοπές; Κάθε άλλο. Και πεινασμένοι είναι και κυνηγημένοι είναι και κλοπές κάνουν. Μπορούμε, όμως, να παρέμβουμε στις αιτίες που δημιουργούν αυτές τις καταστάσεις;

                Οι παράνομοι μετανάστες στη Χώρα μας πλησιάζουν τις 470.000, δηλαδή, το 4% του πληθυσμού, ή το 12% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

                Εκτιμάται ότι στις Χώρες της Νότιας Ευρώπης ανέρχονται, αυτή τη στιγμή, στα 2 εκατομμύρια και προβλέπεται μέχρι το 2000 να φθάσουν τα 5 εκατομμύρια. Άρα, και στην Ελλάδα οι αλλοδαποί μετανάστες θ’ αυξηθούν.

                Τα προβλήματα θα ενταθούν και οι κοινωνικές αντιθέσεις θα οξυνθούν. Είναι αφελείς, λοιπόν, εκείνοι που πιστεύουν ότι η απέλαση των «ξένων» μεταναστών θα λύσει τα προβλήματά μας, θα εξαλείψει τις κλοπές και θα επιφέρει την ηρεμία και την κοινωνική γαλήνη.

                Το πρόβλημα της μετανάστευσης αφορά ολόκληρη την Ενωμένη Ευρώπη και είναι αποτέλεσμα της πτώσης του τείχους του Βερολίνου και της φτώχειας πολλών Χωρών του τρίτου κόσμου. Μπορεί να ανακοπεί μονάχα με την ανέγερση νέων τειχών του αίσχους στα σύνορα των Χωρών της Ευρώπης και της Βαλκανικής. Και δεδομένου ότι τέτοια τείχη δεν προβλέπονται στις δημοκρατικές Χώρες της Δύσης, θα πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι τα εκατομμύρια των πεινασμένων και των απελπισμένων που εισέβαλαν στη Δύση, στην Ελλάδα και στα Μεσόγεια, είναι άνθρωποι που πρέπει να έχουν δικαιώματα να ζουν νόμιμα και να μην κοιμούνται σαν τα φοβισμένα αγρίμια στα γιαπιά και στα χωράφια, μέσα στο κρύο και στη βροχή. Είναι θέμα πολιτισμικής επιλογής η μέριμνα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Πολιτείας απέναντι σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαί, από μία ζεστή κουβέρτα τον χειμώνα και που και εκείνοι οι τυχεροί που εργάζονται, τις περισσότερες φορές το κάνουν σε συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, χωρίς ασφάλιση και δικαίωμα ιατρικής περίθαλψης. Θα χρειασθεί να ενσωματωθούν στον κοινωνικό ιστό της Ευρώπης, ν’ απομονωθούν τα κακοποιά στοιχεία, να εξαρθρωθούν οι εγκληματικές σπείρες που δεν έχουν μία εθνικότητα, ούτε κάποια συγκεκριμένα σύνορα.

                Η Αστυνομία στο Πόρτο Ράφτη, δεν μπορεί συνέχεια να σηκώνει τους ώμους, παρότι κατανοούμε την αδυναμία της και τα πενιχρά της μέσα.

                Απ’ τις 29-3-1995, ο Σύλλογος Αγίας Παρασκευής κατήγγειλε τις κλοπές και τις διαρρήξεις. Η Γενική Αστυνομική Δ/νση Αττικής επιλήφθηκε του θέματος, θα έκανε έρευνα και σε «εύλογο χρόνο» θα ενημέρωνε τον Σύλλογο. Μέχρι σήμερα καμία απάντηση. Τα Υπουργεία Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης θα πρέπει να αντιληφθούν ότι οι κάτοικοι και οι οικιστές του Πόρτο Ράφτη έχουν φθάσει στα όρια αντοχής. Οι άνθρωποι προμηθεύονται καραμπίνες. Κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου και εφιστούμε την προσοχή στον Υπουργό κ. Βαλυράκη.

                Η αυτοδικία οδηγεί στη ζούγκλα και στο χάος και χαρακτηρίζει υπανάπτυκτες Χώρες. Η απελπισία, όμως, επιστρατεύει τα πιο άγρια και καταστρεπτικά ένστικτα του ανθρώπου που μπορούν να εγκληματήσουν. Όσο για τον Δήμο, τι να πει κανείς… Απλούστατα, διαβιεί σε γενική ανυπαρξία!!! Απουσιάζει τελείως, τώρα που το Πόρτο Ράφτη τον έχει ανάγκη. Τουλάχιστον δεν μπορεί να μεριμνήσει για την τοποθέτηση λαμπτήρων σε σκοτεινούς δρόμους; Τόσοι και τόσοι Δήμοι έχουν οργανώσει Δημοτική Αστυνομία, δεν νομίζει ότι ήλθε η ώρα; Τώρα, που αντί να ενισχύσουν τον Αστυνομικό Σταθμό του Πόρτο Ράφτη, τον μεταφέρουν απ’ την περιοχή;

                Και κάτι τελευταίο και σημαντικό για τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο. Σε ανύποπτο χρόνο, πέρσι τον Μάιο, στο φύλλο 12 της εφημερίδας μας, ο καθηγητής του Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) και συνεργάτης μας κ. Νίκος Ουζούνογλου είχε δημοσιεύσει ένα πρωτότυπο άρθρο για τη «δυνατότητα ανάπτυξης κατανεμημένου συστήματος επιτήρησης σπιτιών». Το ηλεκτρονικό σύστημα λειτουργεί σε μόνιμη βάση και προβλέπει τον έλεγχο και την επιτήρηση 100-150 κατοικιών, μέσω μιας κεντρικής μονάδας, που θα μπορούσε να επεκταθεί για μετάδοση άλλου τύπου πληροφοριών, όπως π.χ. παρακολούθηση βιοσημάτων (καρδιογραφήματα, αρτηριακή πίεση, κλπ).

                Μία συνάντηση του Δήμου με τον κ. Ουζούνογλου, θα είναι χρήσιμη και θα συμβάλει στη διερεύνηση της αναζήτησης μέτρων για την αντιμετώπιση του σοβαρού προβλήματος των διαρρήξεων, που έχει αναστατώσει και αγριέψει τον κόσμο της περιοχής.

Τολμήσαμε

Φύλλο   27    Σεπτέμβριος  1995

Τολμήσαμε

                Ήταν περισσότερο η ύλη που πάντα είχαμε και η δυσκολία επιλογής των άρθρων. Ήταν οι ανάγκες και η επιθυμία των αναγνωστών μας. Ήταν η δική μας πεποίθηση.

                Το οικονομικό, όμως, δεν μας επέτρεπε ν’ αυξήσουμε τις σελίδες. Στη φωτοστοιχειοθεσία και στο τυπογραφείο όπου έβγαιναν κι άλλες τοπικές εφημερίδες, η μεγάλη απορία! Πως είναι δυνατόν, μας έλεγαν, εσείς  να έχετε τόση ύλη και να μην ξέρετε τι να πρωτοδημοσιεύσετε, τη στιγμή που οι άλλοι τρομάζουν να γεμίσουν τις σελίδες τους και αναγκάζονται να καταφεύγουν συνέχεια σε αναδημοσιεύσεις; Πρέπει να αυξήσετε τις σελίδες, επιμένανε.

                Να μαστε λοιπόν, εδώ!  Σήμερα προτείνουμε στους αναγνώστες μας, μία καινούργια εφημερίδα. Διαφορετική εκτύπωση, με τέσσερις σελίδες περισσότερες, με πιο πλούσια ύλη, τολμήσαμε, παρότι τα οικονομικά μας δεν είναι και τόσο καλά. Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι η εργασία που προσφέρουν εκείνοι που δουλεύουν για να βγει η εφημερίδα, είναι εθελοντική. Το χαρτί πήγε σχεδόν 50%  πάνω. Όλα τα έντυπα αυξήσανε την τιμή τους. Εμείς επιμένουμε στις 2.000 δρχ. το χρόνο συνδρομή. Θα αυξήσουμε λίγο τις διαφημίσεις, αλλά το θέμα δεν λύνεται. Δεν θέλουμε να γεμίσουμε τις σελίδες με διαφημίσεις.

                Τα προβλήματα στο Πόρτο Ράφτη, αλλά και σε όλα τα Μεσόγεια, συσσωρεύονται, χρονίζουν, δεν λύνονται και προστίθενται καινούργια.

                Το αεροδρόμιο, δυστυχώς, θα γίνει στα Σπάτα. Οι τελευταίες κινητοποιήσεις των μηχανημάτων των Δήμων και το κλείσιμο των δρόμων στο Σταυρό ήταν για την τιμή των όπλων. Η δημιουργία όμως του αεροδρομίου θα αλλάξει τελείως τη φυσιογνωμία των Μεσογείων. Θα εγκατασταθούν καινούργιες επιχειρήσεις, βιοτεχνίες, διάφορες υπηρεσίες. Θα γίνουν έργα. Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Θα αλλάξουν οι χρήσεις γης. Τα λιμάνια της Ραφήνας και του Λαυρίου θα αναπτυχθούν και θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά με εκείνο του Πειραιά. Χιλιάδες κάτοικοι θα μετατοπισθούν προς τα Μεσόγεια.

                Το Πόρτο Ράφτη δεν μπορεί να μείνει έξω απ’ αυτή την κοσμογονία. Όλοι οι Μεσογείτες θα πρέπει να αγωνισθούν για να περισώσουν ό,τι μπορέσουν απ’ τον τόπο τους. Απ’ το περιβάλλον, απ’ τη θάλασσα, απ’ την ιστορική και πολιτισμική τους κληρονομιά.

                Εμείς έχουμε πολλά να πούμε και πάνω σ’ αυτό και γι αυτό τον λόγο αυξήσαμε τις σελίδες της εφημερίδας μας. Εσείς, αγαπητοί αναγνώστες θα μας κρίνετε. Θέλουμε να μας πείτε τη γνώμη σας, να μας κάνετε τις προτάσεις σας. Πως η εφημερίδα θα γίνει πιο όμορφή, πιο πλούσια, πιο χρήσιμη.

                Υπάρχουν κι εκείνοι που θέλουν να κλείσουμε. Η χαρά τους θα είναι απερίγραπτη. Είναι εκείνοι που τόσα χρόνια εκμεταλλεύονται και αρμέγουν το Πόρτο Ράφτη συνειδητά.

                Εσείς, φίλοι αναγνώστες,  θα πρέπει να ορθώσετε ανάχωμα. Θα πρέπει να διαδώσετε την εφημερίδα, να τη διαβάζετε και να πείσετε κι άλλους να κάνουν το ίδιο. Θα πρέπει ν’ αυξήσουμε τους συνδρομητές μας! Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να συνεχίσουμε με 12 σελίδες. Διαφορετικά, γίνεται προβληματική και η 8σέλιδη έκδοση.

                Δύο χιλιάδες το χρόνο! Ασήμαντο ποσό. Είναι δυνατό να έχουμε έσοδα από συνδρομές μόνο 1.660.000 δρχ.; Διαβάστε προσεκτικά τον Ισολογισμό που δημοσιεύουμε. Απ’ τους 10.000 παραλήπτες, πλήρωσαν σχεδόν μόνο 800! Όλοι όμως, μας στέλνουν συγχαρητήρια για την εφημερίδα!...

                Τα οικονομικά μας είναι στη διάθεση οποιουδήποτε συνδρομητή. Τον έλεγχο μπορεί να τον κάνει ο καθένας, όχι μόνο η Ελεγκτική Επιτροπή. Είμαστε καθαροί και δεν φοβόμαστε ΚΑΝΕΝΑΝ! Μακάρι να πληρώνανε όλοι τη συνδρομή τους. Ξέρουμε πως θα χρησιμοποιούσαμε τα χρήματα. Θα βλέπατε ένα Πόρτο Ράφτη να αλλάζει σιγά-σιγά όψη.

                Η μεγάλη επιτυχία της γιορτής που κάναμε στις 9 Σεπτεμβρίου, μας συγκίνησε και μας έδωσε δύναμη και κουράγιο. Απευθύνουμε σε όλους σας ένα μεγάλο «ευχαριστώ». (Και μία μεγάλη συγνώμη για τα 100, τουλάχιστον, άτομα που δεν μπόρεσαν να μπουν μέσα. Του χρόνου θα επιλέξουμε μεγαλύτερο χώρο).  Εμείς θα είμαστε πάντα μαζί σας, πάντα στο πλευρό σας, με καινούργιες πρωτοβουλίες και ιδέες.

                Όσοι αισθάνονται ότι μπορούν να προσφέρουν στην εφημερίδα με οποιονδήποτε τρόπο, ας έλθουν σε επαφή μαζί μας. Ένα πράγμα, όμως, δεν θα πρέπει κανένας ν’ αμελήσει. Να πληρώνει τη συνδρομή του.

                Η ποιότητα της ζωής μας στο Πόρτο Ράφτη εξαρτάται και απ’ αυτό το έντυπο. Οι δύο χιλιάδες δραχμές τον χρόνο είναι ασήμαντο ποσό, μπροστά στο έργο που προσφέρει αυτή η εφημερίδα.

Προσωρινή Ματαίωση δεύτερης κεραίας στο Πόρτο Ράφτη

Μία πρωτοβουλία του Ανεξάρτητου Υπερκομματικού Συνδυασμού

                Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής συνεδρίασε την 1^η Σεπτεμβρίου στο Δημαρχείο της Παλλήνης (έδρα της Νομαρχίας) και μεταξύ άλλων θεμάτων της ημερήσιας διάταξης υπήρχε και το θέμα «Τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας στο Πόρτο Ράφτη Μαρκοπούλου της STET A.E.».

                Όταν αυτή η πληροφορία έγινε γνωστή στο Πόρτο Ράφτη, αμέσως κινητοποιήθηκαν οι τοπικοί Σύλλογοι και παραβρέθηκαν σύσσωμοι στο Νομαρχιακό Συμβούλιο για να αποτρέψουν μία ενδεχόμενη θετική απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου.

                Μαζί με τους εκπροσώπους των Συλλόγων, παρευρισκόταν και ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη.

                Ο επικεφαλής του Συνδυασμού κ. Δ .Κλαδάκης, ζήτησε απ’ τους Συλλόγους να υποστηρίξουν το κείμενο διαμαρτυρίας που είχε ετοιμάσει ο Συνδυασμός και που θα παρέδιδε στο Προεδρείο  του Νομαρχιακού Συμβουλίου.

                Όλοι οι εκπρόσωποι των συλλόγων που παρευρίσκονταν, υπέγραψαν το κείμενο διαμαρτυρίας που δημοσιεύουμε παρακάτω και που διαβάστηκε αργότερα στην αίθουσα συνεδριάσεων απ’ το προεδρείο.

                Οι Σύλλογοι που ήταν εκεί και υπέγραψαν το κείμενο ήταν:

1.- Εξωραϊστικός Σύλλογος «ΠΑΝΟΡΑΜΑ» Π. Ράφτη

2.- Πολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος «ΑΥΛΑΚΙ-ΠΡΑΣΣΙΑΙ»

3.- Εξωραϊστικός Σύλλογος «ΜΠΑΘΙΣΤΑ»

4.- Πολιτιστικός Σύλλογος Πόρτο Ράφτη

                Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι και οι δύο Νομαρχιακοί Σύμβουλοι του Δήμου Μαρκοπούλου, τόσο ο Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου  κ. Μεθενίτης, όσο και ο κ. Ανδρέου, τάχθηκαν εναντίον της εγκατάστασης του δεύτερου πυλώνα, υποστηρίζοντας ότι αυτές οι κεραίες είναι ανεπίτρεπτες σε κατοικημένες περιοχές.

                Η συλλογιστική, τόσο των δύο Νομαρχιακών μας Συμβούλων όσο και ολόκληρου του Νομαρχιακού Συμβουλίου που απέρριψε ομόφωνα την αίτηση εγκατάστασης στο λόφο Ζήκι,  της δεύτερης κεραίας, βασιζόταν σε δύο σκέλη:

1.- Δεν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που να υποστηρίζουν ότι η μικροκυματική ακτινοβολία που εκπέμπουν αυτές οι κεραίες, είναι τελείως αβλαβής  για τον άνθρωπο, και

2.- Η προσβολή και η βάναυση κακοποίηση του πανέμορφου λοφίσκου που σχεδόν μέχρι την κορυφή σκαρφαλώνουν ανθρώπινες κατοικίες, αποτελεί πράξη απαράδεκτη και καταδικαστέα.

                Το σκεπτικό, όμως, της απόρριψης του αιτήματος εγκατάστασης της δεύτερης κεραίας στο ίδιο σημείο που είναι η PANAFON  ισχύει κατά συνέπεια και για την ήδη υπάρχουσα.

                 Περιμένουμε, λοιπόν, τον κ. Μεθενίτη και τον κ. Ανδρέου, αν θέλουν να είναι συνεπείς με εκείνα που υποστήριξαν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, να πάρουν πρωτοβουλία για την απομάκρυνση και της ήδη υπάρχουσας κεραίας.

                Γνωρίζουμε ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο είναι υποχρεωμένο απ’ τη σύμβαση που έχουν κάνει οι δύο εταιρείες με το Κράτος, κάποτε να επιτρέψει και στην STET A.E. να εγκαταστήσει την κεραία της.

                Γνωρίζουμε, όμως επίσης, ότι η ισχύς του πεδίου αυτών των κεραιών, αποτελεί συνάρτηση του ύψους!

                Μπορούν, λοιπόν, αυτές οι κεραίες και ισχυρότερο σήμα να έχουν και μικρότερες να είναι και κακόγουστο πυλώνα να μη χρησιμοποιούν. Δόξα τω Θεώ, στην Ελλάδα δεν λείπουν τα βουνά…

                Μπορούν, όμως επίσης, οι δύο εταιρείες να επιλέγουν από κοινού χώρους εγκατάστασης των κεραιών τους με πολύ λιγότερα έξοδα. Αλήθεια, γιατί δεν το κάνουν;

                Οι φορείς και οι πολίτες του Πόρτο Ράφτη  θα πρέπει να επαγρυπνούν, εάν δεν θέλουν να ξυπνήσουν κάποιο πρωί με έναν άλλο τεράστιο πυλώνα-κεραία πάνω απ’ τα κεφάλια τους.

S. O. S.

Φύλλο  24     Μάιος  1995

S. O. S.

                Στα Μεσόγεια η μόνη ελεύθερη ακόμη από τσιμέντο περιοχή της Αττικής γης πέφτουν τώρα τα κοράκια των οικονομικών συμφερόντων για να την κατασπαράξουν. Το αεροδρόμιο των Σπάτων μπορεί να ματαιωθεί μόνο με κινητοποιήσεις αγροτών, τρακτέρ και χωματουργικών μηχανημάτων. Τέτοια πράγματα δεν φαίνονται στον ορίζοντα.  Άρα η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη.

                Στο Δήμο Μαρκοπούλου προστέθηκε τώρα και η προβληματική της διαχείρισης των σκουπιδιών της Αττικής και της εγκατάστασης εργοστασίου ανακύκλωσης και «υγειονομικής ταφής» των απορριμμάτων. Όλα τα έχει η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε.

                Ο Δήμαρχος του Μαρκόπουλου υπεραμύνεται των αγώνων του, για την προστασία του περιβάλλοντος (λατομεία, αεροδρόμιο).  Ρωτάμε:

                Το εργοστάσιο επεξεργασίας των σκουπιδιών προστατεύει το περιβάλλον; Η αποκατάσταση και η ανάπλαση της περιοχής των λατομείων δεν μπορεί να γίνει από το άφθονο χώμα του «Μετρό» που δεν ξέρουν που να το πάνε; Αλλού βρίσκεται, λοιπόν, το πρόβλημα. Είναι θέμα αντίληψης, ιδεολογίας, συστήματος ιδεών  που κυριαρχεί στη σκέψη μας. Η αυστηρή τεχνοκρατική αντίληψη που κυριαρχούσε στη δεκαετία του ’70 και του ’80, σήμερα ηχεί κάπως παρωχημένη.

                Το περιβάλλον μπήκε στη σκέψη και στην προβληματική πολλών επιστημών. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες το ίδιο. Φαίνεται ότι στην περιοχή μας ορισμένοι μείνανε πίσω. Κυριαρχεί στη σκέψη τους το κέρδος κι όχι ο άνθρωπος και το περιβάλλον.

                Όταν ακούν επενδύσεις δισεκατομμυρίων «θολώνουν τα μυαλά τους», βλέπουν μονάχα τι οικονομικό όφελος μπορεί να βγει απ’ αυτή την υπόθεση. Όταν κυριαρχεί το οικονομικό συμφέρον τότε αυτόματα υποχωρεί το αίσθημα της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας, της συμμετοχής, της κοινωνικής ευαισθησίας και της κοινωνικής συνοχής.

                Τι κυριάρχησε στις αποφάσεις του Δήμου Μαρκοπούλου για την τσιμεντοποίηση του κληροδοτήματος Σωτηρίου; Η προστασία του Περιβάλλοντος ή το κέρδος

                Στη δημιουργία της Μαρίνας στο Πόρτο Ράφτη τι κυριαρχεί; Το αίσθημα της προστασίας της θάλασσας, των υδρόβιων ειδών και των οικοσυστημάτων ή τα οικονομικά οφέλη;

                Τι κυριάρχησε στην εγκατάσταση του πυλώνα κινητής τηλεφωνίας; Η προστασία του πανέμορφου λοφίσκου και τα…. οφέλη που θα έχει ο πληθυσμός από την μικροκυματική ακτινοβολία ή οι διευκολύνσεις της εταιρίας; Γιατί δεν αντέδρασε ο Δήμος, όπως κάνανε άλλοι Δήμοι της Αθήνας (Ψυχικό, Χολαργός, Καισαριανή, κλπ), όπου απέτρεψαν ή απομάκρυναν από κατοικημένες περιοχές αυτές τις κεραίες;

                Γιατί ο δικός μας Δήμαρχος δεν υπογράφει ΠΡΩΤΟΣ το χαρτί διαμαρτυρίας των πολιτών του Πόρτο Ράφτη και αποδέχεται τον τραυματισμό και την κακοποίηση του λοφίσκου;

                Γιατί πέρσι η πλαζ Αυλακίου δεν πήρε την γαλάζια σημαία;

                Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν πάρθηκαν μέτρα για την προστασία της καθαρότητας του νερού;

                Από πέρσι μέχρι φέτος τι έργα γίνανε για να ανακοπεί αυτή η πορεία υποβάθμισης της περιοχής του Δήμου Μαρκοπούλου και Πόρτο Ράφτη;

                Οι επώνυμοι που μένουν σ’ αυτή την περιοχή δεν νομίζουν ότι ήλθε η ώρα να βγουν από την αδράνειά τους και να αντιληφθούν ότι το πρόβλημα τους αφορά, αφού βρίσκονται στην ίδια βάρκα;

                Πότε θα κατανοήσουμε εμείς οι «Ρωμιοί» ότι είναι πιο εύκολο να προλάβεις ένα κακό παρά να το θεραπεύσεις;

Χωματερή στη Μερέντα;;

Η περιφρόνηση του πολίτη

Φύλλο 26   Ιούλιος 1995

Η περιφρόνηση του πολίτη

                Θα ήταν ενδιαφέρον εάν όλοι οι αναγνώστες μας ακούγανε μία συζήτηση από το  «Ράδιο Αττική», τον  ραδιοφωνικό σταθμό του Δήμου Μαρκόπουλου, που φιλοξένησε στην αξιόλογη εκπομπή του «Τοπική Αυτοδιοίκηση χθες και σήμερα» η κ. Φωτεινή Νάσου στις 5 Ιουλίου, στις 9-10 το πρωί ημέρα Τετάρτη. Η συζήτηση έγινε μεταξύ του κ. Διονύση Κλαδάκη, επικεφαλής του Ανεξάρτητου Υπερκομματικού Συνδυασμού Πόρτο Ράφτη, που πήρε μέρος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου και του κ. Νικολάου Κόντου , παρέδρου του Πόρτο Ράφτη, εκλεγμένου με τον συνδυασμό «Ανοδική Πορεία» του Δημάρχου κ. Κατσίκη.

                Το ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό ταυτόχρονα της συζήτησης δεν βρισκόταν, τόσο στις τεκμηριωμένες και πειστικές απαντήσεις και προτάσεις του κ. Κλαδάκη για το παρόν και το μέλλον της περιοχής όσο στην αυτάρεσκα ικανοποιημένη και απολογητική στάση του κ. Κόντου, των έργων τόσο της προηγούμενης τετραετίας του κ. Κατσίκη (που σημειωτέον δεν ήταν πάρεδρος) όσο και της τωρινής.  Θέλουμε όμως να σταθούμε ιδιαίτερα σε ένα σημείο των όσων υποστήριξε ο κ. Κόντος που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και που αγγίζει προβλήματα δημοκρατίας και προσωπικής αξιοπρέπειας. Ο κ. Κόντος, για να δικαιολογήσει την παντελή έλλειψη οποιασδήποτε πληροφόρησης και ενημέρωσης από μέρους του Δήμου, του Ανεξάρτητου Συνδυασμού του Πόρτο Ράφτη, τον παρομοίασε υποτιμητικά με το κόμμα του κ. Λεβέντη!!

                Όταν ο κ. Κλαδάκης του υπενθύμισε του υπενθύμισε ότι ο Ανεξάρτητος Συνδυασμός έλαβε το 5% σε ολόκληρο το Δήμο, παρότι παρουσιάστηκε μόνο στο Πόρτο Ράφτη, ο κ. Κόντος έφθασε στο σημείο να θεωρήσει το 5% σαν άποψη υποκειμενική και να μη θελήσει να συζητήσει για νούμερα!!!

                Ο Πάρεδρος του Πόρτο Ράφτη που θα έπρεπε να ενεργεί σαν εγγυητής ενότητας όλων των πολιτών της περιοχής, υποστηρίζει φανατικά τη γραμμή του συνδυασμού του Μαρκόπουλου που τον εξέλεξε, περιφρονεί την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Πόρτο Ράφτη, που υποστήριξαν τον Ανεξάρτητο Υπερκομματικό Συνδυασμό φτάνοντας στο σημείο ν’ αμφισβητεί ακόμα και την αριθμητική!!!

                Με αυτό τον τρόπο δημιουργεί τεχνητές αντιθέσεις και αντιπαλότητες στον Πορτοραφτιώτικο λαό με συνέπεια να δυσκολεύει τον ενωτικό και αποτελεσματικό αγώνα όλων μας για την προώθηση και λύση των συσσωρευμένων από δεκαετίες προβλημάτων της περιοχής μας. Ο κ. Κόντος ξέρει ότι ο Ανεξάρτητος Συνδυασμός  στις τελευταίες δημοτικές εκλογές πήρε στο Πόρτο Ράφτη το 51,2%. Ξεπέρασε το 5% σε ολόκληρο το Δήμο που σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης αυτό το ποσοστό επιτρέπει την εκλογή δημοτικών συμβούλων στις τοπικές κοινωνίες και βουλευτών στα κοινοβούλια!

                Δεν έχει, λοιπόν, καμία σχέση με το συμπαθέστατο άτυχο, αλλά αγωνιστή της Δημοκρατίας κ. Λεβέντη. Θα πρέπει ακόμη να γνωρίζει ο πάρεδρος ότι οι περισσότεροι από τους μισούς δημοτικούς συμβούλους με τους οποίους κάθεται γύρω απ’ το οβάλ τραπέζι στα δημοτικά συμβούλια εκλέχτηκαν με λιγότερους ψήφους από εκείνους που πήρε ο Ανεξάρτητος Συνδυασμός. Αντί, λοιπόν, να υποτιμά, να περιφρονεί και να χλευάζει τον Ανεξάρτητο Συνδυασμό θα πρέπει να αγωνίζεται και να υπερασπίζεται τα δημοκρατικά δικαιώματα του Συνδυασμού επειδή τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών του Πόρτο Ράφτη δεν θα μας τα λύσει κανένας άλλος παρά ο δικός μας αγώνας. Ο Ανεξάρτητος Συνδυασμός του Πόρτο Ράφτη αποτελεί την ενσάρκωση αυτών των αγώνων, των πόθων και των ελπίδων για μία ανθρώπινη ζωή, χειμώνα-καλοκαίρι, στην όμορφη περιοχή μας. Όσο πιο γρήγορα αυτό γίνει κατανοητό τόσο πιο καλά θα είναι, τόσο για μας όσο και για τα παιδιά μας. Το αποκορύφωμα, όμως, περιφρόνησης του κόσμου του Πόρτο Ράφτη, αλλά και της λαϊκής ετυμηγορίας το απέδειξε ο δήμαρχος κ. Κατσίκης στην τηλεφωνική του παρέμβαση, όταν συζητιόταν το πρόβλημα της Μαρίνας.

                Όταν ο κ. Κλαδάκης του ζήτησε να κάνει δημοψήφισμα για να διαπιστώσει αν οι Πορτοραφτιώτες είναι σύμφωνοι ή όχι με την κατασκευή της Μαρίνας όπου θα ελλιμενίζονται 500 σκάφη από 7 έως 25 μέτρα μήκους με απρόβλεπτες επιπτώσεις για το περιβάλλον και τους θαλάσσιους οργανισμούς, ο κ. Κατσίκης υποστήριξε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει επειδή η Μαρίνα υπήρχε στο προεκλογικό του πρόγραμμα που ψηφίστηκε από την πλειοψηφία των δημοτών. Μπορεί, λοιπόν, να προχωρήσει στην κατασκευή του έργου, χωρίς να ζητήσει τη γνώμη κανενός.

                Απορεί κανείς με τη νοοτροπία ενός Δημάρχου που δεν θέλει ν’ αποδεχθεί μία πραγματικότητα που τη γνωρίζουν και τα μικρά παιδιά. Ότι, δηλαδή, ο Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας έχει μία ιδιαιτερότητα. Ανήκει σ’ αυτόν μία τεράστια παραθαλάσσια πόλη, όπως είναι το Πόρτο Ράφτη με επίσημους μόνιμους κατοίκους 4-5 χιλιάδες (όπως είναι οι Σπέτσες) και ανεπίσημους 40-50 χιλιάδες όπως είναι τα Γιάννενα, το Αίγιο, που μένουν τον περισσότερο καιρό του χρόνου στο Πόρτο Ράφτη. Τα καλοκαίρια οι κάτοικοι φθάνουν τις 100.000. Αυτός όλος ο πληθυσμός δεν αντιπροσωπεύεται ούτε από ένα δημοτικό σύμβουλο στο Δήμο.  Διοικείται από το Μαρκόπουλο που στην απογραφή του 1991 (μαζί με τους επίσημους μόνιμους κατοίκους του Πόρτο Ράφτη) μέτρησε 10.499 κατοίκους. Δηλαδή, αν αφαιρέσουμε τους μόνιμους κατοίκους του Πόρτο Ράφτη, οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες της περιοχής διοικούνται από μία μικρή πόλη των 5-6 χιλιάδων κατοίκων. Αυτό δεν συμβαίνει σε κάποια παραμεθόριο περιοχή, αλλά 40 χλμ έξω από την Πρωτεύουσα, όπου Πολιτεία και Τοπική Αυτοδιοίκηση θεωρούν ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία (όπου ο πολίτης αποφασίζει μία φορά στα 4 χρόνια) λειτουργεί σωστά και ότι η απόδοση εξουσιών στις τοπικές κοινωνίες που θεσπίστηκε με το Β΄ βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης έγινε για να υποκινήσει τη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων.

                Όμως, αυτός όλος ο λαός δεν ψηφίζει στο Πόρτο Ράφτη. Έχει τα εκλογικά του δικαιώματα στο Διδυμότειχο, στη Φλώρινα, στη Ζαχάρω, στο Αιγάλεω, ή στο Κολωνάκι.

                Στις δημοτικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου τα έγκυρα ψηφοδέλτια δεν ξεπερνούσαν τα 600 στο Πόρτο Ράφτη. Απ’ αυτά ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός πήρε τα 307. Τα υπόλοιπα τα μοιράστηκαν οι δύο μεγάλοι συνδυασμοί του Μαρκόπουλου. Στο φύλλο  18 του Νοεμβρίου της εφημερίδας μας, αποδείξαμε, και μέχρι σήμερα, με αριθμούς, κανένας δεν μας διέψευσε, ότι ο σημερινός δήμαρχος κ. Κατσίκης είναι Τρίτη δύναμη στο Πόρτο Ράφτη ακόμα και σ’ αυτούς, τους ελάχιστους ψηφοφόρους που μία μεγάλη μερίδα είναι μαγαζάτορες Μαρκοπουλιώτες. Δεν νομιμοποιούνται, λοιπόν, δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι αντιπροσωπεύουν τη θέληση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων 600-700 νοματαίοι, επειδή ο νεοέλληνας αισθάνεται ανασφαλής και ένοχος εάν μεταφέρει από το χωριό του τα εκλογικά του δικαιώματα. Κάποιοι άλλοι τρόποι δημοκρατικής έκφρασης θα πρέπει να βρεθούν σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Ο νόμος που θα ψηφίζουν  οι πολίτες και στις πολιτικές και στις δημοτικές εκλογές, όπως στις Ευρωεκλογές, στον τόπο κατοικίας τους, θα λύσει το πρόβλημα.  Μέχρι τότε, όμως, θα πρέπει οι άρχοντες των τοπικών κοινωνιών να εκδηλώσουν τη δημοκρατική τους ευαισθησία υποδεικνύοντας κατά περίπτωση πρωτότυπους τρόπους λαϊκής έκφρασης και συμμετοχής με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη και τη λαϊκή κυριαρχία. Η πολιτεία, όμως, θα πρέπει να ενδιαφερθεί και θα πρέπει να συνετιστούν εκείνοι που πιστεύουν, ότι ένας σχετικός αριθμός 130 ψήφων μπορεί ν’ αντιπροσωπεύσει τη βούληση και τα αισθήματα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Δεν μπορεί ένας δήμαρχος να προχωρήσει σε τόσο μεγάλα έργα, όπως είναι μία Μαρίνα, που μπορούν ν’ αλλάξουν τη μορφή ενός λιμανιού, τις κοινωνικές συμπεριφορές των ανθρώπων, το ήθος μιας πόλης, θεωρώντας ότι οι χιλιάδες κάτοικοι και οικιστές αυτής της πόλης που πληρώνουν κανονικά όλους τους δημοτικούς φόρους, τα δημοτικά τέλη, τις έκτακτες εισφορές, κλπ., δεν έχουν λόγο και άποψη για την περιοχή τους και δεν θα πρέπει να εκφέρουν γνώμη!!

                Θα πρέπει να φρονηματισθεί τελικά ο κ. Δήμαρχος, ν’ αποβάλει αυτούς τους λεονταρισμούς και να μετρηθεί με τη στεγνή πραγματικότητα σε ένα δημοκρατικό πεδίο ιδεών, πράξεων και πρωτοβουλιών με σεβασμό στη θέληση της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, για το καλό του κοινωνικού συνόλου.

Ένα μεγάλο μάθημα

Φύλλο  25    Ιούνιος  1995

Ένα μεγάλο μάθημα

                Την Κυριακή 11 Ιουνίου στον Κινηματογράφο «ΑΡΤΕΜΙΣ» του Μαρκόπουλου, η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου, ανακοίνωσε, μπροστά στη λαϊκή συνέλευση που η ίδια είχε συγκαλέσει, ότι το θέμα της εγκατάστασης εργοστασίου ανακύκλωσης και υγειονομικής ταφής μέρους των σκουπιδιών της Αττικής θεωρείται λήξαν και ότι τέτοιο εργοστάσιο στη Μερέντα Μαρκοπούλου δεν θα γίνει.

                Το μεγάλο αυτό πρόβλημα που είχε ανάψει «φωτιά» τον τελευταίο καιρό στην πόλη, τέλειωσε με μία βαριά πολιτική ήττα του Δημάρχου κ. Κατσίκη και της πλειοψηφίας η οποία μελετούσε, όπως αναφέραμε αναλυτικά στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας, το ενδεχόμενο εγκατάστασης χωματερής στα Λατομεία της Μερέντας.

                Η υπόθεση ήταν μείζονος σημασίας, αφού, όπως υπολόγιζαν, θα άφηνε κέρδη στο Δήμο γύρω στο 1,5 δισεκατομμύριο το χρόνο!!

                Οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκόμισε ο κ. Δήμαρχος με τους δημοτικούς του συμβούλους από τα ταξίδια στο εξωτερικό σχετικά με τις τελευταίες τεχνολογίες γύρω από την διαχείριση των απορριμμάτων, οι συζητήσεις και οι συσκέψεις με τεχνικούς και υπεύθυνους μεγάλων ξένων εταιριών που ασχολούνται με τα σκουπίδια τινάχθηκαν στον αέρα μέσα σε λίγες μέρες από την αγανάκτηση και την οργή των κατοίκων, όταν πληροφορήθηκαν τις προθέσεις των δημοτικών τους αρχόντων.

                Το πυροδοτικό μηχανισμό αποτέλεσε μία συντονιστική επιτροπή που δημιουργήθηκε αυθόρμητα από νέους επιστήμονες και απλούς πολίτες που μέσα σε λίγες μέρες, κάτω από μία προκήρυξη καταδίκης του σχεδιαζόμενου εγχειρήματος, μάζεψε δύο χιλιάδες υπογραφές, ξύπνησε συνειδήσεις και ενεργοποίησε τους κατοίκους.

                Κάτω από αυτή τη λαϊκή κατακραυγή η μικρή κοινωνία του Μαρκόπουλου αποδείχθηκε πολύ μικρή για να χωρέσει η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου. Μέσα σ’ αυτές τις βαριές συνθήκες πάρθηκε η απόφαση που ανακοινώθηκε στη γενική συνέλευση, όπως αναφέραμε.

                Πιστεύουμε, ότι κάτι συνέβαλε στη ματαίωση της χωματερής και αυτή η εφημερίδα, τη στιγμή κατά την οποία στο φύλλο του Μαίου η πρώτη και η δεύτερη σελίδα ήταν αφιερωμένη σ’ αυτή την υπόθεση.

                Εκεί, λοιπόν, που όλοι μιλάμε για αποστασιοποίηση των πολιτών από τα κοινά, για ιδιώτευση και αδιαφορία «να τος,  πετιέται» ο λαός, γίνεται γίγαντας και αποτρέπει κάτι που θεωρεί ότι είναι κακό για τον τόπο του.

                Τα μέλη της συντονιστικής επιτροπής, αφήνοντας κατά μέρος τις κομματικές τους τοποθετήσεις και τα ιδεολογικά τους πιστεύω, ενώθηκαν και έπαιξαν τον ρόλο του καταλύτη και αποτέλεσαν τον συνεκτικό ιστό της λαϊκής εναντίωσης και διαμαρτυρίας. Μεγάλο μάθημα για μας τους Πορτοραφτιώτες με τα τόσα και τόσα προβλήματα, όπου ο κάθε Σύλλογος προσπαθεί αυτάρεσκα να καλλιεργεί τον «κηπάκο του» και να ζητά ελεημοσύνη από τη δημοτική αρχή περιμένοντας στον διάδρομο, κάποιος πρόεδρος, να τον δεχθεί ο κ. Δήμαρχος που στο κάτω-κάτω της γραφής τις περισσότερες φορές έχει ν’ ασχοληθεί με πολύ πιο σοβαρά πράγματα.

                Ίσως να ήλθε η ώρα να ξανασκεφτούμε τον ρόλο των Συλλόγων. Να δούμε αν μπορούν να εμπνεύσουν, αν μπορούν να κινητοποιήσουν.

                Τι αντιπροσωπεύουν, τελικά, οι Σύλλογοι σήμερα στο Πόρτο Ράφτη; Ποιες είναι οι αιτίες της αδιαφορίας του κόσμου;

                Μήπως χρειάζονται άλλες μορφές οργάνωσης και ποιες; Είμαστε ικανοί να βάλουμε σε κρίση τους εαυτούς μας, τις οργανώσεις μας και να αρχίσουμε από την αρχή, σε καινούργιες βάσεις, εάν είναι αναγκαίο; Ας τολμήσουμε «οι καιροί ου μενετοί», όπως μας υπενθύμισε τελευταία ο φίλος Κώστας Χρονόπουλος.

Τα σοβαρά και τα… αστεία της λαϊκής συνέλευσης

                Κατάμεστος ο κινηματογράφος «Άρτεμις». Το θέμα είναι σοβαρό. Αφορά τα σκουπίδια. Θα γίνει ή δεν θα γίνει η χωματερή στα λατομεία της Μερέντας;

                Υπάρχει μεγάλη ένταση στην αίθουσα. Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος και αποφασισμένος ν’ αγωνιστεί. Στα πρόσωπά του είναι ζωγραφισμένη η πίστη για τη νίκη. Δεν θα επιτρέψει να θαφτούν τα σκουπίδια της Αττικής στα σπλάχνα της αρχαίας Μερέντας. Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα κατά της χωματερής, η ψυχή της κινητοποίησης, στην είσοδο του Κινηματογράφου, μοιράζει μια ανακοίνωση, όπου τονίζει ότι «επειδή ορισμένα αγαθά που έχει ένας τόπος και οι πολίτες του, δεν είναι δυνατόν να διαπραγματεύονται από κανέναν και με κανένα τίμημα, είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε να γίνει ένα τέτοιο έγκλημα».  Όλο το Δημοτικό Συμβούλιο είναι παραταγμένο στο πάλκο. Η συνέλευση έχει οριστεί για τις 11 η ώρα.

                Η αγωνία είναι μεγάλη. Τι θ’ ανακοινώσει ο Δήμαρχος; Στις 11.15΄ παίρνει τον λόγο ο κ. Καβασακάλης, επικεφαλής της μειοψηφίας, και προτείνει: α) να βγει προεδρείο από τη συνέλευση και β) η διαδικασία ν’ ακολουθήσει την εξής σειρά: Να μιλήσει πρώτα ο κ. Δήμαρχος, δεύτερος να μιλήσει ο ίδιος και τρίτος ο Ανεξάρτητος Συνδυασμός του Πόρτο Ράφτη, που στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, παρότι δεν εξέλεξε δημοτικό σύμβουλο, έλαβε σε όλο τον Δήμο ένα 5%, όπως είπε. Μετά να λάβει τον λόγο η Συντονιστική Επιτροπή και κατόπιν να μιλήσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι και ο κόσμος. Ο Δήμαρχος κ. Κατσίκης διαφώνησε, λέγοντας ότι τη λαϊκή συνέλευση την κάλεσε η πλειοψηφία του Δήμου και θα πρέπει να προεδρεύσει ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.

                Ο κ. Μπάρτζης (πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου) παίρνει τον λόγο και υποστηρίζει μία άλλη διαδικασία με ομιλητές πρώτα τον κ. Δήμαρχο, κατόπιν τον κ. Καβασακάλη, μετά τους δημοτικούς συμβούλους και στο τέλος τον κόσμο. Ούτε λόγος για τον Ανεξάρτητο Συνδυασμό που στις τελευταίες εκλογές ξεπέρασε το 50% στο Πόρτο Ράφτη, όπου παρουσιάστηκε και έλαβε το 5,3% σ’ ολόκληρο τον Δήμο.

                Προφανής πάντα η προσπάθεια της πλειοψηφίας ν’ αγνοεί τον Ανεξάρτητο Συνδυασμό του Πόρτο Ράφτη και να τον βάζει στην ίδια μοίρα με έναν οποιονδήποτε απλό πολίτη! Εν πάση περιπτώσει, λέει ο κ. Μπάρτζης, δεχόμαστε και τη διαδικασία που πρότεινε η μειοψηφία και την οποία στη συνέχεια δεν σεβάστηκε καθόλου.

                Μέσα σε φωνές, θόρυβο και φασαρία συμφωνείται να μπει σε ψηφοφορία αν θα διευθύνει τη συζήτηση ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ή θα εκλεγεί προεδρείο από την συνέλευση. Με μεγάλη πλειοψηφία η συνέλευση ψηφίζει να εκλεγεί προεδρείο. Και εκεί που ο κόσμος αναμένει προτάσεις για να προχωρήσει στην εκλογή του προεδρείου, γίνεται το θαύμα. Ο κ. Μπάρτζης αυθαίρετα και δικτατορικά παίρνει τον λόγο και αρχίζει να μιλάει γράφοντας στα παλιά του υποδήματα όλες τις δημοκρατικές διαδικασίες που μέχρι εκείνη τη στιγμή ακολουθήθηκαν. Αδιαφορώντας  για τις φωνές, τα σφυρίγματα και τις αποδοκιμασίες του κόσμου ανακοινώνει την απόφαση της πλειοψηφίας ότι δεν θα γίνει η χωματερή.

                Η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, όταν διαπίστωσε ότι η αίθουσα ήταν εχθρική εναντίον της έχασε την αυτοκυριαρχία της και έβγαλε στην επιφάνεια όλο τον αυταρχισμό της. Τα έχασε. Πανικοβλήθηκε. Πνιγόταν από τις ενοχές και τα λάθη της, γι’ αυτό ο κ. Μπάρτζης με πρωτοφανή αντιδημοκρατικό τρόπο πήρε το μικρόφωνο για να κραυγάσει την απόφαση που είχαν πάρει προηγουμένως και που την κρατούσαν μυστική για να την ανακοινώσουν μπροστά στον κόσμο, πιστεύοντας ότι θα μετέτρεπαν την ήττα σε νίκη. Διπλό το λάθος.

                Ο κόσμος σφύριζε, φώναζε και γελούσε με περιφρόνηση. Όταν πήρε τον λόγο ο κ. Κατσίκης, η αίθουσα δεν είχε καμία όρεξη να ακούσει δικαιολογίες και επιχειρήματα. Ήταν λυπηρό φαινόμενο, να σφυρίζεται, να λοιδορείται και να εμποδίζεται να μιλήσει ένας Δήμαρχος που πριν 6 μήνες περίπου έλαβε το 56% των ψήφων των δημοτών. Πληρώθηκε με το ίδιο νόμισμα, που προσπαθεί ο ίδιος να οργανώσει ορισμένες φορές τις λαϊκές συνελεύσεις εναντίον εκείνων που έχουν διαφορετικές απόψεις από τις δικές του. Μόνο που εδώ η αγανάκτηση και η αποδοκιμασία του κόσμου δημιουργήθηκε από δικούς του εσφαλμένους χειρισμούς σε ένα τόσο σημαντικό και ευαίσθητο πρόβλημα, όπως είναι τα σκουπίδια.

                Ο κ. Δήμαρχος πίστεψε, ότι τη μεγάλη πλειοψηφία που έλαβε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές την είχε στο τσεπάκι και θα μπορούσε ασυλλόγιστα και αβασάνιστα να τη χρησιμοποιήσει,  κατά το δοκούν, στις διαπραγματεύσεις που είχε με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

                Η αλαζονεία της εξουσίας είναι κακός σύμβουλος, για να διατηρηθεί στην κορυφή κανείς που πολύ δύσκολα φθάνει, αλλά πολύ πιο εύκολα μπορεί να πέσει και να τσακιστεί.

                Ήταν εμφανέστατη η θετική προδιάθεση που είχε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, για τη χωματερή και η αναζήτηση τεκμηρίωσης κι αποενοχοποίησης από το εξωτερικό που το λαϊκό ένστικτο το αντιλήφθηκε αμέσως. Απ’ εδώ πηγάζει η οργή, η κατακραυγή και η εναντίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη. Ο κ. Κατσίκης στην ομιλία του, για να αποκρούσει τις κατηγορίες από διάφορες πλευρές για άνομα συμφέροντα, αναφέρθηκε στο παρελθόν του στους δημοκρατικούς του αγώνες, στη σταθερότητα των ιδεών του, στον προοδευτικό χώρο, στην επαγγελματική του ευσυνειδησία και εντιμότητα, στη συμμετοχή του στον αγώνα του Πολυτεχνείου, κλπ.

                Παράλληλα να είναι υπερήφανος που διοικεί ένα Δήμο που διαθέτει αρκετούς επιστήμονες, τεχνικούς, πανεπιστημιακούς δασκάλους  και διανοούμενους, και προσπάθησε να τους ειρωνευθεί, να αμφισβητήσει τους τίτλους τους (λες και τα πτυχία χρειάζονται τη δική του συγκατάθεση) και τους αποκάλεσε «ημιμαθείς» μόνο και μόνο επειδή δεν συμφωνούσαν με τον ίδιο για τη χωματερή.

                Πολλές φορές χάνει την ψυχραιμία του ο κ. Δήμαρχος και παραλογίζεται. Με διάφορα τεχνάσματα και με τη συνδρομή «οργισμένων πολιτών» εμποδίζονται να εκφρασθούν εκείνοι που τους θεωρεί αντιπάλους του, για να δημιουργεί εντυπώσεις. Αντί να είναι υπερήφανος που στο Δήμο του από δύο χρόνια τώρα κυκλοφορεί από Σύλλογο, κάθε μήνα, σε 10.000 φύλλα αυτή η εφημερίδα, η μοναδική στην Αττική, με εθελοντική εργασία δεκάδων ανθρώπων που πονάνε τον τόπο τους και επιμένουν ξεροκέφαλα να ασχολούνται με τα κοινά, βάζοντας και από την τσέπη τους, αν τύχει,  προσπαθεί, όταν βρει ευκαιρία, να τη σπιλώσει, να την κατηγορήσει και να την καταδικάσει. Εύκολη στα λόγια η δημοκρατία, η ελευθερία του λόγου και ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων. Δύσκολο στην πράξη.

                Ήταν τραγική η εικόνα του κ. Μπάρτζη, του αυτοανακηρυχθέντα Προέδρου της λαϊκής συνέλευσης. Ο αναχρονιστικός και πολιτικάντικος τρόπος που μεθόδευσε ώστε να αδειάσει πρώτα η αίθουσα, να μείνουν οι «δικοί μας» και μετά να δώσει τον λόγο στον Ανεξάρτητο Συνδυασμό, εξασκώντας ταυτόχρονα ψυχολογική πίεση, από την αρχή, για τον χρόνο, ώστε να υποβαθμιστεί ο ρόλος του και η φερεγγυότητά του, είναι καταδικαστέος. Αυτή η συμπεριφορά προσβάλει τους Πορτοραφτιώτες, καταπατεί τα δημοκρατικά τους δικαιώματα και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην ενότητα του Δήμου.

                Είναι δυνατό να μην κατανοεί η Δημοτική Αρχή, ότι  όχι μόνο δεν θα έπρεπε να υπάρχουν διακρίσεις σε βάρος του Ανεξάρτητου Συνδυασμού, αλλά, ένας ελάχιστος σεβασμός, στις δεκάδες χιλιάδες πολιτών του Πόρτο Ράφτη, που ναι μεν δεν ψηφίζουν στο Δήμο Μαρκοπούλου, αλλά πληρώνουν όλα τα δημοτικά τέλη και εισφορές, επέβαλε να κληθεί αντιπρόσωπος του Συνδυασμού στο Προεδρείο;

                Αυτό όμως απαιτεί δημοκρατική ευαισθησία και αίσθηση της πραγματικότητας που, όπως δείχνουν τα πράγματα, λείπουν και τα δύο από το Δημοτικό μας Συμβούλιο.

                                                                                                                                                 

Χωματερή στη Μερέντα;

Φύλλο 24    Μάιος  1995

Χωματερή στη Μερέντα;

                Πολλή κουβέντα γίνεται στο Δήμο Μαρκόπουλου για την ενδεχόμενη κατασκευή εργοστασίου  ανακύκλωσης και επεξεργασίας των στερεών αποβλήτων του λεκανοπεδίου Αττικής. Δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή εάν πρόκειται για τα σκουπίδια ολόκληρης της Αττικής  (3.000-3.500 τόνους/ημερ.)  ή μέρους αυτής. Κατά πάσα πιθανότητα θα τα μοιραστούμε με τον Δήμο Άνω Λιοσίων, όπου και εκεί γίνεται συζήτηση για ένα σύγχρονο Εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων.

                Δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο ταξίδι έξι δημοτικών συμβούλων της συμπολίτευσης με επικεφαλής τον Δήμαρχο κ. Κατσίκη έγινε παρέα με δημοτικούς συμβούλους του Δήμου Άνω Λιοσίων. Το ταξίδι έγινε για να ενημερωθούν, λέει, γύρω από τη σημερινή τεχνογνωσία που υπάρχει σχετικά με μονάδες διαχείρισης στερεών αποβλήτων. Επισκέφθηκαν εργοστάσια στην Πρωτεύουσα του σύγχρονου  κόσμου, θα μας φωτίσουν με ανοιχτές συζητήσεις, που θα γίνουν με την παρουσία τεχνικών για να μας πείσουν ότι μας συμφέρει να κάνουμε χωματερή στη Μερέντα, εκεί στα φαγωμένα σωθικά της αρχαίας πόλης από τα λατομεία.

                Εκκρεμούν ακόμη και άλλες επισκέψεις στην Ευρώπη και σε χώρες με κλίματα που πλησιάζουν το δικό μας. Θα ξαναγίνουν πάλι συζητήσεις μέχρι να ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ότι μία μονάδα διαχείρισης των σκουπιδιών δεν επιβαρύνει το περιβάλλον και οι επιπτώσεις της σ’ αυτό είναι ασήμαντες.

                Η τεχνολογία και η επιστήμη γύρω από την επεξεργασία και διαχείριση των στερεών αποβλήτων είναι γνωστή τουλάχιστον από μία τριακονταετία. Δεν ανήκει στην υψηλή τεχνολογία που εξελίσσεται και μεταβάλλεται κάθε μέρα. Υπάρχουν επιστήμονες και τεχνικοί στη χώρα μας που τη γνωρίζουν πολύ καλά και δεν χρειαζόταν να γυρίζουν ανά τον κόσμο ΕΞΙ (6)  άτομα για να δουν και να γνωρίσουν τι;

                Τα νέα μηχανήματα τελευταίας γενιάς για τη διαλογή που χρησιμοποιούνται στα εργοστάσια ανακύκλωσης; Τι θα καταλάβουν εάν δεν είναι ειδικοί επιστήμονες; Είναι ανάγκη να ξοδεύονται τόσα χρήματα;

                Συμφωνούμε ότι τα έξοδα του ταξιδιού δεν τα έβαλε ο Δήμος αλλά ο ΕΣΔΚΝΑ (Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής). Τι αλλάζει; Δεν είναι χρήματα των πολιτών; Κάποιος ιδιώτης τα έβαλε από την τσέπη του; Και εάν, εν πάση περιπτώσει, χρειάζεται ένα ταξίδι, δεν αρκούν 2-3 άτομα; Είναι αναγκαία μισή ντουζίνα;

                Ας δούμε όμως σε γενικές γραμμές όλο το εγχείρημα που προετοιμάζεται.

Μηχανική Ανακύκλωση – Υγειονομική Ταφή

                Η ανακοίνωση της «Ανοδικής Πορείας», που δημοσιεύουμε στην τρίτη σελίδα αλλά και οι συνεχείς συνεντεύξεις, που δίνει ο κ. Κατσίκης στο Ράδιο Αττική, μιλούν συνέχεια για τη «σύγχρονη μονάδα υγειονομικής ταφής» και την «κατασκευή εργοστασίου ανακύκλωσης». Δεν γνωρίζουμε όλη τη μελέτη που ενδεχομένως εκπονείται για να κάνουμε τις παρατηρήσεις μας, γι’ αυτό τον λόγο θα περιοριστούμε στα δύο αυτά στάδια επεξεργασίας των απορριμμάτων.

                Η μηχανική ανακύκλωση είναι η διαδικασία διαλογής των απορριμμάτων με μηχανικά μέσα που γίνεται στο εργοστάσιο και που αποτελεί την πρώτη φάση επεξεργασίας του υλικού. Διάφορα μηχανήματα και κόσκινα διαχωρίζουν τα μέταλλα, το γυαλί, το χαρτί, τα οποία μπορούμε να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε. Η αρχή του διαχωρισμού βασίζεται στο διαφορετικό ειδικό βάρος των υλικών. Το σύστημα της μηχανικής διαλογής αποδίδει προϊόντα περιορισμένης καθαρότητας και απαιτεί μεγάλες επενδύσεις, σε τεχνολογικό εξοπλισμό, που ακόμη σήμερα είναι υπό συζήτηση η οικονομική βιωσιμότητά του.

                Μπαίνω στη διαδικασία ανακύκλωσης σημαίνει ότι κάνω διαχωρισμό και διαλογή κάποιων υλικών τα οποία μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν (γυάλινα μπουκάλια) ή να υποστούν περαιτέρω επεξεργασία για την επαναχρησιμοποίηση τους  (χαρτί, χαρτόνια, μέταλλα). Τα προϊόντα της μηχανικής διαλογής δύσκολα βρίσκουν αγορά. Το γυαλί π.χ., είναι μίξη διαφόρων χρωμάτων τη στιγμή που η αγορά απαιτεί ξεχωριστά χρώματα. Τα χαρτόνια θα πρέπει να είναι ξεχωριστά, τα πλαστικοποιημένα από τα υπόλοιπα, όπως και τα περιοδικά, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει η μηχανική διαλογή.

                Εδώ έρχεται το μεγάλο πρόβλημα της Ανακύκλωσης στην πηγή παραγωγής των απορριμμάτων. Στη διαλογή, δηλαδή, των υλικών από τους ίδιους τους πολίτες.

                Το πρόγραμμα ανακύκλωσης στην πηγή, που προωθεί ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής είναι πολύ σημαντικό και χρειάζεται ενθάρρυνση και επέκταση σε όλους τους Δήμους. Δυστυχώς ο Δήμος Μαρκοπούλου δεν κάνει τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση.

                Η ανακύκλωση στην πηγή, ιδιαίτερα χαρτιού και γυαλιού, είναι θέμα πολιτισμού. Θα  πρέπει να γίνει στάση ζωής. Θα πρέπει να επενδύσει ολόκληρη την εκπαίδευση, ολόκληρη την κοινωνία. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση όλων των πολιτών, ότι η γη βρίσκεται στο παραπέντε. Στην Ευρώπη αναπνέουμε επειδή έρχεται οξυγόνο από την Αξία και την Αφρική. Εάν μπορούσαν αυτές οι χώρες να εμποδίσουν την δωρεάν εξαγωγή αυτού του αγαθού, η Ευρώπη θα πέθαινε ακαριαία.

                Η πολιτεία θα πρέπει να θεσπίσει νόμους, να επινοήσει κίνητρα, να επιβάλει περιορισμούς, ώστε Υπουργεία, Βιομηχανίες, Τοπική Αυτοδιοίκηση και όλοι οι πολίτες να μπουν στην προβληματική της ανακύκλωσης στην πηγή. Δεν αρκεί να μαζεύουμε χαρτί και γυαλί, θα πρέπει να υπάρχει και αγορά για τη διάθεση αυτών των προϊόντων. Τα προϊόντα της διαλογής μπορεί να είναι καθαρά και αγορά μπορεί να υπάρξει, αρκεί από τους υπεύθυνους να σημάνει συναγερμός για όλους.

Υγειονομική ταφή

                Σ’ αυτό τον τρόπο επεξεργασίας των στερεών αποβλήτων, τα απορρίμματα στρώνονται και συμπιέζονται σε επάλληλες στρώσεις πάχους, περίπου 0,60 μ.

Ταφή απορριμμάτων

                Οι στρώσεις των απορριμμάτων με τον καιρό υφίστανται καθίζηση η οποία είναι τόσο ομοιόμορφη όσο πιο ομοιόμορφο είναι το αρχικό υλικό. Γι’ αυτό τον λόγο τα απορρίμματα θα πρέπει να είναι τεμαχισμένα. Μέσα σε πέντε χρόνια μπορούν να χάσουν και το 60%  του όγκου τους. Στα απορρίμματα έχουμε στην αρχή μία αερόβια βιολογική αποδόμηση με την παρουσία του οξυγόνου που υπάρχει στα κενά και τη δημιουργία μεθανίου (CH4)  και διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

                Με την πάροδο του χρόνου η αποσύνθεση γίνεται αναερόβια επειδή ελαττώνεται το οξυγόνο και μένει το μεθάνιο, που εξακολουθεί να παράγεται για πολλά χρόνια και που μπορεί να αξιοποιηθεί σαν πηγή ενέργειας.

                Το μεθάνιο και το διοξείδιο του άνθρακα διαφεύγουν από τους πόρους του εδάφους στην ατμόσφαιρα. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που έχουμε διαφυγή μεθανίου από τις ρωγμές των βράχων σε μεγάλες αποστάσεις με καταστροφές καλλιεργειών, την εμφάνισή του σε υπόγεια ύδατα και αυτό-αναφλέξεις με μεγάλη φλόγα για μεγάλο διάστημα. (Στο ΣΧΙΣΤΟ έχουν επανειλημμένα εμφανιστεί εστίες με φλόγα μεθανίου).

                Η υγειονομική ταφή αποτελεί την πιο ενδεδειγμένη λύση διάθεσης απορριμμάτων. Έχει μικρή αρχικά δαπάνη εγκατάστασης, και εάν εφαρμοστεί σωστά δεν παρατηρούνται μύγες και ποντίκια όπως έχουμε στην απλή απόρριψη.

                Ένα άλλο σοβαρό αρνητικό πρόβλημα που παρατηρούμε στην υγειονομική ταφή, είναι τα υγρά που στραγγίζουν και μαζεύονται στον πυθμένα και που μπορούν να ρυπάνουν τα υπόγεια ύδατα ή τις καλλιέργειες. Σε μία σύγχρονη εγκατάσταση ο πυθμένας στεγανοποιείται με στρώμα αργίλου ή με ανθεκτικά πλαστικά ή ασφαλτόπανα.

                Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να προβλέψουμε απότομες καθιζήσεις ή μετατοπίσεις του εδάφους από φυσικούς παράγοντες (σεισμούς) με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να υποστηρίξουμε εκ των προτέρων ότι εξασφαλίζουμε 100% τη στεγανότητα τόσο μεγάλων εκτάσεων.

Συμπέρασμα

                Σύγχρονη εγκατάσταση με Εργοστάσιο Ανακύκλωσης, Υγειονομικής Ταφής και ενδεχόμενη σταθεροποίηση (διάσπαση με απλούστερες οργανικές ενώσεις με παραγωγή (CO2 +H2O) δεν υπάρχει στην Ελλάδα.

                Οποιαδήποτε μηχανολογική εγκατάσταση γίνεται για πρώτη φορά, χρειάζεται σύνεση, παρακολούθηση και εμπειρία. Τα αποτελέσματα της λειτουργίας μιας μονάδας αποκλίνουν από το θεωρητικό σχεδιασμό και ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου η συντήρηση είναι πάντα πλημμελής. Τα δισεκατομμύρια που δίδονται σ’ αυτές τις περιπτώσεις και το οικονομικό όφελος δεν θα πρέπει να προηγείται της υγείας των ανθρώπων και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος.

                Μια τέτοια μονάδα στη δραματικά υποβαθμισμένη περιοχή των Άνω Λιοσίων την αναβαθμίζει. Μία τέτοια μονάδα στο Μαρκόπουλο υποβαθμίζει την περιοχή για τους εξής λόγους:

1.- Όταν έχουμε κατανάλωση συμβατικής ενέργειας, όπως στο εν λόγω εργοστάσιο ανακύκλωσης, έχουμε και ρύπανση.

2.- Δεν αποσοβούνται οι κίνδυνοι ανάφλεξης από το παραγόμενο μεθάνιο.

3.- Δεν αποκλείεται η μόλυνση υπογείων υδάτων και καλλιεργειών

4.- Επιβαρύνονται αφόρητα από την κυκλοφορία των απορριμματοφόρων ή των κοντέινερ, η Λεωφ. Λαυρίου, και η υπό κατασκευή περιφερειακή του Μαρκόπουλου.

5.- Θα έχουμε πτώση της αξίας των οικοπέδων και των κτημάτων του Δήμου.

6.- Όταν εξαντληθούν οι χώροι ταφής των λατομείων θα είναι αδύνατο να απομακρυνθεί η μονάδα, για την κατασκευή της οποίας θα δαπανηθούν αρκετά δισεκατομμύρια. Και δημιουργείται από τώρα το ερώτημα: Που θα αποθέτονται μετά τα σκουπίδια;

                Καταλήγοντας, επιθυμούμε να επισημάνουμε ότι η αποκατάσταση και ανάπλαση του χώρου των λατομείων μπορεί να γίνει με τις τεράστιες ποσότητες χώματος που έχουμε με την εκσκαφή του ΜΕΤΡΟ και που δεν ξέρουν που να το αποθέσουν. Όσο για τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, πιστεύουμε, ότι το περιβάλλον και οι συνθήκες εργασίας κάτω από τις οποίες θα λειτουργεί το εργοστάσιο θα είναι τόσο ανθυγιεινές που αντί να κυνηγούμε τους Αλβανούς θα τους παρακαλάμε να πάνε να δουλέψουν. Υπάρχουν κι άλλοι, και οικολογικοί τρόποι διάθεσης των στερεών αποβλήτων, αρκεί να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση όπου η παράμετρος «περιβάλλον» θα αποτελεί βασικό μέγεθος στους οικονομικούς μας υπολογισμούς.

                Αυτή, όμως, είναι μία άλλη κουβέντα που μπορεί να την κάνουμε, όταν σκεφθούμε ότι οφείλουμε να διαχειριστούμε τα’ απορρίμματα του Δήμου μας κι όχι ολόκληρης της Αττικής.

Μία παράξενη Επιτροπή

Φύλλο 23    Απρίλιος  1995

Μία παράξενη Επιτροπή

                Για να προωθήσει  και να υλοποιήσει το πρόγραμμά της η παράταξη του κ. Κατσίκη, που κέρδισε τη δημαρχία στις τελευταίες δημοτικές εκλογές έκανε κάποιες επιτροπές. Μία από αυτές είναι και η άτυπη επιτροπή «παρά τω παρέδρω» που δημιουργήθηκε για το Πόρτο Ράφτη.

                Η επιτροπή αυτή έχει σαν στόχο τη μελέτη, την αξιολόγηση και την υπόδειξη στο Δημοτικό Συμβούλιο των χρόνιων προβλημάτων, που ταλαιπωρούν την περιοχή και επιζητούν τη λύση τους. Για να αποδώσουν καλύτερα, δημιουργούν επιτροπές όλα σχεδόν τα αιρετά όργανα μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

                Η επιτροπή μπορεί να είναι προσωρινή για να μελετήσει ένα συγκεκριμένο θέμα και να κάνει τις προτάσεις της, ή να έχει μονιμότερο χαρακτήρα όπως στην περίπτωσή μας. Όταν πρόκειται για κόμματα, οι επιτροπές μπορούν να διοριστούν από τα ανώτερα όργανα, ή να συμπληρωθούν από την εθελοντική προσφορά των μελών. Όταν πρόκειται για συνδικαλιστικές οργανώσεις που απαρτίζονται από διαφορετικές παρατάξεις συγκροτούνται ανάλογα με τη δύναμη των παρατάξεων, που καταγράφηκε στις τελευταίες εκλογές. Κατά τον ίδιο τρόπο συγκροτούνται οι επιτροπές που κάνουν οι δήμοι, οι κοινότητες, ή το κοινοβούλιο.

                Η επιτροπή του Πόρτο Ράφτη έχει μία δική της πρωτοτυπία. Ούτε διορίστηκε (που μπορούσε να κάνει η πλειοψηφούσα παράταξη, ή οποιαδήποτε παράταξη, αν χρειαζόταν κάποιο συμβουλευτικό όργανο), ούτε συγκροτήθηκε ανάλογα με την καταγραφή της δύναμης των παρατάξεων που πήραν μέρος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, ούτε εκλέχτηκε δημοκρατικά. Εξηγούμαστε:

                Ο Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας είναι ένας Δήμος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Όσο κι αν επιμένουν οι ηγεσίες του Μαρκόπουλου ότι ο Δήμος είναι ενιαίος και δεν υπάρχουν διακρίσεις και ευνοούμενοι δεν πείθουν κανέναν, ούτε τους εαυτούς τους. Ο Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας δεν είναι το ίδιο με τον Δήμο Χολαργού, το Δήμο Νέας Πεντέλης, το Δήμο Περιστερίου ή τον Δήμο Αρτέμιδας. Εδώ έχουμε να κάνουμε  με δύο πληθυσμιακές κοινότητες. Την πόλη του Μαρκόπουλου και την πόλη του Πόρτο Ράφτη.

                Το Μαρκόπουλο αποτελείται από έναν ομοιογενή αγροτικό πληθυσμό με τα ίδια ήθη και έθιμα, με δεσμούς αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, που αναπτύχθηκαν μέσα σε αγώνες αιώνων και ηρωικής πάλης των Αρβανιτών με τη φύση και τη γη για την ίδια τους την επιβίωση. Το Μαρκόπουλο Μεσογαίας σήμερα είναι μία πόλη με ωραία μαγαζιά, με ωραία σχολεία, με πλατείες, με ασφαλτοστρωμένους δρόμους, με Δημαρχείο, Τράπεζες, Ταχυδρομείο, ΔΕΗ, ΟΤΕ, γήπεδα, κλειστά γυμναστήρια, Κέντρο Υγείας, κλπ.

                Τι από όλα αυτά έχει το Πόρτο Ράφτη; Τίποτα. Έχει ένα φυσικό κάλλος, που και αυτό υποβαθμίζεται σιγά-σιγά. Αποτελείται από ένα ανομοιογενή πληθυσμό όλων των κοινωνικών στρωμάτων που δραπέτευσαν από την Αθήνα για ν’ αναπνεύσουν λίγο καθαρό αέρα. Ο πληθυσμός αυτός διαμένει στο Πόρτο Ράφτη ως εξής:

                Γύρω στις 4.000 είναι οι μόνιμοι κάτοικοι. Ανέρχονται σε 25-30 χιλιάδες εκείνοι που μένουν στο Πόρτο Ράφτη τις περισσότερες  μέρες του χρόνου (Παρασκευοσαββατοκύριακα, γιορτές, αργίες, Πάσχα, Χριστούγεννα, Καλοκαίρι, κλπ) και που μπορούν να θεωρηθούν μόνιμοι κάτοικοι.

                Το Καλοκαίρι ο πληθυσμός φτάνει και τις 80.000. Όλος αυτός ο κόσμος, ενώ πληρώνει όλα τα δημοτικά τέλη, όλες τις κανονικές και έκτακτες εισφορές, ΔΕΝ ΕΧΕΙ πολιτικά δικαιώματα!! Τριάντα πέντε χιλιόμετρα από την Αθήνα ένας ουσιαστικά μόνιμος πληθυσμός 25-30 χιλιάδων κατοίκων δεν έχει φωνή στο Δημοτικό Συμβούλιο! Οχυρωμένοι όλοι, Δήμος και Πολιτεία, πίσω από τον τύπο των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους και εκμεταλλευόμενοι την αγωνία και την ανασφάλεια του νεοέλληνα να αποκοπεί από το χωριό του, εάν μεταφέρει τα εκλογικά του δικαιώματα, ωθεί τον πολίτη στην αποχή, αφού ούτε στο χωριό πάει να ψηφίσει (κυρίως στις δημοτικές εκλογές) ούτε στον τόπο διαμονής του μπορεί να το πράξει.

                Έτσι έχουμε ένα τεράστιο πληθυσμό, που δεν μπορεί ν’ αποφασίσει για τα προβλήματα που αφορούν την ανάπτυξη της πόλης που ζει και τις ανάγκες του. Δεν μπορεί μία μειοψηφία (έξι χιλιάδες ήταν οι ψηφοφόροι στο Δήμο Μαρκοπούλου στις τελευταίες δημοτικές εκλογές) να συνεχίζει να διοικεί τη μεγάλη πλειοψηφία των Πορτοραφτιωτών.

                Την ιδιάζουσα αυτή πραγματικότητα ο Δήμος Μαρκοπούλου δεν θέλει να τη δει και να τη λάβει υπόψη του. Κραυγάζει μόνο κάθε τόσο ότι οι «κακοί» Πορτοραφτιώτες θέλουν να κάνουν δικό τους Δήμο. Σκέφτεται να λύσει τα προβλήματα της τεράστιας περιοχής του Πόρτο Ράφτη ευκαιριακά, κάνοντας μία επιτροπή με τους αποτυχόντες υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους από το Πόρτο Ράφτη της παράταξης του κ. Κατσίκη και στην οποία βιάστηκαν να πάρουν μέρος ο Πρόεδρος της ΟΣΠΑ (χωρίς να συζητήσει καθόλου η Ομοσπονδία) και εκπρόσωπος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Πόρτο Ράφτη. Δεν σκέφτηκε κανείς, γιατί άραγε τόσο η παράταξη του κ. Κατσίκη όσο και η παράταξη του κ. Καβασακάλη, αγνόησαν τον τρίτο συνδυασμό που πήρε μέρος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, τον Ανεξάρτητο Υπερκομματικό Συνδυασμό  και ο οποίος πήρε την απόλυτη πλειοψηφία στο Πόρτο Ράφτη; (θα επιμένουμε κ. Κατσίκη όσο κι αν σας ενοχλεί, να υποστηρίζουμε ότι ο Ανεξάρτητος  Συνδυασμός πήρε την απόλυτη πλειοψηφία στο Πόρτο Ράφτη και ότι στην περιοχή αυτή είστε δήμαρχος μειοψηφίας, μέχρι να μας αποδείξετε και εσείς με αριθμούς, όπως κάναμε εμείς, κι όχι με προεκλογικές υποθέσεις, ότι δεν είναι έτσι.

                Εάν δεν το κάνετε σημαίνει ότι αποδέχεστε ότι είστε μειοψηφία και σ’ αυτή την περίπτωση η ελάχιστη δημοκρατική ευαισθησία επιβάλλει να μην ενεργείτε σαν πλειοψηφία. Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για τη συγκρότηση αυτής επιτροπή εάν θέλουν οι παρατάξεις του Μαρκόπουλου όχι μόνο να λέγονται αλλά και να είναι δημοκρατικές. Οπότε πρέπει:

1.- Να συγκροτηθεί η επιτροπή αναλογικά από τις τρεις παρατάξεις που πήραν μέρος στις δημοτικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου.

2.- Να διορισθεί από την πλειοψηφούσα παράταξη στο Δήμο και ν’ αναλάβει όλο το πολιτικό κόστος της επιτυχίας, ή της αποτυχίας.

3.- Να συγκροτηθούν τα συνοικιακά συμβούλια και να εκλέξουν την επιτροπή, όπως υποστήριξε από τις σελίδες του φύλλου 21 αυτής της εφημερίδας, ο συνεργάτης μας Νικόλαος Νικολάκης.

4.- Να μη γίνει καμία επιτροπή και ο Πάρεδρος του Πόρτο Ράφτη να παρακολουθεί τη λειτουργία, την προβληματική  και τους αγώνες των υπαρκτών, από δεκαετίες, φορέων του Πόρτο Ράφτη και να προωθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο τα προβλήματα και τις προτάσεις, που αναδύονται από αυτές τις Οργανώσεις.

                Εκείνοι που δεν έχουν θέση σε μία τέτοια επιτροπή είναι οι εκπρόσωποι συλλόγων, ή χειρότερα ακόμα ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας.

                Επειδή με αυτό τον τρόπο πολιτικοποιούνται οι σύλλογοι και αλλοιώνεται ο συνδικαλιστικός τους χαρακτήρας. Φαντασθείτε την κυβερνητική πλειοψηφία να κάνει μία επιτροπή σε μία ιδιάζουσα περιοχή, με τους αποτυχόντες βουλευτές και να καλεί να πάρει ισότιμα μέρος ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ!!! Οποιαδήποτε άλλη επιλογή είναι εκ του πονηρού και καταλήγει στην όξυνση των σχέσεων μεταξύ των συλλόγων του Πόρτο Ράφτη και στην αποδυνάμωση του κινήματος των πολιτών στην περιοχή.

Μαζέψτε υπογραφές για την απομάκρυνση του πυλώνα

                Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας είχαμε αφιερώσει ολόκληρη την τελευταία σελίδα στις ενέργειες που κάνανε τόσο η Ομοσπονδία Συλλόγων Πόρτο Ράφτη Αττικής (ΟΣΠΑ) όσο και ο σύλλογος «Πανοράματος» για την αποτροπή της εγκατάστασης του δεύτερου πυλώνα κινητής τηλεφωνίας που σχεδιάζεται στο Πόρτο Ράφτη κοντά στον ήδη υπάρχοντα. Η άδεια έχει εγκριθεί και υπογράφτηκε από τον Νομάρχη.

                Οι ενέργειες όμως, προς τις εταιρείες, του Εξωραϊστικού Συλλόγου Πανοράματος ανέστειλαν, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, την εγκατάσταση του δεύτερου πυλώνα. Δεν φτάνει όμως αυτό. Ο υπάρχων πυλώνας θα πρέπει να απομακρυνθεί από την κατοικημένη περιοχή, που βρίσκεται σήμερα, γιατί δεν αποκλείει την πιθανότητα διαταραχών της υγείας των ανθρώπων και ιδιαίτερα εκείνων που διαμένουν στην γύρω περιοχή. Μπορεί να θεωρείται μικρή η ισχύς της μικροκυματικής  ακτινοβολίας που εκπέμπει ένας πυλώνας, την οποία απορροφά ένας δέκτης, στην περίπτωσή μας ο άνθρωπος, όταν μετράμε απομονωμένα την ισχύ του πεδίου του πυλώνα.

                Η περιοχή συχνοτήτων της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που εκπέμπουν οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας (400 ΜΗΖ έως 2 GHZ) είναι εκείνη, όπου παρατηρείται απορρόφηση της ενέργειας σε ορισμένα όργανα του ανθρώπινου οργανισμού, όπως είναι το κεφάλι, κλπ. Εάν τώρα ο άνθρωπος απορροφά ακτινοβολία στα ίδια όργανα και από άλλους  πομπούς του περιβάλλοντος (και δεν είναι λίγοι αυτοί) τότε το πρόβλημα γίνεται πολύ σοβαρό και επικίνδυνο.

                Γι αυτό το λόγο δεν μπορούμε να μετράμε μόνο μία πηγή ενέργειας και να αποφαινόμαστε εάν κάνει κακό ή όχι στον οργανισμό του ανθρώπου. Βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα τεράστιο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, που θα πρέπει να επαγρυπνούμε και να μη δεχόμαστε να εφαρμόζονται άκριτα νέες τεχνολογίες, όσο αθώες και να φαίνονται, χωρίς προληπτικά μέτρα.

                Ο πυλώνας λοιπόν, θα πρέπει να απομακρυνθεί από την περιοχή όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

                Το δεύτερο εξίσου σημαντικό πρόβλημα είναι το περιβάλλον. Ο πυλώνας προσβάλλει βάναυσα  το τοπίο, αλλοιώνει το φυσικό περιβάλλον και υποβαθμίζει την περιοχή. Δεν μπορεί το Πόρτο Ράφτη από τις αξιολογότερες και ωραιότερες περιοχές της Αττικής να καταντήσει ο «σκουπιδότοπος» των πολυεθνικών εταιρειών, όπως κατάντησε η Αλβανία, δεχόμενη αδιαμαρτύρητα τα πυρηνικά απόβλητα των βιομηχανικά αναπτυγμένων χωρών της Ευρώπης.

                Εάν ταξιδέψει κανείς στην Ελβετία ή στη Γερμανία, δεν θα αντικρύσουν τα μάτια του ΚΑΝΕΝΑ ΈΚΤΡΩΜΑ σαν τον πυλώνα στο Πόρτο Ράφτη. Είναι δυνατό να εξυπηρετείται η κινητή τηλεφωνία και να εκπέμπει καλύτερο ποιοτικά σήμα από μικρές κεραίες, που μπορούν να τοποθετούνται σε βουνοκορφές.

                Οι ελληνικές όμως εταιρείες, ενώ είναι εύκολο να κατασκευαστούν στην Ελλάδα τέτοιες κεραίες, δεδομένου ότι υπάρχουν έτοιμες μελέτες από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), προτιμούν να εισάγουν τους πυλώνες από το Εξωτερικό.

                Θα πρέπει να σημάνει λαϊκός συναγερμός για την απομάκρυνση ΟΛΩΝ των κεραιών από κατοικημένες περιοχές προς όφελος και της εθνικής οικονομίας. Με τις άδειες που επιτρέπει η Πολιτεία την εγκατάσταση αυτών των κεραιών, υποβοηθεί την εξαγωγή συναλλάγματος με αποτέλεσμα να διευρύνονται τα ελλείμματα και να φορολογούνται οι πολίτες για την κάλυψή τους.

                Ο Δήμος των Αθηνών που ενδιαφέρεται για την υγεία των δημοτών του και για το περιβάλλον της περιοχής του, ανέθεσε στο ΕΜΠ να κάνει μία μελέτη για τις επιπτώσεις στους κατοίκους και στο περιβάλλον από την εγκατάσταση κεραίας ασύρματης τηλεφωνίας στο Δήμο του. Έχουμε την μελέτη στα χέρια μας, αλλά επειδή είναι μεγάλη δεν  μπορούμε να τη δημοσιεύσουμε. Δημοσιεύουμε μόνο τα συμπεράσματα:

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΤΜΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ

ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

                Εν συνεχεία της σχετικής προηγούμενης τεχνικής εκθέσεώς μας, παραθέτουμε συνοπτικά τις παρακάτω διαπιστώσεις:

                Κατά την προσωπική μας γνώμη μέχρι της εξαγωγής των τελικών συμπερασμάτων θα πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές, ή σε περιοχές με δέκτες κατοίκους που ανήκουν σε ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού, όπως παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, έγκυες γυναίκες, ηλικιωμένοι, κλπ.

Αν. Καθ.  Δ. Κουτσούρη

25 Ιουλίου 1994

                Μετά από αυτή την έκθεση ο αναφερόμενος Δήμος δεν επέτρεψε την εγκατάσταση της κεραίας. Δεν είναι ο μόνος. Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας δημοσιεύσαμε απόσπασμα απόφασης Γερμανικού Δικαστηρίου, που απαγόρευσε την εγκατάσταση πυλώνα κινητής τηλεφωνίας επειδή «δεν είναι δυνατό να πειραματισθεί μία νέα τεχνολογία εις βάρος του πολίτη!!»

                Το καινούργιο σχολείο που οικοδομείται δίπλα στο ξενοδοχείο ΑΡΤΕΜΙΣ σε ευθεία γραμμή δεν απέχει περισσότερο από 1.000 μέτρα από τον πυλώνα. Από τα παράθυρα των αιθουσών τα αθώα μάτια των μικρών παιδιών θα αντικρίζουν την αυστηρότητα, την επιβλητικότητα και την κακογουστιά του πυλώνα. Οι παιδικές φαντασιώσεις και ιστορίες τρόμου, που θα γεμίζουν τις αγνές ψυχές των παιδιών, όπου η ανασφάλεια και ο φόβος θα δημιουργούν μία ψυχολογική αγωνία, που σε μικρούς και μεγάλους αποτελεί την πιο επικίνδυνη προδιάθεση για ένα σωρό σωματικές ασθένειες. ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;

                Καλούμε το Δήμαρχο κι όλο το Δημοτικό Συμβούλιο να τεθούν επικεφαλής μιας εκστρατείας για την απομάκρυνση του πυλώνα, τώρα που είναι νωρίς. Η οργή και η αγανάκτηση των κατοίκων, τους διαβεβαιώνουμε ότι είναι μεγάλη. Όλοι οι σύλλογοι, η Ομοσπονδία θα πρέπει  να αναλάβουν πρωτοβουλία για τη συλλογή υπογραφών. Όσο περισσότερες τόσο το καλύτερο. ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΡΤΟΡΑΦΤΙΩΤΗΣ και ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΙΩΤΗΣ δεν θα πρέπει να λείψει από αυτό το προσκλητήριο.

                Όλοι δώστε την υπογραφή σας. Είναι τόσο απλό, θα το δείτε, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.

Ο τοπικός τύπος

                Σε μία εποχή όπου το κρανίο (ο εγκέφαλος) των ανθρώπων βομβαρδίζεται συνεχώς με ορισμένες μονότονες ιδέες, που μεταδίδουν διεθνή συγκροτήματα γιγαντιαίων οικονομικών συμφερόντων και διοχετεύονται μέσα από τα γιγαντιαία  μέσα μαζικής ενημέρωσης, στις γιγαντιαίες κτηνοπόλεις που στοιβάχτηκε ο κόσμος, εμείς  πιστεύουμε ότι ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΙΣΩΣ να αποτελούν σήμερα το δρόμο αφύπνισης του ενδιαφέροντος των πολιτών για τα κοινά. Οι μικροί δήμοι και οι κοινότητες, ίσως να αποτελέσουν την εναλλακτική πρότασή μιας καινούργιας μορφής οργάνωσης του κράτους και του έθνους, όπου το ιστορικό υποκείμενο άνθρωπος, σαν ατομικότητα και ομάδα, μπορεί να ξαναποκτήσει  τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

                Βρισκόμαστε σε μία εποχή, όπου στο πνευματικό και ιδεολογικό επίπεδο κυριαρχεί μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.  Η σκέψη που μεταδίδεται με όρους ιδεολογίας σε όλα τα κράτη-έθνη, από διεθνείς οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Οργάνωση για τη συνεργασία και την οικονομική ανάπτυξη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι κεντρικές Τράπεζες, που μέσω των χρηματοδοτήσεων, επιστρατεύουν τους πελάτες  τους απ’ όλο τον πλανήτη στο σύστημα των δικών τους ιδεών. Η βασική έννοια όλης αυτής της μοναδικής σκέψης είναι ότι η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (δηλαδή το ΚΕΡΔΟΣ) αποτελεί το θεμέλιο λίθο της ανθρωπότητας (η αγορά, ο ανταγωνισμός, το δυνατό νόμισμα, ο ατομισμός, κλπ).

                Αυτή η ανώνυμη σκέψη συλλαμβάνεται και αναπαράγεται από τα κύρια διεθνή οικονομικά όργανα πληροφόρησης, που στο μεγαλύτερό τους μέρος είναι ιδιοκτησία των ίδιων μεγάλων Βιομηχανικών και Χρηματιστηριακών Ομάδων. Γνωρίζουν, ότι στις σημερινές κοινωνίες, η κατά κόρον επανάληψη ισοδυναμεί με απόδειξη.

                 Η συνεχής επανάληψη αυτών των ιδεών δημιουργεί μία τέτοια δύναμη, που αναστέλλει οποιαδήποτε ελεύθερη σκέψη για ανθρώπινες σχέσεις, αξίες, οικολογική ισορροπία. Για αγάπη, για αλληλεγγύη, για ηθική, για ανθρώπινες πόλεις και ανθρώπινα δικαιώματα.

                ΑΥΤΗ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΚΕΨΗ που επικρατεί στην εποχή μας δημιουργεί μια τέτοια ιδεολογική τρομοκρατία που καθιστά πολύ δύσκολη την αντίσταση σ’ αυτό, το σύγχρονο σκοταδισμό. Ο τοπικός τύπος, όπου οι πολίτες γνωρίζονται και αναγνωρίζονται μέσα από αυτόν, όπου εκφράζουν ελεύθερα ιδέες, ευαισθησίες, κριτικές, προσδοκίες και αναλύσεις, αποτελεί το μοναδικό πεδίο συνάντησης και αντιπαράθεσης.

                Εάν δεχθούμε ότι η ανάπτυξη της ανθρώπινης σκέψης δεν επιτυγχάνεται με την ξεροκέφαλη εμμονή του καθενός στις δικές του ιδέες, αλλά από τη σύγκριση και αντιπαράθεση σε έναν γόνιμο διάλογο με τις σκέψεις και τις ιδέες των άλλων, κατανοούμε πόσο σημαντικό είναι να υπάρξουν μία, δύο, εκατό «εκκλησίες του δήμου» γραπτού λόγου. (Δεν εννοούμε τοπικό τύπο τα αναρίθμητα φυλλάδια που κυκλοφορούν και είναι γεμάτα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα με διαφημίσεις και κολακείες των τοπικών αρχών).

                Σε μια εποχή αποστασιοποίησης των πολιτών από τα κοινά, απογοήτευσης από την πολιτική, θα πρέπει να βρεθούν τρόποι για την άμεση συμμετοχή τους στις αποφάσεις που αφορούν την καθημερινή τους ζωή. Εδώ βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης. Δεν μπορει μία περιοχή όπως είναι το Πόρτο Ράφτη με 4.000 μόνιμους κατοίκους, με 25-30 χιλιάδες τα Παρασκευοσαββατοκύριακα και με πάνω από 50.000 το Καλοκαίρι να μην αντιπροσωπεύονται καθόλου στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μαρκοπούλου.

                Δεν μπορεί να μην έχει πολιτικά δικαιώματα αυτός ο κόσμος. Η όμορφη αυτή γωνιά της Αττικής ίσως από τις ωραιότερες της Χώρας μας, οδηγείται στον μαρασμό, στην οικιστική και περιβαλλοντική υποβάθμιση (πέρσι απωλέσθηκε για πρώτη φορά η γαλάζια σημαία).

                Ο μοναδικός τρόπος να σωθεί είναι η κινητοποίηση και η συμμετοχή των πολιτών για μια πόλη σύγχρονη, ανθρώπινη, με σταθερές δομές και υπηρεσίες, που να καλεί τον κόσμο για μόνιμη κατοικία και όχι να αποτελεί μοναδικό πεδίο οικονομικής και τουριστικής εκμετάλλευσης.

Πόρτο Ράφτη Λιμάνι της Μεσογαίας

Φύλλο 22   Μάρτιος 1995

Πόρτο Ράφτη Λιμάνι της Μεσογαίας

                Πόρτο Ράφτη Λιμήν Μεσογαίας. Αυτό είναι το επίσημο όνομα της περιοχής από τις 7-2-1995 που το δημοτικό συμβούλιο του Μαρκόπουλου, επιτέλους, έλαβε την υπ΄αριθ. 32/1995 απόφασή του με την οποία αποκαθιστά το ιστορικό όνομα και εξαλείφει το «Λιμήν Μαρκοπούλου». Η απόφαση ψηφίστηκε από το σύνολο των δημοτικών συμβούλων εκτός από τον αντιπρόεδρο του Δ.Σ. κ. Γεώργιο Κολιαβασίλη που επιμένει στην παλιά ονομασία Λιμήν Μαρκοπούλου (Π.Ράφτη).

                Από το 1975 που ομόφωνα, επί δημαρχίας κ. Παπασωτηρίου μετονόμαζαν το επίσημο μέχρι τότε «Λιμήν Μεσογαίας» σε «Λιμήν Μαρκοπούλου», μέχρι την περσινή απόφαση 28/1994, που αποδεχόταν ξανά την ονομασία «Παπασωτηρίου» προσθέτοντας σε παρένθεση τις λέξεις «Πόρτο Ράφτη», μέχρι τελικά την πρόσφατη απόφαση 32/1995 του Φλεβάρη, υπήρξε από μέρους του Δήμου Μαρκοπούλου μία εικοσαετία σθεναρής προσπάθειας να βαφτισθεί η περιοχή με το όνομα «Λιμάνι Μαρκοπούλου». Γιατί άραγε;

                Δεν τα κατάφερε ο Δήμος του Μαρκόπουλου να περάσει το όνομα που επιθυμούσε κι ας καμώνεται ο σημερινός δήμαρχος ότι γι’ αυτούς το όνομα δεν έχει καμιά σημασία. Δεν τα κατάφερε, όχι μόνο από τους αγώνες όλων των φορέων του Πόρτο Ράφτη και το ιδιαίτερο βάρος που έριξε αυτή η εφημερίδα τα δύο τελευταία χρόνια εναντίον της προσπάθειας του  Δήμου Μαρκοπούλου, αλλά και από τη γενικότερη κατακραυγή της κοινωνίας του Πόρτο Ράφτη και της ευρύτερης περιοχής . Ονόματα που ναι χαραγμένα στις ψυχές και τα συναισθήματα των πολιτών, ιστορικές μνήμες των ανθρώπων, που ζυμώθηκαν με αγώνες και βιωματικές  καταστάσεις δεν μπορούν να διαγραφούν με διοικητικές αποφάσεις.

                Παρ’  όλα αυτά η απόφαση 32/1995 είναι θετική και σαν τέτοια θα πρέπει να χαιρετιστεί από όλους τους πολίτες του Δήμου.

                Θα πρέπει, όμως, να επισημάνουμε κάποια ανησυχητικά φαινόμενα, που εκδηλώθηκαν το βράδυ της 7-2-1995 στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Μαρκοπούλου. Θερμοκέφαλος παλικαράς, απειλούσε, φοβέριζε και κραύγαζε, αλήτη τον υπογράφοντα επειδή δεν μιλούσε όπως αυτός θα επιθυμούσε.

                Πριν από την εισήγηση του κ. Δημάρχου για την ονομασία, πήρε τον λόγο ο εν λόγω κ. Κολιαβασίλης. Στην ψηφοφορία, αργότερα, φάνηκε γιατί ωρυόταν και εκτός ημερησίας διατάξεως και για να δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα, πήρε κάποιες ατυχείς φράσεις άρθρου, που δημοσιεύτηκε στην προηγούμενη εφημερίδα στην Τρίτη σελίδα με τίτλο «Ύδρευση του Πόρτο Ράφτη (Ιστορικό)» και επιτέθηκε με ακατανόμαστες εκφράσεις στον υπογράφοντα.

                Χωρίς να μπει επί της ουσίας του άρθρου και να απαντήσει, εάν ήθελε, στο εάν είναι αλήθεια ή όχι ότι την προσαυξημένη εισφορά των 134 εκατομμυρίων για την επέκταση του δικτύου της ΕΥΔΑΠ στον Ευβοϊκό, την πλήρωσαν μόνο οι Πορτοραφτιώτες, ή εάν είναι αλήθεια ότι υδροδότες με αυθαίρετα δίκτυα αποζημιώθηκαν επειδή ήταν «βλαχοαρβανίτες» «μαρκοπουλιώτικης εθνικότητας», όπως έγραφε ο συγγραφέας του άρθρου.

                Αυτές ήταν οι δύο φράσεις για τις οποίες θα έπρεπε να απολογηθεί και να λιθοβοληθεί ο Κωτούλας. Το κόλπο έπιασε και σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο άρχισε να πετροβολά εναντίον της εφημερίδας και εμένα προσωπικά. Τους ειπώθηκε ότι μπορούσαν να απαντήσουν, να τους διατεθεί ο ίδιος χώρος και στην ίδια σελίδα, αλλά καταληφθέντες από μία μαζική υστερία δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα απολύτως. Φαίνεται, ότι οι αντιπρόσωποι των πολιτών στο Δήμο, δεν έχουν συνηθίσει σε δημοκρατικό διάλογο και ορισμένοι από αυτούς λύνουν τις διαφορές τους καουμπόικα!

                Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο χειρόγραφο του άρθρου στη φράση «μαρκοπουλιώτικης εθνικότητας» η λέξη «εθνικότητα» είναι σε εισαγωγικά τα οποία δυστυχώς δεν εμφανίστηκαν στο τυπωμένο κείμενο. Χωρίς εισαγωγικά είναι σαφές ότι η φράση είναι άκυρη, λάθος, και μπορεί να δημιουργήσει παρεξηγήσεις. Εμείς δεν είμαστε κομπλεξικοί, κι όταν υπάρχουν, αναγνωρίζουμε τα λάθη μας.

                Εκείνο όμως που είναι επικίνδυνο και ανησυχητικό είναι η κάλυψη από τον κ. Καβασακάλη της τραμπουκικής συμπεριφοράς του πρωτοπαλήκαρου της παράταξής του με την παροιμία «ενός κακού δοθέντος μύρια έπονται». Οι ξυλοδαρμοί, η ωμή βία, οι φοβέρες και οι απειλές κ. Καβασακάλη είναι εφιαλτικά φαινόμενα από την πρόσφατη ιστορία μας και νομίζαμε ότι είχαν παρέλθει ανεπιστρεπτεί.

                Τέλος, πληροφορούμε τον κ. Κατσίκη ότι ανοιχτά δημοτικά συμβούλια για τα οποία κομπάζει, γίνονται σε πολλά μέρη της Αθήνας και της επαρχίας με τη διαφορά ότι οι Δήμοι φροντίζουν να διαθέτουν κάποιες καρέκλες και να μην αφήνουν όρθιους 2-3 ή και περισσότερους δημότες σε μία γωνία, λες και είναι τιμωρημένοι μαθητές.

Εγκατάσταση δεύτερου πυλώνα κινητής τηλεφωνίας

Απάντηση σε επιστολή του Δημάρχου σχετικά με το θέμα

                Δεν θα ασχοληθούμε με το ύφος της επιστολής του κ. Δημάρχου, που προδίδει εκνευρισμό και αμηχανία, ούτε με τις προβαλλόμενες, μάλλον, απειλές που διαισθάνεται.  Εμείς ούτε μπορούμε να απειλήσουμε την εξουσία ούτε είναι αυτή η πρόθεσή μας, αλλά ούτε και το πιστεύω μας. Θα ασχοληθούμε με τα γεγονότα και την ουσία.

                1.- Υπάρχει  προηγούμενο. Στο Πόρτο Ράφτη εγκαταστάθηκε ένας πυλώνας και το δημοτικό συμβούλιο δεν αντέδρασε, όπως έκαναν άλλοι δήμοι στην Αθήνα, ματαιώνοντας την εγκατάστασή τους.

                2.-Η επιστολή του συλλόγου μας προς τον Δήμαρχο εστάλη στις 4-2-1995 και της Ομοσπονδίας στις 6-2-1995, όταν η άδεια για τον δεύτερο πυλώνα νομίζουμε ότι δεν είχε εκδοθεί και προτρέπαμε τον Δήμαρχο να ενεργήσει για να ματαιώσει, εάν ήταν δυνατόν, την έκδοσή της. Με την επιστολή του ο κ. Δήμαρχος μας πληροφορεί ότι στις 16-2-1995 (10-12 ημέρες μετά την λήψη των επιστολών μας) με το υπ΄αριθ. 1438 έγγραφό του ζητεί την «ανάκληση» της άδειας. Άρα η άδεια είχε εκδοθεί. Γιατί τόση καθυστέρηση;

                3.- Ο κ. Δήμαρχος μιλάει για την επίσκεψή του στον περιφερειακό Δ/ντή της Νομαρχίας κ. Πέρκιζα και την αναστολή των εργασιών που «εξεδόθη» και κοινοποιήθηκε στην πολεοδομία Μαρκοπούλου και στο Α.Τ. Μαρκοπούλου στις 23-2-1995. Αυτό είναι θετικό και το επικροτούμε.  Γνωρίζει όμως ο κ. Κατσίκης ότι στις 10-2-1995 οι σύλλογοι του Πόρτο Ράφτη είχαν συνάντηση με τον κ. Πέρκιζα για το «Κληροδότημα Σωτηρίου» όπου βάλαμε και το θέμα του δεύτερου πυλώνα, τονίζοντας στον κ. Πέρκιζα ότι μπορεί  να υπάρξουν επεισόδια στο Πόρτο Ράφτη εάν δεν λάβει μέτρα; Ο κ. Πέρκιζας τότε έδειξε ότι ξαφνιάστηκε που οι Σύλλογοι γνωρίζανε για τον πυλώνα.

                4.- Ο κ. Δήμαρχος μας πληροφορεί ότι «σύντομα» θα προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για «ασφαλιστικά μέτρα και ανάκληση των αποφάσεων που εκδόθηκαν από τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου  Μεταφορών, Γεωργίας και Νομαρχίας».  Η ενέργεια αυτή είναι θετική, την υποστηρίζουμε και πιστεύουμε ότι όταν θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές θα έχει ήδη γίνει. Μας προξενεί, όμως, εντύπωση που από τη μία πλευρά η Νομαρχία συνηγορεί  στην έκδοση της άδειας και από την άλλη, με φροντίδα του κ. Πέρκιζα αναστέλλονται οι εργασίες!!! Σημεία των καιρών…..

                5.- Με άλλη επιστολή ο Σύλλογος Πανοράματος  γνωστοποίησε στο Δήμο Μαρκοπούλου τις ενέργειες που κάνει και προς την κατεύθυνση των εταιρειών για την αναστολή εγκατάστασης του δεύτερου πυλώνα με θετικά μέχρι αυτή τη στιγμή αποτελέσματα. Ζητούσαμε πληροφορίες και συντονισμό των ενεργειών από τον  Δήμο αλλά ως συνήθως ο Δήμος μας αγνόησε. Αποδεικνύεται ποιος  επιζητεί την «εποικοδομητική συνεργασία» στην πράξη κι όχι στα λόγια.

                6.- Ειλικρινά, δεν αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις του κ. Δημάρχου σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, μόνο που τα πλέγματα εξουσίας και πολιτικής σκοπιμότητας, πολλές  φορές, υπερνικούν τις καλές μας προθέσεις. Απόδειξη, η εγκατάσταση του πρώτου πυλώνα. Τι έκανε ο Δήμαρχος για να αποτρέψδει την περιβαλλοντική αυτή προσβολή;

                Τέλος, εάν τα «θιγόμενα στην επιστολή μας» αντέχουν ή όχι «σοβαρής κριτικής» ας το κρίνουν οι αναγνώστες.

Προς τον κ. Καβασακάλη

Φύλλο  21  Φεβρουάριος 1995

Προς τον κ. Καβασακάλη

                Σας ευχόμαστε κ. Καβασακάλη επιτυχίες στο έργο που αναλάβατε, τόσο σαν δέος δημοτικός σύμβουλος, όσο και σαν επικεφαλής του συνδυασμού «Μαρκόπουλο Νέα Πνοή».

                Σίγουρα η δουλειά που σας περιμένει είναι σκληρή, τα προβλήματα του δήμου πολλά και του Πόρτο Ράφτη ακόμα περισσότερα.

                Στον προεκλογικό σας αγώνα είχατε υποσχεθεί αρκετά καλά πράγματα για το Πόρτο Ράφτη. Δεν εκλεχτήκατε δήμαρχος και φυσικά δεν μπορείτε να τα υλοποιήσετε. Μπορείτε, όμως, κ. Καβασακάλη να τα θέσετε στο δημοτικό συμβούλιο και να τα υποστηρίξετε. Να καλέσετε τους φορείς του Πόρτο Ράφτη, τον Ανεξάρτητο Υπερκομματικό Συνδυασμό που αναδείχθηκε πρώτος με απόλυτη πλειοψηφία στο Πόρτο Ράφτη, τους  Συλλόγους, την ΟΣΠΑ, κλπ, και να δώσουμε μαζί τον αγώνα, τόσο μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, όσο και έξω από αυτό.

                Σας υπενθυμίζουμε τις βασικές θέσεις για ορισμένα προβλήματα που διακηρύξατε και που συμφωνούμε απόλυτα.

1.- ΟΝΟΜΑ. Μόνο ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ και τίποτα άλλο, έτσι το γνωρίζει ο κόσμος.

2.- Ξεχωριστός ισολογισμός (Πόρτο Ράφτη – Μαρκόπουλου)

3.- Ενορίες στο Πόρτο Ράφτη

4.- Κατάργηση του 5%  απ’ τις ταβέρνες και τα εστιατόρια. Αυτό το υποσχέθηκε και ο κ. Κατσίκης. Είναι στο χέρι σας, λοιπόν, να το ψηφίσετε αμέσως.

                Δεν γνωρίζουμε ποια από τα παραπάνω αιτήματα μπορούν να πραγματοποιηθούν και ποια όχι. Γνωρίζουμε όμως ότι τα προβλήματα δεν λύνονται χωρίς αγώνες. Επίσης, γνωρίζουμε ότι ένας νέος πολιτικός άνδρας έχει λαμπρό μέλλον, όταν μάχεται για την επιτυχία εκείνων που διακήρυξε και υποσχέθηκε στον λαό.

                Στη γενική αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία που χαρακτηρίζει σήμερα τους πολιτικούς μας, δώστε σημεία γραφής ενός σύγχρονου αρχηγού μιας δημοτικής παράταξης με ευθύνη, κύρος και σοβαρότητα που βλέπει μακριά και πάει μακριά.

                Αν θέλουμε οι τοπικές κοινωνίες να επιτύχουν και οι δημότες να συμμετέχουν στα κοιτά, θα πρέπει, πάνω απ’ όλα, οι επικεφαλής και μάλιστα μεγάλων παρατάξεων, να έχουν συνέπεια και να είναι ειλικρινείς μαζί τους.

                Εδώ κρινόμαστε όλοι κ. Καβασακάλη.

Λεηλασία στο νερό

                Τις μέρες που γράφονται αυτές οι γραμμές βρέχει με το τουλούμι. Ανοίξανε οι ουρανοί και το νερό πέφτει χωρίς σταματημό. Για ορισμένα λεπτά έριξε και χαλάζι στο Πόρτο Ράφτη. Η Ελ. Βενιζέλου, η Γρέγου, η Πανοράματος, η Λεωφ. Πόρτο Ράφτη και ένα σωρό άλλοι δρόμοι μετατραπήκανε σε ποτάμια.

                Τα αυτοκίνητα μοιάζουν με βάρκες και θα μας θύμιζαν τη γραφικότητα της Βενετίας εάν δεν υπήρχε το δραματικό στοιχείο σε όλη αυτή την υπόθεση.

                                Η Χειλίστρα, το καταραμένο αυτό σημείο, όπου πέρσι πνίγηκε η άτυχη γυναίκα, έστησε πάλι την ενέδρα της και περιμένει το επόμενο θύμα της. Οι υπεύθυνοι όχι μόνο δεν ευαισθητοποιήθηκαν για να κατασκευάσουν ένα γεφύρι αλλά όταν τους το υπενθυμίζουμε εκνευρίζονται και μας κατηγορούν ότι «σπεκουλάρουμε».

                Εκατοντάδες χωριά έχουν αποκλειστεί από τις πλημμύρες και τα χιόνια ενώ ακόμα είναι νωπές οι μνήμες από τις τελευταίες καταστροφές της νεροποντής, τόσο στην Αθήνα, όσο και στο εφιαλτικό χιτσκοκικό τοπίο της Καρδίτσας.

                Νερό, νερό, νερό. Εκατομμύρια κυβικά μέτρα πέφτει αυτό το χειμώνα όχι μόνο στο Λεκανοπέδιο αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα και την Ευρώπη. Τα νερά αυτά γεμίζουν τις λίμνες, τα ποτάμια, τα πηγάδια, τα μπαζωμένα ρέματα και τα υπόγεια ρέματα του υδροφόρου ορίζοντα. Η στάθμη των ταμιευτήρων  του Μόρνου ανεβαίνει συνέχεια και τα έργα υδροδότησης της Αθήνας από τον Εύηνο προχωρούν ικανοποιητικά.

                Όλα δείχνουν ότι όχι μόνο θα έχουμε νερό το καλοκαίρι αλλά θα υπάρχει και περίσσευμα.

                Με αυτά τα δεδομένα και ακριβώς αυτή την περίοδο βρήκαν τα σαϊνια της ΕΥΔΑΠ για να ανακοινώσουν αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού!

                Αναρωτιέται ο απλός πολίτης μήπως αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται σε άλλο πλανήτη. Πάλι καλά που, για την ώρα τουλάχιστον, βρέθηκαν να τους τραβήξουν το αυτί κάποιοι Υπουργοί και να τους προσγειώσουν στην πραγματικότητα

Ένα παράξενο εμπόριο.  Η ΕΥΔΑΠ υποστηρίζει ότι οι 110 Δήμοι και Κοινότητες του Νομού Αττικής (και ορισμένοι της Βοιωτίας) που υδροδοτούνται από την Εταιρεία, της οφείλουν πάνω από 14 δισεκατομμύρια δρχ.

                Οι πελάτες της ΕΥΔΑΠ «αγοράζουν» το νερό 54 δρχ./μ3 (ενώ κοστίζει γύρω στις 130) και το πωλούν στους δημότες ανάλογα με τα κέφια και τις γενικότερες ανάγκες, σε πενταπλάσιες ή και δεκαπλάσιες τιμές όπως ο δικός μας δήμος!!!

                Το «αγοράζουν» είναι σε εισαγωγικά επειδή «αγοράζω» σημαίνει «προμηθεύομαι κάτι με χρήματα». Όταν, όμως, δεν πληρώνω το εμπόρευμα που προμηθεύομαι και ταυτόχρονα το πουλάω σε πολλαπλάσια τιμή, αυτό σημαίνει ότι «υφαρπάζω ξένο πράγμα και αισχροκερδώ σε βάρος των πολιτών. Δημιουργείται εύλογα το ερώτημα: Δεν υπάρχει καμία παράνομη πράξη σε όλη την υπόθεση; Δεν υπάρχει κανένας Εισαγγελέας για να ασχοληθεί με το θέμα; Μπορεί να φανταστεί κανένας κάποιο ιδιώτη έμπορο που «να αγοράζει σε τιμή Α,  να πουλάει σε τιμή 3^Α … 4^Α… 12^Α !!!  χωρίς απολύτως καμία νομική κύρωση;

                Και αυτό το κάνει, όχι σε κάποια εμπορεύματα πολυτελείας, αλλά στο πολυτιμότερο αγαθό χωρίς το οποίο ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. ΤΟ ΝΕΡΟ.

Ο Αγώνας συνεχίζεται.  Με το ΝΕΡΟ, οι Πορτοραφτιώτες έχουν μία βασανιστική ιστορία λαϊκών αγώνων (βλ. ανάλογο άρθρο του Κ.Χ.). Οι μαζικές κινητοποιήσεις του 1983-1984, που είχαν γίνει πρωτοσέλιδα στον ημερήσιο τύπο, είχαν σαν αποτέλεσμα, τουλάχιστον σήμερα να έχουμε νερό.

                Έστω της αμφίβολης αυτής ποιότητας αλλά και της απαράδεκτης και ανεπίτρεπτης υψηλής τιμής. Αν διαβάσουμε με προσοχή τον πίνακα, βλέπουμε ότι ο δήμος Μαρκόπουλου πουλάει το νερό πιο ακριβά απ’ ΟΛΟΥΣ τους άλλους δήμους και κοινότητες, όπως επίσης έχει έσοδα από τη δημοτική πλαζ που κανένας παραθαλάσσιος δήμος δεν έχει. Γιατί συμβαίνει άραγε αυτό;;

                Μήπως είναι γεμάτο από εφοπλιστές το Μαρκόπουλος και το Πόρτο Ράφτη και δεν το πήραμε χαμπάρι; Στην έρευνα αυτή που κάναμε για το νερό, διαπιστώσαμε ότι η κοινωνική σύνθεση του πληθυσμού στο Πόρτο Ράφτη δεν ανήκει σε υψηλότερες εισοδηματικές τάξεις από εκείνες της Νέας Μάκρης, της Ραφήνας, της Αρτέμιδας, του Μαραθώνα, των Καλυβίων, της Κερατέας, κλπ.

                Απεναντίας. Σε όλους τους άλλους δήμους που αναφέραμε, η μερίδα του ενεργού πληθυσμού (που φέρνει εισόδημα στην οικογένεια) είναι μεγαλύτερη από εκείνη του Πόρτο Ράφτη. Η υποδομή των άλλων γειτονικών δήμων είναι τέτοια, που παρέχει καλύτερες προϋποθέσεις μόνιμης κατοικίας άρα μεγαλύτερη κίνηση στην αγορά, περισσότερες δουλειές, μεγαλύτερα εισοδήματα. Η πιο φτηνή και συχνή συγκοινωνία που διαθέτουν άλλοι δήμοι (Αρτέμιδα π.χ.) δίνει τη δυνατότητα να μένει ο εργαζόμενος εκεί και να δουλεύει στην Αθήνα.

                Στο Πόρτο Ράφτη έχουμε μεγάλο πληθυσμό συνταξιούχων που καλούνται να πληρώνουν λογαριασμούς νερού της τάξεως των σαράντα, εβδομήντα, εκατό και εκατόν τριάντα χιλιάδων δραχμών!!!.

                Πρόκειται για σκάνδαλο που μόνο μια μικρόψυχη και αδίστακτη δημοτική αρχή μπορεί να επιβάλει. Σωρεία τα τηλεφωνήματα στην εφημερίδα μας αγανακτισμένων πολιτών με τους φουσκωμένους λογαριασμούς του νερού.

                Δεν τα βγάζουνε πέρα οι συμπολίτες μας, είναι απελπισμένοι. «Το νερό έχει τιμή πολυτελούς αγαθού, αλλά είναι άμεσης ανάγκης και δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό. Τι να κάνουμε;», μας ρωτούν.

                «Από 1-5-1993 μέχρι 31-8-1993 πλήρωσα 3.750 δρχ.  Δηλαδή, το πάγιο 25 κυβικά» μας λέει αναγνώστης μας. «Για την ίδια περίοδο του 1994 μου χρέωσαν 167 κυβικά και μου ζητάνε 62.000 δρχ.  Πώς είναι δυνατόν;»  αναρωτιέται.

                Με ένα αντιλαϊκό δήμο όλα είναι δυνατά.

                Αν υποθέσουμε ότι το ρολόι  δείχνει την ακριβή κατανάλωση, είναι προφανές ότι το 1993 χρεώσανε το πάγιο χωρίς να μετρήσουν. Μεταφέρανε όλη την κατανάλωση στο 1994. Με αυτό τον τρόπο όμως, αυθαιρετούν και παρανομούν.  Εξηγούμαστε: Τη στιγμή κατά την οποία το τιμολόγιο του νερού δεν έχει ενιαία τιμή, αλλά αυξάνει κλιμακωτά, ανάλογα με την κατανάλωση, όσο μεγαλύτερα είναι τα διαστήματα των μετρήσεων από τον Δήμο, τόσο περισσότερο πληρώνεις για την ίδια ποσότητα κατανάλωσης νερού. Θα το εξηγήσουμε με ένα παράδειγμα.

                Ο παραπάνω αναγνώστης μας, που διαμαρτύρεται, δηλώνει μόνιμος κάτοικος. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι το Γραφείο Ύδρευσης του Δήμου, βλέποντας το μικρό λογαριασμό της περιόδου του καλοκαιρινού τετραμήνου του 1993, δεν έκανε μετρήσεις κάθε τετράμηνο, αλλά πήγε και μέτρησε στις 31-8-1994. Βρήκε ένδειξη κατανάλωσης 167 κυβικά μέτρα. Αυτή, όμως, η κατανάλωση είναι ολόκληρου του χρόνου. Αν όμως μετρούσε κάθε τετράμηνο, που βγαίνουν οι λογαριασμοί, θα έβρισκε, με μικρές αποκλίσεις, που δεν αλλοιώνουν το συλλογισμό:  167: 3 = 55,66 κυβικά το τετράμηνο. Δηλαδή, θα έπρεπε να του πήγαινε λογαριασμός 56 κυβικών κάθε τέσσερις μήνες.

                Να δούμε τώρα τι θα πλήρωνε, σύμφωνα με το υφιστάμενο τιμολόγιο

                Από  0-25 Χ 150 = 3.750 (πάγιο)

                           15 Χ 200  =3.000

                           16 Χ 40  = 3.840

                Σύνολο 56μ3  10.590 δρχ./τετράμηνο

                10.590 Χ 3 = 31.770 δρχ. το χρόνο

                Γιατί του φίλου μας του ζητάνε τα διπλάσια; Επειδή μετρώνται μία φορά βάζουν τα 167 κυβικά όλα μαζί και ο λογαριασμός γίνεται ως εξής:

                0 – 25 Χ 150 =  3.750

                    15 Χ 200 =  3.000

                  20 Χ 240 =   4.800

                  20 Χ 390  =  7.800

                  67 Χ 550  = 62.000

                Αν γίνανε έτσι τα πράγματα, τότε ο αναγνώστης μας θα πρέπει να δώσει την υπόθεση οπωσδήποτε στον δικηγόρο του.

                Κάναμε αυτό το παράδειγμα για να επιστήσουμε την προσοχή σε όλους τους καταναλωτές Μαρκόπουλου και Πόρτο Ράφτη, ώστε να σημειώνουν κάθε τετράμηνο την ακριβή κατανάλωση νερού αποφεύγοντας έτσι χρεώσεις με υψηλότερη τιμή ανά κυβικό. Επίσης προτείνουμε στον Δήμο να βγάζει τους λογαριασμούς κάθε δίμηνο ή το πολύ τρίμηνο, όπως κάνει η ΕΥΔΑΠ και ο Κουβαράς.

                Είναι δραματικές άλλες καταγγελίες αναγνωστών, όπου αναγκάζονται να μεταφέρουν τα ρούχα για πλύσιμο στην Αθήνα, ή να ρίχνουν στις τουαλέτες απόνερα με τον κουβά γυρίζοντας δεκαετίες πίσω, όταν δεν υπήρχαν ακόμα τα καζανάκια.

                Δεν μπορεί να νοηθεί εξοχή χωρίς κήπο, χωρίς λουλούδια, χωρίς φυτά και δένδρα. Δεν μπορούμε και ούτε επιτρέπεται να αφήσουμε να ξεραθεί εκείνο το λίγο πράσινο που υπάρχει στο Πόρτο Ράφτη και που με τόσο κόπο, μεράκι και θυσίες έκαμαν οι άνθρωποι, που έφθασαν εδώ δραπετεύοντας από την αβίωτη Αθήνα.

                Χρειάζεται λίγη αγάπη και ευαισθησία για το πράσινο και όχι μίσος και καταδίωξη, που παρατηρείται στους υπεύθυνους του δήμου, για το νερό, όταν επισκέπτονται μετά από αίτηση του κάποιο καταναλωτή για να ελέγξουν εάν ήταν σωστή η κατανάλωσή του. Ψάχνουν στο οικόπεδο για τον εντοπισμό κάποιου δενδρυλλίου  λες και πρόκειται να βρουν τον δολοφόνο!

                Μόλις το βλέπουν, γεμάτοι χαρά, για την…  ανακάλυψη, ρωτάνε σε έντονο ύφος: «και αυτό πως βρέθηκε κυρία μου; Χωρίς νερό έγινε;»

                Κάποτε, η δημοτική αρχή στην Αθήνα, έδινε βραβεία σ’ εκείνους τους πολίτες που διέθεταν τον καλύτερο κήπο ή τα καλύτερα λουλούδια στα μπαλκόνια. Τώρα η ανάγκη για οξυγόνο στους κατοίκους του λεκανοπεδίου αυξήθηκαν, κατάντησε να θεωρείται αδίκημα η φροντίδα του κήπου. Ξεχνάνε οι άμοιροι ότι ο άνθρωπος έφτασε στα όρια της καταστροφής του περιβάλλοντος και ότι  εάν δεν αρχίσει να επανορθώνει, θα καταστραφεί και ο ίδιος. Και μην ξεχνάμε. Μιλάμε για το Πόρτο Ράφτη, μία από τις μεγαλύτερες αυθαίρετες περιοχές της Χώρας, που μπήκε στο σχέδιο πόλης, όπου κυριαρχούν οι μικροϊδιοκτησίες  και όχι οι βιλάρες  με στρεμματικά οικόπεδα, περιβόλια και πισίνες. Ο αγώνας, λοιπόν, για καλό νερό με σωστή και δίκαιη τιμή, συνεχίζεται.

Η πολιτική του Δήμου.  Ο Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας διαθέτει δικό του δίκτυο υδροδότησης, όπου γίνεται η μίξη  του νερού της ΕΥΔΑΠ  με εκείνο των τοπικών γεωτρήσεων των οποίων τη χημική και βακτηριολογική ανάλυση δεν μάθαμε ποτέ. Επίσημα ο Δήμος επιμένει ότι το νερό είναι πόσιμο, όπως επιμένουν και οι κάτοικοι ότι το νερό που τρέχει από τις βρύσες τους, πολλές φορές, είναι θολό και … κόκκινο.

                Όπως προκύπτει από τα συγκριτικά στοιχεία άλλων (7) γειτονικών Δήμων που παραθέτουμε στον πίνακα, ο Δήμος Μαρκοπούλου:

Α) Έχει το μεγαλύτερο πάγιο, 25 κυβικά! Ο Δήμος Αρτέμιδας (Λούτσας) τώρα τελευταία επέβαλε μία εισφορά 4.000 δρχ. το τετράμηνο για συντήρηση του δικτύου. Η ποιότητα του νερού στο Δήμο Αρτέμιδας είναι πολύ ανώτερη από το δικό μας, αφού είναι εξ ολοκλήρου νερό της ΕΥΔΑΠ, και όπως ξέρουν όλοι το νερό της ΕΥΔΑΠ  είναι υψηλής ποιότητας.

                Μέχρι πριν δύο χρόνια ο Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας διέθετε και ένα άλλο ρεκόρ. Ήταν ο μοναδικός δήμος που σε μία «γειτονιά» (στο Πόρτο Ράφτη) πωλούσε το νερό πιο ακριβά!! Μετά από πολλούς αγώνες  των Πορτοραφτιωτών επιβλήθηκε το ενιαίο τιμολόγιο. Πάλι όμως, δεν είναι δίκαιο και είναι σε βάρος ξανά του Πόρτο Ράφτη. Εξηγούμαστε:  

                Τα 25 κυβικά του παγίου λίγο πολύ καταναλώνονται από τους μόνιμους κατοίκους, όπως είναι οι κάτοικοι του Μαρκόπουλου. Οι Πορτοραφτιώτες όμως που στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι καλοκαιρινοί παραθεριστές είναι αδύνατον να τα καταναλώσουν, και εν τούτοις, τα πληρώνουν.

Β) Αν κοιτάξουμε με προσοχή και συγκρίνουμε τα τιμολόγια των άλλων δήμων με εκείνο του Μαρκόπουλου που εμφανίζονται στον πίνακα διαπιστώνουμε ότι ο δήμος μας πουλάει το νερό πολύ πιο ακριβά, τόσο για τις μικρές καταναλώσεις, όσο και για τις μεγάλες.

                Με το δήμο Καλυβίων είμαστε πιο ακριβοί από 40% μέχρι πάνω από 60%. Με το δήμο Κερατέας από 30% μέχρι πάνω από 100% στις μεγάλες καταναλώσεις. Με τον Δήμο Αρτέμιδας από 5% μέχρι πάνω από 70%, με το δήμο Νέας Μάκρης και Ραφήνας από 40% μέχρι και 160% πιο ακριβοί.

                Δεν μιλάμε φυσικά για το Δήμο Μαραθώνα που δεν υπάρχει καμία απολύτως σύγκριση.

                Με το Δήμο Φώκαιας από 80% μέχρι 140% (υπολογίσαμε μέχρι τα 200 κυβικά).

Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το λογαριασμό του συνδρομητή με αριθμό μετρητή 21007. Ο καταναλωτής πλήρωσε στο δήμο Μαρκοπούλου για την περίοδο 01/05/1994 μέχρι 31/08/1994 δραχμές 68.650. Οικόπεδο 400 μ2, σπίτι 50 μ2 με πηγάδι. Την ίδια περίοδο και για τα ίδια κυβικά στους άλλους δήμους θα πλήρωνε (178 μ3).

             ΔΗΜΟΣ                                          ΠΩΛΗΣΗ                                   ΑΓΟΡΑ

 Μαρκόπουλο                                          δρχ. 68.650                             δρχ.  9.612

Καλύβια                                                      «    47.100                                «    9.612

Κερατέα                                                      «   44.500                                «    9.612

Αρτέμιδα                                                    «    44.800                                «    9.612

Νέα Μάκρη                                                «    28.600                                «    9.612

Ραφήνα                                                       «    50.100                                «    9.612

Φώκαια                                                       «   30.100                                 «    9.612

Μαραθώνας                                              «  11.600  το εξάμηνο

Τα εκατοστά δηλώνουν πόσο επί τοις εκατό ακριβότερα από  τον αντίστοιχο δήμο είναι ο Δήμος Μαρκοπούλου.

                Οι παραπάνω μεγάλες διαφορές στην τιμή πώλησης ενός τόσο βασικού αγαθού, που αγοράζουν όλοι οι Δήμοι με την ίδια τιμή των 54 δρ./μ3 δείχνει την ανωριμότητα, την ανοργανωσιά και την αυθαιρεσία της τοπικής εξουσίας και καθιστά ανησυχητική την πορεία του Β΄ βαθμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, που θεσπίστηκε με τις τελευταίες δημοτικές εκλογές.

                Γ) Για να είναι πρωταθλητής παντού ο δήμος μας χρεώνει την επανασύνδεση στο δίκτυο από διακοπή λόγω οφειλών, 10.000 δρχ., ενώ ΟΛΟΙ οι άλλοι δήμοι την χρεώνουν από 2.000 δρχ. (Νέα Μάκρη) μέχρι 5.000 δρχ., εκτός από τον δήμο κερατέας που χρεώνει 7.200 δρχ.

                Στις καινούργιες παροχές πάλι πρώτος ο δήμος Μαρκοπούλου (ρε μανία είσπραξης)

                Τις εντός σχεδίου νέες παροχές τις χρεώνει 100.000 δρχ. ενώ τις εκτός σχεδίου 190.000 δρχ. (λεφτά που παίρνει ο δήμος και σου φέρνει νερό … όπου θέλεις!).

                Τα Καλύβια χρεώνουν τις εντός σχεδίου 70.000 και τις εκτός σχεδίου 100.000 δρχ. (εάν θέλεις να μπεις στο καινούργιο δίκτυο θα πληρώσεις 150.000 δρχ.).

                Ο Δήμος Αρτέμιδας (Λούτσας) χρεώνει τις εντός σχεδίου 75.000 δρχ. και δεν δίνει παροχή στα εκτός σχεδίου.

                Ο Δήμος Ραφήνας, εάν είσαι δημότης, τόσο τις παροχές εντός σχεδίου όσο και τις εκτός (θα πρέπει όμως να έχει άδεια οικοδομής), τις χρεώνει 42.000 δρχ. + ρολόι. Εάν δεν είναι δημότης, τις εντός σχεδίου τις χρεώνει το ίδιο ενώ τις εκτός με άδεια οικοδομής 52.000 δρχ. + ρολόι.

                Ο Δήμος Φώκαιας χρεώνει τις εντός σχεδίου 60.000 δρχ. και τις εκτός 80.000 δρχ. Η Κοινότητα Κουβαρά μόνο τις εντός σχεδίου 60.000 δρχ. Δεν δίνει παροχές στις εκτός σχεδίου οικοδομές.

Ερωτήματα και απορίες.   Τον τελευταίο καιρό πολύς λόγος γίνεται για τις οφειλές των δήμων και κοινοτήτων προς την ΕΥΔΑΠ. Αναφέραμε παραπάνω ότι ανέρχονται σε 14 δισεκατομμύρια περίπου. Δεν θα ασχοληθούμε φυσικά με το ποιος δήμος και γιατί χρωστάει περισσότερα στην ΕΥΔΑΠ.  Δεν μας αφορά στο άρθρο αυτό ούτε ο δήμος Ηλιουπόλεως, ούτε ο δήμος Αθηναίων. Μας αφορά όμως ο δήμος Μαρκοπούλου και πόσα χρήματα οφείλει στην ΕΥΔΑΠ από τη στιγμή κατά την οποία εισπράττει τα πολλαπλάσια από τους άλλους καταναλωτές. Εμείς οι Πορτοραφτιώτες έχουμε και ένα λόγο παραπάνω να ενδιαφερόμαστε εάν ο δήμος από τα χρήματα που εισπράττει από εμάς για το νερό, πληρώνει ένα ελάχιστο μέρος για να εξοφλεί τον προμηθευτή του. Εάν δεν πληρώνει, και επειδή δεν μπορεί να του κόψει το νερό η ΕΥΔΑΠ, (στο εξωτερικό δεν κόβεται το νερό ούτε στον απλό πολίτη), θα προσπαθήσει να καλύψει τα ελλείμματά της με αυξήσεις που θα τις ξαναπληρώσουμε εμείς δύο φορές. Τόσο από τους λογαριασμούς της Αθήνας, όσο και του Πόρτο Ράφτη.

                Επικοινωνήσαμε με τον δήμο μας και τους ζητήσαμε να μας πληροφορήσουν πόσα χρήματα οφείλουν στην ΕΥΔΑΠ και πόσα τους οφείλουν οι συνδρομητές τους από ανεξόφλητους παλιούς λογαριασμούς. Τους είπαμε, επίσης, ότι τα δικά μας στοιχεία είναι από πέρσι το Μάρτιο και ότι εκείνη την περίοδο ο δήμος χρωστούσε στην ΕΥΔΑΠ γύρω στα 200.000.000 δρχ. και του χρωστούσαν από νερό 170.000.000 δρχ. Η απάντηση του δήμου ήταν ότι δεν έχουν νεώτερα στοιχεία επειδή δεν έχουν ακόμα κλείσει το 1994.

                Στον ημερήσιο τύπο, όμως, δημοσιεύτηκε ότι ο δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας οφείλει στην ΕΥΔΑΠ γύρω στα 300.000.000 δρχ. Είναι αλήθεια κ. Κατσίκη ή όχι; Και εάν εσείς οφείλετε αυτό το ποσό, πόσα σας οφείλουν; Γιατί δεν εισπράττετε τα χρήματα από καταναλωτές που σας οφείλουν μεγάλα ποσά, ενώ αφαιρείτε το ρολόι όταν πρόκειται για μικρούς καταναλωτές; Γιατί δεν δημοσιεύετε τα ονόματα των οφειλετών σας; Τι  σας κωλύει; Ποιες είναι οι σχέσεις σας με αυτούς τους ανθρώπους; Που είναι η διαφάνεια για την οποία μιλούσατε προεκλογικά;

                Κάθε τόσο φτάνουν στα γραφεία της εφημερίδας καταγγελίες ονομάτων καταναλωτών που οφείλουν μεγάλα ποσά. Περιμένουμε τη δική σας πρωτοβουλία. Χρειάζεται κουράγιο, αποφασιστικότητα και ισονομία. Σ’ αυτά θα είμαστε μαζί σας, μη διστάζετε.

                Μας δημιουργούν απορία και δύο άλλα μεγάλα προβλήματα. Τα χαλασμένα ρολόγια και οι απώλειες του δικτύου. Ο δήμος  παραδέχεται επίσημα ότι το 50% του νερού που είναι για υδροδότηση, χάνεται από διαρροές του δικτύου!! Το δίκτυο είναι του δήμου. Άρα ευθύνεται. Είναι ανεπίτρεπτο, όταν οι πολίτες αγοράζουν το νερό τόσο ακριβά να θεωρεί επιτυχία ο δήμος το ότι περιόρισε τις απώλειες στο 50%. Είναι αδιανόητο σε ένα δίκτυο μιας μικρής τοπικής περιφέρειας να χάνουμε το μισό νερό από ελαττωματικό δίκτυο, από κακοτεχνίες, από ελαττωματικές εργασίες, από τεμπελιά, και να φορτώνουμε τα βάρη στους καταναλωτές, καλώντας τους να πληρώνουν υπέρογκους λογαριασμούς. Φτάνει πια. Καταλάβετέ το,  ο κόσμος δεν αντέχει άλλο.

Ύδρευση του Πόρτο Ράφτη  (Ιστορικό)

                Η ανάγκη ύδρευσης των πρώτων οικιστών του Πόρτο Ράφτη, αντιμετωπίστηκε με πρόχειρα τοπικά δίκτυα ιδιωτών. Η μόνη σοβαρή κάπως Εταιρεία Ύδρευσης που εξυπηρετούσε το μισό σχεδόν Πόρτο Ράφτη ήταν του Οικονομίδη που είχε σύμβαση με τον Δήμο για εκμετάλλευση 10 ετών και την παραχώρηση στη συνέχει των δικτύων στο δήμο.

                Οι άλλοι υδροδότες (Μαρκοπουλιώτικης εθνικότητας!) ήταν αυθαίρετοι, δηλαδή, έκαναν δίκτυα χωρίς άδεια. Φυσικό ήταν με την αύξηση του πληθυσμού να εξαντληθούν τα αποθέματα νερού και οι υδροδότες να πωλούν … αλμυρό νερό!!

                Στις αρχές της δεκαετίας του ’80  επισημάνθηκε η ανάγκη επέκτασης του δικτύου της ΕΥΔΑΠ στον Ευβοϊκό. Ζητήθηκε η συμμετοχή του Δήμου στη δαπάνη με 134 εκατομμύρια. Τη δαπάνη αυτή ο δήμος την εισέπραξε προσαυξημένη από τους οικιστές του Πόρτο Ράφτη με έκτακτη εισφορά (19.500 δρχ.). Ενώ τους κατοίκους του Μαρκόπουλου που πρώτοι πήραν νερό με τον αγωγό της ΕΥΔΑΠ από τη Βραυρώνα, εξοργιστικά τους εξαίρεσε, δηλαδή, δεν τους χρέωσε με εισφορά.

                Φυσικό ήταν να αντιδράσουν οι Πορτοραφτιώτες με ενστάσεις (ματαίως).

                Το 1983 περίπου και ενώ σύμφωνα με τη νομοθεσία η περιοχή του Πόρτο Ράφτη υπαγόταν στη δικαιοδοσία της ΕΥΔΑΠ, ανατέθηκε, σκανδαλωδώς, η εκμετάλλευση στο Δήμο με την υποχρέωση να εξωραϊσει το δίκτυο με προδιαγραφές ΕΥΔΑΠ και να το παραδώσει στην ΕΥΔΑΠ εντός 15ετίας.

                Ήδη πλησιάζουμε σ’ αυτή την ημερομηνία…!  Να δούμε, τι θα γίνει…

                Η φωνή των Πορτοραφτιωτών να ανατεθεί σε ειδικό φορέα η εκμετάλλευση και όχι στον δήμο δεν εισακούστηκε.

                Στη συνέχεια ο δήμος με διάφορα κόλπα  ζήτησε νέα έκτακτη εισφορά να αποζημιώσει τους ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΣ υδροδότες και γιατί ήταν συμπατριώτες βλαχοαρβανίτες!!

                Οι εισφορές ήταν από 15 έως 60 χιλιάδες για κάθε σπίτι. Χιλιάδες οι ενστάσεις αλλά οι δικαστές ενώ παραδέχονταν το δίκαιο των οικιστών δεν μπορούσαν να γκρεμίσουν ένα Δήμο!!! Δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα , όπως μας έλεγαν. Δηλαδή, δικαιοσύνη με αποφάσεις σκοπιμότητας!!!

                Αυτό το όργιο δεν έγινε πουθενά!  Η Λούτσα και τα άλλα θέρετρα δεν πλήρωσαν δραχμή για αποζημίωση υδροδοτών!!!

                Ο δήμος Μαρκοπούλου καθιέρωσε υψηλό τιμολόγιο στο νερό (το υψηλότερο) με το δικαιολογητικό ότι είχε υποχρέωση να αντικαταστήσει τα σάπια δίκτυα εντός τακτής προθεσμίας (των 15 ετών), προοδευτικά.

                Ο Δήμος όχι μόνο δεν αντικατέστησε το δίκτυο αλλά ούτε τα λίγα λεπτά της ΕΥΔΑΠ απέδιδε, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει μεγάλο χρέος!!!

                Όσα δίκτυα ανανεώθηκαν έγιναν με χρήματα Νομαρχιακού ταμείου, δηλαδή, με χορηγήσεις!!

                Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου είναι παλιό και ενώ ο δήμος εισπράττει πάγιο (500 δρχ.) στους λογαριασμούς, υπάρχουν πάρα πολλοί μετρητές που δεν λειτουργούν. Το Γραφείο ύδρευσης είναι επανδρωμένο με πολλούς Μαρκοπουλιώτες χαραμοφάηδες που βαριούνται τη ζωή τους.  

                Όσον αφορά τη μίξη με ντόπια κολοβακτηρίδια, είναι απαράδεκτο, τώρα που οι δεξαμενές της ΕΥΔΑΠ έχουν αρκετό νερό!!!