Τετάρτη 1 Ιουλίου 1998


Φύλλο  61   Ιούλιος  1998
Η αλήθεια για τον Βιολογικό, την αποχέτευση και τη σκόπιμη συσκότισή τους

Πιστώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων από τα Κοινοτικά ταμεία, για τις ανάγκες του Πόρτο Ράφτη δεν φτάνουν στον προορισμό τους. Καθίσταται προβληματική, αν όχι αδύνατη, η επεξεργασία των οικιακών λυμάτων του Πόρτο Ράφτη στη μονάδα του Βιολογικού Καθαρισμού του Μαρκόπουλου.
            Τα κοινοτικά προγράμματα
            Στις 13-7-1990, ο τότε Δήμαρχος του Δήμου Μαρκοπούλου κ. Ιωάννης Μεθενίτης, έκανε μία έξυπνη κίνηση και πρότεινε στο Υπουργείο Εσωτερικών να εντάξει τη μονάδα του Βιολογικού καθαρισμού του Δήμου, στο Κοινοτικό Πρόγραμμα ENVIREG (ENVIronnementi REGionalb) Πρόγραμμα Περιφερειακών Δράσεων για το περιβάλλον.
            Με το Β51Α14 Πρωτόκολλο παράδοσης- παραλαβής στις 10-7-1990  το Υπουργείο Εσωτερικών παρέδωσε στο Υπουργείο Εθν. Οικονομίας για περαιτέρω προώθηση, την πρόταση του Δήμου Μαρκοπούλου μαζί με άλλες δεκάδες παρόμοιες προτάσεις άλλων Δήμων και Κοινοτήτων της Χώρας.
            Αναφέρουμε ενδεικτικά τους Δήμους:  Χανίων, Ηρακλείου, Καβάλας, Αίγινας, Στυλίδας, Άργους, Γυθείου, Ρόδου, Πρεβέζης, Μυτιλήνης, κλπ. Από τα ονόματα των Δήμων και Κοινοτήτων που εμφανίζονται σ’ αυτόν τον κατάλογο και ζητούν την ένταξη στο Πρόγραμμα ENVIREG, βλέπουμε ότι όλες είναι πόλεις παραθαλάσσιες. Άρα το Πρόγραμμα είχε σχέση με τη θάλασσα.
            Για να μπει, λοιπόν, σ’ αυτό το Πρόγραμμα, ο κ. Μεθενίτης παρουσιάζει το Δήμο του Μαρκόπουλου (και καλά κάνει) σαν παραθαλάσσια περιοχή. Αυτό μπορούσε να επιτευχθεί μόνο εμφανίζοντας μία παραθαλάσσια πόλη που δεν ήταν άλλη από το τότε Λιμάνι Μαρκοπούλου, κοινώς Πόρτο Ράφτη, Λιμάνι Μεσογαίας σήμερα.
            Το Πρόγραμμα ENVIREG που δεν υπάρχει σήμερα, αφορούσε το περιβάλλον και ειδικότερα τη ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ (βλ. η Ευρώπη των ECU των ROXANE FELLER, BERNARD DE GALEMBERT, DANIEL GUEGUEN εκδόσεις «ΠΟΝΤΙΚΙ» 1993 και κάλυπτε τέσσερις τόμους δράσης.
            ΔΡΑΣΗ  1Η : Αγώνας  κατά της μόλυνσης των ακτών
            ΔΡΑΣΗ 2Η  : Προστασία και αποκατάσταση των παράκτιων ζωνών
            ΔΡΑΣΗ 3Η : Μείωση της τοξικής και επικίνδυνης βιομηχανικής ρύπανσης, και
            ΔΡΑΣΗ 4Η : Ανάπτυξη καλύτερης διαχείρισης του περιβάλλοντος. Πιο συγκεκριμένα αυτή η τελευταία είχε σχέση  με τη «βοήθεια προς τους τοπικούς οργανισμούς προκειμένου να διαχειριστούν το περιβάλλον και να καταρτίσουν το προσωπικό συντήρησης των εξοπλισμών».
            Η μονάδα του βιολογικού καθαρισμού του Μαρκοπούλου εντάχθηκε ή στη ΔΡΑΣΗ 1 του Προγράμματος ENVIREG ή στη ΔΡΑΣΗ 2.  Χρηματοδοτήθηκε δε, όπως αναφέρει ο κ. Κατσίκης στο τεύχος του περιοδικού «Εν Μαρκοπούλω»…  το 1994 με 570 εκατομμύρια δρχ.
            Άρα, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τα χρήματα που εξασφάλισε η Δημοτική Αρχή απ’ το Πρόγραμμα ENVIREG για τον βιολογικό καθαρισμό, αφορούσαν χρηματοδότηση για την επεξεργασία των λυμάτων του Πόρτο Ράφτη σαν μέτρο προστασίας και αποκατάστασης παράκτιας ζώνης.
            Οι εγκαταστάσεις, όμως, του βιολογικού καθαρισμού αποτελούν τον τελικό αποδέκτη επεξεργασίας των ακαθάρτων λυμάτων, τα οποία μεταφέρονται με δίκτυο αποχέτευσης, το οποίο αποτελεί την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ κατάργησης των απορροφητικών βόθρων εξ αιτίας των οποίων, στην περίπτωσή μας, μολύνεται η θάλασσα. Δηλαδή, η Αποχέτευση αποτελεί ενιαίο σύνολο με τον βιολογικό καθαρισμό. Απεναντίας, δεν μπορεί να υπάρξει καμία προστασία και αποκατάσταση της παράκτιας ζώνης, κανένας αγώνας εναντίον της μόλυνσης της θάλασσας χωρίς την Αποχέτευση, χωρίς το μέσον δηλαδή, που τροφοδοτεί τη μονάδα του βιολογικού, που συλλέγει τα ακάθαρτα λύματα της πόλης και τα εμποδίζει να καταλήξουν στη θάλασσα, μολύνοντάς την.
            Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, τα προγράμματα της Ε.Ε.  προβλέπουν τη χρηματοδότηση και της Αποχέτευσης, αρκεί να τα παρακολουθεί ο αρμόδιος φορέας που ενδιαφέρεται και που μπήκε σ’ ένα πρόγραμμα, επειδή μόλις τελειώνει κάποιο, στη θέση του δημιουργείται άλλο. Αυτό έκανε η σημερινή Δημοτική Αρχή του Μαρκοπούλου και μόλις έκλεισε το Πρόγραμμα ENVIREG εξασφάλισε από το Πρόγραμμα του Ταμείου Συνοχής που κάλυπτε και τους τομείς δράσης του ENVIREG χρηματοδότηση 3,2 δις δρχ. για την Αποχέτευση του Δήμου. Με λίγα λόγια: Η Δημοτική Αρχή, με δήμαρχο τον κ. Κατσίκη, απ’ το 1994 μέχρι σήμερα εξασφάλισε από τα ταμεία της Ε.Ε. δισεκατομμύρια δρχ. για εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού και Αποχέτευσης για το Πόρτο Ράφτη (προστασία παράκτιων περιοχών) τα οποία δεν έφθασαν ποτέ στον προορισμό τους!!
Πέντε φορές πάνω απ’ τον προϋπολογισμό. Επιλογή της τοποθεσίας
            Δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια στις εργασίες πολιτικού μηχανικού για τον Βιολογικό στην περιοχή της Μερέντας, αφού από προϋπολογισμό προσφοράς του μειοδότη αναδόχου εργολάβου, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΤΕΒΕ, 223.400.030 δρχ. ξεπέρασαν το ένα δις δρχ. χωρίς τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό.  Σημειωτέον ότι η επιλεγείσα αυτή περιοχή για την κατασκευή του Βιολογικού καθαρισμού, αμφισβητήθηκε από τον υπεύθυνο του Τμήματος Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Ν.Α. Αττικής, Χημικό κ. Παπαδημητράκη με υπόμνημά του προς το ΥΠΕΧΩΔΕ, το Νομαρχιακό Συμβούλιο και το Δήμο Μαρκοπούλου από τον Δεκέμβρη του ’94.  Μία άλλη θέση, υποστήριξε ο κ. Παπαδημητράκης, πιο κοντά στο Πόρτο Ράφτη, θα έδινε λύση στην «απρόσκοπτη, με φυσική ροή, αποχέτευση των λυμάτων της πόλης του Μαρκόπουλου μέχρι τη μονάδα επεξεργασίας και συγχρόνως θα κάλυπτε άμεσα τις αποχετευτικές ανάγκες της υπό οικιστική πίεση και παραθεριστική φόρτιση – ευρύτερης περιοχής του Πόρτο Ράφτη».
Η επιλογή της τοποθεσίας κατασκευής της μονάδας του Βιολογικού καθαρισμού στη Μερέντα, δεν έγινε με κριτήριο κατά κύριο λόγο των αποχετευτικών αναγκών του Πόρτο Ράφτη (παράκτια περιοχή), αλλά με την προοπτική «…επέκτασης του Βιολογικού καθαρισμού για πληθυσμό 60 χιλιάδων κατοίκων με τη συμμετοχή των Καλυβίων και του Κουβαρά». Νίκος Κατσίκης «Εν Μαρκοπούλω»… σελ. 8 στήλη 3η , Άρθρο «Αποχέτευση – Βιολογικός Καθαρισμός».
            Πόσα χρόνια θα χρειαστούν να γίνει αυτή η επέκταση όταν η σημερινή μονάδα του Βιολογικού καθαρισμού ΔΕΝ ολοκληρώθηκε σε μία οκταετία και αφορά ισοδύναμο λυμάτων μόνο για 16.000 κατοίκους;
            Η συμφωνία με την ανάδοχο εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΤΕΒΕ,  που υπογράφηκε στις 2 Απριλίου 1993 προέβλεπε για την περάτωση του έργου «… το διάστημα των 18 μηνών…»!!
            Ο Δήμος Καλυβίων άρχισε τα έργα Αποχέτευσης με προορισμό τελικό αποδέκτη τον βιολογικό καθαρισμό του Μαρκόπουλου. Η Κοινότητα του Κουβαρά, παρομοίως.  Ο δήμαρχος κ. Κατσίκης στο εν λόγω άρθρο στο περιοδικό «Εν Μαρκοπούλω»…, του Ιανουαρίου 1998, γράφει ότι, «…η κατασκευή πια του έργου (της Αποχέτευσης) με σκαψίματα, σωλήνες, κλπ., θα αρχίσει τον Απρίλιο του 1998»!!  Δεν είδαμε τίποτα ακόμα στο Πόρτο Ράφτη. Πάντως, πριν τις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου, κάτι θα δούμε.
Οι αποχετευτικές ανάγκες
            Αλήθεια, που θα αποχετεύει όλος αυτός ο πληθυσμός, όταν μόνο το Πόρτο Ράφτη, το Καλοκαίρι φτάνει τους 70.000 – 80.000 κατοίκους, η δε μονάδα του Βιολογικού καθαρισμού έχει κατασκευαστεί να δέχεται λύματα μόνο για 16.000 κατοίκους;  
            Εάν λάβουμε υπόψη ότι η πόλη του Μαρκόπουλου με τον Κουβαρά και τα Καλύβια, σήμερα, πλησιάζουν τις 22.000 και προσθέσουμε σ’ αυτούς, εκείνους του Πόρτο Ράφτη, φθάνουμε σε μία ανάγκη επεξεργασίας λυμάτων, ισοδύναμο των 100.000 κατοίκων!!  Πόσοι θα είναι οι προβλεπόμενοι κάτοικοι ύστερα από 20-30 χρόνια βάσει των οποίων θα έπρεπε να έχει γίνει μία σοβαρή μελέτη Αποχέτευσης και Βιολογικού καθαρισμού; Ποιας τάξεως θα είναι η οικιστική πίεση που θα δεχθούν αυτές οι τέσσερις πόλεις με την καινούργια κατάσταση που δημιούργησε η κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα και ιδιαίτερα το Πόρτο Ράφτη;
            Ακόμα και η επέκταση της σημερινής μονάδας για πληθυσμό 60.000 κατοίκων, δεν επαρκεί, ούτε για το σημερινό πληθυσμό μόνο του Πόρτο Ράφτη.
            Η επέκταση αυτή είναι άγνωστο πότε θα γίνει, εάν θα γίνει και εάν μπορεί να γίνει. Βάζουμε το «εάν μπορεί» όχι τυχαία.
            Δεδομένου ότι το έδαφος που εγκαταστάθηκε η μονάδα του βιολογικού προέκυψε βραχώδες και χρειαστήκανε εκρηκτικές ύλες για την εκσκαφή του έργου, εάν δεν έχουν γίνει οι εκσκαφές και για την επέκταση, (οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου δεν μας δώσανε σαφείς απαντήσεις, αλλά από δική μας επιτόπια αυτοψία δεν προκύπτει ότι έχουν γίνει), τότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος με τις νέες εκσκαφές και τους κραδασμούς που συνεπάγεται η χρήση εκρηκτικών, να προξενήσουμε μεγάλες ζημιές (ρηγματώσεις) στις υπάρχουσες δεξαμενές και εγκαταστάσεις και ν’ ανεβάσουν υπέρογκα το κόστος.
            Οι σημερινές διαστάσεις της μονάδας του βιολογικού καθαρισμού Μαρκοπούλου (λαμβάνουμε υπόψη 20.000 που λένε οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου), κι όχι 16.000 που λέει ο κ. Κατσίκης ή 18.000 που λέει ο Αντιδήμαρχος κ. Μπάρτζης, είναι οριακές για να δεχθούν προς επεξεργασία μόνο τα λύματα του Μαρκόπουλου, των Καλυβίων και του Κουβαρά.  Είναι λογικό να υποθέσει κανείς, ότι εκείνοι που θα αποχετεύουν πρώτοι, θα είναι εκείνοι που είναι πιο κοντά στο βιολογικό και εκείνοι των οποίων η κατασκευή του αποχετευτικού δικτύου είναι πιο εύκολη και που άρχισαν την κατασκευή πιο έγκαιρα.
            Ίσως αυτό να ήταν το σκεπτικό του κ. Κατσίκη όταν στις 27-6-94 έγραφε στο Δήμο Καλυβίων και στην Κοινότητα Κουβαρά: «Επί της υποθέσεως λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού του Μαρκόπουλου, σας πληροφορούμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να καθαριστούν σ’ αυτόν τα λύματα της πόλης των Καλυβίων και του Κουβαρά».  Που βλέπατε τη δυνατότητα αυτή κύριε Κατσίκη; Πως ήταν δυνατό να γράφατε τέτοια πράγματα, όταν τότε αρχίζατε ένα έργο δυναμικότητας επεξεργασίας λυμάτων για 16.000 κατοίκους και για το οποίο μάλιστα, όπως συμφωνούσατε με την ανάδοχο εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΤΕΒΕ στις 2-4-93, «Η χρηματοδότηση του έργου θα γίνει από πιστώσεις του προγράμματος ENVIREG» και που, όπως είπαμε, αφορούσε πιστώσεις για την προστασία και αποκατάσταση των παράκτιων περιοχών, δηλαδή για το Πόρτο Ράφτη; Είναι αυτονόητο, αφού μετρούσατε τα Καλύβια, τον Κουβαρά και φυσικά το Μαρκόπουλο ΔΕΝ βάζατε στο λογαριασμό το Πόρτο Ράφτη, στο όνομα του οποίου πήρατε τα χρήματα!!
            Φαντάζομαι, ότι ο κ. Δήμαρχος όταν έγραφε την παραπάνω επιστολή στους προέδρους του Κουβαρά και των Καλυβίων (ήταν Κοινότητα τότε τα Καλύβια), σκεφτόταν την ενδεχόμενη επέκταση του βιολογικού. Και αυτό, όμως, εάν λάβουμε υπόψη, πάλι οι λογαριασμοί δεν βγαίνουν. Η ενδεχόμενη επέκταση για 20.000 ακόμα κατοίκους που λένε οι τεχνικές του υπηρεσίες, δηλαδή, μία μονάδα για επεξεργασία λυμάτων για 40.000 κατοίκους ή για 60.000 που γράφει ο κ. Κατσίκης, πάλι δεν επαρκεί, αφού μόνο το Πόρτο Ράφτη αυτή τη στιγμή, εάν μιλούσαμε για δίκτυο πλήρους αποχέτευσης και μονάδα βιολογικού καθαρισμού θα έπρεπε να διαστασιολογήσουμε τις εγκαταστάσεις τουλάχιστον για 100.000 κατοίκους. Εκτός και υπάρχει σχέδιο άλλου είδους Αποχέτευσης. Ποιο όμως; Όπως συνήθως σκοτάδι για την κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης.
       Προτεραιότητες
            Η Κοινότητα Κουβαρά, ο Δήμος Καλυβίων και η πόλη του Μαρκόπουλου έχουν ανάγκη και επιβάλλεται να γίνουν σύγχρονες πόλεις με δίκτυο Αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού. Εκείνο όμως που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη αυτή τη στιγμή από αυτά τα δύο βασικά έργα υποδομής, είναι το Πόρτο Ράφτη. Είναι η θάλασσα, είναι η ζωή, είναι το μέλλον. Δεν μπορεί να υπάρξει υγιεινή μιας πόλης και καθαρή θάλασσα με την ύπαρξη του τριτοκοσμικού φαινομένου των απορροφητικών βόθρων. Χρειάζονται γενναίες και γρήγορες αποφάσεις χωρίς να λάβουμε υπ’ όψη το πολιτικό κόστος. Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα που θα πρέπει ν’ απασχολήσει τις παρατάξεις του Μαρκόπουλου που παίρνουν μέρος στις δημοτικές εκλογές, εάν πράγματι ενδιαφέρονται για το Πόρτο Ράφτη, εάν πράγματι κατανοούν ότι το μέλλον του Δήμου βρίσκεται προς τα παράλια.
            Οι επιλογές του κ. Κατσίκη εκπορεύονται πάντα με γνώμονα το πολιτικό του μέλλον. Η αλαζονεία και η λατρεία της εξουσίας τον ωθούν ώστε να βλέπει τους ανθρώπους μόνο σαν εκλογική πελατεία. Γνωρίζει ότι μετά από 4 χρόνια για να γίνει Νομάρχης ή βουλευτής, δεν χρειάζεται μόνο τις ψήφους του Μαρκόπουλου, αλλά και εκείνες του Κουβαρά και εκείνες των Καλυβίων. Η διαπραγματευτική εκλογική δύναμη του Πόρτο Ράφτη είναι μικρή και δεν φοβάται από αντιλαϊκές επιλογές. Οι χιλιάδες κάτοικοι του Πόρτο Ράφτη βρίσκονται σε χειμερία νάρκη, σε πλήρη αφασία και αδιαφορία για τα κοινά. Δεν διαθέτουν ούτε το στοιχειώδες δικαίωμα ν’ αποφασίζουν με την ψήφο τους κάθε 4 χρόνια. Αυτούς δεν τους υπολογίζει καθόλου η σημερινή Δημοτική Αρχή.
   Ποιος είναι ο αποδέκτης των επεξεργασμένων λυμάτων;
            Κλείνοντας αυτό το άρθρο, θα θέλαμε να εντοπίσουμε ένα άλλο πρόβλημα της εγκατάστασης του βιολογικού καθαρισμού, που χωρίς τη λύση του, καθίσταται προβληματική η λειτουργία του. Δεν γνωρίζουμε ποιος θα είναι ο αποδέκτης των επεξεργασμένων λυμάτων ούτε τις προδιαγραφές εκροής. Ο κ. Κατσίκης υποστηρίζει ότι τα επεξεργασμένα λύματα θα χρησιμοποιούνται για άρδευση. Εάν, όμως, στην εκροή έχουμε υψηλή συγκέντρωση νιτρικών, τα λύματα ΔΕΝ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άρδευση. Αλλά και αν υποθέσουμε ότι η ποιότητα εκροής των επεξεργασμένων λυμάτων πληρούν τις προϋποθέσεις για άρδευση, τι θα ποτίζει συνέχεια ο κ. Κατσίκης; Χειμώνα- Καλοκαίρι με βροχές και χιόνια, ενδεχομένως, θα ποτίζει αγρούς και δένδρα ο σημερινός μας δήμαρχος;
            Ανατέθηκε στο ΙΓΜΕ, θα μας πουν, να μελετήσει τις δυνατότητες διάθεσης των επεξεργασμένων λυμάτων στον υπόγειο ορίζοντα. Η ίδια, όμως, η Δημοτική Αρχή, λέει ότι το ΙΓΜΕ θα δώσει την απάντηση της μελέτης του μετά από 18 μήνες.  Πως θα λειτουργήσει η μονάδα «σε πρώτη φάση με βοθρολύματα», τέλη Σεπτεμβρίου, λίγες μέρες, δηλαδή, πριν τις εκλογές, αφού δεν θα ξέρουν που θα διαθέσουν τα λύματα εκροής;
            Γιατί δεν σέβονται στο ελάχιστο τη νοημοσύνη του κόσμου και λένε ό,τι τους κατέβει, αρκεί να… ψαρέψουν κάποια ψήφο; Και εάν τα αποτελέσματα της μελέτης του ΙΓΜΕ είναι αρνητικά, τότε τι θα κάνει η Δημοτική Αρχή;
  Συμπεράσματα
1.-  Η μονάδα του βιολογικού καθαρισμού στη Μερέντα του Δήμου Μαρκοπούλου δεν επαρκεί για την αποχέτευση και επεξεργασία των οικιακών λυμάτων του Μαρκόπουλου, των Καλυβίων, του Κουβαρά και του Πόρτο Ράφτη.
2.- Έγινε με πιστώσεις που παρθήκανε απ’ τα Προγράμματα ENVIREG και του Ταμείου Συνοχής που αφορούσαν προστασία παράκτιων περιοχών, όπως είναι το Πόρτο Ράφτη το οποίο κινδυνεύει να μείνει έξω από τη χρήση της μονάδας του βιολογικού καθαρισμού.
3.- Η λειτουργία, έστω και αυτής της μονάδας, με δυνατότητα επεξεργασίας λυμάτων 16.000 κατοίκων, δεν μπορεί να λειτουργήσει κανονικά, πριν τουλάχιστον ενάμιση χρόνο, αφού λείπουν τελείως οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις και είναι άγνωστος ο αποδέκτης των λυμάτων εκροής.
4.- Η μεταφορά των βοθρολυμάτων στο βιολογικό δεν λύνει κανένα πρόβλημα προστασίας από τη μόλυνση της θάλασσας και δεν είναι σίγουρο ότι οι χρήστες κάτοικοι θα πληρώνουν λιγότερο για το άδειασμα των βοθρολυμάτων στον βιολογικό, όπως λαϊκίστικα προπαγανδίζει προς άγραν ψήφων η Δημοτική Αρχή. Μπορεί να πληρώνουν και περισσότερο.
5.-  Το δίκτυο της Αποχέτευσης, έργο πνοής και ζωής του Πόρτο Ράφτη είναι τόσο σοβαρό που είναι ανεπίτρεπτο να παρουσιάζει τα ανύπαρκτα σαν υπαρκτά η Δημοτική Αρχή. Και ο κυνισμός, ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία έχουν τα όριά τους. Κι αν αρχίσουν κάποια σκαψίματα πριν τις εκλογές, τους παρακαλούμε να σεβαστούν κάπως την ευκολοπιστία αυτού του ταλαιπωρημένου λαού, αφού γνωρίζουν ότι ένα τόσο μεγάλο έργο που δεν άρχισε ακόμα και που θα χρειαστούν χιλιάδες φρεάτια και δεν γνωρίζουμε (αφού δεν γνωρίζουμε καν τη μελέτη που, ως συνήθως, την κρατάνε μυστική), πόσα αντλιοστάσια για να ολοκληρωθεί. Δεν επαρκούν ούτε δύο ακόμα τετραετίες!
6.- Τέλος, όλη η διαδικασία του βιολογικού και της Αποχέτευσης απ’ τις πιστώσεις μέχρι τις αναθέσεις και εκτελέσεις των έργων (βιολογικού) χαρακτηρίζονται από προχειρότητα και ερασιτεχνισμό από ανυπαρξία προγραμματισμού, ορθολογισμού και σοβαρών μελετών από την έλλειψη στρατηγικής και οράματος. Οι πολιτικοί συμβιβασμοί και υπολογισμοί, οι παλαιοκομματικές σκοπιμότητες, η αδιαφάνεια και η ανικανότητα, η συνδιαλλαγή, ήταν ορισμένες από τις αιτίες, ώστε να μην καταφέρει η σημερινή Δημοτική Αρχή να αποπερατώσει μέσα σε μία οκταετία (!) κανένα από τα μεγάλα αυτά έργα υποδομής που θα έδιναν κάποια ανάσα στην ποιότητα της υποβαθμισμένης ζωής μας.