Τρίτη 1 Οκτωβρίου 1996

Έλλειμμα δημοκρατίας


Φύλλο  40   Οκτώβριος  1996
Έλλειμμα δημοκρατίας
                Αναφέραμε με λεπτομέρεια στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας, την περίπτωση της Κυρίας Κούκη, Πορτοραφτιώτισας, όπου οι ιθύνοντες του Δήμου Μαρκοπούλου, υπερβαίνοντας εαυτούς και χρησιμοποιώντας σαν μέσο τον εκφοβισμό, τις απειλές  και τη βία, καταπάτησαν το οικόπεδό της, ρίχνοντας μέσα στην ιδιοκτησία της μία βάση από μπετόν που θα χρησίμευε για να στερεωθεί το στέγαστρο μιας στάσης της γραμμής του ΚΤΕΛ.
                Η εταιρία που ανέλαβε να κατασκευάσει τα στέγαστρα, άρχισε τη μερική τοποθέτησή τους σε όλες τις θέσεις, που προηγούμενα είχε προετοιμάσει ο Δήμος απ’ το Μαρκόπουλο μέχρι το Πόρτο Ράφτη. Το ίδιο, φυσικά, έκανε και στη βάση της στάσης που βρισκόταν στο οικόπεδο της κ. Κούκη. Και εκεί που περιμέναμε, η κατασκευάστρια εταιρία να ολοκληρώσει την τοποθέτηση των στεγάστρων στις διάφορες καινούργιες στάσεις, είδαμε με έκπληξη, αλλά και ικανοποίηση, να αφαιρείται το τμήμα του στεγάστρου που είχε τοποθετηθεί στην ιδιοκτησία της κ. Κούκη.
                Η πράξη αυτή δείχνει, ίσως, ότι διαπιστώθηκε η αδικία και οδηγούμαστε στην απόδοση δικαιοσύνης, έστω και εκ των υστέρων.
                Η δικαιοσύνη, όμως, αυτή κόστισε στο Δήμο, ηθικά και υλικά. Ηθικά, αφού τραυματίστηκε το κύρος και η αξιοπιστία του (φιλονικίες, βιαιοπραγίες, δικαστήρια). Υλικά, αφού σπαταλήθηκαν χρήματα για την κατασκευή και ενδεχομένως το ξήλωμα της βάσης. Όλα αυτά μπορούσαν ν’ αποφευχθούν, εάν απ’ την αρχή ο Δήμος ήταν πιο ψύχραιμος και πιο προσεκτικός στα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών.
                Δεν θέλουμε να κραυγάσουμε νίκη, επειδή απ’ την πρώτη στιγμή πήραμε το μέρος της οικογένειας Κούκη, αφού ήταν προφανής η αυθαιρεσία σε βάρος της.
                Αναμένουμε όμως, οι ιθύνοντες του δήμου και ιδιαίτερα ο Δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος που πρωτοστάτησαν σε απαράδεκτες αντιδημοκρατικές ενέργειες, να παραδεχθούν και να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και να προβληματισθούν.
                Η αυθαιρεσία και ο τσαμπουκάς δεν λύνουν αλλά οξύνουν περισσότερο  τα προβλήματα. Επενεργούν αρνητικά και διαρρηγνύουν τους διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας που οφείλει να έχει η δημοτική αρχή με τους πολίτες. Δείχνουν ότι υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας και πολιτισμού που μόνο οπισθοδρόμηση και κοινωνική αποδιοργάνωση μπορούν να δημιουργήσουν σε μία τοπική κοινωνία.
                Ο δρόμος του δημοκρατικού διαλόγου, της ισονομίας και της ανθρωπιάς είναι ο μοναδικός που μπορεί να οδηγήσει στην πρόοδο, στην κοινωνική συνοχή και στην ανάπτυξη της περιοχής.