Κληροδότημα Σωτηρίου: Επιμένουν επί μία δεκαπενταετία να τσιμεντάρουν κοινόχρηστο χώρο μεγάλης αξίας

Φύλλο  11   Νοέμβριος – Δεκέμβριος  2003

Κληροδότημα Σωτηρίου: Επιμένουν επί μία δεκαπενταετία να τσιμεντάρουν κοινόχρηστο χώρο μεγάλης αξίας.

            Επί μία δεκαπενταετία, από το 1989 το «Ίδρυμα Γεωργικής και Κοινωνικής Πρόνοιας Μαρκοπούλου και η κατασκευαστική εταιρεία Δ. Κουτσουμπός, προσπαθούν με όλους τους τρόπους να εξασφαλίσουν νομικό έρισμα ώστε να χτίσουν άλλες δύο πολυκατοικίες στον κοινόχρηστο χώρο στο πρανές του λόφου δίπλα από τα πολυβολεία στον Άγιο Σπυρίδωνα.

            Εάν πραγματοποιηθούν τα σχέδια ή όχι θα εξαρτηθεί και από τη στάση της σημερινής Δημοτικής Αρχής. Θα υπερβεί το παρελθόν και θα δώσει μάχη για τα συμφέροντα και τις ανάγκες των ανήλικων μαθητών των Σχολείων του Δήμου Μαρκοπούλου, που έλεγε ο διαθέτης, ή θα εγκλωβιστεί σε μία συναλλαγή με το Ίδρυμα και την κατασκευαστική εταιρεία από την οποία θα βγει ζημιωμένος, όπως έχει συμβεί μέχρι σήμερα;

            Η διαθήκη-Σκοπός

            Με ιδιόγραφη διαθήκη ο γιατρός Σωτηρίου κάτοικος Πόρτο Ράφτη, στον Άγιο Σπυρίδωνα, το 1959 συνέστησε «Ίδρυμα Γεωργικής και Κοινωνικής Πρόνοιας Μαρκοπούλου» «Ίδρυμα γεωργικόν, κοινωφελές και αγαθοεργόν».

            Σκοπός του Ιδρύματος,  μεταξύ των άλλων, ήταν και η δημιουργία θέρετρου για τους ανήλικους μαθητές και μαθήτριες του Δήμου Μαρκοπούλου σε κατάλληλο χώρο ο οποίος επιλέγεται σαφώς στη διαθήκη και είναι το ιδιόκτητο οικόπεδο των 6 στρεμμάτων που αρχίζει από το πρανές των Πολυβολίων στον Άγιο Σπυρίδωνα στο Ο.Τ. 40.

            Την επικαρπία των τριών ιδιόκτητων οικοπέδων (το ανώτερο, 1200 τ2 επί της Λεωφόρου Γρέγου Ο.Τ.39 και 2.600 τ2 επί της Λεωφόρου Γρέγου και Βραυρώνος ήδη οικοδομημένου με αντιπαροχή), αφήνει στη «Φιλοδασική Ένωση Μαρκοπούλου με εντολή, όπως φροντίσει δια την συντήρησιν, οργάνωσιν και λειτουργίαν του ανεγειρόμενου θέρετρου».

            Βλέπουμε, δηλαδή, ότι και τα τρία οικόπεδα έχουν κεντρικό σκοπό τη δημιουργία, συντήρηση και λειτουργία του θέρετρου.

            Αλλαγή του σκοπού

            Αντ’ αυτού, στις 3-10-1989 έχουμε μία πράξη από τη διεύθυνση κληροδοτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών παραβίασης  των σκοπών της διαθήκης αφού δέχεται το αίτημα του Ιδρύματος, της κατασκευάστριας Εταιρείας Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΟΣ και του Δήμου Μαρκοπούλου, για αντιπαροχή και κατασκευή 4 πολυκατοικιών!!

            Με αυτή την συμφωνία, στο Δήμο παραχωρείται το οικόπεδο των 1200 μ2 επί της Λεωφόρου Γρέγου για το θέρετρο και αίθουσα 275 μ2 για πολιτιστικές εκδηλώσεις μεταξύ της 1^ης  και 2^ης  πολυκατοικίας.

            Οι όροι είναι συγκεκριμένοι. «Τόσο το οικόπεδο των 1200 μ2 όσο και η αίθουσα των 275 μ2 στο Δήμο Μαρκοπούλου παραχωρούνται υπό τον όρο ότι σε εύλογο χρονικό διάστημα να δημιουργηθούν οι εγκαταστάσεις που είναι απαραίτητες για τους σκοπούς που συμφωνήθηκαν. Κάθε αλλαγή χρήσης ή καθυστέρηση θα έχει σαν αποτέλεσμα τα ακίνητα αυτά να επανέρχονται δίκαια στο Ίδρυμα».

            Από τις 20-4-1995 ΦΕΚ  264 Δ’   έχουμε απόφαση της Περιφέρειας αλλά και της Νομαρχίας όπου τα 1200 μ2 του Ο.Τ. 39 χαρακτηρίζονται κοινωφελής χώρος. Έστω και με αυτή τη συμφωνία που άλλαξε τον σκοπό της διαθήκης,  γιατί ο Δήμος δεν προχώρησε τόσα χρόνια στη δημιουργία εκείνων των «εγκαταστάσεων που ήταν απαραίτητες για τους σκοπούς που συμφωνήθηκαν» ώστε να κατοχυρώσει τα 1200 μ2;

            Θα πρέπει να πούμε, όμως, εδώ, ότι η απόφαση της Δ/νσης Κληροδοτημάτων για αλλαγή του σκοπού δεν ισχύει εάν δεν προηγηθεί απόφαση του Εφετείου αφού αντίκειται στο Σύνταγμα (άρθρο 109) και στο νόμο 455/1976.

            Έχουμε μία μεταγενέστερη απόφαση του Εφετείου την οποία ζήτησε το Ίδρυμα η οποία, όμως, απέρριψε το αίτημα της αλλαγής του σκοπού του διαθέτη (απόφαση 4467/1994). Το ίδιο δεν ισχύει κατά συνέπεια και η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου 299/1989 «περί αντιπαροχής».

            Ο Δήμος.  Στην αρχή επισήμανε την περιβαλλοντική βλάβη, κατόπιν ευθυγραμμίστηκε με τον εργολάβο.

            Πριν, όμως, φθάσουμε στην συμφωνία περί αντιπαροχής,  στο Δήμο  γίνονταν πολλές συζητήσεις για τη μοίρα των 6 αυτών στρεμμάτων, για τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα είχε το τσιμεντάρισμά τους.

            Έχουμε ένα έγγραφο του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου από τον Φεβρουάριο 1989 με αριθμό 472 (η άδεια ανέγερσης του κ. Κουτσουμπού 1211 είναι στα τέλη  του 1989), όπου προτείνει να ορισθεί «ως κοινόχρηστος χώρος η συνέχεια του παρακείμενου των Πολυβολίων χώρος του λόφου, του Ο.Τ. 40» και γι’ αυτό τον λόγο έχουμε ετήσια αναστολή τότε οικοδομικών αδειών από τη Νομαρχία.

            Σύμφωνα με το πρακτικό επεξεργασίας 693 του Σ.τ.Ε. της 4^ης , 6^ης, 9^ης και 10^ης /1989 το επίμαχο τμήμα του Ο.Τ. 40 ήταν  (και Υπουργείο Γεωργίας) και είναι δασικό.

            Ο Δήμαρχος κ. Μεθενίτης κατά τη συνεδρίαση της 11-5-1989 (απόφ. 90/1989 του Δημοτικού Συμβουλίου), υποστηρίζει, ότι η ανέγερση πολυκατοικίας θα προσβάλει το τοπίο. Ο δε κ. Κατσίκης το 1990 υποψήφιος Δήμαρχος,  Φιλοδασικής».

            Αλλεπάλληλες προσφυγές

            Όταν βγαίνει η άδεια 1211/89 για τα 4 κτίρια, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πόρτο Ράφτη προσφεύγει στο Σ.τ.Ε. εναντίον αυτής της άδειας. Η προσφυγή του γίνεται  δεκτή (για δασικό) για την αναστολή της άδειας (519/1989) και η απόφαση 5385/1995 κάνει δεκτό εν μέρει το αίτημα και χαρακτηρίζει το επίμαχο τμήμα των 1800 μέτρων ως κοινόχρηστο χώρο. Έν τω μεταξύ το 1989 αρχίζει και η αναθεώρηση του Ρυμοτομικού Σχεδίου του 1932 λόγω ασυμφωνιών σχεδίου και πραγματικότητας (βλ. το από Ιανουαρίου 1983 διάγραμμα του Τοπογραφικού Γραφείου Β.Κόκκινου).

            Το νέο Πολεοδομικό Σχέδιο που προκύπτει μετά από μελέτη τεσσάρων ετών καταλήγει στο προεδρικό διάταγμα430  Δ’   της 12-4-1993 χαρακτηρίζοντας τον επίμαχο χώρο των 1800 μ2 κοινόχρηστο και άρα μη οικοδομήσιμο.

            Ο κ. Κουτσουμπός δεν το βάζει κάτω. Προσβάλλει στο Σ.τ.Ε. το Π.Δ. 430 γιατί,  κατά την γνώμη του, παράνομα χαρακτηρίζει αυτό τον χώρο κοινόχρηστο.

            Με την 5934/1996 απόφαση του Σ.τ.Ε. απορρίπτεται η προσφυγή του κ. Κουτσουμπού.

            Κατ’ αυτό τον τρόπο έχουμε 2 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) που χαρακτηρίζουν κοινόχρηστο τον χώρο των 1800 μ2 και τον αποσυνδέουν από το Σχέδιο του Π.Δ. 430/1993. Έτσι πιστεύαμε, ότι είχε κλείσει το θέμα και περιμέναμε την αξιοποίηση από τον Δήμο του κοινόχρηστου χώρου. Αυτός όμως περί άλλων τυρβάζει.

            Εκτός Σχεδίου.

            Το Π.Δ. 430/12-4-1993 που αντικαθιστούσε εκείνο του 1932 με προσφυγή στο Σ.τ.Ε. της οικογένειας Δημητρόπουλου, ακυρώνεται και η Π.Ε. 1-2 βγαίνει εκτός Σχεδίου για λόγους μείζονος προστασίας του  περιβάλλοντος ελλείψει ΣΧΑΠ (Σχέδιο Ανάπτυξης της Περιοχής). Απόφαση 3217/1999.

            Ο ρόλος της Νομαρχίας

            Η ακύρωση του Σχεδίου του 1993 άνοιξε ξανά την όρεξη της κατασκευάστριας εταιρείας και του Ιδρύματος Γεωργικής και Κοινωνικής Πρόνοιας και στράφηκε ξανά στη Νομαρχία. Λέμε ξανά, επειδή όταν ναυαγεί η κατευθείαν διεκδίκηση από το Ανώτατο Δικαστήριο του χώρου σε οικοδομήσιμο, η κατασκευάστρια εταιρεία με το Ίδρυμα απευθύνονται στη Νομαρχία η οποία, όπως φαίνεται, είναι πιο ευάλωτη.

            Έτσι έγινε το 1994 όταν ο Νομάρχης Ανατολικής Αττικής με την 6399/196/25-7-1994 απόφασή του αποχαρακτήριζε τον κοινόχρηστο χώρο σε οικοδομήσιμο με αποτέλεσμα να έχουμε την 5385/1995 απόφαση του Σ.τ.Ε. που απέρριπτε αυτή την απόφαση του Νομάρχη.

            Εάν τότε υπήρχε δίωξη του Νομάρχη για παράβαση καθήκοντος, ίσως ο σημερινός Νομάρχης να σκεφτόταν δύο φορές πριν δώσει παράταση στην οικοδομική άδεια 1211/1989 του κ. Κουτσουμπού που βγήκε πριν μία δεκαπενταετία και την αναστολή της οποίας ζήτησε και έλαβε η ΟΣΠΑ από την Επιτροπή Αναστολών του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, όπως αναφέραμε στο προηγούμενο φύλλο της Εφημερίδας.

            Η 6261/16-5-2003 απόφαση της Νομαρχίας που έδινε παράταση στην άδεια 1211/89 του κ. Κουτσουμπού και η οποία ανεστάλη βασιζόταν στο σκεπτικό μη υπαιτιότητας του κ. Κουτσουμπού για την εκτέλεσή της.

            Και αναρωτιόμαστε: Οι τεχνικές και νομικές Υπηρεσίες της Νομαρχίας δεν γνωρίζανε ότι κάθε οικοδομική άδεια έχει ισχύ  4 χρόνων κι ότι εκείνη του κ. Κουτσουμπού δεν μπορούσε να εξαιρεθεί από αυτό τον κανόνα;

            Δεν γνωρίζανε ότι η αναστολή της άδειας 1211/89 για τις 4 πολυκατοικίες του κ. Κουτσουμπού αφορούσε την υλική εκτέλεση της άδειας (νομολογίες Σ.τ.Ε. 3668-9/99, 2915/96, 3928/89, 2208/82, 2044/88) και δεν εμπόδιζε κανένας την αναθεώρησή της μέσα στην τετραετία;

            Γιατί ΔΕΝ επιδίωξε την αναθεώρηση της άδειας μέσα στα νόμιμα όρια ο κ. Κουτσουμπός;

            Η ακύρωση του Σχεδίου του 1993 δεν συνεπάγεται τυπική επαναφορά ενός διάτρητου ρυμοτομικού Σχεδίου, όπως ήταν εκείνο του 1932, το οποίο επιπροσθέτως δεν ήταν υπογεγραμμένο και από το Υπουργείο Γεωργίας, όπως προβλέπει ο νόμος και ήταν ασύμβατο με την σημερινή πραγματικότητα, όπως είπαμε προηγουμένως. Κατά μείζονα λόγο δεν συνεπάγεται το σβήσιμο όλων των αποφάσεων που ελήφθησαν, εν τω μεταξύ, από το Ανώτατο Δικαστήριο και αφορούσαν την επίμαχη έκταση των 1800 μ2 και όταν μάλιστα υπάρχει και το 693/1989 πρακτικό Επεξεργασίας του Σ.τ.Ε. που μιλάει για δασική έκταση.

            Τι μέλλει γενέσθαι;

            Στη συνάντηση που είχε η ΟΣΠΑ στις 13-12-2003, μαζί με τον νομικό της σύμβουλο κ. Χαραλαμπίδη Κων/νο, άλλα στελέχη των ενεργών πολιτών του Πόρτο Ράφτη, του Πολιτιστικού Συλλόγου και απλών πολιτών με τη Δημοτική Αρχή που είχε επικεφαλής τον Δήμαρχο κ. Φώτη Μαγουλά, (ήταν, επίσης, παρόντες από την συμπολίτευση ο αντιδήμαρχος και νομικός κ. Αλλαγιάννης, η δημοτική σύμβουλος και νομικός κ. Μαντάλα και οι δημοτικοί σύμβουλοι  κ.κ. Νικολάκης και Δαρεμάς) με τον πρώην Δήμαρχο κ. Νικόλαο Κατσίκη της Ανοδικής Πορείας (μαζί και ο δημοτικός σύμβουλος κ. Χαραλαμπόπουλος) και τον κ. Ανδρέα Συλλελόγλου της Δημοκρατικής Ενότητας, έγινε μία εποικοδομητική και πολιτισμένη συζήτηση επί του θέματος στην οποία, εκτός του κ. Χαραλαμπίδη, ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή του κ. Παπαμιχαλόπουλου, πολιτικού μηχανικού.

            Όπως, τουλάχιστον, φάνηκε από την κουβέντα, η Δημοτική Αρχή έδειξε ευαισθησία και ενδιαφέρον να ακούσει τους λόγους και τα επιχειρήματα που ώθησαν την ΟΣΠΑ να ζητήσει την αναστολή της άδειας συνέχισης εργασιών που έλαβε από την Νομαρχία η κατασκευάστρια εταιρεία του κ. Κουτσουμπού για την ανέγερση δύο νέων πολυκατοικιών σε κοινόχρηστο χώρο. Έχουμε την αίσθηση ότι διαπίστωσε τον τεκμηριωμένο και σύννομο λόγο της ΟΣΠΑ καθώς και την αποφασιστικότητα στη συνέχιση του αγώνα για την υπεράσπιση των ελευθέρων κοινόχρηστων και κοινωφελών  χώρων και την απόδοσή τους προς χρήση όλων των δημοτών.

            Εξηγήσαμε στη Δημοτική Αρχή πως κατά τη γνώμη μας μπορεί να κατοχυρώσει υπό την ιδιοκτησία της τα 1200 μ2 επί της Λεωφόρου Γρέγου, πώς να διεκδικήσει αίθουσα ανάλογων διαστάσεων με τα εκτελεσθέντα έργα και πώς να διαφυλάξει και ν’ αξιοποιήσει τον κοινόχρηστο χώρο των 1800 μ2 στο πρανές του λόφου των Πολυβολίων.

            Σίγουρα, ο δρόμος δεν είναι εκείνος που είχε επιλέξει η προηγούμενη Δημοτική Αρχή όπου παρενέβη στο Σ.τ.Ε. κατά του Πολιτιστικού Συλλόγου και ΥΠΕΡ του εργολάβου, με αποτέλεσμα να αποδοκιμάζεται από το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού θεωρούσε παράνομες τις παρεμβάσεις της.

            Μία Δημοτική Αρχή με κύρος δεν σέρνεται από τους εργολάβους και δεν παρασύρεται σε διαπραγματεύσεις και συναλλαγές κατά του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων. Μία Δημοτική Αρχή που νοιάζεται για τους δημότες της, που έχει και όραμα, ανοίγει καινούργιους δρόμους, σηματοδοτεί το μέλλον, δίνει πνοή σε πρωτοβουλίες πολιτών, μπαίνει μπροστά στον υπέρτατο αγώνα για την προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος, για τη δημιουργία όσο το δυνατόν περισσοτέρων ελεύθερων και κοινόχρηστων χώρων.

            Το συμφέρον των δημοτών δεν είναι δεδομένο από τις οποιεσδήποτε επιλογές της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής. Δεν αρκούν οι καλές προθέσεις ούτε αυτές ταυτίζονται πάντα με τις ανάγκες και τα συμφέροντα των πολιτών.

            Η ποιότητα της ζωής των κατοίκων μιας περιοχής και μάλιστα παράκτιας, δεν αναβαθμίζεται με την τσιμεντοποίηση όλων των κοινόχρηστων χώρων και την ανέγερση πολυκατοικιών. Το Πόρτο Ράφτη είναι όμορφο επειδή ακόμα διαθέτει καθαρή θάλασσα και ελεύθερο ορίζοντα.

            Οι αναπλάσεις ελεύθερων χώρων, οι παιδικές χαρές, οι πλατείες, οι πεζόδρομοι, τα θέρετρα για μαθητές και μαθήτριες, για ηλικιωμένους, τα  δημιουργούν μία ανοιχτή πόλη με πρωταγωνιστές τους κατοίκους κι όχι τους κερδοσκόπους και τους εμπόρους της γης, του αέρα και της θάλασσας.

            Σε αυτή την κατεύθυνση της δημιουργίας της αλληλεγγύης και της ανθρωποκεντρικής πόλης η Δημοτική Αρχή θα μας βρει πάντα συμπαραστάτες.

            Και να μην ξεχνάμε ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά μέχρι τις 20 Απριλίου του 2004, ημέρα της δίκης της τριτανακοπής στην απόφαση του Εφετείου, που βγήκε με καθυστέρηση μιας 20ετίας που το 2001 αποδέχεται την αλλαγή του σκοπού της διαθήκης του Κληροδοτήματος Σωτηρίου επειδή, λέει το σκεπτικό, εξεδόθη η άδεια οικοδομής 1211/89 ενώ έπρεπε να γίνει ακριβώς το αντίθετο. Θα έπρεπε πρώτα να αλλάξει ο σκοπός της διαθήκης με απόφαση Εφετείου και κατόπιν να βγει, ενδεχομένως, οικοδομική άδεια εάν ο νέος σκοπός ήταν αυτός.

            Την τριτανακοπή ζήτησε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Πόρτο Ράφτη, αφού είχε έννομο συμφέρον για το θέρετρο των ανήλικων μαθητών που μιλούσε ο διαθέτης.

ΚΑΛΟΥΑ. Αυθαίρετα και Αιγιαλός

 Φύλλο  10   Σεπτέμβριος – Οκτώβριος  2003

ΚΑΛΟΥΑ. Αυθαίρετα και Αιγιαλός

Ρουμπίνη Σταθέα προς ΟΣΠΑ: «Μήπως είναι κανένας παράγων;» Εάν όχι, «ποιος παράγων είναι από πίσω;»

            Αυτές ήταν οι πρώτες ερωτήσεις προς εκπρόσωπο της ΟΣΠΑ όταν την αναζητήσαμε, σαν υπεύθυνη της Κτηματικής Υπηρεσίας, για την καταπάτηση του αιγιαλού από μέρους του κ. Στάθη πάνω στην Πούντα, στη γνωστή υπόθεση.

            Τρεις φορές μιλήσαμε με την κ. Σταθέα, λίγες μέρες πριν το τραγικό της τέλος.

            Για τις αυθαίρετες κατασκευές πάνω στον αιγιαλό, όταν η Ρ. Σταθέα ρωτούσε εάν εμείς γνωρίζαμε ποιος παράγων, ποια υπολογίσιμη προσωπικότητα στήριζε τους παρανομούντες, γνώριζε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον ότι υπήρχε διαπλοκή και συναλλαγή στα κυκλώματα της διαχείρισης, της κατοχής και εμπορίας και της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας του αιγιαλού.

            Ίσως μας καλέσει ο εισαγγελέας με αυτές μας τις δηλώσεις. Είμαστε έτοιμοι, όμως, εάν είναι αναγκαίο, να βοηθήσουμε τη δικαιοσύνη.

            Αυτά τα κυκλώματα έπνιγαν την Σταθέα. Εξασκούσαν πιέσεις αφόρητες, μέχρι που την οδήγησαν στην απελπισία, στην απόγνωση και στην αυτοκτονία. Τα οικονομικά συμφέροντα είναι αδυσώπητα.

            Δεν γνωρίζω εάν ο τραγικός αυτός θάνατος μιας γυναίκας,  που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα, θα βοηθήσει να γίνει καλύτερη η κοινωνία μας. Δεν γνωρίζω εάν μια θυσία μπορεί να εξαγνίσει ψυχές, να μεταπλάσει συνειδήσεις, να περιορίσει τη βουλιμία του κέρδους, της υπεροχής, της εξουσίας και της αλαζονίας.

            Γνωρίζω, όμως, ότι υπάρχουν υγιείς δυνάμεις μέσα στο κυβερνών κόμμα, όπως και στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης που προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν το σάπιο από το υγιές, να πατάξουν την αυθαιρεσία και την παρανομία και να επιβάλουν την έννομη τάξη. Η επιτυχία ή όχι αυτού του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί από ποια πλευρά θα ταχθεί ο καθένας από εμάς, γιατί κι εμείς έχουμε τις ευθύνες μας.

            Η ανοχή και η σιωπή στις κραυγαλέες καταπατήσεις και αυθαιρεσίες  που γίνονται γύρω μας κάθε μέρα στο Πόρτο Ράφτη, αποτελούν συνενοχή.

            Δύο χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα πάνω στον αιγιαλό και στη θάλασσα καταπάτησε το Calua. Ξύλινη εξέδρα δύο στρεμμάτων κατασκεύασε, με παρτέρια, με μπαρ και ξαπλώστρες. Χρυσές δουλειές!! Κατάφορη παραβίαση του άρθρου 24 του Συντάγματος που προβλέπει την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην παραλία και στη θάλασσα.

            Χρόνια ολόκληρα οι περίοικοι διαμαρτύρονταν, κάνανε μηνύσεις, βασανίζονταν από την αϋπνία και ξαγρυπνούσαν με τεντωμένα νεύρα από την ακουστική όχληση και τον θόρυβο. Και σαν να μην έφθανε όλο αυτό, οι φωστήρες δημοτικοί μας σύμβουλοι, τελευταία, πριν το ξήλωμα της εξέδρας, έδωσαν και άδεια μουσικών οργάνων εξωτερικού χώρου!!!  Προσέξτε όμως…  Τα μεγάφωνα, λέει, το Calua θα έπρεπε να τα είχε στραμμένα προς τη θάλασσα!! Τι κυνισμός!!! Η πλειοψηφία των δημοτικών μας συμβούλων,  (βλ. προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας), τάχθηκε με το μέρος του επιχειρηματία, αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες των συμπολιτών μας περιοίκων που γέμισαν την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.

            Γράψαμε πολλές φορές για το Calua στο παρελθόν, αλλά κανένας από τους ιθύνοντες της τοπικής μας κοινωνίας, δεν μας άκουγε. «Ποιοι παράγοντες, λοιπόν, κρύβονται πίσω από την επιχείρηση του κέντρου Calua;

            Ο ιδιοκτήτης κ. Διαμαντούλης, δήλωνε στα τηλεοπτικά ΜΜΕ, ότι είχε όλες τις απαιτούμενες άδειες και πλήρωνε κανονικά όλους τους δημοτικούς φόρους που του αναλογούσαν. Από πού έπαιρνε αυτές τις άδειες και πόσα εισέπραττε ο Δήμος από το Calua;

            Για οποιαδήποτε δραστηριότητα στην παραλία, είναι απαραίτητη κατ’ αρχήν, άδεια από τη Λιμενική Επιτροπή.

Τι άδειες παραχωρούσε στον κ. Διαμαντούλη η Λιμενική Επιτροπή; Δεν νομίζουμε ότι έδινε το ελευθέρας στην κατοχή και χρήση 2000 τ.μ. αιγιαλού και θάλασσας…

            Έχει μεγάλες ευθύνες η Λιμενική Επιτροπή για την κατάντια που βρίσκεται ο αιγιαλός. Έγινε «ξέφραγο αμπέλι» σε κάθε είδους ανομία και παραβατικότητα. Το φυσικό τοπίο αλλοιώνεται, οι ακτές διαβρώνονται, το περιβάλλον υποβαθμίζεται, το θρυλικό Βουρκάδι αργοπεθαίνει.

            Δεν είμαστε αφελείς να πιστεύουμε, ότι για όλα αυτά φέρει την αποκλειστική ευθύνη η Λιμενική Επιτροπή και ο πρόεδρός της.

            Υπάρχουν σίγουρα, πέρα από τους τοπικούς, και παράγοντες υψηλά ιστάμενοι που εμπλέκονται σ’ αυτή την συνδιαλλαγή.

            Όσο λάθος είναι να ρίχνουμε όλα τα βάρη στους τοπικούς ανευθυνοϋπεύθυνους, άλλο τόσο λάθος είναι να μετατοπίζουμε όλες τις ευθύνες στους «παράγοντες που είναι από πίσω». Είμαστε σίγουροι, ότι όταν η Λιμενική Επιτροπή διαπίστωσε το μέγεθος της παρανομίας και της αυθαιρεσίας που επιτελείτο από το Calua, προσπάθησε να ανακόψει τη λαίλαπα που επεκτεινόταν όλο και περισσότερο μέσα στη θάλασσα. Ήταν, όμως, αργά, το κύμα ήταν πολύ μεγάλο και ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου πολύ μικρός και αδύναμος . Και σ’ αυτήν όμως, την περίπτωση που είχε ανάγκη από συμμάχους, δεν απευθύνθηκε σε κανέναν.  Δεν γνωστοποίησε τις παρανομίες, Δεν κατήγγειλε τις παρανομίες. Δεν κατήγγειλε τα ανομήματα. Γιατί; Ή δεν μπορούσε ή δεν ήθελε. Και στη μία, όμως, περίπτωση και στην άλλη, οφείλει εξηγήσεις, αφού ο αιγιαλός που είχε ιδιοποιηθεί το Calua, είναι δημόσια περιουσία. Δηλαδή, και δική μας περιουσία.

            Τις ημέρες της κατεδάφισης του Calua, είδαν το φως της δημοσιότητας για την εμπλοκή τους στην αμαρτωλή υπόθεση αυτού του κέντρου, κι όχι μόνο, ηχηρά ονόματα της τοπικής μας κοινωνίας που είναι μέλη της Λιμενικής Επιτροπής. Αυτά τα άτομα ήταν και υπέρ της μαρίνας.

            Εκφράσαμε την αντίθεσή μας όταν η νέα Δημοτική Αρχή τα πρότεινε να πάρουν μέρος στη Λιμενική Επιτροπή. Θέσαμε το ερώτημα στο νέο Δήμαρχο κ. Μαγουλά τον περασμένο Μάρτιο που του πήραμε συνέντευξη, εάν μπορούσε ο λύκος να φυλάξει τα πρόβατα. Λίγο βεβιασμένα ο κ. Μαγουλάς απάντησε, τότε, ότι «βεβαίως και μπορεί επειδή είναι οι πλέον γηγενείς Πορτοραφτιώτες που ξέρουν το προβλήματα όσο κανείς άλλος»!!

            Κύριε Δήμαρχε… Δεν μπορεί ο λύκος να φυλάξει τα πρόβατα όσο… «γηγενής» κι αν είναι. Το θέμα δεν βρίσκεται στην εντοπιότητα. Θέλω να πιστεύω ότι άθελά σας, θέσατε το πρόβλημα του ΕΜΕΙΣ και ΕΣΕΙΣ που όλοι μας προσπαθούμε να ξεπεράσουμε.

            Η σωτηρία της παράκτιας ζώνης είναι η σοβαρότερη υπόθεση για το Δήμο μας. Χρειάζεται τόλμη και γενναίες αποφάσεις. Οι άνθρωποι που θα τη διαχειρίζονται θα πρέπει να νοιάζονται και να πονάνε αυτόν τον τόπο και κυρίως αυτή τη θάλασσα, που σε πείσμα όσων θέλουν να τη βιάσουν, εξακολουθεί να είναι ακόμα ζωντανή. Με έργα όμως, όχι με λόγια.

            Η σημερινή Λιμενική Επιτροπή απέτυχε και θα πρέπει να παραιτηθεί. Αυτή είναι η θέση της ΟΣΠΑ.  Και να την ακούτε την ΟΣΠΑ, κ. Δήμαρχε. Είναι οι ενεργοί πολίτες στους οποίους προεκλογικά δηλώνατε ότι θα στηριχθείτε. Είναι η κριτική συνείδηση, η φωνή της λογικής και της εντιμότητας.

Ομιλία του κ. Χρήστου Κωτούλα στη συνεστίαση της Εφημερίδα

Φύλλο 9  Ιούλιος – Αύγουστος 2003

Ομιλία του κ. Χρήστου Κωτούλα στη συνεστίαση της Εφημερίδα

Κυρίες και Κύριοι,

            Σας ευχαριστούμε θερμά που είχατε την καλοσύνη να ανταποκριθείτε στην πρόσκλησή μας και να έλθετε εδώ απόψε, για να ανταμώσουμε σε μια από τις ομορφότερες γωνιές της μεσογίτικης γης. «Στο  καλύτερο λιμάνι των Ανατολικών Ακτών της Αττικής», όπως λέει και ο Christopher Wordsworth, στο οδοιπορικό του που έγινε το 1832, γράφτηκε το 1834 και μεταφράστηκε στα ελληνικά το 1999!!! Και που ο σύγχρονος αναγνώστης διαβάζοντάς το έχει την αίσθηση ότι διαβάζει και τις απόψεις του Παυσανία και του Στράβωνα.

            Τα Μεσόγεια, αγαπητοί φίλοι, και ιδιαίτερα το Πόρτο Ράφτη, τα τελευταία χρόνια, δεχθήκανε τις μεγαλύτερες πιέσεις από τις οδύνες της μεγαλούπολης  η οποία προσπαθεί να απορρίψει την αγωνία της στον περιαστικό χώρο της Αττικής.

            Ορισμένοι προσπαθούν να μεταφέρουν την άναρχη και αυθαίρετη δόμηση, το κυκλοφοριακό χάος, την ατμοσφαιρική και ακουστική ρύπανση στην περιοχή μας πασχίζοντας να μας πείσουν ότι αυτό είναι ανάπτυξη και πρόοδος.

            Ξεχνούν, όμως, ότι οι περισσότεροι από μας που είμαστε εδώ απόψε, αυτό το είδος της «ανάπτυξης» το γνωρίσαμε και αποτέλεσε την αιτία της δραπέτευσής μας από το Κλεινόν  Άστυ.

            Τα Σαββατοκύριακα όλοι γνωρίζουμε την κυκλοφοριακή ασφυξία που παρατηρείται στην είσοδο του Πόρτο Ράφτη. Υπάρχουν φίλοι που ήρθαν χθες μέχρι το Μαρκόπουλο και επιστρέψανε πίσω από την αγανάκτηση. Το αναφέρω για να σας υπενθυμίσω ότι εάν γινόταν η μαρίνα στο Λιμάνι και κατά μήκος της χερσονήσου της Πούντας και την οποία αποσοβήσαμε με σκληρό και ενωτικό αγώνα, εκτός της ρύπανσης της θάλασσας, θα πρόσθετε σήμερα στο υπάρχον κυκλοφοριακό συν ένα αυτοκίνητο κάθε 7 δευτερόλεπτα!! Καταλαβαίνετε πόσο τραγική θα ήταν  η κατάστασή μας.

            Τα αρνητικά αποτελέσματα από την κατασκευή του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα τα είχαν προβλέψει οι ίδιοι οι μεσογίτες, πριν από όλους και αγωνίστηκαν για την αποτροπή του. Διέβλεπαν ότι η κατασκευή του νέου αεροδρομίου θα είχε σαν συνέπεια τη μετατόπιση προς τα Μεσόγεια του μισού πληθυσμού της Χώρας που σωρεύθηκε στο 3,2% του ελληνικού εδάφους της Αττικής. Άλλες χρήσεις γης, νέα μεγάλα έργα υποδομής και υπηρεσιών (λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι), βιομηχανίες, απειλούσαν να μετατρέψουν την εύφορη πεδιάδα των Μεσογείων από χώρο κατ’ εξοχήν παραθερισμού, αναψυχής και ήπιας ανάπτυξης σε βάναυση αστικοποίηση.

            Οι Μεσογίτες αντέδρασαν, αγωνίστηκαν πρώτα εναντίον της κατασκευής του αεροδρομίου και κατόπιν για μεγαλύτερα αντισταθμιστικά οφέλη. Τι πέτυχαν απ’ αυτό τον αγώνα είναι γνωστό σε όλους μας.

            Σήμερα, το νέο αεροδρόμιο είναι μια πραγματικότητα. Είναι μονόδρομος η άγρια αστικοποίηση, η τσιμεντοποίηση και η προβολή στους νέους μας προτύπων πόλεων και κοινωνικών συμπεριφορών που έρχονται από το παρελθόν και που έχουν σαν αποτέλεσμα την επιδείνωση της ποιότητας της ζωής μας και την υποβάθμιση του φυσικού και θαλάσσιου περιβάλλοντος.

            Δεν μπορούμε, δηλαδή, να προστατεύσουμε την υπέροχη αυτή παραλία των οκτώ χιλιομέτρων από εδώ μέχρι απέναντι τον Άγιο Σπυρίδωνα και να την παραδώσουμε στις επόμενες γενεές σαν κοινωνική αξία αμόλυντη και καθαρή;

            Τι είναι βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη που επικαλείται σήμερα συνεχώς και η Ενωμένη Ευρώπη; Ακριβώς αυτό.  Να παραδώσουμε στις επόμενες γενεές έργα, προϊόντα και αξίες που θα μπορούν και αυτές με τη σειρά τους να τις παραδώσουν στις επόμενες αναβαθμίζοντας και βελτιώνοντας ποιοτικά τη ζωή τους.

            Αυτό είναι το στοίχημα, αγαπητοί φίλοι, που τίθεται στην σύγχρονη εποχή μας.

            Η πολεοδομική ανάπτυξη μιας πόλης, τεράστιας, όπως είναι το Πόρτο Ράφτη, για να πραγματοποιηθεί με επίκεντρο τον άνθρωπο χρειάζεται η επιστράτευση όλων των υγειών δυνάμεων της κοινωνίας μας, όλων των ευαίσθητων και υπεύθυνων φορέων αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται η κατανόηση από τους φορείς που ασκούν εξουσία της πολυπλοκότητας της νέας πια κατάστασης.

            Το Πόρτο Ράφτη υπολείπεται, ως γνωστόν, κατά πολύ σε έργα υποδομής και υπηρεσιών (οδοποιία, ύδρευση, αποχέτευση, κλπ), για την εξασφάλιση μιας υποφερτής διαμονής στις δεκάδες χιλιάδες των κατοίκων, των παραθεριστών και των επισκεπτών του. Τετρακόσιους τόνους, περίπου, σκουπίδια θα πρέπει να μεταφέρουν οι υπηρεσίες καθαριότητας του Δήμου το Καλοκαίρι από το Πόρτο Ράφτη κάθε μέρα για να είναι καθαρή η πόλη!!

            Είναι προφανές σε όλους μας, ότι αδυνατεί να ανταπεξέλθει και ΔΕΝ διαθέτει τα μέσα, όχι μόνον αποκομιδής αλλά και εναπόθεσης. Οι παράνομες χωματερές δεν μπορούν ν’ αποτελούν πια λύση. Εκτός της ρύπανσης, κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να κλείσουν ή να εξασκούνται διάφοροι εκβιασμοί στην εκάστοτε Δημοτική Αρχή.

            Γι’ αυτό, πιστεύω, ότι η ψήφιση του νόμου για τους ΧΥΤΑ από την Κυβέρνηση, ανεξάρτητα εάν η χωροθέτησή τους στους τόπους που έγινε ήταν η ενδεδειγμένη ή όχι, ήταν σωστός. Πάντως, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε γιατί η χωροθέτηση που έγινε μπορεί να έχει εκπλήξεις.

            Όλος, όμως, αυτός ο πληθυσμός αποβάλλει και τόνους υγρών αποβλήτων τα οποία μέσω απορροφητικών βόθρων καταλήγουν στην θάλασσα.

            Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το δίκτυο αποχέτευσης, τουλάχιστον για την παράκτια ζώνη, αποτελεί έργο ζωτικής σημασίας για την περιοχή. Έχουμε καθυστερήσει πάρα πολύ και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι οι χρηματοδοτήσεις από τα διάφορα Ταμεία της Ε.Ε. αρχίσανε ακριβώς γι’ αυτό τον σκοπό. Την προστασία της παράκτιας ζώνης.

            Η καθαρή θάλασσα είναι ο πλούτος, η υγεία, ο πολιτισμός του Πόρτο Ράφτη. Είναι το οξυγόνο του ενιαίου παραθαλάσσιου Δήμου.

            Η σωστή διαχείριση της παράκτιας ζώνης με γνώμονα την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος θα πρέπει να αποτελεί πρωτεύοντα στόχο της νέας Δημοτικής Αρχής.

            Με την αύξηση του πληθυσμού έχουμε αύξηση των αυτοκινήτων, αύξηση και των σκαφών που πλέουν αρόδο ή ελλιμενίζονται πρόχειρα, τυχαία και αυθαίρετα σε τοποθεσίες οι οποίες ενδεχομένως να δημιουργούν προβλήματα στον κυματισμό του θαλάσσιου ύδατος και να δυσχεραίνουν τον αυτοκαθαρισμό της θάλασσας.

            Ο ελλιμενισμός των δικών μας σκαφών είναι μία μεγάλη υπόθεση και χρειάζεται μελέτη από ειδικούς για να εντοπισθούν τα σημεία αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται αυτός ο ελλιμενισμός. Γι’ αυτό το λόγο η ΟΣΠΑ ζήτησε την συνδρομή από δημόσιο φορέα όπως είναι το Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών.

            Θα πρέπει να σας πληροφορήσω ότι το ΕΛΚΕΘΕ με επικεφαλής τον Διευθυντή του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας κ. Παπαθανασίου, συνοδεία και του Δρ Χρ. Αναγνώστου ανταποκρίθηκαν αμέσως στο κάλεσμά μας για να μας πουν τη γνώμη τους για τις επιπτώσεις που είχε στον υγροβιότοπο του Βουρκαδίου η τελευταία εκβάθυνση που έγινε δίπλα στο λιμενίσκο που ελλιμενίζονται σκάφη του Συλλόγου Ι.Μ.Α.Ε.Σ.

            Η έκθεση αυτοψίας του ΕΛΚΕΘΕ για την εν λόγω περιοχή αλλά και η διαθεσιμότητά του για παροχή επιστημονικής βοήθειας για τη λειτουργικότητα του συστήματος λιμενίσκου-Λασπότοπου δημοσιεύθηκε στο τελευταίο φύλλο της Εφημερίδας μας.

            Αυτές τις μέρες του Καλοκαιριού, πολλές περιοχές του Πόρτο Ράφτη δεν έχουν νερό και του χρόνου θα είναι περισσότερες και του παραχρόνου ακόμα περισσότερες, ώσπου το πρόβλημα θα γίνει εκρηκτικό ΕΑΝ η Δημοτική Αρχή ΔΕΝ μελετήσει σοβαρά όλο το δίκτυο και εάν δεν προχωρήσει σε γενναίες επενδύσεις.

            Η νέα Δημοτική Αρχή μας υποσχέθηκε ότι μέχρι το Καλοκαίρι θα είχε κλείσει ΟΛΕΣ τις λακκούβες. Φθάσαμε στον Ιούλιο και σχεδόν ολόκληρο το οδικό δίκτυο ακόμα και κεντρικές αρτηρίες, είναι κατεστραμμένο από τις λακκούβες.

            Βρισκόμαστε εδώ στην όμορφη παραλία μας όπου βρίσκονται τα περισσότερα κέντρα διασκέδασης, όπου βρίσκεται το περίφημο CALUA με τις πολλές αμαρτίες. Έχει το δικαίωμα να διασκεδάζει ο κόσμος, αλλά σ ένα κράτος δικαίου έχει και το δικαίωμα να αναπαύεται, να κοιμάται, να εργάζεται και να παράγει. Ποιος, εάν όχι η Δημοτική Αρχή και τα όργανα της τάξης, θα προστατέψουν τους πολίτες εδώ γύρω από τον εκκωφαντικό θόρυβο των μεγαφώνων του CALUA που κάνουν να σείονται οι γύρω πολυκατοικίες και μαζί τους σπάνε τα νεύρα των περιοίκων από την αγρύπνια μέχρι τις πρωινές ώρες;

            Η διασκέδασή μας απόψε να είστε σίγουροι ότι δεν θα ενοχλήσει κανέναν. Θα είναι τόσο γλυκιά! Να την απολαύσετε!!

Σας ευχαριστώ.

Το Βουρκάδι αργοπεθαίνει

Φύλλο 8   Μάιος-Ιούνιος 2003

Πήγαμε: Για τα σκουπίδια στο Δήμαρχο

                 Για το Βουρκάδι (Λασπόλουτρα) στη Λιμενική Επιτροπή

                Για τον προϋπολογισμό στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο

Το Βουρκάδι αργοπεθαίνει

            Τα λασπόλουτρα στο Αυλάκι, οι θρυλούμενες αυτές ιαματικές πηγές στις οποίες βρίσκουν θεραπεία, όπως υποστηρίζουν, σε διάφορες ασθένειες τόσοι και τόσοι άνθρωποι που τις επισκέπτονται, Έλληνες και ξένοι, οδεύουν προς εξαφάνιση.

            Οι συνεχείς ανθρώπινες παρεμβάσεις για διάφορες χρήσεις της εκεί παράκτιας ζώνης και η δημιουργία, τα τελευταία χρόνια, στον χώρο του Βουρκαδίου, ενός λιμενίσκου για τον ελλιμενισμό μικρών σκαφών φαίνεται ότι είναι η αιτία του τελικού χτυπήματος.

            Η συνύπαρξη του λιμενίσκου με τη χρήση των λασπόλουτρων είναι «ασύμβατη», υποστηρίζει στην έκθεση αυτοψίας που έκανε το Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, κατόπιν προσκλήσεως της ΟΣΠΑ, με αφορμή την τελευταία εκβάθυνση στο λιμενίσκο.

            Η προχειρότητα, η αδιαφάνεια, η έλλειψη μελετών, η άγνοια των συνεπειών από μέρους των υπηρεσιών που είναι υπεύθυνες για την έκδοση των αδειών για διάφορες παρεμβάσεις και χρήσεις στην παράκτια ζώνη και τα μικρά ή μεγάλα (περίπτωση μαρίνας) συμφέροντα, οδηγούν στην υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και στην περίπτωσή μας στον μαρασμό του ιστορικού υγροβιότοπου του Βουρκαδίου.

            Στην παράκτια ζώνη του Πόρτο Ράφτη γίνεται ένας μεγάλος και αμείλικτος, ορισμένες φορές, αγώνας ελέγχου και διαχείρισης της παραλίας. Δηλαδή, της δημόσιας περιουσίας, εν αγνοία των φυσικών ιδιοκτητών που είναι οι πολίτες. Εκείνος που διαθέτει τα «μέσα» και το μεγαλύτερο τσαμπουκά, κυριαρχεί και επιβάλλει τον νόμο.

            Στην περίπτωση του Βουρκαδίου το δυστύχημα είναι η έλλειψη εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής τόσα χρόνια, μιας ολοκληρωμένης μελέτης για την πραγματική αξία των λασπόλουτρων, τόσο από θεραπευτική άποψη όσο και από ιστορική, οικολογική, πολιτισμική.

            Η μελέτη αυτή θα μας οδηγούσε σε κάποια ασφαλή συμπεράσματα για την συνολική αξιοποίηση του Βουρκαδίου και από τουριστικής πλευράς. Ίσως ακόμα να μην είναι πολύ αργά προς μία τέτοια κατεύθυνση.

            Εμείς, σαν ΟΣΠΑ, όταν πληροφορηθήκαμε τα έργα που γίνονταν στο Βουρκάδι, ενεργήσαμε σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση που πήραμε στην ανοιχτή τακτική μηνιαία συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΟΣΠΑ την Κυριακή 4 Μαΐου όπου συζητήθηκε διεξοδικά το θέμα.

Παραθέτουμε παρακάτω ορισμένα  έγγραφα των ενεργειών μας.

            Το Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών που πρόθυμα δέχτηκε την πρόσκλησή μας και που ευχαριστούμε θερμά τόσο τον Διευθυντή του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ Δρ Ευάγγελο Παπαθανασίου όσο και τον Δρ Χρήστο Αναγνώστου, Διευθυντή Ερευνών του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας. Είναι κρατικός φορέας και η γνώμη του για μας αποτελεί πυξίδα για τις κατοπινές μας ενέργειες.

            Εάν γνωρίζαμε από την αρχή τις προθέσεις της Λιμενικής Επιτροπής αλλά και του Συλλόγου ΙΜΑΕΣ , ίσως προλαμβάναμε δυσάρεστες συνέπειες. Θα ζητούσαμε τη γνώμη του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών πριν αρχίσει οποιαδήποτε εργασία και πριν εκδοθεί οποιαδήποτε άδεια. Αυτό επιβάλλει η πολυπλοκότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στη σύγχρονη εποχή που ζούμε, αυτό επιβάλλει το ήδη υποβαθμισμένο θαλάσσιο περιβάλλον του Πόρτο Ράφτη μας.

            Πριν οποιασδήποτε ανθρώπινης παρέμβασης που μπορεί να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία της παράκτιας ζώνης που μπορεί να επιφέρει επιπλέον ρύπους, είναι απαραίτητη πια, με τα τόσο ανεξέλεγκτα υγρά απόβλητα που καταλήγουν στη θάλασσα, η γνώμη των ειδικών επιστημόνων και τεχνικών. Αυτή είναι η δική μας κατεύθυνση στην οποία και θα επιμείνουμε. Αυτό θα κάνουμε και για την «τακτοποίηση» των «δικών μας» σκαφών που είναι σκόρπια και διάσπαρτα στον κόλπο του Πόρτο Ράφτη.

            Ζητήσαμε ήδη από το Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών και δέχθηκε να μας βοηθήσει και να γνωμοδοτήσει για εκείνα τα σημεία της παράκτιας ζώνης όπου μπορούν να ελλιμενισθούν ορισμένος αριθμός μικρών σκαφών χωρίς να δημιουργηθεί μεγάλη αναστάτωση στο θαλάσσιο περιβάλλον. Είμαστε σε επαφή με το Κέντρο Μεσογειακών Υγροτόπων και με διεθνείς Οικολογικές Οργανώσεις στις οποίες γνωστοποιήσαμε τις τελευταίες ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στο Βουρκάδι και ζητήσαμε τη γνώμη τους και τη βοήθειά τους.

            Θα πρέπει να μπει μία τάξη στη διαχείριση της παράκτιας ζώνης και δεν μπορεί οποιοσδήποτε, γιατί έχει κάποιο «μέσον», να διαχειρίζεται ένα μέρος της παραλίας ή να δημιουργεί ένα μόλο, να κατασκευάζει μία πρόχειρη προβλήτα για να «τακτοποιήσει» το σκάφος του. Θα αντισταθούμε στο φετιχισμό του σκάφους και του αυτοκινήτου που καταντάει σε νέα σκλαβιά του σημερινού ανθρώπου και υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής του.

            Είναι στο χέρι των αρμοδίων Υπηρεσιών, εάν σ’ αυτή την κατεύθυνση θέλουν να μας έχουν με το μέρος τους ή απέναντί τους. Πάντως, εμείς προσφέρουμε ευχαρίστως τις ανιδιοτελείς και εθελοντικές μας υπηρεσίες.

Προϋπολογισμός

            Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας του 2003 άνοιγε με τον τίτλο «Το Πόρτο Ράφτη δε μπορεί να περιμένει άλλο!» και συνέχιζε: «να περάσουμε από τα λόγια στα έργα». Δημοσίευε μία έκθεση της ΟΣΠΑ των αναγκαίων έργων και υπηρεσιών που  για να πραγματοποιηθούν χρειαζόταν να συμπεριληφθούν στον προϋπολογισμό και προετοιμαζόταν, τότε, από την δημοτική αρχή.

            Για να γίνει η έκθεση δουλέψανε δεκάδες άνθρωποι, μιλήσανε με άλλες εκατοντάδες των διαφόρων περιοχών του Πόρτο Ράφτη όπου λειτουργούν οι 11 Σύλλογοι που συγκροτούν την ΟΣΠΑ, συζητήσανε και ανταλλάξανε απόψεις και με άλλους φορείς και απλούς πολίτες σε ανοιχτές συγκεντρώσεις. Μετά από όλη τη δουλειά αυτή καταρτίστηκε η έκθεση, στάλθηκε στον δήμαρχο κ. Μαγουλά, στον επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Κατσίκη και σε όλους τους δημοτικούς συμβούλους.

            Τέλος, δημοσιεύθηκε σε πρωτοσέλιδο στην Εφημερίδα για να ενημερωθούν και οι πολίτες ώστε με πλήρη διαφάνεια να γνωρίζουν οι πάντες την πραγματικότητα και ο καθένας, στο μέτρο που του αναλογεί, να αναλάβει τις ευθύνες του. Προεκλογικά, όπως είναι γνωστό, οι δύο παρατάξεις που απαρτίζουν το νέο Δημοτικό Συμβούλιο, είχαν μία συνεργασία με την ΟΣΠΑ τόσο σε προγράμματα όσο και σε κοινούς υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, πράγμα που γινόταν για πρώτη φορά.

            Αυτή η συνεργασία, πιστεύαμε, ότι άνοιγε μία καινούργια εποχή στα δρώμενα του Δήμου μας η οποία θα συνεχιζόταν και μετά τις εκλογές για μία τοπική κοινωνία πιο συναινετική, πιο δημοκρατική. Εν τω μεταξύ είχαν εκλεγεί και διευκόλυναν αυτή την πορεία.

            Στον πρώτο της προϋπολογισμό η νέα Δημοτική Αρχή περιέλαβε ελάχιστα, για να μην πούμε τίποτα, από αυτά που πρότεινε η ΟΣΠΑ. Κι αυτά τα ελάχιστα ήταν συνεχιζόμενα έργα.

            Είπαμε κι άλλες φορές και θα το επαναλάβουμε και τώρα. Προσπαθούμε να κρίνουμε επιεικώς τη νέα Δημοτική Αρχή επειδή ακριβώς είναι στην αρχή. Εμείς έχουμε υπομονή και παρακολουθούμε προσεκτικά τις κινήσεις της. Είμαστε, όμως, παράλληλα και οργανωμένοι ενεργοί πολίτες που θ’ αναιρούσαμε τον ρόλο μας και την ύπαρξή μας εάν απείχαμε έστω και για λίγο από την εμπλοκή μας στην καθημερινότητα του πολίτη. Με αυτή την έννοια είμαστε, ταυτόχρονα, και αυστηροί. Είναι μεγάλο σφάλμα ν περιφρονείς τις απόψεις τόσων Συλλόγων και την ανιδιοτελή δουλειά τόσων ανθρώπων.

            Λαμβάνουμε υπόψη ότι ο προϋπολογισμός των 14.534.770 ευρώ Έσοδα-Έξοδα είναι μεταβατικός, όπως υποστηρίζει η πλειοψηφία, αλλά αυτό δεν εμπόδιζε να έχει άλλη φιλοσοφία και να κινείται προς την κατεύθυνση των καιρών. Δηλαδή, προς τα παράλια. Αντίθετα, ο προϋπολογισμός γυρίζει τις πλάτες του προς τα παράλια, γυρίζει τις πλάτες του προς το Πόρτο Ράφτη. Και αυτό είναι ανησυχητικό. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για τη νέα Δημοτική Αρχή να της κολλήσει η «ρετσινιά» ότι είναι «το ίδιο και χειρότερα για τους βιαστικούς από την προηγούμενη». Ακούγονται όλο και πιο συχνά αυτά στο Πόρτο Ράφτη.

            Δεν μπορείς να επαναλαμβάνεις εκείνα που υποσχόταν για ολόκληρες τετραετίες ο κ. Κατσίκης όταν γνωρίζεις σίγουρα ότι ΔΕΝ θα πραγματοποιηθούν, όπως π.χ. «Στην περιοχή του Πόρτο Ράφτη πρόκειται να κατασκευαστεί χώρος περιπάτου από την ΚΥΑΝΗ ΑΚΤΗ έως την ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ», ούτε να υποτιμάς τη νοημοσύνη των πολιτών και να παριστάνεις τον δίκαιο, όπως ακριβώς κάνανε οι προηγούμενοι γράφοντας: «Προμήθεια μπετόν για αποκατάσταση βλαβών δικτύου (ύδρευσης) Μαρκοπούλου 3.400 ευρώ». Και «Προμήθεια μπετόν για αποκατάσταση βλαβών δικτύου (ύδρευσης)  Πόρτο Ράφτη 3.400 ευρώ», λες και έχει καμιά σχέση το τεράστιο παμπάλαιο δίκτυο ύδρευσης του Πόρτο Ράφτη με εκείνο του Μαρκόπουλου. Ξεχνώντας, όπως αναφέρει ο ίδιος ο προϋπολογισμός, ότι τα δημοτικά τέλη ύδρευσης από το Μαρκόπουλο ανέρχονται σε 300.000 ευρώ, ενώ του Πόρτο Ράφτη σε 960.000 ευρώ. Κι αλλού να επαναλαμβάνεις στο ίδιο μοτίβο:

«Προμήθεια ασφάλτου για συντήρηση οδών Μαρκοπούλου….27.700 ευρώ»

«Προμήθεια ασφάλτου για συντήρηση οδών Πόρτο Ράφτη…. 27.700 ευρώ», λες και έχει καμία σχέση το τεράστιο και σε κακά χάλια οδικό δίκτυο του Πόρτο Ράφτη με εκείνο το «τελειωμένο», όπως έλεγε προεκλογικά ο κ. Δαρεμάς, οδικό δίκτυο του Μαρκοπούλου!!!

            Εάν συνεχίσουμε με τέτοια παραδείγματα, θα χρειαστούμε όλο τον χώρο της Εφημερίδας. Πάντως ωρίμασε, νομίζω,  το αίτημα για ξεχωριστό ισολογισμό του Πόρτο Ράφτη για να δούμε τελικά τι εισπράττουμε και τι διαθέτουμε για την ταλαιπωρημένη αυτή περιοχή.

            Για να μην πεταχτούν όρθιοι από αγανάκτηση ορισμένοι διαβάζοντας τόσο… «αιρετικά» πράγματα, τους πληροφορώ, ότι ο κ. Καβασακάλης πριν από μία δεκαετία σχεδόν, το είχε στο πρόγραμμά του, όταν ήταν επικεφαλής, τότε, της παράταξης που κυβερνά σήμερα τον Δήμο. Σε μερικά πράγματα έβλεπε μακριά ο Σωτήρης.

            Ο προϋπολογισμός μπορούσε να ήταν πιο δημοκρατικός και πιο δίκαια κατανεμημένος , ανάλογα με τις ανάγκες, ιδιαίτερα στις δύο βασικές πόλεις. Του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη. Για να γίνει, όμως, αυτό, χρειάζεται να λειτουργεί δημοκρατικά ο Δήμος. Αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που ασκούν πολιτική θα πρέπει να συνδιαλέγονται με τις οργανωμένες συλλογικότητες οι οποίες κατά τεκμήριο εκφράζουν την κοινή βούληση των πολιτών. Το σίγουρο είναι πάντως, ότι δεν ασκείς δημοκρατική πολιτική όταν ενεργείς με αγκυλώσεις του παρελθόντος ή με αιτιάσεις προεκλογικής πελατείας ή φιλικής ευνοιοκρατίας. Και τέτοια παραδείγματα υπάρχουν αρκετά στον προϋπολογισμό.

            Ένεκα χώρου, δεν μπορούμε να αναλύσουμε ούτε τους βασικούς κωδικούς. Θα πρέπει, όμως, να υπογραμμίσουμε ότι και αυτός ο χρόνος θα περάσει χωρίς να γίνει τίποτα στο Πόρτο Ράφτη σε ό,τι αφορά το μέγα πρόβλημα της κατασκευής δικτύου Αποχέτευσης. Πάντως ο κωδικός 75.15.151.1β  προβλέπει κατασκευή εσωτερικού δικτύου Αποχέτευσης  πόλεως Μαρκοπούλου (1^η φάση) ποσού 2.199.596 ευρώ.

            Εάν βρεθεί κάποιος να μας εξηγήσει στα σοβαρά γιατί δόθηκε προτεραιότητα στην κατασκευή εσωτερικού δικτύου Αποχέτευσης Πόλεως Μαρκοπούλου κι όχι της ευπαθέστατης παράκτιας ζώνης του Πόρτο Ράφτη, θα του είμαστε καταϋποχρεωμένοι.

            Θα αναφέρουμε έναν κωδικό ακόμα, που μας προξένησε έκπληξη. Είναι ο

05.12.121.11  Μισθώματα γραφείων Χρήσ. Δήμου Πόρτο Ράφτη ευρώ 8.000». Δεν νομίζουμε να εννοεί ότι το Υποκατάστημα του Δήμου στο Πόρτο Ράφτη, το Πολιτιστικό και Οικολογικό Κέντρο που λέγαμε στο ΥΠΟΜΝΗΜΑ και που αναφέρεται και στο πρόγραμμα της παράταξης που διοικεί τον Δήμο είναι τούτο εδώ, γιατί τότε χάνουμε τελείως την έννοια των λέξεων, με αποτέλεσμα να αδυνατούμε να συνεννοηθούμε.

            Θα ήθελα να κλείσουμε αισιόδοξα. Υπάρχουν Κωδικοί για μελέτη αποκομιδής σκουπιδιών, για προμήθεια κάδων απορριμμάτων, για προμήθεια απορριμματοφόρων αυτοκινήτων και γενικά εξοπλισμού καθαριότητας. Λέτε να δούμε πιο καθαρό το Πόρτο Ράφτη; Πιο καθαρό το Δήμο; Και ποιος δεν θα επιδοκιμάσει τότε τη νέα Δημοτική Αρχή;

Αποχέτευση. Εφιαλτικό προμήνυμα.

Φύλλο  7   Μάρτιος – Απρίλιος  2003

Αποχέτευση.  Εφιαλτικό προμήνυμα.

            Δημοσιεύουμε παρακάτω δύο επίσημα έγγραφα που αφορούν τη χρηματοδότηση των δικτύων αποχέτευσης της πόλης του Μαρκόπουλου και της παράκτιας ζώνης του Πόρτο Ράφτη από το Ταμείο Συνοχής.

            Το πρώτο έγγραφο της Περιφέρειας Αττικής με ημερομηνία 19-08-2002 που πρωτοδημοσιεύσαμε στο φύλλο Ιουλίου-Αυγούστου 2002, λίγο πριν από τις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου.

            Το έγγραφο αυτό η απερχόμενη Δημοτική Αρχή το χρησιμοποίησε επαρκώς προεκλογικά σαν τεκμήριο επιτυχίας της αφού αποτελούσε το αποδεικτικό στοιχείο της εξασφάλισης, όπως υποστήριξε, άλλης μιας χρηματοδότησης 35.400.000 ευρώ για την Αποχέτευση.

            Εμείς, τότε, «τολμήσαμε» να πούμε ότι η παραπάνω πίστωση δεν ήταν σίγουρη κι ότι «για να φθάσουν στα Ταμεία του Δήμου αυτά τα χρήματα θα χρειαζόταν πολύ δουλειά ακόμα από τη Δημοτική Αρχή.

            Δεχθήκαμε, τότε, γι’ αυτή τη σημείωση που είχαμε κάτω από το έγγραφο, μία άδικη επίθεση, όπως αποδεικνύεται σήμερα, ότι δήθεν υπονομεύαμε τον προεκλογικό αγώνα της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής και υποβαθμίζαμε το έργο της τασσόμενοι με αυτόν τον τρόπο ανοιχτά στο πλευρό της παράταξης του κ. Μαγουλά, πράγμα ανάρμοστο για έναν Πρόεδρο της ΟΣΠΑ.

            Το δεύτερο έγγραφο που δημοσιεύουμε σήμερα, για πρώτη φορά, είναι η απάντηση της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης και Παρακολούθησης του Ταμείου Συνοχής του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στην πρόταση της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης της Περιφέρειας Αττικής για την προαναφερόμενη χρηματοδότηση.

            Η Προϊσταμένη Αρχή της Περιφέρειας που είναι η Υπηρεσία που θα προωθήσει το φάκελο του Δήμου Μαρκοπούλου για χρηματοδότηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το Ταμείο Συνοχής, γνωμοδότησε ΟΜΟΦΩΝΑ αρνητικά και επέστρεψε τον φάκελο στον Δήμο επειδή, όπως μας είπαν σε επικοινωνία που είχαμε με τους αρμόδιους του Υπουργείου, ο φάκελος ήταν ελλιπής και δεν πληρούσε τους όρους που προβλέπουν οι κανονισμοί της Ενωμένης Ευρώπης. Όχι μόνο. Η Ειδική Υπηρεσία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών μας λέει και κάτι που εμείς τουλάχιστον αγνοούσαμε. Ότι, δηλαδή, η Υπηρεσία της Περιφέρειας στην οποία οι Δήμοι και οι Κοινότητες ή άλλοι φορείς υποβάλλουν την αίτηση χρηματοδότησης με το φάκελο των δικαιολογητικών και των απαραίτητων μελετών για μία πρώτη αξιολόγηση και προώθηση στη συνέχεια του αιτήματος στο Υπουργείο. ΔΕΝ αξιολόγησε θετικά τον φάκελο του Δήμου Μαρκοπούλου.

            Εδώ ανακύπτει ένα σοβαρό ερώτημα για την απερχόμενη Δημοτική Αρχή. Αφού η Περιφέρεια δεν αξιολόγησε θετικά τον φάκελο, θα πρέπει να ενημέρωσε το Δήμο για τους λόγους και θα ζήτησε συμπληρωματικά στοιχεία, όπως έκανε με τον Δήμο Ραφήνας, τον Δήμο Μεγάρων, κλπ. Γιατί, όμως, δεν το γράφει αυτό η Υπηρεσία της Περιφέρειας στο έγγραφό της, όπως κάνει με τους άλλους προαναφερόμενους Δήμους; Ο νέος Δήμαρχος κ. Μαγουλάς υποστηρίζει στη συνέντευξη που δημοσιεύουμε, ότι έλειπαν οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

            Μας κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι ένας Δήμαρχος με τόσα χρόνια πείρα, όπως ήταν ο κ. Κατσίκης, κατέθεσε φάκελο με αίτηση χρηματοδότησης χωρίς ΜΠΕ, κι αν έτσι ήταν, γιατί δεν συμπλήρωσε τον φάκελο μέχρι το τέλος του 2002 που έληξε η θητεία της;

            Δεν θέλω να πιστέψω ότι ήταν ένα μακάβριο προεκλογικό πολιτικό παιχνίδι επειδή οι πάντες γνωρίζουν ότι η έλλειψη χρηματοδότησης της Αποχέτευσης θα σημάνει την καταστροφή της παράκτιας ζώνης του Πόρτο Ράφτη.

            Το πρόβλημα γίνεται πολύ σοβαρό και για έναν άλλο λόγο. Εάν δεν λειτουργήσει άμεσα, έστω ένα τμήμα της Αποχέτευσης, υπάρχει ο κίνδυνος να ζητηθούν πίσω οι πιστώσεις που εξασφαλίστηκαν από τα διάφορα Ταμεία της Ενωμένης Ευρώπης προγενέστερα.

            Εάν συμβεί αυτό, ο Δήμος Μαρκοπούλου βαδίζει προς πτώχευση. Βρισκόμαστε σαν Δήμος σε μία τραγική κατάσταση. Οι πολίτες θα πρέπει να γνωρίσουν όλη την αλήθεια.

            Μέσα σε μία 10ετία εξασφαλίστηκαν πιστώσεις για Αποχέτευση και Βιολογικό Καθαρισμό σχεδόν 7 δισεκατομμύρια δραχμών στο όνομα της παράκτιας ζώνης που είναι το Πόρτο Ράφτη και ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ γι’ αυτή την υπόθεση σ’ αυτή την παράκτια ζώνη.

            Η Αποχέτευση, ο Βιολογικός και η Μαρίνα, η σημασία αυτών στη διαχείριση της παράκτιας ζώνης του Πόρτο Ράφτη από μέρους του Δήμου Μαρκοπούλου ήταν τα κεντρικά σημεία της Εισήγησής μου στο Β΄  ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ που διοργάνωσε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο τον περασμένο Νοέμβριο με θέμα «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΖΩΝΩΝ». Τον Μάιο θα κυκλοφορήσει ο Τόμος με τα πρακτικά του Συνεδρίου. Όποιος ενδιαφέρεται μόρεί να έχει την ευκαιρία να διαβάσει ολόκληρη την Εισήγηση και να συμβουλευθεί τα σχεδιαγράμματα για να έχει μία πλήρη εικόνα για την μεγάλη ΑΔΙΚΙΑ και το εφιαλτικό ενδεχόμενο να μείνει χωρίς Αποχέτευση το Πόρτο Ράφτη με το τραγικό αποτέλεσμα της μη αναστρέψιμης μόλυνσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

            Οι ικανότητες της νέας Δημοτικής Αρχής θα φανούν στα δύσκολα. Θα πρέπει να προχωρήσει ΑΜΕΣΑ στη συμπλήρωση του φακέλου ώστε του χρόνου να πετύχουμε τη χρηματοδότηση του έργου αφού και τα 35.400.000 ευρώ κι αν εξασφαλίσουμε, πάλι δεν θα επαρκέσουν για την ολοκλήρωση του έργου. Ο 2^ος κύκλος του προγράμματος χρηματοδότησης από το Ταμείο Συνοχής κλείνει το 2006. Του χρόνου είμαστε στο 2004. Αυτό σημαίνει ότι για να ολοκληρωθεί το μέγα έργο της Αποχέτευσης και του Βιολογικού Καθαρισμού του Πόρτο Ράφτη και του Μαρκόπουλου ΔΕΝ θα πρέπει να συμβεί αυτό που έγινε φέτος. Να περάσει, δηλαδή, χρόνος ΧΩΡΙΣ χρηματοδότηση.

            Μόνο τότε η Δημοτική Αρχή, και η απερχόμενη και η παρούσα, μπορούν να υπερηφανεύονται ότι ο Δήμος Μαρκοπούλου ήταν ο μοναδικός Δήμος των Μεσογείων που μαζί με το Δήμο Καλυβίων και την Κοινότητα Κουβαρά καταφέρανε να φέρουν εις πέρας με επιτυχία ένα τόσο μεγάλο έργο υποδομής όπως είναι η Αποχέτευση και ο Βιολογικός Καθαρισμός.

            Για να γίνει, όμως, αυτό, η νέα Δημοτική Αρχή θα πρέπει να πιστέψει στον εαυτό της και να προχωρήσει χωρίς δισταγμούς και αμφιταλαντεύσεις του τύπου «να δώσουμε το έργο στην ΕΥΔΑΠ». Θα πρέπει να λειτουργήσει με τη σύγχρονη αντίληψη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που ζητάει όλο και περισσότερες αρμοδιότητες από την Κεντρική Εξουσία. Θα πρέπει, όμως, να αποδεικνύει στην πράξη, ότι είναι ικανή να εξασκεί τοπική Κυβέρνηση. Ότι είναι ικανή να σχεδιάζει, να προγραμματίζει αλλά και να υλοποιεί μεγάλα έργα.

            Η νέα Δημοτική Αρχή θα πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια γι’ αυτό το μέγα έργο υποδομής και από την αντιπολίτευση, αναγνωρίζοντάς της ότι το έργο αυτό είναι και δικό της έργο.

            Η ολοκλήρωσή του θα αναβαθμίσει την περιοχή, θα βελτιώσει την ποιότητα της ζωής όλων των κατοίκων και οικιστών, ανεξάρτητα από την κομματική τους τοποθέτηση και τα ιδεολογικά τους πιστεύω.

            Η αντιπολίτευση, γι’ αυτό το έργο, θα πρέπει να λειτουργήσει με καλή θέληση, με αίσθημα προσφοράς και ιστορικής ευθύνης. Τέτοια έργα μένουν για πάντα στις επόμενες γενεές και θυμούνται όλοι ποιος ήταν παρών και ποιος απών στην υλοποίησή τους.

            Όλοι, όμως, θα πρέπει να συμφωνήσουμε στο κέραιο. ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ θα πρέπει να πέσει το βάρος. Αυτή είναι η πιο ευαίσθητη και ευπαθής περιοχή «για να προλάβουμε τη μόλυνση της θάλασσας που σιγά-σιγά έρχεται» όπως έλεγε ο κ. Κατσίκης από το 1994.

            Σε ότι μας αφορά, εμείς σαν ΟΣΠΑ, θα είμαστε στο πλευρό της Δημοτικής Αρχής σ’ αυτή τη μεγάλη μάχη επειδή, όπως γράψαμε στο πρώτο φύλλο αυτής της εφημερίδας πέρσι τέτοιο καιρό μετά την αποτροπή της μαρίνας, η σωτηρία του Πόρτο Ράφτη βρίσκεται στην κατασκευή δικτύου ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ.

Οι επιτροπές, τα νομικά πρόσωπα και η λαϊκή συμμετοχή

   Φύλλο 6    Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2003

Οι επιτροπές, τα νομικά πρόσωπα και η λαϊκή συμμετοχή.

            «Μέσα στις αλυσίδες και στις προσταγές

              Κανείς δεν θυμάται»

                                              Γιώργος Σεφέρης

            Οι Δήμοι και οι Κοινότητες, κατά το Σύνταγμα, αποτελούν την πρώτη βαθμίδα οργάνωσης και διοίκησης των τοπικών κοινωνιών. Σε ένα ευνομούμενο κράτος αποτελούν τα πρωτογενή κύτταρα δημοκρατικής λειτουργίας και λαϊκής συμμετοχής. Γι’ αυτό τον λόγο ο νομοθέτης, στην σύνταξη του Προεδρικού Διατάγματος με τίτλο «Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας» δημιουργεί ένα θεσμικό πλαίσιο που και κατά γράμμα και κατά πνεύμα στοχεύει στην «προώθηση της λαϊκής συμμετοχής στις τοπικές υποθέσεις, την ενεργοποίηση, την κινητοποίηση και την οργάνωση των δημοτών για την έρευνα, τον εντοπισμό, την καταγραφή των τοπικών προβλημάτων, αναγκών και δυνατοτήτων  κάθε περιοχής, καθώς και την ιεράρχηση, επεξεργασία και προώθηση επίλυσης κάθε τοπικού προβλήματος απασχόλησης, διαβίωσης και ψυχαγωγίας των κατοίκων του Δήμου ή της Κοινότητας».

            Με αυτή την έννοια ο νομοθέτης του Κώδικα δίνει την ευχέρεια στο Δημοτικό Συμβούλιο να συγκροτεί συνοικιακά συμβούλια και να συστήνει  επιτροπές «οι οποίες θα μελετούν και θα εισηγούνται θέματα που συζητεί το συμβούλιο».  Το θέμα των συνοικιακών συμβουλίων και ο ρόλος που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν είναι τόσο σοβαρό που θα μας απασχολήσει ξεχωριστά μία άλλη φορά.

            Οι επιτροπές αυτές δεν είναι θεσμοθετημένες και ούτε αποτελούνται υποχρεωτικά από δημοτικούς συμβούλους. Μόνο η Δημαρχιακή Επιτροπή είναι θεσμοθετημένη και συγκροτείται από δημοτικούς συμβούλους. Απεναντίας στη Λιμενική Επιτροπή η οποία κι αυτή είναι θεσμοθετημένη, τα καθήκοντα του μέλους «είναι ασυμβίβαστα προς τα καθήκοντα του Δημάρχου ή του Προέδρου της Κοινότητας και του Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου ή υπαλλήλου».

            Μας έκανε εντύπωση που ο κ. Κατσίκης, επί 12 χρόνια δήμαρχος, φαίνεται ότι αυτό το αγνοούσε, αφού στο Δημοτικό Συμβούλιο της 10-9-2003 που αποφασίστηκε η σύσταση της δικής μας Λιμενικής Επιτροπής, πρότεινε για μέλος της  δημοτικό σύμβουλο.

            Οι επιτροπές, λοιπόν, έχουν σαν στόχο να διευρύνουν τη λαϊκή συμμετοχή, να ενεργοποιήσουν τους πολίτες, να τους κάνουν κοινωνούς των προβλημάτων τους και της Δημοτικής Αρχής ώστε το έργο τους να είναι πιο αποδοτικό. Η συγκρότηση επιτροπών, λέει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, γίνεται «προκειμένου να αντιμετωπισθεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η ορθή έρευνα (αλήθεια, τι χρειάζεται το επίθετο ορθή;), μελέτη και επίλυση των διαφόρων επιμέρους θεμάτων του Δήμου και των δημοτών, όσο και αρτιότερα η λειτουργικότητα του Δήμου».

            Οι λέξεις κλειδιά έρευνα, μελέτη, επίλυση, που βρίσκεις στον Κώδικα, υπάρχουν και στην προβληματική του Δημοτικού Συμβουλίου κι αυτό είναι πολύ θετικό.  Ποια, όμως, είναι η νοηματοδότηση αυτών των λέξεων και πως υλοποιείται το περιεχόμενό τους; Με την ενεργοποίηση, την κινητοποίηση, τη συμμετοχή των πολιτών, λέει ο Κώδικας. Η Δημοτική Αρχή τι λέει; Μπορεί να βάλει στην προβληματική της αυτές τις τρεις λέξεις άνευ των οποίων οι τρεις πρώτες μένουν κενές περιεχομένου;

            Ο νέος Δήμαρχος, προεκλογικά, εγκαλούσε τους ενεργούς πολίτες να παίξουν το ρόλο τους γιατί ήταν σημαντικός για το μέλλον του τόπου. Πόνταρε  πολύ στα κινήματα των πολιτών μαζί με τα οποία, όπως έλεγε, θα ξεπερνούσε την «κουρασμένη και αλαζονική» προηγούμενη διοίκηση. Οι ενεργοί πολίτες τον πίστεψαν και τον πριμοδότησαν πλουσιοπάροχα. Ιδιαίτερα το Πόρτο Ράφτη τον ψήφισε κατά 65%. Τώρα είναι η σειρά του να φανεί αντάξιος της εμπιστοσύνης των. Δεν μπορούμε, όμως, να περιμένουμε παθητικά γιατί τότε θα αναιρούσαμε  τον εαυτό μας. Δεν θα ήμασταν ενεργοί πολίτες. Όλοι μας κρινόμαστε καθημερινά από τις πράξεις μας.

Συγκρότηση επιτροπών και Δ.Σ. νομικών προσώπων χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια.

            Ας επανέλθουμε, όμως, στις επιτροπές που είναι και το θέμα αυτού του σημειώματος. Στις 14-1-2003, ημέρα Τρίτη, συνήλθε το Δημοτικό Συμβούλιο με τη νέα σύνθεση για να αποφασίσει τη συγκρότηση των επιτροπών και να ορίσει εκπροσώπους και διοικητικά συμβούλια στα Δημοτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (Επιχειρήσεις του Δήμου, Αθλητικοί Οργανισμοί, Παιδικοί Σταθμοί, ΚΑΠΗ, κλπ).

            Ο ορισμός των διοικητικών συμβουλίων και η συγκρότηση των επιτροπών (καθαριότητας, σχεδίου πόλεως, πρασίνου, σφαγείων, νεκροταφείου, πολιτισμού, παιδείας, αθλητισμού, κλπ), ξεπέρασαν τον αριθμό των τριάντα και οι θέσεις των ατόμων που παίρνουν μέρος σ’ αυτές τον αριθμό των διακοσίων. Όλη αυτή η δουλειά έγινε μέσα σε μιάμιση ώρα, που σημαίνει ότι ή ήταν όλα έτοιμα από πριν ή ότι κανένας δεν δίνει και τόση σημασία σ’ αυτές τις επιτροπές.

            Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των ανθρώπων που κλήθηκαν να πάρουν μέρος στα διοικητικά συμβούλια και τις επιτροπές; Ποιες ικανότητες χρειάζονται να έχει, π.χ. κάποιος για να διοικήσει μία Αναπτυξιακή Επιχείρηση, όπως είναι η ΑΔΕΜ; Ή να αποδώσει πραγματικά σε μία επιτροπή περιβάλλοντος; Ποια είναι η έννοια του Περιβάλλοντος σήμερα; Είναι τόσο στενή και μίζερη που αφορά μόνο την «καθαριότητα και το πράσινο», όπως λέει η Δημοτική Αρχή; Δεν έχουμε κατανοήσει ότι το τεράστιο θέμα του Περιβάλλοντος αφορά σήμερα τη ζωή ολόκληρου του Πλανήτη;

            Δεν υπήρξε «διαλογική συζήτηση» επί της ουσίας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν αναπτύχθηκε καμία επιχειρηματολογία. Γιατί αυτόν κι όχι τον άλλο; Κανένα αξιοκρατικό κριτήριο.

            «Μέλη Διοικητικού Συμβουλίου είναι δημοτικοί σύμβουλοι και δημότες ή κάτοικοι ,(υπογράμμιση δική μας), που έχουν ανάλογη επαγγελματική ή κοινωνική δράση ή ειδικές γνώσεις, ανάλογα με τον σκοπό του νομικού προσώπου»,  λέει ο Κώδικας.

            Ποιος έλαβε υπόψη του αυτή τη σημαντική παράγραφο; Κανένας, εκτός από τον δημοτικό σύμβουλο κ. Ν. Νικολάκη που για την Επιτροπή του Λιμενικού Ταμείου η οποία είναι νομικό πρόσωπο, πρότεινε άτομα με τα προσόντα που προβλέπει ο νόμος. Ποιος υποστήριξε την πρόταση του κ. Νικολάκη; Κανένας, εκτός από έναν καλλιεργημένο δημοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης, τον κ. Δημήτρη Μεθενίτη, που είχε τη γενναιότητα να ψηφίσει κατά συνείδηση και να διαφοροποιηθεί από την πρόταση της παράταξής του.

            Κι όμως, το νομικό πλαίσιο, όπως βλέπουμε, υπάρχει, ώστε να μπορούν να είναι βιώσιμες δημοτικές ή κοινοτικές επιχειρήσεις, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης, αρκεί να το πιστέψει αυτό η Δημοτική Αρχή και να επιλέγει ικανό μάνατζμεντ για το κοινό συμφέρον.

            Θα πρέπει να λέμε την αλήθεια. Τα κριτήρια δυστυχώς του ορισμού των διοικητικών συμβουλίων των νομικών προσώπων του Δήμου μας και η συγκρότηση των Επιτροπών ήταν παραταξιακά, τοπικιστικά, πελατειακά, όπως γινόταν και τα προηγούμενα χρόνια.

            Του λόγου το αληθές μπορεί να διαπιστώσει, όποιος ενδιαφέρεται, ρίχνοντας μια προσεκτική ματιά στη σύνθεση των διοικητικών συμβουλίων και των επιτροπών. Φαίνεται ότι εξοφλούνται «γραμμάτια» προεκλογικών δεσμεύσεων. Όσο για τα τοπικιστικά και κατά συνέπεια διχαστικά κριτήρια, δεν χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος.

Διακρίσεις και «λάθη» στην αντιγραφή

            Από το συλλογικό κίνημα των ενεργών πολιτών του Πόρτο Ράφτη που εκπροσωπεί η ΟΣΠΑ, σ’ αυτά τα 200 ανακυκλούμενα άτομα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ουσιαστικά ΚΑΝΕΝΑΣ. Η επιλογή του κ. Γεωργίου Ξαρχά, σαν μέλος του Δ.Σ. του ΑΟΔΜ, ήταν υποχρεωτικό από τον Κώδικα. Δεν μιλάμε, φυσικά, για την άτυπη Επιτροπή Πόρτο Ράφτη την οποία σχολιάζουμε ξεχωριστά. Η κ. Αικατερίνη Μαραγκάκη που συγκέντρωσε 205 σταυρούς στο ψηφοδέλτιο του κ. Μαγουλά, εμφανίζεται μόνο στην άνευ περιεχομένου επιτροπή δεοντολογίας του Ράδιο Αττική το οποίο δεν λειτουργεί, ενώ άλλοι συνυποψήφιοί της από το Μαρκόπουλο που συγκέντρωσαν πολύ λιγότερους σταυρούς, συμμετέχουν σε 4-5 ουσιαστικές επιτροπές. Ο καθηγητής ανώτερης εκπαίδευσης κ. Γεώργιος Κατσούρας, Πρόεδρος του εξωραϊστικού και ναυτικού Συλλόγου του οικισμού Κορώνης του Πόρτο Ράφτη που για τη σύνεσή του, τις γνώσεις του και τον ήπιο χαρακτήρα του είχε προταθεί για την ίδια Επιτροπή (η κ. Μαραγκάκη είχε προταθεί σε άλλες επιτροπές), ενώ έγινε δεκτός από το Δημοτικό Συμβούλιο, όταν έγινε η αντιγραφή και καθαρογράφτηκαν οι αποφάσεις του, κατά περίεργο τρόπο, το όνομα του κ. Κατσούρα εξαφανίστηκε!!

            Επίσης, κατά περίεργο τρόπο, εξαφανίστηκε από το Δ.Σ. του Σταδίου κατά την … αντιγραφή το όνομα του δημοτικού συμβούλου κ. Νικ. Νικολάκη, ο οποίος θα ήταν και ο Πρόεδρος αφού η διοίκηση του Σταδίου θεωρείται ότι αποτελεί ενιαίο σύνολο και κατά δήλωση του Δημάρχου με τους σκοπούς δράσης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΑΟΔΜ (Αθλητικός Όμιλος Δήμου Μαρκοπούλου) του οποίου στον κ. Νικολάκη ουσιαστικά έχουν ανατεθεί αρμοδιότητες Προέδρου.

            Δεν είναι αθώες αυτές οι…. παραλήψεις.

Πρακτικές από το παρελθόν

            Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σταδίου ορίζει τις ώρες που προπονούνται και αγωνίζονται οι αθλητές των Συλλόγων. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια έτσι και φέτος τις πιο δυσμενείς ώρες είχαν τα παιδιά της Αθλητικής Ένωσης Πόρτο Ράφτη. Υποχρεωμένα τα μικρά παιδιά να αγωνίζονται τα βράδια με το κρύο, εκτός του κλειστού γυμναστηρίου, με λιγότερες ώρες εκγύμνασης. Λες και οι αθλητές του Πόρτο Ράφτη πιστεύουν σε άλλο θεό, που και αυτό να συνέβαινε, τέτοιου είδους μεταχείριση θα αποτελούσε σοβαρά ρατσιστικό παράπτωμα. Αυτές οι διακρίσεις εις βάρος των πολιτών του Πόρτο Ράφτη, φάνηκαν και από το γεγονός ότι ο νέος Δήμαρχος κ. Μαγουλάς δεν αισθάνθηκε καν την ανάγκη να ζητήσει, έστω τυπικές διαβουλεύσεις με την ΟΣΠΑ για τις επιτροπές και τα διοικητικά συμβούλια των νομικών προσώπων του Δήμου.  Με την ΟΣΠΑ με την οποία υπήρξε μία προεκλογική συμφωνία-δεύσμευση και συνεργασία σε πρόσωπα και σε προγράμματα.

            Μπορεί να φαντασθεί κάποιος εάν η ΟΣΠΑ εκπροσωπούσε 11 εξωραϊστικούς Πολιτιστικούς Αθλητικούς και Ναυτικούς Συλλόγους του Μαρκόπουλου ποια θα ήταν η συμπεριφορά του Δημάρχου;  Δεν συμφωνήσαμε μήπως ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι διακρίσεις εις βάρος του Πόρτο Ράφτη;

Δημοτικές επιχειρήσεις. Μπορούν να είναι βιώσιμες, αρκεί….

            Οι επιτροπές, λοιπόν, αποτελούν τους αρμούς πάνω στους οποίους υφαίνεται η κοινωνική συνοχή του Δήμου. Γι’ αυτό τον λόγο δεν μπορούν να είναι παραταξιακές. Ούτε κομματικές, ούτε μονόχρωμες. Είναι οι μεσολαβητές μεταξύ κοινωνίας και τοπικής εξουσίας. Όταν καταντούν καθαροί μηχανισμοί εξουσίας, ωθούν τη Δημοτική Αρχή σε ένα υπερβατικό ρόλο δημοσιοϋπαλληλικής διοίκησης, σε Δήμο χωρίς δημότες. Σε μία συγκεντρωτική και αλαζονική εξουσία. Μιας εξουσίας με «αλυσίδες και προσταγές» κατά τον ποιητή, που χάνει τη μνήμη της.

            Πως μπορούν να αποδώσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι αν συμμετέχουν ταυτόχρονα σε 15-20 επιτροπές ή διοικητικά συμβούλια;

            Πως μπορεί να διευθύνει, να οργανώσει και να σχεδιάσει ένας πρόεδρος μιας επιχείρησης όταν ταυτόχρονα προεδρεύει (ο Δήμαρχος στην περίπτωσή μας), σε 15-20  Επιχειρήσεις με διαφορετικά αντικείμενα δράσης;

            Δεν είναι αλήθεια ότι έτσι προβλέπει ο Κώδικας, όπως ισχυριζόταν η απερχόμενη δημοτική αρχή. Λέει ο Κώδικας στο άρθρο 203 παρ. 3 «τα δημοτικά ή κοινοτικά πρόσωπα διοικούνται από το Δ.Σ. που αποτελείται από 5 έως 15 μέλη, τα οποία μαζί με τους αναπληρωτές τους ορίζονται από το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο. Πρόεδρος του Δ.Σ. είναι ο Δήμαρχος ή ο Πρόεδρος της Κοινότητας ή άλλο μέλος αιρετό ή μη που ορίζεται από αυτούς».

            Μπορεί να φαντασθεί κανείς, σήμερα, 15-20 διαφορετικές ιδιωτικές επιχειρήσεις που να διοικούνται ουσιαστικά από τα ίδια διοικητικά συμβούλια και με τον ίδιο Πρόεδρο;

            Δυστυχώς, αυτή είναι η κατάντια των δημοτικών νομικών προσώπων του Δήμου Μαρκοπούλου. Έτσι τα βρήκαμε, έτσι τα συνεχίζουμε, απλώς τώρα ο καταμερισμός της εξουσίας είναι από την ανάποδη.

Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή ρότας.

            Η ίδια αυτή τακτική υποδεικνύει ότι η νέα Δημοτική Αρχή δεν φαίνεται να διαθέτει όραμα, υπολείπεται εμπνεύσεως, ασθμαίνει να δει το μέλλον, παρότι αυτό επικαλείται επανειλημμένα ο Δήμαρχος.

Και το κυριότερο: Αδυνατεί να συνεργασθεί με άλλες κοινωνικές δυνάμεις εκτός ενός μέρους του στενού παραταξιακού της χώρου.

            Αυτό, ιδιαίτερα στους ΟΤΑ, είναι πολύ αρνητικό και για την ίδια την παράταξη αφού προοπτικά την συρρικνώνει.

            Η πορεία του έργου της νέας Δημοτικής Αρχής, εάν συνεχιστεί με τέτοια αντίληψη και νοοτροπία, είναι αδιέξοδη και θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε έντονες κοινωνικές αντιδράσεις.

            Γνωρίζουμε ότι ο νέος Δήμαρχος θέλει να παράξει έργο. Γι’ αυτό η κριτική είναι καλοπροαίρετη. Αυτό όμως, μπορεί να πραγματοποιηθεί εάν αντιληφθεί νωρίς, τόσο ο ίδιος όσο και οι στενοί του συνεργάτες, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από εκείνον της κοινωνικής συναίνεσης, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς. Δεν θα πρέπει να φοβούνται και να βλέπουν με καχυποψία τους πορτοραφτιώτες. Υπάρχουν ικανοί άνθρωποι και εδώ…κάτω.

            Θα πρέπει να τραβήξει αυστηρά τα αυτιά, ο νέος μας Δήμαρχος, σε εκείνους που μιλούν απαξιωτικά και προσβάλλουν τις δεκάδες χιλιάδες κατοίκους και παραθεριστές του Πόρτο Ράφτη, παρομοιάζοντας την τεράστια αυτή πόλη με τη… Μερέντα!!!

            Το συλλογικό κίνημα των ενεργών πολιτών του Πόρτο Ράφτη, το οποίο γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Μαγουλάς, δεν μπορεί να μετατραπεί σε παθητικό θεατή των εξελίξεων.

            Εξάλλου, ο ίδιος το λέει, ότι «εάν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, μόνο ένας δρόμος υπάρχει. ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ» κι εμείς θέλουμε πραγματικά να αλλάξουν τα πράγματα στον τόπο μας προς το καλύτερο, φυσικά, κ. Δήμαρχε!