Φύλλο 59
Μάιος 1998
Γιατί ο Ανεξάρτητος…
Στις
δημοτικές εκλογές αυτού του χρόνου θα παιχθεί το μέλλον όχι μόνο του Πόρτο
Ράφτη, αλλά ολόκληρου του Δήμου. Τα έργα της επόμενης τετραετίας θα
χαρακτηρίσουν την πορεία της τοπικής μας κοινωνίας και θ’ αφήσουν τη σφραγίδα
τους σε μία κατεύθυνση που σίγουρα θα είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη η
αναστροφή της. Οι δυνάμεις απ’ το παρελθόν, οι εφιαλτικές δυνάμεις της
αντιπαροχής και της εμπορευματοποίησης της γης, της θάλασσας και του αέρα, της
εμπορευματοποίησης, δηλαδή, της ζωής των πολιτών, είναι παρούσες και προσπαθούν
να δώσουν την δική τους μορφή στην
πραγματικότητα και στις εξελίξεις. Αφού δεν κατάφεραν να φέρουν τα στερεά
απόβλητα, δηλαδή, τα σκουπίδια της Νοτιοανατολικής Αττικής στη Μερέντα από την
αντίδραση κύρια των κατοίκων του Μαρκόπουλου, που είχαν επικεφαλής τη Συντονιστική τους Επιτροπή και κατά δεύτερο
λόγο των ευαισθητοποιημένων πολιτών του Πόρτο Ράφτη, προσπαθούν τώρα, με την
πρόθεση κατασκευής της μαρίνας, να φέρουν στα νερά του Πόρτο Ράφτη τα υγρά
απόβλητα του «υψηλού τουρισμού», υπολογίζοντας ότι η αντίδραση των κατοίκων του
Πόρτο Ράφτη θα είναι μικρότερη.
Αφού
δεν κατάφεραν επί μία οκταετία, όχι να λύσουν, με την κατασκευή της
αποχέτευσης, αλλά ούτε να περιορίσουν τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση και ρύπανση
του υδροφόρου ορίζοντα και κατά συνέπεια τη μόλυνση της θάλασσας από τους
απορροφητικούς βόθρους, υπόσχονται τώρα, αντισταθμιστικά οικονομικά οφέλη στα
βυτιοφόρα που θα μεταφέρουν τα υγρά απόβλητα απ’ το Πόρτο Ράφτη στις
εγκαταστάσεις του Βιολογικού καθαρισμού στο Μαρκόπουλο, ο οποίος θα
λειτουργήσει δοκιμαστικά (!) λίγες μέρες πριν τις δημοτικές εκλογές του
ερχόμενου Οκτωβρίου!!
Αφού
επί μία οκταετία δεν κατάφεραν την ολοκλήρωση και την κύρωση καμιάς πράξης
εφαρμογής και αφού δεν έδωσαν καμία ουσιαστική μάχη στο Συμβούλιο Επικρατείας
να αποτρέψουν ενδεχομένως την απόφαση που έθεσε εκτός σχεδίου την 4 και 5
πολεοδομική ενότητα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί προηγούμενο και να υπάρχει
περίπτωση να τεθούν εκτός σχεδίου και άλλες περιοχές, υπόσχονται τώρα αύξηση
συντελεστή δόμησης και αλλαγή χρήσεων γης.
Οι
αναπτυξιομανείς αυτές δυνάμεις που βαφτίζουν πρόοδο την καταστροφή του περιβάλλοντος,
τη μόλυνση της θάλασσας, τη διατάραξη του θαλάσσιου και επίγειου
οικοσυστήματος, την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, πρέπει να
ηττηθούν στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου.
Σύμφωνα
με επίσημη μελέτη της εταιρείας ΜΕΤΡΟ, το Πόρτο Ράφτη μέχρι το 2005 θα αριθμεί
10.000 με 15.000 μόνιμους κατοίκους. Η αύξηση και η επέκταση, δηλαδή, του Δήμου
βρίσκεται προς τα παράλια. Το μέλλον και η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας
εξαρτάται από τον χαρακτήρα της ανάπτυξης που θα πάρει το Πόρτο Ράφτη. Με αυτή
την έννοια ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός
Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη που διεκδικεί την ψήφο των πολιτών στις δημοτικές
εκλογές αυτού του χρόνου, είναι Συνδυασμός ολόκληρου του Δήμου. Οι άλλοι δύο
Συνδυασμοί, και ιδιαίτερα ο Συνδυασμός του κ. Κατσίκη που διακηρύσσει ότι το
ψηφοδέλτιό του θα συμπεριλάβει 4 ή και 5 υποψήφιους απ’ το Πόρτο Ράφτη,
επιδιώκουν να μην εκλεγεί ΚΑΝΕΝΑΣ από την περιοχή μας.
Με τους
4-5 υποψήφιους από το Πόρτο Ράφτη που επιδιώκει να έχει στη ψηφοδέλτιό του ο κ.
Κατσίκης, υπολογίζει να έχει «με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια».
Πρώτο:
Να προσθέσει όσο το δυνατό περισσότερους ψήφους από το Πόρτο Ράφτη στο
ψηφοδέλτιό του, αλλά ταυτόχρονα να μοιραστούν στους πολλούς υποψήφιους, ώστε να
μην ΕΚΛΕΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ. Και
Δεύτερο:
Να αφαιρεθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι ψήφοι από τον ΑΝΥΣΠΟΡ, ώστε και από
εκεί να ΜΗΝ ΕΚΛΕΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ.
Όσοι
κολακεύονται από την υποψηφιότητα στους συνδυασμούς του κ. Κατσίκη και θεωρούν
ότι αυτό θα ωφελήσει το Πόρτο Ράφτη, ας το κάνουν.
Πάντως,
εμείς πιστεύουμε ότι αυτή τη φορά το Πόρτο Ράφτη θα εκπροσωπηθεί στο Δημοτικό
Συμβούλιο γιατί έτσι είναι το σωστό και το δίκαιο. Γιατί η τοπική μας κοινωνία,
ολόκληρος ο Δήμος έχει ανάγκη από τους αυθεντικούς δημοτικούς συμβούλους του
Πόρτο Ράφτη, επειδή είναι ανάγκη, η Δημοτική Αρχή να ελέγχεται και να μην λειτουργεί αυθαίρετα. Επειδή
υπάρχει ανάγκη μιας καλόπιστης πραγματικής αντιπολίτευσης, η οποία, δυστυχώς,
δεν υπήρχε μέχρι σήμερα.
Το
Πόρτο Ράφτη με ΕΜΑΣ ή χωρίς ΕΜΑΣ, θα πάρει το δρόμο μιας κάποιας ανάπτυξης, με ή
χωρίς εισαγωγικά. Θα πάρει το δρόμο μιας ανεξέλεγκτης, αυθαίρετης ανάπτυξης,
εχθρικής προς τη φύση και το περιβάλλον και φιλικής προς τους εργολάβους και
τους διάφορους κερδοσκόπους, ή χρειάζεται μία ήπια ανάπτυξη, φιλική προς το
οικιστικό, φυσικό και θαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής μας, που θα σέβεται τις
ανθρώπινες υπάρξεις, που θα συντηρεί την ιστορική μνήμη, που θα δίνει διεξόδους
και θα δημιουργεί προοπτική για τους νέους;
Χρειάζεται
μία ανάπτυξη που θ’ απορρίπτει το πρότυπο των σύγχρονων μεγαλουπόλεων της
μόλυνσης και της αποξένωσης, της κυκλοφοριακής συμφοράς και της ατομικής και
συλλογικής δυστυχίας.
Χρειάζεται
όραμα για μία ανθρώπινη πόλη, ανοιχτή στους κατοίκους της. Μία πόλη που θα σχεδιάζεται για τον άνθρωπο,
για τον άνδρα, τη γυναίκα, το παιδί. Μία
πόλη με πρόνοια για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που στις μέρες μας
γίνονται όλο και περισσότεροι, μία πόλη καθαρή, όμορφη, που θα νοιάζεται και θα
φροντίζει τα προβληματικά άτομα, τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Μία πόλη
κοινωνικής αλληλεγγύης και ανθρώπινης ζεστασιάς.
Οι
Δημοτικοί Σύμβουλοι του Πόρτο Ράφτη, αν εκλεγούν, θα αγωνιστούν με όλα τα μέσα
για να ΜΗΝ γίνει μαρίνα η οποία μόνο αρνητικά θα σωρεύσει στην περιοχή.
Θα
προσφύγουμε σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, είτε Ελληνικές, είτε της Ε.Ε., για
να γίνει εδώ και τώρα η αποχέτευση και ο βιολογικός καθαρισμός για το Πόρτο
Ράφτη που αποτελούν τη βασική προϋπόθεση μη περαιτέρω ρύπανσης της θάλασσάς
μας.
Για όλα
αυτά τα διαφορετικά που λέμε απ’ τους άλλους δύο Συνδυασμούς, αλλά και άλλα που
θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε μέχρι τις εκλογές του Οκτωβρίου, θεωρήσαμε
απαραίτητο να κατέβει στη μάχη των Δημοτικών Εκλογών, Ο Ανεξάρτητος
Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη (ΑΝΥΣΠΟΡ). Το εκλογικό σώμα θα μας
κρίνει.
Το «σοβαρό»
«Εν Μαρκοπούλω»
Αναδημοσιεύουμε ολόκληρο το παρακάτω κείμενο από το τεύχος
Μαρτίου του περιοδικού «Εν Μαρκοπούλω»…
Με το σταυρό στο χέρι
Μια φορά κι ένα καιρό η
Αμερικάνικη Ήπειρος συντίθετο από «βαρβάρους» και μόνο κατοίκους. Πήγανε,
λοιπόν, οι «πολιτισμένοι», κάποτε, και τα κάνανε όλα λίμπα – μακελέψανε
ανθρώπους – μακελέψανε φοβερούς και τρομερούς πολιτισμούς και παραδόσεις – δεν
αφήσανε τίποτα απείραχτο κι ανέγγιχτο. Αυτά όλα γινήκανε με το σταυρό ψηλά στο
μπαϊράκι τους σαν οδηγό. Με το σταυρό
πήγανε στους Αγίους Τόπους άλλοι «λυτρωτές» και τα κάνανε κι αυτοί Γης
Μαδιάμ. Τελικά, ο Σταυρός ήταν ανάμεσα
στους αιώνες ένα καλό άλλοθι για παρεμβάσεις καταστροφικές και επώδυνες.
Μετά από πολλά χρόνια, άλλοι
επίδοξοι «σωτήρες» βρήκανε τη συνταγή σωστή και βαλθήκανε να κάνουν το ίδιο,
αλλά με πιο εξωραϊσμένες μεθοδεύσεις. Βαλθήκανε, κοντολογίς, να τα κάνουμε όλα
στάχτη και μπούρμουλη, να τα ισοπεδώσουμε, να μεταφέρουνε κι εδώ πολύ-πολύ
κοντά μας τις «πολιτιστικές» τους «εμπειρίες»…
Αυτή, λοιπόν, η «επιχείρηση»
βρίσκεται σε εξέλιξη και να έχετε το νου σας παιδιά μου, γιατί το μοναδικό
υλικό που κουβαλήσανε μαζί τους είναι η «λάσπη». Να έχετε, λοιπόν το νου σας,
να έχετε την υγεία σας και να έχετε και τα μάτια σας τετρακόσια… Και να έχετε
και την ευχή μου!
ΑΝΤΩΝΗΣ
ΠΕΤΡΗΣ
Με την εμφάνιση του πρώτου
τεύχους του περιοδικού που εκδίδει το Πνευματικό Κέντρο του Μαρκόπουλου, του
οποίου Πρόεδρος είναι ο δήμαρχος κ. Νικόλαος Κατσίκης, αφού χαιρετίσαμε την
έκδοσή του και ευχηθήκαμε επιτυχίες και μακροζωία στο περιοδικό, καταλήγαμε: «Εάν η Συντακτική Επιτροπή καταφέρει να
κρατήσει έναν αυτόνομο λόγο και, γιατί όχι, και κριτικό στα δρώμενα του Δήμου
και δεν υποπέσει στο ολίσθημα του απολογητή και του προπαγανδιστή των επιλογών
της Δημοτικής Αρχής, το περιοδικό θα παίξει θετικό ρόλο στην περιοχή».
Βάλαμε
ένα «εάν» τότε, και περιμέναμε καλοπροαίρετα τα επόμενα τεύχη.
Σήμερα,
μπορούμε να πούμε, ότι το περιοδικό γεννήθηκε στη λήξη της τετραετίας για να
προπαγανδίσει τις επιλογές του Δημάρχου, να προβάλει, χωρίς κανένα αντίλογο, το έργο του και να λειτουργήσει σαν
μέσο προεκλογικής του προπαγάνδας.
Αυτό
μαρτυρούν τα μακροσκελή άρθρα για τη μαρίνα, για τον βιολογικό καθαρισμό και
την αποχέτευση με την υπογραφή του Δημάρχου, γεμάτα ανακρίβειες, υπεκφυγές και
αποσιωπήσεις, με πνεύμα βοναπαρτίστικης έπαρσης και εγωπάθειας. «Ούτε μια
φωτογραφία μου δεν φέρει το περιοδικό», λέει ο κ. Κατσίκης!
Στο
ίδιο μήκος κύματος κινείται και το άρθρο του κ. Παπασιδέρη στο τεύχος Μαρτίου
για το «ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ, ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ» που κατηγορεί για «μιζέρια και κινδυνολογία»
όλους εκείνους που διαφωνούν με τις απόψεις του, χωρίς ν’ αναφέρει ποιες είναι
αυτές.
Σε όλα
αυτά θα εκθέσουμε με παρρησία τις απόψεις μας στην εφημερίδα (για χρήσεις γης
βλ. σ’ αυτό το φύλλο) ή εάν το επιθυμούν και επιδιώκουν το διάλογο και μέσω του
περιοδικού «Εν Μαρκοπούλω»…
Εκείνο,
όμως, που ξεπέρασε κάθε όριο και φαντασία και μας προξένησε αλγεινή εντύπωση
που «πέρασε» από τη Συντακτική Επιτροπή, ήταν το παραπάνω ευτελές κείμενο που
αναδημοσιεύουμε. Το κάνουμε για να διαπιστώσει οποιοσδήποτε ποιοι είναι εκείνοι
που καλλιεργούν το μίσος και τη διχόνοια μεταξύ των δύο οικισμών. Φτάνουν στο σημείο να συσχετίσουν τις
Σταυροφορίες και την ανακάλυψη και κατάκτηση της Αμερικής απ’ τους λευκούς, με
τα δρώμενα στην περιοχή του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη. Εάν το κείμενο
αυτό «πέρασε» από τη Συντακτική Επιτροπή σαν ανταμοιβή στο συγγραφέα του για
την προπαγάνδα που κάνει απ’ το ραδιοφωνικό σταθμό διαβάζοντας από μικροφώνου
σχεδόν όλο το περιοδικό μόλις εκδοθεί το νέο τεύχος, όπως γίνεται σε όλα τα
ολοκληρωτικά καθεστώτα που χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς επικοινωνίας για ίδιο
όφελος της μιας και «ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ»,
τότε λυπούμαστε πραγματικά για το
επίπεδο της Συντακτικής Επιτροπής.
Ο εν
λόγω παρολατζής δεν ανέγνωσε ΠΟΤΕ χωρίς πικρόχολα σχόλια, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ της
εφημερίδας μας που εκδίδεται επί πέντε συνεχή έτη.
Μόνο
ένα αρρωστημένο μυαλό θα έβλεπε σήμερα το Μαρκόπουλο να κατοικείται από…
Ινδιάνους και κάποιους «ξένους» να έρχονται να τους… κατακτήσουν, έστω και «με
πιο εξωραϊσμένες μεθοδεύσεις». Μόνο ένας αποσυντονισμένος εγκέφαλος θα έβλεπε
να συγκρούονται αλλόθρησκες ομάδες γιατί εάν επρόκειτο για κάποιους
μεμονωμένους «σωτήρες» δεν θα έπρεπε να γίνεται καν λόγος.
Ας
απευθυνθούμε, όμως, και εμείς στα παιδιά που προσπαθεί να φοβίσει και να
ενοχοποιήσει ο απίθανος αρθρογράφος, αφού αγνοεί τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει στην τρυφερή ψυχή τους μια
τέτοια «παιδαγωγική» πρακτική.
Δεν
υπάρχει πόλεμος, παιδιά μου, στον τόπο που ζείτε και το ξέρετε πολύ καλά.
Υπάρχουν κακοί άνθρωποι που οργανώνουν ομάδες που επιδιώκουν να εξοντώσουν
άλλες ομάδες. Κάποτε, το Πόρτο Ράφτη, πριν πολλά χρόνια, κατοικείτο από λίγους
ανθρώπους. Η περιοχή ήταν έρημη. Τα χωράφια, που αργότερα γίνανε οικόπεδα, τα
περισσότερα, ήταν εγκαταλειμμένα επειδή ήταν άγονα. Αυτά τα χωράφια ήταν όλα ιδιοκτησία των
κατοίκων του Μαρκόπουλου, το οποίο τότε και αυτό ήταν ένα μικρό χωριουδάκι. Η
Αθήνα ήταν μία μεγάλη πόλη που γινόταν όλο και μεγαλύτερη. Πολλοί άνθρωποι, που
μένανε σε εκείνα τα κουτάκια που λέγονται πολυκατοικίες, φύγανε απ’ την Αθήνα
επειδή δεν μπορούσαν να περπατήσουν απ’ τα πολλά αυτοκίνητα και δεν μπορούσαν
να αναπνεύσουν καθαρό αέρα απ’ το νέφος που δημιουργούν τα καυσαέρια των
αυτοκινήτων. Θέλανε να αναπνεύσουν λίγο καθαρό αέρα, ν κολυμπήσουν σε μία
καθαρή θάλασσα και να δουν λίγο ήλιο που όλο και περισσότερο στην Αθήνα, τον
έκρυβαν οι πολυκατοικίες. Στο Πόρτο Ράφτη που ήρθανε, αγοράσανε με τις
οικονομίες που κάνανε εν τω μεταξύ, τα χωράφια που γίνανε οικόπεδα, δηλαδή,
μικρότερα κομματάκια γής. Δεν ήλθαν,
λοιπόν, να καταλάβουνε τη γη, δεν καταπάτησαν ξένη περιουσία, ούτε ήλθαν με
κοντάρια, σπαθιά και σιδηρές πανοπλίες και περικεφαλαίες, όπως πηγαίνανε οι
Σταυροφόροι στους Αγίους Τόπους. Ρωτήστε, αν θέλετε, και το δάσκαλό σας ή τη
δασκάλα σας ή τους γονείς σας.
Το Δήμο
που ζούμε τον διοικούν και τον διοικούσαν πάντα άνθρωποι από το Μαρκόπουλο. Δεν
είναι κακοί άνθρωποι. Είναι τίμιοι δουλευταράδες και φιλόξενοι, όπως όλοι οι
Έλληνες.
Οι
Πορτοραφτιώτες, εν τω μεταξύ, που γίνονται όλο και περισσότεροι και πληρώνουν
κανονικά στο Δήμο τους φόρους για αντισταθμιστικά οφέλη και τα διάφορα δημοτικά
τέλη (ρωτήστε τους δασκάλους σας να σας
εξηγήσουν τι είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη), υποστηρίζουν ότι δεν είναι σωστό
να διοικούν συνέχεια το Δήμο οι Μαρκοπουλιώτες και θα πρέπει κι αυτοί ν’
αντιπροσωπεύονται στο Δήμο! Πως όμως;
Εσείς τι λέτε; Δεν πρέπει να βάλουν υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές που θα
γίνουν τον Οκτώβριο; Εγώ λέω ναι, και αν τους ψηφίσει ο κόσμος εντάξει, αν όχι,
δεν πειράζει, την επόμενη φορά!
Χρειάζονται υπομονή αυτά τα πράγματα
Αυτούς
τους ανθρώπους από το Πόρτο Ράφτη που προσπαθούν να οργανωθούν και να κατέβουν
με δικό τους Συνδυασμό στις Δημοτικές Εκλογές του Οκτωβρίου, αυτός ο κύριος
τους θεωρεί κακούς, επειδή «βαλθήκανε να τα κάνουν όλα στάχτη και μπούρμπουλη»,
όπως λέει «ρωτήστε τους δασκάλους σας να σας εξηγήσουν τι είναι η
ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗ!!). Ούτε αυτοί, αγαπητά μου
παιδιά, είναι κακοί. Ήλθανε στο Πόρτο
Ράφτη, αγοράσανε ένα οικόπεδο με τα ωραία τους λεφτουδάκια, κάνανε ένα σπιτάκι
με πολλούς κόπους και θυσίες, με πολύ μεγάλη προσωπική εργασία και διεκδικούν
κι αυτοί τα δικαιώματά τους. Χρειάζεται, λένε, στο Πόρτο Ράφτη να έχουμε καλούς
δρόμους, να έχουμε τακτική συγκοινωνία, να είναι φωτισμένοι όλοι οι δρόμοι, να
μην υπάρχουν σκουπίδια πεταμένα, να υπάρχουν παιδικές χαρές, πλατείες,
πεζόδρομοι, για να κάνουμε βόλτα, χωρίς κίνδυνο μη μας πατήσει κανένα
αυτοκίνητο, να υπάρχουν γήπεδα για να παίζουμε, αίθουσες για να
συγκεντρωνόμαστε και να συζητάμε, να γίνει κι άλλο σχολείο στο Πόρτο Ράφτη, να
γίνει γυμνάσιο, λύκειο, να υπάρχει αστυνόμευση στην περιοχή, ώστε να μη
γίνονται κλοπές και διαρρήξεις, να πάρουμε μέτρα να μη μολυνθεί η θάλασσά μας,
να είναι καθαρό το νερό που πίνουμε, να έχουμε ενορία για να πάμε όταν θέλουμε
στην εκκλησία και ένα σωρό άλλα καλά πράγματα. Όλα αυτά, έτσι γενικά και
αφηρημένα, χωρίς να αναφέρει τίποτα συγκεκριμένο από εκείνα που λέμε εμείς, τα
λέει «λάσπη» αυτός ο κύριος. Γιατί άραγε δεν ενεργεί όπως πράττουμε εμείς
σήμερα που του κάνουμε κριτική, αλλά δημοσιεύουμε ολόκληρο το κείμενό του για
να δουν όλοι οι αναγνώστες τι λέει πραγματικά ο ίδιος; Τι θα πει «πετάω λάσπη»;
Λασπολόγος είναι εκείνος που προσπαθεί να σπιλώσει, να παραμορφώσει με βρωμερές
κατηγορίες κάποιον ή κάποια ομάδα ανθρώπων. Όταν μάλιστα αυτή η σπίλωση γίνεται
και χωρίς να αποδεικνύονται οι κατηγορίες, είναι χίλιες φορές λασπολόγος, αλλά
και συκοφάντης ταυτόχρονα. Αυτό δεν κάνει μήπως ο εν λόγω αρθρογράφος;
Γιατί
άραγε τα κάνει όλα αυτά; Γιατί δεν μιλάει καθαρά και δεν ονοματίζει; Γιατί συκοφαντεί εκ του ασφαλούς; Γιατί,
αγαπητά μου παιδιά, είναι δειλός, και επειδή όντας υπάλληλος του Δήμου νομίζει
ότι με το να λέει τέτοιες ανοησίες, προσφέρει καλές υπηρεσίες στον εργοδότη
του.
Ούτε ο
ίδιος, αγαπητά μου παιδιά, είναι κακός. Γραφικός είναι, λέει αστειάκια,
διηγείται ιστοριούλες. Θα πρέπει, όμως, να ξέρετε ότι ορισμένοι άνθρωποι όταν γερνάνε λένε πολλές ανοησίες και
ασυναρτησίες. Άλλοι πάλι, όσο γερνάνε, γίνονται πιο συνετοί και πιο σοφοί.
Αυτός ο κύριος ανήκει στους πρώτους, γι’ αυτό μην τον παίρνετε πολύ στα σοβαρά.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι τον καταλαβαίνουν και κάνουν το ίδιο.
Θα
ήθελα, αγαπητά μου παιδιά, να τελειώσω παραφράζοντας κάποιες γραμμές από ένα
βιβλίο που διάβασα τελευταία: Να έχετε
εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και στον εαυτό σας, να υποστηρίζετε με θάρρος τις
απόψεις σας. Να ακούτε με προσοχή τις απόψεις των άλλων. Να έχετε αξιοπρέπεια
και να μην σπαταλάτε τη ζωή σας στο μίσος και το φόβο.
