Φύλλο 46 -47
Απρίλιος - Μάιος 1997
Σχόλιο σε 2 επιστολές
με θέμα τις κλοπές στο Πόρτο Ράφτη
Με όλα
όσα γράφουμε σχετικά με τις κλοπές και την τρομοκρατία στο Πόρτο Ράφτη,
νομίζουμε, ότι είναι περιττό ένα σχόλιο στο παραπάνω έγγραφο, που έφτασε στα
χέρια μας από τη Δ/νση Ασφαλείας Αττικής, το οποίο ιδιαίτερα μετά τα τελευταία
γεγονότα και το ρεπορτάζ στην 3η σελίδα, πέφτει τελείως στο κενό.
Τι
εννοεί, τελικά, η Αστυνομία, όταν γράφει ότι συνελήφθησαν 542 Αλβανοί λαθρομετανάστες; Μήπως την επιχείρηση
«σκούπα» εννοεί σαν σύλληψη εγκληματιών; Και ποιος μας διαβεβαιώνει ότι αυτοί
οι δυστυχισμένοι και εξαθλιωμένοι καταδιωκόμενοι απ’ την πατρίδα τους Αλβανοί,
δεν ήταν αθώοι; Όσο για τη σύλληψη των τριών ατόμων για ληστεία και σύσταση συμμορίας,
δεν γνωρίζει ο κ. Ταξίαρχος, ότι αφέθηκαν ελεύθεροι απ’ τον ανακριτή; (σχετ.
ρεπορτάζ της εφημερίδας μας). Όσον αφορά τα 10 συλληφθέντα άτομα μέσα στο 1996
για «κατοχή ναρκωτικών και διάφορα άλλα αδικήματα», απ’ ότι γνωρίζουμε, δεν έχουν καμία σχέση με κλοπές, διαρρήξεις
και βανδαλισμούς σε σπίτια των κατοίκων της περιοχής.
Αρχή
της εφημερίδας μας είναι η συνεργασία με όλες τις δημόσιες αρχές, άρα και με
την Αστυνομία. Πιστεύουμε, ότι η πλειοψηφία των οργάνων της δημόσιας τάξης
εκτελούν με ευσυνειδησία το καθήκον τους. Όμως, η ανεπάρκεια, η ολιγωρία και η
αδράνεια, από μας θα στιγματίζονται και θα κριτικάρονται.
Είναι
γεγονός κύριε Ταξίαρχε, ότι στο Πόρτο Ράφτη δεν υπάρχει αστυνόμευση, δεν
υπάρχει προστασία του πολίτη και αυτό, ο Σταθμός του Πόρτο Ράφτη το εκφράζει σ’
όλους τους τόνους σε οποιονδήποτε ζητήσει τη βοήθειά του, δηλώνοντας την
αδυναμία του, τόσο σε μηχανικά μέσα, όσο και σε προσωπικό.
Εφιστούμε
την προσοχή, τόσο στη Διεύθυνσή σας όσο και στον Σταθμό του Πόρτο Ράφτη, στην
παρακάτω επιστολή αναγνώστη μας, του οποίου τα στοιχεία είναι στη διάθεσή σας.
Τέλος, θέλουμε να τονίσουμε, για μια ακόμα φορά, ότι στη Χώρα μας έχουν καταφθάσει Αλβανοί εγκληματίες και
δολοφόνοι. Και αυτοί χρειάζεται να συλληφθούν.
Η
μεγάλη πλειοψηφία είναι ταλαίπωροι, δυστυχισμένοι, εξαθλιωμένοι και κυνηγημένοι
από μια διαλυμένη Χώρα, έρμαιο των πάσης φύσεως ληστών και συμμοριών.
Αυτούς
τους Αλβανούς θα πρέπει, αυτή τη δύσκολη στιγμή της πατρίδας τους, να τους
συμπαρασταθούμε, να τους βοηθήσουμε και να δείξουμε την ανθρώπινη αλληλεγγύη,
όσο μπορούμε και όσο είναι δυνατό από μία μικρή Χώρα, όπως είναι η πατρίδα μας,
με τόσα προβλήματα και ανεργία.
Φυσικά,
αυτός μας ο προβληματισμός απευθύνεται και στον αγαπητό μας φίλο από τον
Πειραιά, που μας έστειλε την επιστολή και που μας συγκίνησε ιδιαίτερα.
