Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 1998

1998: Χρόνος σταθμός για το μέλλον του Πόρτο Ράφτη


Φύλλα  55-56    Ιανουάριος – Φεβρουάριος  1998
1998:  Χρόνος σταθμός για το μέλλον του Πόρτο Ράφτη
                Δεν είναι υπερβολή εάν πούμε ότι ο νέος χρόνος του οποίου διανύουμε ήδη τους πρώτους μήνες, θα σηματοδοτήσει την πορεία του μέλλοντος και θα σφραγίσει τη φυσιογνωμία της περιοχής μας. Μπαίνουμε στον χρόνο των Δημοτικών Εκλογών, όπου θα επιχειρηθεί η εφαρμογή μιας μεγάλης διοικητικής μεταρρύθμισης που θεσπίστηκε με τον Νόμο Καποδίστρια για την αναγκαστική συνένωση των Δήμων και των Κοινοτήτων. Δεν είναι σίγουρο ότι το μέτρο θα πετύχει και θα δώσει ζωή στα ερημωμένα χωριά και θα δημιουργήσει μεγάλους και ανθηρούς Δήμους. Μην ξεχνάμε ότι τα μεγάλα επιτεύγματα, αλλά θα πρέπει να πούμε και οι μεγάλες αδυναμίες της αρχαίας Ελλάδας βρίσκονταν στον διαχωρισμό πολλών μικρών πόλεων-κρατών με πλήρη αυτονομία και δική τους φυσιογνωμία. Ίσως, αλλά θα έπρεπε να είναι τα κριτήρια και οι θεσμοί για την συνάθροιση των Δήμων και των Κοινοτήτων που θα μπορούσαν στις σημερινές συνθήκες να απελευθερώσουν ζωντανές λαϊκές δυνάμεις, ώστε να πρωταγωνιστήσουν στις τοπικές κοινωνίες.
                Ο Αριστοτέλης θεωρούσε σκλάβους τους ανθρώπους που ζούσαν σε τεράστια κοπάδια με τεράστιες διαστάσεις, ενώ τους ανθρώπους που ζούσαν αρμονικά και συνεταιρίζονταν σε μικρές πόλεις, τους θεωρούσε ελεύθερους, αφού πετύχαιναν μία ανώτερη μορφή οργάνωσης και συμμετείχαν στα κοινά ως «πολιτικά όντα».
                Το 1998 στην τοπική μας κοινωνία θα μείνει σημαδιακό επειδή το Πόρτο Ράφτη για πρώτη φορά στην ιστορία του μπορεί να εκλέξει αυθεντικούς δικούς του Δημοτικούς Συμβούλους. Δημοτικούς Συμβούλους που θα προωθήσουν και θ’ αγωνισθούν στον ενιαίο Δήμο με την αυτόνομη σκέψη τους, για την επίλυση των προβλημάτων της περιοχής και για την πρόοδο, με μοναδικό κριτήριο της πραγματικές ανάγκες του τόπου κι όχι τις κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες των παρατάξεων του Μαρκόπουλου.
                Οι νέοι θεσμοί για την Τοπική Αυτοδιοίκηση δίνουν τέτοιες δικαιοδοσίες στους τοπικούς άρχοντες που μπορούν να ενεργούν σαν «μικρές κυβερνήσεις». Ο ρόλος των πολιτών μπορεί να είναι σημαντικός.
                Το Πόρτο Ράφτη μπήκε στο μάτι του κυκλώνα. Σχεδιάζονται και προγραμματίζονται «μεγάλα έργα» (βλ. κατασκευή μαρίνας τουριστικών σκαφών), οργανώνονται και συγκροτούνται μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες για την εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του φυσικού του κάλλους, για την αλλαγή της φυσιογνωμίας του για την αστικοποίησή του. Το μοντέλο ανάπτυξης που οδηγεί στην δημιουργία των μεγάλων πόλεων της παραφροσύνης, από τις οποίες δραπετεύσαμε, προωθείται και μας καταδιώκει και στη νέα μας κατοικία.
                Δεν μπορούμε να μένουμε παθητικοί και κλεισμένοι στον ιδιωτικό μας μικρόκοσμο γιατί τα παιχνίδια που παίζονται αφορούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που εάν μείνουν ανενόχλητα, θα οδηγήσουν την περιοχή, με μαθηματική ακρίβεια, στην πολεοδομική ασφυξία, στην ασχήμια και στην υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας, στην πνευματική μιζέρια και στην οικολογική καταστροφή.  Ο φόβος, η ερήμωση, η ανασφάλεια και ο τρόμος που απλώνεται σ’ όλο το Πόρτο Ράφτη πιο έντονα τον τελευταίο καιρό, μαζί με τους καθημερινούς πια νυχτερινούς πυροβολισμούς με πυροβόλα όπλα, υπακούουν σ’ αυτή τη λογική.
                Οφείλουμε να αφυπνιστούμε, να αντιδράσουμε, να περιφρουρήσουμε τα σπίτια μας και τις περιουσίες μας, να αναδείξουμε τον τόπο μας, αρκεί να ενδιαφερθούν για τα κοινά τα άτομα που στοχάζονται για την κοινωνία και τον άνθρωπο, που διαθέτουν ανεξάρτητη κρίση και μαχητική θέληση, που απορρίπτουν τον κομφορμισμό και την ευθυγράμμιση με την εκάστοτε εξουσία, που σκέφτονται αυτόνομα και αυτόβουλα. Και τέτοια άτομα στο Πόρτο Ράφτη υπάρχουν πολλά.  Χρειάζεται, όμως, πάνω απ’ όλα  να μεταφέρουν όλοι που νοιάζονται για τις τύχες αυτής της περιοχής, τα εκλογικά τους δικαιώματα. Είναι η τελευταία ευκαιρία.  Εάν δεν εγγραφούν μέχρι το Μάρτιο στους εκλογικούς καταλόγους του Δήμου του Μαρκόπουλου, δεν θα μπορέσουν να ψηφίσουν στις Δημοτικές Εκλογές του Οκτώβρη του 1998.  Και η ψήφος είναι εκείνη που, δυστυχώς, μετράει, σε τελευταία ανάλυση.  Οι καιροί ου μενετοί.
                                                         
Πρωτοφανής αυταρχισμός και λασπολογία.
Εξώδικο κατά του κ. Πετρή και του δημάρχου κ. Κατσίκη
                Το Ράδιο Αττική, «ο Δημοτικός Σταθμός του Μαρκοπούλου», το Σάββατο 20-12-1997, στην πρωινή εκπομπή του κ. Πετρή, φιλοξενούσε επί 2 ώρες τον δήμαρχο κ. Κατσίκη. Αυτή η εκπομπή αυτοαποκαλείται η πιο αντικειμενική. Και για του λόγου το αληθές, αναφέρει ότι στην εκπομπή του προσεκλήθη και μίλησε τέσσερις φορές ο κ. Καβασακάλης, δύο φορές ο ανεξάρτητος Δημοτικό Σύμβουλος κ. Σωτήρης Μεθενίτης και δύο φορές «αν θυμάται καλά» ο κ. Κατσίκης. Άρα ο κ. Κατσίκης για τον κ. Πετρή, αλλά και για τον ίδιο τον Δήμαρχο, θεωρείται … ριγμένος!!!
                Ξεχνάει να αναφέρει ο κ. Πετρής το καθημερινό λιβάνισμα του κ. Δημάρχου από τον ίδιο και τους κ.κ. Σκούφη και Χατζηαντωνίου, τακτικούς θαμώνες πια της εκπομπής του.
                Εκείνον που δεν προσκάλεσε ποτέ και λησμονεί τελείως το Ράδιο Αττική είναι ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη, (πάλι καλά που τελευταία τον αποκαλεί με το όνομά του) που εκπροσωπεί το 51% των ψηφοφόρων της περιοχής!! Δεν γνωρίζουν φαίνεται, οι διευθύνοντες τον Σταθμό, (δηλαδή ο κ. Κατσίκης), ότι η δημοκρατικότητα ενός θεσμού αποδεικνύεται με την πρόσβαση που έχουν σ’ αυτόν οι εκφέροντες διαφορετική άποψη κι όχι οι υμνολογούντες την εκάστοτε εξουσία.
                Στην εν λόγω, λοιπόν, εκπομπή ο κ. Πετρής ζήτησε από  τον κ. Κατσίκη να σχολιάσει εκείνους που ο ίδιος χαρακτήρισε «ύποπτους και επικίνδυνους» επειδή, λέει, γράφουν και διαδίδουν ότι ο Δήμαρχος το «μόνο» που έκανε στο Πόρτο Ράφτη, ήταν να συμβάλει στην ανέγερση του δημοτικού Σχολείου.
                Ο κ. Κατσίκης απεδέχθη ουσιαστικά τους χαρακτηρισμούς, αφού δεν διαχώρισε τη θέση του, όπως του είχαμε ζητήσει με ανοιχτή επιστολή μας που δημοσιεύτηκε στο φύλλο του Οκτωβρίου της εφημερίδας μας.
                Κι’ εδώ αρχίζει ο τραγέλαφος της εκπομπής. Παρεμβαίνει τηλεφωνικά ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Πόρτο Ράφτη κ. Χρηστακέας, ο οποίος διαμαρτύρεται έντονα για τους «ανεπίτρεπτους αυτούς χαρακτηρισμούς». Ο κ. Δήμαρχος και ο κ. Πετρής διαβεβαιώνουν τον κ. Χρηστακέα ότι δεν αναφέρονται στον ίδιο και στο Σύλλογό του. Ο κ. Χρηστακέας, προς τιμήν του, υπεραμύνεται του δικαιώματος του οποιουδήποτε να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνεί με αυτές. Μετά απ  αυτό, τηλεφωνεί στο Σταθμό ο γράφων και ζητάει να μιλήσει, αφού ήταν προφανές πια, ότι αναφερόντουσαν σε δημοσίευμα της εφημερίδας μας.
                Και ω! του θαύματος!   Ο «δημοκρατικός σταθμός» δεν τον βγάζει στον αέρα «επειδή, λέει, το είπανε από την αρχή ότι θα επικοινωνούν με σημειώματα που θα υπαγορεύουν οι ακροατές στην τηλεφωνήτρια»!!!
                Διαμαρτύρομαι έντονα, αλλά αποδέχομαι τους όρους του παιχνιδιού, αφού αυτοί «έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι» και παρακαλώ την τηλεφωνήτρια να μεταφέρει στον θάλαμο το εξής σημείωμα: «Παρακαλώ τον κ. Πετρή ή τον κ. Δήμαρχο να διαβάσουν την παράγραφο της εφημερίδας μας όπου δημοσιεύαμε εκείνα για τα οποία μας κατηγορούν για ύποπτους και επικίνδυνους. Στην περίπτωση που δεν το κάνουν, τους καταγγέλλω για κοινούς συκοφάντες, λασπολόγους και ψεύτες».
                Δεν γνωρίζουμε εάν το σημείωμα έφτασε  όπως το υπαγορεύσαμε. Η ουσία είναι ότι ο δήμαρχος κ. Κατσίκης ανέφερε ότι «πήραμε ένα τηλεφώνημα από τον κ. Κωτούλα, ο οποίος μα ζητάει να διαβάσουμε την παράγραφο που γράφει αυτά τα πράγματα. Και άλλα πολλά έχει γράψει ο κ. Κωτούλας, αλλά, εν πάση περιπτώσει…».  Δηλαδή, τι κάνεις Γιάννη, κουκιά σπέρνω. Αυτά είναι τα επιχειρήματα και το επίπεδο του «διαλόγου» του κ. Κατσίκη.
                Ο κ. Πετρής παρεμβαίνοντας, είπε, ότι αυτά τα πράγματα τα έγραψε με σαφήνεια ο κ. Κλαδάκης και ότι θα τα διάβαζε απ’ την εκπομπή της Δευτέρας 22 Δεκεμβρίου στις 8.00 η ώρα το πρωί.
                Αυτή τη στιγμή, όπως ήταν φυσικό, ο κ. Κλαδάκης, που παρακολουθούσε την εκπομπή, τηλεφωνεί στον σταθμό και ζητάει να υπερασπίσει τον εαυτό του από τα ασύστολα ψεύδη. Τον αφήνουν να περιμένει στο τηλέφωνο επί δέκα λεπτά, χωρίς τελικά να τον βγάλουν στον αέρα!!!  Ενώ προηγουμένως βγάλανε στον αέρα μία «αγανακτισμένη» ανώνυμη κυρία, η οποία σε έξαλλη κατάσταση καλούσε τον … κ. Χρηστέα (Χρηστακέα ήθελε να πει, αλλά ήταν πολύ ξαναμμένη) «να τ’ αφήσει αυτά και να πάει από εκεί που ήλθε»!
                Αυτά είναι συγκεκριμένα κι όχι γενικώς και αορίστως τα διχαστικά και ρατσιστικά κηρύγματα κύριε Πετρή που τα προσυπογράψατε και εσείς και ο κ. Κατσίκης, αφού δεν είχατε το σθένος να ανακαλέσετε στην τάξη την κυρία και να της εξηγήσετε ότι ο Δήμος είναι ένας και ενιαίος, ότι έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα, ότι ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία είναι κακό πράγμα, ότι αυτού του είδους οι αντιπαραθέσεις καλλιεργούν αντιπάθειες και δημιουργούν «διαχωριστικές γραμμές’ μεταξύ Μαρκοπουλιωτών και Πορτοραφτιωτών και τόσα άλλα αυτού του είδους που εσείς γνωρίζετε πολύ καλά.
                Γιατί, αλήθεια, χάσατε τη λαλιά σας μπροστά σε μία «άγνωστη»(;) κυρία; Και τη βρίσκετε έντονη και βροντερή μόνον όταν πρόκειται να συκοφαντήσετε τον ΑΝΥΣΠΟΡ και την εφημερίδα μας, χρησιμοποιώντας ένα σωρό ψέματα, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, παραπληροφορώντας τον κόσμο και εμποδίζοντας με τον πιο αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο τη φωνή μας να φτάσει στους ακροατές σας; Τι φοβάστε τελικά κύριοι;
                Περιμένουμε ακόμα να διαβάσει ο κ. Πετρής το κείμενο με τα «ύποπτα και επικίνδυνα». Δεν θα μπορέσει, όμως, να το κάνει, επειδή, απλούστατα, τέτοιο κείμενο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ !!  Οι αναγνώστες μας, αφού διαβάσουν ολόκληρη την περί ου ο λόγος παράγραφο που παραθέτουμε παρακάτω, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
                Πάντως, μπορεί η Ενωμένη Ευρώπη να μην είναι μπανανία, όπως λέει ο κ. Κίνκελ, αλλά στην Ελλάδα, 35 χλμ. από την Αθήνα, κάποιοι θεωρούν το Μαρκόπουλο Μπανανία.