Φύλλο 21
Φεβρουάριος 1995
Προς τον κ.
Καβασακάλη
Σας ευχόμαστε κ. Καβασακάλη
επιτυχίες στο έργο που αναλάβατε, τόσο σαν δέος δημοτικός σύμβουλος, όσο και
σαν επικεφαλής του συνδυασμού «Μαρκόπουλο Νέα Πνοή».
Σίγουρα
η δουλειά που σας περιμένει είναι σκληρή, τα προβλήματα του δήμου πολλά και του
Πόρτο Ράφτη ακόμα περισσότερα.
Στον
προεκλογικό σας αγώνα είχατε υποσχεθεί αρκετά καλά πράγματα για το Πόρτο Ράφτη.
Δεν εκλεχτήκατε δήμαρχος και φυσικά δεν μπορείτε να τα υλοποιήσετε. Μπορείτε,
όμως, κ. Καβασακάλη να τα θέσετε στο δημοτικό συμβούλιο και να τα υποστηρίξετε.
Να καλέσετε τους φορείς του Πόρτο Ράφτη, τον Ανεξάρτητο Υπερκομματικό Συνδυασμό
που αναδείχθηκε πρώτος με απόλυτη πλειοψηφία στο Πόρτο Ράφτη, τους Συλλόγους, την ΟΣΠΑ, κλπ, και να δώσουμε μαζί
τον αγώνα, τόσο μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, όσο και έξω από αυτό.
Σας
υπενθυμίζουμε τις βασικές θέσεις για ορισμένα προβλήματα που διακηρύξατε και
που συμφωνούμε απόλυτα.
1.- ΟΝΟΜΑ. Μόνο ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ και τίποτα άλλο, έτσι το
γνωρίζει ο κόσμος.
2.- Ξεχωριστός ισολογισμός (Πόρτο Ράφτη – Μαρκόπουλου)
3.- Ενορίες στο Πόρτο Ράφτη
4.- Κατάργηση του 5%
απ’ τις ταβέρνες και τα εστιατόρια. Αυτό το υποσχέθηκε και ο κ.
Κατσίκης. Είναι στο χέρι σας, λοιπόν, να το ψηφίσετε αμέσως.
Δεν
γνωρίζουμε ποια από τα παραπάνω αιτήματα μπορούν να πραγματοποιηθούν και ποια
όχι. Γνωρίζουμε όμως ότι τα προβλήματα δεν λύνονται χωρίς αγώνες. Επίσης,
γνωρίζουμε ότι ένας νέος πολιτικός άνδρας έχει λαμπρό μέλλον, όταν μάχεται για
την επιτυχία εκείνων που διακήρυξε και υποσχέθηκε στον λαό.
Στη
γενική αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία που χαρακτηρίζει σήμερα τους πολιτικούς
μας, δώστε σημεία γραφής ενός σύγχρονου αρχηγού μιας δημοτικής παράταξης με
ευθύνη, κύρος και σοβαρότητα που βλέπει μακριά και πάει μακριά.
Αν
θέλουμε οι τοπικές κοινωνίες να επιτύχουν και οι δημότες να συμμετέχουν στα
κοιτά, θα πρέπει, πάνω απ’ όλα, οι επικεφαλής και μάλιστα μεγάλων παρατάξεων,
να έχουν συνέπεια και να είναι ειλικρινείς μαζί τους.
Εδώ
κρινόμαστε όλοι κ. Καβασακάλη.
Λεηλασία στο νερό
Τις μέρες που γράφονται
αυτές οι γραμμές βρέχει με το τουλούμι. Ανοίξανε οι ουρανοί και το νερό πέφτει
χωρίς σταματημό. Για ορισμένα λεπτά έριξε και χαλάζι στο Πόρτο Ράφτη. Η Ελ.
Βενιζέλου, η Γρέγου, η Πανοράματος, η Λεωφ. Πόρτο Ράφτη και ένα σωρό άλλοι
δρόμοι μετατραπήκανε σε ποτάμια.
Τα
αυτοκίνητα μοιάζουν με βάρκες και θα μας θύμιζαν τη γραφικότητα της Βενετίας
εάν δεν υπήρχε το δραματικό στοιχείο σε όλη αυτή την υπόθεση.
Η
Χειλίστρα, το καταραμένο αυτό σημείο, όπου πέρσι πνίγηκε η άτυχη γυναίκα,
έστησε πάλι την ενέδρα της και περιμένει το επόμενο θύμα της. Οι υπεύθυνοι όχι
μόνο δεν ευαισθητοποιήθηκαν για να κατασκευάσουν ένα γεφύρι αλλά όταν τους το
υπενθυμίζουμε εκνευρίζονται και μας κατηγορούν ότι «σπεκουλάρουμε».
Εκατοντάδες
χωριά έχουν αποκλειστεί από τις πλημμύρες και τα χιόνια ενώ ακόμα είναι νωπές
οι μνήμες από τις τελευταίες καταστροφές της νεροποντής, τόσο στην Αθήνα, όσο
και στο εφιαλτικό χιτσκοκικό τοπίο της Καρδίτσας.
Νερό,
νερό, νερό. Εκατομμύρια κυβικά μέτρα πέφτει αυτό το χειμώνα όχι μόνο στο
Λεκανοπέδιο αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα και την Ευρώπη. Τα νερά αυτά γεμίζουν
τις λίμνες, τα ποτάμια, τα πηγάδια, τα μπαζωμένα ρέματα και τα υπόγεια ρέματα
του υδροφόρου ορίζοντα. Η στάθμη των ταμιευτήρων του Μόρνου ανεβαίνει συνέχεια και τα έργα
υδροδότησης της Αθήνας από τον Εύηνο προχωρούν ικανοποιητικά.
Όλα
δείχνουν ότι όχι μόνο θα έχουμε νερό το καλοκαίρι αλλά θα υπάρχει και
περίσσευμα.
Με αυτά
τα δεδομένα και ακριβώς αυτή την περίοδο βρήκαν τα σαϊνια της ΕΥΔΑΠ για να
ανακοινώσουν αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού!
Αναρωτιέται
ο απλός πολίτης μήπως αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται σε άλλο πλανήτη. Πάλι καλά
που, για την ώρα τουλάχιστον, βρέθηκαν να τους τραβήξουν το αυτί κάποιοι Υπουργοί
και να τους προσγειώσουν στην πραγματικότητα
Ένα παράξενο εμπόριο.
Η ΕΥΔΑΠ υποστηρίζει ότι οι 110 Δήμοι και Κοινότητες του Νομού Αττικής
(και ορισμένοι της Βοιωτίας) που υδροδοτούνται από την Εταιρεία, της οφείλουν
πάνω από 14 δισεκατομμύρια δρχ.
Οι
πελάτες της ΕΥΔΑΠ «αγοράζουν» το νερό 54 δρχ./μ3 (ενώ κοστίζει γύρω στις 130)
και το πωλούν στους δημότες ανάλογα με τα κέφια και τις γενικότερες ανάγκες, σε
πενταπλάσιες ή και δεκαπλάσιες τιμές όπως ο δικός μας δήμος!!!
Το
«αγοράζουν» είναι σε εισαγωγικά επειδή «αγοράζω» σημαίνει «προμηθεύομαι κάτι με
χρήματα». Όταν, όμως, δεν πληρώνω το εμπόρευμα που προμηθεύομαι και ταυτόχρονα
το πουλάω σε πολλαπλάσια τιμή, αυτό σημαίνει ότι «υφαρπάζω ξένο πράγμα και
αισχροκερδώ σε βάρος των πολιτών. Δημιουργείται εύλογα το ερώτημα: Δεν υπάρχει
καμία παράνομη πράξη σε όλη την υπόθεση; Δεν υπάρχει κανένας Εισαγγελέας για να
ασχοληθεί με το θέμα; Μπορεί να φανταστεί κανένας κάποιο ιδιώτη έμπορο που «να
αγοράζει σε τιμή Α, να πουλάει σε τιμή 3Α
… 4Α… 12Α !!!
χωρίς απολύτως καμία νομική κύρωση;
Και
αυτό το κάνει, όχι σε κάποια εμπορεύματα πολυτελείας, αλλά στο πολυτιμότερο
αγαθό χωρίς το οποίο ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. ΤΟ ΝΕΡΟ.
Ο Αγώνας συνεχίζεται.
Με το ΝΕΡΟ, οι Πορτοραφτιώτες έχουν μία βασανιστική ιστορία λαϊκών
αγώνων (βλ. ανάλογο άρθρο του Κ.Χ.). Οι μαζικές κινητοποιήσεις του 1983-1984,
που είχαν γίνει πρωτοσέλιδα στον ημερήσιο τύπο, είχαν σαν αποτέλεσμα,
τουλάχιστον σήμερα να έχουμε νερό.
Έστω
της αμφίβολης αυτής ποιότητας αλλά και της απαράδεκτης και ανεπίτρεπτης υψηλής
τιμής. Αν διαβάσουμε με προσοχή τον πίνακα, βλέπουμε ότι ο δήμος Μαρκόπουλου
πουλάει το νερό πιο ακριβά απ’ ΟΛΟΥΣ τους άλλους δήμους και κοινότητες, όπως
επίσης έχει έσοδα από τη δημοτική πλαζ που κανένας παραθαλάσσιος δήμος δεν
έχει. Γιατί συμβαίνει άραγε αυτό;;
Μήπως
είναι γεμάτο από εφοπλιστές το Μαρκόπουλος και το Πόρτο Ράφτη και δεν το πήραμε
χαμπάρι; Στην έρευνα αυτή που κάναμε για το νερό, διαπιστώσαμε ότι η κοινωνική
σύνθεση του πληθυσμού στο Πόρτο Ράφτη δεν ανήκει σε υψηλότερες εισοδηματικές
τάξεις από εκείνες της Νέας Μάκρης, της Ραφήνας, της Αρτέμιδας, του Μαραθώνα,
των Καλυβίων, της Κερατέας, κλπ.
Απεναντίας.
Σε όλους τους άλλους δήμους που αναφέραμε, η μερίδα του ενεργού πληθυσμού (που
φέρνει εισόδημα στην οικογένεια) είναι μεγαλύτερη από εκείνη του Πόρτο Ράφτη. Η
υποδομή των άλλων γειτονικών δήμων είναι τέτοια, που παρέχει καλύτερες
προϋποθέσεις μόνιμης κατοικίας άρα μεγαλύτερη κίνηση στην αγορά, περισσότερες
δουλειές, μεγαλύτερα εισοδήματα. Η πιο φτηνή και συχνή συγκοινωνία που
διαθέτουν άλλοι δήμοι (Αρτέμιδα π.χ.) δίνει τη δυνατότητα να μένει ο
εργαζόμενος εκεί και να δουλεύει στην Αθήνα.
Στο
Πόρτο Ράφτη έχουμε μεγάλο πληθυσμό συνταξιούχων που καλούνται να πληρώνουν
λογαριασμούς νερού της τάξεως των σαράντα, εβδομήντα, εκατό και εκατόν τριάντα
χιλιάδων δραχμών!!!.
Πρόκειται
για σκάνδαλο που μόνο μια μικρόψυχη και αδίστακτη δημοτική αρχή μπορεί να
επιβάλει. Σωρεία τα τηλεφωνήματα στην εφημερίδα μας αγανακτισμένων πολιτών με
τους φουσκωμένους λογαριασμούς του νερού.
Δεν τα
βγάζουνε πέρα οι συμπολίτες μας, είναι απελπισμένοι. «Το νερό έχει τιμή
πολυτελούς αγαθού, αλλά είναι άμεσης ανάγκης και δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς
αυτό. Τι να κάνουμε;», μας ρωτούν.
«Από
1-5-1993 μέχρι 31-8-1993 πλήρωσα 3.750 δρχ.
Δηλαδή, το πάγιο 25 κυβικά» μας λέει αναγνώστης μας. «Για την ίδια
περίοδο του 1994 μου χρέωσαν 167 κυβικά και μου ζητάνε 62.000 δρχ. Πώς είναι δυνατόν;» αναρωτιέται.
Με ένα
αντιλαϊκό δήμο όλα είναι δυνατά.
Αν
υποθέσουμε ότι το ρολόι δείχνει την
ακριβή κατανάλωση, είναι προφανές ότι το 1993 χρεώσανε το πάγιο χωρίς να
μετρήσουν. Μεταφέρανε όλη την κατανάλωση στο 1994. Με αυτό τον τρόπο όμως,
αυθαιρετούν και παρανομούν. Εξηγούμαστε:
Τη στιγμή κατά την οποία το τιμολόγιο του νερού δεν έχει ενιαία τιμή, αλλά
αυξάνει κλιμακωτά, ανάλογα με την κατανάλωση, όσο μεγαλύτερα είναι τα διαστήματα
των μετρήσεων από τον Δήμο, τόσο περισσότερο πληρώνεις για την ίδια ποσότητα
κατανάλωσης νερού. Θα το εξηγήσουμε με ένα παράδειγμα.
Ο
παραπάνω αναγνώστης μας, που διαμαρτύρεται, δηλώνει μόνιμος κάτοικος.
Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι το Γραφείο Ύδρευσης του Δήμου, βλέποντας το μικρό
λογαριασμό της περιόδου του καλοκαιρινού τετραμήνου του 1993, δεν έκανε
μετρήσεις κάθε τετράμηνο, αλλά πήγε και μέτρησε στις 31-8-1994. Βρήκε ένδειξη
κατανάλωσης 167 κυβικά μέτρα. Αυτή, όμως, η κατανάλωση είναι ολόκληρου του χρόνου.
Αν όμως μετρούσε κάθε τετράμηνο, που βγαίνουν οι λογαριασμοί, θα έβρισκε, με
μικρές αποκλίσεις, που δεν αλλοιώνουν το συλλογισμό: 167: 3 = 55,66 κυβικά το τετράμηνο. Δηλαδή,
θα έπρεπε να του πήγαινε λογαριασμός 56 κυβικών κάθε τέσσερις μήνες.
Να δούμε
τώρα τι θα πλήρωνε, σύμφωνα με το υφιστάμενο τιμολόγιο
Από 0-25 Χ 150 = 3.750 (πάγιο)
15 Χ 200 =3.000
16 Χ 40 = 3.840
Σύνολο
56μ3 10.590 δρχ./τετράμηνο
10.590
Χ 3 = 31.770 δρχ. το χρόνο
Γιατί του
φίλου μας του ζητάνε τα διπλάσια; Επειδή μετρώνται μία φορά βάζουν τα 167
κυβικά όλα μαζί και ο λογαριασμός γίνεται ως εξής:
0 – 25
Χ 150 = 3.750
15
Χ 200 = 3.000
20 Χ
240 = 4.800
20 Χ
390 =
7.800
67 Χ
550 = 62.000
Αν
γίνανε έτσι τα πράγματα, τότε ο αναγνώστης μας θα πρέπει να δώσει την υπόθεση
οπωσδήποτε στον δικηγόρο του.
Κάναμε
αυτό το παράδειγμα για να επιστήσουμε την προσοχή σε όλους τους καταναλωτές
Μαρκόπουλου και Πόρτο Ράφτη, ώστε να σημειώνουν κάθε τετράμηνο την ακριβή
κατανάλωση νερού αποφεύγοντας έτσι χρεώσεις με υψηλότερη τιμή ανά κυβικό.
Επίσης προτείνουμε στον Δήμο να βγάζει τους λογαριασμούς κάθε δίμηνο ή το πολύ
τρίμηνο, όπως κάνει η ΕΥΔΑΠ και ο Κουβαράς.
Είναι
δραματικές άλλες καταγγελίες αναγνωστών, όπου αναγκάζονται να μεταφέρουν τα
ρούχα για πλύσιμο στην Αθήνα, ή να ρίχνουν στις τουαλέτες απόνερα με τον κουβά
γυρίζοντας δεκαετίες πίσω, όταν δεν υπήρχαν ακόμα τα καζανάκια.
Δεν
μπορεί να νοηθεί εξοχή χωρίς κήπο, χωρίς λουλούδια, χωρίς φυτά και δένδρα. Δεν
μπορούμε και ούτε επιτρέπεται να αφήσουμε να ξεραθεί εκείνο το λίγο πράσινο που
υπάρχει στο Πόρτο Ράφτη και που με τόσο κόπο, μεράκι και θυσίες έκαμαν οι
άνθρωποι, που έφθασαν εδώ δραπετεύοντας από την αβίωτη Αθήνα.
Χρειάζεται
λίγη αγάπη και ευαισθησία για το πράσινο και όχι μίσος και καταδίωξη, που
παρατηρείται στους υπεύθυνους του δήμου, για το νερό, όταν επισκέπτονται μετά
από αίτηση του κάποιο καταναλωτή για να ελέγξουν εάν ήταν σωστή η κατανάλωσή
του. Ψάχνουν στο οικόπεδο για τον εντοπισμό κάποιου δενδρυλλίου λες και πρόκειται να βρουν τον δολοφόνο!
Μόλις
το βλέπουν, γεμάτοι χαρά, για την…
ανακάλυψη, ρωτάνε σε έντονο ύφος: «και αυτό πως βρέθηκε κυρία μου; Χωρίς
νερό έγινε;»
Κάποτε,
η δημοτική αρχή στην Αθήνα, έδινε βραβεία σ’ εκείνους τους πολίτες που διέθεταν
τον καλύτερο κήπο ή τα καλύτερα λουλούδια στα μπαλκόνια. Τώρα η ανάγκη για
οξυγόνο στους κατοίκους του λεκανοπεδίου αυξήθηκαν, κατάντησε να θεωρείται
αδίκημα η φροντίδα του κήπου. Ξεχνάνε οι άμοιροι ότι ο άνθρωπος έφτασε στα όρια
της καταστροφής του περιβάλλοντος και ότι
εάν δεν αρχίσει να επανορθώνει, θα καταστραφεί και ο ίδιος. Και μην
ξεχνάμε. Μιλάμε για το Πόρτο Ράφτη, μία από τις μεγαλύτερες αυθαίρετες περιοχές
της Χώρας, που μπήκε στο σχέδιο πόλης, όπου κυριαρχούν οι μικροϊδιοκτησίες και όχι οι βιλάρες με στρεμματικά οικόπεδα, περιβόλια και
πισίνες. Ο αγώνας, λοιπόν, για καλό νερό με σωστή και δίκαιη τιμή, συνεχίζεται.
Η πολιτική του Δήμου.
Ο Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας διαθέτει δικό του δίκτυο υδροδότησης,
όπου γίνεται η μίξη του νερού της
ΕΥΔΑΠ με εκείνο των τοπικών γεωτρήσεων
των οποίων τη χημική και βακτηριολογική ανάλυση δεν μάθαμε ποτέ. Επίσημα ο
Δήμος επιμένει ότι το νερό είναι πόσιμο, όπως επιμένουν και οι κάτοικοι ότι το
νερό που τρέχει από τις βρύσες τους, πολλές φορές, είναι θολό και … κόκκινο.
Όπως
προκύπτει από τα συγκριτικά στοιχεία άλλων (7) γειτονικών Δήμων που παραθέτουμε
στον πίνακα, ο Δήμος Μαρκοπούλου:
Α) Έχει το μεγαλύτερο πάγιο, 25 κυβικά! Ο Δήμος Αρτέμιδας
(Λούτσας) τώρα τελευταία επέβαλε μία εισφορά 4.000 δρχ. το τετράμηνο για
συντήρηση του δικτύου. Η ποιότητα του νερού στο Δήμο Αρτέμιδας είναι πολύ
ανώτερη από το δικό μας, αφού είναι εξ ολοκλήρου νερό της ΕΥΔΑΠ, και όπως
ξέρουν όλοι το νερό της ΕΥΔΑΠ είναι
υψηλής ποιότητας.
Μέχρι
πριν δύο χρόνια ο Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας διέθετε και ένα άλλο ρεκόρ. Ήταν
ο μοναδικός δήμος που σε μία «γειτονιά» (στο Πόρτο Ράφτη) πωλούσε το νερό πιο
ακριβά!! Μετά από πολλούς αγώνες των
Πορτοραφτιωτών επιβλήθηκε το ενιαίο τιμολόγιο. Πάλι όμως, δεν είναι δίκαιο και
είναι σε βάρος ξανά του Πόρτο Ράφτη. Εξηγούμαστε:
Τα 25
κυβικά του παγίου λίγο πολύ καταναλώνονται από τους μόνιμους κατοίκους, όπως
είναι οι κάτοικοι του Μαρκόπουλου. Οι Πορτοραφτιώτες όμως που στη μεγάλη τους
πλειοψηφία είναι καλοκαιρινοί παραθεριστές είναι αδύνατον να τα καταναλώσουν,
και εν τούτοις, τα πληρώνουν.
Β) Αν κοιτάξουμε με προσοχή και
συγκρίνουμε τα τιμολόγια των άλλων δήμων με εκείνο του Μαρκόπουλου που
εμφανίζονται στον πίνακα διαπιστώνουμε ότι ο δήμος μας πουλάει το νερό πολύ πιο
ακριβά, τόσο για τις μικρές καταναλώσεις, όσο και για τις μεγάλες.
Με το
δήμο Καλυβίων είμαστε πιο ακριβοί από 40% μέχρι πάνω από 60%. Με το δήμο
Κερατέας από 30% μέχρι πάνω από 100% στις μεγάλες καταναλώσεις. Με τον Δήμο
Αρτέμιδας από 5% μέχρι πάνω από 70%, με το δήμο Νέας Μάκρης και Ραφήνας από 40%
μέχρι και 160% πιο ακριβοί.
Δεν
μιλάμε φυσικά για το Δήμο Μαραθώνα που δεν υπάρχει καμία απολύτως σύγκριση.
Με το
Δήμο Φώκαιας από 80% μέχρι 140% (υπολογίσαμε μέχρι τα 200 κυβικά).
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το λογαριασμό του συνδρομητή με
αριθμό μετρητή 21007. Ο καταναλωτής πλήρωσε στο δήμο Μαρκοπούλου για την
περίοδο 01/05/1994 μέχρι 31/08/1994 δραχμές 68.650. Οικόπεδο 400 μ2, σπίτι 50
μ2 με πηγάδι. Την ίδια περίοδο και για τα ίδια κυβικά στους άλλους δήμους θα
πλήρωνε (178 μ3).
ΔΗΜΟΣ
ΠΩΛΗΣΗ
ΑΓΟΡΑ
Μαρκόπουλο δρχ.
68.650
δρχ. 9.612
Καλύβια
« 47.100 « 9.612
Κερατέα
« 44.500 « 9.612
Αρτέμιδα
« 44.800 « 9.612
Νέα Μάκρη «
28.600
« 9.612
Ραφήνα
« 50.100 « 9.612
Φώκαια
« 30.100 « 9.612
Μαραθώνας
« 11.600 το εξάμηνο
Τα εκατοστά δηλώνουν πόσο επί τοις εκατό ακριβότερα από τον αντίστοιχο δήμο είναι ο Δήμος
Μαρκοπούλου.
Οι
παραπάνω μεγάλες διαφορές στην τιμή πώλησης ενός τόσο βασικού αγαθού, που
αγοράζουν όλοι οι Δήμοι με την ίδια τιμή των 54 δρ./μ3 δείχνει την ανωριμότητα,
την ανοργανωσιά και την αυθαιρεσία της τοπικής εξουσίας και καθιστά ανησυχητική
την πορεία του Β΄ βαθμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, που θεσπίστηκε με τις
τελευταίες δημοτικές εκλογές.
Γ) Για
να είναι πρωταθλητής παντού ο δήμος μας χρεώνει την επανασύνδεση στο δίκτυο από
διακοπή λόγω οφειλών, 10.000 δρχ., ενώ ΟΛΟΙ οι άλλοι δήμοι την χρεώνουν από
2.000 δρχ. (Νέα Μάκρη) μέχρι 5.000 δρχ., εκτός από τον δήμο κερατέας που
χρεώνει 7.200 δρχ.
Στις
καινούργιες παροχές πάλι πρώτος ο δήμος Μαρκοπούλου (ρε μανία είσπραξης)
Τις
εντός σχεδίου νέες παροχές τις χρεώνει 100.000 δρχ. ενώ τις εκτός σχεδίου
190.000 δρχ. (λεφτά που παίρνει ο δήμος και σου φέρνει νερό … όπου θέλεις!).
Τα
Καλύβια χρεώνουν τις εντός σχεδίου 70.000 και τις εκτός σχεδίου 100.000 δρχ.
(εάν θέλεις να μπεις στο καινούργιο δίκτυο θα πληρώσεις 150.000 δρχ.).
Ο Δήμος
Αρτέμιδας (Λούτσας) χρεώνει τις εντός σχεδίου 75.000 δρχ. και δεν δίνει παροχή
στα εκτός σχεδίου.
Ο Δήμος
Ραφήνας, εάν είσαι δημότης, τόσο τις παροχές εντός σχεδίου όσο και τις εκτός
(θα πρέπει όμως να έχει άδεια οικοδομής), τις χρεώνει 42.000 δρχ. + ρολόι. Εάν
δεν είναι δημότης, τις εντός σχεδίου τις χρεώνει το ίδιο ενώ τις εκτός με άδεια
οικοδομής 52.000 δρχ. + ρολόι.
Ο Δήμος
Φώκαιας χρεώνει τις εντός σχεδίου 60.000 δρχ. και τις εκτός 80.000 δρχ. Η
Κοινότητα Κουβαρά μόνο τις εντός σχεδίου 60.000 δρχ. Δεν δίνει παροχές στις
εκτός σχεδίου οικοδομές.
Ερωτήματα και απορίες. Τον
τελευταίο καιρό πολύς λόγος γίνεται για τις οφειλές των δήμων και κοινοτήτων
προς την ΕΥΔΑΠ. Αναφέραμε παραπάνω ότι ανέρχονται σε 14 δισεκατομμύρια περίπου.
Δεν θα ασχοληθούμε φυσικά με το ποιος δήμος και γιατί χρωστάει περισσότερα στην
ΕΥΔΑΠ. Δεν μας αφορά στο άρθρο αυτό ούτε
ο δήμος Ηλιουπόλεως, ούτε ο δήμος Αθηναίων. Μας αφορά όμως ο δήμος Μαρκοπούλου
και πόσα χρήματα οφείλει στην ΕΥΔΑΠ από τη στιγμή κατά την οποία εισπράττει τα
πολλαπλάσια από τους άλλους καταναλωτές. Εμείς οι Πορτοραφτιώτες έχουμε και ένα
λόγο παραπάνω να ενδιαφερόμαστε εάν ο δήμος από τα χρήματα που εισπράττει από
εμάς για το νερό, πληρώνει ένα ελάχιστο μέρος για να εξοφλεί τον προμηθευτή
του. Εάν δεν πληρώνει, και επειδή δεν μπορεί να του κόψει το νερό η ΕΥΔΑΠ, (στο
εξωτερικό δεν κόβεται το νερό ούτε στον απλό πολίτη), θα προσπαθήσει να καλύψει
τα ελλείμματά της με αυξήσεις που θα τις ξαναπληρώσουμε εμείς δύο φορές. Τόσο
από τους λογαριασμούς της Αθήνας, όσο και του Πόρτο Ράφτη.
Επικοινωνήσαμε
με τον δήμο μας και τους ζητήσαμε να μας πληροφορήσουν πόσα χρήματα οφείλουν
στην ΕΥΔΑΠ και πόσα τους οφείλουν οι συνδρομητές τους από ανεξόφλητους παλιούς
λογαριασμούς. Τους είπαμε, επίσης, ότι τα δικά μας στοιχεία είναι από πέρσι το
Μάρτιο και ότι εκείνη την περίοδο ο δήμος χρωστούσε στην ΕΥΔΑΠ γύρω στα
200.000.000 δρχ. και του χρωστούσαν από νερό 170.000.000 δρχ. Η απάντηση του
δήμου ήταν ότι δεν έχουν νεώτερα στοιχεία επειδή δεν έχουν ακόμα κλείσει το
1994.
Στον
ημερήσιο τύπο, όμως, δημοσιεύτηκε ότι ο δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας οφείλει στην
ΕΥΔΑΠ γύρω στα 300.000.000 δρχ. Είναι αλήθεια κ. Κατσίκη ή όχι; Και εάν εσείς
οφείλετε αυτό το ποσό, πόσα σας οφείλουν; Γιατί δεν εισπράττετε τα χρήματα από
καταναλωτές που σας οφείλουν μεγάλα ποσά, ενώ αφαιρείτε το ρολόι όταν πρόκειται
για μικρούς καταναλωτές; Γιατί δεν δημοσιεύετε τα ονόματα των οφειλετών σας;
Τι σας κωλύει; Ποιες είναι οι σχέσεις
σας με αυτούς τους ανθρώπους; Που είναι η διαφάνεια για την οποία μιλούσατε
προεκλογικά;
Κάθε
τόσο φτάνουν στα γραφεία της εφημερίδας καταγγελίες ονομάτων καταναλωτών που
οφείλουν μεγάλα ποσά. Περιμένουμε τη δική σας πρωτοβουλία. Χρειάζεται κουράγιο,
αποφασιστικότητα και ισονομία. Σ’ αυτά θα είμαστε μαζί σας, μη διστάζετε.
Μας
δημιουργούν απορία και δύο άλλα μεγάλα προβλήματα. Τα χαλασμένα ρολόγια και οι
απώλειες του δικτύου. Ο δήμος
παραδέχεται επίσημα ότι το 50% του νερού που είναι για υδροδότηση,
χάνεται από διαρροές του δικτύου!! Το δίκτυο είναι του δήμου. Άρα ευθύνεται.
Είναι ανεπίτρεπτο, όταν οι πολίτες αγοράζουν το νερό τόσο ακριβά να θεωρεί
επιτυχία ο δήμος το ότι περιόρισε τις απώλειες στο 50%. Είναι αδιανόητο σε ένα
δίκτυο μιας μικρής τοπικής περιφέρειας να χάνουμε το μισό νερό από ελαττωματικό
δίκτυο, από κακοτεχνίες, από ελαττωματικές εργασίες, από τεμπελιά, και να
φορτώνουμε τα βάρη στους καταναλωτές, καλώντας τους να πληρώνουν υπέρογκους
λογαριασμούς. Φτάνει πια. Καταλάβετέ το,
ο κόσμος δεν αντέχει άλλο.
Ύδρευση του Πόρτο
Ράφτη (Ιστορικό)
Η
ανάγκη ύδρευσης των πρώτων οικιστών του Πόρτο Ράφτη, αντιμετωπίστηκε με
πρόχειρα τοπικά δίκτυα ιδιωτών. Η μόνη σοβαρή κάπως Εταιρεία Ύδρευσης που
εξυπηρετούσε το μισό σχεδόν Πόρτο Ράφτη ήταν του Οικονομίδη που είχε σύμβαση με
τον Δήμο για εκμετάλλευση 10 ετών και την παραχώρηση στη συνέχει των δικτύων
στο δήμο.
Οι
άλλοι υδροδότες (Μαρκοπουλιώτικης εθνικότητας!) ήταν αυθαίρετοι, δηλαδή, έκαναν
δίκτυα χωρίς άδεια. Φυσικό ήταν με την αύξηση του πληθυσμού να εξαντληθούν τα
αποθέματα νερού και οι υδροδότες να πωλούν … αλμυρό νερό!!
Στις
αρχές της δεκαετίας του ’80 επισημάνθηκε
η ανάγκη επέκτασης του δικτύου της ΕΥΔΑΠ στον Ευβοϊκό. Ζητήθηκε η συμμετοχή του
Δήμου στη δαπάνη με 134 εκατομμύρια. Τη δαπάνη αυτή ο δήμος την εισέπραξε
προσαυξημένη από τους οικιστές του Πόρτο Ράφτη με έκτακτη εισφορά (19.500
δρχ.). Ενώ τους κατοίκους του Μαρκόπουλου που πρώτοι πήραν νερό με τον αγωγό
της ΕΥΔΑΠ από τη Βραυρώνα, εξοργιστικά τους εξαίρεσε, δηλαδή, δεν τους χρέωσε
με εισφορά.
Φυσικό
ήταν να αντιδράσουν οι Πορτοραφτιώτες με ενστάσεις (ματαίως).
Το 1983
περίπου και ενώ σύμφωνα με τη νομοθεσία η περιοχή του Πόρτο Ράφτη υπαγόταν στη
δικαιοδοσία της ΕΥΔΑΠ, ανατέθηκε, σκανδαλωδώς, η εκμετάλλευση στο Δήμο με την
υποχρέωση να εξωραϊσει το δίκτυο με προδιαγραφές ΕΥΔΑΠ και να το παραδώσει στην
ΕΥΔΑΠ εντός 15ετίας.
Ήδη
πλησιάζουμε σ’ αυτή την ημερομηνία…! Να
δούμε, τι θα γίνει…
Η φωνή
των Πορτοραφτιωτών να ανατεθεί σε ειδικό φορέα η εκμετάλλευση και όχι στον δήμο
δεν εισακούστηκε.
Στη
συνέχεια ο δήμος με διάφορα κόλπα ζήτησε
νέα έκτακτη εισφορά να αποζημιώσει τους ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΣ υδροδότες και γιατί ήταν
συμπατριώτες βλαχοαρβανίτες!!
Οι
εισφορές ήταν από 15 έως 60 χιλιάδες για κάθε σπίτι. Χιλιάδες οι ενστάσεις αλλά
οι δικαστές ενώ παραδέχονταν το δίκαιο των οικιστών δεν μπορούσαν να γκρεμίσουν
ένα Δήμο!!! Δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα , όπως μας έλεγαν. Δηλαδή,
δικαιοσύνη με αποφάσεις σκοπιμότητας!!!
Αυτό το
όργιο δεν έγινε πουθενά! Η Λούτσα και τα
άλλα θέρετρα δεν πλήρωσαν δραχμή για αποζημίωση υδροδοτών!!!
Ο δήμος
Μαρκοπούλου καθιέρωσε υψηλό τιμολόγιο στο νερό (το υψηλότερο) με το
δικαιολογητικό ότι είχε υποχρέωση να αντικαταστήσει τα σάπια δίκτυα εντός
τακτής προθεσμίας (των 15 ετών), προοδευτικά.
Ο Δήμος
όχι μόνο δεν αντικατέστησε το δίκτυο αλλά ούτε τα λίγα λεπτά της ΕΥΔΑΠ απέδιδε,
με αποτέλεσμα να δημιουργήσει μεγάλο χρέος!!!
Όσα
δίκτυα ανανεώθηκαν έγιναν με χρήματα Νομαρχιακού ταμείου, δηλαδή, με
χορηγήσεις!!
Σήμερα
το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου είναι παλιό και ενώ ο δήμος εισπράττει πάγιο
(500 δρχ.) στους λογαριασμούς, υπάρχουν πάρα πολλοί μετρητές που δεν
λειτουργούν. Το Γραφείο ύδρευσης είναι επανδρωμένο με πολλούς Μαρκοπουλιώτες
χαραμοφάηδες που βαριούνται τη ζωή τους.
Όσον
αφορά τη μίξη με ντόπια κολοβακτηρίδια, είναι απαράδεκτο, τώρα που οι δεξαμενές
της ΕΥΔΑΠ έχουν αρκετό νερό!!!
