Το Πόρτο Ράφτη και οι δημοτικές εκλογές. Ο ρόλος της ΟΣΠΑ

Φύλλο 5   Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2002

Το Πόρτο Ράφτη και οι δημοτικές εκλογές. Ο ρόλος της ΟΣΠΑ.

            Μετά ενάμιση μήνα από τις δημοτικές εκλογές του περασμένου Οκτώβρη μπορεί κανείς να γράψει πιο ήρεμα και να κάνει μία πιο ψύχραιμη εκτίμηση χωρίς το εν θερμώ πάθος του άμεσα εμπλεκόμενου. Πιστεύω, ότι ο συντελεστής που έδωσε τον τόνο σ’ αυτές τις δημοτικές εκλογές στο Δήμο μας δεν ήταν ούτε η ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ του κ. Κατσίκη, ούτε η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ του κ. Μαγουλά, ούτε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ του κ. Συλλελόγλου.

            Αυτοί οι Συνδυασμοί υπήρχαν και στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του 1998, τους στήριξαν οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις, το ΠΑΣΟΚ τον πρώτο, η Ν.Δ. τον δεύτερο και το ΚΚΕ τον τρίτο.  Το καινούργιο στα φετινά τους ειποθέντα και υποσχεθέντα, ιδιαίτερα των δύο πρώτων, ήταν ο επηρεασμός και η αποδοχή πολλών εκ των προτάσεων της ΟΣΠΑ και κυρίως του κ. Μαγουλά.

            Το ΝΕΟ σ’ αυτές τις εκλογές ήταν ο βηματισμός που έδωσε η παρεμβολή της ΟΣΠΑ. Ο λόγος της, οι προτάσεις της, το πρόγραμμά της βάθυναν όλο και περισσότερο στην προβληματική τόσο των ψηφοφόρων όσο και στον πολιτικό λόγο, κυρίως των δύο μονομάχων.

            Δεν είναι τυχαίο ότι ο νικητής των εκλογών, κ. Μαγουλάς, στα εγκαίνια του εκλογικού του Κέντρου στο Πόρτο Ράφτη, ο λόγος που εκφώνησε δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η ανάγνωση του μνημονίου που η ΟΣΠΑ πρότεινε και αποδέχτηκαν οι δύο μεγάλοι Συνδυασμοί στα «τι μέλλει γενέσθαι» στο Πόρτο Ράφτη.

            Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι πολύ καλά έκανε.

            Και η ομιλία του κ. Κατσίκη στο Πόρτο Ράφτη, στα εγκαίνια του εκλογικού του κέντρου, αν και απέφευγε επιμελώς να αναφερθεί στην ΟΣΠΑ,  δεν μπορούσε να αποκρούσει τις προτάσεις της και την προβληματική της.

            Και στις προεκλογικές ομιλίες των δύο πρωταγωνιστών στο Μαρκόπουλο, που στην ουσία ήταν πολύ διαφορετικές από εκείνες του Πόρτο Ράφτη, δεν μπορούσαν ν’ αναφερθούν στα προβλήματα της πόλης του Μαρκόπουλου χωρίς να αναφερθούν ταυτόχρονα σε εκείνα της πόλης του Πόρτο Ράφτη κι αντιστρόφως. Όσες φορές ακούστηκε η λέξη Πόρτο Ράφτη σ’ αυτές τις εκλογές από τα χείλη των δύο υποψηφίων Δημάρχων δεν ακούστηκε όλη την προηγούμενη δεκαετία που πέρασε.

            Αλλά και το ντιμπέϊτ (η αντιπαράθεση) μπροστά στο λαό «ζωντανά» που οργάνωσε για πρώτη φορά προεκλογικά η ΟΣΠΑ στις εγκαταστάσεις του Αυλακίου μεταξύ των δύο διεκδικητών του δημαρχιακού θώκου κ.κ. Κατσίκη και Μαγουλά απέδειξε ότι ο ρόλος της ήταν πολύ σημαντικός σε αυτές τις δημοτικές εκλογές.

            Η γνώση των προβλημάτων, η αντικειμενικότητα με την οποία ετίθεντο τα ερωτήματα και διευθύνετο η συζήτηση από την ΟΣΠΑ σε εκείνο το ντιμπέιτ, την ανέδειξε σε έναν από τους πιο αξιόπιστους πρωταγωνιστές του προεκλογικού αγώνα.

            Παρόλο ότι η ΟΣΠΑ δεν πήρε άμεσα μέρος στην αναμέτρηση του Οκτωβρίου, το κλίμα και η αίσθηση που είχε δημιουργηθεί στο εκλογικό σώμα και στο Μαρκόπουλο αλλά ιδιαίτερα στο Πόρτο Ράφτη, ήταν σαν να ήταν παρούσα.

            Η διορατική συναινετική κίνηση να συνεργαστεί ισότιμα με τις παρατάξεις του Μαρκόπουλου και να προτείνει δύο υποψήφιους στην κάθε μία στη βάση ενός μίνιμουμ προγράμματος για το Πόρτο Ράφτη, δημιούργησε κατ’ αρχήν ένα θετικό κλίμα  για την ενδυνάμωση των συμμετοχικών δημοκρατικών διαδικασιών στην τοπική μας κοινωνία και ταυτόχρονα συνέβαλε στην εξασθένηση κάποιων προκαταλήψεων που τεχνηέντως είχε καλλιεργήσει εναντίον μας η τοπική εξουσία τα τελευταία χρόνια.

            Η δημοσίευση ολοκληρωμένου προγράμματος δυο μήνες πριν από την ημέρα των εκλογών ήταν ο λόγος για να φέρει η ΟΣΠΑ τις παρατάξεις στο πεδίο της συζήτησης, του δημοκρατικού διαλόγου και της ευθύνης επί των πραγματικών προβλημάτων του Πόρτο Ράφτη.

            Η εστίαση της προσοχής μας στο Πόρτο Ράφτη δημιούργησε κάποια προβλήματα στις ηγεσίες  των δύο παρατάξεων αλλά και σε υποψηφίους δημοτικούς τους συμβούλους. Δυσανασχετούσαν στην ιδέα ότι υπήρχαν στο ίδιο ψηφοδέλτιο κάποιοι πιο «Πορτοραφτιώτες» από τους ίδιους, που διεκδικούσαν «αποκλειστικότητα» τις ψήφους του Πόρτο Ράφτη. Ορισμένοι από αυτούς θεωρούσαν την πρωτοβουλία μας διχαστική, που έβαζε επί τάπητος το γνωστό «εσείς κι εμείς» και δυναμίτιζε την ενότητα του δήμου.

            Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα μια για πάντα.

            Τον χαρακτήρα του ενιαίου Δήμου δεν τον βάζει κανείς σε συζήτηση κι αυτή η προπαγάνδα, εκ του πονηρού ή όχι, θα πρέπει να σταματήσει γιατί μόνο κακό κάνει. Η έκταση του Δήμου είναι τεράστια, με αντικειμενικά δύσκολα προβλήματα και δύσκολη διοίκηση. Η σύνθεση του πληθυσμού  του Δήμου είναι ετερογενής.

            Υπάρχει η πόλη του Μαρκόπουλου που κατοικείται από εκατοντάδες χρόνια από έναν υπερήφανο, ισχυρογνώμονα, εργατικό λαό, με έντονα χαρακτηριστικά τοπικισμού. (Μη ξεχνάμε ότι το Μαρκόπουλο σε μία περίοδο που κυρίαρχη ιδεολογία ήταν ο αντικομουνισμός, έστειλε στο Κοινοβούλιο βουλευτή  κομμουνιστή με βασικό κριτήριο την εντοπιότητά του).

            Υπάρχει και ένας «άλλος λαός» που κατέκλισε τα παράλια και που αποτελεί τη μεγάλη πόλη του Πόρτο Ράφτη η οποία είναι καταδικασμένη ένεκα της θέσης της να αυξάνεται όλο και περισσότερο πληθυσμιακά.

            Με κοινωνική συνοχή και ιστορικούς δεσμούς αλληλεγγύης ο λαός του Μαρκόπουλου. Ετερόκλητος και «χύμα» ο λαός του Πόρτο Ράφτη με καταβολές από όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας, με το προνόμιο, όμως, ότι βρίσκεται σε μια ευλογημένη περιοχή που βρέχεται από θάλασσα.

            Βασικά, σ’ αυτές τις δύο πόλεις με διαφορετική σύνθεση πληθυσμού και ιστορίας στηρίζεται ο ενιαίος Δήμος.

            Εάν αυτό δεν γίνει κατανοητό και συνεχίζουν ορισμένοι να βρίσκονται επί μακρόν σε κατάσταση παραισθήσεων ώστε να μην βλέπουν ότι υπάρχει μια ΔΙΑΚΡΙΤΗ άλλη μεγάλη πόλη, το ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ, που το χειμώνα έχει τον ίδιο πληθυσμό με το Μαρκόπουλο και τα Καλοκαίρια γίνεται ίσα με το Αίγιο, το Βόλο ή την Πάτρα με τα δικά της προβλήματα και ανάγκες, τότε δεν θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε και θα λέμε ανοησίες του τύπου «το Πόρτο Ράφτη δεν υπάρχει σαν πόλη» και «ονομάζεται… Δήμος Μαρκοπούλου»!!!

            Θα πρέπει να βγούμε από το τούνελ των παραισθήσεων και να δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Το Πόρτο Ράφτη ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ αναλογική εκπροσώπηση στα διάφορα όργανα του Δήμου, όπως θα προέβλεπε και το σχέδιο Καποδίστριας εάν εφαρμοζόταν στην Αττική.  Αυτό το δημοκρατικό πρόβλημα προσπάθησε να αναδείξει η ΟΣΠΑ με την παρεμβολή της στις δημοτικές εκλογές.

            Οι πονηρές κραυγές εναντίον αυτού του στοιχειώδους δημοκρατικού δικαιώματος με την κατηγορία ότι διεκδικήσεις αυτού του είδους δυναμιτίζουν, δήθεν, τα θεμέλια του ενιαίου Δήμου, είναι υποκριτικές και προσπαθούν να συσκοτίσουν και να αποκρύψουν ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΕΣ αντιλήψεις και πρακτικές.

            Η Δημοκρατία και το δίκαιο ισχυροποιεί το Δήμο.

            Η αδικία και η ανισότητα τον αποδυναμώνει.

            Το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος και οι λάθος επιλογές εμπόδισαν την απερχόμενη Δημοτική Αρχή να σκύψει με προσοχή στα προβλήματα του Πόρτο Ράφτη που μέχρι το 1996, όπως θα διαβάσετε σε άλλο κείμενο αυτού του φύλλου, είχε εντοπίσει με μεγάλη ακρίβεια.

            Η παράκτια ζώνη μπορεί να προσφέρει πολλά για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων όχι μόνο στο Δήμο αλλά και στην εθνική οικονομία. Είναι, όμως, ευπαθής ζώνη και χρειάζεται σωστή διαχείριση.

            Είχε εγκαταλειφθεί τα τελευταία χρόνια απ’ τη Δημοτική Αρχή, η οποία πλήρωσε, φυσικά, στις 13 Οκτωβρίου αυτή της την πρακτική.

            Εμείς, σαν ΟΣΠΑ, που δεν μας αφορούν τα πολιτικά κόστη, τη φέραμε την παράκτια ζώνη στο προσκήνιο, σ’ αυτές τις εκλογές και την κάναμε πρώτο θέμα. Μπορούμε να είμαστε και οι πρωταγωνιστές στην αναγέννησή της εάν η νέα Δημοτική Αρχή αντιληφθεί τη σπουδαιότητα που έχει για την τοπική οικονομία και κοινωνία. Αρκεί να τη δει σαν επένδυση κι όχι σαν βάρος «εκείνων… εκεί κάτω».

            Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η αναγωγή του Πόρτο Ράφτη σε πρώτο θέμα κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα και οι συνεχείς εκκλήσεις της ΟΣΠΑ για ανάδειξη δημοτικών συμβούλων του Πόρτο Ράφτη κι ο αγώνας για την εκλογή των δικών της υποψηφίων δημιούργησε, κατά τη γνώμη μας, ευνοϊκό πεδίο και στους άλλους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους από το Πόρτο Ράφτη, μερικοί εκ των οποίων τα κατάφεραν, προς τιμήν τους, να εκλεγούν στηρίζοντας την προεκλογική τους μάχη στην «ιδιότητα» του πορτοραφτιώτη που κανένας, φυσικά, δεν μπορούσε και ούτε προσπάθησε να τους στερήσει.

            Με αυτόν τον τρόπο η ΟΣΠΑ, εκτός από την εκλογή των δύο «δικών της» δημοτικών συμβούλων, του κ. Νίκου Νικολάκη από την συμπολίτευση και του κ. Βλάση Χαραλαμπόπουλου από την αντιπολίτευση,  ενώ συνέβαλε και στην εκλογή κι άλλων δημοτικών συμβούλων από το Πόρτο Ράφτη.

            Αυτό είναι θετικό και μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στη νέα προσπάθεια τώρα και μέσα από το Δημοτικό Συμβούλιο κι έξω στην κοινωνία των πολιτών για ένα αναγεννημένο καθαρό Πόρτο Ράφτη, για μία ανθρώπινη πόλη, για έναν ισχυρό και ενιαίο Δήμο.

Πάμε καλά. Μπορούμε και καλύτερα!

1.      Μαρίνα: 2056/2002 μαγικός αριθμός δικαίωσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας

2.      Δημοτικές εκλογές: 13-10-2002 ιστορική ημερομηνία. Νίκη του Πόρτο Ράφτη. Αλλαγή σκηνικού.

Οι υποψήφιοι που υποστήριξε η ΟΣΠΑ,  Νίκος Νικολάκης από τον Συνδυασμό του νέου Δημάρχου κ. Φώτη Μαγουλά που βγήκε από την πρώτη Κυριακή με ποσοστό 55,60% κι ο Βλάσης Χαραλαμπόπουλος από τον Συνδυασμό του απερχόμενου Δημάρχου κ. Νίκου Κατσίκη που έλαβε ποσοστό 40,97%, εκλέγονται ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ.

            Έχουμε λόγους να θυμόμαστε με μεγάλη χαρά αυτά τα Χριστούγεννα κι αυτή την Πρωτοχρονιά του 2003 για τα δύο μεγάλα «δώρα» που μας έφεραν. Τη νίκη επί της μαρίνας, αφού το Συμβούλιο της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) έκανε δεκτή την προσφυγή μας και έθεσε τέρμα στα σχέδια των ενδιαφερομένων για την κατασκευή της, και την επιτυχία της ΟΣΠΑ αφού από τους 4 υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους που υποστήριζε, τους δύο, το εκλογικό σώμα τους στέλνει στο Δημοτικό Συμβούλιο.

            «Δώρα», φυσικά σε εισαγωγικά, αφού κατακτήθηκαν με μεγάλους κόπους και αγώνες του ενωτικού συλλογικού κινήματος των ενεργών πολιτών του Πόρτο Ράφτη.

ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ και ΒΛΑΣΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ, από την συμπολίτευση ο πρώτος κι από την αντιπολίτευση ο δεύτερος, θα δώσουν μάχες μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο για να πείσουν και τους άλλους συναδέλφους τους δημοτικούς συμβούλους για την υλοποίηση του μνημονίου που οι ίδιοι μαζί με την ΟΣΠΑ συμφώνησαν πριν τις εκλογές τόσο με τον νέο Δήμαρχο κ. Μαγουλά όσο και με τον απερχόμενο Δήμαρχο κ. Κατσίκη.

            Είναι, όμως, σίγουρο, ότι οι δημοτικοί μας σύμβουλοι θα πετύχουν λίγα πράγματα εάν οι Σύλλογοι του Πόρτο Ράφτη αδρανήσουν και τους αφήσουν μόνους. Εάν οι πολίτες του Πόρτο Ράφτη δεν τους συμπαρασταθούν εάν δεν κατανοήσουμε όλοι μας, ότι σε αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο έχουμε και τους δικούς μας ανθρώπους εκεί μέσα. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και χρειάζεται πολύ δουλειά για την αναγέννηση του Πόρτο Ράφτη.

            Είναι γνωστά τα προβλήματα. Έχουν καταγραφεί, έχουν συμφωνηθεί και ο νέος Δήμαρχος, που του ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο  παρά να είναι συνεπής με εκείνα που διακήρυξε κι εκείνα που υποσχέθηκε.

            Ο Νίκος Νικολάκης και ο Βλάσης Χαραλαμπόπουλος που δουλέψανε σκληρά για να εκλεγούνε δημοτικοί σύμβουλοι δεν σημαίνει ότι είναι πιο ικανοί και πιο άξιοι από τους άλλους δύο υποψήφιους που υποστήριξη η ΟΣΠΑ, τον Μένιο Γρηγορόπουλο και την Καίτη τη Μαραγκάκη.

            Δεν το πίστευε κανένας μας, ότι θα μπορούσε η ΟΣΠΑ να εκλέξει τέσσερεις δημοτικούς συμβούλους.

            Οι σχέσεις του υποψήφιου με το εκλογικό σώμα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου είναι πολύπλοκες. Ο δίαυλος επικοινωνίας και πειθούς είναι σύνθετος και μυστηριώδης. Μπορεί ένας υποψήφιος να είναι αγωνιστής, να είναι προικισμένος με ένα σωρό προτερήματα, να έχει γνώσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τοπική του κοινωνία, να είναι συμπαθητικός και έντιμος αλλά η επικοινωνιακή του συμπεριφορά να μην ανταποκρίνεται στις αναμονές και στις συνήθειες του εκλογικού σώματος.

            Ο κ. Γρηγορόπουλος και η κ. Μαραγκάκη είναι δύο γνωστοί καταξιωμένοι αγωνιστές του Πόρτο Ράφτη και σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, χρειάζεται την συνεισφορά τους το συλλογικό κίνημα των ενεργών πολιτών. Πιστεύουμε ότι κι αυτή τη φορά η βοήθειά τους και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο θα είναι πρόθυμη και ανιδιοτελής, όπως ήταν μέχρι σήμερα.

            Θα θέλαμε, από αυτή τη στήλη, να συγχαρούμε όλους τους εκλεγέντες δημοτικούς συμβούλους και να τους ευχηθούμε καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνουν. Ιδιαίτερα θα θέλαμε να συγχαρούμε τους συμπολίτες μας κυρία Σεβαστή Χριστοφορίδου-Ανδρέου και κ. Σπύρο Κλεφτογιώργο για την επιτυχία τους να εκλεγούν Δημοτικοί Σύμβουλοι και περιμένουμε να δώσουμε μαζί τον αγώνα για ένα καθαρό, ανθρώπινο και αναγεννημένο Πόρτο Ράφτη.

            Η ήττα του κ. Κατσίκη ήταν βαριά. Σ’ αυτή την έκταση δεν την περίμενε, νομίζω, κανείς, 40,97% έναντι 55,60% του αντιπάλου του κ. Μαγουλά.

            Σε απόλυτους αριθμούς, έλαβε λιγότερες ψήφους και από τον 1994. Τότε 3.272, σήμερα 3.238, παρ’ ότι στις φετινές εκλογές είχαμε 2.025 έγκυρα ψηφοδέλτια περισσότερα από το 1994, όταν ο κ. Κατσίκης είχε εκλεγεί κι αυτός τότε από την πρώτη Κυριακή με ποσοστό 55.68%.   

            Το 1998, την πρώτη Κυριακή, ο κ. Μαγουλάς έλαβε 2.305 ψήφους, ποσοστό 35,27% και μετά τέσσερα χρόνια κυβέρνησης του Δήμου από τον κ. Κατσίκη εκτοξεύεται στο 55.60% με 4.394 ψήφους!  Έχουμε, δηλαδή, 20,40 ποσοστιαίες μονάδες αύξηση και διπλασιασμό, σχεδόν, των ψήφων.

            Το 1998 ο κ. Κατσίκης, κέρδισε τις εκλογές, τη δεύτερη Κυριακή, με ποσοστό 51.49% και με ψήφους 3.330 έναντι 48.51% του κ. Μαγουλά με 3.137 ψήφους.

            Μετά 4 χρόνια δημαρχίας του κ. Κατσίκη και με 1.356 έγκυρα ψηφοδέλτια επιπλέον, ο κ. Κατσίκης όχι μόνο δεν καταφέρνει να προσθέσει νέες ψήφους αλλά χάνει και 92 παλιές από 3.330 πέφτει στους 3.238,  όταν ο αντίπαλός του από 3.137 περνάει στους 4.397 (+1.260).

            Το εκλογικό σώμα καταδίκασε την πολιτική του κ. Κατσίκη και μάλιστα πολύ αυστηρά. Μας κάνει εντύπωση που δεν ακούσαμε μια σοβαρή ανάλυση της βαριάς αυτής ήττας.  Δεν εξηγούνται με τόσο απλοϊκό τρόπο οι εκλογικές ήττες του είδους, ότι ο κόσμος κουράστηκε, η εξουσία φθείρει, τρεις τετραετίες ήταν αρκετές, κι άλλα συναφή.

            Δίπλα μας στα Καλύβια ο κ. Φιλίππου εκλέχθηκε  για 4^η τετραετία και πιο πέρα, λίγο στον Γέρακα ο κ. Παπαδογιωργάκης εξελέγη για 6^η τετραετία.

            Εάν χρειαστεί, εμείς, στο επόμενο φύλλο, θα κάνουμε μία ανάλυση και θα πούμε τη γνώμη μας για τα αίτια της ήττας, γιατί ο κ. Νίκος Κατσίκης είναι νέος και ικανός πολιτικός. Το μέλλον είναι μπροστά του. Χρειάζεται, όμως, κριτική και αυτοκριτική του παρελθόντος. Οι στήλες μας είναι ανοιχτές. Ο κ. Κατσίκης έγραψε ιστορία στην τοπική μας κοινωνία. Δώδεκα χρόνια διοίκησης δεν είναι λίγα.

            Το Πόρτο Ράφτη πριμοδότησε κατά 60% τον κ. Μαγουλά, γιατί αισθάνθηκε εγκαταλειμμένο από την απερχόμενη Δημοτική Αρχή.

            Η νίκη του κ. Φώτη Μαγουλά είναι νίκη και της ΟΣΠΑ αφού με τον Συνδυασμό του εξελέγη ένα από τα πιο ικανά στελέχη του συλλογικού κινήματος των ενεργών πολιτών του Πόρτο Ράφτη, ο κ. Νίκος Νικολάκης, τον οποίο η ΟΣΠΑ υποστήριξε με συνέπεια, όπως έπραξε και με τους άλλους 3 υποψήφιους.

            Ο αγώνας που έδωσαν οι άλλοι δύο υποψήφιοι της ΟΣΠΑ που δεν εκλέχθηκαν ήταν τίμιος και ανιδιοτελής και οι προτιμήσεις που έλαβαν θα μείνουν εκεί γραμμένες, σαν παρακαταθήκη, μαζί με άλλες πολλές ψήφους από το Πόρτο Ράφτη που έμμεσα έδωσε η Ομοσπονδία σε άλλους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους.

            Περιμένουμε ένα νέο ξεκίνημα με τον κ. Μαγουλά και μία ιδιαίτερη προσοχή για την παράκτια ζώνη με την οποία είναι προικισμένος ο Δήμος. Το έχουμε πει πολλές φορές. Το μέλλον είναι προς τα παράλια. Εμείς θα είμαστε στο πλευρό της νέας Δημοτικής Αρχής για την υλοποίηση των υποσχέσεων. Θα μας βρει απέναντι, αυστηρούς κριτές στα αναιρούμενα συμφωνηθέντα.

Καλή επιτυχία κύριε Μαγουλά.