Πόρτο Ράφτη Λιμάνι της Μεσογαίας

Φύλλο 22   Μάρτιος 1995

Πόρτο Ράφτη Λιμάνι της Μεσογαίας

                Πόρτο Ράφτη Λιμήν Μεσογαίας. Αυτό είναι το επίσημο όνομα της περιοχής από τις 7-2-1995 που το δημοτικό συμβούλιο του Μαρκόπουλου, επιτέλους, έλαβε την υπ΄αριθ. 32/1995 απόφασή του με την οποία αποκαθιστά το ιστορικό όνομα και εξαλείφει το «Λιμήν Μαρκοπούλου». Η απόφαση ψηφίστηκε από το σύνολο των δημοτικών συμβούλων εκτός από τον αντιπρόεδρο του Δ.Σ. κ. Γεώργιο Κολιαβασίλη που επιμένει στην παλιά ονομασία Λιμήν Μαρκοπούλου (Π.Ράφτη).

                Από το 1975 που ομόφωνα, επί δημαρχίας κ. Παπασωτηρίου μετονόμαζαν το επίσημο μέχρι τότε «Λιμήν Μεσογαίας» σε «Λιμήν Μαρκοπούλου», μέχρι την περσινή απόφαση 28/1994, που αποδεχόταν ξανά την ονομασία «Παπασωτηρίου» προσθέτοντας σε παρένθεση τις λέξεις «Πόρτο Ράφτη», μέχρι τελικά την πρόσφατη απόφαση 32/1995 του Φλεβάρη, υπήρξε από μέρους του Δήμου Μαρκοπούλου μία εικοσαετία σθεναρής προσπάθειας να βαφτισθεί η περιοχή με το όνομα «Λιμάνι Μαρκοπούλου». Γιατί άραγε;

                Δεν τα κατάφερε ο Δήμος του Μαρκόπουλου να περάσει το όνομα που επιθυμούσε κι ας καμώνεται ο σημερινός δήμαρχος ότι γι’ αυτούς το όνομα δεν έχει καμιά σημασία. Δεν τα κατάφερε, όχι μόνο από τους αγώνες όλων των φορέων του Πόρτο Ράφτη και το ιδιαίτερο βάρος που έριξε αυτή η εφημερίδα τα δύο τελευταία χρόνια εναντίον της προσπάθειας του  Δήμου Μαρκοπούλου, αλλά και από τη γενικότερη κατακραυγή της κοινωνίας του Πόρτο Ράφτη και της ευρύτερης περιοχής . Ονόματα που ναι χαραγμένα στις ψυχές και τα συναισθήματα των πολιτών, ιστορικές μνήμες των ανθρώπων, που ζυμώθηκαν με αγώνες και βιωματικές  καταστάσεις δεν μπορούν να διαγραφούν με διοικητικές αποφάσεις.

                Παρ’  όλα αυτά η απόφαση 32/1995 είναι θετική και σαν τέτοια θα πρέπει να χαιρετιστεί από όλους τους πολίτες του Δήμου.

                Θα πρέπει, όμως, να επισημάνουμε κάποια ανησυχητικά φαινόμενα, που εκδηλώθηκαν το βράδυ της 7-2-1995 στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Μαρκοπούλου. Θερμοκέφαλος παλικαράς, απειλούσε, φοβέριζε και κραύγαζε, αλήτη τον υπογράφοντα επειδή δεν μιλούσε όπως αυτός θα επιθυμούσε.

                Πριν από την εισήγηση του κ. Δημάρχου για την ονομασία, πήρε τον λόγο ο εν λόγω κ. Κολιαβασίλης. Στην ψηφοφορία, αργότερα, φάνηκε γιατί ωρυόταν και εκτός ημερησίας διατάξεως και για να δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα, πήρε κάποιες ατυχείς φράσεις άρθρου, που δημοσιεύτηκε στην προηγούμενη εφημερίδα στην Τρίτη σελίδα με τίτλο «Ύδρευση του Πόρτο Ράφτη (Ιστορικό)» και επιτέθηκε με ακατανόμαστες εκφράσεις στον υπογράφοντα.

                Χωρίς να μπει επί της ουσίας του άρθρου και να απαντήσει, εάν ήθελε, στο εάν είναι αλήθεια ή όχι ότι την προσαυξημένη εισφορά των 134 εκατομμυρίων για την επέκταση του δικτύου της ΕΥΔΑΠ στον Ευβοϊκό, την πλήρωσαν μόνο οι Πορτοραφτιώτες, ή εάν είναι αλήθεια ότι υδροδότες με αυθαίρετα δίκτυα αποζημιώθηκαν επειδή ήταν «βλαχοαρβανίτες» «μαρκοπουλιώτικης εθνικότητας», όπως έγραφε ο συγγραφέας του άρθρου.

                Αυτές ήταν οι δύο φράσεις για τις οποίες θα έπρεπε να απολογηθεί και να λιθοβοληθεί ο Κωτούλας. Το κόλπο έπιασε και σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο άρχισε να πετροβολά εναντίον της εφημερίδας και εμένα προσωπικά. Τους ειπώθηκε ότι μπορούσαν να απαντήσουν, να τους διατεθεί ο ίδιος χώρος και στην ίδια σελίδα, αλλά καταληφθέντες από μία μαζική υστερία δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα απολύτως. Φαίνεται, ότι οι αντιπρόσωποι των πολιτών στο Δήμο, δεν έχουν συνηθίσει σε δημοκρατικό διάλογο και ορισμένοι από αυτούς λύνουν τις διαφορές τους καουμπόικα!

                Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο χειρόγραφο του άρθρου στη φράση «μαρκοπουλιώτικης εθνικότητας» η λέξη «εθνικότητα» είναι σε εισαγωγικά τα οποία δυστυχώς δεν εμφανίστηκαν στο τυπωμένο κείμενο. Χωρίς εισαγωγικά είναι σαφές ότι η φράση είναι άκυρη, λάθος, και μπορεί να δημιουργήσει παρεξηγήσεις. Εμείς δεν είμαστε κομπλεξικοί, κι όταν υπάρχουν, αναγνωρίζουμε τα λάθη μας.

                Εκείνο όμως που είναι επικίνδυνο και ανησυχητικό είναι η κάλυψη από τον κ. Καβασακάλη της τραμπουκικής συμπεριφοράς του πρωτοπαλήκαρου της παράταξής του με την παροιμία «ενός κακού δοθέντος μύρια έπονται». Οι ξυλοδαρμοί, η ωμή βία, οι φοβέρες και οι απειλές κ. Καβασακάλη είναι εφιαλτικά φαινόμενα από την πρόσφατη ιστορία μας και νομίζαμε ότι είχαν παρέλθει ανεπιστρεπτεί.

                Τέλος, πληροφορούμε τον κ. Κατσίκη ότι ανοιχτά δημοτικά συμβούλια για τα οποία κομπάζει, γίνονται σε πολλά μέρη της Αθήνας και της επαρχίας με τη διαφορά ότι οι Δήμοι φροντίζουν να διαθέτουν κάποιες καρέκλες και να μην αφήνουν όρθιους 2-3 ή και περισσότερους δημότες σε μία γωνία, λες και είναι τιμωρημένοι μαθητές.

Εγκατάσταση δεύτερου πυλώνα κινητής τηλεφωνίας

Απάντηση σε επιστολή του Δημάρχου σχετικά με το θέμα

                Δεν θα ασχοληθούμε με το ύφος της επιστολής του κ. Δημάρχου, που προδίδει εκνευρισμό και αμηχανία, ούτε με τις προβαλλόμενες, μάλλον, απειλές που διαισθάνεται.  Εμείς ούτε μπορούμε να απειλήσουμε την εξουσία ούτε είναι αυτή η πρόθεσή μας, αλλά ούτε και το πιστεύω μας. Θα ασχοληθούμε με τα γεγονότα και την ουσία.

                1.- Υπάρχει  προηγούμενο. Στο Πόρτο Ράφτη εγκαταστάθηκε ένας πυλώνας και το δημοτικό συμβούλιο δεν αντέδρασε, όπως έκαναν άλλοι δήμοι στην Αθήνα, ματαιώνοντας την εγκατάστασή τους.

                2.-Η επιστολή του συλλόγου μας προς τον Δήμαρχο εστάλη στις 4-2-1995 και της Ομοσπονδίας στις 6-2-1995, όταν η άδεια για τον δεύτερο πυλώνα νομίζουμε ότι δεν είχε εκδοθεί και προτρέπαμε τον Δήμαρχο να ενεργήσει για να ματαιώσει, εάν ήταν δυνατόν, την έκδοσή της. Με την επιστολή του ο κ. Δήμαρχος μας πληροφορεί ότι στις 16-2-1995 (10-12 ημέρες μετά την λήψη των επιστολών μας) με το υπ΄αριθ. 1438 έγγραφό του ζητεί την «ανάκληση» της άδειας. Άρα η άδεια είχε εκδοθεί. Γιατί τόση καθυστέρηση;

                3.- Ο κ. Δήμαρχος μιλάει για την επίσκεψή του στον περιφερειακό Δ/ντή της Νομαρχίας κ. Πέρκιζα και την αναστολή των εργασιών που «εξεδόθη» και κοινοποιήθηκε στην πολεοδομία Μαρκοπούλου και στο Α.Τ. Μαρκοπούλου στις 23-2-1995. Αυτό είναι θετικό και το επικροτούμε.  Γνωρίζει όμως ο κ. Κατσίκης ότι στις 10-2-1995 οι σύλλογοι του Πόρτο Ράφτη είχαν συνάντηση με τον κ. Πέρκιζα για το «Κληροδότημα Σωτηρίου» όπου βάλαμε και το θέμα του δεύτερου πυλώνα, τονίζοντας στον κ. Πέρκιζα ότι μπορεί  να υπάρξουν επεισόδια στο Πόρτο Ράφτη εάν δεν λάβει μέτρα; Ο κ. Πέρκιζας τότε έδειξε ότι ξαφνιάστηκε που οι Σύλλογοι γνωρίζανε για τον πυλώνα.

                4.- Ο κ. Δήμαρχος μας πληροφορεί ότι «σύντομα» θα προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για «ασφαλιστικά μέτρα και ανάκληση των αποφάσεων που εκδόθηκαν από τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου  Μεταφορών, Γεωργίας και Νομαρχίας».  Η ενέργεια αυτή είναι θετική, την υποστηρίζουμε και πιστεύουμε ότι όταν θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές θα έχει ήδη γίνει. Μας προξενεί, όμως, εντύπωση που από τη μία πλευρά η Νομαρχία συνηγορεί  στην έκδοση της άδειας και από την άλλη, με φροντίδα του κ. Πέρκιζα αναστέλλονται οι εργασίες!!! Σημεία των καιρών…..

                5.- Με άλλη επιστολή ο Σύλλογος Πανοράματος  γνωστοποίησε στο Δήμο Μαρκοπούλου τις ενέργειες που κάνει και προς την κατεύθυνση των εταιρειών για την αναστολή εγκατάστασης του δεύτερου πυλώνα με θετικά μέχρι αυτή τη στιγμή αποτελέσματα. Ζητούσαμε πληροφορίες και συντονισμό των ενεργειών από τον  Δήμο αλλά ως συνήθως ο Δήμος μας αγνόησε. Αποδεικνύεται ποιος  επιζητεί την «εποικοδομητική συνεργασία» στην πράξη κι όχι στα λόγια.

                6.- Ειλικρινά, δεν αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις του κ. Δημάρχου σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, μόνο που τα πλέγματα εξουσίας και πολιτικής σκοπιμότητας, πολλές  φορές, υπερνικούν τις καλές μας προθέσεις. Απόδειξη, η εγκατάσταση του πρώτου πυλώνα. Τι έκανε ο Δήμαρχος για να αποτρέψδει την περιβαλλοντική αυτή προσβολή;

                Τέλος, εάν τα «θιγόμενα στην επιστολή μας» αντέχουν ή όχι «σοβαρής κριτικής» ας το κρίνουν οι αναγνώστες.