Αναστέλλουμε την έκδοση

Φύλλο  64   Οκτώβριος  1998

Αναστέλλουμε την έκδοση

            Η απόφαση να αναστείλει την έκδοσή της αυτή η εφημερίδα, ΔΕΝ έχει σχέση με τις δημοτικές εκλογές και με τα αποτελέσματά τους. Ήταν ειλημμένη από το καλοκαίρι και έχει σχέση με το είδος αυτής της εφημερίδας και την κόπωση του γράφοντος.

            Αυτή η εφημερίδα δεν ήταν, κατά κύριο λόγο, ένα μέσο ενημέρωσης και πληροφόρησης, αλλά έκφραση γνώμης, άποψης, προβληματισμού. Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι τα είπαμε όλα. Ότι στερέψανε οι σκέψεις μας, ότι επαναλαμβάνουμε τον εαυτό μας. Αυτό δεν μου αρέσει, παρόλο που η επανάληψη αποτελεί τη μητέρα της μάθησης.

            Όταν ξεκινάει κάποιος ένα εγχείρημα για να πει δημόσια κάποιες απόψεις, να καταθέσει κάποιες γνώμες, να αποκαλύψει κάποιες αλήθειες, να εκτεθεί στην κοινωνική και πολιτική κριτική, διακινδυνεύει. Όταν μάλιστα αυτά που λέει αναστατώνουν μία «τακτοποιημένη» και παθητική κοινωνία και ενοχλούν το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, τότε τα πράγματα γίνονται πιο σκούρα. Δεν περιμέναμε, όμως, τόσο ανίερες επιθέσεις, συκοφαντίες και απειλές που δεχθήκαμε σ’ αυτά τα 5 χρόνια και 120 μέρες της έκδοσης. Αυτή η εφημερίδα είχε γίνει ο κύριος στόχος της Δημοτικής Αρχής, επειδή την ενόχλησε. Ποτέ, όμως, δεν έκανε προσωπικές επιθέσεις και δεν χρησιμοποίησε λάσπη εναντίον  των αντιπάλων της. Χρησιμοποίησε πάντα επιχειρήματα και κάλεσε τους πάντες, εάν το επιθυμούσαν, να κάνουν διάλογο μαζί της με τον ίδιο, κόσμιο και δημοκρατικό τρόπο. Δεν αποδέχθηκαν τον διάλογο και προτίμησαν τον ανιαρό εύκολο μονόλογο. Χρησιμοποίησαν τόνους λάσπης εναντίον μας, παραπληροφορώντας και διαστρεβλώνοντας τις θέσεις μας, χωρίς ποτέ να τις μνημονεύσουν. Δείχνανε με αυτό τον τρόπο την ένδεια των ιδεών τους και την έλλειψη των επιχειρημάτων τους.

            Προσπαθήσαμε σ’ αυτά τα 5 χρόνια και 120 μέρες να παρουσιάσουμε τα προβλήματα του Πόρτο Ράφτη και να πούμε τη γνώμη μας γι’ αυτά. Είπαμε πολλά για την υγεία, την επιστήμη, την τέχνη, την ποίηση, την λογοτεχνία, την ψυχολογία, την ιστορία, την αρχαιολογία, την κηπουρική και τόσα άλλα.

            Προσπαθήσαμε ν’ αφηγηθούμε το κοινωνικό γίγνεσθαι της τοπικής μας κοινωνίας όχι όπως έδειχνε, αλλά όπως ήταν στην πραγματικότητα. Ανασύραμε σωμασμένες λέξεις, όπως η αδικία, η διάκριση, η άνιση μεταχείριση και τις κάναμε συνείδηση στους αναγνώστες μας.

            Πριν από 5 χρόνια και 120 μέρες, το φύλλο 1 (Ιούνιος 1993) γράφαμε: «Θέλουμε να προλάβουμε και ν’ αποτρέψουμε τη ρύπανση του αέρα, του εδάφους και της θάλασσας του Πόρτο Ράφτη, μιας απ’ τις λίγες καθαρές ακόμα της Αττικής… Θέλουμε να έχουμε ασφαλτοστρωμένους δρόμους με φώτα, συγκοινωνία, καλά πεζοδρόμια για να περπατάμε, πλατείες και προκυμαία για να κάνουμε βόλτα. Θέλουμε αστυνομική επαγρύπνηση για την ασφάλεια της περιοχής…» Τι απ’ αυτά έχει ικανοποιηθεί σήμερα; Τίποτα. Ισχύουν ακόμα και αναμένουν τη λύση τους, ιδιαίτερα το τελευταίο που υπογραμμίσαμε.

            Ήταν λογικό, μία εμπειρία σαν αυτή, να τέλειωνε κάποτε. Κράτησε πάρα πολύ. Μία εφημερίδα σαν τη δική μας, που δεν είχε σκοπό το οικονομικό όφελος, βγαίνει όταν υπάρχει αίσθημα προσφοράς. Βγαίνει γιατί θέλεις να προσφέρεις χωρίς αντάλλαγμα. Δεν σκέφτεσαι το αντάλλαγμα. Διαφορετικά δεν θα επιχειρούσες την έκδοση. Είναι όπως οι μεγάλοι έρωτες, που δίνεις χωρίς υστεροβουλία. Κάποτε τελειώνουν και αυτοί. Οι περισσότεροι πολύ γρήγορα μάλιστα.

            Η απουσία της θα λείψει σε όλους μας. Ιδιαίτερα θα λείψει από τους αφοσιωμένους αναγνώστες μας. Θα λείψει όμως και σε εκείνους που τα βλέπουν διαφορετικά από εμάς, αλλά σκέπτονται. Δεν θα λείψει απ’ τους… γενικά αδιάφορους. Θα χαρούν οι φανατισμένοι και οι στενοκέφαλοι. Σε αυτούς, δεν πειράζει, ας δώσουμε λίγη χαρά, τη χρειάζονται, τους συμβαίνει σπάνια στη ζωή γιατί δεν έχουν περίσσευμα καρδιάς.

            Το αιώνιο πρόβλημα, το οικονομικό, μας γονάτισε πολλές φορές, αλλά μείναμε όρθιοι. Τετρακόσια χιλιάρικα κάθε μήνα, δεν είναι λίγα. Οι συνδρομητές μας και οι χοροί που διοργανώναμε μαζί με τις διαφημίσεις που προσπαθούσαμε πάντα να είναι όσο το δυνατό λιγότερες, ήταν οι χρηματοδότες μας. Τα οικονομικά μας βιβλία βρίσκονται πάντα στη διάθεση, όχι μόνο των μελών του Συλλόγου μας, αλλά και σε οποιονδήποτε συνδρομητή μας που θέλει να πληροφορηθεί για να διαπιστώσει ότι όλη η ομάδα δούλεψε, όχι μόνο ανιδιοτελώς, αλλά και με προσωπικές οικονομικές θυσίες. Η κόπωση επήλθε απ’ τη συνεχή οικονομική αγωνία, απ’ την πνευματική και προσωπική προσφορά, απ’ τη συνεχή πίεση και υπενθύμιση στους συνεργάτες και φίλους, να γράψουν και να σεβαστούν τα περιθώρια που μας έδινε ο χρόνος για να είμαστε συνεπείς και να βγαίνει το φύλλο στο μήνα του. Δεν τα καταφέρναμε πάντα.

            Ώρες πολλές, μέρες και νύχτες να γράφουμε, να διορθώνουμε, να ξαναγράφουμε, παραμελώντας τη δουλειά μας, την προσωπική μας ζωή, την οικογενειακή μας συντροφικότητα. Συλλογή ύλης, διάβασμα των άρθρων, ποιο θα μπει, σε ποια σελίδα, με τι χαρακτήρες, γιατί αυτό και όχι εκείνο, συζήτηση με τη Συντακτική Επιτροπή. Φωτοστοιχειοθεσία, ένταση με τον φίλο το Σώτο τον Μάγγο για τα λάθη, για το χρόνο που θα έπρεπε να είναι έτοιμη η εφημερίδα για διόρθωση. Τυπογραφείο, ετικέτες, αποστολή. Σε όλη αυτή τη διαδικασία, πάντα παρούσα η Κατερίνα η Καραπάνου, να μαζεύει τα χειρόγραφα, να πάει στη στοιχειοθεσία, να διορθώνει, να γράφει, να απαντάει στο τηλέφωνο, να τρέχει να κάνει ρεπορτάζ, να παίρνει συνεντεύξεις… Οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κατερίνα, που χωρίς τη δική της βοήθεια η εφημερίδα σίγουρα δεν θα ζούσε μέχρι σήμερα.

            Οφείλω να ευχαριστήσω επίσης τις «παλιοσειρές», τον Αλέκο και την Ιφιγένεια Αλεξάκη, που μαζί αρχίσαμε αυτή την περιπέτεια. Ο Αλέκος με την εύθυμη νότα των χρονογραφημάτων του. Η Ιφιγένεια με την αυστηρότητα και τη σοβαρότητα των ιστορικών της αναζητήσεων. Τον παλαίμαχο αγωνιστή Κώστα Χρονόπουλο που τα άρθρα του απόπνεαν ζωντάνια νεανία.  Τη Δέσποινα τη Χρονοπούλου που την ενοχλούσαν ακόμα και τη νύχτα στο τηλέφωνο κάποιοι απαιτητικοί αναγνώστες και που δεν αξιοποίησε όσο μπορούσε τις ικανότητές της στο γράψιμο. Τον Νίκο τον Νικολάκη, όχι μόνο για το χιούμορ και τις ατάκες του στο Πόρτο Κράχτι, που δημιουργούσε την εύθυμη πλευρά της υπόθεσης, αλλά και για όλη τη «λάντζα» της συλλογής των συνδρομών. Το ίδιο και τον Σπύρο  τον Αγιανδρίτη. Τον Διονύση τον Κλαδάκη που με τα τεκμηριωμένα άρθρα του στα οικιστικά, έδωσε την ευκαιρία να ενημερωθούν σωστά οι αναγνώστες μας. Τον Μανώλη τον Κιουπάκη που με το ήθος και τη σεμνότητά του, πρόσφερε παντού. Στη συλλογή χρημάτων, στο γράψιμο, στη διόρθωση των κειμένων. Την Καίτη την Πιπεροπούλου που με την τέχνη της στο γράψιμο μας έκανε να διαβάζουμε τα άρθρα της με ιδιαίτερη ευχαρίστηση. Τον θαυμάσιο ποιητή και φίλο, τον Κώστα τον Νικολάου, που αρκούσε να του διηγηθείς μία ιστορία ή να του περιγράψεις μία κατάσταση και αμέσως του το μετέφραζε σε ποίημα.  Τον Κώστα τον Γκίνη που με μία γελοιογραφία έλεγε περισσότερα από όσα μπορούσε ν’ αφηγηθεί ένα άρθρο. Τον Γιώργο τον Καλοκαιρινό τω πρώτων χρόνων, που γρήγορα πιστεύουμε να τον έχουμε ξανά μαζί μας από άλλο μετερίζι, τον Αλέξανδρο τον Λιπιάτο, τον Θόδωρο και τον Άκη που κάθε φορά ήταν παρόντες για τη μεταφορά της εφημερίδας στο Ταχυδρομείο. Τον Ανδρέα τον Σαρηγιάννη που σε αφοπλίζει η σεμνότητά του και οι γνώσεις του. Δεν πρόλαβες να γράψεις Ανδρέα. Κόλλησες όμως χιλιάδες ετικέτες. Ευχαριστήθηκες!  Την Άννα τη Δήμα, πάντα ευχάριστη και ευγενική στις δημόσιες σχέσεις, αλλά και πάντα συνεπής μαζί με την Πίτσα την Μανιάτη στο «βασανιστικό»  κόλλημα της ετικέτας άνευ της οποίας, η εφημερίδα δεν μπορούσε να φύγει. 8.500 φύλλα, 8.500 ετικέτες κάθε φορά, δεν ήταν μικρή υπόθεση. Όλοι κάναμε αυτή τη δουλειά.

            Ευχαριστούμε, επίσης, όλους όσους κατά καιρούς περάσανε απ’ το «κόλλημα» της ετικέτας ή μας στείλανε συνεργασίες, επιστολές, άρθρα.

            Θα ήταν άδικο εάν δεν ευχαριστούσα τη γυναίκα μου την Κλορίντα, όχι μόνο για την τακτική συνεργασία της πάνω στα προβλήματα της ψυχοσωματικής υγείας, αλλά και για την υπομονή της στις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς απ’ τη δική μου ενασχόληση με την εφημερίδα. Ζητάω κατανόηση από τον γιό μου τον Αλέξανδρο, εάν του έλειψα αυτά τα χρόνια και τον ευχαριστώ για την κάθε τόσο αρθρογραφία του στην εφημερίδα.

            Τέλος, ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους εκείνους που μας διαβάζανε και ιδιαίτερα στους πιστούς μας συνδρομητές. Δεν αποκλείεται να ξανασυναντηθούμε. Εξ άλλου… αναστέλλουμε, λέμε, όχι διακόπτουμε για πάντα…

Γεια σας αγαπητοί αναγνώστες, γεια σας αγαπητοί φίλοι

Χρήστος Κωτούλας

Συμπεράσματα απ’ τις Δημοτικές εκλογές στο Δήμο Μαρκοπούλου

Μακριά από τη συναισθηματική φόρτιση των πρώτων ημερών που είχαν τα εκλογικά αποτελέσματα σε όλους μας που πήραμε ενεργά μέρος στην εκλογική μάχη των δημοτικών εκλογών της 11^ης και 18^ης Οκτωβρίου αυτού του χρόνου, μπορούμε τώρα, πιο ψύχραιμα και περισσότερο λογικά, να κάνουμε έναν απολογισμό και να επιχειρήσουμε μια πρώτο ανάλυση αυτών των αποτελεσμάτων. Η ανάλυση αυτή είναι απαραίτητη για να διαπιστώσουμε τις τάσεις της τοπικής μας κοινωνίας και να ερμηνεύσουμε το μήνυμα του εκλογικού σώματος.

Εάν μία παράταξη πήγε καλά ή όχι στις δημοτικές εκλογές, εξαρτάται από α) εάν  πέτυχε στον κύριο στόχο που είχε θέσει και β) εάν η δυναμική που παρουσίασε στις δημοτικές εκλογές ήταν θετική.

Για να αναγνώσουμε την κατεύθυνση και τη δυναμική της κάθε παράταξης, θα πρέπει να συγκρίνουμε τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών με τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του 1994.

    Εδώ παρατίθεται πίνακας με τα αποτελέσματα του κάθε συνδυασμού κατά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις 1994 και 1998

            1.- ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ. Ο στόχος που έθεσε η παράταξη του κ. Κατσίκη επιτεύχθηκε. Επανεξελέγη για τρίτη τετραετία Δήμαρχος κι αυτό δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία.

            Απ’ αυτή την εκλογική μάχη, όμως, ο κ. Κατσίκης βγήκε μεν νικητής, αλλά «λαβωμένος». Πράγματι. Εάν συμφωνήσουμε, όπως υποστηρίζουμε στο πρωτοσέλιδο αυτού του φύλλου, ότι «τα ασφαλέστερα συμπεράσματα των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών είναι εκείνα του α΄ γύρου» παρατηρούμε ότι ο κ. Κατσίκης την 11 Οκτωβρίου, σε σχέση με τις εκλογές του 1994 (είχε εκλεγεί τότε από την α’  Κυριακή), απώλεσε σχεδόν 11 ποσοστιαίες μονάδες. Όχι μόνο, παρότι στους παλιούς ψηφοφόρους προστίθενται ακόμα 1.000 νέοι ψηφοφόροι (για την ακρίβεια 999), η ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ την α΄ Κυριακή, όχι μόνο δεν κερδίζει νέους ψηφοφόρους, αλλά χάνει και 320 από εκείνους του 1994!.  Επειδή, όμως, δεν παρουσιάζονται στις εκλογές τόσο μηχανιστικά τα πράγματα, ο κ. Κατσίκης με τις υποσχέσεις, με τα ρουσφέτια και την επιρροή που εξασκεί η εξουσία δεν μπορεί παρά να πήρε ένα μερίδιο απ’ τους νέους ψηφοφόρους. Όσο όμως μεγαλύτερο ήταν αυτό το μερίδιο, τόσο μεγαλύτερο ήταν εκείνο που απώλεσε απ’ τους παλιούς ψηφοφόρους. Όσο μεγαλύτερο ήταν το μερίδιο των νέων ψηφοφόρων, τόσο περισσότεροι ήταν εκείνοι που απογοητεύτηκαν από την διοίκηση του κ. Κατσίκη την προηγούμενη τετραετία. Και αποτελεί αρνητικό  σημάδι, όταν δεν μπορείς να σταθεροποιήσεις την «εκλογική σου πελατεία».  Σημαίνει ότι ο τρόπος εξάσκησης της εξουσίας, οι επιλογές του έργου, η εικόνα της εξουσίας, οι κοινωνικές συμπεριφορές, όχι μόνο δεν πείθουν, αλλά απομακρύνουν μία ουσιαστική μερίδα ψηφοφόρων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Κατσίκης και στη β΄ Κυριακή που οι μονομάχοι ήταν δύο και τα κριτήρια πολύ διαφορετικά, πήρε μόνο 58 ψήφους περισσότερες από εκείνες που έλαβε το 1994, παρότι στο εκλογικό σώμα προστέθηκαν 1.000 καινούργιοι ψηφοφόροι.

            Εάν ο επανεκλεγείς Δήμαρχος έχει πολιτικές φιλοδοξίες, θα πρέπει να τον προβληματίσουν πολύ αυτές οι εκλογές. Θα πρέπει να παρουσιάσει μία νέα εικόνα εξουσίας στην τρίτη τετραετία. Διαφορετικά θα είναι ο ίδιος που θα υπονομεύσει το πολιτικό του μέλλον.

2.-  ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ. Ο στόχος της παράταξης που ηγείτο ο κ. Φώτης Μαγουλάς, ήταν να κερδίσει τη Δημαρχία. Αυτό δεν επιτεύχθηκε και απ’ αυτή την άποψη η «Δυναμική Πρωτοπορία» που διεκδίκησε την εξουσία στον β΄ γύρο απ’ την «Ανοδική Πορεία» του κ. Κατσίκη, μπορεί να θεωρηθεί ο μεγάλος ηττημένος.

            Την α΄ Κυριακή η «Δυναμική Πρωτοπορία» συγκέντρωσε το 35,2% και έλαβε 2305 ψήφους. Δηλαδή, είχε μία πτώση 3,89% απ’ το ποσοστό που συγκέντρωσε ο κ. Καβασακάλης το 1994, διατηρώντας τον αριθμό των ψήφων (8 περισσότερους, με 1000 όμως νέους ψηφοφόρους).

            Την β΄ Κυριακή ο κ. Μαγουλάς έφθασε στο 48,51% των έγκυρων ψηφοδελτίων, κερδίζοντας τους 831 απ’ τους 1204 ψηφοφόρους των άλλων παρατάξεων που δεν συμμετείχαν στη β΄  κατανομή, από τους οποίους ο κ. Κατσίκης πήρε τους 378.

            Τη Δημαρχία, λοιπόν, στον κ. Κατσίκη και το 48,51% στον κ. Φώτη Μαγουλά, τα έδωσαν οι ψηφοφόροι των άλλων τριών παρατάξεων που δεν πήραν μέρος τη β΄ Κυριακή.  Ο εκλογικός νόμος λοιπόν, έκανε Δήμαρχο τον κ. Κατσίκη κι όχι η ελεύθερη έκφραση των πολιτών. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει.

3.-  ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ «ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ». Ο Συνδυασμός αυτός που είχε επικεφαλής τον κ. Χρήστο Φράγκο παρουσίασε την υποψηφιότητά του λίγους μήνες πριν τις εκλογές. Λίγη προετοιμασία, καλή ποιότητα στελεχών, καθαρές πολιτικές θέσεις και απόψεις για τα κοινά. Ταρακούνησε τον δικομματισμό του Μαρκόπουλου και βάλανε σε μεγάλη δοκιμασία τον κ. Κατσίκη. Άτολμοι, όμως, σε πρωτοβουλίες που μπορούσαν να δώσουν άλλη διάσταση στη διαλεκτική των δημοτικών παρατάξεων, ώστε να ξεσκεπαζόταν η υποκρισία και να άνοιγε ο δρόμος για τη συγκρότηση μιας άλλης κοινωνικής ηθικής που θα ακύρωνε το διαχωρισμό «ξενούρας» και ντόπιου πληθυσμού.

            Ο στόχος της 2^ης θέσης την α΄ Κυριακή και η συμμετοχή της παράταξης στον β΄ γύρο, δεν ήταν εφικτή και μπορεί μεν να το πιστέψανε για μια στιγμή, αλλά νομίζω, ότι γρήγορα διαπιστώσανε και οι ίδιοι ότι αυτό δεν ήταν δυνατό. Ο στόχος των 2 δημοτικών συμβούλων, ίσως και περισσότερων, ήταν πραγματοποιήσιμος, αλλά η λανθασμένη ανάγνωση της κοινωνίας του Μαρκόπουλου από τους ίδιους, το εμπόδισε. Το 13,2% όμως, είναι θετικό ποσοστό και μπορούν να παίξουν σαν αντιπολίτευση, σημαντικό ρόλο.

4.- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ – ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ. Η παράταξη αυτή, που υποστηριζόταν επίσημα από το ΚΚΕ , όπως εκείνη της «Ανοδικής Πορείας» που υποστηριζόταν από το ΠΑΣΟΚ και της «Δυναμικής Πρωτοπορίας» που υποστηριζόταν από τη Νέα Δημοκρατία, είχε επικεφαλής τον κ. Συλλελόγλου. Το αποφασίσανε τελευταία στιγμή και κατεβήκανε στις δημοτικές εκλογές για να διαπιστώσουνε τη δύναμη του κόμματος στην περιοχή. Δεν νομίζω ότι το 1,36% και οι 89 ψήφοι ήταν εκείνοι που ανέμεναν οι πρωτεργάτες αυτής της κίνησης.

5.- ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ. Ο ΑΝΥΣΠΟΡ δεν κατάφερε για δεύτερη φορά που συμμετέχει στις δημοτικές εκλογές, να πετύχει τον στόχο του, που δεν ήταν άλλος από εκείνον της εκπροσώπησής του στο δημοτικό συμβούλιο. Οι 30 ψήφοι που πήρε ο συνδυασμός, περισσότεροι από εκείνους που έλαβε το 1994, δεν ήταν αρκετοί, αφού ο Δήμαρχος δεν εκλέχτηκε την α΄ Κυριακή, με αποτέλεσμα ν’ ανέβει το εκλογικό μέτρο στις 595 ψήφους.

            Ούτε οι 89 ψήφοι που πήραν οι συμπολίτες μας που αποχώρησαν από τον ΑΝΥΣΠΟΡ και δημιούργησαν τη «Δημοκρατική Ενότητα Μαρκοπούλου-Πόρτο Ράφτη» δεν αρκούσαν για να στείλει το Πόρτο Ράφτη εκπρόσωπο στο δημοτικό συμβούλιο.

            Εάν κάποιος εκλογικός αναλυτής επιχειρούσε να κάνει μία αποτίμηση των εκλογών με την ψυχρή λογική των αριθμών, θ’ άρχιζε από μία σύγκριση των αποτελεσμάτων του 1998 με εκείνα του 1994 και θα έλεγε ότι ο ΑΝΥΣΠΟΡ παρουσιάζει μία στασιμότητα. Διατήρησε το ίδιο ποσοστό που είχε σε ολόκληρο το Δήμο (5,2%) και «τσίμπησε» και 30 ψήφους παραπάνω. Θα υπογράμμιζε ότι το 5,2% του ’94 και τις 307 ψήφους, τις είχε συγκεντρώσει τότε, όντας μαζί με τη «Δημοκρατική Ενότητα», η οποία στις φετινές εκλογές από μόνη της πήρε 89 ψήφους, ήτοι το 1,36%. Θα έκανε μία άθροιση αυτών των δύο αποτελεσμάτων και θα έλεγε ότι το Πόρτο Ράφτη συγκέντρωσε 426 ψήφους, ήτοι ποσοστό σε ολόκληρο το Δήμο 6,5% και στο Πόρτο Ράφτη 40% περίπου και θα είχε δίκιο.

            Υπολογίζουμε τους ψηφοφόρους του Πόρτο Ράφτη στους 1.200-1.300. Δεν μπορούμε να είμαστε ακριβείς, αφού δεν υπάρχουν ξεχωριστοί εκλογικοί κατάλογοι. Πάντως δεν ξεπερνούν τους 1.300. Εάν λάβουμε υπόψη την αποχή, τα άκυρα και τα λευκά, τα παραπάνω αποτελέσματα είναι ορθά και μπορούν να θεωρηθούν ως θετικά για το Πόρτο Ράφτη.

            Εμείς όμως, σαν «Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη» δεν μπορούμε να περιοριστούμε μόνο σ’ αυτούς τους υπολογισμούς, όπως θα έκανε οποιοσδήποτε παλαιοκομματικός εγκέφαλος. Θα πρέπει να είμαστε και με τους εαυτούς μας αυστηροί και ειλικρινείς και να χρησιμοποιούμε τα ίδια μέτρα και σταθμά που χρησιμοποιούμε όταν κάνουμε κριτική στους άλλους. Εξ άλλου σ’ αυτόν τον τόπο εκείνο που λείπει είναι η αυτοκριτική. Θα πρέπει να δούμε την πραγματικότητα, όπως είναι κι όχι σύμφωνα με τις επιθυμίες μας. Μόνο τότε μπορεί να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Και η πραγματικότητα λέει ότι ο ΑΝΥΣΠΟΡ με την ελάχιστη προετοιμασία που είχε στις δημοτικές εκλογές του 1994, είχε κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο Πόρτο Ράφτη, ενώ στις εκλογές της 11^ης Οκτωβρίου,, με μεγαλύτερη προετοιμασία, με αγώνες και κινητοποιήσεις 4 χρόνων, απέσπασε το 32% περίπου, των έγκυρων ψηφοδελτίων. Αυτό σημαίνει ότι 2 στους 3 Πορτοραφτιώτες δεν ψήφισε το συνδυασμό του Πόρτο Ράφτη. Αυτή είναι η αλήθεια και θα πρέπει να δούμε τους λόγους αυτής της συμπεριφοράς των πολιτών.

            Τρείς νομίζω, ότι είναι οι υποθέσεις που μπορούμε να κάνουμε:

α.- Τα σκοπούμενα και τα ποθούμενα του «Ανεξάρτητου» δεν αφορούσαν τον κόσμο του Πόρτο Ράφτη αλλά ήταν εγκεφαλικά κατασκευάσματα δικά μας.

β.- Δεν φτάσανε στον κόσμο.

γ.-  Φτάσανε, αλλά δεν γίνανε συνείδηση του κόσμου.

            Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος στο Πόρτο Ράφτη που να μη θέλει να είναι η θάλασσα καθαρή. Το περιβάλλον φυσικό και όμορφο, που να μη θέλει μία πόλη καθαρή, με πλατείες, με παιδικές χαρές, με καλοφτιαγμένους δρόμους, με πεζοδρόμια, με επαρκή Σχολεία και φωτισμό, με χώρους αναψυχής και περιπάτου, χωρίς κλέφτες και διαρρήκτες, μία πόλη σύγχρονη, μοντέρνα, λειτουργική και υγιή. Μία πόλη των πολιτών, της κουλτούρας, της παιδείας, της επικοινωνίας και της οικονομικής ευρωστίας, Γι’ αυτό αγωνιζόμασταν και γράφαμε επί τέσσερα χρόνια σ’ αυτή την εφημερίδα και για τόσα άλλα, καλά και ωραία. Μας γνώριζε, λοιπόν, ο κόσμος,  τον αφορούσαν και τον αφορούν άμεσα αυτά τα προβλήματα, συμφωνούσε μαζί μας. Μας έλεγε «μπράβο» και μας παρότρυνε να συνεχίσουμε, θαύμαζε τον αγώνα μας και μας συμπαρίστατο, είχαμε γίνει το σημείο αναφοράς, της αντίστασης στην αυθαιρεσία, στον αυταρχισμό, στον ηγεμονισμό, στην αδικία, στις διακρίσεις, αλλά οι 2 στους 3 δεν μας ψήφισαν. ΓΙΑΤΙ;

            Πιστεύω ότι ο κόσμος μέσω ημών έβγαζε το θυμό του, τα απωθημένα του, την οργή του στα κακώς κείμενα και ιδιαίτερα εκείνα που τον ενοχλούσαν προσωπικά. Ταυτιζόταν μαζί μας στην αμφισβήτηση της εξουσίας. Παράλληλα όμως, ΦΟΒΟΤΑΝ. ΜΑΣ ΦΟΒΟΤΑΝ!! Φοβόταν το καινούργιο, την αλλαγή, τις… «περιπέτειες». Έκλινε προς τη συντήρηση, το βόλεμα, τη σιγουριά των κεκτημένων. Ταυτόχρονα, μας αισθανόταν απόμακρους, γιατί είμαστε απόμακροι. Μας αισθανόταν άγνωστους γιατί του είμαστε άγνωστοι.  ΛΕΙΠΑΜΕ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΕΚΡΙΝΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Εμείς είμασταν οι «ξένοι» που ερχόμασταν στο Πόρτο Ράφτη τα Σαββατοκύριακα κι ό,τι κάναμε, το κάναμε από «χόμπι» ή από «προσωπικές φιλοδοξίες».  Αυτά ήταν τα επιχειρήματα των αντιπάλων μας και ιδιαίτερα του κ. Κατσίκη, και έπιασαν τόπο.

            Οι απομονωμένοι μόνιμοι κάτοικοι του Πόρτο Ράφτη (η πλειοδηφία αυτών δεν μας ψήφισε), που ζουν καρτερικά την παγερή τους μοναξιά του χειμώνα, στο έλεος του κάθε επαγγελματία ή ερασιτέχνη διαρρήκτη, γεμάτοι από φόβο, αγωνία και αδιαφορία για τα κοινά, αισθάνονταν πιο ασφαλείς κοντά στην εξουσία, ανεξάρτητα αν αυτή η εξουσία δεν έκανε τίποτα ή έκανε ελάχιστα για να έχει μια ήρεμη ζωή. Την αισθανόταν όμως πιο κοντά γιατί ήταν πιο κοντά, τον χαιρετούσε εγκάρδια, του έκανε επισκέψεις, τον χτυπούσε στην πλάτη, του υποσχόταν και τον διαβεβαίωνε να μην ανησυχεί «εμείς είμαστε εδώ», μπορεί να τακτοποιηθεί και το παιδί σε κάποια δουλίτσα και ο δρόμος που εμφανίζεται στο σχέδιο και του κόβει λίγο το οικόπεδο, θα τακτοποιηθεί. Εξ άλλου, μέχρι τότε που θα εφαρμοσθεί το σχέδιο, έχει ο Θεός…

            Μπορούσε ο ΑΝΥΣΠΟΡ να κάνει τα ίδια πράγματα;  Ούτε μπορούσε, ούτε θα έπρεπε. Μπορούσε, όμως, να μην κάνει  τα εντελώς αντίθετα. Μπορούσε και έπρεπε να σχεδιάσει τον προεκλογικό αγώνα με βάση την αναγκαιότητα γνωριμίας επαφής και επικοινωνίας με τους πολίτες του Πόρτο Ράφτη και ιδιαίτερα με τους ψηφοφόρους. Η αλληλογνωριμία δεν θα μπορούσε να γίνει, παρά με την παρουσία μας στην καθημερινή ζωή του, όπου οι υποψήφιοι και τα στελέχη του ΑΝΥΣΠΟΡ θα εξηγούσανε γιατί εμείς δεν μπορούμε να βρισκόμαστε συνέχεια παρόντες στη ζωή του. Να του εξηγούσανε ότι είμαστε το ίδιο με αυτόν και έχουμε κι εμείς τις δικές μας ενασχολήσεις, ότι τον βρίσκουμε για να κουβεντιάσουμε πως θα καλυτερέψουμε τη ζωή μας στην περιοχή που ζούμε, πως δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί να του υποσχεθούμε τα πάντα, πως με τη συμμετοχή και τη συνεισφορά όλων θα ομορφαίναμε την πόλη μας και θα ανεβάζαμε την ποιότητα της ζωής μας, θα τους εξηγούσαμε το πρόγραμμα του είχαμε για όλα αυτά και θα διαπίστωνε ότι δεν είμασταν ελέφαντες, όπως προσπαθούσαν να μας παρουσιάσουν οι εκλογικοί μας αντίπαλοι.

            Κι αντί όλων αυτών, εμείς οχυρωθήκαμε στο εκλογικό μας κέντρο και περιμέναμε τους ψηφοφόρους να μας επισκεφθούν για να τους ενημερώσουμε, κι όταν οι άλλες παρατάξεις όργωναν κυριολεκτικά το Πόρτο Ράφτη από τη μία άκρη στην άλλη, εμείς κάναμε…  σεμινάρια για το οικιστικό και τη μαρίνα στους υποψήφιους Νομάρχες της Ανατολικής Αττικής, στους υποψήφιους νομαρχιακούς συμβούλους και σε οποιονδήποτε είχε την περιέργεια να επισκεφθεί το ωραίο μας εκλογικό κέντρο!

            Αυτή η εσωστρέφεια είχε σαν αποτέλεσμα να λειτουργεί το εκλογικό κέντρο σαν επαγγελματικό γραφείο κι όχι σαν πολιτικό εργαστήρι σχεδιασμού και συλλογικής επεξεργασίας των προβλημάτων και των μηνυμάτων που είχαμε απ’ την κοινωνία, που θα μπορούσαν να επιστρέψουν στην κοινωνία με το κύρος που θα έδινε η προσωπική μας παρουσία, στην πραγματική τους διάσταση και απαλλαγμένα απ’ τους ρύπους της παλαιοκομματικής προπαγάνδας.

            Αυτή η εσωστρέφεια δημιούργησε ένταση μεταξύ των μελών της ομάδας, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιηθούν όσο θα μπορούσαν όλα τα μέλη και τα στελέχη του ΑΝΥΣΠΟΡ.

            Δεν πιστεύω, όμως, ότι και με διαφορετική τακτική στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα ο ΑΝΥΣΠΟΡ θα μπορούσε να εκπροσωπηθεί στο δημοτικό συμβούλιο. Σίγουρα, όμως, τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα. Είμαι πεπεισμένος, όμως, ότι το Πόρτο Ράφτη εάν ήταν ενωμένο θα εκπροσωπείτο με δικούς του αυθεντικούς δημοτικούς συμβούλους.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. Από τις δημοτικές εκλογές της 11^ης και 18^ης Οκτωβρίου, ο μόνος που βγήκε χαμένος ήταν για ακόμα μία τετραετία το Πόρτο Ράφτη. Αυτή τη φορά περισσότερο από κάθε άλλη, αφού δεν εκπροσωπείται ούτε με Πάρεδρο στο Δήμο. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι με το σχέδιο Καποδίστριας εκπροσωπούνται στα δημοτικά συμβούλια των νεοσυσταθέντων Δήμων από τις συγχωνεύσεις. ΟΛΑ τα χωριά με δημοτικούς συμβούλους, κι εκείνα που έχουν μέχρι 300 κατοίκους με Πάρεδρο.  Υπάρχουν περιπτώσεις, όπως π.χ. στο Δήμο Μητροπόλεως Καρδίτσας, όπου ο Δήμαρχος εκλέχθηκε απ’ το μεγαλύτερο χωριό, αλλά στους 10 δημοτικούς του συμβούλους που απαρτίζουν την πλειοψηφία, μόνο οι 2 είναι απ’ το χωριό του!

            Εδώ, ίσως, εμείς αποτελούμε παγκόσμια πρωτοτυπία, να μην εκπροσωπείται στο δημοτικό Συμβούλιο μια τεράστια πόλη δεκάδων χιλιάδων κατοίκων επειδή ανήκει διοικητικά στο Δήμο του Μαρκόπουλου!!

            Χάσαμε, λοιπόν, όλοι οι Πορτοραφτιώτες, επειδή καταφέρανε οι επιτήδειοι της εξουσίας να μας έχουν διασπασμένους. Χάσαμε όλοι οι Πορτοραφτιώτες επειδή «φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίει το κεφάλι το ξερό μας», όπως λέει ο ποιητής.

            Εάν κάποιος τραγουδήσει νικηφόρα, όπως ο κ. Χατζηαντωνίου π.χ., επειδή με τον συνδυασμό του κ. Κατσίκη πήρε 156 σταυρούς (θα ήταν θετικό για το Πόρτο Ράφτη εάν είχε εκλεγεί), θα είναι εκτός πραγματικότητας και θα πρέπει να σκεφτεί ότι πολιτικοί άνδρες σοβαρού διαμετρήματος, όταν ήταν στις παρατάξεις τους, έρχονταν μεταξύ των πρώτων σε σταυρούς, αλλά όταν επ[ιχείρησαν αυτόνομη δική τους κάθοδο τα’ αποτελέσματα ήταν οικτρά (βλ. τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλο, τον κ. Σαμαρά, κλπ).  Χωρίς να θέλουμε ούτε στο ελάχιστο να μειώσουμε την προσωπική συμβολή του κ. Χατζηαντωνίου στη συλλογή αυτών των σταυρών και χωρίς να θέλουμε να μιλήσουμε αυτή τη στιγμή για πριμοδότηση, θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι το πλαίσιο, το «μαντρί», που έλεγε ο συγχωρεμένος Ευάγγελος Αβέρωφ, βοήθησε τον κ. Χατζηαντωνίου.

            Χάσαμε όλοι, λοιπόν,  οι Πορτοραφτιώτες. Εάν αυτό δεν το κατανοήσουμε, τότε θα μείνουμε στο περιθώριο των εξελίξεων της τοπικής μας κοινωνίας. Εάν το κατανοήσουμε και θέλουμε να βοηθήσουμε το Πόρτο Ράφτη, θα πρέπει ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ. Θα πρέπει να πορευτούμε διαφορετικά. Το πώς, πρέπει να το κουβεντιάσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΣΚΟΠΟΥΣ. ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ που πιστεύουν ότι η συμμετοχή και η ενασχόληση με τα κοινά είναι θέμα ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ για το καλό του συνόλου και μέσα απ’ το καλό του συνόλου και δικό μας καλό.

            Προσωπικά πιστεύω, ότι ο ΑΝΥΣΠΟΡ με αυτή τη μορφή εξάντλησε τη δυναμική του. Έκλεισε τον κύκλο του. Η παρουσία του υπήρξε θετική και σημαντική στην τοπική μας κοινωνία. Έδωσε αγώνες και πήρε πρωτοβουλίες που σίγουρα χωρίς αυτούς, τα πράγματα θα ήταν χειρότερα για την περιοχή μας. Τώρα χρειάζονται άλλες συσπειρώσεις, άλλα οργανωτικά σχήματα, άλλες μορφές αγώνα.

            Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να ΑΛΛΑΞΟΥΝ μόνο οι Πορτοραφτιώτες. Η εμπειρία απ’ αυτές τις εκλογές του επανεκλεγέντος Δημάρχου κ. Κατσίκη, στον οποίο ευχόμαστε καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο του, ήταν, όπως είδαμε, τραυματική. Θα πρέπει και ο ίδιος ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τον τρόπο άσκησης της εξουσίας, στο ήθος και το ύφος.

            Τον κ. Φώτη Μαγουλά θα τον κρίνουμε όχι απ’ τις προθέσεις του, αλλά απ’ την αντιπολιτευτική του συμπεριφορά. Από το πόσο θα προωθήσει εκείνα που έλεγε, π.χ. την εναντίωσή του για τη μαρίνα στο δημοτικό συμβούλιο. Δεν ξεχνάμε, ότι 4 από τους 5 δημοτικούς του συμβούλους (συν ο ίδιος 6) είναι οι ίδιοι που ήταν με τον κ. Καβασακάλη και του λέγανε σχεδόν ΝΑΙ σε όλα με τον κ. Κατσίκη.

            Τέλος, θα είναι ενδιαφέρουσα και θα παρακολουθήσουμε με ιδιαίτερη προσοχή τη συμπεριφορά, τον λόγο και το έργο που θα προωθήσει στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά και τις πρωτοβουλίες σε επίπεδο κοινωνίας, που θα πάρει η νεοφώτιστη παράταξη του κ. Χρήστου Φράγκου.

            Ευχόμαστε σε όλους τους εκλεγέντες δημοτικούς συμβούλους καλή επιτυχία και να μην ξεχνούν ότι το Πόρτο Ράφτη θα είναι εδώ και θα κρίνει το έργο τους με κατανόηση, αλλά και με αυστηρότητα. 

Η «συζήτηση» και η πρακτική για τα δημοτικά μας πράγματα

Φύλλο  63    Σεπτέμβριος  1998

Η «συζήτηση» και η πρακτική για τα δημοτικά μας πράγματα

            Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, υπολείπονται 35 μέρες για τις δημοτικές εκλογές της 11 Οκτωβρίου. Δεν υπήρξε καμιά συζήτηση, καμιά σύγκριση, κανένας διάλογος μεταξύ των παρατάξεων που διεκδικούν τον Δήμο, παρότι ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη το ζήτησε επανειλημμένα.

            Βρισκόμαστε μάρτυρες ανούσιων και κακοστημένων «συζητήσεων» από το Ράδιο Αττική με τους ίδιους και τους ίδιους, να επαναλαμβάνουν χωρίς αντίλογο, χωρίς κριτική, αυτά που λέγανε πέρσι, πρόπερσι, πριν από 4 και 8 χρόνια. Βαρετά πράγματα. Εάν δεν ξεκίνησε η Αποχέτευση, εάν δεν υπήρξε καμία κύρωση πράξης εφαρμογής, εάν δεν λειτουργεί ο βιολογικός καθαρισμός, εάν κινδυνεύει να μείνει στο διηνεκές εκτός σχεδίου η 4-5 Γειτονιά, εάν δεν κάνανε τίποτα για το αγωνιώδες πρόβλημα των κλοπών και διαρρήξεων, εάν δεν κάνανε τίποτα για να ικανοποιήσουνε ένα μεγάλο πρόβλημα των πιστών, όπως είναι η ενορία στο Πόρτο Ράφτη, είναι επειδή βρίσκουν, λέει, δυσκολίες. Πότε από την ΕΥΔΑΠ, πότε από το έδαφος που αντί να είναι μαλακό, όπως θα το θέλανε, είναι σκληρό και πετρώδες, είτε γιατί δεν τους δέχεται ο υπουργός, είτε γιατί δεν πάνε στα γραφεία τους να τους δηλώσουν τις περιουσίες τους οι πολίτες, είτε γιατί καθυστερούν τα υπουργεία, είτε γιατί αντιδρά ο Άγιος Ιωάννης στο Μαρκόπουλο και ένα σωρό άλλες δικαιολογίες.  Λες και κάποιος, πριν αναλάβουν τη διοίκηση του Δήμου, τους είπε ότι όλα είναι πανεύκολα! Όχι κύριοι. Οι δυσκολίες υπάρχουν πάντα και ο «καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται». Εσείς αποδείξατε ότι είστε ανίκανοι! Παραποιείτε τα πράγματα, παραπλανάτε τον κόσμο, ψεύδεστε και δεν αφήνετε περιθώρια να σας απαντήσουν. Έτσι κάνει ο κ. Κατσίκης στις λαϊκές συνελεύσεις που τις καταντάει αφόρητες με τη «δημοκρατική» δικτατορία του μονολόγου.

            Έτσι κατάντησε και το Ράδιο Αττική. Όταν ένας αντίπαλος Συνδυασμός που δεν τους αρέσει, βγάλει κάποια ανακοίνωση, την παίρνει ο κ. Πετρής, καλεί κάποιον δημοτικό σύμβουλο του κ. Κατσίκη και αρχίζουν να λοιδορούν, να ειρωνεύονται και να κάνουν πικρόχολα «σχόλια», λες και οι ακροατές, οι λίγοι έστω, δεν έχουν κρίση και χρειάζονται τα «σχόλια» του κ. Πετρή για να … καταλάβουν. Αυτή είναι η δημοκρατία ενός Δημοτικού Ραδιοφωνικού Σταθμού!  Μπορεί κανείς να φαντασθεί εάν το κρατικό Ραδιόφωνο ή η κρατική Τηλεόραση, μόλις έβγαζε μία ανακοίνωση η αντιπολίτευση, την έπαιρνε ένας δημοσιογράφος και μαζί με έναν υπουργό του κυβερνώντος κόμματος άρχιζαν να αστειεύονται και να σχολιάζουν μ’ αυτόν τον τρόπο, τι θα γινόταν στη Βουλή; Το λιγότερο, θα διαλυόταν.

            Στο Μαρκόπουλο, που το κατάντησαν μπανανία, ΔΕΝ συμβαίνει τίποτα! Όλα βαίνουν ομαλώς!!

            Τι θα γινόταν οπουδήποτε αλλού εάν ένας επικεφαλής ενός Συνδυασμού εξηγούσε σε παρέμβασή του σε δημόσιο ραδιόφωνο, όπως έκανε ο κ. Κλαδάκης, ότι για το πρόβλημα των κλοπών και διαρρήξεων στο Πόρτο Ράφτη, η παράταξή του προτείνει την ίδρυση Δημοτικής Επιχείρησης Πρόληψης των κλοπών με αρμοδιότητες παρόμοιες εκείνων των ιδιωτικών σεκιούριτι και ο δημοσιογράφος «σχολίαζε» και έκανε  συνειρμούς για πολιτοφυλακή και για ΤΕΑ* όπως έκανε το Σάββατο 5 Αυγούστου ο ανεκδιήγητος κ. Πετρής;

            Τόσο χαμηλού επιπέδου δυστυχώς, είναι η πολιτική «συζήτηση» για τα δημοτικά που γίνεται στο Μαρκόπουλο!

            Όπως φαίνεται, δεν χρειάζεται σοβαρή συζήτηση και διάλογος, αφού η προεκλογική εκστρατεία κατάντησε να γίνεται με τις επισκέψεις στα σπίτια τα βράδια, με τις ψεύτικες υποσχέσεις, τη συνδιαλλαγή, τα ανταλλάγματα, τις ενδεχόμενες απειλές, τη λάσπη στους αντιπάλους.

            Πορτοραφτιώτη,

            Θα διαπιστώσεις ότι όσο πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές, τόσο περισσότερες επισκέψεις θα δέχεσαι απ’ τις παρατάξεις που διεκδικούν τη δημαρχία. Αλλάξανε πρόσωπα, αλλά η πολιτική για το Πόρτο Ράφτη θα εξακολουθήσει να είναι η ίδια και ας σου υπόσχονται κι ας σου λένε άλλα.  Να ζητάς καθαρές κουβέντες και γραπτές δεσμεύσεις. Εφιστούμε την προσοχή στον κ. Μαγουλά και του ζητάμε, όταν αναφέρεται σε μας, να δείχνει μεγαλύτερη σοβαρότητα γιατί δεν ασχοληθήκαμε με τα κοινά την τελευταία  στιγμή, ούτε μας έδωσε το χρίσμα κάποιος άλλος.

            Σκεπτόμενε Μαρκοπουλιώτη,

            Εσύ που πιστεύεις ότι όλοι οι πολίτες του ενιαίου Δήμου, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, έχουν τα ίδια συμφέροντα. Εσύ που πιστεύεις ότι όλοι οι πολίτες του ενιαίου Δήμου, είτε εκείνοι που γεννήθηκαν εδώ, είτε εκείνοι που ήρθαν αργότερα, θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα, σκέψου γιατί όλοι κάνουν ό,τι είναι δυνατό  να μην εκλέξει δημοτικούς συμβούλους ο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ Π.ΡΑΦΤΗ. Γιατί δεν θέλουν να έχουν κανέναν έλεγχο απ’ το Πόρτο Ράφτη; Τι φοβούνται;

            Πορτοραφτιώτες, υποστηρίξτε μαζικά τον Συνδυασμό σας. Χρειάζεται κοινή προσπάθεια. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕΛΙΔΑ για την περιοχή μας.

*Για τους νεότερους, τα ΤΕΑ ήταν ένοπλα τμήματα πολιτών, ιδιαίτερα του αγροτικού πληθυσμού, τα οποία οργανώθηκαν μετά τον εμφύλιο για να αποτρέψουν τον «κομμουνιστικό κίνδυνο».

Ξεκαθάρισε το τοπίο των Δημοτικών

Φύλλο  62   Αύγουστος  1998

Ξεκαθάρισε το τοπίο των Δημοτικών

            Ύστερα από την επίσημη υποστήριξη που εξασφάλισε ο κ. Κατσίκης από το ΠΑΣΟΚ και την υποστήριξη της Ν.Δ. στο πρόσωπο του κ. Φώτη Μαγουλά, αποφάσισε και το ΚΚΕ να υποστηρίξει γνήσιο δικό του καθαρόαιμο συνδυασμό στις δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Οκτωβρίου. Πρόκειται για τον πέμπτο συνδυασμό που διεκδικεί τη Δημαρχία στο Δήμο Μαρκοπούλου, τη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ», που έχει ως επικεφαλή υποψήφιο δήμαρχο τον κ. Ανδρέα Σιλελόγλου, οικονομολόγο. Άγνωστος τελείως ο κ. Σιλελόγλου, απών από όλους τους αγώνες του Πορτοραφτιώτικου λαού, σίγουρος όμως και αφοσιωμένος στο κόμμα. Πιστεύουμε ότι δεν θα ήθελε να ηγηθεί ενός δημοτικού συνδυασμού, αφού ουδέποτε ασχολήθηκε με τα κοινά της τοπικής μας κοινωνίας, αλλά το κομματικό καθήκον υπερίσχυσε.

            Δεν γνωρίζουμε τον κ. Σιλελόγλου και δεν τον κρίνουμε ούτε σαν άνθρωπο, ούτε σαν επιστήμονα. Μπορεί να είναι εξαίρετος και στα δύο. Τον κρίνουμε, όμως, σαν δημόσιο πρόσωπο, αφού «εκτέθηκε» στα «εν Δήμω».

            Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι ο κ. Σιλελόγλου, έκανε λάθος. Και το λάθος του ήταν μέγα. Δεν μπορεί στη σημερινή μας εποχή ένας άνθρωπος να αναλαμβάνει μία αποστολή μόνο από καθήκον, επειδή το κόμμα αποφάσισε ότι στην… ιστορική αυτή φάση, το συμφέρον του κόμματος είναι να πολιτικοποιήσει τις εκλογές, «να κάνει ζύμωση» και να αναδείξει την «κύρια αντίθεση» στην τοπική μας κοινωνία και άλλα τέτοια ηχηρά και αφηρημένα.

            Δεν έκανε όμως λάθος μόνο ο κ. Σιλελόγλου. ‘Έκαναν λάθος οι συναγωνιστές των δημοτικών εκλογών του ’94. Ο Νεράντζης, ο Κουνές, ο Κουτσοκέρας, ο Χριστακέας. Γνωρίζουν πολύ καλά αυτοί οι φίλοι, ότι στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου παίζεται το μέλλον της περιοχής.

            Εάν επικρατήσουν οι δυνάμεις της ασύδοτης αναπτυξιομανίας και του τζόγου, (καινούργιο φρούτο ο Ιππόδρομος. Σημειώνουμε «Ιππόδρομος» κι όχι «Ιπποδρόμιο» για το οποίο δεν θα υπήρχε διαφωνία), το Πόρτο Ράφτη δεν έχει μέλλον.

            Η συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές του συνδυασμού της «Δημοκρατικής Ενότητας» που υποστηρίζει το ΚΚΕ, βοηθάει αυτές τις δυνάμεις, βοηθάει τον πρώτο συνδυασμό της πρώτης Κυριακής, που δεν θα είναι άλλος από τον συνδυασμό αυτών των δυνάμεων, τον συνδυασμό του κ. Κατσίκη. Απ’ τον συνδυασμό που προσπάθησε να φέρει τα σκουπίδια της Ανατολικής Αττικής στη Μερέντα, που προσπαθεί να κατασκευάσει τη μαρίνα στον κόλπο του Πόρτο Ράφτη, που προσπαθεί να φέρει τώρα τον ΙΠΠΟΔΡΟΜΟ πάλι στη Μερέντα, όταν κανένας άλλος Δήμος δεν τον θέλει, ο συνδυασμός που εξασφαλίζει πιστώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων από την Ε.Ε. για την προστασία των ακτών του Πόρτο Ράφτη, και κατασκευάζει έργα που μόνο το Πόρτο Ράφτη δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν, αδιαφορεί για τη μόλυνση της θάλασσας, του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα και την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας.

            Σ’ αυτό τον συνδυασμό, αγαπητοί φίλοι, εναντίον του οποίου δώσαμε μαζί χέρι-χέρι τόσους αγώνες, το κόμμα σας, δίνει αυτή τη στιγμή σημαντική βοήθεια με τη δική σας συγκατάθεση. Εξηγούμαστε: Για να εκλέξουμε ένα δημοτικό σύμβουλο από το Πόρτο Ράφτη χρειαζόμαστε πάνω από 600 ψήφους. Αυτό, σας ήταν γνωστό και το αναλύσαμε στη σύσκεψη των 53 στελεχών στο Πόρτο Ράφτη, στις 2 Μαϊου. Ήταν σίγουρο, εάν κατεβαίναμε πάλι μαζί, όπως είχαμε εκτιμήσει σ’ εκείνη τη σύσκεψη, ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη, όχι μόνο θα μπορούσε να εκλέξει έναν δημοτικό σύμβουλο, αλλά υπήρχαν οι δυνατότητες και για δεύτερο!  Ήταν δυνατόν να γινόταν πραγματικότητα το όνειρο και ο αγώνας μιας 12ετίας, να εκλέξει το Πόρτο Ράφτη δικούς του δημοτικούς συμβούλους. Η πρώτη προσπάθεια έγινε με την ΑΔΕΚ (Ανεξάρτητη Δημοτική Ενωτική Κίνηση) με επικεφαλής τον κ. Στεφάνου, συνεχίσαμε με τον Ανεξάρτητο Υπερκομματικό Συνδυασμό το 1994 με επικεφαλής τον κ. Κλαδάκη και δώσαμε ενωμένοι όλοι μαζί τον αγώνα και αποτύχαμε ξανά για μία ψήφο σε κάθε εκλογικό τμήμα. Φέτος ήταν η «Τρίτη και φαρμακερή». Εσείς, όμως, στην πιο κρίσιμη και αποφασιστική στιγμή «λακίζετε» όπως θα έλεγε και ο Χαρίλαος και δίνετε το δημοτικό σύμβουλο στον κ. Κατσίκη.

            Το εκλογικό σύστημα είναι τέτοιο, που εάν ο Ανεξάρτητος ΔΕΝ ξεπεράσει τις 600 ψήφους (οι ψηφοφόροι του Πόρτο Ράφτη δεν φθάνουν τους 1200) και δεν εκλέξει δημοτικό σύμβουλο την πρώτη Κυριακή, ο σύμβουλος αυτός πάει στον πρώτο συνδυασμό της πρώτης Κυριακής. Εκτός και πιστεύετε ότι οι κομματικοί ψήφοι ξεπερνούν αυτόν τον αριθμό και θα εκλέξετε εσείς δημοτικό σύμβουλο!  Επειδή, όμως, γνωριζόμαστε και δεν είστε αιθεροβάμονες, αλλά ρεαλιστές, γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Η κίνηση αυτή του πέμπτου συνδυασμού, απ’ τη στιγμή που συμφωνούσαμε επί της ουσίας σε όλα τα θέματα κι αυτό διαπιστώθηκε στη μεγάλη συζήτηση που έγινε στις 2 Μαΐου, σ’ εκείνη τη σύσκεψη που ήσασταν και εσείς παρόντες δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως διασπαστική.

            Τι είχαν προτείνει στη σύσκεψη της 2ας Μαΐου οι παραπάνω φίλοι που συμμετέχουν στη Δημοκρατική Ενότητα; Δύο πράγματα:

1.- Το όνομα του συνδυασμού ν φέρει τον τίτλο «Ενωτική Πορεία» ή «Δημοτική Ενότητα Μαρκοπούλου-Πόρτο Ράφτη». Και στη μία περίπτωση και στην άλλη, έλειπε η λέξη «Ανεξάρτητος», πράγμα που δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό, αφού θα αναιρούσε την Ανεξάρτητη Υπερκομματική μας ύπαρξη. Ένας τέτοιος συνδυασμός θα κατηγορείτο ότι θα ήταν συνδυασμός του ΚΚΕ, θα συρρίκνωνε την εκλογική του δύναμη, θα υποστηριζόταν από το ΚΚΕ και θα κατέληγε δια της πλαγίας οδού στη «Δημοκρατική Ενότητα» και στην αποτυχία εκλογής δημοτικού συμβούλου.

2.- Υπήρξε διαφωνία και επιμονή να μπει στον τίτλο η λέξη Μαρκόπουλο. Εξηγήσαμε ότι εκτός της διαφορετικότητας των δύο οικισμών και της ανάγκης έκφρασης και του Πόρτο Ράφτη στο Δημοτικό Συμβούλιο, σ’ εκείνη την αίθουσα δεν υπήρχε κανένας που να έμενε στο Μαρκόπουλο. Ήταν όλοι Πορτοραφτιώτες, ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησής τους. Δεν μπορούσαμε, λοιπόν, να κάνουμε εμείς πρόγραμμα επίλυσης των προβλημάτων της πόλης του Μαρκόπουλου! Εμείς είμαστε συνδυασμός του Πόρτο Ράφτη, όπως είναι τόσοι Σύλλογοι του Πόρτο Ράφτη. Πιστεύουμε ότι τα προβλήματα που έχει η περιοχή μας, αυτά που εντοπίζουμε εμείς, αλλά και εκείνα που προωθούν οι Σύλλογοι του Πόρτο Ράφτη θα μπορούσαν να λυθούν καλύτερα εάν υπήρχαν και δημοτικοί σύμβουλοι του Πόρτο Ράφτη. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα της περιοχής. Τόσο απλό.

            Δεν προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε, να καπελώσουμε ή να ξεγελάσουμε κανέναν. Είμαστε ο Ανεξάρτητος Συνδυασμός του Πόρτο Ράφτη και επιδιώκουμε να προβάλουμε ένα καινούργιο ήθος στην «κοινωνία» των ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά ώστε να λένε τα πράγματα με το όνομά τους και να μην υποκρίνονται.

            Γνωρίζουμε ότι απ’ το Μαρκόπουλο ΔΕΝ θα πάρουμε ψήφους γιατί κυριαρχεί ο ιδιότυπος ρατσισμός της «ξενούρας» που επί χρόνια τώρα καλλιεργεί και συντηρεί η Δημοτική Αρχή για ίδιο εκλογικό όφελος και που καμία οργανωμένη ομάδα στο Μαρκόπουλο, οιασδήποτε ιδεολογίας, τόλμησε να θίξει. Σαν να πρόκειται για ένα ταμπού, για ένα δεδομένο ότι έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα! Το κακό είναι θεόσταλτο. Απ’ το Μαρκόπουλο θα μας ψηφίσουν λίγοι σκεπτόμενοι άνθρωποι που κατανοούν ότι το μέλλον του Δήμου βρίσκεται προς τα παράλια για τα οποία εμείς πολλά έχουμε να πούμε και να προτείνουμε.

            Διαφωνήσαμε, λοιπόν, να συμπεριληφθεί η λέξη Μαρκόπουλο στον τίτλο του συνδυασμού, επειδή θέλαμε να είμαστε συνεπείς και ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Το είπαμε και μέσα στην αίθουσα της σύσκεψης της 2ας Μαϊου, το γράψαμε στο φύλλο του Μαϊου αυτής της εφημερίδας, το επαναλαμβάνουμε και σήμερα.  Επιδιώκουμε τη συνεργασία με οποιαδήποτε υπαρκτή ομάδα ή δημοτική κίνηση απ’ το Μαρκόπουλο, αρκεί να συμπίπτουν οι απόψεις μας στα βασικά θέματα. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να συμπεριλάβουμε στον τίτλο μας, όχι μόνο τη λέξη «Μαρκόπουλο», αλλά και να τον αλλάξουμε τελείως.  Δεν έχουμε εμείς πρόβλημα να συνεργαστούμε με τις οργανωμένες ομάδες του γηγενούς πληθυσμού. Είναι αυτές που φοβούνται την ισότιμη συνεργασία με τους «ξενούρες» και την αντιλαμβάνονται μονάχα σαν προσχώρηση κάτω από τη δική τους κηδεμονία. Απεναντίας πιστεύουμε ότι ένα από τα βασικά θέματα που θα έπρεπε να απασχολούσε και να γινόταν αντικείμενο συζήτησης των εκλογικών συνδυασμών κατά την προεκλογική περίοδο, θα έπρεπε να ήταν ο ιδιότυπος αυτός τοπικός ρατσισμός της «ξενούρας».

            Για να προοδεύσει και να προχωρήσει ενωμένος αυτός ο Δήμος, θα χρειαστεί τη συνδρομή και τη συμμετοχή στο κοινωνικό γίγνεσθαι της τοπικής μας κοινωνίας, όλων των ζωντανών δυνάμεων, ανεξάρτητα από το που γεννήθηκαν και που διαμένουν.

            Χρειάζεται η συγκρότηση μιας άλλης κοινωνικής ηθικής που θα ακυρώσει τον διαχωρισμό ξενούρας και ντόπιου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την πάλη της λογικής εναντίον των προκαταλήψεων και της παράδοσης που κυριαρχούν και καθορίζουν σήμερα την κοινωνία του Μαρκόπουλου. Αυτό όμως θα πρέπει να το ξεκινήσουν με διατυπωμένο ορθολογικό λόγο κι όχι με υποκρισίες και αφηρημένους βερμπαλισμούς, όπως κάνουν μέχρι σήμερα, εκείνοι που διοικούν την τοπική μας κοινωνία.

            Κλείνοντας, θα θέλαμε και αυτή τη στιγμή ακόμα, να απευθυνθούμε στους φίλους Πορτοραφτιώτες που συμμετέχουν στην Δημοκρατική Ενότητα, να επανεξετάσουν τη στάση τους. Η ιστορία απέδειξε ότι το κόμμα ΔΕΝ έχει πάντα δίκιο.

            Στις δημοτικές εκλογές του 1994, η σημερινή Δημοτική Αρχή, την τελευταία μέρα, παραμονή των εκλογών έδωσε την ψευδή «πληροφορία» στη Δέλτα Πληροφορική, ότι ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη ήταν ο συνδυασμός του ΚΚΕ, με αποτέλεσμα να χάσουμε εκείνες τις λίγες ψήφους που χρειαζόμασταν για να εκλέξουμε δημοτικό σύμβουλο.

            Σήμερα που αντιλαμβάνονται ότι αυτό δεν μπορεί να πιάσει, αφού όλοι γνωρίζουν πια ότι ο συνδυασμός είναι πραγματικά Ανεξάρτητος και Υπερκομματικός, τους συμφέρει να αποχωρήσουν τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, ώστε πάλι να μην εκλέξουμε δημοτικό σύμβουλο!! Αυτή η πιθανότητα είναι πράγματι ορατή και θα ευθύνονται οι φίλοι που έκαναν τη διάσπαση. Θα ευθύνεται το κόμμα και η ευθύνη θα είναι ιστορική. Αλήθεια, ποιους θέλει να ενώσει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, όταν διασπάται απ’ τους Πορτοραφτιώτες;

Φύλλο  61   Ιούλιος  1998

Η αλήθεια για τον Βιολογικό, την αποχέτευση και τη σκόπιμη συσκότισή τους

Πιστώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων από τα Κοινοτικά ταμεία, για τις ανάγκες του Πόρτο Ράφτη δεν φτάνουν στον προορισμό τους. Καθίσταται προβληματική, αν όχι αδύνατη, η επεξεργασία των οικιακών λυμάτων του Πόρτο Ράφτη στη μονάδα του Βιολογικού Καθαρισμού του Μαρκόπουλου.

            Τα κοινοτικά προγράμματα

            Στις 13-7-1990, ο τότε Δήμαρχος του Δήμου Μαρκοπούλου κ. Ιωάννης Μεθενίτης, έκανε μία έξυπνη κίνηση και πρότεινε στο Υπουργείο Εσωτερικών να εντάξει τη μονάδα του Βιολογικού καθαρισμού του Δήμου, στο Κοινοτικό Πρόγραμμα ENVIREG (ENVIronnementi REGionalb) Πρόγραμμα Περιφερειακών Δράσεων για το περιβάλλον.

            Με το Β51Α14 Πρωτόκολλο παράδοσης- παραλαβής στις 10-7-1990  το Υπουργείο Εσωτερικών παρέδωσε στο Υπουργείο Εθν. Οικονομίας για περαιτέρω προώθηση, την πρόταση του Δήμου Μαρκοπούλου μαζί με άλλες δεκάδες παρόμοιες προτάσεις άλλων Δήμων και Κοινοτήτων της Χώρας.

            Αναφέρουμε ενδεικτικά τους Δήμους:  Χανίων, Ηρακλείου, Καβάλας, Αίγινας, Στυλίδας, Άργους, Γυθείου, Ρόδου, Πρεβέζης, Μυτιλήνης, κλπ. Από τα ονόματα των Δήμων και Κοινοτήτων που εμφανίζονται σ’ αυτόν τον κατάλογο και ζητούν την ένταξη στο Πρόγραμμα ENVIREG, βλέπουμε ότι όλες είναι πόλεις παραθαλάσσιες. Άρα το Πρόγραμμα είχε σχέση με τη θάλασσα.

            Για να μπει, λοιπόν, σ’ αυτό το Πρόγραμμα, ο κ. Μεθενίτης παρουσιάζει το Δήμο του Μαρκόπουλου (και καλά κάνει) σαν παραθαλάσσια περιοχή. Αυτό μπορούσε να επιτευχθεί μόνο εμφανίζοντας μία παραθαλάσσια πόλη που δεν ήταν άλλη από το τότε Λιμάνι Μαρκοπούλου, κοινώς Πόρτο Ράφτη, Λιμάνι Μεσογαίας σήμερα.

            Το Πρόγραμμα ENVIREG που δεν υπάρχει σήμερα, αφορούσε το περιβάλλον και ειδικότερα τη ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ (βλ. η Ευρώπη των ECU των ROXANE FELLER, BERNARD DE GALEMBERT, DANIEL GUEGUEN εκδόσεις «ΠΟΝΤΙΚΙ» 1993 και κάλυπτε τέσσερις τόμους δράσης.

            ΔΡΑΣΗ  1^Η : Αγώνας  κατά της μόλυνσης των ακτών

            ΔΡΑΣΗ 2^Η  : Προστασία και αποκατάσταση των παράκτιων ζωνών

            ΔΡΑΣΗ 3^Η : Μείωση της τοξικής και επικίνδυνης βιομηχανικής ρύπανσης, και

            ΔΡΑΣΗ 4^Η : Ανάπτυξη καλύτερης διαχείρισης του περιβάλλοντος. Πιο συγκεκριμένα αυτή η τελευταία είχε σχέση  με τη «βοήθεια προς τους τοπικούς οργανισμούς προκειμένου να διαχειριστούν το περιβάλλον και να καταρτίσουν το προσωπικό συντήρησης των εξοπλισμών».

            Η μονάδα του βιολογικού καθαρισμού του Μαρκοπούλου εντάχθηκε ή στη ΔΡΑΣΗ 1 του Προγράμματος ENVIREG ή στη ΔΡΑΣΗ 2.  Χρηματοδοτήθηκε δε, όπως αναφέρει ο κ. Κατσίκης στο τεύχος του περιοδικού «Εν Μαρκοπούλω»…  το 1994 με 570 εκατομμύρια δρχ.

            Άρα, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τα χρήματα που εξασφάλισε η Δημοτική Αρχή απ’ το Πρόγραμμα ENVIREG για τον βιολογικό καθαρισμό, αφορούσαν χρηματοδότηση για την επεξεργασία των λυμάτων του Πόρτο Ράφτη σαν μέτρο προστασίας και αποκατάστασης παράκτιας ζώνης.

            Οι εγκαταστάσεις, όμως, του βιολογικού καθαρισμού αποτελούν τον τελικό αποδέκτη επεξεργασίας των ακαθάρτων λυμάτων, τα οποία μεταφέρονται με δίκτυο αποχέτευσης, το οποίο αποτελεί την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ κατάργησης των απορροφητικών βόθρων εξ αιτίας των οποίων, στην περίπτωσή μας, μολύνεται η θάλασσα. Δηλαδή, η Αποχέτευση αποτελεί ενιαίο σύνολο με τον βιολογικό καθαρισμό. Απεναντίας, δεν μπορεί να υπάρξει καμία προστασία και αποκατάσταση της παράκτιας ζώνης, κανένας αγώνας εναντίον της μόλυνσης της θάλασσας χωρίς την Αποχέτευση, χωρίς το μέσον δηλαδή, που τροφοδοτεί τη μονάδα του βιολογικού, που συλλέγει τα ακάθαρτα λύματα της πόλης και τα εμποδίζει να καταλήξουν στη θάλασσα, μολύνοντάς την.

            Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, τα προγράμματα της Ε.Ε.  προβλέπουν τη χρηματοδότηση και της Αποχέτευσης, αρκεί να τα παρακολουθεί ο αρμόδιος φορέας που ενδιαφέρεται και που μπήκε σ’ ένα πρόγραμμα, επειδή μόλις τελειώνει κάποιο, στη θέση του δημιουργείται άλλο. Αυτό έκανε η σημερινή Δημοτική Αρχή του Μαρκοπούλου και μόλις έκλεισε το Πρόγραμμα ENVIREG εξασφάλισε από το Πρόγραμμα του Ταμείου Συνοχής που κάλυπτε και τους τομείς δράσης του ENVIREG χρηματοδότηση 3,2 δις δρχ. για την Αποχέτευση του Δήμου. Με λίγα λόγια: Η Δημοτική Αρχή, με δήμαρχο τον κ. Κατσίκη, απ’ το 1994 μέχρι σήμερα εξασφάλισε από τα ταμεία της Ε.Ε. δισεκατομμύρια δρχ. για εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού και Αποχέτευσης για το Πόρτο Ράφτη (προστασία παράκτιων περιοχών) τα οποία δεν έφθασαν ποτέ στον προορισμό τους!!

Πέντε φορές πάνω απ’ τον προϋπολογισμό. Επιλογή της τοποθεσίας

            Δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια στις εργασίες πολιτικού μηχανικού για τον Βιολογικό στην περιοχή της Μερέντας, αφού από προϋπολογισμό προσφοράς του μειοδότη αναδόχου εργολάβου, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΤΕΒΕ, 223.400.030 δρχ. ξεπέρασαν το ένα δις δρχ. χωρίς τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό.  Σημειωτέον ότι η επιλεγείσα αυτή περιοχή για την κατασκευή του Βιολογικού καθαρισμού, αμφισβητήθηκε από τον υπεύθυνο του Τμήματος Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Ν.Α. Αττικής, Χημικό κ. Παπαδημητράκη με υπόμνημά του προς το ΥΠΕΧΩΔΕ, το Νομαρχιακό Συμβούλιο και το Δήμο Μαρκοπούλου από τον Δεκέμβρη του ’94.  Μία άλλη θέση, υποστήριξε ο κ. Παπαδημητράκης, πιο κοντά στο Πόρτο Ράφτη, θα έδινε λύση στην «απρόσκοπτη, με φυσική ροή, αποχέτευση των λυμάτων της πόλης του Μαρκόπουλου μέχρι τη μονάδα επεξεργασίας και συγχρόνως θα κάλυπτε άμεσα τις αποχετευτικές ανάγκες της υπό οικιστική πίεση και παραθεριστική φόρτιση – ευρύτερης περιοχής του Πόρτο Ράφτη».

Η επιλογή της τοποθεσίας κατασκευής της μονάδας του Βιολογικού καθαρισμού στη Μερέντα, δεν έγινε με κριτήριο κατά κύριο λόγο των αποχετευτικών αναγκών του Πόρτο Ράφτη (παράκτια περιοχή), αλλά με την προοπτική «…επέκτασης του Βιολογικού καθαρισμού για πληθυσμό 60 χιλιάδων κατοίκων με τη συμμετοχή των Καλυβίων και του Κουβαρά». Νίκος Κατσίκης «Εν Μαρκοπούλω»… σελ. 8 στήλη 3^η , Άρθρο «Αποχέτευση – Βιολογικός Καθαρισμός».

            Πόσα χρόνια θα χρειαστούν να γίνει αυτή η επέκταση όταν η σημερινή μονάδα του Βιολογικού καθαρισμού ΔΕΝ ολοκληρώθηκε σε μία οκταετία και αφορά ισοδύναμο λυμάτων μόνο για 16.000 κατοίκους;

            Η συμφωνία με την ανάδοχο εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΤΕΒΕ,  που υπογράφηκε στις 2 Απριλίου 1993 προέβλεπε για την περάτωση του έργου «… το διάστημα των 18 μηνών…»!!

            Ο Δήμος Καλυβίων άρχισε τα έργα Αποχέτευσης με προορισμό τελικό αποδέκτη τον βιολογικό καθαρισμό του Μαρκόπουλου. Η Κοινότητα του Κουβαρά, παρομοίως.  Ο δήμαρχος κ. Κατσίκης στο εν λόγω άρθρο στο περιοδικό «Εν Μαρκοπούλω»…, του Ιανουαρίου 1998, γράφει ότι, «…η κατασκευή πια του έργου (της Αποχέτευσης) με σκαψίματα, σωλήνες, κλπ., θα αρχίσει τον Απρίλιο του 1998»!!  Δεν είδαμε τίποτα ακόμα στο Πόρτο Ράφτη. Πάντως, πριν τις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου, κάτι θα δούμε.

Οι αποχετευτικές ανάγκες

            Αλήθεια, που θα αποχετεύει όλος αυτός ο πληθυσμός, όταν μόνο το Πόρτο Ράφτη, το Καλοκαίρι φτάνει τους 70.000 – 80.000 κατοίκους, η δε μονάδα του Βιολογικού καθαρισμού έχει κατασκευαστεί να δέχεται λύματα μόνο για 16.000 κατοίκους;  

            Εάν λάβουμε υπόψη ότι η πόλη του Μαρκόπουλου με τον Κουβαρά και τα Καλύβια, σήμερα, πλησιάζουν τις 22.000 και προσθέσουμε σ’ αυτούς, εκείνους του Πόρτο Ράφτη, φθάνουμε σε μία ανάγκη επεξεργασίας λυμάτων, ισοδύναμο των 100.000 κατοίκων!!  Πόσοι θα είναι οι προβλεπόμενοι κάτοικοι ύστερα από 20-30 χρόνια βάσει των οποίων θα έπρεπε να έχει γίνει μία σοβαρή μελέτη Αποχέτευσης και Βιολογικού καθαρισμού; Ποιας τάξεως θα είναι η οικιστική πίεση που θα δεχθούν αυτές οι τέσσερις πόλεις με την καινούργια κατάσταση που δημιούργησε η κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα και ιδιαίτερα το Πόρτο Ράφτη;

            Ακόμα και η επέκταση της σημερινής μονάδας για πληθυσμό 60.000 κατοίκων, δεν επαρκεί, ούτε για το σημερινό πληθυσμό μόνο του Πόρτο Ράφτη.

            Η επέκταση αυτή είναι άγνωστο πότε θα γίνει, εάν θα γίνει και εάν μπορεί να γίνει. Βάζουμε το «εάν μπορεί» όχι τυχαία.

            Δεδομένου ότι το έδαφος που εγκαταστάθηκε η μονάδα του βιολογικού προέκυψε βραχώδες και χρειαστήκανε εκρηκτικές ύλες για την εκσκαφή του έργου, εάν δεν έχουν γίνει οι εκσκαφές και για την επέκταση, (οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου δεν μας δώσανε σαφείς απαντήσεις, αλλά από δική μας επιτόπια αυτοψία δεν προκύπτει ότι έχουν γίνει), τότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος με τις νέες εκσκαφές και τους κραδασμούς που συνεπάγεται η χρήση εκρηκτικών, να προξενήσουμε μεγάλες ζημιές (ρηγματώσεις) στις υπάρχουσες δεξαμενές και εγκαταστάσεις και ν’ ανεβάσουν υπέρογκα το κόστος.

            Οι σημερινές διαστάσεις της μονάδας του βιολογικού καθαρισμού Μαρκοπούλου (λαμβάνουμε υπόψη 20.000 που λένε οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου), κι όχι 16.000 που λέει ο κ. Κατσίκης ή 18.000 που λέει ο Αντιδήμαρχος κ. Μπάρτζης, είναι οριακές για να δεχθούν προς επεξεργασία μόνο τα λύματα του Μαρκόπουλου, των Καλυβίων και του Κουβαρά.  Είναι λογικό να υποθέσει κανείς, ότι εκείνοι που θα αποχετεύουν πρώτοι, θα είναι εκείνοι που είναι πιο κοντά στο βιολογικό και εκείνοι των οποίων η κατασκευή του αποχετευτικού δικτύου είναι πιο εύκολη και που άρχισαν την κατασκευή πιο έγκαιρα.

            Ίσως αυτό να ήταν το σκεπτικό του κ. Κατσίκη όταν στις 27-6-94 έγραφε στο Δήμο Καλυβίων και στην Κοινότητα Κουβαρά: «Επί της υποθέσεως λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού του Μαρκόπουλου, σας πληροφορούμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να καθαριστούν σ’ αυτόν τα λύματα της πόλης των Καλυβίων και του Κουβαρά».  Που βλέπατε τη δυνατότητα αυτή κύριε Κατσίκη; Πως ήταν δυνατό να γράφατε τέτοια πράγματα, όταν τότε αρχίζατε ένα έργο δυναμικότητας επεξεργασίας λυμάτων για 16.000 κατοίκους και για το οποίο μάλιστα, όπως συμφωνούσατε με την ανάδοχο εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΤΕΒΕ στις 2-4-93, «Η χρηματοδότηση του έργου θα γίνει από πιστώσεις του προγράμματος ENVIREG» και που, όπως είπαμε, αφορούσε πιστώσεις για την προστασία και αποκατάσταση των παράκτιων περιοχών, δηλαδή για το Πόρτο Ράφτη; Είναι αυτονόητο, αφού μετρούσατε τα Καλύβια, τον Κουβαρά και φυσικά το Μαρκόπουλο ΔΕΝ βάζατε στο λογαριασμό το Πόρτο Ράφτη, στο όνομα του οποίου πήρατε τα χρήματα!!

            Φαντάζομαι, ότι ο κ. Δήμαρχος όταν έγραφε την παραπάνω επιστολή στους προέδρους του Κουβαρά και των Καλυβίων (ήταν Κοινότητα τότε τα Καλύβια), σκεφτόταν την ενδεχόμενη επέκταση του βιολογικού. Και αυτό, όμως, εάν λάβουμε υπόψη, πάλι οι λογαριασμοί δεν βγαίνουν. Η ενδεχόμενη επέκταση για 20.000 ακόμα κατοίκους που λένε οι τεχνικές του υπηρεσίες, δηλαδή, μία μονάδα για επεξεργασία λυμάτων για 40.000 κατοίκους ή για 60.000 που γράφει ο κ. Κατσίκης, πάλι δεν επαρκεί, αφού μόνο το Πόρτο Ράφτη αυτή τη στιγμή, εάν μιλούσαμε για δίκτυο πλήρους αποχέτευσης και μονάδα βιολογικού καθαρισμού θα έπρεπε να διαστασιολογήσουμε τις εγκαταστάσεις τουλάχιστον για 100.000 κατοίκους. Εκτός και υπάρχει σχέδιο άλλου είδους Αποχέτευσης. Ποιο όμως; Όπως συνήθως σκοτάδι για την κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης.

       Προτεραιότητες

            Η Κοινότητα Κουβαρά, ο Δήμος Καλυβίων και η πόλη του Μαρκόπουλου έχουν ανάγκη και επιβάλλεται να γίνουν σύγχρονες πόλεις με δίκτυο Αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού. Εκείνο όμως που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη αυτή τη στιγμή από αυτά τα δύο βασικά έργα υποδομής, είναι το Πόρτο Ράφτη. Είναι η θάλασσα, είναι η ζωή, είναι το μέλλον. Δεν μπορεί να υπάρξει υγιεινή μιας πόλης και καθαρή θάλασσα με την ύπαρξη του τριτοκοσμικού φαινομένου των απορροφητικών βόθρων. Χρειάζονται γενναίες και γρήγορες αποφάσεις χωρίς να λάβουμε υπ’ όψη το πολιτικό κόστος. Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα που θα πρέπει ν’ απασχολήσει τις παρατάξεις του Μαρκόπουλου που παίρνουν μέρος στις δημοτικές εκλογές, εάν πράγματι ενδιαφέρονται για το Πόρτο Ράφτη, εάν πράγματι κατανοούν ότι το μέλλον του Δήμου βρίσκεται προς τα παράλια.

            Οι επιλογές του κ. Κατσίκη εκπορεύονται πάντα με γνώμονα το πολιτικό του μέλλον. Η αλαζονεία και η λατρεία της εξουσίας τον ωθούν ώστε να βλέπει τους ανθρώπους μόνο σαν εκλογική πελατεία. Γνωρίζει ότι μετά από 4 χρόνια για να γίνει Νομάρχης ή βουλευτής, δεν χρειάζεται μόνο τις ψήφους του Μαρκόπουλου, αλλά και εκείνες του Κουβαρά και εκείνες των Καλυβίων. Η διαπραγματευτική εκλογική δύναμη του Πόρτο Ράφτη είναι μικρή και δεν φοβάται από αντιλαϊκές επιλογές. Οι χιλιάδες κάτοικοι του Πόρτο Ράφτη βρίσκονται σε χειμερία νάρκη, σε πλήρη αφασία και αδιαφορία για τα κοινά. Δεν διαθέτουν ούτε το στοιχειώδες δικαίωμα ν’ αποφασίζουν με την ψήφο τους κάθε 4 χρόνια. Αυτούς δεν τους υπολογίζει καθόλου η σημερινή Δημοτική Αρχή.

   Ποιος είναι ο αποδέκτης των επεξεργασμένων λυμάτων;

            Κλείνοντας αυτό το άρθρο, θα θέλαμε να εντοπίσουμε ένα άλλο πρόβλημα της εγκατάστασης του βιολογικού καθαρισμού, που χωρίς τη λύση του, καθίσταται προβληματική η λειτουργία του. Δεν γνωρίζουμε ποιος θα είναι ο αποδέκτης των επεξεργασμένων λυμάτων ούτε τις προδιαγραφές εκροής. Ο κ. Κατσίκης υποστηρίζει ότι τα επεξεργασμένα λύματα θα χρησιμοποιούνται για άρδευση. Εάν, όμως, στην εκροή έχουμε υψηλή συγκέντρωση νιτρικών, τα λύματα ΔΕΝ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άρδευση. Αλλά και αν υποθέσουμε ότι η ποιότητα εκροής των επεξεργασμένων λυμάτων πληρούν τις προϋποθέσεις για άρδευση, τι θα ποτίζει συνέχεια ο κ. Κατσίκης; Χειμώνα- Καλοκαίρι με βροχές και χιόνια, ενδεχομένως, θα ποτίζει αγρούς και δένδρα ο σημερινός μας δήμαρχος;

            Ανατέθηκε στο ΙΓΜΕ, θα μας πουν, να μελετήσει τις δυνατότητες διάθεσης των επεξεργασμένων λυμάτων στον υπόγειο ορίζοντα. Η ίδια, όμως, η Δημοτική Αρχή, λέει ότι το ΙΓΜΕ θα δώσει την απάντηση της μελέτης του μετά από 18 μήνες.  Πως θα λειτουργήσει η μονάδα «σε πρώτη φάση με βοθρολύματα», τέλη Σεπτεμβρίου, λίγες μέρες, δηλαδή, πριν τις εκλογές, αφού δεν θα ξέρουν που θα διαθέσουν τα λύματα εκροής;

            Γιατί δεν σέβονται στο ελάχιστο τη νοημοσύνη του κόσμου και λένε ό,τι τους κατέβει, αρκεί να… ψαρέψουν κάποια ψήφο; Και εάν τα αποτελέσματα της μελέτης του ΙΓΜΕ είναι αρνητικά, τότε τι θα κάνει η Δημοτική Αρχή;

  Συμπεράσματα

1.-  Η μονάδα του βιολογικού καθαρισμού στη Μερέντα του Δήμου Μαρκοπούλου δεν επαρκεί για την αποχέτευση και επεξεργασία των οικιακών λυμάτων του Μαρκόπουλου, των Καλυβίων, του Κουβαρά και του Πόρτο Ράφτη.

2.- Έγινε με πιστώσεις που παρθήκανε απ’ τα Προγράμματα ENVIREG και του Ταμείου Συνοχής που αφορούσαν προστασία παράκτιων περιοχών, όπως είναι το Πόρτο Ράφτη το οποίο κινδυνεύει να μείνει έξω από τη χρήση της μονάδας του βιολογικού καθαρισμού.

3.- Η λειτουργία, έστω και αυτής της μονάδας, με δυνατότητα επεξεργασίας λυμάτων 16.000 κατοίκων, δεν μπορεί να λειτουργήσει κανονικά, πριν τουλάχιστον ενάμιση χρόνο, αφού λείπουν τελείως οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις και είναι άγνωστος ο αποδέκτης των λυμάτων εκροής.

4.- Η μεταφορά των βοθρολυμάτων στο βιολογικό δεν λύνει κανένα πρόβλημα προστασίας από τη μόλυνση της θάλασσας και δεν είναι σίγουρο ότι οι χρήστες κάτοικοι θα πληρώνουν λιγότερο για το άδειασμα των βοθρολυμάτων στον βιολογικό, όπως λαϊκίστικα προπαγανδίζει προς άγραν ψήφων η Δημοτική Αρχή. Μπορεί να πληρώνουν και περισσότερο.

5.-  Το δίκτυο της Αποχέτευσης, έργο πνοής και ζωής του Πόρτο Ράφτη είναι τόσο σοβαρό που είναι ανεπίτρεπτο να παρουσιάζει τα ανύπαρκτα σαν υπαρκτά η Δημοτική Αρχή. Και ο κυνισμός, ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία έχουν τα όριά τους. Κι αν αρχίσουν κάποια σκαψίματα πριν τις εκλογές, τους παρακαλούμε να σεβαστούν κάπως την ευκολοπιστία αυτού του ταλαιπωρημένου λαού, αφού γνωρίζουν ότι ένα τόσο μεγάλο έργο που δεν άρχισε ακόμα και που θα χρειαστούν χιλιάδες φρεάτια και δεν γνωρίζουμε (αφού δεν γνωρίζουμε καν τη μελέτη που, ως συνήθως, την κρατάνε μυστική), πόσα αντλιοστάσια για να ολοκληρωθεί. Δεν επαρκούν ούτε δύο ακόμα τετραετίες!

6.- Τέλος, όλη η διαδικασία του βιολογικού και της Αποχέτευσης απ’ τις πιστώσεις μέχρι τις αναθέσεις και εκτελέσεις των έργων (βιολογικού) χαρακτηρίζονται από προχειρότητα και ερασιτεχνισμό από ανυπαρξία προγραμματισμού, ορθολογισμού και σοβαρών μελετών από την έλλειψη στρατηγικής και οράματος. Οι πολιτικοί συμβιβασμοί και υπολογισμοί, οι παλαιοκομματικές σκοπιμότητες, η αδιαφάνεια και η ανικανότητα, η συνδιαλλαγή, ήταν ορισμένες από τις αιτίες, ώστε να μην καταφέρει η σημερινή Δημοτική Αρχή να αποπερατώσει μέσα σε μία οκταετία (!) κανένα από τα μεγάλα αυτά έργα υποδομής που θα έδιναν κάποια ανάσα στην ποιότητα της υποβαθμισμένης ζωής μας.

Οι δικές μας βάρκες θ’ αποσβέσουν την επένδυση των 6,5 δις της μαρίνας

Φύλλο   60   Ιούνιος  1998

Οι δικές μας βάρκες θ’ αποσβέσουν την επένδυση των 6,5 δις της μαρίνας

            Σε μία πρωινή εκπομπή του Ράδιο Αττική, το Σάββατο 30 Μαΐου, ο κ. Μπάρτζης, Αντιδήμαρχος του Δήμου Μαρκοπούλου, σε μία προσπάθεια υποβάθμισης του έργου της μαρίνας, υποστήριξε ότι τον «υψηλό τουρισμό» που θα φέρει η μαρίνα, «θα τον κάνουν τα δικά μας σκάφη».

            Η κατακραυγή του κόσμου εναντίον της κατασκευής της μαρίνας όχι πια

μόνο των Πορτοραφτιωτών, αλλά και των κατοίκων του Μαρκόπουλου που όλο και πιο έντονα εκδηλώνεται, έχει πανικοβάλει τόσο πολύ τη Δημοτική Αρχή, που παραπληροφορεί, ψεύδεται και φυγομαχεί.  Υποστηρίζει ξανά ότι η μαρίνα «εάν γίνει», θα έχει σκοπό να «συμμαζέψει τα δικά μας πλεούμενα του κόλπου», να βάλει κάποια τάξη σ’ αυτή την αυθαιρεσία που επικρατεί σήμερα, να καθαρίσει τη θάλασσα και ν’ αναπλάσει τις ακτές!

            Δηλαδή, όλο το πρόβλημα της μαρίνας περιορίζεται στη «διαχείριση» των ήδη υπαρχόντων σκαφών. Αυτά υποστηρίζει σήμερα ο Αντιδήμαρχος Μπάρτζης, αυτά υποστηρίζει ο Δήμαρχος Κατσίκης, αυτά υποστηρίζει η πλειοψηφούσα παράταξη του Δήμου.

            Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι η κατασκευάστρια εταιρεία ΔΗΛΟΣ ΜΑΡΙΝΕΣ Α.Ε. του κ. Βερνίκου, αναλαμβάνει την κατασκευή ενός έργου με προϋπολογισμό ύψους 6,5 δισεκατομμυρίων για να «συμμαζέψει» τις βάρκες του κόλπου του Πόρτο Ράφτη!

            Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες των διασκορπισμένων βαρκών και οι ψαράδες μας θ’ αναλάβουν να αποσβέσουν τα 6,5 δισεκατομμύρια του κ. Βερνίκου και θα χρηματοδοτούν με 100 εκατομμύρια δρχ. περίπου το χρόνο τον Συνεταιρισμό ΜΑΡΚΟ, το Λιμενικό Ταμείο και το Δήμο Μαρκόπουλου για 30 χρόνια!  Μετά βλέπουμε!  Αυτά τα απίθανα ακούγονται προεκλογικά χωρίς καμιά αιδώ και σοβαρότητα που προσβάλουν και περιφρονούν τη νοημοσύνη των πολιτών και οδηγούν την παράταξη του κ. Κατσίκη, σε μία άνευ προηγουμένου παλαιοκομματική νοοτροπία και πρακτική.

            Όσο για τον κ. Μαγουλά, αντικαταστάτη του κ. Καβασακάλη στη μειοψηφούσα παράταξη του Δημοτικού Συμβουλίου και διεκδικητή της δημαρχίας, αυτός δεν έχει υπόψη του τη σχετική ιστορία με τη μαρίνα και ξεμπερδεύει με τη ρήση ότι «εάν εκλεγώ, θα ξεκινήσω από μηδενική βάση». Τι σημαίνει από μηδενική βάση κύριε Μαγουλά; Θα προωθήσετε την κατασκευή της μαρίνας, ναι ή όχι; Από καθαρές και σταράτες κουβέντες έχει ανάγκη ο κόσμος.

            «Εάν θα γίνει», είπε ο κ. Μπάρτζης. Δηλαδή, τοποθετεί υποθετικά όλο το έργο και δηλώνει ότι αυτό θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα  των περιβαλλοντικών μελετών, τις δαπάνες των οποίων θ’ αναλάβει να πληρώσει ο εφοπλιστής κ. Βερνίκος, ιδιοκτήτης της κατασκευάστριας εταιρίας ΔΗΛΟΣ ΜΑΡΙΝΕΣ Α.Ε.  Εάν ΑΥΤΕΣ  οι περιβαλλοντικές μελέτες είναι αρνητικές, τότε, δηλώνουν οι ένθερμοι υποστηρικτές της μαρίνας, το έργο δεν θα γίνει!  Αυτό έλειπε κύριε Μπάρτζη, εάν ακόμα και οι πληρωμένοι απ’ την κατασκευάστρια εταιρία μελετητές, σας λέγανε ότι η μαρίνα θα καταστρέψει το περιβάλλον στο Πόρτο Ράφτη και θα μολύνει τη θάλασσα, εσείς, σαν Δημοτική Αρχή, παρά ταύτα,  να επιμένατε στην κατασκευή του έργου. Μα τότε  θα σας λιθοβολούσανε στην πλατεία κύριε Μπάρτζη. Δεν κατανοούμε γιατί λέτε προφανή, για φυσιολογικούς ανθρώπους, πράγματα. Νομίζετε ότι με αυτό τον τρόπο αποενοχοποιείσθε και αποποιείσθε των σοβαρότατων ευθυνών σας από την πρόθεσή σας να κατασκευάσετε μία μαρίνα 700 σκαφών στον κλειστό κόλπο του Πόρτο Ράφτη;

            Ψεύδεται ο κ. Μπάρτζης και ψεύδεται συνειδητά όταν δηλώνει δημόσια ότι πρόκειται για μαρίνα 500 σκαφών. Γνωρίζει πολύ καλά ότι η προμελέτη Ρογκάν προβλέπει ένα έργο που θ’ αποτελείται από δύο λιμενολεκάνες. Η πρώτη μπροστά στο άγαλμα του ναύτη θα δέχεται 160 σκάφη μέχρι 6,5 μέτρα μήκος μαζί με 40 επαγγελματικά αλιευτικά, σύνολο 200, ενώ η δεύτερη λιμενολεκάνη που θα συνεχίζει ανατολικά κατά μήκος της Πούντας, (βλ. σχεδιάγραμμα στο φύλλο 48 Ιουνίου 1997), θα δέχεται 500 σκάφη από μήκος 6,5 μέχρι 24 μέτρα! Και αυτά τα νούμερα τα προβλέπει η προμελέτη που με εντολή του Δήμου εκπόνησε το γραφείο Ρογκάν. Η τελική μελέτη βάσει της οποίας θα κατασκευαστή η μαρίνα, ως είθισται, μπορεί να φθάνει ή να ξεπερνάει και τα 1000 σκάφη.

            Γιατί δεν λέτε την αλήθεια και δεν ενημερώνετε σωστά τους πολίτες του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη κύριε Μπάρτζη; Γιατί δεν συγκαλείτε λαϊκή συγκέντρωση για τη μαρίνα στο Μαρκόπουλο και δεν υποστηρίζετε τα πραγματικά σας σχέδια, ανοιχτά μπροστά στους κατοίκους; Γιατί εξακολουθείτε να προωθείτε στα μουλωχτά και με αδιαφανείς διαδικασίες τη μαρίνα; Που είναι οι επιστήμονες που θα φέρνατε, όπως δήλωνε ο κ. Κατσίκης, που σε λαϊκή ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία ή στο κινηματοθέατρο «Άρτεμις» θα μας αποδείκνυαν επιστημονικά ότι η μαρίνα θα κάνει καλό;

            Γιατί  στις 3 τελευταίες λαϊκές συνελεύσεις που έγιναν στο Μαρκόπουλο για τις χρήσεις γης, για το πολεοδομικό του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη που παρουσίασε ο κ. Προβελέγγιος, για τη μελέτη Λουκάκη και τις συζητήσεις επί όλων αυτών δεν βγάλατε άχνα για τη μαρίνα; Δεν αφορούσε η μαρίνα το μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής και την τουριστική της αξιοποίηση, για τα οποία γινόταν όλη η συζήτηση; Γιατί δεν μιλήσατε καθόλου για το μεγαλύτερο σε προϋπολογισμό έργο του Δήμου;

            Ντρεπόσασταν να μιλήσετε κύριε Μπάρτζη, επειδή γνωρίζατε ότι τόσο οι 40 επιστήμονες που αποτελούν την ομάδα που προΐσταται ο καθηγητής κ. Λουκάκης και οι οποίοι σχεδιάζουν τις χρήσεις γης σε όλα τα Μεσόγεια, όσο και η μελέτη του κ. Προβελέγγιου, απορρίπτουν τη μαρίνα στο Πόρτο Ράφτη και δεν την συμπεριλαμβάνουν στις μελέτες τους. Γι’ αυτό… κάνατε τις πάπιες.

            Όσο για την παρωδία των «συζητήσεων» που γίνανε από το Ράδιο Αττική προς ενημέρωση των πολιτών  χωρίς τη συμμετοχή οποιασδήποτε αντίθετης φωνής στην κατασκευή της μαρίνας, δεν θα έπρεπε να γίνεται καν λόγος, επειδή εκτός της μικρής ακροαματικότητας, οδηγούνται οι σκέψεις μας στο δικό μας μοναδικό απαρτχάιντ των Μεσογείων.

   Ποια είναι η αλήθεια και γιατί τη φοβούνται

            Προσωπικά πιστεύω, ότι η πρόθεση της Δημοτικής Αρχής ήταν πραγματική η κατασκευή μιας μαρίνας στο λιμάνι του Πόρτο Ράφτη, ώστε να συμμαζευτούν τα υπάρχοντα διάσπαρτα πλεούμενα στον κόλπο. Η πρόθεσή της βεβαίως δεν ήταν η μόλυνση της θάλασσας και η καταστροφή του περιβάλλοντος της περιοχής.

            Επειδή, όμως, δεν διαθέτει όραμα και σχέδιο ανάπτυξης μιας σύγχρονης παράκτιας οικολογικής πια πόλης, ανοιχτής και φιλόξενης στο σημερινό άνθρωπο και επειδή αντιγράφει μηχανικά αλλονών εμπειρίες, ανεξάρτητα συνθηκών, τόπου, χρόνου και αναγκών, επέλεξε για την κατασκευή της μαρίνας του Πόρτο Ράφτη τη μέθοδο ανάθεση-μελέτη-κατασκευή.

            Η λέξη «αυτοχρηματοδότηση» κυριαρχεί σήμερα στα διάφορα επιτελεία της Κυβέρνησης για τα μεγάλα έργα. Καλό θα είναι, σκέφτηκε η παράταξη του Δημάρχου, αφού το λένε οι παραπάνω που ξέρουν καλύτερα από μας, δικοί μας άνθρωποι είναι, ας το εφαρμόσουμε κι εμείς στην περίπτωση της μαρίνας.

            Δεν σκεφτήκανε οι φωστήρες του Δήμου, ότι για να αναλάβει να αυτοχρηματοδοτήσει μία εταιρία ένα έργο με προϋπολογισμό ύψους 6,5 δισεκατομμυρίων, χρειάζεται μία στοιχειώδης εγγύηση, ότι το έργο θα είναι ανταποδοτικό, ότι θα της επιστραφούν, όχι μόνο τα χρήματα της επένδυσης, αλλά θα είχαν και κάποιο λογικό κέρδος. Αυτή την εγγύηση ΔΕΝ μπορούσαν να τη δώσουν σε καμιά περίπτωση οι υπάρχουσες βάρκες, τα ψαροκάικα και τα φουσκωτά των κατοίκων και παραθεριστών του Πόρτο Ράφτη, τα οποία σχεδίαζε να συμμαζέψει η Δημοτική Αρχή.

            Αυτή την εγγύηση μπορούσε να τη δώσει μόνο η προσέλευση ξένων προς την περιοχή πλοίων οικονομικά ανώτερων κοινωνικών τάξεων που θα έφερναν τον «υψηλό τουρισμό» και θα αξιοποιούσαν και τα 75 στρέμματα του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ στη χερσόνησο της Πούντας. Αυτό είναι το σχέδιο της μαρίνας και οι εγκαταστάσεις της θα γίνουν, εάν ο κόσμος το επιτρέψει, για να εξυπηρετήσουν αυτά τα σκάφη κι όχι τις ντόπιες βάρκες, οι ιδιοκτήτες των οποίων δεν θα έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να μπαίνουν στη μαρίνα, αφού το κόστος ελλιμενισμού στις ανάλογες μαρίνες αρχίζει από 60.000 δρχ. το μήνα και φθάνει μέχρι τις 300.000 δρχ. για τα μεγάλα σκάφη. Άρα λοιπόν, η μαρίνα όχι μόνο δεν θα συμμαζέψει τις υπάρχουσες βάρκες, αλλά θα δημιουργήσει περισσότερες αρόδο.  Και δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο να εκδιωχθούν οι βάρκες που θα είναι εκτός μαρίνας, όπως υποστηρίζει και επιθυμεί ο κ. Κατσίκης.

            Από την άλλη πλευρά, ο ερχομός νέων εκατοντάδων μεγάλων σκαφών, όπως είναι φυσικό, θα επιβαρύνει τη θάλασσα με πρόσθετους ρύπους και θα υποβαθμίσει το περιβάλλον και την ποιότητα της ζωής μας.  Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να συμμαζευτούν οι δικές μας βάρκες και με πολύ μικρότερο κόστος που η σύγχρονη επιστήμη και τεχνική διερευνά και εφαρμόζει σήμερα σε ανάλογες περιπτώσεις. Δεν υπάρχουν, όμως, εδώ μεγάλες μπίζνες και μεγαλοεργολάβοι. Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία.

            Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και τα προβλήματα που θα δημιουργήσει η ενδεχόμενη κατασκευή της μαρίνας για τα οποία φοβάται να μιλήσει ανοιχτά η παράταξη του κ. Κατσίκη. Φοβάται τις αρνητικές συνέπειες που θα είχε η παράταξη εν όψει των δημοτικών εκλογών, επειδή υπολογίζει ότι το εκλογικό κόστος θα ήταν μεγάλο.

            Δεν μπορεί όμως ν’ αποκρύψει τελείως το έργο επειδή δεν θα νομιμοποιούνταν καν η πραγματοποίησή του στην περίπτωση νίκης του στις εκλογές του ερχόμενου Οκτωβρίου. Μέχρι τότε θα υπάρξουμε μάρτυρες της πιο ξέφρενης προπαγάνδας, γεμάτης αντιφάσεις και παραλογισμούς, που συνεπάγεται η πιο αχαλίνωτη, πολιτικάντικη, παλαιοκομματική νοοτροπία και πρακτική.

Γιατί ο Ανεξάρτητος…

Φύλλο  59   Μάιος  1998

Γιατί ο Ανεξάρτητος…

                Στις δημοτικές εκλογές αυτού του χρόνου θα παιχθεί το μέλλον όχι μόνο του Πόρτο Ράφτη, αλλά ολόκληρου του Δήμου. Τα έργα της επόμενης τετραετίας θα χαρακτηρίσουν την πορεία της τοπικής μας κοινωνίας και θ’ αφήσουν τη σφραγίδα τους σε μία κατεύθυνση που σίγουρα θα είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη η αναστροφή της. Οι δυνάμεις απ’ το παρελθόν, οι εφιαλτικές δυνάμεις της αντιπαροχής και της εμπορευματοποίησης της γης, της θάλασσας και του αέρα, της εμπορευματοποίησης, δηλαδή, της ζωής των πολιτών, είναι παρούσες και προσπαθούν να δώσουν την δική τους  μορφή στην πραγματικότητα και στις εξελίξεις. Αφού δεν κατάφεραν να φέρουν τα στερεά απόβλητα, δηλαδή, τα σκουπίδια της Νοτιοανατολικής Αττικής στη Μερέντα από την αντίδραση κύρια των κατοίκων του Μαρκόπουλου, που είχαν επικεφαλής  τη Συντονιστική τους Επιτροπή και κατά δεύτερο λόγο των ευαισθητοποιημένων πολιτών του Πόρτο Ράφτη, προσπαθούν τώρα, με την πρόθεση κατασκευής της μαρίνας, να φέρουν στα νερά του Πόρτο Ράφτη τα υγρά απόβλητα του «υψηλού τουρισμού», υπολογίζοντας ότι η αντίδραση των κατοίκων του Πόρτο Ράφτη θα είναι μικρότερη.

                Αφού δεν κατάφεραν επί μία οκταετία, όχι να λύσουν, με την κατασκευή της αποχέτευσης, αλλά ούτε να περιορίσουν τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση και ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα και κατά συνέπεια τη μόλυνση της θάλασσας από τους απορροφητικούς βόθρους, υπόσχονται τώρα, αντισταθμιστικά οικονομικά οφέλη στα βυτιοφόρα που θα μεταφέρουν τα υγρά απόβλητα απ’ το Πόρτο Ράφτη στις εγκαταστάσεις του Βιολογικού καθαρισμού στο Μαρκόπουλο, ο οποίος θα λειτουργήσει δοκιμαστικά (!) λίγες μέρες πριν τις δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Οκτωβρίου!!

                Αφού επί μία οκταετία δεν κατάφεραν την ολοκλήρωση και την κύρωση καμιάς πράξης εφαρμογής και αφού δεν έδωσαν καμία ουσιαστική μάχη στο Συμβούλιο Επικρατείας να αποτρέψουν ενδεχομένως την απόφαση που έθεσε εκτός σχεδίου την 4 και 5 πολεοδομική ενότητα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί προηγούμενο και να υπάρχει περίπτωση να τεθούν εκτός σχεδίου και άλλες περιοχές, υπόσχονται τώρα αύξηση συντελεστή δόμησης και αλλαγή χρήσεων γης.

                Οι αναπτυξιομανείς αυτές δυνάμεις που βαφτίζουν πρόοδο την καταστροφή του περιβάλλοντος, τη μόλυνση της θάλασσας, τη διατάραξη του θαλάσσιου και επίγειου οικοσυστήματος, την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, πρέπει να ηττηθούν στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου.

                Σύμφωνα με επίσημη μελέτη της εταιρείας ΜΕΤΡΟ, το Πόρτο Ράφτη μέχρι το 2005 θα αριθμεί 10.000 με 15.000 μόνιμους κατοίκους. Η αύξηση και η επέκταση, δηλαδή, του Δήμου βρίσκεται προς τα παράλια. Το μέλλον και η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας εξαρτάται από τον χαρακτήρα της ανάπτυξης που θα πάρει το Πόρτο Ράφτη. Με αυτή την  έννοια ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη που διεκδικεί την ψήφο των πολιτών στις δημοτικές εκλογές αυτού του χρόνου, είναι Συνδυασμός ολόκληρου του Δήμου. Οι άλλοι δύο Συνδυασμοί, και ιδιαίτερα ο Συνδυασμός του κ. Κατσίκη που διακηρύσσει ότι το ψηφοδέλτιό του θα συμπεριλάβει 4 ή και 5 υποψήφιους απ’ το Πόρτο Ράφτη, επιδιώκουν να μην εκλεγεί ΚΑΝΕΝΑΣ από την περιοχή μας.

                Με τους 4-5 υποψήφιους από το Πόρτο Ράφτη που επιδιώκει να έχει στη ψηφοδέλτιό του ο κ. Κατσίκης, υπολογίζει να έχει «με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια».

                Πρώτο: Να προσθέσει όσο το δυνατό περισσότερους ψήφους από το Πόρτο Ράφτη στο ψηφοδέλτιό του, αλλά ταυτόχρονα να μοιραστούν στους πολλούς υποψήφιους, ώστε να μην ΕΚΛΕΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ. Και

                Δεύτερο: Να αφαιρεθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι ψήφοι από τον ΑΝΥΣΠΟΡ, ώστε και από εκεί να ΜΗΝ ΕΚΛΕΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ.

                Όσοι κολακεύονται από την υποψηφιότητα στους συνδυασμούς του κ. Κατσίκη και θεωρούν ότι αυτό θα ωφελήσει το Πόρτο Ράφτη, ας το κάνουν.

                Πάντως, εμείς πιστεύουμε ότι αυτή τη φορά το Πόρτο Ράφτη θα εκπροσωπηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο γιατί έτσι είναι το σωστό και το δίκαιο. Γιατί η τοπική μας κοινωνία, ολόκληρος ο Δήμος έχει ανάγκη από τους αυθεντικούς δημοτικούς συμβούλους του Πόρτο Ράφτη, επειδή είναι ανάγκη, η Δημοτική Αρχή να ελέγχεται  και να μην λειτουργεί αυθαίρετα. Επειδή υπάρχει ανάγκη μιας καλόπιστης πραγματικής αντιπολίτευσης, η οποία, δυστυχώς, δεν υπήρχε μέχρι σήμερα.

                Το Πόρτο Ράφτη με ΕΜΑΣ ή χωρίς ΕΜΑΣ, θα πάρει το δρόμο μιας κάποιας ανάπτυξης, με ή χωρίς εισαγωγικά. Θα πάρει το δρόμο μιας ανεξέλεγκτης, αυθαίρετης ανάπτυξης, εχθρικής προς τη φύση και το περιβάλλον και φιλικής προς τους εργολάβους και τους διάφορους κερδοσκόπους, ή χρειάζεται μία ήπια ανάπτυξη, φιλική προς το οικιστικό, φυσικό και θαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής μας, που θα σέβεται τις ανθρώπινες υπάρξεις, που θα συντηρεί την ιστορική μνήμη, που θα δίνει διεξόδους και θα δημιουργεί προοπτική για τους νέους;

                Χρειάζεται μία ανάπτυξη που θ’ απορρίπτει το πρότυπο των σύγχρονων μεγαλουπόλεων της μόλυνσης και της αποξένωσης, της κυκλοφοριακής συμφοράς και της ατομικής και συλλογικής δυστυχίας.

                Χρειάζεται όραμα για μία ανθρώπινη πόλη, ανοιχτή στους κατοίκους της.  Μία πόλη που θα σχεδιάζεται για τον άνθρωπο, για τον άνδρα, τη γυναίκα, το παιδί.  Μία πόλη με πρόνοια για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που στις μέρες μας γίνονται όλο και περισσότεροι, μία πόλη καθαρή, όμορφη, που θα νοιάζεται και θα φροντίζει τα προβληματικά άτομα, τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Μία πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης και ανθρώπινης ζεστασιάς.

                Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Πόρτο Ράφτη, αν εκλεγούν, θα αγωνιστούν με όλα τα μέσα για να ΜΗΝ γίνει μαρίνα η οποία μόνο αρνητικά θα σωρεύσει στην περιοχή.

                Θα προσφύγουμε σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, είτε Ελληνικές, είτε της Ε.Ε., για να γίνει εδώ και τώρα η αποχέτευση και ο βιολογικός καθαρισμός για το Πόρτο Ράφτη που αποτελούν τη βασική προϋπόθεση μη περαιτέρω ρύπανσης της θάλασσάς μας.

                Για όλα αυτά τα διαφορετικά που λέμε απ’ τους άλλους δύο Συνδυασμούς, αλλά και άλλα που θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε μέχρι τις εκλογές του Οκτωβρίου, θεωρήσαμε απαραίτητο να κατέβει στη μάχη των Δημοτικών Εκλογών, Ο Ανεξάρτητος Υπερκομματικός Συνδυασμός Πόρτο Ράφτη (ΑΝΥΣΠΟΡ). Το εκλογικό σώμα θα μας κρίνει.

Το  «σοβαρό»  «Εν Μαρκοπούλω»

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρο το παρακάτω κείμενο από το τεύχος Μαρτίου του περιοδικού «Εν Μαρκοπούλω»…

Με το σταυρό στο χέρι

                Μια φορά κι ένα καιρό η Αμερικάνικη Ήπειρος συντίθετο από «βαρβάρους» και μόνο κατοίκους. Πήγανε, λοιπόν, οι «πολιτισμένοι», κάποτε, και τα κάνανε όλα λίμπα – μακελέψανε ανθρώπους – μακελέψανε φοβερούς και τρομερούς πολιτισμούς και παραδόσεις – δεν αφήσανε τίποτα απείραχτο κι ανέγγιχτο. Αυτά όλα γινήκανε με το σταυρό ψηλά στο μπαϊράκι τους σαν οδηγό.  Με το σταυρό πήγανε στους Αγίους Τόπους άλλοι «λυτρωτές» και τα κάνανε κι αυτοί Γης Μαδιάμ.  Τελικά, ο Σταυρός ήταν ανάμεσα στους αιώνες ένα καλό άλλοθι για παρεμβάσεις καταστροφικές και επώδυνες.

                Μετά από πολλά χρόνια, άλλοι επίδοξοι «σωτήρες» βρήκανε τη συνταγή σωστή και βαλθήκανε να κάνουν το ίδιο, αλλά με πιο εξωραϊσμένες μεθοδεύσεις. Βαλθήκανε, κοντολογίς, να τα κάνουμε όλα στάχτη και μπούρμουλη, να τα ισοπεδώσουμε, να μεταφέρουνε κι εδώ πολύ-πολύ κοντά μας τις «πολιτιστικές» τους «εμπειρίες»…

                Αυτή, λοιπόν, η «επιχείρηση» βρίσκεται σε εξέλιξη και να έχετε το νου σας παιδιά μου, γιατί το μοναδικό υλικό που κουβαλήσανε μαζί τους είναι η «λάσπη». Να έχετε, λοιπόν το νου σας, να έχετε την υγεία σας και να έχετε και τα μάτια σας τετρακόσια… Και να έχετε και την ευχή μου!

                                                                         ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΤΡΗΣ

                Με την εμφάνιση του πρώτου τεύχους του περιοδικού που εκδίδει το Πνευματικό Κέντρο του Μαρκόπουλου, του οποίου Πρόεδρος είναι ο δήμαρχος κ. Νικόλαος Κατσίκης, αφού χαιρετίσαμε την έκδοσή του και ευχηθήκαμε επιτυχίες και μακροζωία στο περιοδικό, καταλήγαμε: «Εάν η Συντακτική Επιτροπή καταφέρει να κρατήσει έναν αυτόνομο λόγο και, γιατί όχι, και κριτικό στα δρώμενα του Δήμου και δεν υποπέσει στο ολίσθημα του απολογητή και του προπαγανδιστή των επιλογών της Δημοτικής Αρχής, το περιοδικό θα παίξει θετικό ρόλο στην περιοχή».

                Βάλαμε ένα «εάν» τότε, και περιμέναμε καλοπροαίρετα τα επόμενα τεύχη.

                Σήμερα, μπορούμε να πούμε, ότι το περιοδικό γεννήθηκε στη λήξη της τετραετίας για να προπαγανδίσει τις επιλογές του Δημάρχου, να προβάλει, χωρίς κανένα αντίλογο, το έργο του και να λειτουργήσει σαν μέσο προεκλογικής του προπαγάνδας.

                Αυτό μαρτυρούν τα μακροσκελή άρθρα για τη μαρίνα, για τον βιολογικό καθαρισμό και την αποχέτευση με την υπογραφή του Δημάρχου, γεμάτα ανακρίβειες, υπεκφυγές και αποσιωπήσεις, με πνεύμα βοναπαρτίστικης έπαρσης και εγωπάθειας. «Ούτε μια φωτογραφία μου δεν φέρει το περιοδικό», λέει ο κ. Κατσίκης!

                Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το άρθρο του κ. Παπασιδέρη στο τεύχος Μαρτίου για το «ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ, ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ» που κατηγορεί για «μιζέρια και κινδυνολογία» όλους εκείνους που διαφωνούν με τις απόψεις του, χωρίς ν’ αναφέρει ποιες είναι αυτές.

                Σε όλα αυτά θα εκθέσουμε με παρρησία τις απόψεις μας στην εφημερίδα (για χρήσεις γης βλ. σ’ αυτό το φύλλο) ή εάν το επιθυμούν και επιδιώκουν το διάλογο και μέσω του περιοδικού «Εν Μαρκοπούλω»…

                Εκείνο, όμως, που ξεπέρασε κάθε όριο και φαντασία και μας προξένησε αλγεινή εντύπωση που «πέρασε» από τη Συντακτική Επιτροπή, ήταν το παραπάνω ευτελές κείμενο που αναδημοσιεύουμε. Το κάνουμε για να διαπιστώσει οποιοσδήποτε ποιοι είναι εκείνοι που καλλιεργούν το μίσος και τη διχόνοια μεταξύ των δύο οικισμών.  Φτάνουν στο σημείο να συσχετίσουν τις Σταυροφορίες και την ανακάλυψη και κατάκτηση της Αμερικής απ’ τους λευκούς, με τα δρώμενα στην περιοχή του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη. Εάν το κείμενο αυτό «πέρασε» από τη Συντακτική Επιτροπή σαν ανταμοιβή στο συγγραφέα του για την προπαγάνδα που κάνει απ’ το ραδιοφωνικό σταθμό διαβάζοντας από μικροφώνου σχεδόν όλο το περιοδικό μόλις εκδοθεί το νέο τεύχος, όπως γίνεται σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς επικοινωνίας για ίδιο όφελος της μιας και «ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ»,  τότε λυπούμαστε πραγματικά για το επίπεδο της Συντακτικής Επιτροπής.

                Ο εν λόγω παρολατζής δεν ανέγνωσε ΠΟΤΕ χωρίς πικρόχολα σχόλια, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ της εφημερίδας μας που εκδίδεται επί πέντε συνεχή έτη.

                Μόνο ένα αρρωστημένο μυαλό θα έβλεπε σήμερα το Μαρκόπουλο να κατοικείται από… Ινδιάνους και κάποιους «ξένους» να έρχονται να τους… κατακτήσουν, έστω και «με πιο εξωραϊσμένες μεθοδεύσεις». Μόνο ένας αποσυντονισμένος εγκέφαλος θα έβλεπε να συγκρούονται αλλόθρησκες ομάδες γιατί εάν επρόκειτο για κάποιους μεμονωμένους «σωτήρες» δεν θα έπρεπε να γίνεται καν λόγος.

                Ας απευθυνθούμε, όμως, και εμείς στα παιδιά που προσπαθεί να φοβίσει και να ενοχοποιήσει ο απίθανος αρθρογράφος, αφού αγνοεί τις αρνητικές συνέπειες  που μπορεί να έχει στην τρυφερή ψυχή τους μια τέτοια «παιδαγωγική» πρακτική.

                Δεν υπάρχει πόλεμος, παιδιά μου, στον τόπο που ζείτε και το ξέρετε πολύ καλά. Υπάρχουν κακοί άνθρωποι που οργανώνουν ομάδες που επιδιώκουν να εξοντώσουν άλλες ομάδες. Κάποτε, το Πόρτο Ράφτη, πριν πολλά χρόνια, κατοικείτο από λίγους ανθρώπους. Η περιοχή ήταν έρημη. Τα χωράφια, που αργότερα γίνανε οικόπεδα, τα περισσότερα, ήταν εγκαταλειμμένα επειδή ήταν άγονα.  Αυτά τα χωράφια ήταν όλα ιδιοκτησία των κατοίκων του Μαρκόπουλου, το οποίο τότε και αυτό ήταν ένα μικρό χωριουδάκι. Η Αθήνα ήταν μία μεγάλη πόλη που γινόταν όλο και μεγαλύτερη. Πολλοί άνθρωποι, που μένανε σε εκείνα τα κουτάκια που λέγονται πολυκατοικίες, φύγανε απ’ την Αθήνα επειδή δεν μπορούσαν να περπατήσουν απ’ τα πολλά αυτοκίνητα και δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν καθαρό αέρα απ’ το νέφος που δημιουργούν τα καυσαέρια των αυτοκινήτων. Θέλανε να αναπνεύσουν λίγο καθαρό αέρα, ν κολυμπήσουν σε μία καθαρή θάλασσα και να δουν λίγο ήλιο που όλο και περισσότερο στην Αθήνα, τον έκρυβαν οι πολυκατοικίες. Στο Πόρτο Ράφτη που ήρθανε, αγοράσανε με τις οικονομίες που κάνανε εν τω μεταξύ, τα χωράφια που γίνανε οικόπεδα, δηλαδή, μικρότερα κομματάκια γής.  Δεν ήλθαν, λοιπόν, να καταλάβουνε τη γη, δεν καταπάτησαν ξένη περιουσία, ούτε ήλθαν με κοντάρια, σπαθιά και σιδηρές πανοπλίες και περικεφαλαίες, όπως πηγαίνανε οι Σταυροφόροι στους Αγίους Τόπους. Ρωτήστε, αν θέλετε, και το δάσκαλό σας ή τη δασκάλα σας ή τους γονείς σας.

                Το Δήμο που ζούμε τον διοικούν και τον διοικούσαν πάντα άνθρωποι από το Μαρκόπουλο. Δεν είναι κακοί άνθρωποι. Είναι τίμιοι δουλευταράδες και φιλόξενοι, όπως όλοι οι Έλληνες.

                Οι Πορτοραφτιώτες, εν τω μεταξύ, που γίνονται όλο και περισσότεροι και πληρώνουν κανονικά στο Δήμο τους φόρους για αντισταθμιστικά οφέλη και τα διάφορα δημοτικά τέλη (ρωτήστε τους  δασκάλους σας να σας εξηγήσουν τι είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη), υποστηρίζουν ότι δεν είναι σωστό να διοικούν συνέχεια το Δήμο οι Μαρκοπουλιώτες και θα πρέπει κι αυτοί ν’ αντιπροσωπεύονται στο Δήμο!  Πως όμως; Εσείς τι λέτε; Δεν πρέπει να βάλουν υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές που θα γίνουν τον Οκτώβριο; Εγώ λέω ναι, και αν τους ψηφίσει ο κόσμος εντάξει, αν όχι, δεν πειράζει, την επόμενη φορά!  Χρειάζονται υπομονή αυτά τα πράγματα

                Αυτούς τους ανθρώπους από το Πόρτο Ράφτη που προσπαθούν να οργανωθούν και να κατέβουν με δικό τους Συνδυασμό στις Δημοτικές Εκλογές του Οκτωβρίου, αυτός ο κύριος τους θεωρεί κακούς, επειδή «βαλθήκανε να τα κάνουν όλα στάχτη και μπούρμπουλη», όπως λέει «ρωτήστε τους δασκάλους σας να σας εξηγήσουν τι είναι η ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗ!!).  Ούτε αυτοί, αγαπητά μου παιδιά, είναι κακοί.  Ήλθανε στο Πόρτο Ράφτη, αγοράσανε ένα οικόπεδο με τα ωραία τους λεφτουδάκια, κάνανε ένα σπιτάκι με πολλούς κόπους και θυσίες, με πολύ μεγάλη προσωπική εργασία και διεκδικούν κι αυτοί τα δικαιώματά τους. Χρειάζεται, λένε, στο Πόρτο Ράφτη να έχουμε καλούς δρόμους, να έχουμε τακτική συγκοινωνία, να είναι φωτισμένοι όλοι οι δρόμοι, να μην υπάρχουν σκουπίδια πεταμένα, να υπάρχουν παιδικές χαρές, πλατείες, πεζόδρομοι, για να κάνουμε βόλτα, χωρίς κίνδυνο μη μας πατήσει κανένα αυτοκίνητο, να υπάρχουν γήπεδα για να παίζουμε, αίθουσες για να συγκεντρωνόμαστε και να συζητάμε, να γίνει κι άλλο σχολείο στο Πόρτο Ράφτη, να γίνει γυμνάσιο, λύκειο, να υπάρχει αστυνόμευση στην περιοχή, ώστε να μη γίνονται κλοπές και διαρρήξεις, να πάρουμε μέτρα να μη μολυνθεί η θάλασσά μας, να είναι καθαρό το νερό που πίνουμε, να έχουμε ενορία για να πάμε όταν θέλουμε στην εκκλησία και ένα σωρό άλλα καλά πράγματα. Όλα αυτά, έτσι γενικά και αφηρημένα, χωρίς να αναφέρει τίποτα συγκεκριμένο από εκείνα που λέμε εμείς, τα λέει «λάσπη» αυτός ο κύριος. Γιατί άραγε δεν ενεργεί όπως πράττουμε εμείς σήμερα που του κάνουμε κριτική, αλλά δημοσιεύουμε ολόκληρο το κείμενό του για να δουν όλοι οι αναγνώστες τι λέει πραγματικά ο ίδιος; Τι θα πει «πετάω λάσπη»; Λασπολόγος είναι εκείνος που προσπαθεί να σπιλώσει, να παραμορφώσει με βρωμερές κατηγορίες κάποιον ή κάποια ομάδα ανθρώπων. Όταν μάλιστα αυτή η σπίλωση γίνεται και χωρίς να αποδεικνύονται οι κατηγορίες, είναι χίλιες φορές λασπολόγος, αλλά και συκοφάντης ταυτόχρονα. Αυτό δεν κάνει μήπως ο εν λόγω αρθρογράφος;

                Γιατί άραγε τα κάνει όλα αυτά; Γιατί δεν μιλάει καθαρά και δεν ονοματίζει;  Γιατί συκοφαντεί εκ του ασφαλούς; Γιατί, αγαπητά μου παιδιά, είναι δειλός, και επειδή όντας υπάλληλος του Δήμου νομίζει ότι με το να λέει τέτοιες ανοησίες, προσφέρει καλές υπηρεσίες στον εργοδότη του.

                Ούτε ο ίδιος, αγαπητά μου παιδιά, είναι κακός. Γραφικός είναι, λέει αστειάκια, διηγείται ιστοριούλες. Θα πρέπει, όμως, να ξέρετε ότι ορισμένοι άνθρωποι  όταν γερνάνε λένε πολλές ανοησίες και ασυναρτησίες. Άλλοι πάλι, όσο γερνάνε, γίνονται πιο συνετοί και πιο σοφοί. Αυτός ο κύριος ανήκει στους πρώτους, γι’ αυτό μην τον παίρνετε πολύ στα σοβαρά. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι τον καταλαβαίνουν και κάνουν το ίδιο.

                Θα ήθελα, αγαπητά μου παιδιά, να τελειώσω παραφράζοντας κάποιες γραμμές από ένα βιβλίο που διάβασα τελευταία:  Να έχετε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και στον εαυτό σας, να υποστηρίζετε με θάρρος τις απόψεις σας. Να ακούτε με προσοχή τις απόψεις των άλλων. Να έχετε αξιοπρέπεια και να μην σπαταλάτε τη ζωή σας στο μίσος και το φόβο.