Είναι θέμα αντίληψης

Φύλλο  13  Ιούνιος 1994

Είναι θέμα αντίληψης

                Εκεί που είχα στο μυαλό μου έτοιμο το σχόλιο της στήλης αυτής που θα αφορούσε τη μεγάλη επιτυχία της συνεστίασης που κάναμε στο Ξενοδοχείο ΑΡΤΕΜΙΣ, μας προέκυψε ένας Έρανος (βλ. σελ. 4,5,6).  Είναι θέμα υγείας. Εξοπλισμός του Κέντρου Υγείας του Μαρκόπουλου που εξυπηρετεί και το Δήμο Κερατέας καθώς και τις Κοινότητες Κουβαρά και Καλυβίων.

                Πολύ ορθά. Το Κέντρο θα πρέπει να εμπλουτιστεί με όλα τα απαραίτητα εργαλεία, τμήματα και όργανα ώστε η μεταφορά ενός ασθενή να είναι γρήγορη, η διάγνωση άμεση και η περίθαλψη ν’ ανταποκρίνεται  στο επίπεδο μιας πολιτισμένης χώρας της Ενωμένης Ευρώπης.

                Έρανος για υγειονομικό υλικό γίνεται κάθε τόσο για τον τρίτο κόσμο, για τα παιδιά των μαχών, για τα παιδιά της UNISEF. Γινότανε για «τις άπορες κορασίδες απ’ τη Βασιλική Πρόνοια».

                Σε μία οργανωμένη σύγχρονη κοινωνία η υγεία αποτελεί δικαίωμα των πολιτών, όπως θα πρέπει ν’ αποτελεί η Εργασία και η Παιδεία. Η αντίληψη του κράτους πρόνοιας θα πρέπει να διαπεράσει το δήμο πρόνοιας, την Κοινότητα πρόνοιας. Οι δήμοι δεν είναι εργολάβοι που ασχολούνται κατά κύριο λόγο με δημόσια έργα. Οι δήμοι και οι κοινότητες είναι τοπική εξουσία ή διοίκηση των πολιτών μιας περιοχής.  Διοικώ δημοκρατικά σημαίνει σχεδιάζω, υπολογίζω, προτείνω, συζητώ με τον κόσμο και κατόπιν εκτελώ και εφαρμόζω. Συζητώ για όλα τα προβλήματα της ζωής του πολίτη της περιοχής, το πρόβλημα της εργασίας, της παιδείας, της υγείας, της κατοικίας.

                Όλα αυτά θα είναι αντικείμενα στη δικαιοδοσία του δήμου και της περιοχής με τη θέσπιση του Β’ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Θα μπορέσουν όμως να προωθηθούν, να εφαρμοστούν και να αποδώσουν εάν υπάρχουν σαν κοινωνική αντίληψη στο προγραμματικό σχέδιο των  πολιτικών παρατάξεων.  Όπως απέδειξε το πρόβλημα με το Κέντρο Υγείας, τέτοια αντίληψη δεν υπάρχει.

                Βρήκανε τον πιο εύκολο τρόπο επίλυσης του προβλήματος. Τον Έρανο. Να μαζέψουμε χρήματα απ’ τον κοσμάκη για να δείξουμε ότι κάνουμε έργα. Είναι δυνατόν να μην κατανοεί η δημοτική ηγεσία ότι τόσα χρόνια συνεχούς λιτότητας, η οικονομική αντοχή του κόσμου έχει φτάσει στο απροχώρητο; Είναι δυνατόν να μην το καταλαβαίνουν ούτε οι επίζηλοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του Πόρτο Ράφτη; Είναι δυνατόν να γράφουν με μεγάλα γράμματα: ΕΡΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ  και να απευθύνονται στους Πορτοραφτιώτες, αυτοί που θέλουν να μας αλλάξουν το ΟΝΟΜΑ;

                Κάνει εντύπωση να εμφανιστεί ένα τέτοιο μεγάλο αεροπανό στο Πόρτο Ράφτη που να προπαγανδίζει τον ΕΡΑΝΟ για το Κέντρο Υγείας Μαρκοπούλου τη στιγμή που τα πνεύματα είναι οξυμένα με το ΟΝΟΜΑ. Αυτή τη στιγμή που γράφουμε, ούτε στο Μαρκόπουλο ούτε πουθενά αλλού εμφανίστηκε ένα παρόμοιο πανό. Μήπως στο όνομα της προσωπικής φιλοδοξίας κάποιοι γίνανε «βασιλικότεροι του βασιλέως»; Θα μου πείτε, βρε αδελφέ υπερβάλλεις, αυτό το Κέντρο Υγείας είναι και για τους πολίτες του Πόρτο Ράφτη. Σωστά, έτσι είναι.  Δεν έχουμε, όμως, παραδείγματα διακρίσεων εναντίον των Πορτοραφτιωτών των «απαιτητικών και παράξενων» που πάνε το βράδυ ν’ αγοράσουν φάρμακα απ’ τα διανυκτερεύοντα  Φαρμακεία του Μαρκόπουλου και «ενοχλούν» τον Φαρμακοποιό όταν στα τριάντα χρόνια που έχει Φαρμακείο κανένας Μαρκοπουλιώτης δεν τον ενόχλησε; Έχουν δημοσιευθεί στην εφημερίδας μας τέτοιες καταγγελίες.

                Είναι απαράδεκτο, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δύο δήμοι και δύο κοινότητες με έναν προϋπολογισμό που θα πλησιάζει τα τρία δισεκατομμύρια (ένα δις είναι εκείνος του δήμου Μαρκοπούλου) να μην μπορούν να διαθέσουν 13 εκατομμύρια για το Κέντρο Υγείας των πολιτών τους. Είναι δυνατόν όλα τα προγραμματισμένα έργα τους ν είναι πιο σημαντικά απ’ την ΥΓΕΙΑ;

                Έχουμε γράψει επανειλημμένα για συγκεκριμένα έργα αμφίβολης ποιότητας και αισθητικής όπου σπαταλιούνται χρήματα. Μία, όμως, και μιλάμε για την ΥΓΕΙΑ δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε τα έργα που έχουν προγραμματιστεί για το 1994 στο Δήμο Μαρκοπούλου για το Νεκροταφείο. Ανέρχονται στο ποσό των 28.000.000 (επέκταση διαδρόμων, κατασκευή κηπαρίων, αίθουσες τελετών, αναμονής, τοιχία, κλπ.

                Ποιος διαφωνεί, τα χρήματα αυτά, να μεταφερθούν στο Κέντρο Υγείας και το ίδιο να κάνουν και ο δήμος Κερατέας και οι κοινότητες Κουβαρά και Καλυβίων ώστε να δημιουργηθεί στα Μεσόγεια ένα πρότυπο, σύγχρονο Κέντρο Υγείας, ένα μικρό Νοσοκομείο μέσα στο πράσινο και τον καθαρό αέρα;

                Οι ζωντανοί δεν μπορούν να περιμένουν, οι νεκροί όμως μπορούν. Κι ας αφήσουμε τις επαιτείες και τις ελεημοσύνες. Η Υγεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν λύνεται πρόχειρα και ευκαιριακά.

Ομιλία στην συνεστίαση του Συλλόγου Πανοράματος στο Ξενοδοχείο ΑΡΤΕΜΙΣ

Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας,

                Πιστεύω να περάσουμε καλά απόψε και ν φύγουμε με μία όμορφη ανάμνηση.

                Σας ευχαριστώ πολύ που ήλθατε. Ευχαριστώ, επίσης,  θερμά όλους εκείνους που έτρεξαν, εργάστηκαν και κόπιασαν για την επιτυχία αυτής της γιορτής. Τον κ. Τζίνο, τον Μάρκο και Χάρη Δρανδάκη, τον κ. Αλεξάκη, τον κ. Παπαπαναγιώτου, τον κ. Καλοκαιρινό, την κ. Μανιάτη και τον κ. Λιπιάτο.

                Το Πόρτο Ράφτη, η όμορφη αυτή περιοχή, σας διαβεβαιώνω, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απ’ τα πιο όμορφα τοπία της Ελβετίας. Απεναντίας είναι πιο ωραίο γιατί τις λίμνες και τους ποταμούς της Ελβετίας τους αντικαθιστά η υπέροχη γαλάζια θάλασσα. Αυτή η περιοχή, αγαπητοί φίλοι, κινδυνεύει να καταστραφεί εάν εμείς δεν αντιδράσουμε, εάν εμείς δεν οργανωθούμε και δεν αγωνιστούμε.

                Το νερό που πίνουμε, ορισμένες φορές δεν πίνεται. Από πέρσι έχουμε καταγγελίες ότι σε κάποιες περιοχές η θάλασσα δεν είναι καθαρή και να σκεφθείτε ότι η θάλασσα αυτή έχει τη «Γαλάζια σημαία».

                Δεσμεύομαι, απόψε εδώ μπροστά σας, ώστε στα επόμενα φύλλα της εφημερίδας μας να έχουμε τα αποτελέσματα των αναλύσεων καταλληλότητας της θάλασσας για κολύμπι, τουλάχιστον σε 4-5 σημεία. Και αυτές τις αναλύσεις θα τις κάνουμε εμείς σε αξιόπιστα επιστημονικά εργαστήρια και θα σας πούμε την αλήθεια μακριά από κομματικές ή πολιτικές σκοπιμότητες.

                Αλήθεια, κυρίες και κύριοι. Εάν στο αμφίβολης ποιότητας νερό που πίνουμε προστεθεί και η μόλυνση της θάλασσας και το κολύμπι το συνοδεύουν οι διάφορες δερματίτιδες, πόση αξία θα έχουν οι ομορφιές των λουλουδιών και των ζαρζαβατικών που ο καθένας από μας καλλιεργεί στον κήπο του; Για φανταστείτε μία θάλασσα να την κοιτάμε μόνο. Θα είναι απίστευτο και τραγικά προσβλητικό για μας που ήμασταν εδώ παρόντες, αλλά η αδράνεια, η απραξία και η νωθρότητα μας το επέτρεψαν.

                Δεν ωφελούν οι φωνές, η αγανάκτηση και οι υστερισμοί κατόπιν εορτής. Καλύτερα να προλάβεις μία ασθένεια παρά να τη θεραπεύσεις. Εάν μπορεί να τη θεραπεύσεις γιατί, όπως ξέρετε,  υπάρχουν ασθένειες που δεν θεραπεύονται. Και μία τέτοια πολύ δύσκολη ασθένεια είναι η μόλυνση της θάλασσας.

                Δεν θα απαριθμήσω τα έργα που πρέπει να γίνουν στο Πόρτο Ράφτη ώστε η ζωή μας να είναι πιο ανθρώπινη. Σε όλους σας είναι γνωστά, η έλλειψη δρόμων (και εκείνοι που υπάρχουν στην ενδοχώρα τους κάνανε οι σύλλογοι), η έλλειψη ηλεκτροφωτισμού, η έλλειψη χώρων συνάντησης και επικοινωνίας των ανθρώπων, η έλλειψη καθαριότητας που το καλοκαίρι οξύνεται πολύ περισσότερο με επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία μας. Η έλλειψη ασφάλειας στα σπίτια μας.

                Δεν θα επιμείνω στο θέμα του Σχολείου, όπου στοιβάζονται τα παιδιά σε αίθουσες 10 τ.μ. που θυμίζουν χώρες τρίτου κόσμου, ούτε στην έλλειψη ενορίας που για να εκκλησιασθούν οι μόνιμοι κάτοικοι θα πρέπει να μεταβούν στο Μαρκόπουλο. Αποφεύγω να σκεφθώ την παγερή εικόνα εγκατάλειψης που νοιώθουν τον χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι από την έλλειψη κοινωνικών υποδομών.

                Οι αυθαιρεσίες και η έλλειψη προγράμματος οικιστικής πολιτικής για τις ασθενέστερες λαϊκές που παρατηρείται στο σχέδιο της πράξης εφαρμογής, μαρτυρεί τη δυσκολία της τοπικής αυτοδιοίκησης του Μαρκόπουλου να αντισταθεί στα μεγάλα συμφέροντα που υπάρχουν. Θα προσπαθήσω, με δύο κουβέντες,  να εξηγήσω τους λόγους αυτών των προβλημάτων.

                Το Πόρτο Ράφτη, αγαπητοί φίλοι, είναι μία παραθαλάσσια πόλη με ανάπτυξη. Όλες οι καινούργιες κατοικίες που γίνονται τον τελευταίο καιρό έχουν προδιαγραφές μόνιμης εγκατάστασης. Ο πληθυσμός (4.000-5.000 μόνιμοι, 17.000 περίπου τα Παρασκευοσαββατοκύριακα και 70.000 περίπου το Καλοκαίρι), είναι ανομοιογενής  με ασθενείς δεσμούς κοινωνικής συνοχής. Διοικείται από το Μαρκόπουλο, μία κωμόπολη με ομοιογενές αγροτικό, κυρίως, πληθυσμό με μικροαστική κοινωνική συνείδηση, με πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα της ατομικής ιδιοκτησίας και ειδικά της ιδιοκτησίας γης. Με ακατάλυτους δεσμούς αλληλεγγύης και συνοχής που συνδέουν τον πληθυσμό της από το 1420 όταν οι Αρβανίτες κατέβηκαν και εγκαταστάθηκαν στα Μεσόγεια.

                Η εργατικότητα, η επιμονή και ο μόχθος αυτών των ανθρώπων μετέτρεψαν τεράστιες άγονες περιοχές των Μεσογείων σε γόνιμες καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Πρόκοψαν οι Αρβανίτες στα Μεσόγεια. Και αυτό δεν τους το χάρισε κανένας. Το κατέκτησαν ζυμώνοντας το χώμα με τον ιδρώτα του προσώπου τους.

                Αυτή η ιδιαίτερη σχέση με τη γη, αυτή η «ιδιοκτησιομανία» δυσκολεύει  σήμερα τους φίλους μας Μαρκοπουλιώτες να προσαρμοστούν στις καινούργιες πραγματικότητες και να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να θεωρούν το Πόρτο Ράφτη ακόμα ιδιοκτησία τους. Τα οικόπεδα ή τα κτήματα που πουλήσανε δεν τους ανήκουν πια.

                Μία άλλη πραγματικότητα οικοδομείται στο Πόρτο Ράφτη. Όσο πιο γρήγορα αυτό γίνει κατανοητό τόσο πιο ήρεμα και πιο φιλικά θα ζούμε σ’ αυτή την περιοχή. Πρώτα απ’ όλα όμως, αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό απ’ τη δημοτική ηγεσία που έχει την υποχρέωση και το καθήκον ν’ αμβλύνει τις αντιφάσεις μεταξύ των πολιτών της, να πληροφορεί σωστά και να δίνει στοιχεία για την ανύψωση του πνευματικού επιπέδου των κατοίκων της.

                Να δίνει την αίσθηση του δικαίου και του αντικειμενικού κριτή κι όχι του ηγεμόνα μιας μερίδας πολιτών εναντίον μιας άλλης, όπως έκανε ο δήμος Μαρκοπούλου με την απαράδεκτη απόφαση για την μετονομασία του Πόρτο Ράφτη σε Λιμάνι Μαρκοπούλου. Αυτό δεν θα το επιτρέψουν ποτέ οι Πορτοραφτιώτες. Καλούμε το δήμο και απ’ αυτό εδώ το βήμα ν’ αποκαταστήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το ιστορικό όνομα του Πόρτο Ράφτη.

                Τα έσοδα που αποκομίζουν απ’ το Πόρτο Ράφτη (πλαζ, δημοτικά τέλη, έκτακτες εισφορές, πράξη εφαρμογής, κλπ), είναι τόσα πολλά που αποτελούν την κύρια πηγή στον προϋπολογισμό του Δήμου. Τα έργα που κάνει στο Πόρτο Ράφτη είναι έργα βιτρίνας, έργα κοντά στη θάλασσα που μπορούν ν’ αυξήσουν τα έσοδα του Δήμου κι όχι ν’ ανακουφίσουν, να αναβαθμίσουν και να κάνουν πιο ανθρώπινη τη ζωή των πολιτών του.

                Η μεταφορά πόρων απ’ το Πόρτο Ράφτη στο Μαρκόπουλο  δεν έχει τον χαρακτήρα βοήθειας και στήριξης (που θα το καταλαβαίναμε) υποβαθμισμένων περιοχών. Απεναντίας, σπαταλιούνται χρήματα στο Μαρκόπουλο σε έργα αμφίβολης αισθητικής ποιότητας (όπως είναι εκείνη η σύνθεση στην πλατεία), ή ασφαλτοστρώνονται δρόμοι 2 και 3 φορές όταν ολόκληρη η οδοποιία στην ενδοχώρα του Πόρτο Ράφτη βρίσκεται σε τραγικές συνθήκες.

                Αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης. Τι πρέπει και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση;

                Εμείς, κυρίες και κύριοι, ο σύλλογός μας, πριν ακριβώς από ένα χρόνο, άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα «Πόρτο Ράφτη το λιμάνι της Μεσογαίας» που όλοι γνωρίζετε. Το μηνιαίο αυτό οκτασέλιδο φύλλο φτάνει σε 8.000 σπίτια μόνιμης κατοικίας. Είναι ένα έργο πολύ μεγάλο που προσπαθεί να πληροφορήσει και να μπολιάσει την ατομική βούληση μετατρέποντάς την σε συλλογική συνείδηση και μαζική θέληση. Είναι μία εφημερίδα που απευθύνεται σε όλους τους Πορτοραφτιώτες. Τη βγάζει ο σύλλογός μας και γι’ αυτό είμαστε υπερήφανοι αλλά οι ανάγκες της τώρα είναι μεγαλύτερες και δεν αρκούμε. Δεν φτάνουμε. Θέλουμε και άλλους ανθρώπους για να βοηθήσουν να επεκταθεί η συντακτική επιτροπή και να γίνει η εφημερίδα του κάθε Πορτοραφτιώτη.         Και με τι δεν ασχολήθηκε αυτό το χρόνο αυτή η εφημερίδα. Από την πληροφόρηση μέχρι άρθρα και μελέτες για την τοπική αυτοδιοίκηση, για τους συλλόγους, για τις σχέσεις μας με το Μαρκόπουλο, για την ιστορία του τόπου, για το νερό, για τη διατροφή, για τα κρασιά μας, για τα’ απόβλητα, για τα φυτά και τους κήπους, για την αυθαιρεσία, για τις καταπατήσεις, για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, για συστήματα ασφαλείας της περιοχής, για τον αθλητισμό, για τα έργα που πρέπει να γίνουν, άρθρα και συνεργασίες για προβλήματα που αφορούν τους νέους, για την ψυχική υγεία, κλπ.

                Η ομάδα των επιστημόνων, των πνευματικών και απλών ανθρώπων που έχω την τιμή να κατευθύνω και να συντονίζω, κλέβουν ώρες απ’ τη δουλειά τους, ξενυχτάνε πολλές φορές για να παραδώσουν σε εσάς, στο σπίτι σας την πνευματική τους παραγωγη και εργασία. Και όλα αυτά χωρίς καμία απολύτως αμοιβή. Δεν μπορώ να μην αναφέρω και να ευχαριστήσω δημόσια τον κ. Γκίνη, την Κατερίνα και Γιώργο Καλοκαιρινό, τον Χάρη τον Δρανδάκη, την κ. Μανιάτη, τον Κώστα και τη Δέσποινα Χρονοπούλου, τον κ. Παπαμιχαήλ, την κ. Καραπάνου, τον Αλέξανδρο και την Ιφιγένεια Αλεξάκη, τον καθηγητή των ΤΕΙ κ. Κατσούρα, τον καθηγητή του ΕΜΠ κ. Ουζούνογλου, την κυρία Ουζούνογλου και τη γυναίκα μου την Κλορίντα Λουμπράνο-Κωτούλα που οι απόψεις της και υποδείξεις της βοήθησαν σημαντικά στη φυσιογνωμία, στην αποδοχή και στο κύρος που απέκτησε αυτή η εφημερίδα.

                Τελειώνοντας, αγαπητοί φίλοι, δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω και την οικονομική συνιστώσα αυτού του εγχειρήματος άνευ της οποίας η έκδοση της εφημερίδας δα ήταν αδύνατη. Είστε εσείς, οι συνδρομητές μας αλλά και οι επαγγελματίες που διαφημίζονται στα φύλλα μας. Σας ευχαριστούμε όλους θερμά και υποσχόμαστε να προσπαθήσουμε ώστε αυτή η εφημερίδα να γίνει πιο καλή, πιο πλούσια και πιο χρήσιμη. Να γίνει ο απαραίτητος φίλος του κάθε Πορτοραφτιώτη, του κάθε Μαρκοπουλιώτη.

                Στη θαυμάσια αυτή αποψινή γιορτή, μας κάνουν συντροφιά ο κ. Τσαβλίδης, εκπρόσωπος της Εταιρείας ειδών υγιεινής υδραυλικών και θέρμανσης στο Κορωπί, ο γνωστός πια σε όλους  κ. Δώνος με τις μοκέτες, τα χαλιά, τα έπιπλα, οι Αφοί Γαϊτη επί της Λεωφόρου με πωλήσεις και service, φουσκωτά σκάφη αναψυχής, μοτοσυκλέτες, κλπ. Ο κ. Κόντος με υλικά επιπλοποιίας, μηχανισμούς για πόρτες, κλειδαριές, πόμολα και ό,τι άλλο θέλει η ψυχή σας για το σπίτι. Η >Εμποροτεχνική Χ και Μ. Κουκουτός πωλήσεις και εγκαταστάσεις ειδών θέρμανσης και κλιματισμού. Ο κ. Γιαννάκης, το βενζινάδικο με τα είδη οικοδομής κοντά στο Σούπερ Μάρκετ ΓΕΓΟΥ.

                Γνωρίζουμε την ποιότητα των προϊόντων των επαγγελματιών που αναφέραμε και σας τους συστήνουμε. Στην εφημερίδα μας διαφημίζονται επιλεγμένα μαγαζιά που προσφέρουν καλές υπηρεσίας και καλά προϊόντα.

                Κλείνω με δύο λόγια για τους συλλόγους. Τη στιγμή που και η Χώρα μας προσπαθεί να εναρμονιστεί με τις χώρες της Ενωμένης Ευρώπης και να θεσπίσει Β’ Βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης με κατεύθυνση την αποκέντρωση και περιφερειακή ανάπτυξη, υποστηρίζω ότι οι σύλλογοι, οι πολλοί σύλλογοι δεν είναι αρνητικό, όπως λένε μερικοί, αλλά θετικό γεγονός. Μακάρι να πολλαπλασιαστούν σε κάθε γειτονιά, σε κάθε ζώνη, σε κάθε περιοχή. Θα αποτελέσουν έτσι τα πρωτογενή εκείνα κύτταρα των συμβουλίων της περιοχής άνευ των οποίων δεν υπάρχει καμία αποκέντρωση και λαϊκή συμμετοχή. Αρκεί να λειτουργούν με διαφάνεια και δημοκρατία και να συντονίζουν τη δράση τους με ένα κεντρικό αντιπροσωπευτικό όργανο.