Εύγε! Να η ευκαιρία…

Εύγε!  Να η ευκαιρία…

            Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Μαρκοπούλου της 18^ης  Νοεμβρίου, πρώτο θέμα μεταξύ των 42 (!) ήταν τα Λατομεία. Το τεράστιο αυτό περιβαλλοντικό πρόβλημα που ταλανίζει χρόνια τώρα, όχι μόνο τον Δήμο, αλλά και την ευρύτερη περιοχή.  Και πάνω απ’ όλα καθιστά τον βίο αβίωτο σε εκατοντάδες οικογένειες που ζουν στην εγγύτερη περιοχή της Μερέντας.

            Βρέθηκα σε ένα Δημοτικό Συμβούλιο όπου έγινε η πιο δημοκρατική συζήτηση που έχω παρακολουθήσει ποτέ. Εύγε στον Δήμαρχο. Εύγε στην πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου. Και εάν δεν… ξέφευγε του Δημάρχου εκείνο το «εάν δεν κάνετε ησυχία θα εκκενώσω την αίθουσα», θα ήταν άψογα από πλευράς διαδικασίας. Δεν είναι θέμα τύπων η δημοκρατική διαδικασία. Είναι θέμα ουσίας.

            Απέδειξε η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Δήμαρχος και όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι ότι μπορούν, όταν θέλουν, να ακούν και τους άλλους και να σέβονται τη διαφορετική άποψη.

            Προσδοκούμε την επιβεβαίωση αυτού του δημοκρατικού πολιτισμού σε μία συζήτηση για θέματα του Πόρτο Ράφτη όπου θα δοκιμασθεί η ανεκτικότητα και η υπομονή του Δημοτικού Συμβουλίου σε ενδεχόμενο εκπρόσωπο ομάδας πολιτών του Πόρτο Ράφτη να ομιλεί επί 25 λεπτά χωρίς να διακοπεί, όπως συνέβη χθες βράδυ.

            Τότε θα πούμε εύγε 2 φορές στη Δημοτική Αρχή και θα σημειώσουμε με μεγάλη χαρά την αλλαγή σελίδας στις σχέσεις Μαρκόπουλου – Πόρτο Ράφτη.

            Το αμφιθέατρο του 2^ου ορόφου όπου διεξάγονται οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν κατάμεστο.

            Το θέμα των Λατομείων συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των πολιτών. Παρών και ο βουλευτής του Συνασπισμού κ. Θανάσης Λεβέντης.

            Το 1^ο θέμα της ημερήσιας διάταξης αφορούσε «λήψη απόφασης για γνωμοδότηση επί ειδικής μελέτης αποκατάστασης Λατομείων αδρανών υλικών στον χώρο της Μερέντας»  που παρουσίασαν οι Εταιρείες «Αφοί Σταύρου Α.Ε.» και «ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΕΒΕ» που συνεχίζουν την εξόρυξη.

            Δεδομένου ότι ο νόμος προβλέπει αποκατάσταση του τοπίου εκ μέρους των Λατόμων, παρουσιάσανε μία διάτρητη μελέτη που ουσιαστικά δεν αποσκοπούσε στην αποκατάσταση αλλά στη συνέχιση της λειτουργίας. Αυτό υποστήριξε ο Δήμαρχος κ. Μαγουλάς στον σχολιασμό της μελέτης που έκανε.

            Η πρότασή του ήταν να απορριφθεί η μελέτη και να δημιουργηθεί ένας φορέας από τον Δήμο και τη Νομαρχία που να εκπονήσει μία πραγματική μελέτη αποκατάστασης του χώρου.

            Η αντιπολίτευση φάνηκε εντελώς απροετοίμαστη σε ένα θέμα που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να το γνωρίζει πολύ καλά μιας και επί της 12ετούς θητείας της το θέμα υπήρχε και απασχόλησε το Δήμο πολλές φορές. Ο κ. Κατσίκης ζήτησε  αναβολή της συζήτησης για να ενημερωθεί καλύτερα.

            Ο Δήμαρχος κ. Μαγουλάς του απάντησε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει  επειδή τα χρονικά περιθώρια στενεύανε, κι αν δεν απορρίπτανε τη μελέτη, κατά το νόμο, θα εθεωρείτο σιωπηλά αποδεκτή, με όλες τις συνέπειες.

            Στο τέλος η μελέτη απορρίφθηκε και με τις ψήφους της αντιπολίτευσης.

            Ο δημοτικός σύμβουλος κ. Νικ. Νικολάκης στην παρέμβασή του προχώρησε την πρόταση του Δημάρχου και ζήτησε δύο πράγματα επιπλέον.

α)  Άμεση διακοπή της λειτουργίας των λατομείων  και

β) Τα έξοδα της αποκατάστασης να τα επωμισθούν οι λατόμοι, μιας και ήταν υποχρεωμένοι από τον νόμο, ταυτόχρονα με την εξόρυξη να  έκαναν και αποκατάσταση, πράγμα που επί τόσα χρόνια δεν έγινε.

            Η πρόταση του κ. Νικολάκη έγινε δεκτή από το κοινό με επιδοκιμασίες και χειροκροτήματα.

            Ήταν μία απόδειξη ότι οι κάτοικοι του Μαρκόπουλου είναι αφενός μεν αγανακτισμένοι από την συνεχιζόμενη λειτουργία των λατομείων που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής της πόλης τους, αφετέρου δε συνειδητοποιημένοι για την κοροϊδία που υφίστανται τόσα χρόνια με τις επανειλημμένες αποφάσεις της Δημοτικής Αρχής και τις υποσχέσεις των συναρμοδίων Υπουργείων για το κλείσιμο των λατομείων!

            Από το κλίμα που διαμορφώθηκε φάνηκε ότι αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί πια να τον εξαπατήσει κανείς.

            Παρουσιάζεται η μοναδική ευκαιρία σε αυτή τη Δημοτική Αρχή να μείνει στην ιστορία της τοπικής μας κοινωνίας σαν εκείνη η Διοίκηση που είχε την ευαισθησία, το θάρρος αλλά και την πολιτική βούληση να σταματήσει τα λατομεία.

            Ο δρόμος είναι αυτός που υπέδειξε ο βουλευτής του Συνασπισμού κ. Λεβέντης στη σύντομη παρέμβασή του.

            Η εμπειρία του κ. Λεβέντη από τα Λατομεία της Δυτικής Αττικής είναι κατατοπιστική. Ο μηχανισμός, είπε ο βουλευτής, είναι ο εξής: Μπορούν οι τοπικές κοινωνίες να είναι αντίθετες στη λειτουργία λατομείων στην περιοχή τους. Μπορούν οι ΟΤΑ να βγάζουν αρνητικές ως προς την άδεια λειτουργίας τους αποφάσεις. Όμως, οι λατόμοι, στο όνομα της αναγκαιότητας της κοινωνίας μας  της χρήσης των αδρανών υλικών, από την πίσω πόρτα του ΥΠΕΧΩΔΕ παίρνουν την άδεια λειτουργίας.

            Δεν γνωρίζουμε βεβαίως, εάν αυτό γίνεται με τη σιωπηλή συγκατάθεση ή ανοχή των ΟΤΑ.

            Κυκλοφορούσαν φήμες στην περιοχή μας, ότι τα λατομεία θα σταματούσαν τη λειτουργία τους με την αποπεράτωση του νέου Αεροδρομίου και της Αττικής Οδού. Αυτά τα έργα τελειώσανε. Τα λατομεία εξακολουθούν να πληγώνουν το ιερό βουνό της Μερέντας. Δεν υπάρχει κανένας να τους σταματήσει;

            Να η ευκαιρία για τη Δημοτική Αρχή  του κ. Μαγουλά.

1.-   Να πάρει απόφαση το Δημοτικό Συμβούλιο για την άμεση παύση της εξόρυξης  και ταυτόχρονα μαζί με τους κοινωνικούς φορείς του Δήμου και με επικεφαλή τον Δήμαρχο να πιέσουμε προς την κατεύθυνση του ΥΠΕΧΩΔΕ ώστε να μην χορηγηθεί η πονηρή άδεια αποκατάστασης στους λατόμους. Να ενημερώσουμε το Υπουργείο για την εκρηκτική κατάσταση της  της κοινωνικής έντασης που επικρατεί στον Δήμο μας και να καταστήσουμε σαφή τη βούλησή μας για λαϊκές περαιτέρω κινητοποιήσεις. Να πετύχουμε, δηλαδή, εκεί που αποτύγχανε η προηγούμενη Δημοτική Αρχή.

2.-   Να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι το θέμα της αποκατάστασης του τοπίου είναι εξίσου σοβαρό με το θέμα της εξόρυξης.

            Οι μεγάλες πληγές που προξένησε η ανεξέλεγκτη εξόρυξη στο βουνό επί τόσα χρόνια, όταν μείνουν ανοιχτές, εγκυμονούν κινδύνους σοβαρής μόλυνσης όχι μόνο του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα.

            Μπορούν να γίνουν, πάλι ανεξέλεγκτα, αποδέκτες υγρών και στερεών αποβλήτων και να μεταβληθούν σε χωματερές με δυσάρεστες συνέπειες δυσοσμίας και αιωρουμένων στερεών σωματιδίων.

            Ακούσαμε στη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, ότι ήδη παρατηρείται απόθεση της λάσπης από τον βιολογικό της Ψυτάλλειας!!!

3.-    Δεδομένου, όμως, ότι η αποκατάσταση έχει ένα σημαντικό κόστος, δεν θα πρέπει να το επωμισθεί ο Δήμος αλλά οι εταιρείες εκμετάλλευσης των λατομείων επί τόσα χρόνια.

            Η πρόταση του δημοτικού συμβούλου κ. Νικολάκη είναι η πρέπουσα και όπως φαίνεται υπάρχει το νομικό πλαίσιο προς αυτή την κατεύθυνση. Με το κλείσιμο των λατομείων θα πρέπει ταυτόχρονα να δημιουργηθεί φορέας με ευθύνη του Δήμου για την αποκατάσταση.

            Δεν θα είναι εύκολο αφού είναι δεδομένη η αντίδραση των εταιρειών αλλά εάν αυτή η Δημοτική Αρχή είναι αποφασισμένη να κλείσει τα λατομεία, αναβαθμίζοντας έτσι την πόλη του Μαρκόπουλου, με τη βοήθεια όλων μας, μπορεί να τα καταφέρει.

Ο Δήμαρχος έδωσε το στίγμα του…

Φύλλο  17   Νοέμβριος – Δεκέμβριος  2004

Ο Δήμαρχος έδωσε το στίγμα του…

            Στη συνάντηση με τον δήμαρχο κ. Φώτη Μαγουλά, τους αντιδημάρχους κ.κ. Γεώργιο Κουμπή και Κώστα Αλλαγιάννη, καθώς και με τους δημοτικούς συμβούλους κ.κ. Κώστα Δαρεμά και Νίκο Νικολάκη, που έγινε με πρωτοβουλία της ΟΣΠΑ στο Ξενοδοχείο ΚΥΑΝΗ ΑΚΤΗ, στις 24-10-2004, έγινε πλούσια συζήτηση και βγήκαν κάποια συμπεράσματα που οφείλουμε να υπογραμμίσουμε.

            Η Δημοτική Αρχή εργάζεται σκληρά και προσπαθεί. Τα αποτελέσματα, όμως, ιδιαίτερα για το Πόρτο Ράφτη στο ήμισυ της θητείας της είναι πενιχρά.

            Όπως μπορεί κάποιος να διαπιστώσει από το ρεπορτάζ του κ. Κατσούρα, που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο φύλλο της Εφημερίδας, γι’ αυτή την συνάντηση, στα τόσα προβλήματα που τέθηκαν, οι απαντήσεις ήταν γενικές και οι λύσεις τους μετατοπίζονταν στο μέλλον.

            Ακόμα και το υποκατάστημα και το Πολιτιστικό Κέντρο στο Πόρτο Ράφτη που είναι νοικιασμένο πάνω από 6 μήνες, η λειτουργία του προβλέπεται για την άνοιξη του 2005. Δεν κατανοούμε τον λόγο, αλλά η δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν κατόψεις του χώρου είναι αστεία.

            Ίσως ξεμπλοκάρουμε εμείς την υπόθεση ξεκαθαρίζοντας μια για πάντα ένα πράγμα.  Η ΟΣΠΑ ποτέ δεν ζήτησε ούτε ζητάει το Πολιτιστικό Κέντρο για δικά της γραφεία, για την στέγασή της, δηλαδή.  Ήμασταν σαφείς από την αρχή, πριν τις δημοτικές εκλογές του 2΄002 και συμφωνήσανε αμφότεροι οι υποψήφιοι δήμαρχοι των δύο μεγάλων παρατάξεων (βλ. το γνωστό Μνημόνιο).

            Στη δημιουργία Δημοτικού Υποκαταστήματος στο Πόρτο Ράφτη ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ με υπεύθυνο έναν εκ των δύο υποψηφίων δημοτικών συμβούλων της ΟΣΠΑ, εάν φυσικά εκλέγονταν. Στο Υπόμνημα αναφέραμε επίσης ότι «θα εξετασθεί σοβαρά και η δυνατότητα Αντιδημαρχίας».  Στην  προκειμένη περίπτωση θα έπρεπε να είχε εξετασθεί σοβαρά από την αρχή της θητείας της νέας Δημοτικής Αρχής, αντιδημαρχία στον κ. Νικολάκη. Ποιος δεν θεωρεί σωστό από τους 2 ή 3 αντιδημάρχους ο ένας τουλάχιστον να είναι στο Πόρτο Ράφτη;

            Μιλούσαμε, επίσης, για πολιτιστικές εκδηλώσεις και συνεχή παρακολούθηση των θαλάσσιων υδάτινων πόρων στα «πλαίσια δράσεων επιχορηγούμενων από τα ευρωπαϊκά προγράμματα».

            Πουθενά, λοιπόν, δεν γράφουμε για γραφεία της ΟΣΠΑ και να μην «ανησυχούν» οι διοικούντες του Δημαρχιακού Μεγάρου. Απεναντίας μιλούμε για πολιτισμό, για συζητήσεις, για συνευρέσεις των ανθρώπων της τεράστιας περιοχής του Πόρτο Ράφτη, όπου η μοναξιά, ιδιαίτερα τον Χειμώνα, είναι ανυπόφορη. Ομιλούμε για δράσεις που αφορούσαν υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και που θα μπορούσαν να επιχορηγηθούν από συγκεκριμένο πρόγραμμα της Ε.Ε. Δύο χρόνια  χαμένα από τη στενοκεφαλιά ορισμένων.

            Αναμένουμε με ενδιαφέρον την πραγματοποίηση, τουλάχιστον, της υπόσχεσης για βοήθεια από μέρους της Δημοτικής Αρχής στη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου του οικήματος του Συλλόγου Πούσι Γιάννι-Πούσι Γκίνι που μπορεί να εξυπηρετήσει ανάγκες κι άλλων Συλλόγων.

            Ένα άλλο μείζον πρόβλημα που έχει σχέση πάλι με την ρύπανση του κόλπου του Πόρτο Ράφτη χρονίζει χωρίς κανένα λόγο. Κλείνει ένας χρόνος από τον Ιανουάριο του 2004 όπου στην κοπή της πίττας της ΟΣΠΑ στο Ξενοδοχείο ΚΥΑΝΗ ΑΚΤΗ και ενώπιον βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, της Δημοτικής Αρχής, της μείζονος αντιπολίτευσης, του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπροσώπων της Νομαρχίας, άλλων τοπικών αρχών του Πόρτο Ράφτη και πλήθος κόσμου, η ΟΣΠΑ παρουσίασε την πρόταση του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) για την εκπόνηση μελέτης σχετικής με την υπόδειξη των περιβαλλοντικά κατάλληλων θέσεων ελλιμενισμού των σκαφών της περιοχής μας στον κόλπο του Πόρτο Ράφτη και την αξιολόγηση του Βουρκαδίου.

            Πρόκειται για το θρυλούμενο αίτημα της «τακτοποίησης των δικών μας» σκαφών που «ρυπαίνουν τον κόλπο», όπως έλεγε ο πρώην δήμαρχος κ. Κατσίκης, και για την εξάλειψη του οποίου θα γινόταν, δήθεν, η μαρίνα.

            Η πρόταση έγινε δεκτή ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο, ψηφίστηκε και πέρασε στον προϋπολογισμό του 2004. Κόστος μελέτης: 30.000 ευρώ. Η Δημοτική Αρχή ΔΕΝ προχώρησε στην υλοποίησή της. Γιατί;  Ποιοι είναι οι λόγοι; Δεν γνωρίζει ο κ. Μαγουλάς, ότι κάθε μέρα που περνάει επιβαρύνεται με ρύπους διαφόρων ειδών η θάλασσά μας;

            Για την Αποχέτευση της παράκτιας ζώνης επαναλήφθηκαν  τα ίδια που ειπώθηκαν πριν 8 μήνες στη συνέντευξη που έδωσε στην Εφημερίδα μας τον περασμένο Μάρτιο ο κ. Μαγουλάς. Ότι, δηλαδή, χρειάζονται περιβαλλοντικές μελέτες. Χρειάζεται επανασχεδιασμός του έργου, κλπ. Δεν προχώρησε καθόλου αυτό το πρόβλημα; Δεν έγινε τίποτα μέσα στους 8 αυτούς μήνες;

            Στην ίδια συνέντευξη για την Δημοτική Συγκοινωνία, ο Δήμαρχος είχε πει: «… την Τετάρτη, (η συνέντευξη έγινε Πέμπτη 26 Μαρτίου), έχω ραντεβού για να πάρουμε τρία λεωφορεία για τη Δημοτική Συγκοινωνία». Τώρα προστίθεται και η ανάγκη σύνθεσης του Πόρτο Ράφτη και φυσικά του Μαρκόπουλου με τη στάση Κορωπίου του Προαστιακού. Ο Δήμαρχος υποσχέθηκε να μεριμνήσει. Τι έγινε;

            Για τα Σχολεία είχε πει ότι «γίνανε οι ενστάσεις, δικάστηκαν όλες οι ενστάσεις των ιδιοκτητών και είμαστε τώρα μετά τις 26 Μαρτίου έτοιμοι να προχωρήσουμε για να γίνει το Γυμνάσιο-Λύκειο, το Γυμναστήριο και το Δημοτικό Σχολείο».

            Σήμερα έχουμε όλες τις διαμαρτυρίες και τις κινητοποιήσεις των γονέων για την απαράδεκτη κατάσταση στο Δημοτικό και την ενοικίαση χώρου ο οποίος θα είναι έτοιμος το ερχόμενο Καλοκαίρι!! Γιατί όλα αυτά;

            Ένας από τους βασικούς λόγους είναι η αντίσταση οργανωμένων συμφερόντων στην εφαρμογή των πολεοδομικών Σχεδίων. Σ’ αυτή την αντίσταση (συμφέροντα, γνωριμίες, συγγένειες, φιλίες), υποχωρεί η βούληση της Δημοτικής Αρχής και αντί να εφαρμοστεί το Σχέδιο στην κατασκευή του Σχολείου ή άλλου κοινωφελούς έργου στο Οικοδομικό Τετράγωνο που αποτυπώνεται στο Σχέδιο, αναζητεί άλλους χώρους όπου, αφού δεν προβλέπονται από το σχέδιο τέτοια έργα, είναι λογικό να υπάρχουν ενστάσεις, να χρειάζονται οι μεμονωμένες Πράξεις Εφαρμογής και να καθυστερούν τα έργα.

            Και το μετά είναι το πιο δύσκολο.

            Για όλη αυτή τη νέα διαδικασία αδειοδότησης χρειάζεται χρόνος. Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, θα πρέπει να πούμε ότι τη νέα αυτή κατάσταση, όσον αφορά τα Σχολεία, ο κ. Μαγουλάς την κληρονόμησε από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή και τώρα τρέχει και δεν φθάνει. Είναι, όμως, μία εμπειρία που μπορεί να ωφελήσει, εάν γίνει κατανοητό ότι δεν αποτελούν πανάκεια οι μεμονωμένες Πράξεις Εφαρμογής.  Τα 6 στρέμματα του ΓΡΕΓΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ χαρακτηρισμένα από το Σχέδιο του 1993 ως «ΧΩΡΟΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ» περιμένουν εκεί επί μία 15ετία ανεκμετάλλευτα.  Ο Δήμαρχός μας είπε ότι έβαλε έναν καλό δικηγόρο για να ερευνήσει το θέμα. Δεν μας είπε, όμως, τίποτα για την πρόταση του Δήμου στη μελέτη τροποποίησης-επέκτασης του Πολεοδομικού Σχεδίου της 1+2 Π.Ε. Πόρτο Ράφτη για αποχαρακτηρισμό του «ΧΩΡΟΥ ΣΧΟΛΕΙΩΝ». (βλ. προηγούμενο φύλλο Εφημερίδας). Δεν γνώριζε τίποτα;

            Όσο για την καθημερινότητα του μεγάλου προβλήματος  της ύπαρξης της λακκούβας η οποία δικαιολογείται επειδή «δεν βρίσκουμε άσφαλτο» από τον Μάρτιο, επιεικώς τη θεωρούμε απαράδεκτη. Δεν υπάρχουν τέτοιου είδους δικαιολογίες για μία Δημοτική Αρχή.

            Για το νερό η Δημοτική Αρχή μας διαβεβαιώνει, ότι είναι καθαρό και μπορούμε να πίνουμε άφοβα.  Εμείς δεν έχουμε λόγους να μην πιστεύουμε τον Δήμαρχο αφού, όπως λέει, αυτή η βεβαιότητα εκπορεύεται από τις αναλύσεις που έχει από το Χημείο του Κράτους. Απλώς τους ζητάμε να μας τις στείλουν να τις δημοσιεύσουμε για να ενημερωθεί ο κόσμος ώστε να πιστέψει και αυτός.

            Λιμενική Επιτροπή.  Κατά τη συζήτηση εδώ προέκυψε ένα μεγάλο θέμα. Και από τον γράφοντα αλλά και από τους παριστάμενους ρωτήθηκε ο Δήμαρχος να μας εξηγήσει τα κριτήρια με τα οποία η Δημοτική Αρχή επέλεξε τα 4 άτομα που μαζί με τον Λιμενάρχη και τον εκπρόσωπο του Τελωνείου (του Λαυρίου) θα συγκροτούν  τη  Λιμενική Επιτροπή. Ως γνωστόν, η Λιμενική Επιτροπή αποτελεί τη Διοίκηση της παράκτιας ζώνης και κατά συνέπεια μας αφορά άμεσα. Θα έπρεπε να είχε στους κόλπους της ικανά στελέχη που απέδειξαν, όλα αυτά τα χρόνια, με τους αγώνες τους, την ανιδιοτέλειά τους και την προσήλωσή τους στην προστασία του φυσικού οικιστικού και θαλάσσιου περιβάλλοντος της παράκτιας ζώνης. Η συμμετοχή στον αγώνα για την αποτροπή της μαρίνας π.χ., μπορούσε να ήταν ένα κριτήριο. Ένα άλλο κριτήριο θα ήταν, όπως προβλέπει και ο νόμος, η κατοχή «τεχνικών ή ναυτικών γνώσεων».  Τέτοια στελέχη γνωρίζει πολύ καλά ο σημερινός Δήμαρχος. Αγωνιζόταν μαζί, δίπλα-δίπλα επί 4 χρόνια κατά της μαρίνας. Με αυτή την έννοια πιστεύουμε, ότι ο δημοτικός σύμβουλος της συμπολίτευσης κ. Νικολάκης, όταν άκουσε  την πρόταση για πρόεδρο της Λιμενικής Επιτροπής τον κ. Καβασακάλη, γνωστό υπέρμαχο μαζί με τον κ. Κατσίκη, της κατασκευής της μαρίνας, αναφώνησε: «Προτείνουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα».  Γιατί ο κ. Μαγουλάς δεν πρότεινε κανέναν από τους παλιούς συναγωνιστές ενώ είχε συμφωνήσει προεκλογικά ότι, όχι μόνο θα πρότεινε για μέλος αλλά και για πρόεδρο της  Λιμενικής Επιτροπής;

            Η απάντηση τελικά δόθηκε από τον Δήμαρχο στις 24 Οκτωβρίου. Βασικό κριτήριο αξιολόγησης ήταν το παραταξιακό, το κομματικό!!  Ο άνθρωπος που θα επιλεγόταν, θα έπρεπε να είναι σίγουρο ότι θα προωθούσε τη «γραμμή μου». Έτσι, ακριβώς, είπε ο κ. Μαγουλάς!!  Και ποια είναι η «γραμμή σας» για την παράκτια ζώνη κ. Δήμαρχε; Δεν είναι αυτή που συζητούσαμε και συμφωνούσαμε στη Συντονιστική Επιτροπή κατά της μαρίνας επί 4 χρόνια; Τι άλλαξε και δεν το ξέρουμε;

            Μήπως δεν γνωρίζετε την εμμονή του πρωθυπουργού της Χώρας κ. Καραμανλή τον οποίο υποδεχθήκατε και συνοδεύσατε στον αρχαιολογικό χώρο της Βραώνας  πρόσφατα, ότι «ο κομματισμός στο Κράτος υπήρξε μεγάλη πληγή. Δεν θα κομματικοποιήσουμε το Κράτος, δεν θα κρατικοποιήσουμε το κόμμα.  Δεν πρόκειται να επαναλάβουμε επιλογές που οι ίδιοι επικρίναμε, δεν υπάρχουν γαλάζια, πράσινα και κόκκινα προβλήματα».  Και συνεχίζει ο κ. Καραμανλής με αυστηρούς τόνους στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος: «Γνωρίζω ότι η προσπάθεια έχει δυσκολίες. Χρειάζεται ψυχή, χρειάζεται συνέπεια και αποφασιστικότητα».  (Καθημερινή Κυριακής 5 Δεκεμβρίου). Οι χιλιάδες μη κομματικοί πολίτες που σας ψήφισαν κ. Μαγουλά πιστεύανε, ότι διαθέτατε αυτή την «ψυχή», τη «συνέπεια» στα υποσχόμενα και την απαιτούμενη «αποφασιστικότητα» ώστε να υπερβείτε το βάρος της παλαιοκομματικής νοοτροπίας και πρακτικής.

            Δεν είναι «γαλάζια» τα προβλήματα της παράκτιας ζώνης κ. Δήμαρχε. Μην απογοητεύετε τόσο νωρίς  τους ψηφοφόρους σας.

            Δεν είστε, μήπως, ο Δήμαρχος όλων των πολιτών και δεν αξιολογείτε τον καθένα ανάλογα με την προσφορά και τις ικανότητες του; Και η αξιοκρατία; Πάει περίπατο η αξιοκρατία;  Και οι προεκλογικές δεσμεύσεις;

            Σε μία εποχή και σε έναν Δήμο που από τη φύση του έχει μεγάλη ανάγκη συναίνεσης . Σεις, με τις κομματικές επιλογές σας μινάρετε την  προσπάθεια του Πρωθυπουργού και διαρρηγνύετε τον κοινωνικό ιστό του Δήμου.

            Όσο για τον κ. Μαλισιώβα που επιλέξανε για μέλος της Λιμενικής Επιτροπής, 100 περίπου ενεργοί πολίτες που ήταν στην Κυανή Ακτή,  δεν τον  γνώριζε σχεδόν κανένας!!

            Δεν αμφισβητούμε, αφού δεν τον γνωρίζουμε, ούτε την τιμιότητα, ούτε την προσωπικότητα ούτε τις γνώσεις του κ. Μαλισιώβα. Απλούστατα, σημειώνουμε την απουσία του από τους αγώνες για μία καλύτερη ποιότητα ζωής στο Πόρτο Ράφτη που κάνουμε επί δεκαετίες και ιδιαίτερα από τους αγώνες για οργάνωση της παράκτιας ζώνης με κριτήρια την προστασία του φυσικού οικιστικού και θαλάσσιου περιβάλλοντος που θα κληθεί να υπηρετήσει.

            Τον καλούμε, όπως και όλα τα μέλη της Επιτροπής, να γνωριστούμε στις ανοιχτές συνεδριάσεις που κάνει η ΟΣΠΑ κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα στο ΚΑΦΕ-ΜΠΑΡ  ΟΑΣΙΣ επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, όπου και συζητάμε για τα θέματα που είναι της αρμοδιότητάς τους, και να είναι σίγουροι ότι θα τους δεχθούμε με χαρά, αίσθημα αλληλεγγύης και βοήθειας στο δύσκολο έργο τους.

            Τέλος, θα θέλαμε να σημειώσουμε κάποια εμπάθεια εναντίον της ΟΣΠΑ που αποκάλυπταν, ορισμένες φορές, τα λόγια του Δημάρχου και κάποια προσπάθεια υποβάθμισης του κύρους της και της φερεγγυότητάς της. Αυτό έγινε για πρώτη φορά και μας λυπεί ιδιαίτερα.

            Η ΟΣΠΑ, κύριε Δήμαρχε, αυτή τη στιγμή, αποτελεί το βασικό οντολογικό μέγεθος των ενεργών και μάχιμων πολιτών του Πόρτο Ράφτη με συγκεκριμένες και σοβαρές προτάσεις που εάν γίνονταν αποδεκτές από τη Δημοτική Αρχή θα αναβάθμιζαν τη ζωή των πολιτών του Δήμου μας.

            Το κύρος και η αξιοπιστία της ΟΣΠΑ ξεπερνάει, σήμερα, τα όρια του Δήμου. Συνομιλεί και συναλλάσσεται ισότιμα με δημόσιους φορείς της Πολιτείας, και σε λίγο χρόνο και της Ενωμένης Ευρώπης.  Συνεργάζεται με ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Χώρας μας.  Πήρε μέρος με βασική εισήγηση για την παράκτια ζώνη του Πόρτο Ράφτη στο Β΄ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΖΩΝΩΝ, που οργάνωσε το 2002 το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και προσκλήθηκε υα συμμετάσχει και στο Γ΄ συνέδριο του ίδιου Ιδρύματος, με το ίδιο θέμα που θα γίνει τον επόμενο χρόνο στην Αθήνα.

            Εκπροσωπεί σήμερα το σύνολο σχεδόν των υπαρκτών Συλλόγων του Πόρτο Ράφτη, δέκα τον αριθμό δήλωσαν συμμετοχή στην Γενική Συνέλευση-Αρχαιρεσίες τον περασμένο Σεπτέμβρη.  Ποτέ άλλη φορά η ΟΣΠΑ δεν εκπροσωπούσε τόσους Συλλόγους και ποτέ άλλη φορά δεν εξέδιδε επί τρία χρόνια ανελλιπώς Εφημερίδα.

            Η δήλωση του Δημάρχου, ότι «υπάρχουν κι άλλοι πολλοί Σύλλογοι που δεν ανήκουν στην ΟΣΠΑ» και η αδυναμία του να μας αναφέρει έστω και ΕΝΑΝ ΥΠΑΡΚΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ, εκτός φυσικά του Πολιτιστικού και των ιδιοκτητών σκαφών της παράκτιας ζώνης, που δεν είναι μέλη της ΟΣΠΑ, εξέφραζε μία «κακία» απαξίωσης της Ομοσπονδίας.

            Στην ΟΣΠΑ υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις των προβλημάτων μεταξύ των Συλλόγων- μελών. Πολλές φορές και θεμιτές αντιπαραθέσεις, όπως φαίνονται και στα πρακτικά της Γενικής Συνέλευσης που δημοσιεύουμε για πρώτη φορά. Αλλοίμονο εάν δεν υπήρχαν. Αυτό συμβαίνει και στα κόμματα όπου υποτίθεται ότι τα μέλη τα συνδέει μία κοινή ιδεολογική αντίληψη, πόσο μάλλον σε πρωτογενείς εξωραϊστικές και πολιτιστικές οργανώσεις όπου μπορούν να πάρουν μέρος οι πάντες!!  Το πρόβλημα είναι εάν οι διαφορετικές απόψεις εκφράζονται ελεύθερα και δημοκρατικά και γίνεται προσπάθεια να λύνονται συναινετικά.

            Στην Ομοσπονδία, σήμερα, υπάρχει η μεγαλύτερη δημοκρατία από ποτέ άλλοτε. Όλα τα θέματα συζητιούνται ανοιχτά στην «αγορά» του ΚΑΦΕ-ΜΠΑΡ ΟΑΣΙΣ, κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα. Εκεί, μπορεί ο καθένας να εκφράσει, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος τις απόψεις του και να επιχειρηματολογήσει ώστε να γίνουν πλειοψηφία.  Εάν, όμως, δεν γίνουν θα πρέπει να έχει το θάρρος αλλά και το ήθος να σέβεται την πλειοψηφία και να μην την υπονομεύει στο έργο της με Συλλόγους και σφραγίδες φαντάσματα.

            Σ’ αυτή την παγίδα ο πρώτος πολίτης του Δήμου μας δεν θα έπρεπε να πέσει. Τους κοινωνικούς φορείς θα πρέπει να τους σέβεται και να τους υπολογίζει περισσότερο γιατί αποτελούν τους συνεκτικούς αρμούς της κοινωνίας και θα τους βρίσκει πάντα μπροστά του.

            Οι πόρτες της ΟΣΠΑ είναι ανοιχτές σε όλους. Και σε εκείνους που θέλουν να μπουν και σε εκείνους που θέλουν να βγουν.  Είναι, όμως , απαραίτητο να ενεργούν με αξιοπρέπεια και διαφάνεια. Στο προσκήνιο κι όχι μηχανορραφώντας  στο σκοτεινό παρασκήνιο. Αυτή είναι η ΟΣΠΑ, κύριε Δήμαρχε.  Επιθυμεί να βρίσκεται  κοντά στη Δημοτική Αρχή. Θα διεκδικεί, όμως, θα προτείνει, θα συμπαρίσταται, θα γκρινιάζει, θα συμφωνεί, θα διαφωνεί.  Θα κριτικάρει, θα αγωνίζεται. Με μία λέξει, θα είναι πάντα ΖΩΝΤΑΝΗ. Από εσάς εξαρτάται εάν την έχετε μαζί σας ή απέναντί σας.

Χώροι Σχολείων μετατρέπονται σε Κοινωφελείς. Κοινωφελείς και Κοινόχρηστοι γίνονται οικοδομήσιμοι!!!

Φύλλο   16   Σεπτέμβριος – Οκτώβριος  2004

Χώροι Σχολείων μετατρέπονται σε Κοινωφελείς.

Κοινωφελείς και Κοινόχρηστοι γίνονται οικοδομήσιμοι!!!

Ενώ ακόμα δεν βρέθηκε χώρος ούτε για προσωρινή λύση για στέγαση του 2^ου Δημοτικού Σχολείου στο Πόρτο Ράφτη στη μελέτη-επέκταση του πολεοδομικού Σχεδίου της 1 και 2 Πολεοδομικής Ενότητας Πόρτο Ράφτη από μέρους του Δήμου.

            Τα παιδιά των δύο Δημοτικών Σχολείων στο Πόρτο Ράφτη συνεχίζουν ακόμα να κάνουν μάθημα κάτω από απαράδεκτες συνθήκες.

            Οι προκατασκευασμένες αίθουσες που θα έδιναν την προσωρινή λύση μέχρι την αποπεράτωση του ενοικιαζόμενου κτιρίου και που θα τοποθετούνταν, κατά δήλωση Δημάρχου,  στο χώρο του 1^ου Δημοτικού Σχολείου, τις οποίες ανέμεναν «από μέρα σε μέρα» από τα τέλη Σεπτεμβρίου, δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμα. Κατά πληροφορίες μας υπάρχει εμπλοκή με τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου.

            Για την πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών μας για το σοβαρό αυτό θέμα, δημοσιεύουμε παρακάτω τις απόψεις της Δημοτικής Αρχής, τις κινητοποιήσεις των γονέων και κηδεμόνων, τις απόψεις των Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα, τις απόψεις της ΟΣΠΑ και την Ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων που έγινε για το ίδιο θέμα από τον βουλευτή Αττικής του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανάσιο Λεβέντη.

            Στην ενημερωτική ανακοίνωση του Δήμου για τα Σχολεία του Πόρτο Ράφτη που δημοσιεύουμε αναφέρεται, ότι για το ΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΛΥΚΕΙΟ, ο διαγωνισμός για την ανάδειξη του μειοδότη για τη μελέτη-κατασκευή ολοκληρώνεται στις 24-11-2004. Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον αντιδήμαρχο κ. Γεώργιο Κουμπή, δεν γνωρίζω εάν ασχολείτο με τα κοινά στην Ιταλία, ότι στη γειτονική αυτή χώρα μετά την ανάδειξη του μειοδότη για τέτοια θέματα ακολουθούσαν συζητήσεις con i consiglii di zona e citadini (με τα συνοικιακά συμβούλια και τους πολίτες της περιοχής) επί πολλές μέρες. Γινόταν η ανάρτηση των μακετών, ερχόταν οι μηχανικοί, ο υπεύθυνος για το Σχέδιο δημοτικός σύμβουλος, εξηγούσαν, άκουγαν τις παρεμβάσεις των πολιτών και άκουσον-άκουσον, ψηφίζανε κιόλας!!  Και όλα αυτά πριν 35 χρόνια!!!  Μήπως κι εδώ, μήπως λέω, σκέφτεται η Δημοτική Αρχή, έστω και με καθυστέρηση 3-4 δεκαετιών, να υιοθετήσει μια παρόμοια και διαφανή δημοκρατική διαδικασία μιας και ο νόμος το προβλέπει;

            Εν τω μεταξύ άρχισε  η τροποποίηση του Πολεοδομικού Σχεδίου της 1+2 Πολεοδομικής Ενότητας ως προς εκείνο του 1993 που ακυρώθηκε, κατόπιν προσφυγής, από το Συμβούλιο της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) με την απόφαση 3217/1999 λόγω έλλειψης ΣΧΑΠ (Σχέδιο Ανάπτυξης της περιοχής).

            Στην τροποποίηση αυτή ο Δήμος του Μαρκόπουλου ενώ παραπονείται συνέχεια ότι δεν έχει χώρους για Σχολεία, για Παιδικούς Σταθμούς, για χώρους αναψυχής, κοινόχρηστους και κοινωφελείς, οικοπεδοποιεί κι αυτούς τους λίγους που έχει:

1.-   Το γνωστό μας ΓΡΕΓΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ, Ο.Τ. Γ202  5,967 τ.μ. στο Σχέδιο του 1993 χαρακτηριζόταν ως «ΧΩΡΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ», τώρα προτείνεται ως «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΧΩΡΟΣ»!!!

2.-   Στο Ο.Τ. Γ24Α ιδιοκτησία περίπου 1.500 τ.μ. στο Σχέδιο 93 καθοριζόταν η συγκεκριμένη χρήση ως «ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ-ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ», ενώ τώρα προτείνεται ο ισοπεδωτικός όρος «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΧΩΡΟΣ».

3.-   Ο γνωστός μας «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΧΩΡΟΣ» των 1200 τ.μ. του ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ επί της οδού Γρέγου στο Ο.Τ. 39 τον οποίο προτείναμε, σαν ΟΣΠΑ, και για τη φιλοξενία των προκατασκευασμένων αιθουσών για την προσωρινή στέγαση του 2^ου Δημοτικού Σχολείου, γίνεται οικοδομήσιμο οικόπεδο, αφού απαλείφεται η ένδειξη «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ».

4.-   Ο γνωστότερος, ακόμα και σε μας, από το ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ «ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΡΟΣ» ΤΩΝ 1800 τ.μ. στο πρανές των πολυβολείων στο Ο.Τ. 40 στον οποίο η κατασκευαστική εταιρεία «Δ. Κουτσουμπός» προσπαθεί να κτίσει τις άλλες 2 πολυκατοικίες, κι εμείς με προσφυγές στο Εφετείο και τώρα στο Σ.τ.Ε. προσπαθούμε να τον διατηρήσουμε κοινόχρηστο για τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου του Δήμου μας, όπως ήθελε ο διαθέτης, προτείνεται στο νέο σχέδιο σαν οικοδομήσιμος χώρος!!!

            Η οικοπεδοποίηση γίνεται προοδευτικά ως εξής:

Από ΧΩΡΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ -> ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΧΩΡΟΣ Ή ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΣ ->ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ.

            Η ΟΣΠΑ εναντίον όλων αυτών των απίθανων μεθοδεύσεων, με τη βοήθεια του Πολιτικού Μηχανικού κ. Διονύση Κλαδάκη, έγκριτων νομικών και άλλων Μηχανικών με επάρκεια γνώσεων του αντικειμένου, άσκησε γραπτές τεκμηριωμένες ενστάσεις.

            Το πρόβλημα, όμως, είναι να κατανοήσουμε τον μηχανισμό αυτών των προτάσεων, που έχουν την αφετηρία τους και ποιος τις κομίζει στο γραφείο του κ. Κόκκινου;  

            Είναι προφανές π.χ., το συμφέρον της Εταιρείας «Δ.Κουτσουμπός» να οικοπεδοποιηθούν τα 1800 τ.μ. ώστε να κτίσει τις άλλες 2 πολυκατοικίες. Εάν, όμως, αυτό το αίτημα του κ. Κουτσουμπού δεν γίνει δεκτό, κατ’ αρχήν, από την Επιτροπή Σχεδίου του Δήμου και στη συνέχεια από το Δημοτικό Συμβούλιο, δεν μπορεί να γίνει τροποποίηση. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αποχαρακτηρισμό από χώρο Σχολείων των 6 στρεμμάτων του ΓΡΕΓΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ που, σαν να ξέραμε ότι κάτι συμβαίνει, είχαμε πρωτοσέλιδο στο προηγούμενο φύλλο της Εφημερίδας μας, και ούτω καθεξής.

            Πως είναι δυνατόν η Δημοτική Αρχή, όχι μόνο να μην υπερασπίζεται τους δημόσιος και κοινωφελείς χώρους της, αλλά να συναινεί και στο αίτημα κατάργησής τους;  Η αποστολή της δεν είναι να περιφρουρεί την περιουσία του Δημοσίου και να την αποδίδει προς χρήση στο κοινωνικό Σύνολο; Ποιανού συμφέροντα υπηρετεί;

Και πάλι για τον Βιολογικό…

Και πάλι για τον Βιολογικό…

Μία απαραίτητη απάντηση στη «Φωνή του ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ»

            Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας στο άρθρο «Βιολογικός και παράκτια ζώνη» εκφράζαμε τρεις βασικές απόψεις.

            Α) Να μην προχωρήσει η Δημοτική Αρχή στην κατασκευή του τριτογενούς σταδίου επεξεργασίας των λυμάτων  επειδή αυτή η «σοφιστικέ» επεξεργασία είναι πολύπλοκη, κοστίζει πολύ ακριβά (παρουσιάσαμε συγκριτικά στοιχεία) και αυτή τη στιγμή, άλλες θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες.

            Β) Οι χρηματοδοτήσεις που εξασφαλίζονται για την τριτογενή επεξεργασία θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή της αποχέτευσης στο Πόρτο Ράφτη ξεκινώντας από τον περιφερειακό συλλεκτήρα αγωγό της παράκτιας ζώνης  και να αναζητηθούν κι άλλες αφού η ρύπανση της θάλασσας επιδεινώνεται κάθε μέρα και περισσότερο.

            Γ) Αφού γίνουν οι απαραίτητες εργασίες και αποκατασταθεί η ΣΩΣΤΗ, αυτή τη φορά, λειτουργία της μονάδας του Βιολογικού Καθαρισμού, να προσληφθεί εξειδικευμένο προσωπικό που θα παρακολουθεί σε καθημερινή βάση τη λειτουργία της εγκατάστασης και να δημιουργήσουμε το Κέντρο Ελέγχου Λυμάτων και Πόσιμου Ύδατος που πρότεινε συγκεκριμένα η ομάδα επιστημόνων της ΟΣΠΑ. Αυτή τη φορά, μάλιστα, αναφέραμε στο άρθρο μας και τη συνηγορία του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής κ. Κουρή για τη δημιουργία τέτοιων Κέντρων.

            Από τις στήλες της «Φωνής του ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ» ο κ. Γρηγορόπουλος ασχολείται με το άρθρο μας και εκφράζει τη διαφωνία του σχετικά με τα συγκριτικά στοιχεία που δημοσιεύσαμε και που αφορούσαν το κόστος κατασκευής της τριτογενούς επεξεργασίας.

            «Δεν συμφωνούμε» λέει ο κ. Γρηγορόπουλος, «ότι το κόστος προσαρμογής της μονάδας από δευτερογενούς βαθμού επεξεργασίας σε τριτογενούς είναι, όπως γράφεται, υπερδιπλάσιο (από 8-11 μονάδες/μ3 σε 17-23 μονάδες/ μ3).  Η δική μας εξακριβωμένη πληροφορία από έμπειρο μελετητικό γραφείο του είδους, είναι ότι το κόστος αυτό αυξάνει κατά 25-30% συναρτώμενο, φυσικά, και από το μέγεθος της μονάδας».

            Θα περίμενε κανείς από τον φίλο Μένιο Γρηγορόπουλο να μην περιοριστεί μόνο στη διαφωνία σχετικά με το κόστος του τριτογενούς σταδίου επεξεργασίας, αλλά να μπει επί της ουσίας και να πει τις απόψεις του επί των τριών βασικών θεμάτων που θέτουμε στο άρθρο μας για το σημαντικό έργο υποδομής όπως είναι ο Βιολογικός Καθαρισμός.

            Συμφωνεί να μην προχωρήσουμε στην τριτογενή επεξεργασία και τα χρήματα να επενδυθούν για την Αποχέτευση στο Πόρτο Ράφτη ή διαφωνεί;

            Συμφωνεί στη δημιουργία του Δημοτικού Κέντρου Ελέγχου Λυμάτων και Πόσιμου Ύδατος ή όχι;

            Στα θέματα αυτά θα πρέπει όλοι να πάρουμε θέση.

Το τονίζω για μία ακόμα φορά. Δεν είμαι κατά της αντιπαράθεσης, της αντιπαραβολής και της συγκριτικής εξέτασης διαφορετικών απόψεων, θέσεων και προτάσεων. Απεναντίας, πιστεύω ότι αυτά αποτελούν τη βάση του δημοκρατικού διαλόγου και το μέσο προσέγγισης σωστότερων συμπερασμάτων. Εξ άλλου την αλήθεια δεν την κατέχει κανείς εξ ορισμού.

            Για να γίνει, όμως, γόνιμος διάλογος, χρειάζεται να υπάρχουν εκατέρωθεν θέσεις και προτάσεις, να υπάρχει καλή διάθεση και ανοχή στη διαφορετική άποψη και θέληση για σύγκλιση και κοινή στόχευση.

            Δυστυχώς, στα μέρη μας λείπει ο καλόπιστος διάλογος. Θα ήταν ενδιαφέρον επί του προκειμένου να είχαμε π.χ. τις απόψεις της «Ομάδας» Κώστα Μεθενίτη, Χρήστου Φράγκου, Νίκου Βρεττού, κλπ., χάρη στην οποία ήλθαν στην επιφάνεια τα προβλήματα του Βιολογικού και ήταν από τους πρωταγωνιστές στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου της 7^ης Ιουνίου, όταν συζητήθηκε το θέμα. Οι στήλες της εφημερίδας μας είναι ανοιχτές σε οποιονδήποτε επιθυμεί να εκθέσει τις απόψεις του.

            Τι σημαίνει η διαφωνία του κ. Γρηγορόπουλου; Σημαίνει ότι το κόστος της τριτοβάθμιας ή προχωρημένης επεξεργασίας είναι μικρό και άρα μπορούμε να προχωρήσουμε στην κατασκευή της ή ότι εμείς δεν γνωρίζουμε τόσο καλά το αντικείμενο όσο ο φίλος Μένιος Γρηγορόπουλος και το «έμπειρο μελετητικό γραφείο του είδους» που ρώτησε;

            Τι σημαίνει «αντιπαρέρχομαι τα ουσιαστικά προβλήματα» που θέτει το άρθρο για ένα τόσο σπουδαίο ζήτημα και το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι να «πληροφορηθώ» (γιατί για «πληροφορία» μιλάει), εάν είναι σωστά τα στοιχεία του κόστους… Για να δείξω ότι τους έπιασα αδιάβαστους κι ότι εγώ είμαι ο καλύτερος; Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα τελικά; Να ικανοποιήσουμε τον ναρκισσισμό μας; Ήταν τόσο δύσκολο, αντί να τηλεφωνήσω στο «έμπειρο μελετητικό γραφείο» να τηλεφωνούσα και να ζητούσα διευκρινίσεις από τον γράφοντα;

            Τι με ωθεί προς διαπίστωση διαφωνίας κι όχι συμφωνίας; Σημειώνουμε ότι αυτό δεν γίνεται πρώτη φορά. Αποφύγαμε επιμελώς στο παρελθόν να απαντήσουμε χάρη της ενότητας του κινήματος των ενεργών πολιτών του Πόρτο Ράφτη. Αν χρειασθεί, όμως, μπορούμε να αναφερθούμε συγκεκριμένα.

            Αλλά ας έλθουμε και επί του συγκεκριμένου. Τα συγκριτικά στοιχεία του κόστους κατασκευής μεταξύ της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας επεξεργασίας τα πήραμε από τα συγγράμματα του Καθηγητή της Υγειονομικής Σχολής Αθηνών, Πολιτικό Μηχανικό και Υγειονολόγο Μηχανικό κ. Μαρκαντωνάτο.

            Με τη σειρά του ο κ. Μαρκαντωνάτος τα δανείστηκε από μελέτες συγγραφέων και μελετητών διεθνούς επιπέδου, που αποτελούν τη βάση δεδομένων για τις μεταπτυχιακές σχολές του Υγειονολόγου Μηχανικού. Τα ίδια κόστη περίπου με τον κύριο Μαρκαντωνάτο δίδουν πλήθος δημοσιευμάτων και μελετών σε εθνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο.

            Όσο για τη βιαστική και «εξακριβωμένη πληροφορία από έμπειρο μελετητικό γραφείο του είδους» που είχε ο κ. Γρηγορόπουλος που ανεβάζει το κόστος μόνο σε 25-30%, θα είναι όπως εκείνοι οι προϋπολογισμοί που αργότερα, στο στάδιο κατασκευής τους δεκαπλασιάζονται!

            Μια κι αυτή τη στιγμή που γράφουμε, βρισκόμαστε στη δύνη των Ολυμπιακών Αγώνων και που όλοι μας ευχόμαστε να πάμε καλά και σαν Έθνος και σαν Ολυμπιακή Ομάδα, σημειώνουμε ότι κάποια «έμπειρα» μελετητικά γραφεία είχαν υπολογίσει το κόστος των Ολυμπιακών σε 800 δις δραχμών και σήμερα έφθασε τα 3,5 τρις.

            Ας είμαστε λίγο προσεκτικοί.

Προσοχή στον Αθλητισμό!!!

Προσοχή στον Αθλητισμό!!!

            Η αυλαία έπεσε. Τα φώτα έσβησαν, οι εθνικοί ύμνοι σίγησαν, οι εθνικοί ύμνοι σίγησαν, οι ζητωκραυγές και τα χειροκροτήματα σταμάτησαν. Η 28^η Ολυμπιάδα που οργάνωσε με επιτυχία η Χώρα μας τέλειωσε. Οι ξένες αποστολές αποχώρησαν. Τώρα γίνεται ο απολογισμός, κι όταν φθάσουμε στον πραγματικό λογαριασμό που θα πρέπει να πληρώσουμε σαν Έλληνες, είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα τρομάξουν. Κι ο λογαριασμός θα πληρωθεί «ρεφενέ». Όλοι το ίδιο μερίδιο. Κι εκείνοι που πλουτίσανε από τη γιγαντιαία αυτή επιχείρηση κι εκείνοι που ξόδεψαν μόνο για να δουν τους αγώνες πληρώνοντας τα εισιτήρια, ενδεχομένως και από το υστέρημά τους.

            Οι αθλητές μας πήγαν πολύ καλά. Πήραμε τα περισσότερα μετάλλια από ποτέ, παρόλο που δεν αγωνίσθηκαν οι Κεντέρης και Θάνου.

            Οι καλές, αλλά φαντασμαγορικές και χλιδάτες τελετές έναρξης και λήξης της 28^ης Ολυμπιάδας θαμπώσανε τα εκατομμύρια των τηλεθεατών σε όλο τον κόσμο, μεταδίδοντας μία αίσθηση για τη Χώρα που τους οργάνωσε, πλούτου και υψηλού βιοτικού επιπέδου. Είναι όμως έτσι; Εμείς γνωρίζουμε ότι όχι. Πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούσαν να γίνουν εξίσου πετυχημένοι αγώνες, αλλά με πολύ μικρότερο κόστος.

            Πέρασε, δυστυχώς, η ματαιοδοξία και η επίδειξη του νεόπλουτου νεοέλληνα.

            Στους αγωνιστικούς χώρους πέρασε το «ευ αγωνίζεσθαι»; Η επιστροφή των Αγώνων στην κοιτίδα τους λειτούργησε καθαρτικά; Αναβίωσε το αληθινό Ολυμπιακό πνεύμα της ειρήνης, της συναδέλφωσης, του συναγωνισμού κι όχι του ανταγωνισμού που επικαλούμασταν όταν τους διεκδικούσαμε; Όχι, βέβαια!! Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν επιτεύχθηκε.

            Η εμπορευματοποίηση των Αγώνων κυριάρχησε, όπως σε όλες τις τελευταίες Ολυμπιάδες, με το τεράστιο πρόβλημα του ντόπινγκ να κυριαρχεί και να απασχολεί τον τύπο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε καθημερινή βάση. Ιδιαίτερα ο ξένος  ασχολήθηκε περισσότερο με το πρόβλημα του ντόπινγκ, παρά με τους αγώνες.

            Η ΔΟΕ  είχε αποφασίσει ότι από την 28^η Ολυμπιάδα που θα οργάνωνε η Χώρα που γέννησε γνήσιους αθλητικούς αγώνες, θα ήταν αυστηρότερη με τους ελέγχους αντι-ντόπινγκ και θεωρούσε την Ελλάδα τη μεγαλύτερη εγγύηση και απαρχή για καθαρούς αγώνες. Αυτός ήταν εξ άλλου ένας από τους βασικούς λόγους που πριν από 7 χρόνια ανατέθηκε στην Αθήνα η διοργάνωσή τους.

            Αντ’ αυτού, από την πρώτη ημέρα έναρξης ξέσπασε το μεγαλύτερο σκάνδαλο ντόπινγκ με κορυφαίους αθλητές μας όπως ο Κώστας Κεντέρης και η Κατερίνα Θάνου.

            Βγήκαν στην επιφάνεια οι άγνωστες σε πολλούς δραστηριότητες του δαιμόνιου προπονητή τους Χρ. Τζέκου, οι διασυνδέσεις του με πολιτικούς, αθλητικούς και οικονομικούς παράγοντες και η από κοινού μελέτη για τα διάφορα προγράμματα κατασκευής ολυμπιονικών με βάση τα αναβολικά.  Σχέδια «Κόροιβος», αθλητικοί Σύλλογοι φαντάσματα με μεγάλες επιχορηγήσεις, όπως ο «Αίαντας», κλπ.

            Σήμερα γνωρίζουμε πια, όπως δηλώνουν οι επιστήμονες κατηγορηματικά, ότι τα διάφορα στεροειδή αναβολικά, οι αμφεταμίνες κι άλλα διεγερτικά και χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για το ντοπάρισμα των αθλητών, προκαλούν ηπατικές διαταραχές, μυϊκή αφυδάτωση, ανδρογονικά συμπτώματα, παραμορφώσεις στο πρόσωπο, νευρικότητα, σπασμούς, εξάρτηση, αϋπνίες, άσθμα, υπόταση, υπογλυκαιμία και ενδεχομένως κι άλλες παρενέργειες που δεν γνωρίζουμε ακόμη. Γνωρίζουμε, όμως, ότι σε περιπτώσεις υπερκατανάλωσης, τα ανωτέρω μπορούν να προκαλέσουν κώμα και θάνατο.

            Ο κ. Τζέκος εισήγαγε από την Αμερική αυτά τα φάρμακα και τα εμπορευότανε στην Ελληνική αγορά κάτω από το όνομα «συμπληρώματα διατροφής».

            Όταν στο μακρινό 1996 η Κατερίνα Θάνου δήλωνε στο «Βήμα της Κυριακής» της 25-3-1996, ότι «τα μηνιαία έξοδα για συμπληρώματα διατροφής, πρωτεΐνες, βιταμίνες είναι γύρω στις 400.000 δραχμές» κι ότι αυτά τα χρήματα της «τα εξασφαλίζει ως σπόνσορας η Strength USA», που να φανταστούμε εμείς οι δυστυχείς ότι πίσω από αυτό το κύκλωμα εμπορίας βρισκόταν ο προπονητής της, ο πολυμήχανος κ. Τζέκος. Όταν, τότε, ο αθλητικός συντάκτης της «Αυγής» γιατρός κ. Τάκης Γεωργακόπουλος, είχε γράψει ένα σχόλιο με τίτλο «Αθλήτρια είναι αυτή ή φαρμακείο;», ο κ. Τζέκος εξαπέλυσε ανοίκεια επίθεση εναντίον του και τον απειλούσε με δικαστικές περιπέτειες οι οποίες, φυσικά, ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν.

            Όταν, λοιπόν, την Πέμπτη 12 Αυγούστου, παραμονή της τελετής έναρξης, παίρνει εντολή ο ΣΕΓΑΣ από τη ΔΟΕ να βρεθούν ο Κεντέρης και η Θάνου για «αντι-ντόπινγκ κοντρόλ», δημιουργήθηκε πανικός στην ελληνική αποστολή, στον Τζέκο και στους αθλητές. Κάποιοι φαίνεται, υψηλά ιστάμενοι, θα είχαν διαβεβαίωση ότι οι δύο αθλητές μας θα ήταν στο απυρόβλητο.

            Όταν όμως την προηγούμενη μέρα, Τετάρτη 11 Αυγούστου, το υπεύθυνο κλιμάκιο της ΔΟΕ για τους ελέγχους των αναβολικών, η WADA (World Anti-Doping Agency) πάει στο Ρέθυμνο και ζητάει αντι-ντόπινγκ κοντρόλ από 4 Αμερικανούς αθλητές κι ο επικεφαλής της αμερικανικής αποστολής απείλησε ότι η ομάδα θα αποχωρήσει από τους αγώνες εάν δεν γινόταν έλεγχος και στους Κεντέρη και Θάνου, όλα τα σχέδια ανατινάχθηκαν στον αέρα.

            Μεγάλη μερίδα των ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης πολιτικών και αθλητικών παραγόντων άρχισαν να «ντοπάρουν» τον ελληνικό λαό με δηλώσεις, άρθρα και σχόλια περί διεθνούς σκευωρίας εις βάρος των Ελλήνων αθλητών.

            Ο Κεντέρης και η Θάνου πάνε για λίγο στο Ολυμπιακό Χωριό και το βράδυ της Πέμπτης «κρύβονται» στο ΚΑΤ, μετά από ένα σκηνοθετημένο, όπως είναι πια γνωστό σήμερα, τροχαίο, με έναν «αυτόπτη μάρτυρα» απατεώνα!!!  Πλήρης εξευτελισμός για δύο μεγάλους αθλητές, για δύο αξίες-πρότυπα, για δύο είδωλα που δημιούργησε το σταρ σύστεμ σε εκατοντάδες χιλιάδες νέους.

            Κι όμως, αυτή τη συμπεριφορά που μας διέσυρε διεθνώς από την πρώτη στιγμή των αγώνων, χιλιάδες θεατές στο Ολυμπιακό Στάδιο, ουσιαστικά την επιδοκίμασαν και την εξέφρασαν στην κούρσα των 200 μέτρων όπου φωνάζανε το όνομα του Κεντέρη, αποδοκίμαζαν τους ξένους αθλητές και εμπόδιζαν την έναρξή της!!! Συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το ολυμπιακό ιδεώδες. Το χούι, όμως, δεν κόβεται εύκολα. Ο φανατισμός και η οπαδοποίηση Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού ελλοχεύει πάντα. Τι υποστήριζαν, δηλαδή, οι φίλαθλοι; Ότι καλά έκανε ο Κεντέρης που δεν παρουσιάστηκε για έλεγχο ντόπινγκ; Τι φοβότανε εάν ήταν καθαρός; Ήταν η μοναδική ευκαιρία εκείνη τη δύσκολη στιγμή για τη Χώρα να σηκώσει την Ελλάδα στα ουράνια σαν νέος Πύρρος Δήμας και να διαλύσει το όργιο των δημοσιευμάτων του διεθνούς τύπου περί ντόπινγκ και βρώμικους αγώνες στη γενέτειρα του Ολυμπισμού. Κι όμως, δεν το έκανε. Κρυβότανε δηλώνοντας επί χρόνια ψεύτικη διεύθυνση στη WADA που τον αναζητούσε. Καλά έκαναν οι «αρμόδιοι» που έλεγαν ψέματα ότι προπονείται στη Λατινική Αμερική ή… στη Γερμανία και το Ισραήλ, ενώ βρισκόταν κοντά στη Κόρινθο; Αυτή είναι μαγκιά ή δειλία και αμοραλισμός που δεν αρμόζει σε πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες; Αυτή τη συμπεριφορά διδάσκουμε στους νέους αθλητές μας, στους μέλλοντες πρωταθλητές μας και Ολυμπιονίκες μας; Να το βάζουνε στα πόδια, και να μην υπακούουν στους κανονισμούς; Αυτά θέλαμε να αναβιώσουμε; Που βρίσκεται η ελληνική λεβεντιά, η αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια; Το ήθος του Ολυμπισμού;

            Η επίκληση του Κεντέρη από ορισμένους αθλητές μας και ολυμπιονίκες μας, τι έννοια είχαν; Ότι, δηλαδή, καλά έκανε ο Κεντέρης κι ότι εάν και αυτοί βρεθούν σε παρόμοια κατάσταση θα πράξουν το ίδιο; ΄Η, ότι ο Κεντέρης και η Θάνου είναι τα θύματα, και για όλα φταίει ο Τζέκος και τα διαπλεκόμενα; Με αυτή τη συμπεριφορά καταπολεμούμε τις διακρίσεις που υπάρχουν;

            Και βέβαια την κύρια ευθύνη την έχει το νοσηρό κύκλωμα με πρωταγωνιστή τον κ. Τζέκο, τους σπόνσορες και τις Φαρμακοβιομηχανίες. Την έχει η ιδεολογία του πρωταθλητισμού και του…  βιονικού ανθρώπου χωρίς όρια. Αλλά και η ατομική ευθύνη; Που βρίσκεται η ατομική ευθύνη; Ο Κεντέρης και η Θάνου θα μας πουν πιθανώς ότι δεν γνώρισαν τι χάπια παίρνανε. Είναι δυνατόν να βάζεις στον οργανισμό σου χάπια αξίας 400.000 δρχ. το μήνα και να μην ρωτάς ποτέ τι είδους ουσίες ήταν αυτές;

            Η καταπληκτική αθλήτρια Φανή Χαλκιά μας έκανε να κλάψουμε από χαρά όταν έκοβε πρώτη το νήμα των 400 μέτρων με εμπόδια. Κλάψαμε διπλά και τη θαυμάσαμε διπλά όταν μάθαμε πόσο σκληρά δούλεψε χωρίς καμιά βοήθεια από την Ομοσπονδία. Όπως εξ άλλου και τόσοι άλλοι Ολυμπιονίκες μας.

            Λυπηθήκαμε, όμως, διπλά, όταν την ακούσαμε να μιλάει για τα ελληνικά κύτταρα που γεννούν τους πρώτους, ενώ με τη σειρά τους, κατά συνέπεια, τα παλαιστινιακά κύτταρα των τριών αθλητών αυτού του κατατρεγμένου λαού που ήλθαν, αγωνίσθηκαν και τερμάτισαν τελευταίοι, γεννούν τους τελευταίους!!

            Αυτά τα ρατσιστικά και ναζιστικά κηρύγματα, πατριώτισσα Φανή, είναι επικίνδυνα. Τώρα πια είσαι ένα είδωλο και εσύ, ένα πρότυπο που πολλές νέες κοπέλες θα ήθελαν να σου μοιάσουν και να ταυτιστούν μαζί σου. Έχεις μεγάλες ευθύνες. Θα πρέπει, λοιπόν, να προσέχεις όταν μιλάς γιατί ο λόγος σου έχει και παιδαγωγικό χαρακτήρα.

            Γιατί τώρα όλα αυτά γράφονται σε μία τοπική εφημερίδα; Τόσα και τόσα δεν γράφτηκαν στον ημερήσιο τύπο και δεν ειπώθηκαν από τα διάφορα κανάλια και τηλεοπτικά παράθυρα;

            Βεβαίως, έτσι είναι, Αλλά Αθλητισμό έχουμε και στην τοπική μας κοινωνία. Τα προβλήματα των αναβολικών που ήλθαν στην επιφάνεια με αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες αφορούν και τα δικά μας παιδιά σε οποιαδήποτε ομάδα κι αν αγωνίζονται, σε οποιοδήποτε Σύλλογο κι αν ανήκουν. Ο Αθλητισμός δεν αποτελεί πια τη διέξοδο από τα ναρκωτικά, από τον χουλιγκανισμό και τις κακές συναναστροφές, για έναν «υγιή νου σε σώμα υγιές».  Ελλοχεύουν, όπως είδαμε, παγίδες στους χώρους που αθλούνται οι νέοι, είτε λέγονται γυμναστήρια, είτε σχολεία, είτε κλειστά ή ανοιχτά γήπεδα. Υπάρχουν παντού οι επιτήδειοι  λάτρεις του χρήματος που πωλούν ελπίδες πρωταθλητή και φαρμακώνουν τα σώματα και τις ψυχές των παιδιών.

            Η Κυβέρνηση, τις μέρες που γράφονται αυτές οι γραμμές, ετοιμάζει ένα νομοσχέδιο για το ντόπινγκ και υπόσχεται περισσότερους και αυστηρότερους ελέγχους.

            Με τη σειρά του ο Δήμος μας θα πρέπει να κάνει ένα σχέδιο επιτήρησης και ελέγχου τόσο για το Μαρκόπουλο όσο και για το Πόρτο Ράφτη. Εκατοντάδες είναι τα παιδιά που αθλούνται στο Δήμο.

            Στους γονείς πάλι, πέφτει ένα μεγάλο καινούργιο χρέος και καθήκον. Θα πρέπει να ελέγχουν και να συμμετέχουν στις δραστηριότητες των αθλητικών Συλλόγων και να μη θεωρούν αυτούς τους χώρους σαν ένα παρκινγκ  για τα παιδιά τους. Να συζητούν και να ρωτούν τα παιδιά τους πως προπονούνται, ποιος τα πλησιάζει, τι σκευάσματα και ουσίες τους προτείνουν για ν’ αυξήσουν τη μυϊκή μάζα» του σώματος, κλπ, κλπ.

            Όταν τα παιδιά μιλάνε συνέχεια για πρωταθλητισμό, οι γονείς θα πρέπει να πονηρεύονται περισσότερο.

            Οι διοικήσεις των αθλητικών συλλόγων είναι υπεύθυνες για την ψυχική και σωματική ακεραιότητα των νέων μας. Χρειάζεται επανεξέταση του ρόλου του αθλητικού «παράγοντα» ο οποίος θα πρέπει να έχει ήθος, τιμιότητα, αξιοπρέπεια, αγάπη για τα παιδιά και ανιδιοτέλεια.

            Οι προπονητές, όπως είδαμε, έχουν τεράστια εξουσία στους αθλητές και χρησιμοποιούνται, εάν δεν το κάνουν οι ίδιοι συνειδητά, όπως ο κ. Τζέκος, σαν «βαποράκια» μεταφοράς των διαφόρων ουσιών, φαρμακευτικών και χημικών, στους αθλητές.

            Η επιλογή, λοιπόν, των προπονητών αποτελεί υψίστης σημασίας θέμα και θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή από μία ειδική επιτροπή και με αυστηρά κριτήρια.

            Η Αθλητική Ένωση Πόρτο Ράφτη, στην οποία αθλούνται γύρω στους 320 αθλητές στα διάφορα τμήματα, είναι ένα μεγάλο Σωματείο. Είναι απαράδεκτο στη Γενική Συνέλευση που γίνεται κάθε δύο χρόνια για να εκλέξει το νέο διοικητικό συμβούλιο, να συμμετέχουν και να ψηφίζουν γύρω στα 20 άτομα!!! Ένα τέτοιο Διοικητικό Συμβούλιο που εκλέγεται από μία βάση τόσο λίγων ατόμων, είναι αδύναμο, μοναχικό και ευάλωτο. Όση καλή θέληση κι αν διαθέτει, θα δυσκολεύεται να διατηρήσει το περιβάλλον καθαρό από τους παρατρεχάμενους και ύποπτους ατζέντηδες των φαρμακευτικών και χημικών βιομηχανιών. Χρειάζεται συμπαράσταση. Η παρεμβολή και ενεργή συμμετοχή των πολιτών στις διοικήσεις των Συλλόγων μπορούν να αποτελέσουν το ανάχωμα στους πολλαπλούς κινδύνους που απειλούν τους νέους μας στους αθλητικούς χώρους.

            ΝΑΙ στον Αθλητισμό, αλλά στον ελεγχόμενο πια Αθλητισμό.

Κάηκαν εκατοντάδες στρέμματα δασικής έκτασης και δάσους στη Βραυρώνα και στο Πόρτο Ράφτη.

Φύλλο   15   Ιούλιος – Αύγουστος 2004

Κάηκαν εκατοντάδες στρέμματα δασικής έκτασης και δάσους στη Βραυρώνα και στο Πόρτο Ράφτη.

            Κινδύνεψε να καεί, στις 23 Αυγούστου το σπίτι του εκπροσώπου του Συλλόγου Πούσι Γιάνι-Πούσι Γκίνι, στο Δ.Σ. της ΟΣΠΑ, Σταύρου Μπόμπολου και της συζύγου του Ελένης. Στο ένα μέτρο φθάσανε οι φλόγες που είχανε ζώσει το σπίτι από τρεις διαφορετικές εστίες.

            Με τη βοήθεια του δημοτικού συμβούλου Νίκου Νικολάκη, μέσα από τις φλόγες απομακρύνθηκε η Ελένη. Ο Σταύρος οχυρωμένος μέσα στο σπίτι, με το λάστιχο στο χέρι, με το νερό προσπαθούσε να σώσει τους κόπους του μιας ζωής, αδιαφορώντας για το μεγάλο κίνδυνο που διέτρεχε!

            Η έγκαιρη επέμβαση του πυροσβεστικού οχήματος του Δήμου με τις οδηγίες του αντιδημάρχου κ. Κουμπή και τη γενναία προσωπική άμεση παρέμβαση στην κατάσβεση της φωτιάς του οδηγού του οχήματος κ. Ορφανού και του συνοδηγού του κ. Πανιά, έφεραν αποτελέσματα.

            Σβήσανε τη φωτιά που είχε ζώσει το σπίτι, απομακρύνθηκε ο κίνδυνος και απεγκλωβίσθηκε ο Σταύρος, προς μεγάλη ανακούφιση και χαρά όλων ημών που τρέξαμε για βοήθεια.

            Εκτός από τον αντιδήμαρχο κ. Γεώργιο Κουμπή και τον δημοτικό σύμβουλο κ. Νίκο Νικολάκη, όπως αναφέραμε, στο μέτωπο της φωτιάς βρεθήκανε από την πρώτη στιγμή, ο ίδιος ο Δήμαρχος κ. Φώτης Μαγουλάς με τους δημοτικούς συμβούλους κ. Μαρίκα Μαντάλα και Κώστα Δαρεμά.

            Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε γύρω στις 15.00 το μεσημέρι της 23^ης Αυγούστου, σε πευκόφυτη περιοχή της Βραυρώνας, κοντά στον αρχαιολογικό χώρο και επεκτάθηκε προς δυσμάς μέχρι το βουνό και την ιδιοκτησία του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ στο Βλάχτη.

            Ο ημερήσιος τύπος και τα τηλεοπτικά ΜΜΕ που περάσανε την μεγάλη αυτή είδηση της πυρκαγιάς στα ψηλά ένεκα της ενασχόλησής τους με την Ολυμπιάδα, ομιλούν για την αποτέφρωση 700 στρεμμάτων δάσους.

            Ο Δήμος Μαρκοπούλου στον οποίο διοικητικά ανήκει αυτή η έκταση δεν έχει κάνει τις εκτιμήσεις του. Ούτε η Πυροσβεστική Υπηρεσία έχει κάνει ακόμα τις εκτιμήσεις, τόσο για την έκταση της καμένης γης όσο και για τα αίτια της φωτιάς.

            Η συνεργασία του δημάρχου κ. Φώτη Μαγουλά με την κεντρική Διοίκηση και η άμεση επέμβαση 90 πυροσβεστών που ρίχτηκαν στη μάχη με τις φλόγες από ξηράς και 6 εναέριων μέσων μεταφοράς νερού από την κοντινή θάλασσα (3 αεροσκαφών και 3 ελικοπτέρων), καθώς και επίγεια πυροσβεστικά οχήματα της Πυροσβεστικής Κορωπίου του Δήμου Κορωπίου, της Ραφήνας και του Δήμου Λαυρίου που κατέφθασαν προς βοήθεια, έθεσαν υπό έλεγχο, σχετικά γρήγορα, τη φωτιά την οποία κατέσβησαν γύρω στις 4.30 ή 5.00 μ.μ.

            Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πυρκαγιές εκδηλώνονται σε ημέρες με έντονους ανέμους. Έτσι ήταν και η 23^η Αυγούστου με αποτέλεσμα να επεκταθεί γρήγορα και να δημιουργήσει πολλές εστίες ανάφλεξης.

            Εκτός από τον κίνδυνο στο σπίτι του κ. Μπόμπολου που περιγράψαμε, δεν υπήρξε απειλή για άλλα σπίτια και ανθρώπινες ζωές.

            Από επίσημες αρχές, όπως είπαμε, δεν έχουμε εκτιμήσεις για τα αίτια της πυρκαγιάς. Κατά συνέπεια δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν.

            Θα ήταν όμως υποκριτικό εκ μέρους μας εάν παριστάναμε τους αγαθούς και ανήξερους στο μέγα θέμα των πυρκαγιών το οποίο εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια, στη χώρα μας, κατά τον κ. Δεκλερή (τέως Πρόεδρο του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) σε μία «Τεχνολογία οικοπεδοποίησης των δασών και των δασικών εκτάσεων», γι’ αυτό μπορούμε να κάνουμε κάποιες υποθέσεις.

            Α) Είναι γνωστό, ότι τα Μεσόγεια και ιδιαίτερα οι μεγάλες εκτάσεις του Δήμου Μαρκοπούλου αποτελούν προνομιούχες παράκτιες, κι όχι μόνο, περιοχές με έντονη οικιστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα μετά την κατασκευή του αεροδρομίου των Σπάτων, τα Ολυμπιακά έργα και τους οδικούς άξονες πρόσβασης.

            Β) Είναι γνωστό επίσης, το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε από ομάδα συνταξιούχων βουλευτών για την απόκτηση περιουσίας του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ στη δασική περιοχή Βλάχτη που κάηκε από την πυρκαγιά.

            Μπορεί να είναι όλα συμπτώσεις. Υπάρχει, πάντως, ένας λόγος παραπάνω ώστε οι αρμόδιες υπηρεσίες να δώσουν όσο το δυνατό γρηγορότερα το πόρισμά τους για τα αίτια της πυρκαγιάς.

            Τέλος, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε την ετοιμότητα που έδειξε η Δημοτική Αρχή, την άμεση κινητοποίηση, επέμβαση και την αποτελεσματικότητα που είχε στην κατάσβεση αυτής της πυρκαγιάς.

            Θα ήμασταν ευτυχείς και θα ήταν πολλαπλό το κέρδος εάν αυτή την αποτελεσματικότητα την έδειχνε και στην πρόληψη των πυρκαγιών με ένα σχέδιο αντιπυρικής προστασίας για όλο τον Δήμο και ιδιαίτερα για την περιοχή του Πόρτο Ράφτη όπου οι επικίνδυνες εστίες ανάφλεξης είναι πάρα πολλές.

            Δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι ιδιοκτήτες των εγκαταλειμμένων  οικοπέδων και να υποχρεωθούν, κάθε καλοκαίρι, να καθαρίζουν τα οικόπεδά τους από τα ξερά χόρτα.  Δεν είναι δύσκολο η Δημοτική Αρχή με τη συνεργασία των Συλλόγων να καθαρίζει τις παρυφές των δρόμων πριν ακόμα μεγαλώσουν και ξεραθούν τα χόρτα. Αυτά είναι στοιχειώδη και δεν εξαντλούν, φυσικά, τα μέτρα αντιπυρικής προστασίας.

            Είναι γεγονός ότι το Πόρτο Ράφτη έχει μεγάλη έκταση και είναι δύσκολη η καλή του διαχείριση. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν είναι και δυνατή.  Κατοικούν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι με τάση συνεχούς αύξησης και μία ενδεχόμενη πυρκαγιά θα σημάνει μία πραγματικά ελληνική αρχαία τραγωδία. Και μην ξεχνάμε ότι η πρόληψη κοστίζει πάντα λιγότερο από την θεραπεία οποιουδήποτε συμβάντος.

Βιολογικός και παράκτια ζώνη

Φύλλο  14   Μάιος – Ιούνιος  2004

Βιολογικός και παράκτια ζώνη

            Ίσως το κλείσιμο του Βιολογικού να ωφελήσει τελικά το Πόρτο Ράφτη εάν από τη συζήτηση που άνοιξε βγουν τα σωστά συμπεράσματα.

            Όταν στις 7 Ιουνίου παρακολούθησα το Νομαρχιακό Συμβούλιο και άκουσα πάνω από δύο ώρες να συζητούν για το ΚΕΛ Μαρκοπούλου (Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων), κοινώς Βιολογικό, ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα. Όχι επειδή δεν γνώριζα περί τίνος επρόκειτο, αλλά επειδή  γινόταν μια συζήτηση εκεί, μακριά στη λεωφόρο Μαραθώνος, για τον δικό μας Βιολογικό κι όχι στο Δημοτικό μέγαρο του Δήμου στην πλατεία. Η εικόνα που παρουσίασε στην αίθουσα της Νομαρχίας η εισηγήτρια νομαρχιακή Σύμβουλος Κα Φράγκου για το ΚΕΛ Μαρκοπούλου ήταν κατεδαφιστική.

            «Δεν λειτουργεί τίποτα σωστά», είπε η κ. Φράγκου, «η κατάσταση είναι τραγική». «Δεν πληροί ουδεμία προδιαγραφή». «Ψάχναμε να βρούμε το σωλήνα εκροής και δεν τον βρίσκαμε. Τελικά, ανακαλύψαμε έναν πίδακα μέσα στο ρέμα που έβγαζε νερό με σκούρο χρώμα». «Δεν υπάρχει βιβλίο δειγματοληψιών, δεν υπάρχει άδεια λειτουργίας». «Δεν έπρεπε να παραλάβουν αυτό το έργο», κατέληξε η κ. Φράγκου.

            Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η «δική μας» νομαρχιακή σύμβουλος κ. Στουραϊτη.

            «Γίνεται μόνο μηχανική επεξεργασία», δεν είναι βιολογικός. «Υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης». «Χρειάζεται ανακατασκευή όλου του έργου», υποστήριξε η κ. Στουραϊτη.

            Το θέμα έφεραν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο οι καταγγελίες του Συλλόγου Αμπελοκαλλιεργητών του Μαρκόπουλου, το ενδιαφέρον των ως  άνω νομαρχιακών συμβούλων και η δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση, ιδιαίτερα μετά τα άρθρα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, του δημοσιογράφου κ. Μπουγάνη Παναγιώτη.

            Γιατί φθάσαμε σ’ αυτό το σημείο;  Τι συμβαίνει και μία από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες Εφημερίδες φθάνει στο σημείο να γράψει με πηχυαίους τίτλους σε εσωτερικό δισέλιδο: «Στον αέρα 9 εκατομμύρια ευρώ» και να αφήνει υπονοούμενα για θέμα αδιαφάνειας;

            Γιατί φθάσαμε στο σημείο νη’ αναγκάζεται σήμερα ο Δήμαρχος να ομολογεί ότι «για τη βιώσιμη λειτουργία του Βιολογικού καθαρισμού στο Μαρκόπουλο» απαιτούνται 3.000.000 ευρώ, τα οποία αναζητά από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων; Και γιατί, όταν εμείς στο Δημοτικό Συμβούλιο εκφράζαμε την ανησυχία μας για τη βιωσιμότητα του έργου, μας έκανε αυστηρές παρατηρήσεις;

            Πιστεύω, ότι, κατ’ αρχήν, το πρόβλημα βρίσκεται εκεί που το εντόπισε η κ. Στουραϊτη. Στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. Δεν έχουμε επαρκή ενημέρωση για την κατάσταση του Βιολογικού καθαρισμού του Μαρκόπουλου. Και δεν έχουμε, όχι επειδή δεν θέλουν να μας τη δώσουν, αλλά επειδή δεν μπορούν. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει αυτό η Δημοτική Αρχή τόσο το καλύτερο. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ σε καθημερινή βάση. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ.

            Ποιος, αλήθεια, αποφάσιζε την ποσότητα και το «είδος» του χλωρίου που έριχναν στο λύμα, στο στάδιο της χλωρίωσης; Γνωρίζανε την επικινδυνότητα και τη βλαβερότητα που προξενούν οι χημικές ενώσεις του χλωρίου στον  αποδέκτη; Γνωρίζανε, ότι ανάλογα με τον αποδέκτη, αφού δεν γινότανε αποχλωρίωση, μπορεί να είναι προτιμότερο να μη γινόταν χλωρίωση;  Ποια ήταν η καθημερινή σύσταση του λύματος στην είσοδο και στην έξοδο της εγκατάστασης;

            Η υπεύθυνη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου, η πολιτικός μηχανικός κυρία Σκοπελίτη που με ευγένεια και διαθεσιμότητα μου έδωσε κάποιες πληροφορίες, όταν της ζήτησα να μου πει ποια ήταν η απόδοση της πρωτοβάθμιας μηχανικής επεξεργασίας, σεμνά αλλά και υπεύθυνα μου απάντησε ότι δεν γνώριζε «αφού δεν είναι ειδικός επί βιολογικών».  Όταν της ζήτησα να μου πει εάν η διαστασιολόγηση της εγκατάστασης είναι σωστή, μου απάντησε θετικά και ότι θετική ήταν επί αυτού και η άποψη της Επιτροπής του ΕΜΠ που κάλεσε ο Δήμος για έλεγχο.  Αυτό είναι πολύ σημαντικό και καταρρίπτει τη θέση περί ανακατασκευής του έργου. Όμως, θα πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, εάν θέλουμε να ξαναλειτουργήσει, αλλά σωστά αυτή τη φορά το ΚΕΛ.

            Ο κ. Ζαχαρόπουλος παρέδωσε το έργο χωρίς να λειτουργεί το σύστημα απομάκρυνσης της λάσπης. Στην περίοδο που τον λειτούργησε ο ίδιο (μέχρι τέλη 2003), απομάκρυνε τη λάσπη με… κανατάκια!!!  Έκτοτε, η λάσπη δεν απομακρύνθηκε ποτέ. Από συζητήσεις που είχαμε με την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου και ερωτήσεις που θέσαμε στους υπεύθυνους επί του Βιολογικού στο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν πήραμε σαφείς απαντήσεις εάν το 2004 λειτουργούσε η δευτεροβάθμια επεξεργασία. Διαμορφώσαμε, λοιπόν, την άποψη, ότι η εγκατάσταση του βιολογικού καθαρισμού ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΣΩΣΤΑ.

Εξηγούμαστε:

            1.-  Εάν δεν λειτουργούσε ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ, δηλαδή, η ουσιαστική βιολογική φάση όπου οι μικροοργανισμοί της δραστικής λάσπης διασπούν τις οργανικές ουσίες, τότε ισχύει η θέση που υποστήριξε η κ. Στουραϊτη στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ.

            2.- Από τη στιγμή κατά την οποία από την πρώτη δεξαμενή καθίζησης ΔΕΝ απομακρύνεται συνεχώς η λάσπη αλλά συσσωρεύεται και μένει στον πυθμένα με όλο το οργανικό φορτίο που έχει, ούτε η πρωτοβάθμια μηχανική επεξεργασία λειτουργεί ικανοποιητικά.  Λειτουργεί σαν ένας βόθρος. Στη λάσπη αρχίζει η αναερόβια αποσύνθεση και φυσικά έχουμε δυσοσμία. Η εκροή του λύματος από τη δεξαμενή έχει το σκούρο εκείνο χρώμα για το οποίο μιλούσε η κ. Φράγκου στο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Ποια μπορεί να είναι  ΑΠΟΔΟΣΗ αυτού του «σταδίου»; Ουδείς γνωρίζει.

3.- Αφού δεν γίνεται απομάκρυνση της λάσπης, φυσικά δεν υπάρχει και επεξεργασία λάσπης.

4.- Η  πρέσα δεν λειτούργησε ποτέ με αποτέλεσμα το κόστος λειτουργίας να είναι υψηλό, όπως υποστήριξε από αυτές τις στήλες η χημικός-μηχανικός κ. Ελένη Μπόμπολου.

Εάν έτσι λειτουργούσε τους τελευταίους μήνες το ΚΕΛ , δεν μπορούμε να κατηγορούμε τη νομαρχιακή σύμβουλο κ. Φράγκου και να της προσάπτουμε άγνοια επειδή δεν είναι μηχανικός. Εάν μπορούμε, ας απαντήσουμε επί της ουσίας.

Πίστευα, ότι αυτή η Δημοτική Αρχή θα απέρριπτε το παρελθόν όπου μπορούσαν να ομιλούν μόνο οι ειδικοί, και μάλιστα εκείνοι που συμφωνούσαν μαζί μας.

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα θα ήθελα να επισημάνω ένα θεμελιώδες πρόβλημα που θα βρούμε μπροστά μας. Είναι θέμα μέλλοντος κι όχι παρελθόντος. Η τριτοβάθμια επεξεργασία, για την κατασκευή της οποίας η Δημοτική Αρχή προσπαθεί να εξασφαλίσει πόρους, δεν είναι ούτε πανάκεια ούτε εύκολη υπόθεση.

            Όταν, ακόμα, δεν έχει λυθεί το πρόβλημα του αποδέκτη, όταν ακόμα δεν γνωρίζουμε καλά την εγκατάσταση που έχουμε, την ακριβή απόδοση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας επεξεργασίας, ποια μελέτη μας αποδεικνύει ότι χρειαζόμαστε την τριτοβάθμια; Υπάρχει ο συγκεκριμένος αποδέκτης που εγκυμονεί κινδύνους «ευτροφισμού» από τις ενώσεις του αζώτου και του φώσφορου  που εμπεριέχει το λύμα της δευτεροβάθμιας επεξεργασίας και που απομακρύνονται με την προχωρημένη τριτοβάθμια επεξεργασία;

            Γνωρίζει η Δημοτική Αρχή ότι το κόστος κατασκευής και λειτουργίας τριτοβάθμιας επεξεργασίας είναι τεράστιο;

            Οι συγκριτικές μελέτες λένε, ότι εάν οι δαπάνες καθαρισμού της πρωτοβάθμιας επεξεργασίας ανέρχονται σε 3-5 μονάδες/μ3, της δευτεροβάθμιος ανέρχονται σε 8-11 μονάδε/μ3 και της τριτοβάθμιας σε 17-23 μονάδες /μ3 ή και σε 30-50 μονάδες/μ3, εάν θέλουμε να φθάσουμε στην παραγωγή πόσιμου νερού.

            Που θα βρεθούν όλα αυτά τα χρήματα; Κι αν βρεθούν δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την τριτοβάθμια αλλά ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΥΛΛΕΚΤΗΡΙΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟΥ ΑΓΩΓΟΥ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ. Εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη ανάγκη κι όχι στη «σοφιστικέ» ΤΡΙΤΟΓΕΝΗ επεξεργασία.

Θα μπλέξεις, Δήμαρχε, σε περιπέτειες. Η θάλασσα κινδυνεύει!!! Στο όνομα της παράκτιας ζώνης εγκριθήκανε από τα διάφορα Ταμεία δισεκατομμύρια δραχμές για την αποχέτευση και τον βιολογικό, και τέτοια έργα δεν γίνονται. Χρειάζεται μέτρο, σύνεση και ρεαλισμός.

            Ας προσγειωθούμε. Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να δούμε με προσοχή την υφιστάμενη εγκατάσταση που σωστά έκλεισε. Είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε αμέσως σε καθαρισμό της εγκατάστασης από τη λάσπη,  σε λεπτομερή έλεγχο και συμπληρωματικές κατασκευές, εάν χρειάζονται, ώστε η εγκατάσταση να είναι πλήρης.  Μόλις τελειώσουν τα παραπάνω, εξειδικευμένο προσωπικό που θα εργάζεται σε καθημερινή βάση θ’ αναλάβει την λειτουργία του ΚΕΛ. Ταυτόχρονα θα πρέπει να δημιουργήσουμε το Δημοτικό Εργαστήριο Ελέγχου λυμάτων και πόσιμου νερού. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να έχουμε σωστή λειτουργία και μάξιμουμ απόδοση της εγκατάστασης. Μόνο τότε θα γνωρίζουμε τις πραγματικές δυνατότητες του βιολογικού που κατασκευάσαμε.

            Δεν είναι νέα η πρόταση. Την κάναμε συγκεκριμένη πριν από δύο μήνες.

Εκείνο που είναι νέο είναι η άποψη του Νομάρχη που ταυτίζεται με τη δική μας και που εκφράστηκε στην ως άνω συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου: «Θα πρέπει να κάνουμε δικά μας εργαστήρια και να μην τρέχουμε αριστερά και δεξιά», είπε στην πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβασή του ο κ. Κουρής.  Και ο νοών νοείτω…

Τα φαντάσματα και οι ανασφάλειες της κυρίας Κιμπεζή.

            Όταν η δημοκρατική ευαισθησία του Δημάρχου κ. Μαγουλά έδωσε τη δυνατότητα να διαβαστεί το κείμενο της ΟΣΠΑ για το νερό στο Δημοτικό Συμβούλιο της 10^ης Ιουνίου, η δημοτική σύμβουλος κυρία Κιμπεζή ζήτησε να πάρει το λόγο για να μας… «κατακεραυνώσει» με τις απίστευτες παρατηρήσεις της!

1.-  Μας ευχαρίστησε που «για πρώτη φορά διαβάσαμε άρθρο στο Δημοτικό Συμβούλιο πριν δημοσιευθεί, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα ήταν καλό αυτά που γράφουμε να είχαν κατ’ αρχήν την έγκρισή της. Έτσι φαίνεται, ότι αντιλαμβάνεται την ελευθεροτυπία σε μία δημοκρατική Χώρα η κ. Κιμπεζή.

2.-   Βρήκε το κείμενο «διχαστικό», «όπως κάνει συνήθως ο κ. Κωτούλας», χωρίς φυσικά να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει επί της ουσίας τι εννοούσε.

3.-    κατηγόρησε την ΟΣΠΑ και τους Συλλόγους, ότι «αποκρύπτουν και καλύπτουν» τους τζαμπατζήδες, λες και αυτό συμβαίνει μόνο στο Πόρτο Ράφτη, αφού γνωρίζουν, κατά την κ. Κιμπεζή, όλους τους παρανομούντες και δεν τους καταδίδουν στα… αρμόδια όργανα. Έναν τέτοιο κόσμο θα ήθελε, φαίνεται, η κ. Κιμπεζή, ο ένας να καταδίδει τον άλλο, λες και η δημοκρατία βασίζεται στην αυτοδικία. Και να σκεφθεί κανείς, ότι η κ. Κιμπεζή είναι νομικός και την αίσθηση του δικαίου θα έπρεπε να την έχει περισσότερο από όλους μας.

            Εάν οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος άνθρωπος διαβάσει με προσοχή το άρθρο για το νερό,  που αποτελεί και το πρωτοσέλιδό μας, και διαπιστώσει ως πραγματικότητες τα φανταστικά ευρήματα τα οποία υποστηρίζει η κ. Κιμπεζή τότε εμείς είμαστε πράγματι ελέφαντες!!!

            Αξίζει, όμως, να σημειωθεί και μία άλλη θέση της κ. Κιμπεζή που εκφράσθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο και που σηματοδοτεί την νοοτροπία, την αντίληψη και τη συμπεριφορά στα κοινωνικά δρώμενα της περιοχής μας της ως άνω κυρίας.

            Όταν ο δημοτικός σύμβουλος κ. Νικολάκης έθεσε το θέμα του Κληροδοτήματος Σωτηρίου και την αναγκαιότητα μιας συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο, η κ. Κιμπεζή συμφώνησε και εξήγησε πως εννοούσε τη συζήτηση. «Να φωνάξουμε», λέει η κυρία δημοτική σύμβουλος, τη Φιλοδασική για να μας ενημερώσει επί του θέματος. Τέτοια «δημοκρατία», τέτοιο «διάλογο», τέτοια «διαλεκτική», τέτοια «ζωντανή συζήτηση» θέλει στο Δημοτικό Συμβούλιο η κ. Κιμπεζή.  Να έλθει η μία πλευρά και να «εξηγήσει» στους δημοτικούς συμβούλους τους λόγους για τους οποίους η διαχειρίστρια Εταιρεία της περιουσίας του αείμνηστου διαθέτη Σωτηρίου προτιμάει να χτίζει πολυκατοικίες στα οικόπεδα από το να οργανώσει θέρετρο για τα μικρά παιδιά του Δήμου όπως ήταν η επιθυμία του διαθέτη.

            Δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της η κ. Κιμπεζή, ούτε την ενδιαφέρει η άποψη της άλλης πλευράς, εκείνης των Εξωραϊστικών  και Πολιτιστικών Συλλόγων που επί δεκαετίες μάχονται μόνοι τους για να αποτρέψουν το τσιμεντάρισμα όλων των οικοπέδων του μακαρίτη Σωτηρίου, ώστε να γίνει σεβαστή η βούλησή του και να παραδοθεί έστω κι αυτό το λίγο που έμεινε ελεύθερο από τον αδηφάγο εκσκαφέα, σαν ανάσα ελευθερίας και έκφρασης, χαράς και παιχνιδιού, σωματικής, πνευματικής και ψυχολογικής ανάπτυξης στα μικρά παιδιά των Δημοτικών Σχολείων του Δήμου.

            Γνωρίζει η κ. Κιμπεζή, ότι βρίσκονται στα Δικαστήρια οι δύο πλευρές αλλά σαν «δίκαια» νομικός αδιαφορεί για την άλλη πλευρά. Θέλει «να ακούσει» μόνο τη μία.  Εκείνη του ΙΣΧΥΡΟΥ. Της  Φιλοδασικής, του εργολάβου σήμερα, του ιδιοκτήτη του Καλούα χθες. Αυτούς θέλει να υπερασπίζεται η κ. Κιμπεζή. Έχει το δικαίωμα να επιλέγει τους πελάτες της. Δεν έχει, όμως, το δικαίωμα σαν δημοτική σύμβουλος να μην ακούει την άλλη πλευρά. Δεν μπορεί να συγχέει το λειτούργημα του δημοτικού συμβούλου με τα επαγγελματικά της συμφέροντα.

            Η κ. Κιμπεζή έρχεται από το παρελθόν και έχει παραμείνει στο παρελθόν.

            Δεν έχει αντιληφθεί την κοσμογονία που επιτελείται στα Μεσόγεια μετά την κατασκευή του νέου Αεροδρομίου και το άνοιγμα των νέων οδικών αξόνων. Τη μετατόπιση πληθυσμών και υπηρεσιών.

            Δεν θέλει να δει τη νέα πραγματικότητα που δημιουργείται στο Πόρτο Ράφτη με τη συνεχή αύξηση του πληθυσμού και τη συγκρότηση μιας νέας μεγάλης πολιτείας. Τρομάζει στην προοπτική αυτής της νέας πραγματικότητας. Την αισθάνεται να εισβάλει απειλητικά στον μικρόκοσμο του παρελθόντος της και την απωθεί. Οι «εισβολείς» είναι οι Πορτοραφτιώτες, οι «ξένοι» που όσο περισσότερο κάνουν αισθητή την παρουσία τους και αποσαφηνίζουν τη διαφορετική τους κοινωνική σύνθεση τόσο περισσότερο αισθάνεται τον διχασμό, την καταστροφή, την ανασφάλεια. Προσπαθεί να διατηρήσει με νύχια και με δόντια τα προνόμια του παρελθόντος και βλέπει παντού φαντάσματα. Αυτός κι αν δεν είναι συντηρητισμός! Το Πόρτο Ράφτη, αυτή η μεγάλη πολιτεία δεν υπάρχει σαν ιδιαίτερη και ξεχωριστή πραγματικότητα για την κ. Κιμπεζή. Κι όταν κάποιοι αναφέρουν τα τεράστια και δύσκολα προς επίλυση προβλήματά της, κι όταν κάποιοι άλλοι προσπαθούν σιγά-σιγά ν’ αφαιρέσουν απ’ τα μάτια τους τις τσίμπλες του παρελθόντος, η κ. Κιμπεζή βλέπει στην ομίχλη της τον εθνικό διχασμό. Αγωνιά, αναστατώνεται και πανικοβάλλεται. Επιτίθεται στο κενό και παλεύει με τις ερινύες της.

            Δυστυχώς, δεν είναι ακόμα μόνη της. Πιστεύω, όμως, ότι αυτές οι αντιλήψεις όλο και λιγότερο επηρεάζουν και σβήνει η φωνή τους στον έντονο βηματισμό του σήμερα, της προόδου, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής χειραφέτησης.

Νερό και σκουπίδια:  Τα μεγαλύτερα προβλήματα του Καλοκαιριού. Μπορούμε να αποφύγουμε την αύξηση στο νερό.

            Την Κυριακή 6 Ιουνίου, στην ανοιχτή συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΟΣΠΑ, μεταξύ των άλλων, συζητήθηκαν και τα προβλήματα του νερού και των σκουπιδιών που αντιμετωπίζει η περιοχή μας και που το Καλοκαίρι γίνονται ιδιαίτερα σοβαρά.

            Όπως κατήγγειλαν κάτοικοι που παραβρέθηκαν στην ανωτέρω συνεδρίαση, (πήραν μέρος περίπου 50 άτομα), σε ορισμένες περιοχές παρατηρείται έλλειψη του νερού ήδη από τώρα. Ανησυχεί ο κόσμος καθ’ ότι όσο πλησιάζουμε προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες με δεδομένο ότι θα διεξαχθούν στο Δήμο μας δύο Ολυμπιακά Αθλήματα, φοβάται ότι το πρόβλημα της έλλειψης νερού θα γίνεται όλο και πιο έντονο.

            Όσο για τα σκουπίδια, η ατμόσφαιρα στη συνεδρίαση ήταν εκρηκτική αφού το Πόρτο Ράφτη βρισκόταν σε έναν τέτοιο κλοιό όγκου σκουπιδιών που έμοιαζε σαν να είχαν μήνες απεργία οι εργαζόμενοι του Δήμου για την καθαριότητα. Οργανικά στερεά, πλαστικά, χάρτινα, ξύλινα και μεταλλικά κιβώτια, καρέκλες σπασμένες, τραπέζια, παλιά στρώματα σχισμένα, κρεβάτια χαλασμένα, οικοδομικά υλικά, κλαδιά χλωρά και ξερά είχαν κατακλίσει τους δρόμους δημιουργώντας μία αποκρουστική εικόνα και συνάμα επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία.

            Για όλα αυτά συζητήσαμε επί τρεις ώρες και αποφασίσαμε να παραστούμε στο Δημοτικό Συμβούλιο της 10^ης Ιουνίου, να διαμαρτυρηθούμε και να εκφράσουμε τις απόψεις μας.

Ν ε ρ ό

            Για το θέμα του νερού, η αύξηση της τιμής του οποίου βρισκόταν και στην ημερήσια διάταξη του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Πρόεδρος της ΟΣΠΑ κ. Κωτούλας διάβασε μέσα στην αίθουσα το κείμενο που ακολουθεί:

            «Κυρία Πρόεδρε, κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι.

Κατανοούμε  απολύτως το τεράστιο πρόβλημα που έχει δημιουργήσει στο Δήμο μας η απαράδεκτη και εκβιαστική τελευταία αύξηση του νερού εκ μέρους της ΕΥΔΑΠ κατά 45%.

            Γνωρίζουμε επίσης ότι το νερό που μας προσφέρει η φύση εν αφθονία (μία απλή ματιά στην υδρόγειο σφαίρα μας επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές), γίνεται στις μέρες μας το υπ’ αριθμόν ένα αγαθό που απειλεί την ανθρωπότητα με συγκρούσεις και πολέμους.

            Από την αλόγιστη εκμετάλλευση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων των υδάτινων πόρων και από ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που έρχεται σε αντίθεση, πολλές φορές, με τους νόμους της φύσης, στερούνται του κοινωνικού αυτού αγαθού εκατομμύρια άνθρωποι ή καταναλώνουν υποβαθμισμένο ποιοτικά νερό με τραγικά αποτελέσματα ασθενειών και θανάτων. Τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης οδηγούνται στην ξηρασία, με ανυπολόγιστα αποτελέσματα για την παγκόσμια οικονομία.

            Θα πρέπει να τονισθεί ότι:  Η ΕΥΔΑΠ από το 1992 μέχρι το 2000, (μέσα σε 8 χρόνια), αύξησε την τιμή του νερού στους  Δήμους  που τροφοδοτεί κατά 20,37%. Από 54 δρχ/μ3  που πωλούσε το 1992, το πήγε στις 65 δρχ./μ3 το 2000. Μόλις ιδιωτικοποιήθηκε και μπήκε στο Χρηματιστήριο λειτουργώντας μόνο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, επέβαλε μία προοδευτική αύξηση στο νερό ύδρευσης που έφθασε μέσα σε μία τριετία από το 2000 μέχρι 31-12-2003 στο 101,18% (2000-2001 αύξηση κατά 36,84%, από 0,19 στο 0,26 ευρώ/μ3). Από το 2002 μέχρι 3/2003 αύξηση κατά 19%, (από 0,26 ευρώ στα 0,3096 ευρώ/μ3. Η τελευταία αύξηση κατά 45,34, από 0,3096 ευρώ/μ3 σε 0,45 ευρώ/μ3). Οι επενδύσεις όμως της εταιρείας στην περιοχή μας είναι μηδαμινές. Οι αυξήσεις αυτές στερούνται επιχειρηματικής δικαιολόγησης, θα πρέπει να αποκρουστούν και να καταγγελθούν σαν απαράδεκτες από τον Δήμο μας, από τους Δήμους των Μεσογείων και την ΤΕΔΚΝΑ. Ιδιαίτερα η τελευταία αύξηση του 54,34%.

            Θα πρέπει, όμως, να υπογραμμίσουμε, ότι και από μέρους του Δήμου τα τελευταία χρόνια δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες επενδύσεις και μελέτες ώστε να εξασφαλίζεται η επάρκεια της ποσότητας και της ποιότητας του νερού που πίνουν οι κάτοικοι και οι παραθεριστές του Δήμου μας. Η Δημοτική Αρχή πέρσι είχε προγραμματίσει την κατασκευή 2 δεξαμενών. Γιατί δεν έγιναν αφού η κατασκευή τους, όπως υποστήριξε, ήταν απαραίτητη για να λυθεί το πρόβλημα;

            Ως γνωστόν, ιδιαίτερο πρόβλημα έχει το Πόρτο Ράφτη όπου σε ορισμένες περιοχές, όπως επισημάνθηκε από κατοίκους, στη συνεδρίαση της ΟΣΠΑ, την Κυριακή 6-6-2004, έχουμε έλλειψη νερού από τώρα.

            Φοβόμαστε πάρα πολύ, αγαπητές κυρίες και κύριοι, ότι όσο θα πλησιάζουμε τους καυτούς μήνες του Καλοκαιριού, λαμβάνοντας υπόψη και τις μεγάλες ποσότητες νερού που θα «τραβάει» ο Ιππόδρομος από το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, όλο και περισσότερες περιοχές του Πόρτο Ράφτη ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΝΕΡΟ.  Αυτό θα δημιουργήσει κοινωνικό πρόβλημα στο Δήμο μας.

            Οι παραθεριστές, αυτό το Καλοκαίρι στο Πόρτο Ράφτη, θα είναι περισσότεροι από κάθε άλλη φορά. Οι επισκέπτες, ένεκα των δύο ολυμπιακών αγωνισμάτων που φιλοξενούμε, επίσης.  Πως θα καλύψουμε τις επιπλέον ανάγκες; Και πως θα αντιμετωπίσουμε τη λαϊκή αντίδραση που θα εκδηλωθεί με την ενδεχόμενη έλλειψη του νερού; Τον κόσμο δεν μπορεί να τον συγκρατήσεις όταν του λείψει το βασικό αγαθό που είναι το νερό. Τα μάτια όλου του κόσμου θα βρίσκονται στην Ελλάδα. Τα ΜΜΕ τρέχουν σαν αδηφάγα γεράκια εκεί που υπάρχει λαϊκή αναταραχή. Θα γίνουμε ρεζίλι ανά την υφήλιο. Μία αύξηση σήμερα του νερού θα λειτουργήσει σαν έναυσμα λαϊκών αντιδράσεων δοθείσης της ευκαιρίας. Και έλλειψη νερού τους επόμενους 2 μήνες, στο Πόρτο Ράφτη τουλάχιστον, θα υπάρξει.

            Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι οι μεγάλες απώλειες του προβληματικού δικτύου, οι ανεξέλεγκτες καταναλώσεις των κοινόχρηστων χώρων και υπηρεσιών που αναφέρθηκε ο δημοτικός σύμβουλος κ. Νικολάκης στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο, τα διάφορα «χειρουργικά» by pass και προσωπικές πατέντες που εφευρίσκει για να μην πληρώνει ο δαιμόνιος νεοέλληνας, ανεβάζουν στο 50%, περίπου, το νερό που καταναλώνεται και δεν πληρώνεται και το οποίο καλούνται να πληρώσουν οι νόμιμοι καταναλωτές που διαθέτουν υδρομετρητή!  Καλούμε εκείνους τους συμπολίτες μας που εφευρίσκουν κάποιες μεθόδους να μην πληρώνουν νερό ή να πληρώνουν πολύ λιγότερο από εκείνο που καταναλώνουν, να αναλογιστούν ότι το νερό που οι ίδιοι εξοικονομούν το πληρώνουν οι διπλανοί τους που διαθέτουν σωστό υδρομετρητή.

            Καλούμε, επίσης, τις αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν το καθήκον τους προβαίνοντας στους απαραίτητους ελέγχους ώστε όλοι οι υδρομετρητές να λειτουργούν σωστά.

            Οι Σύλλογοι δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο του χωροφύλακα και του καταδότη που τους ζητούν ορισμένοι αφού ούτε τα μέσα διαθέτουν ούτε ο ρόλος τους είναι αυτός.

            Δηλαδή, βλέπουμε, ότι οι πολίτες που πληρώνουν νερό δεν πληρώνουν μόνο εκείνο που καταναλώνουν αλλά και άλλο τόσο που καταναλώνουν εκείνοι που δεν πληρώνουν!!! Αυτό δεν είναι δίκαιο αλλά ούτε και νόμιμο.  Μία νέα αύξηση θα επιβαρύνει τους νομοταγείς καταναλωτές και θα ενθαρρύνουμε στο έργο τους τους τζαμπατζήδες.  Κι αυτό δεν είναι πολιτισμική διαπαιδαγώγηση από μέρους του Δήμου. Θα οδηγήσει τον Δήμο σε αδιέξοδα και κοινωνικές αντιδράσεις.

            Πριν γίνει συζήτηση για αύξηση του νερού θα πρέπει να επιλυθούν τρία βασικά προβλήματα.

1.-   Εξασφάλιση επάρκειας νερού το Καλοκαίρι για το Πόρτο Ράφτη και το Μαρκόπουλο, εάν κι αυτό έχει τέτοιο πρόβλημα.

2.-  Περιορισμός των τεχνικών απωλειών.

3.-   Εντοπισμός και τοποθέτηση υδρομετρητών στους τζαμπατζήδες, μη εξαιρουμένων κοινοχρήστων χώρων και Υπηρεσιών (Δήμος, πλαζ Αυλακίου, Σχολεία, Εκκλησίες, κλπ.). Πως ένα Σχολείο, ενώ είναι κλειστό το Καλοκαίρι, καταναλώνει 1500 μ3 νερό; Πως συμβαίνει το ίδιο σε μία Εκκλησία;

            Εάν καταφέρουμε και περιορίσουμε τις οποιασδήποτε φύσεως απώλειες κατά 10% δεν θα χρειάζεται και λογιστικά ο Δήμος να προβεί στην αύξηση της τιμής του νερού. Το να μετακυλύουμε στους καταναλωτές οποιαδήποτε αύξηση του κόστους μιας υπηρεσίας ή κάποιου αγαθού είναι η εύκολη λύση.

            Αφήσαμε για τελευταίο το πιο σημαντικό. Την ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΠΟΥ ΠΙΝΟΥΜΕ.

            Γνωρίζουν οι πάντες ότι η τιμή ενός προϊόντος, ενός αγαθού, μιας υπηρεσίας, είναι ανάλογη της ποιότητας που προσφέρεται. Αυτό είναι στοιχειώδες. «Ό,τι πληρώνεις, παίρνεις», λέει ο λαός μας. Η Δημοτική Αρχή επιμένει ότι το νερό που προσφέρει είναι καλής ποιότητας και κατά συνέπεια μπορούμε να το πίνουμε χωρίς πρόβλημα.

            Δεν έχουμε λόγους να μην την πιστεύουμε. Ερωτούμε, όμως, πως επιμένει και πως γνωρίζει την ποιότητα του νερού των γεωτρήσεων που αναμειγνύονται με το νερό της ΕΥΔΑΠ το Καλοκαίρι στο Πόρτο Ράφτη και που κατά πληροφορίες μας ανέρχεται γύρω στο 20%.

            Που είναι οι αναλύσεις του νερού των γεωτρήσεων και του αναμειγνυόμενου νερού που φθάνει στις βρύσες μας;

            Άνευ επιστημονικών στοιχείων ομιλεί η Δημοτική Αρχή; Κι αν αυτά τα διαθέτει γιατί δεν τα δίνει προς δημοσίευση στις δύο Εφημερίδες που κυκλοφορούν στο Πόρτο Ράφτη;

            Γνωρίζει, πάντως, η Δημοτική Αρχή, ότι οι κάτοικοι, τουλάχιστον στο Πόρτο Ράφτη, ΔΕΝ συμφωνούν με τη θέση της.

            Θεωρούν το νερό ποιοτικά υποβαθμισμένο και δεν εξηγείται να είναι από τα ακριβότερα, αν όχι το ακριβότερο, στα Μεσόγεια.

            Ο θάνατος των αλόγων στον Ιππόδρομο, το λάθος του αναμεμειγμένου νερού από γεώτρηση που προοριζόταν για πότισμα και δόθηκε στα δύστυχα ζώα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

            Χρειάζονται περισσότεροι έλεγχοι. Τώρα το Καλοκαίρι, τουλάχιστον 2 φορές το μήνα, ώστε να μην βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες καταστάσεις.

            Θέλουμε να πιστεύουμε, ότι η Δημοτική Αρχή και οι δημοτικοί σύμβουλοι που βρίσκονται σ’ αυτή την αίθουσα απόψε, κατανοούν τη σοβαρότητα του προβλήματος και θα ενεργήσουν με την ανάλογη σύνεση και ευθύνη που τους αναλογεί».