Ένα μεγάλο μάθημα

Φύλλο  25    Ιούνιος  1995

Ένα μεγάλο μάθημα

                Την Κυριακή 11 Ιουνίου στον Κινηματογράφο «ΑΡΤΕΜΙΣ» του Μαρκόπουλου, η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου, ανακοίνωσε, μπροστά στη λαϊκή συνέλευση που η ίδια είχε συγκαλέσει, ότι το θέμα της εγκατάστασης εργοστασίου ανακύκλωσης και υγειονομικής ταφής μέρους των σκουπιδιών της Αττικής θεωρείται λήξαν και ότι τέτοιο εργοστάσιο στη Μερέντα Μαρκοπούλου δεν θα γίνει.

                Το μεγάλο αυτό πρόβλημα που είχε ανάψει «φωτιά» τον τελευταίο καιρό στην πόλη, τέλειωσε με μία βαριά πολιτική ήττα του Δημάρχου κ. Κατσίκη και της πλειοψηφίας η οποία μελετούσε, όπως αναφέραμε αναλυτικά στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας, το ενδεχόμενο εγκατάστασης χωματερής στα Λατομεία της Μερέντας.

                Η υπόθεση ήταν μείζονος σημασίας, αφού, όπως υπολόγιζαν, θα άφηνε κέρδη στο Δήμο γύρω στο 1,5 δισεκατομμύριο το χρόνο!!

                Οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκόμισε ο κ. Δήμαρχος με τους δημοτικούς του συμβούλους από τα ταξίδια στο εξωτερικό σχετικά με τις τελευταίες τεχνολογίες γύρω από την διαχείριση των απορριμμάτων, οι συζητήσεις και οι συσκέψεις με τεχνικούς και υπεύθυνους μεγάλων ξένων εταιριών που ασχολούνται με τα σκουπίδια τινάχθηκαν στον αέρα μέσα σε λίγες μέρες από την αγανάκτηση και την οργή των κατοίκων, όταν πληροφορήθηκαν τις προθέσεις των δημοτικών τους αρχόντων.

                Το πυροδοτικό μηχανισμό αποτέλεσε μία συντονιστική επιτροπή που δημιουργήθηκε αυθόρμητα από νέους επιστήμονες και απλούς πολίτες που μέσα σε λίγες μέρες, κάτω από μία προκήρυξη καταδίκης του σχεδιαζόμενου εγχειρήματος, μάζεψε δύο χιλιάδες υπογραφές, ξύπνησε συνειδήσεις και ενεργοποίησε τους κατοίκους.

                Κάτω από αυτή τη λαϊκή κατακραυγή η μικρή κοινωνία του Μαρκόπουλου αποδείχθηκε πολύ μικρή για να χωρέσει η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου. Μέσα σ’ αυτές τις βαριές συνθήκες πάρθηκε η απόφαση που ανακοινώθηκε στη γενική συνέλευση, όπως αναφέραμε.

                Πιστεύουμε, ότι κάτι συνέβαλε στη ματαίωση της χωματερής και αυτή η εφημερίδα, τη στιγμή κατά την οποία στο φύλλο του Μαίου η πρώτη και η δεύτερη σελίδα ήταν αφιερωμένη σ’ αυτή την υπόθεση.

                Εκεί, λοιπόν, που όλοι μιλάμε για αποστασιοποίηση των πολιτών από τα κοινά, για ιδιώτευση και αδιαφορία «να τος,  πετιέται» ο λαός, γίνεται γίγαντας και αποτρέπει κάτι που θεωρεί ότι είναι κακό για τον τόπο του.

                Τα μέλη της συντονιστικής επιτροπής, αφήνοντας κατά μέρος τις κομματικές τους τοποθετήσεις και τα ιδεολογικά τους πιστεύω, ενώθηκαν και έπαιξαν τον ρόλο του καταλύτη και αποτέλεσαν τον συνεκτικό ιστό της λαϊκής εναντίωσης και διαμαρτυρίας. Μεγάλο μάθημα για μας τους Πορτοραφτιώτες με τα τόσα και τόσα προβλήματα, όπου ο κάθε Σύλλογος προσπαθεί αυτάρεσκα να καλλιεργεί τον «κηπάκο του» και να ζητά ελεημοσύνη από τη δημοτική αρχή περιμένοντας στον διάδρομο, κάποιος πρόεδρος, να τον δεχθεί ο κ. Δήμαρχος που στο κάτω-κάτω της γραφής τις περισσότερες φορές έχει ν’ ασχοληθεί με πολύ πιο σοβαρά πράγματα.

                Ίσως να ήλθε η ώρα να ξανασκεφτούμε τον ρόλο των Συλλόγων. Να δούμε αν μπορούν να εμπνεύσουν, αν μπορούν να κινητοποιήσουν.

                Τι αντιπροσωπεύουν, τελικά, οι Σύλλογοι σήμερα στο Πόρτο Ράφτη; Ποιες είναι οι αιτίες της αδιαφορίας του κόσμου;

                Μήπως χρειάζονται άλλες μορφές οργάνωσης και ποιες; Είμαστε ικανοί να βάλουμε σε κρίση τους εαυτούς μας, τις οργανώσεις μας και να αρχίσουμε από την αρχή, σε καινούργιες βάσεις, εάν είναι αναγκαίο; Ας τολμήσουμε «οι καιροί ου μενετοί», όπως μας υπενθύμισε τελευταία ο φίλος Κώστας Χρονόπουλος.

Τα σοβαρά και τα… αστεία της λαϊκής συνέλευσης

                Κατάμεστος ο κινηματογράφος «Άρτεμις». Το θέμα είναι σοβαρό. Αφορά τα σκουπίδια. Θα γίνει ή δεν θα γίνει η χωματερή στα λατομεία της Μερέντας;

                Υπάρχει μεγάλη ένταση στην αίθουσα. Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος και αποφασισμένος ν’ αγωνιστεί. Στα πρόσωπά του είναι ζωγραφισμένη η πίστη για τη νίκη. Δεν θα επιτρέψει να θαφτούν τα σκουπίδια της Αττικής στα σπλάχνα της αρχαίας Μερέντας. Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα κατά της χωματερής, η ψυχή της κινητοποίησης, στην είσοδο του Κινηματογράφου, μοιράζει μια ανακοίνωση, όπου τονίζει ότι «επειδή ορισμένα αγαθά που έχει ένας τόπος και οι πολίτες του, δεν είναι δυνατόν να διαπραγματεύονται από κανέναν και με κανένα τίμημα, είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε να γίνει ένα τέτοιο έγκλημα».  Όλο το Δημοτικό Συμβούλιο είναι παραταγμένο στο πάλκο. Η συνέλευση έχει οριστεί για τις 11 η ώρα.

                Η αγωνία είναι μεγάλη. Τι θ’ ανακοινώσει ο Δήμαρχος; Στις 11.15΄ παίρνει τον λόγο ο κ. Καβασακάλης, επικεφαλής της μειοψηφίας, και προτείνει: α) να βγει προεδρείο από τη συνέλευση και β) η διαδικασία ν’ ακολουθήσει την εξής σειρά: Να μιλήσει πρώτα ο κ. Δήμαρχος, δεύτερος να μιλήσει ο ίδιος και τρίτος ο Ανεξάρτητος Συνδυασμός του Πόρτο Ράφτη, που στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, παρότι δεν εξέλεξε δημοτικό σύμβουλο, έλαβε σε όλο τον Δήμο ένα 5%, όπως είπε. Μετά να λάβει τον λόγο η Συντονιστική Επιτροπή και κατόπιν να μιλήσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι και ο κόσμος. Ο Δήμαρχος κ. Κατσίκης διαφώνησε, λέγοντας ότι τη λαϊκή συνέλευση την κάλεσε η πλειοψηφία του Δήμου και θα πρέπει να προεδρεύσει ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.

                Ο κ. Μπάρτζης (πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου) παίρνει τον λόγο και υποστηρίζει μία άλλη διαδικασία με ομιλητές πρώτα τον κ. Δήμαρχο, κατόπιν τον κ. Καβασακάλη, μετά τους δημοτικούς συμβούλους και στο τέλος τον κόσμο. Ούτε λόγος για τον Ανεξάρτητο Συνδυασμό που στις τελευταίες εκλογές ξεπέρασε το 50% στο Πόρτο Ράφτη, όπου παρουσιάστηκε και έλαβε το 5,3% σ’ ολόκληρο τον Δήμο.

                Προφανής πάντα η προσπάθεια της πλειοψηφίας ν’ αγνοεί τον Ανεξάρτητο Συνδυασμό του Πόρτο Ράφτη και να τον βάζει στην ίδια μοίρα με έναν οποιονδήποτε απλό πολίτη! Εν πάση περιπτώσει, λέει ο κ. Μπάρτζης, δεχόμαστε και τη διαδικασία που πρότεινε η μειοψηφία και την οποία στη συνέχεια δεν σεβάστηκε καθόλου.

                Μέσα σε φωνές, θόρυβο και φασαρία συμφωνείται να μπει σε ψηφοφορία αν θα διευθύνει τη συζήτηση ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ή θα εκλεγεί προεδρείο από την συνέλευση. Με μεγάλη πλειοψηφία η συνέλευση ψηφίζει να εκλεγεί προεδρείο. Και εκεί που ο κόσμος αναμένει προτάσεις για να προχωρήσει στην εκλογή του προεδρείου, γίνεται το θαύμα. Ο κ. Μπάρτζης αυθαίρετα και δικτατορικά παίρνει τον λόγο και αρχίζει να μιλάει γράφοντας στα παλιά του υποδήματα όλες τις δημοκρατικές διαδικασίες που μέχρι εκείνη τη στιγμή ακολουθήθηκαν. Αδιαφορώντας  για τις φωνές, τα σφυρίγματα και τις αποδοκιμασίες του κόσμου ανακοινώνει την απόφαση της πλειοψηφίας ότι δεν θα γίνει η χωματερή.

                Η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, όταν διαπίστωσε ότι η αίθουσα ήταν εχθρική εναντίον της έχασε την αυτοκυριαρχία της και έβγαλε στην επιφάνεια όλο τον αυταρχισμό της. Τα έχασε. Πανικοβλήθηκε. Πνιγόταν από τις ενοχές και τα λάθη της, γι’ αυτό ο κ. Μπάρτζης με πρωτοφανή αντιδημοκρατικό τρόπο πήρε το μικρόφωνο για να κραυγάσει την απόφαση που είχαν πάρει προηγουμένως και που την κρατούσαν μυστική για να την ανακοινώσουν μπροστά στον κόσμο, πιστεύοντας ότι θα μετέτρεπαν την ήττα σε νίκη. Διπλό το λάθος.

                Ο κόσμος σφύριζε, φώναζε και γελούσε με περιφρόνηση. Όταν πήρε τον λόγο ο κ. Κατσίκης, η αίθουσα δεν είχε καμία όρεξη να ακούσει δικαιολογίες και επιχειρήματα. Ήταν λυπηρό φαινόμενο, να σφυρίζεται, να λοιδορείται και να εμποδίζεται να μιλήσει ένας Δήμαρχος που πριν 6 μήνες περίπου έλαβε το 56% των ψήφων των δημοτών. Πληρώθηκε με το ίδιο νόμισμα, που προσπαθεί ο ίδιος να οργανώσει ορισμένες φορές τις λαϊκές συνελεύσεις εναντίον εκείνων που έχουν διαφορετικές απόψεις από τις δικές του. Μόνο που εδώ η αγανάκτηση και η αποδοκιμασία του κόσμου δημιουργήθηκε από δικούς του εσφαλμένους χειρισμούς σε ένα τόσο σημαντικό και ευαίσθητο πρόβλημα, όπως είναι τα σκουπίδια.

                Ο κ. Δήμαρχος πίστεψε, ότι τη μεγάλη πλειοψηφία που έλαβε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές την είχε στο τσεπάκι και θα μπορούσε ασυλλόγιστα και αβασάνιστα να τη χρησιμοποιήσει,  κατά το δοκούν, στις διαπραγματεύσεις που είχε με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

                Η αλαζονεία της εξουσίας είναι κακός σύμβουλος, για να διατηρηθεί στην κορυφή κανείς που πολύ δύσκολα φθάνει, αλλά πολύ πιο εύκολα μπορεί να πέσει και να τσακιστεί.

                Ήταν εμφανέστατη η θετική προδιάθεση που είχε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, για τη χωματερή και η αναζήτηση τεκμηρίωσης κι αποενοχοποίησης από το εξωτερικό που το λαϊκό ένστικτο το αντιλήφθηκε αμέσως. Απ’ εδώ πηγάζει η οργή, η κατακραυγή και η εναντίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού του Μαρκόπουλου και του Πόρτο Ράφτη. Ο κ. Κατσίκης στην ομιλία του, για να αποκρούσει τις κατηγορίες από διάφορες πλευρές για άνομα συμφέροντα, αναφέρθηκε στο παρελθόν του στους δημοκρατικούς του αγώνες, στη σταθερότητα των ιδεών του, στον προοδευτικό χώρο, στην επαγγελματική του ευσυνειδησία και εντιμότητα, στη συμμετοχή του στον αγώνα του Πολυτεχνείου, κλπ.

                Παράλληλα να είναι υπερήφανος που διοικεί ένα Δήμο που διαθέτει αρκετούς επιστήμονες, τεχνικούς, πανεπιστημιακούς δασκάλους  και διανοούμενους, και προσπάθησε να τους ειρωνευθεί, να αμφισβητήσει τους τίτλους τους (λες και τα πτυχία χρειάζονται τη δική του συγκατάθεση) και τους αποκάλεσε «ημιμαθείς» μόνο και μόνο επειδή δεν συμφωνούσαν με τον ίδιο για τη χωματερή.

                Πολλές φορές χάνει την ψυχραιμία του ο κ. Δήμαρχος και παραλογίζεται. Με διάφορα τεχνάσματα και με τη συνδρομή «οργισμένων πολιτών» εμποδίζονται να εκφρασθούν εκείνοι που τους θεωρεί αντιπάλους του, για να δημιουργεί εντυπώσεις. Αντί να είναι υπερήφανος που στο Δήμο του από δύο χρόνια τώρα κυκλοφορεί από Σύλλογο, κάθε μήνα, σε 10.000 φύλλα αυτή η εφημερίδα, η μοναδική στην Αττική, με εθελοντική εργασία δεκάδων ανθρώπων που πονάνε τον τόπο τους και επιμένουν ξεροκέφαλα να ασχολούνται με τα κοινά, βάζοντας και από την τσέπη τους, αν τύχει,  προσπαθεί, όταν βρει ευκαιρία, να τη σπιλώσει, να την κατηγορήσει και να την καταδικάσει. Εύκολη στα λόγια η δημοκρατία, η ελευθερία του λόγου και ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων. Δύσκολο στην πράξη.

                Ήταν τραγική η εικόνα του κ. Μπάρτζη, του αυτοανακηρυχθέντα Προέδρου της λαϊκής συνέλευσης. Ο αναχρονιστικός και πολιτικάντικος τρόπος που μεθόδευσε ώστε να αδειάσει πρώτα η αίθουσα, να μείνουν οι «δικοί μας» και μετά να δώσει τον λόγο στον Ανεξάρτητο Συνδυασμό, εξασκώντας ταυτόχρονα ψυχολογική πίεση, από την αρχή, για τον χρόνο, ώστε να υποβαθμιστεί ο ρόλος του και η φερεγγυότητά του, είναι καταδικαστέος. Αυτή η συμπεριφορά προσβάλει τους Πορτοραφτιώτες, καταπατεί τα δημοκρατικά τους δικαιώματα και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην ενότητα του Δήμου.

                Είναι δυνατό να μην κατανοεί η Δημοτική Αρχή, ότι  όχι μόνο δεν θα έπρεπε να υπάρχουν διακρίσεις σε βάρος του Ανεξάρτητου Συνδυασμού, αλλά, ένας ελάχιστος σεβασμός, στις δεκάδες χιλιάδες πολιτών του Πόρτο Ράφτη, που ναι μεν δεν ψηφίζουν στο Δήμο Μαρκοπούλου, αλλά πληρώνουν όλα τα δημοτικά τέλη και εισφορές, επέβαλε να κληθεί αντιπρόσωπος του Συνδυασμού στο Προεδρείο;

                Αυτό όμως απαιτεί δημοκρατική ευαισθησία και αίσθηση της πραγματικότητας που, όπως δείχνουν τα πράγματα, λείπουν και τα δύο από το Δημοτικό μας Συμβούλιο.